Η Ιστορία έχει ήδη παραδώσει την κρίση της για τον Αλέξη Τσίπρα ως αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό. Και δεν είναι λίγα τα εύσημα που του απονέμει.
Ο τρόπος άσκησης των θεσμικών εξουσιών, όσο και το ήθος και η πολιτική του συγκρότηση, θα αποτελέσουν πρότυπο, σύμβολο και παρακαταθήκη στους εκπροσώπους της μελλοντικής πολιτικής πραγματικότητας, όπως και όταν διαμορφωθεί με κύριο γνώρισμά της, την καταδίκη του παλαιοκομματισμού . Και ως εκ τούτου , θα είναι και εντελώς διαφορετική από τη σημερινή.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπήρξε σκαπανέας και πρωτοπόρος αυτής της μορφής άσκησης της εξουσίας, όπως θα την επιλέξουν και θα την επιβάλουν οι νέες γενιές. Αυτό θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του στις ιστορικές αναφορές εκείνων των εποχών.
Το κεφάλαιο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να έκλεισε μεν στις σελίδες του βιβλίο του ΣΥΡΙΖΑ που τις περισσότερες τις έγραψε ο ίδιος αποκλειστικά και με το δικό του τρόπο – ύφος γραφής, αλλά είναι ο δρόμος ανοιχτός στη συγγραφή άλλων σελίδων ενός νέου βιβλίου. Είναι ακόμα πολύ νέος για να σταματήσει τη …συγγραφική του δραστηριότητα.
Η ανάδειξη του για παράδειγμα εν καιρώ στο αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι επιτυχής εκλογή. Πλην των άλλων και ως σύμβολο εντιμότητας , αγωνιστικότητας και διαχρονικής συνέχειας της μεγάλης εκείνης μερίδας του ελληνικού λαού που δεν υπέκυψε στις σειρήνες του προσωπικού συμφέροντος , του ατομικισμού και του εφησυχασμού. Κατά κανόνα του αντιδεξιού κόσμου στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας.