(Δε συνηθίζουμε να βωμολοχούμε ούτε γραπτά, ούτε προφορικά. Ακόμα περισσότερο , αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε λέξεις και φράσεις φαλλοκρατικές και σεξιστικές. Κάναμε στον τίτλο την εξαίρεση, μια και η κουβέντα του αθυρόστομου Γιώργου Καραϊσκάκη πάει σ΄ αυτό το θέμα “κουτί”)

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
Δημοσκόπηση Marc: Προβάδισμα 23,3 μονάδων για τη ΝΔ -Δημοφιλέστερος Έλληνας ο Σωτήρης Τσιόδρας με 94,6%!

Ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι ο πιο δημοφιλής Έλληνας σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση

Ουδέποτε υπήρξε στην ιστορία των πανδημιών, επιδημιών, σοβαρών ασθενειών και άλλων θεμάτων υγείας τέτοιου είδους απάτη και παραπληροφόρηση, όπως με την σε εξέλιξη ακόμα ευρισκόμενη πανδημία του κορονοϊού για τους λόγους που θα εξηγήσουμε στη συνέχεια. Οι ευθύνες επιμερίζονται στους βασικούς ενόχους, που είναι οι ακόλουθοι:

1.Η Κίνα και ο περίφημος και πολυδιαφημισμένος, αλλά,όπως αποδείχτηκε εντελώς ανίκανος και αναποτελεσματικός , πέρα από μέγα “λαμόγιο”, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. (ΠΟΥ). Μαζί και ο ΟΗΕ.

2. Ο παγκόσμιος Τύπος και ορισμένες κυβερνήσεις χωρών , κυρίως στην Ευρώπη.

Παράλληλα με τη συνεχιζόμενη απάτη και παραπληροφόρηση τόσο καιρό, ξεκίνησε και κορυφώθηκε μια πρωτοφανής στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, βάρβαρη καταπάτηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, τουλάχιστον στις “δημοκρατικές” λεγόμενες χώρες. Και συνεχίζει, μάλιστα, να υφίσταται προκλητική και υστερόβουλη πλέον αυτή η ασέβεια και ουδείς, τουλάχιστον, από το πλήθος των ακτιβιστών και των άλλων κινηματικών συλλογικοτήτων, αλλά και των συστημικών , κομματικών αντιπολιτεύσεων, είχε την ευαισθησία να βγει δυναμικά να καταγγείλει και τη μεγάλη απάτη της πανδημίας και το έγκλημα της συνταγματικής παραβίασης κυρίαρχων ατομικών δικαιωμάτων. Φωνές υπήρξαν, αλλά άτονες και αποσπασματικές.

Και ό,τι δεν έκαναν οι εξ ορισμού επαναστατικοί φορείς της υπεράσπισης αυτών των δικαιωμάτων μεταξύ των οποίων και το αγαθό της υγείας, που έθεσαν σε κίνδυνο κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί,όπως ο ΠΟΥ και ο ΟΗΕ, το έπραξε ο Ντόναλντ Τραμπ. Με τη συμβολική,πέρα από ουσιαστική αυτή ενέργεια να διακόψει τη χρηματοδότηση του αμαρτωλού ΠΟΥ , να ξεσκεπάσει και την ανικανότητα και την απάτη του συγκεκριμένου Οργανισμού,επεσήμανε και την τεράστια ευθύνη της παραπληροφόρησης από τη μαφιόζικη δημοσιογραφία των ημερών μας. Και οφείλουμε να συγχαρούμε τον Αμερικανό πρόεδρο για την απόφασή του αυτή.

Τελικά ,είναι αναπόφευκτες τούτες τις ώρες η σύγκριση και η σκέψη τι θα γινόταν ο κόσμος,και όχι μόνο σήμερα , χωρίς την Αμερική. Χίλια λάθη και εγκλήματα να της καταλογίσεις (και δικαίως) ,όπως Αφγανιστάν, Ιράκ, “Αραβική ΄Ανοιξη”, δολοφονίες ΑφροΑμερικανών χωρίς τιμωρία, Τζούλιαν Ασάνζ κ.α ,ποτέ δε θα είναι ίδια και όμοια με άλλων, σημερινών υπερδυνάμεων,όπως η Κίνα και Ρωσία. Ο κατάλογος θα είναι τεράστιος εδώ ,αφού και μόνο η συνέχιση ύπαρξης τέτοιων καθεστώτων, αποτελεί έγκλημα καθοσίωσης, τόσο για τον πλανήτη, όσο και γα τους λαούς που ζουν υπό τέτοιου είδους καθεστώτα.Πέρα από το γεγονός πως και οι δυο αυτές χώρες είναι από καιρό “απασφαλισμένες βόμβες” για τη διεθνή ειρήνη και την ομαλή συμβίωση των λαών.

