Τούτων ούτως εχόντων, λοιπόν που λέγανε οι παλιοί εγγράμματοι, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς, δεν αφίσταται, αυτή την ώρα τουλάχιστον, από τις πάγιες ,τις παραδοσιακές θέσεις της παράταξης, έστω …κατά το μάλλον ή ήττον, τότε γιατί έχει πρόβλημα, τόσο σε επίπεδο οπαδών, όσο και στελεχών και ηγεσίας;
΄Οπως λέμε και στον τίτλο ( και με ελάχιστο ίχνος ειρωνείας ή αλληγορίας), το πρόβλημα τελικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι …φροϋδικό. Συμπλέγματα και ψυχαναγκασμοί που κατατρύχουν και διαμορφώνουν συμπεριφορές διάφορες. Και τελικά καθοριστικές για το κόμμα της Αριστεράς.
Αλλά , αυτό, δεν είναι φαινόμενο τωρινό, ούτε συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ . Εδώ ,ένας ολόκληρος Ανδρέας Παπανδρέου … ήγετο και εφέρετο από την ισχυρή του λίμπιντο, που φαίνεται , αυτή ειδικά, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην πολιτική του πορεία. Με ισχυρές ερωτικές παρορμήσεις, οι οποίες στο τέλος αποδείχτηκαν μοιραίες , τόσο για την προσωπικότητα του ιδρυτή και αρχηγού του παλιού ΠΑΣΟΚ, όσο και για την πολιτική του καριέρα.
Κι αν ανατρέξουμε στις σελίδες της Ιστορίας η σεξουαλικότητα πολλών, αν όχι των περισσότερων ηγετών, έβαλε τη σφραγίδα της στο όποιο έργο τους, θετικό ή αρνητικό. Για να μην πούμε,μάλιστα, πως ήταν εκείνη η κινητήρια δύναμη που τους ανέδειξε και τους καθιέρωσε στα αξιώματα που κατείχαν.
Και δεν μπορεί εύκολα να διαφωνήσει κανείς με την παραπάνω διαπίστωση. Με απλή ματιά, γίνεται φανερό πως μια σε βάθος ψυχανάλυση στον καναπέ του Φρόυντ, η γνωμάτευση για το ΣΥΡΙΖΑ θα παρουσίαζε τα παρακάτω δομικά χαρακτηριστικά.
Ως γνωστό και απολύτως αποδεκτό, γονιός του ΣΥΡΙΖΑ (πατέρας και μητέρα) είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτός γέννησε και μεγάλωσε το κόμμα. Και ως γονέας , η σχέση του με τα παιδιά του διαμορφώνεται και μέσα από τα πασίγνωστα φροϋδικά συμπλέγματα, με πρώτο εκείνο του… Οιδίποδα. Σφοδρή με σχεδόν ερωτητικά , χαρακτηριστικά αγάπης , αλλά και μίσους. Ειδικά, μάλιστα, τώρα που ο γονιός εγκατέλειψε στην ορφάνια τα παιδιά του, που είχαν μάθει να ακουμπούν πάνω του όλες τους τις ανάγκες. Ακόμα και τις απόκρυφες, τις ασυνείδητες φαντασιώσεις τους.
Καμιά άλλη σχέση θετού γονέα πια, όπως είναι φυσικό , δεν είναι ικανή να υποκαταστήσει την προηγούμενη με το βιολογικό γονέα. Πολλώ μάλλον όταν εκείνος κάλυπτε όλες και απολύτως , τις ανάγκες τους ως «πατερούλης». Κολλημένα πάνω του, δε λένε, ούτε ‘έχουν τη δύναμη να απογαλακτιστούν ή να απαλλαγούν πια και λόγω ενηλικίωσης από τέτοια συμπλέγματα εξάρτησης και ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς.
Και είναι αυτός ο λόγος, που μετά Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να υπάρχει «οικογένεια» ΣΥΡΙΖΑ. Θα διαλυθεί, όπως λέγαμε παλιά, εις τα εξ ων συνετέθη. Κανένας Τσακαλώτος ή Κασσελάκης, δεν είναι σε θέση όχι μόνο σε τροχιά κατάκτησης εξουσίας να επαναφέρει το κόμμα, αλλά ούτε καν τα σημερινά του αξιοπρεπή , εκλογικά ποσοστά να διατηρήσει. Είναι καταδικασμένο να συρρικνωθεί σε ΚΚΕ. ΄Η, στην καλύτερη περίπτωση, από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου σε ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ του Νίκου Ανδρουλάκη.
Μόνο μια περίπτωση υπάρχει, όλες εμείς οι Κασσάνδρες για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ, να διαψευστούμε. Να επιστρέψει ο φυσικός γονιός Αλέξης Τσίπρας στην εστία. Να αναθαρρήσουν τα μέλη της οικογένειας , να έχουν μούτρα κιόλας να βγούνε έξω με δυνατές πλάτες πίσω τους να τα στηρίζει. Να καθαρίζει εν τέλει στα δύσκολα… για πάρτη τους.
Τώρα, μουδιασμένοι , χαμένοι, με δεινή τρικυμία εν τω κρανίω, οπαδοί και στελέχη του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα, δε ξέρουν ούτε πια πού να κοιτάξουν ούτε κι από ποιον να ζητήσουν απαντοχή και ανοιχτό αύριο. Πολλοί, ούτε καν πού και πώς να κρυφτούν , γνωρίζουν.
