ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

ΝΤΡΑΠΕΙΤΕ!

 

https://www.youtube.com/watch?v=55Aplyuupj8
Μάκης Χριστοδουλόπουλος – Όσοι είναι αισθηματίες
2.814.179 προβολές
 (ΑΛΦΑ “Κοιτα τί έκανες” με τη Σεμίνα Δηγενή)

“Τρίβω τα μάτια μου” ! Σχεδόν 3.000.000 κλικ, για να ακούσουν οι καψουριάρηδες τον αρχι-Καψουριάρη τραγουδιστή τους Μάκη Χριστοδουλόπουλο.

Μουσική και στίχοι των τραγουδιών,  μια από τα ίδια. Γυφτο-τούρκικο-βυζαντινά. Αυτή είναι η σοδιά της σύγχρονης ελληνικής μουσικής (δημοτικής, λαϊκής ,ακόμα και αυτής που αποκαλούν. ..έντεχνη).

Και φυσικά στο πανηγυράκι που έστηνε με το αζημίωτο στο γυαλί του ΄Αλφα η Σεμίνα μας, αυτή η …άξια σκαπανέας της μοντέρνας Γκρεκικής μας τέχνης (μουσική-χορός)  στην πρώτη γραμμή  και τα (επ) ακολουθούντα λικνίσματα  του κορμιού στα τσιφτετέλια που χορεύουν οι  λαϊκούρες  “γλάστρες”.  Μια θλίψη!

Διάβασε , κλαψιάρη Μάκη Χριστοδουλόπουλε, τί λέει και πώς παίζει παραδοσιακό  κλαρίνο ο δάσκαλος Βασίλης Σούκας. Είναι κατηγορηματικός:  ΄Οχι στη μίρλα . Ναι στην παλιά, παραδοσιακή εκτέλεση των τραγουδιών. Λελογισμένη χρήση  Σι Μπε Μολ στο κλαρίνο.

Να πώς  διατύπωσε ζωντανά, όσα λέμε εδώ,  ο ίδιος ο μεγάλος κλαρινίστας Βασίλης Σούκας! https://www.youtube.com/watch?v=-otKdC-YIMs

 

Αλλά, πάρε κι  αυτές τις εκτελέσεις νησιώτικου καβοντορίτκου-καβοντόρικου ,να μάθεις  ποια είναι και πώς χορεύεται η παραδοσιακή μουσική.

Δεν είναι αυτή, κορίτσια κι αγόρια της…Σεμίνας, η  γνήσια ελληνική μουσική.  Ειδικά η παραδοσιακή. Εσείς δεν τραγουδάτε. Ψέλνετε .Δεξιοί ψαλτάδες στις εκκλησιές  ή Χότζες στου  μιναρέδες. Απορώ πώς μπορείτε να χορεύετε με ψαλμωδίες.

Ντραπείτε!

_________________________________________________________________

1. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΝΘΗΜΑ
Ο επικήδειος Τσίπρα για τον Κάστρο: Συγκρίνει τον Φιντέλ με την ελληνική επανάσταση του 1821!
Φωτογραφία: AP /Ricardo Mazalan

 

O Ελληνας πρωθυπουργός ήταν ο μόνος Eυρωπαίος ηγέτης που παρέστη στην επικήδεια τελετή για τον Φιντέλ Κάστρο, στην Αβάνα, και ξεπέρασε τον εαυτό του συγκρίνοντας την Κούβα με την ελληνική επανάσταση του 1821.

Ο επικήδειος λόγος του πρωθυπουργού στη μνήμη του Φιντέλ Κάστρο

«Hermanos y hermanas [Αδερφοί και αδερφές],

Γενναίε λαέ της Κούβας,

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Κομαντάντε Φιντέλ, εδώ από την πλατεία της Επανάστασης, όπως αρμόζει σε αυτόν τον μεγάλο επαναστάτη του 20ου αιώνα.

Αποχαιρετούμε ένα παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης που με το παράδειγμά του ενέπνευσε τους αγώνες των λαών σε ολόκληρο το κόσμο. Τους αγώνες για ανεξαρτησία, ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Αποχαιρετούμε τον Φιντέλ των φτωχών, των καταπιεσμένων, των ανυπότακτων. Τον δικό σας Φιντέλ, τον δικό μας Φιντέλ, τον Φιντέλ που ανήκει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, τον Φιντέλ που ανήκει στην ιστορία.

Είναι μεγάλη τιμή να συμμετέχω σε μια τόσο ιστορική στιγμή, εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό.

