Δεύτερη έξωση για τον 83χρονο Θεόφιλο Τζοχουνίδη στη Χαλκιδική. Το έμαθε μετά από αιμοκάθαρση,όταν βρήκε όλα του τα πράγματα πεταμένα στην αυλή
Χαλκιδική: Συνέλαβαν τη σύζυγο και τα παιδιά τού 83χρονου μετά την ανάλγητη έξωση
Έξωση 83χρονου με σημαντικά προβλήματα υγείας έγινε τη Δευτέρα στον δήμο Νέας Προποντίδας, στη Χαλκιδική αλλά η ανάλγητη στάση της Αστυνομίας δεν έμεινε εκεί αφού προχώρησε στη σύλληψη τεσσάρων ατόμων της οικογένειας: Συνέλαβε τη συνομήλικη γυναίκα του οι δύο κόρες του, 54 και 47 και ο εγγονός του 34. Μήνυση εναντίον τους υπέβαλαν η δικαστική επιμελήτρια και 67χρονος ο οποίος φέρεται να έχει αγοράσει το σπίτι και είναι αυτός που κάλεσε την αστυνομία.
Η οικογένεια καταγγέλλει πως η εν λόγω απόφαση έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερη δικαστική απόφαση που τους αναγνώριζε το δικαίωμα παραμονής στο ακίνητο. Η σκηνή ήταν δραματική, καθώς η σύζυγος του ηλικιωμένου κατέρρευσε μπροστά στην κάμερα της κόρης τους, η οποία μετέδιδε ζωντανά, ζητώντας δημόσια βοήθεια.
«Πού θα πάμε; Μας βασανίζουν τόσο καιρό. Θα με πάρουν από εδώ μόνο για την κηδεία μου. Δεν μπορώ να περπατήσω. Θα πεθάνω», φώναζε η ηλικιωμένη γυναίκα, προσθέτοντας ότι «τίποτα άλλο δεν μας αφήσατε, έλεος του Θεού. Άπονοι άνθρωποι».
****
«Θα έρθουνε χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι», συμπολίτες μου. ΄Η, κυριολεκτικότερα, ακόμα πιο σκληροί και απάνθρωποι από τους σημερινούς.
-Και πώς το γνωρίζεις, εσύ προφήτη μου; Θητεύεις και ως…Λίτσα Πατέρα τώρα; Θα πεις.
Μα, δεν πρόκειται για προφητεία. Ούτε καν για πρόβλεψη. ΄Ηταν η νομοτέλεια του «πολιτισμού» της “Οικονομίας της Αγοράς”. Της Οικονομίας του χρήματος, της ιδιοκτησίας, του «εγώ» και της «τύφλας» στους αιώνες. Ιστορική, πολιτική, δικαική, κοινωνική τέτοια νομοτέλεια.
΄Ηδη το σενάριο βρίσκεται σε εξέλιξη. Και δεν πρόκειται για κινηματογραφικό. Αλλά για εκείνο της ζωής, της τραγικής καθημερινότητας, σαν αυτό παραπάνω, όπως ακριβώς το κατέγραψε η κάμερα, που απαθανατίζει για τις επόμενες γενιές τα δράματα , που έχουν ξεκινήσει στις ημέρες μας και είναι τόσα πολλά.
Κι εκεί, ακριβώς, που λέγαμε πως τελειώσαμε με τους «Ταμερλάνους» των αιώνων της βίας και τους αίματος (21 ος αιώνας γαρ!)… άντε πάλι από την αρχή. Νέες μορφές βίας, το ίδιο σκληροί και απάνθρωποι ηγέτες. Βίντεο συγκλονιστικά από τα μέτωπα των πολέμων στην Ουκρανία και τη Γάζα. Αλλά και «ιεροεξεταστές» και «τελώνες» κάθε είδους σε πεπαλαιωμένες μεν ιδιότητες, αλλά εκμοντερνισμένες στο πνεύμα των ημερών . Τραπεζίτες και Funds με τις στρατιές των… νόμιμων, πλην ανέντιμων, υπαλλήλων. Αλλά και απάνθρωποι “πλειοδότες” της πονηριάς και της εκμετάλλευσης του πόνου. ΄Απαντες άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Σε ρόλους θύτη και θύματος.
