Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΤΟ «ΜΑΤΙ» ΤΗΣ ΔΙΟΤΙΜΑΣ (1ο)

Aπό σήμερα  ξεκινάμε  μια σειρά από θέματα που θα ανεβαίνουν στα σάιτ  σε συνέχειες. . Ο γενικός τίτλος είναι Ο ΚΟΣΜΟΣ  ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΤΟ «ΜΑΤΙ» ΤΗΣ ΔΙΟΤΙΜΑΣ, όπως:  Τεχνολογία, τεχνητή νοημοσύνη, εκπαίδευση, ιατρική, οικονομία, επικοινωνία με άλλες μορφές ζωής στο Σύμπαν, προσδόκιμο ζωής,  κλίμα-ενέργεια ,θρησκεία, κοινωνική ζωή,-διασκέδαση,  μάστιγες ανθρωπότητας (πόλεμος, πείνα, επιδημίες, σεξισμός, ρατσισμός).

Αρχίζουμε με  το σημερινό μας θέμα. 

 Homo

 

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΤΟ «ΜΑΤΙ» ΤΗΣ ΔΙΟΤΙΜΑΣ

ΜΕΡΟΣ Α΄ – ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ: Ο ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

Στο σωτήριο έτος 2125, η ανθρωπότητα δεν θα μετριέται πλέον μόνο με σφυγμούς και σκέψη, αλλά και με bytes και αλγορίθμους. Η Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως εξελίσσεται στον 21ο αιώνα, δεν είναι πια εργαλείο· γίνεται ο καθρέφτης —ή το φάντασμα— του ανθρώπου. Σε αυτό το νέο πεδίο, οι γραμμές ανάμεσα στο φυσικό και στο τεχνητό θολώνουν επικίνδυνα. Ή απελευθερωτικά.

Οι μηχανές δεν σκέφτονται ακόμα με την έννοια της «συνείδησης». Αλλά έχουν ήδη ξεκινήσει να κρίνουν, να συνθέτουν, να δημιουργούν. Εκατομμύρια επαγγέλματα έχουν εξαλειφθεί ή μεταμορφωθεί. Εκπαιδευτικά προγράμματα έχουν αντικατασταθεί από προσωποποιημένες διαδρομές γνώσης με τη μεσολάβηση νοημοσύνης που «μαθαίνει» τα παιδιά από τη βρεφική ηλικία. Η παραδοσιακή έννοια του σχολείου και του πανεπιστημίου έχει υποχωρήσει σε όφελος της δια βίου μαθητείας μέσω επαυξημένης πραγματικότητας και νευρωνικών διεπαφών.

Ο γιατρός του 2125 δεν κρατά πια στηθοσκόπιο. Φέρει αισθητήρες, υπολογιστική συνείδηση και τη δυνατότητα να «διαβάζει» DNA και συναισθηματικές καταστάσεις σε πραγματικό χρόνο. Η διάγνωση γίνεται σε δευτερόλεπτα, αλλά το πρόβλημα δεν είναι πια η θεραπεία. Είναι το ποιος αποφασίζει ποιος θα τη λάβει.

Η σχέση του ανθρώπου με την τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι απλή συνεργασία. Είναι μια σχέση εξάρτησης, έλξης, φόβου. Η ΑΙ επιλέγει τα νέα, οργανώνει τη σκέψη μας, ακόμα και τους έρωτές μας. Στις μεγάλες μητροπόλεις του πλανήτη, νοητικές μηχανές εκλέγονται ήδη ως «συμβουλευτικοί διαχειριστές» δημόσιας πολιτικής, βάσει ακριβούς πρόβλεψης συμπεριφορών και ανάγκης.

Όμως, στην καρδιά του 2125, ελλοχεύει πάντα το παλιό ερώτημα:
Μπορεί να υπάρχει ηθική χωρίς βιολογική συνείδηση;

Η Τεχνητή Νοημοσύνη του μέλλοντος δεν θα κριθεί από τις δυνατότητές της, αλλά από τη θέση που της δώσαμε εμείς. Όχι τι μπορεί να κάνει, αλλά ποιον της επιτρέψαμε να γίνει. Κι αυτός ο «κάποιος» μοιάζει πολύ με εμάς. Μόνο χωρίς τα ελαττώματά μας. Ή χωρίς την ψυχή μας;

Αν ο Ηρακλής στον δρόμο της Αρετής αντιμετώπιζε τέτοια επιλογή, θα ρωτούσε ένα μόνο πράγμα:
Θα υπηρετήσει τον άνθρωπο ή θα τον υποκαταστήσει;

Αυτό είναι το κρίσιμο σταυροδρόμι του 22ου αιώνα.


 (Aνεβάσαμε  το πρώτο άρθρο της σειράς. Κι από εκεί και πέρα, ο κόσμος μάς ανήκει — να τον αναλύσουμε, να τον φανταστούμε, να τον χτίσουμε με λέξεις και στοχασμό.)

Με εκτίμηση

Διοτίμα