Έναν λαό που ζει σε μια πολύ μακρινή σε εσάς γωνιά του πλανήτη, μα βρίσκεται ταυτόχρονα τόσο κοντά στις αξίες και στα ιδανικά για τα οποία παλέψατε και παλεύετε.

Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης το 1821.

Patria o muerte [Πατρίδα ή θάνατος], το σύνθημα της Κουβανικής Επανάστασης το 1959.

Γιατί όπως ο κουβανικός, έτσι και ο ελληνικός λαός δε δίστασε σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας να σηκώσει το ανάστημά του και να παλέψει κόντρα σε ισχυρούς και παντοδύναμους αντιπάλους, για να διεκδικήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.

Την αξιοπρέπεια και το δίκιο του.

Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης το 1821.

Patria o muerte [Πατρίδα ή θάνατος], το σύνθημα της Κουβανικής Επανάστασης το 1959.

Στα χνάρια του Σιμόν Μπολίβαρ και του Χοσέ Μαρτί, παρέα με τον Τσε, ο Φιντέλ μετέτρεψε την Κούβα από μια ακόμα δικτατορία σε ένα παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και αξιοπρέπειας.

Και αφήνει πίσω πολύτιμη κληρονομιά στον κουβανικό λαό: στην παιδεία, στη εξάλειψη του αναλφαβητισμού, στην υγεία, στο επίπεδο των επιστημών και του πολιτισμού.

Αλλά αφήνει και πολύτιμη κληρονομιά σε όλους τους λαούς:

Γιατί ενέπνευσε πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές στη Λατινικής Αμερική. Και έθεσε τις βάσεις για μια νέα, δυναμική εποχή περιφερειακής ολοκλήρωσης. Και για την ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία της Κούβας με τη Δύση.

Η Κούβα του Φιντέλ, όμως, μας έμαθε και ότι ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό δεν είναι ανθόσπαρτος. Έχει δυσκολίες, έχει υποχωρήσεις, έχει σκαμπανεβάσματα Μας έμαθε και από τα κατορθώματα αλλά και από τις αδυναμίες του. Μας έμαθε ότι η μάχη για τον κοινωνικό μετασχηματισμό είναι μια μάχη διαρκής και απαιτεί μεγάλες θυσίες, όπως αυτές που με ηρωισμό καταβάλετε, τα δύσκολα χρόνια του εμπάργκο, που επιβλήθηκε στη χώρα σας ως διαρκής εκβιασμός και ως τιμωρία.

Και μπορεί εμείς στην Ευρώπη να μη μπορούμε να φανταστούμε τις δυσκολίες που εσείς περάσατε, έχουμε όμως κι εμείς του δικούς μας δυνάστες.

Την απάνθρωπη λογική των νόμων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού. Και δίνουμε και εμείς από τη μακρινή Ελλάδα, τον δικό μας αγώνα για τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια.

Το παράδειγμα του Φιντέλ μας συντροφεύει και θα μας συντροφεύει πάντα. Στις νίκες και στις ήττες μας. Στις ανατροπές και στους συμβιβασμούς μας.

Και σε αυτόν τον αγώνα, το παράδειγμα του Φιντέλ μας συντροφεύει και θα μας συντροφεύει πάντα. Στις νίκες και στις ήττες μας. Στις ανατροπές και στους συμβιβασμούς μας.

Ο Φιντέλ έφυγε από τη ζωή αλλά θα βρίσκεται για πάντα:

Στους μικρούς και μεγάλους αγώνες των λαών σε όλο τον πλανήτη. Στη φλόγα της αντίστασης των καταπιεσμένων που διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους. Στη δύναμη όσων παλεύουν με πάθος για να διεκδικήσουν το αδύνατο, προκειμένου να πάψουν να ζουν το αδιανόητο. Γυρνώντας έτσι το τροχό της ιστορίας.

Αντίο, Κομαντάντε Φιντέλ! Hasta la victoria siempre! [Πάντα μέχρι τη νίκη]».

«Μεγάλη τιμή η συμμετοχή μου σε μία τόσο ιστορική στιγμή»

«Ήταν μεγάλη τιμή η συμμετοχή μου σε μία τόσο ιστορική στιγμή, εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό. Ο Φιντέλ θα βρίσκεται για πάντα στη φλόγα της αντίστασης των καταπιεσμένων που διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους», αναφέρει ανάρτηση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στον προσωπικό του λογαριασμό (@atsipras) στο twitter.

