Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ
iefimerida.gr”
Να γυρίσουμε πίσω σε κείνη την τραγική νύχτα της σύγκρουσης των Τρένων στα Τέμπη στις 28 Φλεβάρη 2023 . Να υποθέσουμε πως κυβέρνηση δεν είναι τότε η Ν. Δημοκρατία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη επικεφαλής, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ (με ή χωρίς συνέταιρο) και τον Αλέξη Τσίπρα, άντε, έστω το Φάμελλο (γιατί όχι;) πρωθυπουργό.
Σήμερα, και χωρίς να δείχνουμε ασέβεια στη βασική αρχή της Ιστορίας πως η ζωή και το ιστορικό γίγνεσθαι δεν αποτιμώνται με υποθέσεις, o Κώστας Βαξεβάνης θα είχε κληθεί από το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ να απολογηθεί για το άρθρο του, που σίγουρα θα ανέβαζε κάποια στιγμή στο Ντοκουμέντο του με τίτλο «Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει» . Από την άλλη, ο εγκαλούμενος θα είχε δεχτεί σκληρή επίθεση από τη Σοφία Γιαννακά, για τη σκληρότητα και την έλλειψη σεβασμού του συναδέλφου της στη χαροκαμένη μάνα, κατηγορίες για τις οποίες καλείται εκείνη σήμερα σε απολογία από την “Καγκελαρία” της εμπορικής-γκεμπελικής δημοσιογραφίας.
Δε λέμε κάτι καινοφανές και απίθανο. Το πασιφανές καταθέτουμε. Και είναι βαθιά νυχτωμένος, όποιος έχει αντίρρηση πως τέτοια αντιστροφή ρόλων δε θα αφορούσε στα πρόσωπα. ΄ Οτι ο Βαξεβάνης με τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό τότε, θα θεωρούσε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνη για το μεγάλο έγκλημα. Και η Γιαννακά από την άλλη πως δε θα έχυνε μαύρο δάκρυ, όσες φορές θα έγραφε για την τραγική «μάνα των Τεμπών», που σήμερα, ως ύαινα την ξεσκίζει χωρίς έλεος και σπλάχνα οικτιρμών. Μόνο και μόνο, γιατί το έγκλημα διαπράχτηκε επί πρωθυπουργίας του δικούς της αφεντικού και όχι εκείνου ,που υπηρετούσε μέχρι πρότινος ο Βαξεβάνης (σ.σ. Τα δυο εν χρήσει για την εξυπηρέτηση του θέματος ονόματα, μπορείτε άνετα να τα αλλάξετε με οποιοδήποτε από τα κυκλοφορούντα στην πιάτσα του Γκεμπελιστάν. ΄Όπως, ακριβώς, το έλεγε ο μακαρίτης συνάδελφό τους ,ο Νίκος Κακαουνάκης: « Ο καλύτερος δημοσιογράφος έχει σκοτώσει τη μάνα του». Και ο κόσμος που μπορεί να τρέφει εκτίμηση, ακόμα και σε φονιά, αλλά ποτέ σε (“αλήτη, ρουφιάνο”) δημοσιογράφο, εκφράζει αυτή την απέχθεια και την αποστροφή του με τη γνωστή και εντελώς απαξιωτική για συντεχνία , φράση «όλα τα γουρούνια ίδια μούρη έχουν».
Τον έμπορο ναρκωτικών, τον πληρωμένο δολοφόνο, τον όποιο αδίστακτο εγκληματία, που δεν εξισώνει απλώς, ως Προκρούστης, τα ασύμμετρα, αλλά βρίσκει υπέρτερο το χρήμα από τις καθιερωμένες, ανθρώπινες αξίες, ούτε τον κατανοώ, ούτε τον αποδέχομαι. Ερμηνεύω, όμως και μάλιστα εύκολα την επιλογή του. Είναι απλώς …παλιάνθρωπος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Το «δημοσιογράφο» ούτε τον κατανοώ, ούτε τον αποδέχομαι. Αλλά δεν μπορώ, ούτε να τον ερμηνεύσω. Δε φτάνει μόνο η δικαιολογία πως πρόκειται για εξαιρετικό …ιεροφάντη του Μαμωνά! Θυσία όλα στο βωμό του. Ακόμα και τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
Το σκεπτικό είναι το εξής: Μπορεί ο καθένας να καταντήσει μια μέρα πληρωμένος δολοφόνος, ναρκοντελιβεράς, παλιάνθρωπος ,ούτως ειπείν. Δεν αποκλείεται ούτε ο γράφων να τρελαθεί. Αυτή την ερμηνεία θα έδινα, αν έπεφτα ποτέ σε όμοιο κατάντημα.
Όμως.
Αν ποτέ πουλούσα την “πένα” μου, που είναι ο πόνος της ψυχής μου, το απαύγασμα της ιδεολογίας μου, ό,τι ιερότερο ενοικεί στην πεπερασμένη και χαμερπή πολλές φορές ανθρώπινη ύπαρξη ,σε ένα νταβατζή καναλάρχη χωματερής ή εκδότη φυλλάδων, που ασελγούν στη διακεκριμένη σε μια Πολιτεία έννοια και εξουσία του Τύπου, είμαι σίγουρος πως αν βρισκόμουν υπό την επήρεια τέτοιας ανοικονόμητης τρέλας και αναισθησίας, σε μια στιγμή που θα είχα την τύχη να αστράψει μια αναλαμπή, θα τίναζα τα μυαλά μου στο αέρα. Το διαβεβαιώνω και το υπόσχομαι.
Από δημοσιογράφο, τέτοιο παράδοξο και έντιμο, μην περιμένεις. Η αηδία για τον εαυτό σου, όταν κατρακυλάς στον πάτο και διαλύεσαι σε μόρια έσχατης εξαθλίωσης, είναι ευλογία! Μπορεί να σου κάνει τη χάρη, να σου δώσει τη δύναμη να τελειώνεις με την άθλια σου ύπαρξη. Όπως, ακριβώς, το διατύπωσε ο ευαίσθητος ποιητής της Πρέβεζας.
Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.