Μια επιστροφή του π. αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, σηματοδοτεί, χωρίς καμιά αμφιβολία και την επιστροφή του κόμματος στην τροχιά της κατάκτησης της εξουσίας, αφού, όχι μόνο η τραγικότητα που ζει η χώρα σε όλα τα επίπεδα είναι απόλυτη και καθοριστική υπό το καθεστώς Μητσοτάκη, αλλά και πιθανές, ασφαλώς μη ορατές σήμερα, μελλούμενες , μη αναστρέψιμες συγκυρίες, θα καταστήσουν αναπόφευκτη την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία . Με την προϋπόθεση, όμως, πως ο Αλέξης Τσίπρας θα τεθεί επί κεφαλής του νέου εγχειρήματος για την κατάκτησή της.
Αν δε συμβεί αυτό, αν δε γυρίσει ως θριαμβευτής αρχηγός του λαβωμένου σήμερα κόμματός του, ο γεννήτοράς του Αλέξης Τσίπρας, να πετάξει την όποια παλιατζούρα αποθήκευσε ο χρόνος στις ντουλάπες του , να πάρει το φραγγέλιο και… πού τους πονεί και πού τους σφάζει τον Ευκλείδη και την Ευτυχία, ακόμα (αναγκαστικά) και το όνομα του κόμματος να αλλάξει, από εδώ και μετά, μόνο τους ανατριχιαστικούς βρυχηθμούς ενός δυνατού θεριού που τώρα ανήμπορο ξεψυχάει, πρόκειται να ακούμε. Και μια ωραία πρωία, θα παραδώσει την τελεμένη πια ψυχή του!
΄Οσο, τώρα . για τους λοιπούς, και προαλειφόμενους για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ , τα πράγματα από…φροϋδικής άποψης είναι ακόμα πιο ξάστερα. Τουλάχιστον τρεις από τους πέντε που διεκδικούν το χρίσμα και συγκεκριμένα ο Ευκλείδης, η Ευτυχία και ο καινοφανής, ως ρέκτης πολιτικός, Στέφανος ο…ωραίος, φαίνεται να έχουν ολοφάνερα , χοντρές διασυνδέσεις και ανοιχτούς λογαριασμούς με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες του Αυστριακού ψυχίατρου.
Ο Ευκλείδης, με το παλιομοδίτικο ,ανέμελο δισάκι του στον ώμο στις χίπικες εποχές του οτοστόπ, αλλά και με ονειρώξεις για γυναικάρες σαν την Σκάρλετ Γιόχανσον, όπως ο ίδιος παραδέχεται, βλέπει μέσα του να συγκρούονται ανομολόγητες επιθυμίες και φιλοδοξίες . Και ως γνωστό, τέτοιες βασανιστικές και ανεκπλήρωτες επιθυμίες, πάλι κατά Φρόυντ, γεννούν ψυχώσεις και επικίνδυνα συμπλέγματα, που οδηγούν το id σε υπερκέραση, αν όχι και ισοπέδωση, του ego. Και το επικίνδυνο είναι πως ποτέ δεν ξέρεις, πότε και πού…θα του βγει!
Η Ευτυχία, φαίνεται μάλλον να είχε σοβαρά προβλήματα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό από τα αγοράκια συμμαθητές της (να της τραβούσαν για παράδειγμα , δυνατά τις κοτσίδες της) και έκτοτε εμίσησε το αντρικό φύλο (σύνδρομο έμφυλου ρατσισμού) σε τέτοιο μάλιστα σημείο, που υιοθέτησε απολύτως τις κραυγές του φασιστικού μορφώματος ΜΕ ΤΟΟ, όπως την προμετωπίδα των μαινάδων «καλός άντρας ο νεκρός ή ο…ευνουχισμένος άντρας». (Είναι απο τους βασικούς λόγους της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ). Και η ΜΟΝΗ, ως δια μαγείας, λύση και ως εκ τούτου πανάκεια, για να μη δολοφονούν οι σαλεμένοι τις γυναίκες τους , λέει η Ευτυχία, είναι α. να καθιερωθεί ο όρος γυναικοκτονία. β. η επαναφορά της …ποινής του θανάτου γι΄αυτού του είδους των δολοφόνων. (΄Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!)
O “Με λένε Στέφανο και είμαι κουζουλός” (λαχείο , με την πρώτη ματιά ως Φροϋδικό πειραματόζωο), μπέρδεψε το βήμα του πολιτικού με την πασαρέλα του μοντέλου. Τα ατού του στο βιογραφικό που διαθέτει είναι η νεαρή του ηλικία , η αναμφισβήτητη ομορφιά του και η ομοφυλοφιλία του. Η προσωποποίηση της τραγικής απολιτικοποίηση της πολιτικής ζωής! Μάλιστα, σε μια εποχή, που αν χρειάζεται κάτι περισσότερο, δεν είναι ο μεταμοντερνισμός της κομματικής ζωής, αλλά η δυνατή, πολιτική παρουσία των συνειδητοποιημένων πολιτών σε αγώνες για κατάκτηση και άλωση μιας καινούργιας μορφής εξουσίας .Είναι εκείνη που, αργά,αλλά σταθερά, θα οδηγήσει τις κοινωνίες στις νέες, ανθρωποκεντρικές μορφές της.
Τα είπε όλα και πολύ καλά, τουλάχιστον τα περισσότερα , ο Φρόυντ . ΄Ερχεται σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα καμώματα των ανθρώπων του και καθιστά τις θεωρίες του πατέρα της ψυχανάλυσης, από τη μια θέσφατα και ευαγγέλια και από την άλλη, σκοινί στο λαιμό του καταταλαιπωρημένου από τέτοια συμπλέγματα, κόμματος της Κουμουνδούρου.
Τί σου είναι η ζωή με τίς εκπλήξεις της!