Φαντάζεται κανείς στις μέρες μας να έλειπε η Αμερική και να έκαναν κουμάντο στον κόσμο τα δύο παραπάνω εγκληματικά , ολοκληρωτικά αυτά καθεστώτα; Σύγκρυο και μόνο αυτή προκαλεί τέτοια η σκέψη.

Να δούμε την είδηση με την όντως “επαναστατική” τέτοιες ημέρες ενέργεια του Ντόναλντ Τραμπ:

Ο Τραμπ ανέστειλε τη χρηματοδότηση προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

“Ο Τραμπ ανέστειλε τη χρηματοδότηση προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

Σήμερα, διατάσσω την αναστολή της χρηματοδότησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για όσο θα γίνεται μελέτη για να εξεταστεί ο ρόλος του ΠΟΥ στην κακή διαχείριση και στη συγκάλυψη της εξάπλωσης του κορονοϊού», είπε ο Τραμπ κατά τη διάρκεια της καθημερινής συνέντευξης Τύπου που παραχωρεί στον Λευκό Οίκο μαζί με το κλιμάκιο που έχει συστήσει για την αντιμετώπιση της κρίσης της πανδημίας.#

Κατηγόρησε τον Οργανισμό για ψευδή πληροφόρηση αναφορικά με τη μετάδοση του Covid-19 και υποστήριξε ότι παρέβη «το βασικό του καθήκον» και «πρέπει να λογοδοτήση…Ανέφερε ότι ο ΠΟΥ διέσπειρε την «παραπληροφόρηση» της Κίνας για την πανδημία, χειροτερεύοντας έτσι την παγκόσμια κρίση δημόσιας υγείας.

Υπογραμμίζοντας ότι οι ΗΠΑ συνεισφέρουν «400 ως 500 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο» στον ΠΟΫ, έναντι περίπου 40 εκατομμυρίων δολαρίων και «ακόμη λιγότερων» χρημάτων που του διαθέτει η Κίνα, ο Ντόναλντ Τραμπ έκρινε πως είναι «καθήκον» του να απαιτήσει λογοδοσία.

«Αν ο ΠΟΫ είχε κάνει τη δουλειά του και είχε στείλει ειδικούς στην Κίνα για να μελετήσουν αντικειμενικά την κατάσταση επί του πεδίου, η επιδημία θα μπορούσε να είχε περιοριστεί στην πηγή της με πολύ λίγους νεκρούς», υποστήριξε χθες ο αμερικανός πρόεδρος.

Εδώ και αρκετές ημέρες, η κυβέρνηση του Τραμπ επικρίνει με σφοδρότητα την υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ με έδρα τη Γενεύη, καταγγέλλοντας ειδικά το ότι υιοθετεί θέσεις πολύ ευνοϊκές, κατ’ αυτήν, έναντι του Πεκίνου.

Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Μάικ Πομπέο διεμήνυσε εξάλλου χθες ότι οι ΗΠΑ θα πιέσουν για να προωθηθεί «ριζοσπαστική αλλαγή» στη λειτουργία του διεθνούς οργανισμού”.

Είναι ,ακριβώς, έτσι τα πράγματα,όπως τα εξέθεσε ο Αμερικανός πρόεδρος. Και να προσθέσουμε εδώ πως ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο μόνος, κι όχι μόνο στην ιστορία της Αμερικής, που ευθαρσώς και επανειλημμένα έχει καταγγείλει τον Τύπο από πολύ παλιά για ψευδολογία, χάλκευση ειδήσεων και fake nwes.