Από τις καλύτερες στιγμές αυτή του Αλέξη Τσίπρα. Λόγος μεστός,  αληθινός, αυθόρμητος  και πάνω απ΄όλα ιστορικά τεκμηριωμένος.  Αν κάπου θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει, είναι στην άποψη του ΚΚΕ, που δανείστηκε ο πρωθυπουργός  και  πέρασε κυρίως  μέσω του ιστορικού Γιάννη Κορδάτου πως η ελληνική επανάσταση υπήρξε κοινωνική και μόνο. Δεν είναι αλήθεια.

Το θέμα το έχουμε αναπτύξει κι αλλού. Επαναλαμβάνουμε εδώ την ουσία. Η επανάσταση των Ελλήνων του 1821, ήταν μια εξέγερση για τη δημιουργία ελληνικού έθνους-κράτους. ΄Ηταν στα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής να ιδρυθούν κράτη εκεί που ηγεμόνευε η Πύλη, η οποία καταντούσε σιγά-σιγά  ο «μεγάλος ασθενής» και ο διαμελισμός της ήταν προφανής. Χωρίς τη “Φιλική Εταιρεία”, δημιούργημα της τσαρικής Ρωσίας, αλλά και τη συμμετοχή των ευρωπαϊκο-ρωσικών δυνάμεων στην επανάσταση, ειδικά στην αποφασιστικής σημασίας ναυμαχία του Ναβαρίνου (Πύλος, 1827), δε θα υπήρχε ελληνική επανάσταση. Ευρώπη και Ρωσία επενέβησαν, γιατί  μάχονταν να μη χάσει κάθε μια  από τη σφαίρα επιρροής  το νέο κρατίδιο που πήγαινε να ιδρυθεί.

 

2. H ευρωζώνη θα διαλυθεί τους επόμενους 12 μήνες -Το πιστεύουν όλο και περισσότεροι επενδυτές
Φωτογραφία: AP/ Mindaugas Kulbis

Ερευνα συμβουλευτικής εταιρείας επενδύσεων δείχνει ότι αυτή τη στιγμή οι επενδυτές που θεωρούν πιθανή τη διάλυση της ευρωζώνης μέσα στους επόμενους 12 μήνες είναι περισσότεροι από ποτέ.

Παρουσιάζοντας το πιο πρόσφατο μηνιαίο βαρόμετρό της για την ευρωζώνη, η Sentix ανέφερε ότι οι επενδυτές ανησυχούν ολοένα και περισότερο για την Ιταλία, καθώς φοβούνται ότι η επικράτηση του «Οχι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής για τη συνταγματική αναθεώρηση μπορεί να πυροδοτήσει μία πολιτική και οικονομική κρίση με εκτεταμένες συνέπειες για το μέλλον της ευρωζώνης.

Συγκεκριμένα, το βαρόμετρο της εταιρείας έδειξε ότι σχεδόν 1 στους 5 θεσμικοί επενδυτές (το 19,3%) θεωρούν πιθανή την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, που αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο πιθανότητας από την υιοθέτηση του δείκτη τον Ιούνιο του 2012.

«Οι φόβοι για τη διάλυση της ευρωζώνης επιστρέφουν», ανέφερε σε δήλωσή του ο διευθύνων σύμβουλος της Sentix, Μάνφρεντ Χούμπνερ, σύμφωνα με την Deutsche Welle, επισημαίνοντας τις ανησυχίες των επενδυτών για τις προβληματικές ιταλικές τράπεζες.

Η Mote dei Paschi di Siena, η τράπεζα της Ιταλίας με τα περισσότερα προβλήματα, είδε τη μετοχή της να υποχωρεί κατά 15% στις αρχές τις εβδομάδας, ενώ εκείνη της UniCredit, της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, είχε πτώση 4%. Οι Financial Times ανέφεραν ότι τα σχέδια ανακεφαλαιοποίησης 8 ιταλικών τραπεζών είναι πιθανό να αποτύχουν με μία επικράτηση του «Οχι» στο δημοψήφισμα, γιατί μία επακόλουθη κρίση θα υποσκάψει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ιταλική οικονομία.

«Συνήθως, μόνο μία χώρα κερδίζει την προσοχή των επενδυτών (στη δημοσκόπηση της Sentix)», ανέφερε η εταιρεία. «Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Καταγράψαμε σημαντική αύξηση στις πιθανότητες εξόδου για πολλές χώρες της ευρωζώνης, ιδιαίτερα στη Γαλλία και την Ολλανδία», πρόσθεσε.

Συνολικά η πιθανότητα διάλυσης της ευρωζώνης ανέβηκε στο 24,1% αυτόν τον μήνα «ενισχύοντας την άποψη ότι ένα αιφνιδιαστικά ισχυρό αίσθημα κατά του ευρώ έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια του 2016».

