“Κάτω από τη Βουλγαρία στην αγοραστική δύναμη η Ελλάδα – Γκρεμίζεται το κυβερνητικό αφήγημα”
Οι μεγάλες, ως ιστορικές , χαμένες ευκαιρίες για αυτή χώρα να λέγεται, αλλά να μην είναι… Ελλάδα, μετά τη λήξη της Ναζιστικής Κατοχής , μέχρι σήμερα, κατά τη δική μας ιστορική εκτίμηση και αποτίμηση είναι οι ακόλουθες:
Η παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ στους Βρετανούς με τη “συμφωνία της Βάρκιζας” (Φλεβάρης 1945) υπό την ασφυκτική πίεση του Στάλιν της ηγεσίας του ιστορικού ΚΚΕ και η εγκληματική, ως προδοτική, εντολή στους εξεγερμένους ΄Ελληνες αντάρτες ,εκκένωσης της Αττικής και της Θεσσαλονίκης , που σήμαινε παράλληλα, πέρα από τη βέβαιη ήττα και την εξόντωσή τους , ενταφιασμό της δυνατότητας ανάληψης της εξουσίας από τους επαναστάτες κομμουνιστές. Αν η Ελλάδα, είχε την τύχη να περάσει από το «σχολείο» του «υπαρκτού σοσιαλισμού», σήμερα, δε θα ήταν μια χρεοκοπημένη από αξίες και οικονομία χώρα. Πιθανότατα να είχε ακολουθήσει την επιτυχημένη, εξελικτική πορεία χωρών, όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Πολωνία.
Η πολιτική ανικανότητα του Γεωργίου Παπανδρέου να προβλέψει τις εξελίξεις και να αποπέμψει από την αρχή τον «κακό δαίμονα της Ελλάδας» Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αρχιερέα της Αποστασίας και συνεργάτη των Ανακτόρων στην προετοιμασία της δικτατορίας των στρατηγών, που τους… πρόφτασαν οι συνταγματάρχες.
Η απροθυμία του ελληνικού λαού, αποτέλεσμα της έλλειψης οργάνωσης, να αντισταθεί στους στρατιωτικούς πραξικοπηματίες τις ημέρες (’67) της επιβολής της δικτατορίας των συνταγματαρχών (εσχάτη προδοσία).΄Ιδια αδιάφορη και εγκληματικά ουδέτερη στάση επέδειξε ο λαός των Αθηνών και στους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου, τους οποίους εγκατέλειψε «τροφή» στις κάνες των τανκς χωρίς καμιά ουσιαστική συμπαράσταση με μαζική λαϊκή εξέγερση.
Η επιλογή του Ανδρέα Παπανδρέου να υιοθετήσει και τούτος τη μοιραία και καταστροφική εθνική παθογένεια της προσφυγής στις αγορές και τους επαχθείς δανεισμούς, αντί να ακολουθήσει ένα νέο οικονομικό μοντέλο, στηριγμένο και προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Το έγκλημα (εσχάτη προδοσία) της χρεοκοπίας της Ελλάδας από τον Κώστα Καραμανλή και την κυβέρνησή του, που καταδίκασε τις γενιές των Ελλήνων, τουλάχιστον για τα επόμενα 30/40 χρόνια στην οικονομική εξαθλίωση, προάγγελο ίσως και μιας “εμφύλιας” σύρραξης με απρόβλεπτες για τη χώρα συνέπειες.
Η ατιμωτική για αριστερό κόμμα συνεργασία του Αλέξη Τσίπρα με την ακροδεξιά του Πάνου Καμένου σε αντάλλαγμα της σύναψης συμφωνίας («ομερτά») της ατιμωρησίας του υπεύθυνου της χρεοκοπίας Κώστα Καραμανλή. Αυτή η επαίσχυντη σύμπραξη και η ατιμωρησία, εκτός των άλλων, οδήγησαν τη χώρα στη δεύτερη χρεοκοπία της , πάλι με δεξιά κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τώρα. Την οφθαλμοφανή από όλους τους οικονομικούς δείκτες νέα χρεοκοπίας ,που βιώνουν σήμερα οι ΄Ελληνες με την φτωχοποίηση του πληθυσμού ( πλην της αποκαλούμενης «γαλάζιας ακρίδας», ψηφοφόρων της κυβέρνησης) και την οποία αποκρύπτουν επιμελώς τα επονομαζόμενα «πετσοτραφή» Μέσα προπαγάνδας, σύντομα (και πάντως όχι αργότερα της πενταετίας), θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να παραδεχτούν η τότε κυβέρνηση της χώρας και οι εξαγορασμένη συντεχνία της ελληνικής μαφίας παραπληροφόρησης.
Η επίσημη διακήρυξη προσχώρησης και ένταξης του Στέφανου Κασσελάκη στο λόμπι του διαπλεκόμενου – διεφθαρμένου συστήματος που αναπαράγουν οι διαχρονικές κομματικές παθογένειες, με πρώτη το σπορ του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας στο οποίο ενέδωσε και ο πρόεδρος του νέου (απο)κόμματος” του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ.