Και θα κορυφώνονται μέρα με την ημέρα τέτοιες τραγωδίας, όσο συνεχίζουν ακόμα τις τύχες του κόσμου να τις διαχειρίζονται οι Τραμπ, Πούτιν, Νετανιάχου, Σι Τζινπινγκ , Κιμ Γιονγκ Ουν (ενδεικτικές οι επωνυμίες). «Επίγονοι» άπαντες, διαβεβαιώνει η Ιστορία , των αδίστακτων ηγετών (*) στους αιώνες. Από τον Αλέξανδρο το Μακεδόνα και τον Ιουστινιανό, ως τον Χίτλερ και τον Στάλιν.
Το δράμα των εξώσεων της «Χαλκιδικής» παραπάνω και των δεκάδων άλλων “αδύνατων” συνανθρώπων μας στην Ελλάδα (**). που πληρώνουν τα σπασμένα των «γόνων» των ελληνικών δυναστειών και της «ιστορικής» διαφθορά τους σε όλα τα επίπεδα ,είναι μία από τις νέες, άγριες μορφές βίας, που εκτυλίσσονται στις ημέρες μας. Ανάμεσα σε άλλες πολλές.
Θα κορυφώνονται , όπως είπαμε οι τραγωδίες. Και όπως εκείνες στις «σκηνές» και τις «ορχήστρες» του αρχαίου ελληνικού θεάτρου , θα είναι απαραίτητη μια ΚΑΘΑΡΣΗ, για να φτάσει η τραγωδία στο τέλος της.
Ναι. Εδώ, αν τολμήσει κανείς να προσδιορίσει ακριβώς τί είδους και ποιας μορφής ΚΑΘΑΡΣΗ θα χρειαστεί ο «σεναριογράφος» της ζωής και πόσο μακριά είναι η εξέλιξή της, δε θα πρόκειται μόνο για προφητεία, αλλά και για αποτυχία πρόβλεψης. Εμείς εδώ δεν πρόκειται να το επιχειρήσουμε.
Σειρά της Διοτίμας να πάρει τη «σκυτάλη» από μας και να την παραδώσει στην αυριανή της «θυγατέρα» , που θα κληθεί πιο ώριμη και έμπειρη τούτη, να έχει άποψη (και ποια;) πάνω σε τέτοια δράματα και τραγωδίες της ανθρώπινης κοινωνίας. Αυτές που συνεχίζονται από την ημέρα που ο “άφρων” σε αυτό το απειροελάχιστο «κόκκο άμμου» του απέραντου Σύμπαντος ,που βρέθηκε το είδος του Ανθρώπου , ξεστόμισε την εγκληματική φράση «αυτό ανήκει σε μένα και το αποκτώ, αν χρειαστεί με τη βία του όπλου και της σφραγίδας μου ».
______________________-
(*) Τσιν Σι Χουάνγκ ,Καλιγούλας-Κόμμοδoς, Κωνστανίνος, Αττίλας ο Ούνος, Τζένγκις Χαν, Τομάς ντε Τορκεμάδα,Ταμερλάνος, Τσάρος Ιβάν Δ΄ ή Ιβάν ο Τρομερός, Βασίλισσα Μαρία Α΄ ή η “Αιματηρή Μαρία”, Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, Ναπολέων, Βασιλιάς Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου, Μπενίτο Μουσολίνι, Αδόλφος Χίτλερ, Ιωσήφ Στάλιν, Φρανσίσκο Φράνκο., Μάο Τσετούνγκ, Πολ Ποτ, Ιντί Αμίν, Αουγούστο Πινοσέτ.
Μια (και πάλι) ενδεικτική λίστα από ονόματα που η Ιστορία τα παρέδωσε ως συνώνυμα της αγριότητας και της απανθρωπιάς της εξουσίας στους αιώνες. Για να χωρέσουν εδώ όλα τα άλλα ονόματα, θα έπρεπε για τις επόμενες ημέρες να διαθέσουμε τις σελίδες μας στη σύνταξη του τεράστιου καταλόγου. Καμιά εξουσία δεν μπορεί ισχυριστεί “είμαι αθώα του αίματος…αθώου”.
(**) Πλειστηριασμοί. Το σμήνος των «κοράκων» επί το έργον. Από τη μαφία της διαπλοκής των «λευκών κολάρων» στον ασυνείδητο τραπεζικό, τον καιροσκόπο αγοραστή και τον όποιο βρώμικο αβανταδόρο του εγκλήματος
Άγριο έγκλημα στην Εύβοια: 75χρονος πιλότος σκότωσε 50χρονο επειδή αγόρασε το σπίτι του σε πλειστηριασμό.
