ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1. ΛΑΠΠΑ ΗΛΕΙΑΣ.   ΔΕ ΜΕΝΟΥΝ ΕΔΩ…ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ. ΄Η ΜΗΠΩΣ ΜΕΝΟΥΝ;

2. ΤΑΚΤΙΚΗ “ΠΙΛΑΤΟΥ” ΠΟΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ISIS.

3. ΡΩΣΙΚΑ, ΓΑΛΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΑ… ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ.

4. ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΣΥ “ΓΑΛΛΟΣ”.

Ο μοναδικός γκέι του (Ελληνικού) χωριού πήγε στο δικαστήριο, και έχασε Ψυχρολουσία στο δικαστήριο της Πάτρας για ηλικιωμένη καρκινοπαθή και τον εδώ και πολλά χρόνια στοχοποιημένο γιο της

((Από τον ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ))

Είχα γράψει γι’ αυτόν πριν καιρό.    Τον εντόπισα σε ένα ρεπορτάζ του BBC News που παίχτηκε στην βρετανική τηλεόραση του 2008. (Την ίδια περίοδο του είχε πάρει και μια εξαιρετική συνέντευξη ο Γιώργος Τσιτιρίδης, με φωτογραφίες του Γιώργου Στριφτάρη).  Σε μια μικρή αγροτική κοινότητα της Πελοποννήσου, το 2008 ένας γκέι άντρας προσπαθεί να επιβιώσει… Πηγή: www.lifo.gr

Είχα γράψει τότε: «Μια ζωή γεμάτη bullying και σωματική βία περιγράφει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, που δε μπορεί να αφήσει μεν το χωριό του (φροντίζει την καρκινοπαθή μητέρα του) αλλά δεν μπορεί και να κυκλοφορεί στο χωριό, εξαιτίας της εχθρικής αντιμετώπισής του. Σε άλλες κοινωνίες -ειδικά τις Δυτικές- τα πράγματα σχετικά με τα γκέι δικαιώματα και την αποδοχή των ανθρώπων είναι καλύτερα. Τόσο, που μπορούν να αυτοσαρκαστούν ή να σαρκάσουν. Στην Ελλάδα όμως, το να είσαι ο μοναδικός γκέι του χωριού συνήθως δεν βγάζει γέλιο, αλλά πόνο.»   Επτά χρόνια μετά, ξανακούμε γι’ αυτόν, μέσω του PatraNews.   Απόφαση- ΣΟΚ Δικαστηρίου της Πάτρας- Δείτε τι αποφάσισε για ομοφυλόφιλο που ζήτησε προστασία από ρατσιστικές επιθέσεις Ψυχρολουσία για ηλικιωμένη καρκινοπαθή και τον εδώ και πολλά χρόνια στοχοποιημένο γιο της, ήταν η απόφαση δικαστηρίου της Πάτρας. Γιος και μητέρα είχαν προσφύγει στο δικαστήριο λόγω των αλλεπάλληλων ρατσιστικών επιθέσεων που δεχόταν ο πρώτος, λόγω της δημόσιας παραδοχής του ότι είναι ομοφυλόφιλος, στην πρώην Κοινότητα Λάππα όπου διαμένουν. Επιθέσεις που έφτασαν μέχρι και τον σοβαρό τραυματισμό του με αυτοκίνητο στην κεντρική πλατεία του χωριού. Η προσφυγή στο δικαστήριο έγινε για να προστατευτεί η οικογένεια καθώς τα τελευταία χρόνια δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από το σπίτι τους. Ωστόσο τα δικαστήριο με την απόφασή του έκρινε ότι «πιθανότατα ο δεύτερος των αιτούντων, εκλαμβάνοντας τον εαυτό του ως θύμα και υπολαμβάνοντας εσφαλμένα οτιδήποτε τον αφορά ως ρατσισμό απέναντι στο σεξουαλικό του προσανατολισμό, έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια, προκλητική συμπεριφορά έναντι των συγχωριανών του, σε βάρος των οποίων δημιουργεί επεισόδια, τους εξυβρίζει και τους απειλεί. Την ανωτέρω δε συμπεριφορά του δεύτερου των αιτούντων συνεπικουρεί με τη στάση της και η πρώτη των αιτούντων μητέρα του…» και απέρριψε την αίτηση. Σύμφωνα με τον συνήγορο της οικογένειας, Άγγελο Στεργιόπουλο, ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος των πελατών του έγιναν και μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, γεγονός που αποδείκνυε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το δράμα και την κοινωνική απομόνωση, το ρατσισμό που ζει όλα αυτά τα χρόνια η συγκεκριμένη οικογένεια.   Φωτ.: Γιώργος Στριφτάρης   Δεν μπορούμε να ξέρουμε όλα τα στοιχεία, χτυπάει όμως κάπως το ότι το δικαστήριο όχι μόνο δεν του προσέφερε προστασία αλλά του είπε «πιθανότατα το παίζεις θύμα και νομίζεις ότι όλοι σε κράζουν» όταν αποδεδειγμένα αυτό συμβαίνει (συνέβη και μέσα στο δικαστήριο!) ή όταν πάνε να τον πατήσουν με το αμάξι. Το αν μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης και bullying τους βρίζει κι αυτός και είναι εριστικός είναι άλλη υπόθεση, που δεν δικαιολογεί την απόρριψη του αιτήματος προστασίας του.    Έχουν περάσει τουλάχιστον επτά χρόνια απ’ το παραπάνω ρεπορτάζ του BBC. Σχετικά με τις υποσχέσεις της Ελληνικής Πολιτείας (“Greece’s Justice Ministry has promised to examine the possibility of giving gay couples the same rights as heterosexuals”, γράφει η περιγραφή του βίντεο, το 2008) ξέρω πολύ καλά τι έγινε.   Επτά χρόνια αργότερα, πολλές καταδίκες απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πολλές υποσχέσεις, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάρουμε ένα Σύμφωνο Συμβίωσης (όχι δηλαδή τα ίδια δικαιώματα, αφού ο πολιτικός γάμος δεν είναι καν στην ατζέντα) και θα πούμε κι ευχαριστώ.   Και, ως κερασάκι στην τούρτα, παρά τον αντιρατσιστικό νόμο, θα έχουμε μερικές αποφάσεις δικαστηρίου που δεν θα προστατεύουν τους αδύναμους, επειδή «αυτοί προκαλούν» κι επειδή «έχουν τη μύγα και μυγιάζονται»…