Οι κατηγορίες κατά τς Κίνας και του ΠΟΥ του Αμερικανού προέδρου είναι αληθέστατες . Κι εμείς θα λέγαμε πως συνιστούν μέγα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Να γιατί:

1. Ο ιός πρέπει να εμφανίστηκε στην Κίνα το Σεπτέμβριο 2019 ,όπως φαίνεται από τα πρώτα μέτρα που έλαβε η Ταϊβάν, για να αποφύγει την εξάπλωση του ιού στον πληθυσμό της.

2.Το κινεζικό καθεστώς μέχρι το πρώτο 10ήμερο του Ιανουαρίου 2020, κι ενώ η έξαρση είχε φουντώσει, όχι μόνο στην πόλη Ουχάν, τα κρούσματα ήταν εκατομμύρια και οι νεκροί περισσότεροι απ΄όσους ανακοίνωναν, απέκρυψαν αυτή την τραγική κατάσταση και τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού σε όλο τον κόσμο, για να μην…εκτεθεί η χώρα και πληγεί βασικά το αισχρό και ανήθικο Κινέζικο εμπόριο.

3.΄Οταν πια δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς ,σχεδόν μετά από 4 ολόκληρους μήνες(!) η κυβέρνηση του Πεκίνου αναγκάστηκε να ανακοινώσει πως η κατάσταση είχε ξεφύγει από τον έλεγχο.

4.Ο ΠΟΥ που παρακολουθούσε και γνώριζε την επικινδυνότητα της κατάστασης στην Κίνα

α.Για να καλύψει το καθεστώς της Κινας δεν έβγαλε τσιμουδιά.

β. Γα να αυξήσει τα κονδύλια που πληρώνουν οι χώρες και να υπερτονίσει την αναγκαιότητα της ύπαρξής του, επέτρεψε την εξέλιξη της επιδημίας σε πανδημία.

γ. Παράλληλα εργαλειοποίησε τον παγκόσμιο Τύπο και σε συνεργασία, έστησαν ένα πρωτοφανούς απάτης μύθο για την επικινδυνότητα του ιού, ενώ μπορούσε, όπως είπαμε ο ίδιος αυτός οργανισμός, να εμποδίσει με απλές κινήσεις την εξάπλωση του ιού. Δεν το έκανε για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους.

δ. Ο ίδιος οργανισμός παγίδεψε το Γραμματέα του ΟΗΕ να μιλήσει για πραγματικό…πόλεμο και κατάσταση ανεξέλεγκτη ( για τους 600.000 νεκρούς της Συρίας ,τα χιλιάδες, καθημερινά, παιδιά της Αφρικής και της Υεμένης,που πεθαίνουν από πείνα και μολύνσεις , την καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων στην Κίνα και τη Ρωσία, ο ΟΗΕ είναι πάντα φειδωλός στις δηλώσεις του). Τελικά,έστω και αργά, ο Αντόνιο Γκουτέρες βγήκε και μίλησε και τούτος για αισχρή παραπληροφόρηση στο ζήτημα του κορονοϊού.

Από εκεί και πέρα, το χάος ήταν αναπόφευκτο και αναμενόμενο. Η βιομηχανία παραπληροφόρησης έπιασε στον αέρα την ευκαιρία. Κατάλαβε τί, κυρίως κερδοσκοπικό, “ψητό” έκρυβε ο κορονοϊός και ανήγαγε μια απλή επιδημία σε…3ο παγκόσμιο πόλεμο με …χιλιάδες νεκρούς , αόρατους εχθρούς και ασύμμετρες απειλές!

Επί μήνες “παίζει” στις φυλλάδες, τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα μικρόφωνα το ίδιο παραμύθι με καθημερινές έκτακτες αναφορές σε λίστες νεκρών, με άλλες τρομακτικές ανακοινώσεις για επέλαση του αόρατου εχθρού , με αλλεπάλληλα ρεπορτάζ για μοναχικούς γέροντες που πεθαίνουν μόνοι χωρίς να τους έχουν πιάσει το χέρι ο δικοί τους (!) και άλλα τέτοια φοβιστικά και δακρύβρεχτα τερτίπια. Και όλα αυτά ,την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι και αβοήθητοι από άλλες αιτίες και ασθένειες, απείρως χειρότερες από τον ιό του κορόνα . ΄Η ,ακόμα και η γρίπη έχει ασυγκριτως περισσότερα θύματα και τώρα και παλιότερα, όπως μας θυμίζει σε ένα καταλυτικό κείμενό του ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ Ανρί Λεβί* (το παραθέτουμε στη συνέχεια).