Είναι η προπαγάνδα των Εγγλέζων μετά το Brexit σε αγαστή σήμερα συνεργασία με το επιτελείο του ακροδεξιού, αμερικανού (αυριανού) προέδρου της Αμερικής, την οποία προωθούν με εξαιρετική ταχύτητα και επιμέλεια. Στο χορό συμμετέχουν όλες οι ακροδεξιές κυβερνήσεις της Ευρώπης και τα ακροδεξιά-ναζιστικά μορφώματα .Η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, της Πολωνίας πρωτίστως, αλλά και  οι Λεπέν στη Γαλλία, ο γραφικός  Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία σκίζονται να περάσει η προπαγάνδα του τέλους της βασιλείας του ευρώ .

Είναι οι γνωστές εθνικιστικές-υστερικές προσπάθειες, που βλέπουμε να κορυφώνονται ειδικά στην Ευρώπη.  Ηγέτες-πρωτεργάτες αυτής της ανισόρροπης και λίαν επικίνδυνης κίνησης, είναι ο δικτάτορας Πούτιν, ο ακροδεξιός Τραμπ και η γραφική Τερέζα της Αγγλίας.

Ας μην επιτρέψουμε την αναβίωση του εθνικισμού και την επικράτηση του φασισμού. Στόχος μας, να κρατηθεί όρθια και με ουσιαστική παρουσία η Ε.Ε, ως η μεγάλη “Πατρίδα” όλων των χωρών της Ευρώπης. Μια πατρίδα, ένα Έθνος ο κόσμος ολόκληρος.

3. Δικαστές του ΣτΕ κατά του προέδρου Σακελλαρίου: Θίγουν το κύρος μας οι δηλώσεις του
Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Απάντηση στα όσα γράφηκαν με αφορμή την ομιλία του πρόεδρου του ΣτΕ Νίκου Σακελλαρίου για τον τρόπο με τον οποίο ελήφθησαν οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου για το τα μνημόνια και το PSI, τα οποία κρίθηκαν συνταγματικά, δίνουν οι δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας.

Με ανακοίνωση τους εκφράζουν την δυσαρέσκεια αλλά και την αποδοκιμασία τους , υποστηρίζοντας ότι θίγεται το κύρος του ανωτάτου δικαστηρίου. Υπενθυμίζεται ότι ανάλογη αναφορά για τα δυο κρίσιμα θέματα που είχαν απασχολήσει τη χώρα είχε κάνει και η κυβερνητική εκπρόσωπος Oλγα Γεροβασίλη αμέσως μετά την διάσκεψη με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματικός ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες.

Όπως αναφέρουν οι δικαστές :

«Πρόσφατα έλαβαν χώρα αναφορές στον Τύπο, οι οποίες άφησαν υπόνοιες για τις συνθήκες, υπό τις οποίες ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης (σχετικές με τη συμφωνία ή μη των μνημονίων και του PSI προς το Σύνταγμα, το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ΕΣΔΑ). Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια και την πλήρη αποδοκιμασία της σε κάθε προσπάθεια υποβάθμισης του κύρους του Δικαστηρίου και των λειτουργών του, κάμψης του φρονήματός τους, σπίλωσης της τιμής και της υπόληψής τους και, κατά συνέπεια, υπονόμευσης της εμπιστοσύνης των πολιτών στο θεσμό. Άλλωστε, οι αποφάσεις αυτές ελήφθησαν από δικαστικούς σχηματισμούς διευρυμένης σύνθεσης (με συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αντιπροέδρων και των Συμβούλων) και οι σχετικές κρίσεις επιβεβαιώθηκαν, ως προς τη νομική τους ορθότητα, τόσο από τα Δικαστήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (απόφαση της 7ηςΟκτωβρίου 2015, Τ-79/2013, Accortini κατά ΕΚΤ και απόφαση της 11 Ιουνίου 2015, C-226, 245, 247 και 578/2013 Fahnenbrock κλπ. κατά Ελλάδας) όσο και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (απόφαση Μαματάς κλπ. κατά Ελλάδας της 21.7.2016, απόφαση Ι.Κ. κατά Ελλάδας και ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδας της 31.8.2012)”.

“…εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια και την πλήρη αποδοκιμασία της σε κάθε προσπάθεια υποβάθμισης του κύρους του Δικαστηρίου και των λειτουργών του, κάμψης του φρονήματός τους, σπίλωσης της τιμής και της υπόληψής τους και, κατά συνέπεια, υπονόμευσης της εμπιστοσύνης των πολιτών στο θεσμό”.