Καλά,  και το δικαστήριο της Πάτρας, εκτός από την αθώωση των δραστών, γιατί δεν έριχε και μια γερή καμπάνα στο μηνυτή για ψευδή καταμήνυση, μπας και  συνερχόταν και γινόταν  ..άντρας; Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά. Ας το έχουν υπόψη τους οι …μεστοί ανδρισμού και  βαρβατίλας συγχωριανοί του. Μπορούν και τώρα να του τραβήξουν μια μήνυση να…ισιώσει. Και της καρκινοπαθούς μάνας του επίσης. Να τη στείλουν κι αυτή μια ώρα αρχύτερα στον άλλο κόσμο, αφού έφτασε η… άθλια μάνα να συμπαραταχτεί  με τον ομοφυλόφιλο γιο της! (Κρίμα για τους… λαπάδες από το Λάππα, που  δεν έχουν  Τζιχαντιστές στο χωριό τους. Εκείνοι θα έδιναν οριστική  λύση στο… πρόβλημα που βασανίζει ένα ολόκληρο χωριό. Θα πετούσαν μάνα κι γιο από καμιά ταράτσα για τιμωρία και θα ησύχαζαν άπαντες.

Στην Ελλάδα,αν δει κανείς τα πράγματα στις ορθές και μη ορατές από τους πολλούς  διαστάσεις τους, βασικοί υπεύθυνοι του   κακού και μαύρου  ριζικού μας είναι οι δάσκαλοι και οι δικαστές. Αν είχαμε παιδεία και δικαιοσύνη σ΄αυτό τον τόπο δε θα είχαμε πιάσει ποτέ πάτο.

Μπράβο, κύριοι δικαστές από την Πάτρα. Πέρα για πέρα… δίκαιη και καθόλου ρατσιστική η απόφασή σας! Βάλτε αντίγραφο στο φάκελό σας. Θα έχετε γρήγορη και άνετη εξέλιξη.

 Κατά τα άλλα,  η δικαιοσύνη (και μάλιστα το Ανώτατο δικαστήριο της χώρας) αναγνωρίζει ως νόμιμο κόμμα τους Ναζί και στέλνει  φουσκωτούς, ντουλάπες, εκβιαστές, νονούς της νύχτας στη Βουλή των Ελλήνων να παριστάνουν τους βουλευτές. Τί αίσχος! Τί χώρα!

 

 

2. ΤΑΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ISIS

Ο Πούτιν βομβαρδίζει -Τα 5 είδη αεροσκαφών που στέλνει η Ρωσία

¨Η Ρωσία αποφάσισε να σταθεί στο πλευρό της Γαλλίας στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους και μάλιστα ο Βλαντιμίρ Πούτιν στέλνει κατά της Συρίας τα καλύτερα βομβαρδιστικά του.

Πιο συγκεκριμένα, η Ρωσία ενισχύει τις δυνάμεις της για να πλήξει το ISIS με τα βομβαρδιστικά Tupolev Tu-160, Tupolev Tu-95, Tupolev Tu-22, Sukhoi Su-34 και Sukhoi Su-27″.

Δικαιώνεται η Ρωσία μ΄αυτή τη στάση της. Και είναι πολύ σοβαρό το γεγονός πως είχε αναλάβει δράση εναντίον των Τζιχαντιστών πριν από καιρό. Δεν ήταν μια, ας την πούμε, θυμική αντίδραση, όπως των Γάλλων, μετά το μακελειό στο Παρίσι.

΄Εχουν, βέβαια,  και οι Ρώσοι λόγους εκδίκηση αυτή τη στιγμή. ΄Εχασαν ένα επιβατικό αεροπλάνο με αθώους Ρώσους επιβάτες, που πλήρωσαν με τη ζωή τους την τύφλα των Φονταμενταλιστών. Αλλά, οι επιχειρήσεις του Πούτιν στη Συρία εναντίον τους, είχαν αρχίσει πολύ πιο νωρίς και η ανατίναξη στον αέρα του ρώσικου επιβατικού αεροπλάνου ήταν η απάντηση του ISIS στους ρώσικους βομβαρδισμούς εναντίον του.

Να επισημάνουμε, όμως, πως είναι απαράδεκτη και ιστορικά-ηθικά καταδικαστέα η στάση των υπολοίπων χωρών του κόσμου που έχουν “βγάλει την ουρά” τους απ΄έξω και δε σπεύδουν  αποφασιστικά και ουσιαστικά (με στρατιωτική συμμετοχή) να βοηθήσουν στην εξόντωση των τρελαμένων Ισλαμιστών. Ακόμα και η Γερμανία δήλωσε πως δεν είναι…ανάγκη να συμμετάσχει στις επιθέσεις. Και ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε πως δε θα στείλει χερσαίες δυνάμεις στη Συρία. Και ας μη μιλάμε,βέβαια, για την Κίνα,την Ιαπωνία και άλλες χώρες, ιδιαίτερα εκτός Ευρώπης.

Είναι απαράδεκτη αυτή η στάση της ουδετερότητας ή των ευχολογίων. ΄Οχι μόνο δε βοηθούν στη λύση του προβλήματος, αλλά αφήνουν εκτεθειμένες κι αυτές τις χώρες που βγαίνουν μπροστά και μάχονται μόνες τους και δακτυλοδεικτούμενες το κράτος του  ISIS. Βοηθούν με αυτό  τον τρόπο  στη στοχοποίηση  τους.

“Τα έχουν κάνει  θάλασσα” τελικά με το πρόβλημα ισλαμικός φονταμενταλισμός όλες οι χώρες στον κόσμο. Σε κάποιες, μάλιστα (Βοσνία,Τουρκία κ.α) έχουμε άμεση συμπαράσταση από φανατικούς  στους δολοφόνους των αθώων θυμάτων στο Παρίσι. Επιχαίρουν μάλιστα και καλούν τους….μαχητές τους Αλλάχ να συνεχίσουν το μακάβριο έργο τους.  Τέρατα και τούτοι!

΄Οταν  καίγεται  το σπίτι του γείτονά  σου, θα έρθει και η σειρά σου να το δεις στις φλόγες. Απλές, κατανοητές αλήθειες, που μόνο κάποιες εξουσίες ή   “τετυφλωμένοι και  πεφυσιωμένοι” (κάθε είδους και συνομοταξίας)  δεν μπορούν να αντιληφθούν.

 

3. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΕΠΙΒΑΤΗ

Νέα στοιχεία για την πτώση του ρωσικού Αirbus -Η βόμβα είχε τοποθετηθεί κάτω από πάτωμα

 

“Η βόμβα που εξερράγη στο ρωσικό αεροσκάφος το οποίο συνετρίβη στο θέρετρο Σαρμ ελ-Σέιχ της Αιγύπτου, τον περασμένο μήνα, είχε τοποθετηθεί στην καμπίνα του και όχι στον χώρο αποσκευών, όπως είχε αρχικά δημοσιευτεί, γράφει σήμερα η εφημερίδα Kommersant επικαλούμενη ανώνυμη πηγή.

Η εφημερίδα, η οποία επικαλείται πηγή προσκείμενη στις έρευνες σχετικά με τα αίτια του δυστυχήματος, αναφέρει ότι το επίκεντρο της έκρηξης φαίνεται να ήταν στο πίσω μέρος της καμπίνας, κοντά στο τμήμα της ουράς”

Η φωτογραφία με το παιδικό παπούτσι αφιερώνεται σε όλους εκείνους  τους “ναι, μεν,αλλά…” μετά το μακελειό στο Παρίσι, που μιλούν για αντίστοιχα “παπουτσάκια” στην Παλαιστίνη, το Ιράκ και άλλες Ισλαμικές χώρες. Ανόητος, απαράδεκτος,  ακατανόητος αυτός ο συμψηφισμός και η σύγκριση.

Κανένα παιδί δεν είναι ένοχο, για να έχει τέτοια τύχη, όπως στη φωτογραφία παραπάνω.  Και στις περιπτώσεις που έχει, σε όποια όχθη κι αν βρίσκεται, οι δράστες είναι εγκληματίες, χωρίς ελαφρυντικά.

 

4. Ο ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ

«Σας παρακαλώ, είναι ευγενικό, αλλά μην προσεύχεστε για το Παρίσι» -Μια άποψη που ξαφνιάζει

 

 

«Γεμίζω σπυριά με αυτό το  hashtag, το οποίο κάνει τον γύρο του κόσμου. Ονομάζεται «#prayforparis» και το έχουν πάρει από την Χίλαρι Κλίντον ως τον Τιάγκο Σίλβα και θέλουν να προσευχηθούν για το Παρίσι, να τιμήσουν τα θύματα. Αλλά, όχι, όχι, δεν πρέπει, μην το κάνετε, γιατί η προσευχή είναι το παιχνίδι των θρησκόληπτων και των πολέμων τους. Δεν θα έλεγα ότι η προσευχή παίζει το παιχνίδι των ισλαμιστών, αλλά σχεδόν…».

Συγκλονίζει το άρθρο γνώμης του δημοσιογράφου Luc Le Vaillant στην εφημερίδα Liberation, στο οποίο υπερασπίζεται τον κοσμικό χαρακτήρα της Γαλλίας, ένα άρθρο που έσπασε ρεκόρ δημοφιλίας, με τίτλο «Σας παρακαλώ, μην αισθάνεστε υποχρεωμένοι να προσεύχεστε για το Παρίσι».

Γράφει αναλυτικά:

«Γεμίζω σπυριά με αυτό το  hashtag, το οποίο κάνει τον γύρο του κόσμου. Ονομάζεται «#prayforparis» και το έχουν πάρει από την Χίλαρι Κλίντον ως τον Τιάγκο Σίλβα και θέλουν να προσευχηθούν για το Παρίσι, να τιμήσουν τα θύματα. Αλλά, όχι, όχι, δεν πρέπει, μην το κάνετε, γιατί η προσευχή είναι το παιχνίδι των θρησκόληπτων και των πολέμων τους. Δεν θα έλεγα ότι η προσευχή παίζει το παιχνίδι των ισλαμιστών, αλλά σχεδόν…
Ισως θεωρηθεί λίγο περιφρονητικό, ένα πνεύμα κάπως επιθετικό να αρνείται κάποιος τόσο καλές προθέσεις και να απορρίπτει τη συμπάθεια και τη συμπόνοια. Μάλλον κανείς στον αγγλο-σαξωνικό κόσμο δεν θα καταλάβει την αντίδρασή μου.

