Επίσκεψη Γ. Βαρουφάκη στον Τζ. Ασάνζ στη φυλακή Μπέλμαρς
Τον ακτιβιστή Τζούλιαν Ασάνζ, έγκλειστο στις φυλακές Μπέλμαρς, έξω από το Λονδίνο, επισκέφθηκε ο Γιάνης Βαρουφάκης, ( δεύτερη φορά μετά το Φεβρουάριο του 2020), μαζί με τον Ρότζερ Γουότερς και τη σύντροφό του Ασάνζ, Στέλλα. Ο ιδρυτής των Wikileaks ζήτησε από τον Γιάνη Βαρουφάκη να μεταφέρει την ακόλουθη δήλωση:
«Είμαι ακόμα καλά, όμως η κατάστασή μου φθίνει. Προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να κρατήσω μέσα μου ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου ζωντανό. Ένα μικρό ψήγμα το οποίο θα χρησιμοποιήσω όταν βγω από τη φυλακή για να υπάρξω ξανά, για να είμαι ξανά ο Τζούλιαν. Είμαι αγωνιστής και ξέρω πως αυτό πρέπει να κάνω».
Η φυλακή που κρατείται ο Ασάνζ είναι μια φυλακή «υψηλής ασφάλειας». Να σκεφτεί κανείς πως ο φυλακισμένος ακτιβιστής βρίσκεται σε αυστηρή απομόνωση 23 ώρες το 24ωρο! Σε λίγους μήνες, μάλιστα, συμπληρώνει 4 χρόνια σε τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.
Ακόμα και ο ΟΗΕ, έστω και υποκριτικά, δήλωσε πως η μεταχείριση του Ασάνζ συνιστά βασανισμό. Η κυβέρνηση της Αγγλίας με εντολή των Αμερικανών είναι φανερό πως με τέτοια μεταχείριση ,επιδιώκει της σωματική και ψυχική εξόντωση του ακτιβιστή για το…έγκλημά του να δημοσιοποιήσει έγγραφα που αποδεικνύουν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας του Αμερικανικού στρατού στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν
Βγαίνοντας από τη φυλακή, ο Γιάνης Βαρουφάκης δήλωσε:
«Ο κρατούμενος N. A9379AY σαπίζει εδώ και 3,5 χρόνια στην απομόνωση για το έγκλημα της άσκησης δημοσιογραφίας με τρόπο που οδηγούσε σε βραβεία Πούλιτζερ πριν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ποινικοποιήσει την ερευνητική δημοσιογραφία για το δημόσιο συμφέρον. Ο Τζούλιαν Ασάνζ αργοπεθαίνει εκεί μέσα για λογαριασμό μας – για το δικαίωμά μας να γνωρίζουμε τα εγκλήματα που διαπράττουν οι κυβερνήσεις μας στο όνομά μας πίσω από την πλάτη μας. Βασανίζοντας τον Τζούλιαν Ασάνζ, οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ χάνουν συνειδητά κάθε ηθικό δικαίωμα που έχουν να διδάσκουν σε άλλους, σε όλο τον κόσμο, για τη σημασία της ελευθερίας του Τύπου – βλάπτουν έτσι την ελευθερία του λόγου σε όλο τον κόσμο.
Ας ενωθούμε για να απαιτήσουμε την άμεση απελευθέρωση του Τζούλιαν. Κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος όσο ο Julian σαπίζει στο Belmarsh».
Σε κοινό βίντεο που ανέβασε αμέσως μετά την επίσκεψη ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Ρόιτζερ Γουότερς και η Στέλλα Ασάνζ δήλωσαν:
Ρότζερ Γουότερς: «Πρέπει να συνεχίσουμε να μαχόμαστε για μια δίκαιη δίκη για τον Τζούλιαν, κάτι που σημαίνει την απελευθέρωσή του, ακόμα και αύριο το πρωί. Όταν συνέλθουν οι δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο στο Λονδίνο πρέπει να επανεξετάσουν την έφεσή του και να συνεκτιμήσουν την υπόθεση με βάση τη δικονομία. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να ελευθερωθεί και πρέπει να ελευθερωθεί τώρα».