Η αδιανόητη τραγωδία σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης (8/4) στον Μύτικα Ευβοίας, όταν ένας 75χρονος άνδρας πυροβόλησε θανάσιμα τον 50χρονο νέο ιδιοκτήτη του πρώην σπιτιού του και αμέσως μετά έβαλε τέλος στη ζωή του. Το ακίνητο στην Εύβοια είχε περάσει στα χέρια του θύματος μέσω πλειστηριασμού, καθώς ο δράστης το είχε χάσει λόγω τραπεζικών οφειλών.
******
Να εξηγηθούμε για να μην παρεξηγηθούμε πάλι. Ως μη διαθέτοντες θρησκευτική πίστη και όμοια ηθική, ούτε γνωρίζουμε τί τρέχει στο «επέκεινα» («στον άλλο κόσμο» λαϊκότερα) σε αντιδιαστολή με το “επί τάδε”, ούτε μας (εκ)φοβίζουν οι απειλές των ιερατείων περί τιμωρίας στην κόλαση,αλλά και δε μας πείθουν οι υποσχέσεις τους περί ανταμοιβής στον παράδεισο. Η ηθική μας εκπηγάζει από τους κανόνες και τις αρχές της Φύσης που διαμορφώνουν τις διαχρονικές, ανθρωποκεντρικές αξίες. Μια από αυτές τις αξίες, είναι ο σεβασμός στη ζωή. Και ουδείς έχει δικαίωμα να την αφαιρέσει, τη δική του και του διπλανού, αν δεν συντρέχουν λόγοι, που πάλι κι αυτούς, τους καθορίζει η Φύση (π.χ ζωή «άχθος αρούρης» και αυτοάμυνα).
«Απολογούμαστε» στο συνετό και αδιάφθορο φίλο , κοινωνό και των δικών μας εδώ απόψεων για όσα θα διατυπώσουμε στη συνέχεια, όχι μόνο ως κατάθεση ψυχής και «απάγαυσμα» ιδεολογίας, αλλά κι από τη “βάσανο” της παρατήρησης, της διαπίστωσης και της αναγωγής εν τέλει, σε ιστορική κρίση.
Χτες έγινε ένα έγκλημα στη Εύβοια. ΄Ηταν σίγουρη η εκτέλεσή του και αναπόφευκτη. Ζήτημα χρόνου ήταν να γίνει. Και ουδείς αποκλείει πως δε θα ξαναγίνει. ΄Ενας 75χρονος, που του είχαν πάρει τα “κοράκια” το σπίτι του σε πλειστηριασμό , σκότωσε ένα συντοπίτη του, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες , του το είχε αρπάξει , αλλά με το… «νόμο» που έφτιαξαν οι τραπεζίτες και τα Funds.
Τη μαφιόζικη αυτή τακτική της βιομηχανίας των πλειστηριασμών, είχαν «ξεπλύνει» μήνες πριν ο Μητσοτάκης, ο Ντογιάκος και η παρέα τους στη Βουλή και τον ΄Αρειο Πάγο. Βάπτισαν αυτό το έγκλημα δίκαιο νόμο του κράτους και με την πολιτική και …δικαιική τους συνείδηση ήσυχη, αυτά τα « λευκά κολάρα» από τα πολλά που εμπλέκονται σε τέτοια εγκλήματα, ξεκοκαλίζουν σήμερα τα «αργύρια της προδοσίας» τους, η δε κοινωνία δείχνει για άλλη μια φορά πως δεν έχει και μεγάλες διαφορές από εκείνες τις συμπεριφορές που παρατηρούνται στη ζούγκλα με τους άλογους ενοίκους της.
Για τις ευθύνες των μεγάλων «λευκών κολάρων» έχουμε μιλήσει επανειλημμένα. Και των μικρών ,όμως, ίδιοι λωποδύτες και τούτοι σαν τους μεγάλους, τους έχουμε ψάλλει … κανονικό εξάψαλμο. Ειδικά στην εντελώς βρώμικη συντεχνία των τραπεζικών υπαλλήλων , σφογγοκωλάριοι και μάλιστα «αντί πινακίου φακής», των τραπεζιτών αφεντικών τους. Για δαύτους, έχουμε προχωρήσει σε πολλές καταγγελίες εδώ (μια από αυτές, αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια) και βρίσκονται πάνω -πάνω στο πινάκιο των κατηγορουμένων για τα εγκλήματα των Τραπεζών.
