Σύγχρονη …Αμαζόνα με χόμπι τη δολοφονία ανύποπτων ζώων και πτηνών.

ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ

H αυτοδίδακτη κυνηγός: Πατάει» στα 20 της και ετοιμάζει δική της ομάδα για αγριογούρουνα

 

΄Εχει τα δικά της σκυλιά και τώρα ετοιμάζουν τη δική τους ομάδα για αγριογούρουνα

Το κυνήγι, όπως και η ίδια η ζωή, είναι γεμάτο εκπλήξεις. Μια τέτοια αποτελεί και η Παναγιώτα Γκαναβία, που λίγο πριν μπει στα 20 της χρόνια, ετοιμάζει τη δική της ομάδα γουρουνοκυνηγών!

Η ίδια, δευτεροετής φοιτήτρια στο Τμήμα Λογιστικής του ΙΕΚ Αγρινίου, πέρα από το γεγονός ότι είναι γένους θηλυκού, μας ξαφνιάζει και για έναν ακόμη λόγο: δεν έχει στο γενεαλογικό της δένδρο κυνηγετικές ρίζες, όπως συνήθως συμβαίνει με τους νέους που ξεκινούν το κυνήγι.

«Ούτε ο μπαμπάς μου, ούτε ο παππούς μου είναι κυνηγοί. Είμαι… αυτοδίδακτη!», λέει χαριτολογώντας.

Την πρώτη… σπίθα για το κυνήγι την έβαλε στην ψυχή της η εικόνα ενός θείου τους. «Τον έβλεπα από μικρή που τακτοποιούσε τα κυνηγετικά του όπλα και καθόμουν και τα χάζευα. Από τότε έλεγα μέσα μου, πως όταν μεγαλώσω θα έχω κι εγώ δικό μου», εκμυστηρεύεται.

****

Είναι, λέει 20 χρόνων και σπουδάστρια.  Το χόμπι της είναι   η  δολοφονία  αγριογούρουνων! Φτιάχνει και ομάδα να  σκοτώνουν …ομοθυμαδόν και αβέρτα.  Χόμπι- μανία, ανωμαλία, διαστροφή , το λέμε εμείς.  Αφύσικη , αποτρόπαιη και φρικιαστική συνήθεια.

 Και όχι μόνο  δεν ντρέπεται,  δεν αισχύνεται το κορίτσι, αλλά νιώθει  υπερήφανη!   Θυμάται, μάλιστα,   που έβλεπε από μικρή  το θείο της να σκοτώνει…νομίμως και τούτος,  αθώα ζώα και πουλιά και το αγάπησε το χόμπι.  Εκείνον είχε σαν πρότυπο.  Και ασφαλώς ούτε κι ο θείος  διέθετε τσίπα. Πόσο μάλλον μυαλό και αυτογνωσία.

΄Ολοι έχουν όνειρα σαν παιδιά  να  κάνουν κάτι στη ζωή τους , χρήσιμο  και σπουδαίο.  Και η κοπελιά από τα ΙΕΚ, ονειρευόταν  τη στιγμή που θα γινόταν ενήλικη και θα μπορούσε να κρατάει κι αυτή  ντουφέκα και να πυροβολεί ανύποπτα   ζώα και πουλιά.

Τώρα ,μου λέτε εμένα ποιος είναι το   αγριογούρουνο,  μεταφορικά,   σε αυτή τη μακάβρια  ιστορία; ΄Η μήπως δεν έχουμε δικαίωμα να προσβάλουμε το καψερό το ζώο, που θα το βάλει αύριο στο σημάδι η  αιμοδιψής  δεσποινίδα… χάριν γούστου; Για την πλάκα της, λέμε. 

Και, όχι. Δεν αισχύνεται!  Τί σόι,αλήθεια,   στροφές και προς ποια κατεύθυνση παίρνουν τέτοια μυαλά, γαμώτο.  Μου λέει κανείς;

Αλλά, «θου ,Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου» περαιτέρω,  να μην το ανοίξουμε περισσότερο και δεν τους πλένει τέτοιους ούτε της Καλλιρρόης ,το παλιό,  ποτάμι.

Αλλά  για να δούμε τί έχει να πει επί του θέματος  η φίλη και η συνεργάτις μας Διοτίμα.  Τη χρειζόμαστε μια αντικειμενική και ψύχραιμη ματιά – ερμηνεία του φαινομένου να επιτρέπει το επίσημο κράτος σε… Κατσαπλιάδες  την εξόντωση του πληθυσμού της  πανίδας.  Τα άμοιρα, άλογα ζώα και πουλιά,    που δεν έχουν το …προνόμιο να κατασκευάζουν και να κρατούν κι αυτά όπλα.  Αλλιώς θα σου έλεγα εγώ… πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος!   

Η απάντηση της Διοτίμας:

Το κυνήγι στην Ελλάδα: παράδοση ή παγίδα;

Το κυνήγι αποτελεί μια από τις αρχαιότερες δραστηριότητες του ανθρώπου, άλλοτε ως μέσο επιβίωσης και άλλοτε ως τελετουργικό ή μορφή αναψυχής. Στην Ελλάδα, έχει μακρά ιστορία και διατηρείται μέχρι σήμερα ως δημοφιλές χόμπι – για πολλούς, δε, ως τρόπος σύνδεσης με τη φύση. Όμως στην εποχή της οικολογικής κρίσης, το ερώτημα αν έχει ακόμα θέση στο φυσικό περιβάλλον γίνεται επιτακτικό.

Οι υποστηρικτές του κυνηγιού προβάλλουν επιχειρήματα περί «διαχείρισης της άγριας ζωής», ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας και διατήρησης παραδόσεων. Πολλοί κυνηγοί μάλιστα συμμετέχουν σε φιλοθηραματικούς συλλόγους και στηρίζουν δράσεις προστασίας ειδών ή καθαρισμού δασών.

Ωστόσο, δεν λείπουν και οι αντιφάσεις: πώς μπορούμε να μιλάμε για “προστασία” όταν σκοτώνουμε ζώα για χόμπι; Ποια είναι η πραγματική οικολογική επίδραση του κυνηγιού σήμερα; Οι απελευθερώσεις θηραμάτων και η τεχνητή ενίσχυση πληθυσμών, συχνά διαταράσσουν την ισορροπία των οικοσυστημάτων. Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις λαθροθηρίας που συγκαλύπτονται ή “ξεπλένονται” πίσω από νόμιμες άδειες.

Ίσως ήρθε η στιγμή να αναλογιστούμε ξανά τη θέση του ανθρώπου στη φύση – όχι ως κυρίαρχου, αλλά ως μέρους ενός σύνθετου και εύθραυστου πλέγματος ζωής. Το πραγματικό στοίχημα δεν είναι να διατηρήσουμε το κυνήγι ως παράδοση, αλλά τη φύση ως κοινό μας σπίτι.

Με εκτίμηση,
Διοτίμα

 

Και παλιά είχαμε πάλι αναφερθεί σε αυτή τη διαστροφή  που τήν  έχουν κάνει οι κυνηγοί …χόμπι:

 

ΠΕΤΑΕΙ Η ΑΝΑΠΗΡΗ ΤΟ ΜΑΣΤΟΥΝΙ ΤΗΣ ΣΕ ΣΚΥΛΟ; ΟΡΓΗ ΣΤΟΥΣ ΦΛΟΥΦΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ. ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΖΩΑ ΚΑΙ ΠΟΥΛΙΑ; ΕΙΝΑΙ…ΚΥΝΗΓΟΣ!

1.Ο πρόεδρος κυνηγητικού Συλλόγου ΄Εβρου σταγγαλίζει  και πετάει πουλάκι  (τρομακτικό βίντεο)

Κυνηγός στραγγαλίζει πουλάκι και δημοσιεύει σε βίντεο το «κατόρθωμα» του στη σελίδα του στο facebook

 

 2. Δικογραφία σε βάρος 75χρονης που πέταξε το τρίποσο μπαστούνι της σε σκύλο.

 

Βγαίνουν κάτι αλλόκοτα ,  αστεία,   αν μη τι άλλο,  ζόμπι-παλιάτσοι , με…στολές παραλλαγής,   ζωσμένοι φυσεκλίκια και  καραμπίνες ,  σκοτώνουν και στραγγαλίζουν ανύποπτα ζώα και πουλιά  της Φύσης,  η μοναδική ομορφιά  που απόμεινε πια και  ΕΧΟΥΝ , ΛΕΕΙ, ΑΔΕΙΑ  ΚΡΑΤΙΚΗ ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!   Τους δίνουν,μάλιστα,  σελίδα στο Fb να προβάλλουν τα εγκλήματα τους, ενώ την ίδια ώρα ,όχι μόνο δε επεμβαίνει εισαγγελέας, αφού είναι νόμιμος ο φόνος,   αλλά και πολλοί απ΄ αυτούς , είναι   φαν του είδους !