Στέλλα Ασάνζ: «Είναι πολύ σημαντικό για τον Τζούλιαν να περιβάλλεται από τους φίλους και την οικογένειά του που τον βοηθούν να επιβιώνει και του υπενθυμίζουν με κάθε τρόπο πως είναι τόσο σημαντικός και αγαπητός.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ κρατείται στις φυλακές της Αγγλίας από τον Απρίλιο του 2019 ενώ εκκρεμεί αίτημά έκδοσής του, που έχουν υποβάλλει οι Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη δημοσιογραφική του δράση και μέσα από τον ιστότοπο WikiLeaks αποκάλυψε εγκλήματα πολέμου, ιδίως στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν μέσα από τη δημοσιοποίηση δεκάδων χιλιάδων εμπιστευτικών και απορρήτων διπλωματικών και στρατιωτικών εγγράφων. Εάν εκδοθεί στις ΗΠΑ για τη δράση του αυτή υπάρχει πιθανότητα να καταδικαστεί σε κάθειρξη έως και 175 ετών.
Δε λέει η Αμερική να ξεκολλήσει από τον παλιό αμαρτωλό παρελθόν της. Να περάσει οριστικά και μόνιμα στην περίοδο χάριτος, που της δόθηκε απ΄όσους έβλαψε μέχρι πρόσφατα. Μιλάμε για τις εποχές του Μακαρθισμού και των αμείλικτων διώξεων των αντιφρονούντων, των προκλητικών επεμβάσεων σε ξένες χώρες, των ανατροπών ξένων κυβερνήσεων, του υβριδικού πολέμου που διεξήγαγε εναντίον όποιου δεν ήταν αρεστός στην υπερατλαντική υπερδύναμη ή δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά της.
Κι επειδή στις ημέρες μας, υπάρχουν ακόμα καθεστώτα σαν το ρώσικο , το κινέζικο και το Ιρανικό που συγκρινόμενα με τη Δημοκρατία της Αμερικής είναι φανερό πως …τρώνε τη σκόνη της σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του κράτους δικαίου, ειδικά με τα ατομικά δικαιώματα, την απονομή της δικαιοσύνης και την ελευθερία του λόγου, δε σημαίνει πως και μόνο για τούτο, εξιλεώνεται η υπερδύναμη. ΄Οταν συγκρίνεις το μη χείρον και το χείριστο και αναγκαστικά καταλήγεις να διαλέγεις το ” μη χειρότερα” , δε σημαίνει πως είσαι εξαιρετικός δρομέας, σε κούρσα που τρέχεις μόνος σου!
Δεν μπορεί η Αμερική να προβάλει την ελευθερία του λόγου που κέρδισε μετά από μια μεγάλη περίοδο “αφωνίας” και (κατά) δίωξης όσων είχαν ” φωνή” και να κρατά όμηρο τόσα χρόνια έναν Τζούλιαν ΄Ασανζ. Το άνθρωπο, που εμπιστεύτηκε τις διακηρύξεις μιας χώρας πως θεωρεί ύψιστες αρετές ενός κρατικού συστήματος την ελευθερία του λόγου και την επιβαλλόμενη ανάγκη αυτοκριτικής , ως απόδειξη σωστής λειτουργίας της Δημοκρατίας του .
Δε θα μπορούσε ποτέ ο ηρωικός ακτιβιστής να φανταστεί πως αν μιλούσε για το αυτονόητο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, την ανάγκη, δηλαδή, να φανερώσει με στοιχεία ,έγραφα και ντιοκουμέντα το εγκληματικό παρελθόν της ηγέτιδας του ΝΑΤΟ και να καλεί τη χώρα να αλαλάβει τις ευθύνες της, θα υποστεί το μαρτύριο ,τις διώξεις και τους βασανισμούς που του επέβαλαν από το 2010 ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ μέσω των συμμάχων τους χωρών. Είναι οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών που τον συνέλαβαν χωρίς λόγο, τον φυλάκισαν και συνεχίζουν να βασανίζουν απάνθρωπα τον ηρωικό ακτιβιστή.
Να ακούς από τον αιχμάλωτο του πουτινικού καθεστώτος Αλεξέι Ναβάλνι να ψελλίζει “προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να κρατήσω μέσα μου ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου ζωντανό, ένα μικρό ψήγμα το οποίο θα χρησιμοποιήσω όταν βγω από τη φυλακή για να υπάρξω ξανά”, είναι ανατριχιαστικό. Αλλά ξέρεις πως είναι θύμα του Ρώσου δικτάτορα. Να επαναλαμβάνει, όμως, το ίδιο και ο Τζούλιαν Ασάνζ να δηλώνει (και να είναι) όμηρος του Μπάιντεν, που κατηγορεί για εγκλήματα πολέμου το Νέο Χίτλερ της Ρωσίας, αυτά ακριβώς που κατάγγειλε και ο Αυστραλός ακτιβιστής πως διέπραξε και η Αμερική στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, είναι αδιανόητο, ως σφόδρα υποκριτικό και παράλογο.
Εχουμε ευθύνη, ειδικά όσοι πιστεύουμε πως η σημερινή «δημοσιογραφία» δεν είναι τίποτα περισσότερο από βιομηχανία παραπλάνησης και προπαγάνδας του συστήματος, να στηρίξουμε με όλα τα μέσα τον Τζούλιαν Ασάνζ. Τον θαρραλέο μπλόκγερ που τόλμησε πλην των άλλων να καταφέρει ισχυρό ράπισμα στους εμπόρους του Τύπου. Είναι αυτοί, που σε αντίθεση με τον ηρωικό ιδρυτή των Wikileaks οικειοποιούνται με ταυτότητες κρατικών σχολών το λειτούργημα του δημοσιογράφου και υποκρίνονται πως ασκούν τάχα έλεγχο και κριτική σε εκείνους ακριβώς που τους απονέμουν τέτοια διπλώματα και άδειες για άσκηση εππαγγέλματος Είναι εκείνοι για τους οποίους ο Νόαμ Τσόμσκυ δε δίστασε να πει πως “κάθε δικτάτορας θα θαύμαζε την ομοιομορφία και την υπακοή τους στο Σύστημα των ΗΠΑ”!
Είναι παγκοίνως γνωστό πια πως στο παγκόσμιο Γκεμπελιστάν , ένα ξεχωριστό είδος διεφθαρμένων αξιωματούχων και υπαλλήλων του εξουσιαστικού κράτους, φορείς εξουσίας και οι ίδιοι, έχουν αναδείξει σε προσοδοφόρο επάγγελμα την μπίζνα της χάλκευσης της είδησης την απόκρυψη της αλήθειας, τη στρέβλωση της κριτικής , την προπαγάνδα και τη στήριξη του τρόπου ζωής που επιβάλλει το Σύστημα, το οποίο ως γνωστό, για να υπάρχει, χρειάζεται ΜΟΝΟ υπηκόους. Είναι αυτό το σύστημα, που μισεί και εξοντώνει όσους αρνούνται να εκχωρήσουν την ιδιότητα του πολίτη και να υποταχτούν σε ανήθικες-αφύσικες κρατικές πρακτικές .
΄ Ενας τέτοιος πολίτης είναι και Τζούλιαν Ασάνζ. Γι΄ αυτό και η Δημοκρατία της Αμερικής τον θεωρεί εχθρό, τον βασανίζει, τον εξοντώνει με τον εγκλεισμό, τόσο για τιμωρία του ίδιου, όσο και για παραδειγματισμό εκείνων που θα τολμούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Γιατί, όπως εύστοχα το διατύπωσε ο…πολύς Ντόναλντ Τραμπ ” αν η χώρα μας γίνει λίγο ακόμα πιο ευγενική και πιο ήπια, νομίζω πως θα πάψει κυριολεκτικά να υπάρχει”!
Υ.Γ
Αμερική, Αμερική της αντίφασης και της υποκρισίας! Δάσκαλε που διδάσκεις και πρώτος εσύ παραβαίνεις αυτά, ακριβώς , τα μαθήματα που διαλαλείς πως είσαι σε θέση να δίνεις στους άλλους.
Και δε χρειάστηκε παρά ένας Τζούλιαν Ασάνζ να υψώσει ανάστημα ασυμβίβαστου πολίτη για να αποδειχτεί πως δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα…δημοκρατικό γίγαντα με πήλινα πόδια. Μια Δημοκρατία που στις πρώτες και καθόλου δύσκολες εξετάσεις, παίρνεις ένα… στρογγυλό μηδέν!
Μήπως , να ξαναγυρίσεις στα θρανία με συμμαθητές τους δικτάτορες της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν.; Γιατί, τι άλλο διαφορετικό κάνουν και τούτοι στους δικούς τους Ασάνζ;