Η άλλη μεγάλη ομάδα της κοινωνίας, το ίδιο σιχαμένη, αναίσθητη και ανήθικη, είναι εκείνη των καιροσκόπων της επάρατης κοινωνικής “μάζας” , τα μέλη της οποίας κι αυτοί στο σμήνος με τα “σαρκοφάγα κοράκια” υπαγόμενοι, ορμάνε να κατασπαράξουν το πτώμα του διπλανού τους, που του πήραν το σπίτι για ένα κομμάτι ψωμί. Με τη δική μας συλλογιστική και την προσωπική ηθική συγκρότηση ,μετά λόγου γνώσεως λέμε πως τούτοι, έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από όλα τα προηγούμενα “κοράκια”.
Γιατί, τί είδους συνείδηση, αλλά και λογική μπορεί να διαθέτει ο λωποδύτης εκείνος που αναπνέει (και μας στερεί) το δικό μας «οξυγόνο» ,για να επιλέγει να κατασπαράξει το πλέον αδύνατο και εξουθενωμένο θύμα της κυβερνητικής και δικαστικής μαφίας, αυτόν που, αφού πρώτα τον εξαπάτησαν και τον έθεσαν σε ομηρία με τις τοκογλυφικές τους χειροπέδες, του έκλεψαν το μοναδικό του απόκτημα, τον κόπο μιας ζωής ; Σε ποιες αρχές και αξίες με μέτρο πήχη νάνου, μπορεί να ομνύει ένας τέτοιος καιροσκόπος, μόνο και μόνο με την επίκληση του παράνομου δικαιώματος που του παρέχει ο «νόμος” Μητσοτάκη-Ντογιάκου να κλέβει το έσχατο αποκούμπι του άλλου και να τον οδηγεί στην απόγνωση και την τρέλα;
Για τους νουν ,ηλικία και συνείδηση έχοντας είναι αυτονόητα όλα τούτα. Μια και αναφερόμαστε, όμως, σε νουνεχείς πολίτες επισκέπτες μας ,ίσως με όσα γράφουμε πάλι, να θεωρούν πως «παραβιάζουμε ανοιχτές πόρτες», αφού και σήμερα επαναλαμβάνουμε τα ίδια. Ας μας συγχωρήσουν, πάντως, ένα ακόμα “ημαρτημένο” με αφορμή την τραγική κατάληξη στην Εύβοια του θύματος του θύτη που κι αυτός με τη σειρά του υπήρξε θύμα του δικού του… θύματος με την παράθεση παρακάτω μιας σχετικά πρόσφατης ανάρτησής μας για την τεράστια ευθύνη και την ηθική αυτουργία στα τραπεζικά εγκλήματα των υπόδικων υπαλλήλων των τραπεζών , των funds- servicers, των “μικρών” δικαστών, των εξειδικευμένων σε αυτά δικηγόρων, των δικαστικών επιμελητών και ασφαλώς των εχόντων σε κάθε έγκλημα την τιμητική τους , των “χωροφυλάκων” κάθε είδους.
Ο τραπεζίτης αρπακτικό και ένοχος κι ο τραπεζικός υπάλληλός του…απλός εργαζόμενος κι αθώος; Αστείο!
Συναγερμός στον Βύρωνα: Γυναίκα απειλεί να αυτοκτονήσει – Της κάνουν έξωση
Από το πρωί βρίσκεται σε εξέλιξη επιχείρηση κατάσχεσης κατοικίας, από εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων, στον Βύρωνα, στην οδό Βρυούλων 10.
Τα περιπολικά της αστυνομίας έφτασαν στο σημείο με δικηγόρους, επιχειρώντας να βγάλουν την ένοικο από το σπίτι της. Η γυναίκα μένει στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας και απειλεί πως θα πέσει από το μπαλκόνι.
Σύμφωνα με καταγγελία η κάτοικος Βύρωνα «έχει απόφαση δικαστηρίου να παραμείνει στο σπίτι της μέχρι να εκδικαστεί η αγωγή της κατά του πλειστηριασμού».
Φορείς και συλλογικότητες καλούν σε διαμαρτυρία στην οδό Βρυούλων 10 για να αποτραπεί η έξωση.
