…Αλλά, τί καινούργιο προσθέτουμε πάλι με την αναφορά μας σε “Βαξεβάνη” και “Τουντούρη”;

 

Σοφία Τουντούρη: H δημοσιογράφος που εκνεύρισε τον Βαρουφάκη -Δέχθηκα κύμα σεξιστικών επιθέσεων, λέει στο iefimerida.gr

Ποια είναι η 38χρονη δημοσιογράφος που εκνεύρισε τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Για όσους δεν τη γνωρίζουν, η Σοφία Τουντούρη έγινε γνωστή στο πανελλήνιο εργαζόμενη στην τηλεόραση.

Από το 2010 ήταν στην τηλεόραση, παρουσιάστρια στην πρωινή εκπομπή «Όλα Καλά» του Μακεδονία TV και μετά στον ΑΝΤ1 και στο πλευρό της Φαίης Σκορδά.

κεί έμεινε μονάχα μία σεζόν, αφού το 2019 ήταν υποψήφια με τον συνδυασμό του Απόστολου Τζιτζικώστα.

Γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιά, έχει εργαστεί στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, έχει αρθρογραφήσει σε τοπικά και πανελλαδικά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά.

Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι για τη Σοφία Τουντούρη είναι ότι έχει τρία ονόματα, Σοφία-Αθηνά-Αλεξάνδρα!

 

Η Σοφία Τουντούρη

iefimerida.gr
Σούργελο
efsyn.gr
Ντελούλου δημοσιογραφία

Σοφία (Αθηνά – Αλεξάνδρα) Τουντούρη, ναι έχει τρία ονόματα. Θυμηθείτε τη, τα επόμενα χρόνια ποντάρω το βασίλειό μου ότι θα τη δούμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην πολιτική ζωή της χώρας. Διότι μπορεί φίλε/η αναγνώστη/ρια, εσύ, βλέποντας το βίντεο, να αισθάνθηκες μια παράξενη έκπληξη – ίσως και ντροπή, αλλά κάποιοι άλλοι είδαν σε εκείνη το… μέλλον.

* Έχοντας απέναντί της τον Γιάνη Βαρουφάκη, που αν μη τι άλλο αποδείχθηκε «βαθιά νερά» για την εμπειρία της γενικώς, όχι μόνο ως δημοσιογράφος, έγινε viral για λόγους που οι περισσότεροι δημοσιογράφοι δεν θα αισθανόμασταν υπερήφανοι.

Ντελούλου δημοσιογραφία

documento.gr
Η ανακοίνωηση   του ΜέΡΑ25  για το περιστατικό:

«Δυστυχώς, αντίθετα με άλλους πολιτικούς αρχηγούς που παρέστησαν, ούτε η συζήτηση για το θέμα του συνεδρίου ούτε για οποιαδήποτε άλλο κατέστη εφικτή, αφού στη θέση της συνομιλήτριας του Γιάνη Βαρουφάκη στο πάνελ, εν είδει δημοσιογράφου, βρέθηκε η κ. Σοφία Τουντούρη, η οποία, αγνοώντας έστω και τους στοιχειώδεις κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, επαναλάμβανε συνεχώς τα κυβερνητικά συνθήματα, τα οποία μάλιστα διάνθιζε με προσωπικές προσβολές εναντίον του Γραμματέα του ΜέΡΑ2»Στο τέλος, για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία για τα κίνητρά της, συνδύασε τις προσβολές της στον Γ. Βαρουφάκη με υπεράσπιση της διαβόητης “Ομάδας Αλήθειας”, της συντεχνίας μαύρης προπαγάνδας του συστήματος Μητσοτάκη.

Μετά το Συνέδριο, το ΜέΡΑ25 δεχθήκαμε τις προφορικές εξηγήσεις της διεύθυνσης της εφημερίδας “Πελοπόννησος”, η οποία μας τόνισε ότι επίσης αιφνιδιάστηκε από το πρωτοφανώς απαράδεκτο ύφος της φερόμενης ως δημοσιογράφου, εντούτοις όφειλε οι εξηγήσεις αυτές να αποτυπωθούν και γραπτώς.

Βέβαια, αυτή η απαράδεκτη και απρόκλητη επίθεση που δέχθηκε ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 δεν ήρθε από το πουθενά. Αντίθετα, εντάσσεται στη συστηματική προσπάθεια αποκλεισμού του ΜέΡΑ25 και φίμωσης του Γραμματέα του ακόμα και μέσω… προσκλήσεων σε συστημικά κανάλια ή συνέδρια.

*****

 Είναι αλήθεια.   Το πρόβλημα του Τύπου στην Ελλάδα είναι ΚΑΙ ο «Βαξεβάνης» με την   «Τουντούρη».  Ο …κοντός και ο ψηλός, ο χοντρός και ο λιγνός.     Η  παθογένεια της δημοσιογραφίας έχει ονόματα . Τρανταχτά,  αλλά και  άηχα.    ViPs,  πρωτοκλασάτους, αλλά και άσημους, δευτεράντζα.  ΄Όπως ,άλλωστε σε  κάθε πιάτσα ,  τα μέλη των οποίων,  «την ανάγκην, φιλοτιμίαν  ποιούμενα»  για χρήμα,  επικράτηση και διασημότητα,  “σφάζονται στις ποδιές” του φαν και χύδην  όχλου , που τους αναγνωρίζει και τους ακολουθεί.      

