1. Νότα Κορέα. Σύγκρουση με πουλιά η αιτία της συντριβής κατά την προσγείωση του αεροσκάφους
Λίγο πριν τη συντριβή οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας προειδοποίησαν το αεροσκάφος που πλησίαζε για τον κίνδυνο προσβολής από σμήνος πουλιών.
2. Καζακστάν: Ρωσικός πύραυλος έριξε το αεροσκάφος. Ζήτησε συγγνώμη ο Πούτιν από τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν (!)
Μπορεί ένα σύστημα αεράμυνας να αναχαιτίσει τον εκτοξευμένο πύραυλο , αλλά την ίδια ώρα τα θραύσματά του ή ένα ζευγάρι πουλιά , αν τα καταπιούν οι έλικες ,μπορούν να κάνουν συντρίμμια το αεροπλάνο, μαζί με τους επιβάτες του.
Ο τεχνολογικός πολιτισμός τα καταφέρνει, λέει, με τα επιτεύγματα του ολέθρου και του θανάτου, για να ικανοποιήσει την παράνοια διεστραμμένων ηγετών, αλλά δεν μπορεί να προφέρει περισσότερα ή αδιαφορεί , γιατί στοιχίζουν οικονομικά, ακόμα και για στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές στα μέλη της κοινωνίας και προστασία του απλού ανθρώπου.
Ανέκαθεν, η διακυβέρνηση του κόσμου βρισκόταν στα χέρια παρανοϊκών. Ο ιμπεριαλισμός, η κατάκτηση, ο πατριωτισμός είναι παρανοϊκές έννοιες. Προφάσεις αφύσικου ,παραμορφωμένου μυαλού. Και δε φαίνεται να μπορεί να αλλάξει αυτό το σύστημα με την πειθώ και τα επιχειρήματα της ανθρώπινης λογικής . Και εκεί που αποτυγχάνουν η σύνεση και η σωφροσύνη, αναλαμβάνει η τρέλα και η παραφροσύνη να οδηγήσουν τον πλανήτη στον όλεθρο.
Κατά τα άλλα….ζήτησε συγγνώμη ο Πούτιν από τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν (!). Με εκατομμύρια θύματα στην Ουκρανία, τη Συρία και την ίδια τη Ρωσία, ο Νέος Χίτλερ της ανθρωπότητας, δίνει μια ακόμα απόδειξη με αυτή τη “συγγνώμη” της βαριάς ψυχοπάθειας από τη οποία πάσχει ο παράφρων.
Η συντριβή ,πάντως, του αεροπλάνου στη Ν.Κορέα, επειδή μπήκαν … πουλιά στις μηχανές του ,δείχνει για άλλη μια φορά, πέρα από την εγκληματική κερδοσκοπική μανία των εταιριών και την αδιαφορία τους για τα ζωές των απλών ανθρώπων, τη γυμνότητα του τεχνολογικού πολιτισμού. Και χρειάζεται πολέμους και αίμα για να βάλει φουλ τις μηχανές του να δουλέψουν για νέες ανακαλύψεις και εφευρέσεις ,αλλά με στόχο την καταστροφή και το θάνατο. Μπορεί να αφανίσει τον πλανήτη με τις μπόμπες του και να φέρει το πυρηνικό χειμώνα στη γη, αλλά την ίδια ώρα δυσκολεύεται να νικήσει τον καρκίνο, να προλαβαίνει τις επιδημίες, να αποσοβεί τις συντριβές των αεροπλάνων.
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Δεν μπορεί ο τεχνολογικός πολιτισμός να προσφέρει υψηλότερες κατακτήσεις ; Μέχρι εκεί “φτάνει το μυαλό” των…ειδικών στην κατασκευή και την έρευνα ή τους λείπουν τα ανθρωποκεντρικά κίνητρα; Κι ακόμα. Ελέγχονται , αφού εξαρτώνται από τα οικονομικά λόμπι των τεράτων τύπου Νεοναζί Musk και δε συμφέρουν στα κέρδη τους νέα άλματα της επιστήμης και ειδικά της τεχνολογίας;
Γράφαμε παλιότερα:
ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΟΜΗΝΙΑ (15/11/2017)
15 οι νεκροί από την κακοκαιρία -Πνίγηκαν η Μάνδρα και η Νέα Πέραμος
Είναι και περίεργο και εξοργιστικό που ακόμα δεν κατάφερε ο (“τα ζώα μου αργά”) τεχνολογικός μας πολιτισμός να βρει τρόπο να αποτρέπει τέτοιες θεομηνίες. Τί στα κομμάτια; Στον 21ο αιώνα είμαστε. Και πνίγονται άνθρωποι έτσι για πλάκα από μια σφοδρή καταιγίδα;
Πώς είναι δυνατόν, να προβλέπεται ή έκταση και η ένταση ενός τέτοιου καιρικού φαινομένου, συνηθισμένου κατά τα άλλα αυτό το μήνα, όπως λένε οι μετεωρολόγοι, αλλά να μη χτυπιέται το κακό εν τη γενέσει του;
Και το πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό, δεν είναι και τόσο δύσκολο να το φανταστούμε. Απλό. Τα σύννεφα της καταστροφής και του θανάτου να κατα-εκ- διώκονται στη θάλασσα και να απορρίπτουν το επικίνδυνο φορτίο τους στο πέλαγος. Μακριά από κατοικήσιμες περιοχές.
Κι αν κανείς νομίζει πως τέτοιο εγχείρημα, αυτή η προσδοκία, είναι “παραμύθι για αγρίους”, τον πληροφορώ πως έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια, πριν χρόνια στο Κίεβο, να συμβαίνει αυτό. Το ξαναγράψαμε παλιότερα.
Σε μια εθνική γιορτή τους, εκεί το 2004 ή 2005 ,είχε καλέσει ο Γιανουκόβιτς τον Πούτιν να παραστεί στην παρέλαση στο Κίεβο. Η μέρα που θα γινόταν η παρέλαση, όμως, ήταν μέρα σφοδρής κακοκαιρίας με καταιγίδες. Κι όμως. Η παρέλαση έγινε.
Λίγο πριν ξεκινήσει, αεροπλάνα με κατάλληλο εξοπλισμό, κυνήγησαν τα φορτωμένα με τόνους νερό μαύρα σύννεφα και τα έδιωξαν μακριά από τον ουρανό του Κιέβου. Τσίτσιδο το ουράνιο “στερέωμα” από πάνω μας, σαν να ήταν καλοκαιράκι! Και η παρέλαση έγινε κανονικά.
Πολλές φορές το έχουμε αναφέρει. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τη νοημοσύνη ή την ηθική των τεχνολόγων. Κρατούν είτε από ανικανότητα είτε από συμφέροντα, τον πολιτισμό πίσω.
Αν δει κανείς στο διάβα της ιστορίας πόσο αργά εξελίσσεται η τεχνολογία, πόσο περιορισμένες είναι οι εφευρέσεις, οι ανακαλύψεις, οι άλλες επινοήσεις αυτού του πολιτισμού ανά τους αιώνες, θα φρίξει. Σε αντίθεση με τις άλλες επιστήμες και τις ενασχολήσεις του ανθρώπινου μυαλού, ειδικά στη φιλοσοφία, την πολιτική, την οικονομία ,τη νομική, που εξελίχθηκαν πολύμορφα και εντυπωσιακά από νωρίς.
Η τεχνολογία ακόμα εκεί, στάσιμη ή με “βήματα χελώνας”. Ακόμα είμαστε στα καλώδια-σαρανταποδαρούσες, στα πρωτόγονα κομπιούτερ και στη… φόρτιση της μπαταρίας του κινητού κάθε λίγο και λιγάκι! Μια απέραντη ταλαιπωρία, πέρα από γραφικότητα.
Μα τόσο άχρηστοι αυτοί οι άνθρωποι της τεχνολογίας;
Ξαναϋπογράφουμε το παραπάνω κείμενο. Είναι εκνευριστική, ανυπόφορη και φυσικά λίαν επικίνδυνη αυτή η ολιγωρία, η ανικανότητα ή και η σκοπιμότητα της στασιμότητας του τεχνολογικού πολιτισμού.
Βασική αιτία, όμως, θεωρούμε την έλλειψη φαντασίας αυτών των ανθρώπων, που καταπιάνονται με τέτοια και όφειλαν να έχουν αλλάξει τη μορφή του πολιτισμού. Σε αντίθεση με το πλούσιο, γόνιμο φαντασιακό , άλλων επιστημόνων.
Η φαντασία του ανθρώπου είναι αχαλίνωτη. Κι αυτό έχει λόγους. ΄Ενας απ΄αυτούς είναι τούτος: Δείχνει στον άνθρωπο το δρόμο της εξέλιξης.΄Ο,τι μπορείς να φανταστείς, ακόμα και το πιο απίθανο, μια μέρα θα είναι εφικτό, πραγματοποιήσιμο. Ας πάμε πίσω. Ποιος ,εκτός από κάποιον τρελό “Μιχαήλ ΄Αγγελο”,θα μπορούσε τότε να πιστέψει πως σχεδόν όλες οι “φαντασιώσεις” των “αλλιώτικων” αυτών μυαλών, θα γίνονταν σήμερα πραγματικότητα; Ο μύθος του Ίκαρου ,μια εντελώς φανταστική περιπέτεια, δεν ήρθε η ώρα της να γίνει πραγματικότητα;
Θα κυνηγούν μια μέρα τα σύννεφα και θα τα πηγαίνουν πάνω από άνυδρους, ξερούς τόπους στην Αφρική να ποτιστούν. Θα προβλέπουν τους σεισμούς και τα τσουνάμια, ικανή ώρα πριν εκδηλωθούν, για να έχει χρόνο κόσμος να φεύγει. Μεγάλης έκτασης πάνελ-καθρέπτες θα αποθηκεύουν μόνιμα σε μπαταρίες την ηλιακή ενέργεια, που θα είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη στον άνθρωπο. Θα φτιάξουν σπίτια, που δε θα είναι από πέτρες σίδερο και μπετό, να μην τον πλακώνουν μέσα οι κοτρόνες και τα τσιμεντένια δοκάρια.
Κι ακόμα. Σε περίπτωση βλάβης του αεροπλάνου και πιθανολογούμενης πτώσης του, θα αποσπάται η άτρακτος με τον κόσμο και με δυνατά αλεξίπτωτα θα την προσγειώνουν ασφαλή στη γη. Ευαίσθητες κάμερες στο αμάξι,θα εντοπίζουν, κλάσματα δευτερολέπτου πριν, το ατύχημα και ειδικός “εγκέφαλος” θα το μετακινεί ακαριαία σε άλλη κατεύθυνση.
Απίθανες εποχές, θαυμαστοί καιροί, έρχονται για το μελλοντικό άνθρωπο. Εμείς,οι “περιλειπόμενοι”, δε θα τα δούμε. Χαιρόμαστε, όμως, μόνο και μόνο με τη σκέψη πως ο κόσμος εξελίσσεται σε παράδεισο με το χρόνο. Καλύτερος κι από εκείνον της εβραϊκής μυθολογίας στην Π.Διαθήκη. Τον “κήπο της Εδέμ”!
Μπορούν να έρθουν αυτές οι εποχές. Φτάνει οι γενιές τους μέλλοντος να νικήσουν τη σημερινή αφροσύνη “ηγετών και υπηκόων” και να επινοήσουν νέες μερφές διακυβέρνησης του κόσμου, πρωτίστως ανθρωποκεντρικές και συμμορφωμένες στις αρχέγονες, διαχρονικές και απαράγραπτες αξίες της ζωής.