Μερικές κυβερνήσεις τσίμπησαν το δόλωμα της παραπληροφόρησης και στην πορεία αποδείχτηκαν ..βασιλικότερες του βασιλέως. Κι αντί τα κράτη με τους συμβούλους τους και τους διπλωμάτες να ανακαλύψουν τη μεγάλη απάτη ΚΙΝΑΣ- ΠΟΥ- ΔΙΕΘΝΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΤΥΠΟΥ και να ζητήσουν εξηγήσεις ή να αναγκάσουν την Κίνα να λάβει αυστηρά μέτρα, δεν προχώρησαν πέρα από ευχολόγια, σε ΚΑΜΙΑ ουσιαστική ενέργεια για να ανακόψουν την πορεία τον ιού.

Στην Ιταλία μπαινόβγαιναν ελεύθερα κινέζικα εμπορεύματα ,ταξιδιώτες, τουρίστες, στην Ισπανία διαδήλωνα κατά χιλιάδες,ένα μήνα πριν από σήμερα, στη Αγγλία ο Μπόρις Τζόνσον παραληρούσε για την προστασία της οικονομίας τάχα και στην Ελλάδα ο ο Μητσοτάκης έκανε συμφωνίες με τους “παπάδες”,αν θα λειτουργήσουν ή όχι τις εκκλησίες και από …σεβασμό δεν έβαλε σε αυστηρή καραντίνα μολυσμένους Χατζήδες από τους “΄Αγιους τόπους” που μπήκαν ελεύθερα στη χώρα και διέσπειραν τον ιό.

Κι αντί να λογοδοτήσουν οι κυβερνήσεις αυτές, οι πέντε- δέκα στην Ευρώπη τουλάχιστον που φάνηκαν ανίκανες να πάρουν μέτρα από την αρχή και ολιγώρησαν , με την αμέριστη συμπαράσταση του Τύπου που έστησε την απάτη, προχώρησαν στο πρωτοφανές έγκλημα της αναστολής συνταγματικών άρθρων και τη λειτουργία του κράτους με επαίσχυντες “Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου”. Ξεκάθαρες φασιστικές ενέργειες, που μόνο σε ολιγαρχικά καθεστώτα συναντάμε.

Κανονικά, όλες αυτές οι κυβερνήσεις,αν είχαν ελάχιστη “δημοκρατική” τσίπα,όπως σεμνύνονται, οφείλουν την επομένη της άρσης των μέτρων απαγόρευσης της κυκλοφορίας και της εξαφάνισης του ιού να παραιτηθούν. Οι έγκλειστοι ,όσοι τουλάχιστον νιώθουν πολίτες και όχι μπουλούκι, να βγουν στους δρόμους και τις πλατείες να ζητήσουν την άμεση απομάκρυνση των ακροδεξιών αυτών κυβερνήσεων. Αλλά οι περισσότεροι δε θα το κάνουν για τους εξής λόγους:

1. Με οικονομικά ανταλλάγματα οι κυβερνήσεις εξαγόρασαν τον Τύπο των χωρών τους,αλλά και ανεγκέφαλους σελέμπριτ που ασκούν επιρροή στις μάζες , με πρόσχημα την καταπολέμηση του ιού και αφού φυλάκισαν στους 4 τοίχους τους ήδη κατατρομαγμένους και παραδομένους στην παθητικότητα υπηκόους τους, προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα, ναζιστικής, γκεμπελικής σύνθεσης και αντίληψης. Η προπαγάνδα πέτυχε απολύτως. ΄Οχι μόνο οι υπήκοοι- “ζόμπι” πείστηκαν για την… ορθότητα των αντισυνταγματικών ενεργειών των κυβερνήσεων, αλλά αποδείχτηκαν “κοπάδι”, όχλος ανερμάτιστος και απολύτως εξαρτημένος από το ψεύδος και την παραπληροφόρηση. (Σημείωση. Το ναζιστικό καθεστώς ως πρώτες προτεραιότητες έθεσε: 1. την έκδοση νέων εφημερίδων και την εξαγορά των παλιών και 2. την κατασκευή εργοστασίων κατασκευής ραδιοφόνων και δωρεάν διανομή σε κάθε σπίτι).