Θα σας εξηγήσω. Η Γαλλία είναι ένα κράτος κοσμικό όπου όλες οι θρησκείες δικαιούνται να συνυπάρχουν, αλλά πρέπει να παραμένουν κρυφές, στον ιδιωτικό χώρο. Η δημόσια σφαίρα ανήκει σε όλους τους πολίτες, χωρίς διάκριση ράτσας, πεποιθήσεων ή θρησκεύματος. Η μάχη υπήρξε μακρά από το 1789 (Γαλλική Επανάσταση) ανάμεσα στην καθολική συντήρηση και στην δημοκρατική προοδευτικότητα γι’αυτό το θέμα. Και κατέληξε με τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους το 1905.
Γι’αυτό ο Γάλλος πρόεδρος δεν ορκίζεται στη Βίβλο όταν αναλαμβάνει τα καθήκοντά του, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ. Η Μασσαλιώτιδα, την οποία τραγούδησαν ενωμένοι οι αγαπημένοι μας εχθροί, τα χαριτωμένα ξαδέλφια μας οι Αγγλοι, στο ματς Αγγλία-Γαλλία, είναι ένα επαναστατικός εθνικός ύμνος. Οι Βρετανοί τραγουδούν ότι ο Θεός πρέπει να σώσει τη Βασίλισσά τους. Γι’αυτό η γαλάζια-άσπρη-κόκκινη δημοκρατία δεν υποκύπτει στην σαρία, ούτε στους κανόνες των κληρικών, ούτε στους πιστούς, ούτε στους παπάδες, ούτε στους ραβίνους.

Δεν είμαι αφελής. Ξέρω τα κάθε είδους αστειάκια που γίνονται για τις επιλογές της χώρας μου. Αλλά το μεγαλείο της Γαλλίας είναι ότι αντιστέκεται όσο μπορεί. Και όταν υποκύπτει, αυτό με κάνει έξαλλο από θυμό.
Θέλω να προσθέσω ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουμε τον νόμο του 1905, να κατασκευάσουμε τζαμιά, να εκπαιδεύσουμε αν όχι να αποζημιώνουμε τους ιμάμηδες, όπως οι φόροι μας χρηματοδοτούν τα καθολικά ιδιωτικά σχολεία και τα ιστορικά μνημεία που είναι οι εκκλησίες μας.

Γι’αυτό όταν χρησιμοποιεί κάποιος το hashtag «#prayforparis», κάνει ένα θεμελιώδες λάθος. Το Παρίσι δέχτηκε επίθεση γι’αυτήν ακριβώς την απιστία του, για την πλευρά Σόδομα και Γόμορρα που διαθέτει, για την ανοχή που δείχνει απέναντι σε όλες τις θρησκείες.
Σας παρακαλώ, αγαπητοί μου φίλοι του ελεύθερου κόσμου και της χριστιανικής Δύσης, αποφύγετε να μας στείλετε σε πόλεμο θρησκειών. Κάνετε αφιέρωμα, καλύτερα, στον Πύργο του Αϊφελ ή στη γαλλική σημαία. Και προσπαθήστε να βαδίσετε κι εσείς προς την κοσμικότητα που αποτελεί τη δική μας ιδιαιτερότητα και τότε θα μου πείτε τα νέα σας.

Αν έχετε πραγματικά ανάγκη από ένα hashtag, προσπαθήστε το «peace for Paris», «Paris Is About Life» ή όπως έλεγε και ο Χεμινγουέι «Το Παρίσι είναι πάντα μια γιορτή» «Paris est toujours une fête». Αν χρειάζεστε και ένα σηματάκι για την περίσταση, χρησιμοποιήστε αυτό με τον Πύργο του Αϊφελ και το σήμα της ειρήνης. Αυτό το τέρας από σίδερα που το σιχαίνομαι, ξαναβρίσκει μια φρεσκάδα με το χίπικο peace and love. Ο σκιτσογράφος και σκηνοθέτης Joann Sfar το είπε τέλεια: «Φίλοι όλου του κόσμου, ευχαριστούμε για το #prayforparis, αλλά δεν χρειαζόμαστε άλλη θρησκεία. Εμείς πιστεύουμε στη μουσική, στη ζωή, στην σαμπάνια και στη χαρά».
Λοιπόν, εντάξει, σταματάμε τις προσευχές; Ας πιούμε ένα ποτήρι εναντίον του φονταμενταλισμού και ας ρίξουμε ένα πυροτέχνημα εναντίον του σκοταδισμού».

Είμαστε όλοι “Γάλλοι”. Και όσοι δε νιώθετε πως είστε, σπεύστε να γίνετε. Είναι η ευκαιρία  σας!