Τα κυνηγόσκυλα έχουν την ίδια …μύτη !

Τα κυνηγόσκυλα  αναγνωρίζονται από την ίδια, έμφυτη ικανότητα της  μύτης.  Οσμίζονται το λαγό και τον βγάζουν, όπου και να κρύβεται.

Αν δεν έχω λόγους (συμφέροντος,  συναισθηματικούς ή τύφλας) ,δοκιμάζω  το δίκιο όσων λέω, πράττω και   πιστεύω με έναν αλάνθαστο τρόπο.  Ψάχνω για άλλα …κυνηγόσκυλα.

Αν   βγάζουμε ίδιους λαγούς, αποκλείεται να είμαστε …κοπρίτες!

Ο Νίκος Καρανίκας   έχει καλή   μύτη. Για δώστε βάση σε αυτά που γραφει:

Σε παρέμβασή του ο Νίκος Καρανίκας αναφέρει τα ακόλουθα:

 

Αρχικά να πούμε ότι αυτός όπως και όλη η συντροφική παρέα του από την Μεταδικτατορική εποχή μέχρι σήμερα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) έχουν προσφέρει αυτό που μπορούσανε και αυτό που μπορέσανε αυτά τα 40+ χρόνια αδιάκοπης συμμετοχής στα όργανα εξουσίας και ηγεσίας της αριστεράς με τις ιδέες τους και τις πράξεις τους, δηλαδή τα παραδείγματα τους ήταν να έχουν την αριστερά στο 3% με 4%.
Φτιάξανε κόμματα από διασπάσεις και τα μετατρέψανε σε κόμματα με επετηρίδα στελεχών και μια ολιγαρχία της ηγεσίας που το πρώτο πράγμα που κατάφεραν ήταν να αποκοπούν από την κοινωνία αλλά ταυτόχρονα να μιλάνε στο όνομα της ως Ελίτ και να συσσωρεύουν τον πλούτο της αριστεράς που εκτός από προνόμια οικονομικά ήταν και ο πλούτος της γνώσης που παρήγαγε ο συλλογικός βίος.
Γίνανε δηλαδή ολιγάρχες μιας συλλογικότητας αριστερής και ως έτσι ακόμα λειτουργούν.
Ήρθε με το ζόρι η μεθεπόμενη γενιά γνωστή ως γενια των 700 ευρώ, του Αλέξη Τσιπρα που ανέτρεψε στο επίπεδο ηγεσίας- προέδρου το καθεστώς της αριστερής ολιγαρχίας των Ελίτ της νομενκλατούρας και είδαμε «το φως το αληθινό» με τον Τσιπρα πρόεδρο κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση όμως που λόγω της στελέχωσης της με την γενιά των αριστερών ολιγαρχών της νομενκλατούρας, δεν κατάφερε να κάνει πολλά (με εξαιρέσεις από υπουργούς- στελέχη που παρέδωσαν έργο υπερ της κοινωνίας όλης και δεν ανήκαν στην νομενκλατούρα της κομμουνιστικής γενιάς του Πολυτεχνείου όπως κακώς αυτοαποκαλούνται).
Ο Συριζα του Τσιπρα έχασε την κυβέρνηση και την πρωτιά ενώ κατάφερε να σώσει την χώρα αλλά οχι τον λαό της που η νομενκλατούρα τον αντιμετώπισε φοβικά και καχύποπτα φορολογώντας τον, περισσότερο από ό,τι αντέχει, αλλά αφήνοντας ανέγγιχτη την αστική τάξη με τους ομίλους και τις ΑΕ .
Αριστερή κυβέρνηση μεν αλλά με υπουργούς της κομμουνιστικης καταγωγής που ευνόησαν τις τράπεζες και την αστική τάξη, που τζάμπα και βερεσέ φοβήθηκε την κυβέρνηση Τσιπρα.
Αυτή η παρέα των αριστερών κομμουνιστών της ανανέωσης δίχως ανανέωση πρώτα εξαφάνισε την επόμενη γενιά που είναι η δίκη μου γενιά & την έφαγαν και την εξαφάνισαν με την άρνηση τους να ανανεώσουν την ηγεσια που δημιουργησαν με τον εαυτό τους στο κόμμα και τα συνδικάτα και μετά κοίταξαν να χειραγωγήσουν ιδεοληπτικά και την γενιά του Αλέξη Τσιπρα και σχεδόν τα κατάφεραν κάνοντας τους σαν τα μούτρα τους και τα μούτρα τους δυστυχώς δεν είναι για τον λαό αλλά για τους ομοίους τους που αισθάνονται ανώτεροι από την λαϊκή εργαζόμενη και άνεργη τάξη καθώς την θεωρούν απαίδευτη θεωρητικά και κοινωνικά πλεμπα.
Η φράξια των 6/6-Αχτσιογλου είναι η απόδειξη της χειραγώγησης και γι αυτό είναι πιο αναχρονιστική και από την φράξια της Ομπρέλας.
Μας είπε λοιπόν ο αξιαγάπητος Δραγασακης ότι φεύγει και καλεί στην δημιουργία μαζικού κόμματος.
Έλεος συντροφε της νομενκλατούρας και της ισόβιας ηγεσίας.
Αποδεχτείτε ότι ο λαός με ή δίχως μεταπτυχιακά και κομματική προϋπηρεσία και διδακτορικά ξεπέρασε εσάς και τις φράξιες σας, και κάνει την επιλογή του δίχως τα κόμπλεξ και τα κατάλοιπα της δικτατορίας.
Ο Δραγασακης εκφράζει όπως φαίνεται την ολιγαρχία και δεν ανέχεται την νέα πλειοψηφία που δημιουργήθηκε πριν και μετά την παραίτηση Τσιπρα. Δεν την άντεξαν την νέα ηγεσια και πλειοψηφία αλλά την ανέχτηκαν όπως και τον Τσιπρα γιατί ο Τσιπρας δεν τους έκοψε τα προνόμια και τους έδωσε υπουργία και εξούσια, ενώ τώρα με πρόεδρο τον Στέφανος Κασσελάκης – Stefanos Kasselakis τα προνόμια χάνονται μέρα με την μέρα και την θέση τους την παίρνει ο νέος κόσμος που συσπειρώνεται για να αλλάξει τα δεδομένα και οχι να αφομοιωθεί όπως αυτοί που έφυγαν γιατί έχασαν.
Καλό ταξίδι Γιάννη Δραγασάκη
και καλή ανακύκλωση μέσα στον αναχρονισμό σας και τον υπέρμετρο εγωισμό σας.