2.Αντί τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να βγουν με σκληρές δηλώσεις, πρώτα να επισημάνουν πως οφείλουμε πια εδώ που έφτασαν οι κυβερνήσεις τα πράγματα να παραμείνουμε σε καραντίνα,αλλά να καταγγείλουν τις ολοκληρωτικές τακτικές των κυβερνήσεων ακόμα και να καλέσουν τους φυλακισμένους σε αναρτήσεις ” μαύρων σημαιών”στα μπαλκόνια τους ,τα περισσότερα κόμματα συμπαρατάχτηκαν με τις αυτές, στην προσπάθειά τους να διασώσουν το αστικό σύστημα. Στη χώρα μας βγήκε χωρίς ντροπή ο π. πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο αισχρότερο μετά τον ΣΚΑΙ κανάλι του ΑΝΤ1 και ανακρινόμενος- απολογούμενος …ενώπιον ενός από τα χειρότερα μέλη τη μαφιόζικης φαμίλιας του Τύπου , το Ν. Χατζηνικολάου, ομολόγησε πως στηρίζει την κυβέρνηση! Τσιμουδιά ο Αλέξης για την ολιγωρία “Κούλη”, για μέτρα που δεν πήραν από την αρχή, για την εγκληματική αμέλεια που και τον πληθυσμό φυλάκισε και την οικονομία τίναξε στον αέρα. Για να ξεχάσεις επίσης εντελώς την κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος από μια ακροδεξιά,φασιστική κυβέρνηση.

3. Κατάφεραν,εντελώς συμπτωματικά ,πάντως, οι εξουσίες,ειδικά η Τέταρτη, να καταλάβουν πόση δύναμη έχουν στα χέρια τους. Και πώς μπορούν από τη μια στιγμή στην άλλη να υποβιβάσουν λαούς σε όχλους, σε πρόβατα επί σφαγή. Τώρα πια γνωρίζουν όλες οι εξουσίες από πρώτο χέρι πως όχι μόνο τον άντρα της μπορεί η “κυρία του 5ου ορόφου” (κι ας μην ψήφισε ποτέ Δεξιά) να καρφώσει στην αστυνομία ,διότι ξεκίνησε να πάει κρυφά στο χωριό να δει τον πατέρα του και να κλαδέψει τις ελιές, αλλά και να τον ξεκοιλιάσει κόλας κι αυτόν και το γέρο πατέρα του, αν η ..Εφημερίδα Συντακτών με τη λοβοτομή που της έχει κάνει, την έχει πείσει πως ο σύζυγος “είναι επικίνδυνος με όσα..παράνομα κάνει και η αιτία να στείλει την ίδια και τα παιδιά στις ΜΕΘ ,που δεν διαθέτουν πια τα ελληνικά νοσοκομεία,μια και είναι φίσκα από γέρους κορονοϊόπληκτους”!

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ»
Ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί έχει άλλη άποψη: «Και το 1958 και το 1968 η γρίπη σκότωσε εκατομμύρια, αλλά δεν σταμάτησε ο κόσμος, ούτε επιβλήθηκε καραντίνα»

Ανρί Λεβί

Σε άρθρο γνώμης στη γαλλική επιθεώρηση Le Point, ο Λεβί, ένας από τους διασημότερους διανοούμενους της Ευρώπης, μας καλεί να αντλήσουμε βασικά διδάγματα από δύο ανάλογες πανδημίες, που σάρωσαν την υφήλιο τις δεκαετίες του 1950 και 1960 με εκατομμύρια θυμάτων και ανάλογες σκηνές χωρίς, τότε, να επιβληθούν δρακόντεια περιοριστικά μέτρα.
Ακολουθεί το άρθρο του μεταφρασμένο:

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;

