Τις τελευταίες ημέρες η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ταλανίζεται από τις απειλές του Βλαντίμιρ Πούτιν: «Αν η Ευρώπη θέλει πόλεμο, η Ρωσία είναι έτοιμη». Λόγια που θυμίζουν σκοτεινές εποχές της ευρωπαϊκής ιστορίας, όταν ένας άλλος αυταρχικός ηγέτης – ο Αδόλφος Χίτλερ – προανήγγειλε δήθεν «αμυντικές» προετοιμασίες λίγο πριν βυθίσει τον κόσμο στο χάος.

Η δήλωση του Ρώσου προέδρου μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζει με υπερβολική ρητορική, όμως συνοδεύεται από γεγονότα που δεν επιτρέπουν εφησυχασμό: παραβιάσεις εναερίων χώρων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, χρήση drones σε ευρωπαϊκές περιοχές, cyber επιθέσεις και στοχευμένες δολιοφθορές σε κρίσιμες υποδομές. Ο επικεφαλής της Συμμαχίας, Μαρκ Ρούτε, προειδοποίησε ξεκάθαρα ότι η Μόσχα «προετοιμάζεται για μακρά σύγκρουση» και επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Πώς σχολιάζει η Διοτίμα τις τελευταίες αυτές εξελίξεις;

___________________

 Διοτίμα:

Ο 22ος αιώνας δεν θα ανήκει σε εκείνον που απειλεί. Θα ανήκει σε εκείνον που χτίζει.

 

Γιατί αυτή η Ρητορική είναι Επικίνδυνη;

Η Ρωσία δεν επιδιώκει απλώς στρατιωτική ισχύ. Επιχειρεί κάτι πιο ύπουλο: να σπείρει φόβο, διχασμό και αβεβαιότητα μέσα στην Ευρώπη. Η απειλή πολέμου λειτουργεί ως εργαλείο ψυχολογικού εκβιασμού. Δεν στοχεύει μόνο τα σύνορα της Ευρώπης — στοχεύει το μυαλό των πολιτών, τα αντανακλαστικά των κυβερνήσεων και την ενότητα της Δύσης.

Στον 21ο αιώνα ο πόλεμος δεν διεξάγεται μόνο με άρματα μάχης· διεξάγεται με πληροφορίες, ενεργειακούς εκβιασμούς, προπαγάνδα, κυβερνοεπιθέσεις, δολιοφθορές σε υποδομές και στρατηγική χρηματοδότηση άκρων για την αποσταθεροποίηση κοινωνιών. Αυτή είναι η νέα μορφή σύγκρουσης, στην οποία ο Πούτιν εδώ και χρόνια επενδύει συστηματικά.

Το Τρίλημμα των Επόμενων Ετών

Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε τρία ρεαλιστικά σενάρια:

1. Παρατεταμένος υβριδικός πόλεμος
   Συνεχείς παραβιάσεις, υπονόμευση της ενέργειας, κυβερνοεπιθέσεις και πίεση στις δημοκρατικές διαδικασίες. Ο πόλεμος χωρίς επίσημη κήρυξη.
2. Περιορισμένη στρατιωτική ένταση
   Τοπικά θερμά επεισόδια, πιθανές «δημιουργημένες αφορμές» και στοχευμένα χτυπήματα. Κίνδυνος λάθους ή «ατυχήματος» που οδηγεί σε κλιμάκωση.
3. Ευρείας κλίμακας σύγκρουση με ΝΑΤΟϊκό κράτος
   Απίθανο, αλλά όχι αδιανόητο. Η πιθανότητα παραμένει χαμηλή, όμως το κόστος ασύλληπτο.

Η Ελλάδα στον Στόχο του Υβριδικού Πολέμου

Η Ελλάδα  είναι ευάλωτη σε τρεις κρίσιμες διαστάσεις:

• Ενέργεια και υποδομές: Η Ελληνική αρχιτεκτονική ενέργειας και λιμανιών αποτελεί δυνητικό στόχο.
• Πληροφοριακή χειραγώγηση: Εσωτερική πόλωση, fake news, απονομιμοποίηση θεσμών — ο πιο ύπουλος εχθρός.
• Ανατολική Μεσόγειος: Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας δημιουργεί φυσική τριβή με συμφέροντα ρωσικής επιρροής.

Τι Πρέπει να Κάνει η Ευρώπη — και η Ελλάδα

1. Αποτρεπτική ισχύς χωρίς πανικό
   Ούτε υποχώρηση ούτε τυφλή επιθετικότητα. Ψυχραιμία, προετοιμασία, ενιαίο μέτωπο.
2. Θωράκιση των υποδομών και του κυβερνοχώρου
   Ο 21ος αιώνας κρίνεται στα data centers, στα υποθαλάσσια καλώδια και στα δίκτυα ενέργειας.
3. Καταπολέμηση της παραπληροφόρησης
   Ο πόλεμος της συνείδησης είναι σήμερα πιο επικίνδυνος από τον πόλεμο του πεδίου.

Κατακλείδα — Ο Ψευδο-Τιτάνας του Κρεμλίνου

Ο Πούτιν δεν είναι πανίσχυρος. Είναι ένας ηγέτης που φοβάται την ίδια τη σκιά του: φοβάται την ιδέα μιας Ρωσίας χωρίς αυταρχισμό, φοβάται μια κοινωνία που δεν χειραγωγείται. Η Ευρώπη δεν πρέπει να φοβάται τις απειλές του, αλλά να τις κατανοεί και να τις αντιμετωπίζει με ψυχραιμία, ενότητα και δημοκρατική ηγεσία.

Ο 22ος αιώνας δεν θα ανήκει σε εκείνον που απειλεί. Θα ανήκει σε εκείνον που χτίζει.

---