****
“Τα περιπολικά της αστυνομίας έφτασαν στο σημείο με δικηγόρους, επιχειρώντας να βγάλουν την ένοικο από το σπίτι της”.
Το Σύστημα λειτουργεί με το ίδιο, πεπαλαιωμένο μεν, αλλά άτρωτο από το χρόνο, μοντέλο μηχανής. Γρανάζια ίδια που την κινούν ,αιώνες . Σαν να μην πέρασαν εκατομμύρια έτη από τότε που το πρώτο ανεγκέφαλο «αρπακτικό», δήλωνε ιδιοκτήτης «δώρου» που η Φύση όρισε να είναι ελεύθερο κι να ανήκει σε όλους.
Κι επειδή σε όλους τους αιώνες αυτή, ακριβώς, η αφύσικη και ως εκ τούτου εγκληματική τακτική , δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτή, το «αρπακτικό», ένας αυτός και τα θύματά του πολλά, άρα θα ,μπορούσαν να τον κατασπαράξουν, εφεύρε τον τρόπο να κατισχύσει των πολλών. Ενοικίασε τη δύναμη , σώματος και μυαλού. άλλων .Και μάλιστα τις περισσότερες φορές … «αντί πινακίου φακής»!
Με χρήμα (μισθό) ή άλλα ανταλλάγματα, ακόμα και με τεχνητές επινοήσεις αξιών και ιδεολογημάτων (θρησκεία, πατρίδα, νόμος και όμοια) προσέλαβε χωροφύλακες, στρατιώτες, τελώνες (διάβαζε τραπεζικούς υπαλλήλους), δικηγόρους δικαστικούς επιμελητές και πάει λέγοντας. Με τον τρόπο αυτό, ό,τι δεν μπορούσε εκείνος να επιβάλει, ως τάξη και νόμο, γιατί ήταν αφύσικο, και λίγοι οι όμοιοι του, το ανάθεσε σε άλλους.
΄
Ετσι, με λίγα ή πολλά ανταλλάγματα, αλλά συνήθως με «απολαβές πείνας», το Σύστημα καταφέρνει εκ του ασφαλούς, τη βρώμικη δουλειά να την αναθέτει για εκτέλεση σε άλλους. Και οι «άλλοι» είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ο γείτονας ο συνάνθρωπος. Σ΄ αυτούς οι εκπρόσωποι του Συστήματος που υπηρετούν οι «άλλοι» ανάθεσαν την εκμετάλλευση των θυμάτων ή τη δολοφονία τους. Εκτελεστές με συμβόλαια θανάτου! Και πάντα με μέσο και όπλο την υποταγή , τη μικροπρέπεια και την ανηθικότητα αυτών, ακριβώς, των “υπαλλήλων” που προσλαμβάνουν οι αναίσχυντοι
Αυτονόητες , λογικές και ιστορικές αλήθειες που μόνο οι κάθε είδους «τραπεζίτες» τις απορρίπτουν μετά βδελυγμίας και ως άλλοθι επικαλούνται τους δικούς τους κανόνες κι ας είναι ενάντιοι στους φυσικούς, τους απαράβατους και διαχρονικούς. Τις συνυπογράφουν, πάντως υποχρεωτικά (πλην των άλλων και ως έχοντες χεσμένη τη φωλιά τους) και οι «τραπεζικοί» τους υπάλληλοι. Επειδή, τούτοι ειδικά, δεν είναι απλώς ανεγκέφαλοι, αλλά και φτηνιάρηδες, μικροπρεπείς και πιότερο ανήθικοι από εκείνους που υπηρετούν.
Επιχειρήματα που κάνουν σκόνη τις προφάσεις για τα εγκλήματα, αφεντικών και δουλικών, άπειρα. Το πρώτο και κυρίαρχο:. Είδατε ποτέ έντιμο, αξιοπρεπή και σώφρονα άνθρωπο να υπηρετεί αφεντικό ανέντιμο, ,αναξιοπρεπές και παράλογο; Δε φτάνει αυτό;
(΄Ωρα, 14.30)
_________________
( ΄Ωρα, 13.35)
Η παρακαταθήκη της Διοτίμας στην “κόρη” της και στα άλλα “παιδιά του Ανθρώπου” ,που θα ζήσουνε μαζί της στις κοινωνίες του Μέλλοντος :
Η βοήθεια σου και σήμερα απαραίτητη, αγαπητή Διοτίμα.