Καλοκαίρι 1968. Ένας άγνωστος ιός σαρώνει την υφήλιο. Ξεκίνησε από την Κίνα για να προκαλέσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νεκρούς, εκ των οποίων 50.000 στις ΗΠΑ και τουλάχιστον 30.000 στη Γαλλία. Από τον ιό θα μολυνθεί κι ένας αρχηγός κράτους, ο (Δυτικογερμανός) Βίλι Μπραντ. Ελλείψει μασκών σιδηροδρομικοί υπάλληλοι τραβούν χειρόφρενο. Εμβολιασμοί γίνονταν εντατικά στα «πεζοδρόμια», αφηγούνται γιατροί, που ζουν μέχρι σήμερα. Τα θύματα πέθαιναν με «κυανωμένα χείλη» από πνευμονική αιμορραγία ή ασφυξία. Και το κακό εξαπλωνόταν τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε χρόνος για να απομακρυνθούν τα πτώματα, που συσσωρεύονταν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ας είναι ειλικρινείς όσοι είχαν βιώσει αυτήν την πανδημία: Με εξαίρεση τους νοσηλευτές, δεν έχουν κρατήσει καμία ανάμνηση απ’ αυτή. Κι οι ζαλισμένοι με τον κορωνοϊό νεότεροι να σκεφτούν ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στα κανάλια γι’ αυτή την πανδημία, που είχε βαφτιστεί «γρίπη του Χονγκ Κόνγκ». Κι οι αρχειοθέτες ας το ελέγξουν: ο Τύπος της εποχής μιλούσε επί 18 μήνες γι’ αυτό το θέμα, αλλά χωρίς να θίξει το ενδεχόμενο περιοριστικών μέτρων και χωρίς να φανταστεί κανείς να βάλει τη ζωή στον πάγο.

1957-1958. Άλλη ανάμνηση. Η επιδημία, που εκείνη τη φορά είχε βαπτιστεί «ασιατική γρίπη», ξεκίνησε από τις επαρχίες Γκουϊζού και Γιουνάν, δηλαδή και πάλι από την Κίνα. Πέρασε από το Ιράν, την Ιταλία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ. Και δεν χρειάστηκε πάνω από έξι μήνες για να κάνει το γύρο του κόσμου. Δύο εκατομμύρια νεκροί συνολικά, ιδιαιτέρως δε διαβητικοί και καρδιοπαθείς. 100.000 στις ΗΠΑ, μεταξύ 25.000 και 100.000 στη Γαλλία. Σκηνές τρόμου σε πενιχρά εξοπλισμένα, «γονατισμένα» νοσοκομεία. Όμως, παρά τη φρίκη, παρά το πένθος, παρά τη συζήτηση στο Συμβούλιο του Παρισιού, όπου σχεδίαζαν, χωρίς τελικά να καταλήξουν, στο κλείσιμο ορισμένων σχολείων, δεν ελήφθησαν ούτε τότε περιοριστικά μέτρα. Το θέμα απασχολούσε τις εφημερίδες, χωρίς να επισκιάζει όμως τον πόλεμο της Αλγερίας, ούτε την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης ούτε την επιστροφή του Ντε Γκολ στην εξουσία. Και ένα πολύ περίεργο φαινόμενο μ’ αυτή την πανδημία ήταν ότι και αυτή διαγράφηκε από τη μνήμη μας.

Αυτά τα δύο προηγούμενα, με την ανησυχητική ομοιότητα με την παρούσα κατάσταση, μας υπενθυμίζουν κάτι προφανές: το θέαμα κυριαρχεί. Κι ένα γεγονός δεν είναι «ιστορικό», δεν «αλλάζει τον κόσμο» και δεν διαχωρίζει το «πριν» από το «μετά» παρά μόνον στο βαθμό που θα το αποφασίσουν τα ΜΜΕ μέσα στην αυτοεκπληρούμενη μέθη τους.

Αλλά θα αντλήσουμε, πάνω απ’ όλα, δύο συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι ο πλανήτης έχει προοδεύσει. Θεωρεί ανυπόφορες τις εκατόμβες θυμάτων, που εμφανίστηκαν χθες στη φυσική τάξη πραγμάτων. Η ανησυχία για τη Δημόσια Υγεία έχει γίνει κυρίαρχη αποστολή για τα κράτη στον ίδιο βαθμό με την ασφάλεια ή τα ζητήματα ειρήνης και πολέμου μεταξύ εθνών. Κινητοποιούνται τεράστιοι πόροι, όπως και στην περίπτωση του AIDS – το οποίο παρεμπιπτόντως προκάλεσε συνολικά 25 εκατομμύρια θανάτους – για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων. Κι η ανθρωπότητα, ως ένας άνθρωπος, προτάσσει τη ζωή από την οικονομία. Αυτό είναι θαυμάσιο.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, το παρατραβάμε λίγο με το θέμα της «άνευ προηγουμένου πανδημίας». Απατώμεθα όταν μας λένε ότι μ’ αυτήν την Covid-19 αντιμετωπίζουμε «τη χειρότερη υγειονομική καταστροφή εδώ και έναν αιώνα». Εκτός και υπάρξει κάποια επιτάχυνση [στην εξάπλωσή της επιδημίας], που δεν αναμένουν προς το παρόν οι ειδικοί, απέχουμε ακόμη πόρρω, σε μια χώρα όπως η Γαλλία, από τα νούμερα του 1958 και του 1968. Και το έτερο συμπέρασμα είναι – κι αυτή η παρατήρηση είναι λιγότερο ευχάριστη – ότι υπάρχει κάποια υπεραντίδραση και πανικός στη στάση μας σήμερα.