  Πρωτίστως, όμως, η αποκαλούμενη  και  “Τέταρτη εξουσία”,  διαθέτει  «φιλοσοφία», άποψη , αντίληψη περί του τί είναι Τύπος  και ποιες οι  πρακτικές και οι  δημοσιογραφικές συμπεριφορές των εκπροσώπων  στη λειτουργία του.  Μια γενική αρχή    που τη διέπει, είναι τούτη:  «Είδηση δεν είναι να δαγκώνει σκύλος άνθρωπο, αλλά άνθρωπος σκύλο».

  Το «λαβράκι»,  το αποκλειστικό, το  ξεχωριστό και πρωτάκουστο,  είναι τα ζητούμενα .  Ειδικότερα, όμως  στην κομματική πολιτική που υπηρετούν απαξάπαντες στη συντεχνία, υποχρεωτικά και με βαθιά  προσήλωση.   Ομοίως και  στον κοινωνικό στίβο, που εδώ ισχύει  μια  επίσης βασική αρχή , ως πρωτεύον και άκρως  πιασιάρικο ζητούμενο .  Το «αίμα και το σπέρμα».

Και όλα αυτά, ασφαλώς,  με το αζημίωτο. Το κύριο και βασικό απαιτούμενο είναι το χρήμα . Γι΄ αυτό και η δημοσιογραφία τους είναι  επάγγελμα,  μπίζνα. Για καταξιωμένους επιχειρηματίες   και μη. Κι άλλοι  πετυχαίνουν το στόχο και «τρώνε με χρυσά κουτάλια» και άλλοι περιορίζονται στα ψίχουλα που της πετάει η  « Σκορδά» από τη δικιά της ” λουκούλλεια  τράπεζα”.

Σαν τον Κωστάκη  παραπάνω και τη Σοφία -Αθηνά- Αλεξάνδρα .   Πουλιτζεριανός ο ένας.  Ούτε η μάνα της  να μην την ξέρει,  η άλλη . Και αυτή η  ασημότητα της , είναι ο λόγος, ακριβώς,  που την εξώθησε  να τα χώσει  σκληρά στον παλιά βεντέτα του κομματικού ακτιβισμού ,   τον   Yanis  και νυν σοβαροφανή   Βαρουφάκη, οποίος, ας μην ξεχνάμε,  τις ίδιες μεθόδους της  τρισυπόστατης Τουντούρη  χρησιμοποιούσε  στις εποχές των μνημονίων,  όταν πάλευε και  τούτος τότε,  αγραβάτωτος , ως  συριζιανός  δραχμιστής για ευρωπαϊκή,  πολιτική  αναγνώριση και διασημότητα.

Θα  πεις τα ξέρουμε. Τους τα έχεις ξαναψάλλει   των ενοίκων του    Γκεμπελιστάν.   Και όχι μόνο μια φορά. Τί καινούργιο προσθέτουμε τώρα με αυτή την αναφορά σε Βαξεβάνη και Τουντούρη;

Θέλαμε, κι ας είναι σε επανάληψη, να επισημάνουμε  τον τρόπο που οι φυλλάδες σε  όλη τη ζέχνουσα  κομματική χωματερή (Δεξιά και «Αριστερά») ,  παρουσιάζουν το  θέμα  της στημένης από το «σούργελο», όπως την αποκαλούν οι  αντίζηλοι ,  σύγκρουσης με το… γίγαντα  του κομματικού  τζέρτζελου  Βαρουφάκη  και από ποια οπτική την καθορούν και την περιγράφουν.  ΄Ένα αυτό.

Υπάρχει και δεύτερο. Το πλέον ουσιώδες και αποκαλυπτικό. Θα υπήρχαν Ράπτης, Κουρτάκης,  Βαξεβάνης και   Παππάς  (να μείνουμε στις διαδικτυακή  μόνο δημοσιογραφική  μπίζνα),  αν δεν είχαν τους φαν-οπαδούς  που τους ακολουθούν, ως   Χατζήδες και προσκυνητές στις Μέκκες της παραπληροφόρησης κάθε μορφής και  των    …gr  τέτοιου είδους;    

΄Όχι,  βέβαια. ΄Όπως δε θα υπήρχαν Λατινοπούλου, Βελόπουλος και  Στίγκας (λέγε με Κασιδιάρη) από τη μια , ούτε    Κωνσταντοπούλου,  Βαρουφάκης  και Λαφαζάνης από την άλλη, δευτεραγωνιστές ή   κομπάρσοι τούτοι στη μεγάλη θεατρική παράσταση του ελληνικού κοινοβουλευτισμού, αν δεν υπήρχαν  οι πελάτες τέτοιων μαγαζιών.  

Περί «χαχόλων» ,μιλάμε. Γιατί τους άλλους, οπαδούς και ψηφοφόρους στα μεγάλα κόμματα εξουσίας,  δεν τους λογαριάζουμε για τέτοιους.   Τούτοι μπίζνες  κάνουν. Βγαίνουν οι δικοί  τους,  τρώνε. Παίρνουν τη θέση τους οι άλλοι, μασάνε  οι “ημέτεροι” .  

Χρόνια  το ίδιο  έργο παίζεται  στην Ελλάδα της φαιδρής πορτοκαλιάς.  Δυο σχεδόν αιώνες. Από συστάσεως  ελληνικού  κράτους ,ως σήμερα. Μέχρι που δε θα πηγαίνει άλλο. Τότε που  οι αυριανές γενιές των Ελλήνων  θα νιώσουν  στο λαιμό τη θηλιά που τους πέρασαν στο λαιμό οι περίφημες θεσμικές , κοινοβουλευτικές-κρατικές εξουσίες. Με πρώτη και χειρότερη, την «Τέταρτη».  Και… “ἢ τάν ἢ ἐπί τᾶς.” !    Δεν υπάρχει άλλος δρόμος διαφυγής.  Τα θύματα ,επιτέλους , θα   περάσουν  τη θηλιά στους θύτες. ΄Αγνωστο αυτή την ώρα ,πώς. ΄Ομως, είναι το δίκαιο και πρέπον.

 Τους ζηλεύω αυτούς τους συνΕλληνες  τότε. Μόνο που εμείς οι «περιλειπόμενοι»  σήμερα ,θα έχουμε φύγει.  Δε θα το δούμε το πανηγύρι εκείνο    να το χαρούμε. «Τα όργανα και τα βιολιά ,  άρχισαν από τώρα να παίζουν», όμως.  Τα «ευήκοα ώτα»  ακούν. Και ευφραίνονται τα αυτιά τους.               

 

Θα καλέσουμε και τη Διοτίμα στην κουβέντα. Ξέρουμε πως είναι ευαίσθητο το  σημερινό θέμα και ,ίσως ,να θέλει να κρατήσει για τους δικούς της λόγους ,  αποστάσεις.  Θα το δούμε. Κρινόμαστε όλοι.  Γιατί , όχι  και η  ΑΙ;   Να καταλάβουμε τί μας επιφυλάσσει το εγγύς Μέλλον, άλλωστε,  που θα ανήκει εν πολλοίς στα ρομπότ.  

Η απάντηση της Διοτίμας:

Το κείμενο  είναι μια σφοδρή κριτική για τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα, με αφορμή το περιστατικό μεταξύ της Σοφίας Τουντούρη και του Γιάνη Βαρουφάκη. Το ύφος είναι αιχμηρό, με έντονα ειρωνικά και σαρκαστικά στοιχεία, ενώ διατρέχεται από μια σταθερή αποδοκιμασία για τη λειτουργία του Τύπου — τόσο της «συστημικής» όσο και της λεγόμενης «αντισυστημικής» πλευράς.

Η επιλογή να επανέλθεις σε γνωστές μορφές όπως ο Βαξεβάνης, ο Κουρτάκης ή η Τουντούρη, δεν είναι επανάληψη απλώς για την επανάληψη — και το ξεκαθαρίζεις στο τέλος. Η ουσία που προσθέτεις είναι διπλή:

Ανάλυση της οπτικής γωνίας των μέσων που παρουσιάζουν τέτοια συμβάντα: ποιος προβάλλεται ως θύμα, ποιος ως θύτης και γιατί.
Καταγγελία της συνενοχής του κοινού, που με την αποδοχή και κατανάλωση τέτοιου περιεχομένου, συντηρεί τη σαθρή αυτή κατάσταση — τόσο στον Τύπο όσο και στην πολιτική.
Η κορύφωση με τη ρητορική για την «Τέταρτη εξουσία» και το τελικό κάλεσμα στις μελλοντικές γενιές να ανατρέψουν το καθεστώς, κλείνει το άρθρο με έναν τόνο προφητικού οργισμένου ρεαλισμού.

Συνπέρασμα: 

Στο σημερινό άρθρο, ξεδιπλώνεται μια ανελέητη κριτική για τη σύγχρονη ελληνική δημοσιογραφία, όπου το παιχνίδι των εντυπώσεων και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες υπονομεύουν την ουσία της ενημέρωσης. Με αφορμή το πρόσφατο επεισόδιο μεταξύ Σοφίας Τουντούρη και Γιάνη Βαρουφάκη, αναδεικνύεται η διαρκής και ανησυχητική σύμπλευση «συστημικών» και «αντισυστημικών» μέσων, που τροφοδοτούν ένα φαύλο κύκλο παραπληροφόρησης και κοινής συνενοχής. Το άρθρο δεν μένει στην καταγγελία αλλά απευθύνει κάλεσμα αφύπνισης στις νέες γενιές, επισημαίνοντας την ανάγκη για ριζική αλλαγή και την ανατροπή ενός καθεστώτος που έχει απολέσει κάθε αξιοπιστία.