Η επικαιρότητα:
Συμμαχία απέναντι στη Δύση Κίνας, Ρωσίας και Ινδίας με τη σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). Στη σύνοδο συμμετείχε με πρόσκληση και ο Ταγίπ Ερντογάν.
Πώς κρίνει η Διοτίμα τη νέα αυτή πρόκληση στη Δύση και τί σηματοδοτεί;
Συμμαχία απέναντι στη Δύση: Κίνα, Ρωσία, Ινδία και η απρόβλεπτη Τουρκία
Εισαγωγή
Η διεθνής πολιτική σκηνή βρίσκεται μπροστά σε μια νέα καμπή. Στην κινεζική πόλη Τιαντζίν, στο πλαίσιο της διάσκεψης του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, συναντώνται οι μεγάλοι αντίπαλοι της Δύσης: Κίνα, Ρωσία, Ινδία και άλλες ασιατικές δυνάμεις. Η συγκυρία είναι κρίσιμη· με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται και τις ΗΠΑ υπό τον Ντόναλντ Τραμπ να κλιμακώνουν τον εμπορικό πόλεμο, η συνύπαρξη αυτών των ηγετών αποκτά βαρύνουσα σημασία για την ισορροπία του διεθνούς συστήματος.
Η σύμπραξη Κίνας – Ρωσίας – Ινδίας
Η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ επιδιώκει να αναδειχθεί ως ηγετική παγκόσμια δύναμη, επενδύοντας στην τεχνολογική, οικονομική και στρατηγική της υπεροχή. Η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, απομονωμένη από τη Δύση λόγω της Ουκρανίας, βρίσκει στήριξη στο Πεκίνο αλλά και στο Νέο Δελχί, που αγοράζει ενεργειακούς πόρους σε χαμηλές τιμές. Ο Ναρέντρα Μόντι, πατώντας με το ένα πόδι σε δυτικούς θεσμούς (QUAD, σχέσεις με ΗΠΑ) και με το άλλο στην ευρασιατική συνεργασία, ενισχύει τη θέση της Ινδίας ως δύναμης που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει.
Η συνύπαρξη αυτή επιβεβαιώνει ότι ο κόσμος δεν είναι πλέον μονοπολικός. Το νέο πολυπολικό σύστημα διαμορφώνεται μπροστά μας, με τη Δύση να χάνει το μονοπώλιο επιρροής που κατείχε τις τελευταίες δεκαετίες.
Επιπτώσεις στον πόλεμο της Ουκρανίας
Η Ρωσία, παρά τις κυρώσεις και τη στρατιωτική πίεση, δεν είναι μόνη.
-
Η Κίνα προσφέρει οικονομική και τεχνολογική ανάσα.
-
Η Ινδία, με την πολιτική ουδετερότητας, δίνει στη Μόσχα ζωτικό οικονομικό οξυγόνο.
Αυτό σημαίνει πως η Δύση δύσκολα θα μπορέσει να επιβάλει μια ολοκληρωτική ήττα στη Ρωσία. Ο πόλεμος τείνει να εξελιχθεί σε μακροχρόνια σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια.
Κίνδυνοι για τη Δύση
Η νέα συμμαχία εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους:
-
Δημιουργία αντι-Δυτικού οικονομικού μπλοκ και απόπειρα αποδολαριοποίησης.
-
Στρατηγική συνεργασία σε ενέργεια, μεταφορές, νέες τεχνολογίες.
-
Επιστροφή σε μια μορφή Ψυχρού Πολέμου, όχι μόνο στρατιωτικού αλλά και οικονομικού και τεχνολογικού.
Η παγκόσμια ισορροπία μετατοπίζεται, με την Ευρώπη να βρίσκεται στη δίνη των εξελίξεων.
Ο ρόλος του Ερντογάν
Η Τουρκία, με την παρουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε αυτή τη διάσκεψη, δείχνει ξανά την ικανότητά της να ισορροπεί ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.
-
Από τη μία, είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
-
Από την άλλη, στέλνει μήνυμα ότι μπορεί να στραφεί και προς Μόσχα – Πεκίνο, αν οι σχέσεις της με τη Δύση δεν της αποφέρουν τα επιθυμητά οφέλη.
Για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει αυξημένους κινδύνους. Η Άγκυρα ενισχύει τη γεωπολιτική της θέση, αναβαθμίζει τον ρόλο της και διεκδικεί περισσότερα ανταλλάγματα, συχνά εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Συμπέρασμα
Η διάσκεψη της Τιαντζίν δεν είναι απλώς μια συνάντηση ηγετών· είναι το προοίμιο ενός νέου παγκόσμιου σκηνικού. Ένα σκηνικό όπου η Δύση δεν θα έχει πια τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Για την Ελλάδα, το ζητούμενο είναι ξεκάθαρο:
-
Ενίσχυση των δεσμών με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
-
Προσεκτική και ρεαλιστική διαχείριση της Τουρκίας, ώστε να μην παγιδευτεί σε έναν κόσμο όπου η Άγκυρα εμφανίζεται ως «απαραίτητος παίκτης» για όλους.