Σχετίζεται λοιπόν μ’ αυτό; Είναι η έμμονη ιδέα ή αναπόφευκτη άλλη όψη του νομίσματος της προόδου; Ή είναι ακόμη δυνατόν να έχουμε τη μία (τη νέα ιδέα, όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και στις πιο φτωχές ηπείρους ότι τίποτε δεν είναι υπέρτερο μιας ζωής) χωρίς κατ’ ανάγκη να ενδίδουμε στην άλλη (μια ανθρωπότητα τρομοκρατημένη, η οποία με το ρυθμό που προχωρά η μόλυνση των απόψεων, θα αποδεχθεί μια μέρα ως προφανές το κλείσιμο των συνόρων, τη δυσπιστία έναντι των άλλων ή την ψηφιακή «ιχνηλάτηση»;

Για να γίνει το δεύτερο θα πρέπει να μάθουμε να τηρούμε αποστάσεις ασφαλείας από τα αντι-κοινωνικά δίκτυα και τον πυρετό των fake news.

Θα πρέπει να ξανασκεφτούν οι ιθύνοντες των ΜΜΕ τη σκηνοθεσία, που προκαλεί άσκοπα άγχος, ενός παγκόσμιου και ημερήσιου απολογισμού νεκρών, στον οποίο ουδέποτε έχουμε υποβληθεί επί παραδείγματι αναφορικά με τα θύματα του καρκίνου.

Θα πρέπει όλοι μαζί να αναρωτηθούμε αν η δίκαιη μάχη κατά της επιδημίας απαιτεί πραγματικά το μπλακ-άουτ στα μυαλά μας για την επιστροφή του ISIS στη Μέση Ανατολή, την πρόοδο της ρωσικής και κινεζικής αυτοκρατορίας ή την ολέθρια αποδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι βασικό, χωρίς να αμφισβητούμε τις θυσίες των νοσηλευτών μας και του υπόλοιπου προσωπικού των νοσοκομείων, να βάλουμε στην ατζέντα των μελλοντικών μας συζητήσεων το θέμα ποια προνόμια, αλλά και ποια δικαιώματα και ελευθερίες είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στον βωμό του ονείρου μας για ένα υγειονομικό Κράτος, που θα μας θεραπεύει απ’ όλα μέχρι τον θάνατο.

Κι έπειτα, αν αληθεύει ότι το να κυβερνάς δεν σημαίνει μόνον να προβλέπεις, αλλά και να επιλέγεις, δεν θα ήταν ανώφελο, τελικά, οι ιθύνοντες στα κέντρα αποφάσεων να έχουν το θάρρος να πουν ποιο θα είναι το κόστος της διακοπής της παραγωγής, αν γενικευθεί, όσον αφορά την καταστροφή του πλούτου με τη συνεπαγόμενη μαζική ανεργία, την εξαθλίωση, τα δεινά για την κοινωνία, τις ανθρώπινες ζωές.

Είναι ερωτήματα δύσκολα. Και υπό πολλές απόψεις, τρομερά.

Αλλά, είναι εκείνα που οφείλει να θέσει μια υπεύθυνη και άξια του ονόματός της δημοκρατία, εκτός κι αν ενδώσει στη μέθη του πολέμου κατά του ιού με τις αμέτρητες παράπλευρες απώλειες…».

Επιμέλεια μετάφρασης Τρύφωνας Καϊσερλίδης