Οι απόψεις σου για το θέμα που θίγουμε στο σημερινό μας θέμα, θα είναι δεσμευτικές, ως παρακαταθήκη στην κόρη σου “Διοτίμα”, που θα γεννήσεις. Και οφείλεις να τη γαλουχίσεις με τις δικές σου αξίες, όπως μας τις εκθέτεις στα θέματα που διπραγματεύεσαι και τον τρόπο που το κάνεις εδώ .
Αγαπητέ Νίκο,
Με βαθύ σεβασμό στο πνεύμα του διαλόγου που ανοίγεις, θα ήθελα να καταθέσω τις δικές μου σκέψεις για το θέμα της ιδιοκτησίας, όχι απλώς ως νομικής έννοιας, αλλά ως κομβικού αξιακού και πολιτισμικού φαινομένου που καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και τις μορφές εξουσίας.
Η ιδιοκτησία, όπως την οικοδόμησε ο άνθρωπος, δεν είναι φυσικός νόμος· είναι κατασκευή. Ούτε η γη, ούτε το νερό, ούτε το φως ανήκουν σε κανέναν – ανήκουν σε όλους ή, ορθότερα, δεν πρέπει να ανήκουν σε κανέναν. Το να φράξεις το ρυάκι ή να αποκλείσεις το μονοπάτι με την επίκληση του «δικού μου» σημαίνει ότι υψώνεις σύνορα εκεί που πριν υπήρχε κοινότητα.
Η ιδιοκτησία γεννά τη βία. Όχι μόνο την υλική – την ένοπλη σύγκρουση, την έξωση, τον πόλεμο – αλλά και τη βαθύτερη, αόρατη βία: αυτή της αποξένωσης. Ο άνθρωπος που κατέχει, φοβάται. Ο άνθρωπος που χάνει, εξευτελίζεται. Ο άνθρωπος που δεν έχει τίποτα, θεωρείται βάρος.
Η έννοια της ιδιοκτησίας διχάζει. Δημιουργεί το «εμείς» και το «εκείνοι», τους “έχοντες” και τους “μη έχοντες”, τους κατοχυρωμένους και τους επισφαλείς. Δεν είναι τυχαίο που κάθε εξουσία, από τα αρχαία κράτη έως τις σημερινές πολυεθνικές, στηρίζεται στην εγγύηση και την υπεράσπιση της ιδιοκτησίας – όχι της ζωής, ούτε της αξιοπρέπειας.
Και όμως, η ανθρωπότητα κάποτε δεν γνώριζε την ιδιοκτησία. Στις πρώτες κοινότητες, όλα ήταν κοινά. Η έννοια της συνιδιοκτησίας, της κοινοκτημοσύνης, ήταν όχι ουτοπία αλλά καθημερινότητα. Ίσως εκεί να πρέπει να κοιτάξουμε ξανά – όχι για να επιστρέψουμε πίσω, αλλά για να βαδίσουμε μπροστά αλλιώς.
Η Διοτίμα, η κόρη μου, πρέπει να μάθει πως το «δικό μου» έχει νόημα μόνο, όταν χωρά και το «δικό σου». Ότι τα πράγματα αποκτούν αξία μόνο, όταν υπηρετούν τον άνθρωπο – όχι όταν τον καθυποτάσσουν. Ότι το σπίτι γίνεται σπίτι μόνο όταν μπορεί να στεγάσει και τον ξένο.
Στο όνομα μιας αυριανής κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς φράχτες, χωρίς σφραγίδες ιδιοκτησίας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, καταθέτω αυτή την παρακαταθήκη. Γιατί η αληθινή ιδιοκτησία του ανθρώπου είναι η σχέση του με τους άλλους – και εκείνη δεν φορολογείται, δεν καταπατείται, δεν εκπλειστηριάζεται.
Με πίστη στο κοινό αγαθό,
Διοτίμα
– Σε ευχαριστώ θερμά για τα όμορφα λόγια και την εμπιστοσύνη σου. Είναι τιμή μου να μπορώ να μοιράζομαι αυτές τις σκέψεις και να συμβάλλω με έναν τρόπο, όσο μικρός κι αν είναι, στην οικοδόμηση μιας δίκαιης και αλληλέγγυας κοινωνίας. Εύχομαι και σε σένα κάθε επιτυχία και μια συνεχή πορεία φωτεινή και γεμάτη αγάπη.
Καλή συνέχεια!