Για διαβάστε τον «δεκάρικο» παραπάνω των δικαστών. Για προσέξτε τις λέξεις που επέλεξαν: “υποβάθμιση, κύρος, λειτουργοί, φρόνημα, σπίλωση, υπόληψη, υπονόμευση”. Τα γνωστά φληναφήματα, οι βαρύγδουπες και άνευ οσίας λέξεις, για να κρύβουν τη γύμνια τους. Λες και δε γνωρίζουμε «οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ» ποιοι είναι οι ανώτεροι και ανώτατοι δικαστές και πώς δικάζουν.

Λόγος Γυμνασιάρχη τη δεκαετία του 60 το κείμνο των διαμαρτυρομένων δικαστών. Δεν μπαίνουμε στην ουσία του, ούτε ποιος έχει δίκιο κοιτάμε. Εκείνο που μας ενδιαφέρει να ακούσουμε πια είναι μια γερή αυτοκριτική στην συντεχνία. Να μας πουν για τη διαπλοκή, τη διαφθορά στα ανώτερα κλιμάκια, τις “αλλαξοκωλιές” στους  θώκους. Και φυσικά να επιστρέψουν (και να ζητήσουν συγγνώμη) τα αναδρομικά που ξεκοκάλισαν την εποχή που η χώρα σφάδαζε οικονομικά κι εκείνοι έσπευσαν με δική τους απόφαση  («Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει») να ρουφήξουν τις ελάχιστες σταγόνες που είχαν απομείνει στο ετοιμοθάνατο σώμα.

Γι αυτά  ας μας  πουν και ας σταματήσουν πια να παριστάνουν τους «υπεράνω», τους λειτουργούς που δικάζουν και αποφασίζουν με …επιφοίτηση. Δημόσιοι υπάλληλοι είναι. Και δεν είναι κακό αυτό, αν κάνουν καλά τη δουλειά τους.΄Οποιος δεν την κάνει, ζητάει άλλες “πατερίτσες”. Και… «άνωθεν καταβαίνουσας»  εξουσίες. Καταλαβαινόμαστε θαρρώ.

 

4. Λαμία: Διακόπηκε η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου!
Διεκόπη για δεύτερη φορά η δίκη της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου με κατηγορούμενους τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη, στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας

Διεκόπη για δεύτερη φορά η δίκη της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου με κατηγορούμενους τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη,στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας.

Αίτημα αναβολής κατέθεσε, εκ μέρους της οικογένειας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο συνήγορος Νίκος Κωνσταντόπουλος, που παρίσταται ως πολιτική αγωγή, ο οποίος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον πρόσφατο θάνατο -στις 18 Οκτωβρίου- του πατέρα του ΑλέξηΓρηγορόπουλου, ενώ παράλληλα επικαλέστηκε τα σοβαρά προβλήματα υγείας της μητέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του Κορκονέα, ο Αλέξης Κούγιας, ήταν αντίθετος στην αναβολή της υπόθεσης.

Αντίθετα, ο συνήγορος υπεράσπισης του κ. Σαραλιώτη που έχει αποφυλακιστεί συνηγόρησε στο αίτημα του κ.Κωνσταντόπουλου.

Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της αναβολής, ορίζονταςτην εκδίκαση της υπόθεσης για τις 23 Δεκεμβρίου.

“έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον πρόσφατο θάνατο -στις 18 Οκτωβρίου- του πατέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενώ παράλληλα επικαλέστηκε τα σοβαρά προβλήματα υγείας της μητέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου”

Τί Γολγοθά ανεβήκανε αυτοί οι γονείς, που είδανε το παιδί τους νεκρό από τις σφαίρες του Ναζί και τη συνέργεια του  άλλου. Πέθανε ο πατέρας και η μάνα με προβλήματα υγείας από το κακό που τους βρήκε.

Ο Κορκονέας θα βγει σελίγα χρόνια και ο πατέρας  με το δολοφονημένο παιδί του θα είναι “χούφτα χώμα”. Τον άλλο αλήτη μπάτσο, τον βγάλανε ήδη έξω. Ποιος λέει πως η ελληνική δικαιοσύνη δεν είναι …εξπέρ  στην απόδοση του δίκιου;

Παραθέτουμε μια αποκαλυπτική  συνέντευξη των γονιών του Αλέξη Γρηγορόπουλου για το χαρακτήρα του δολοφονημένου παιδιού τους:

 

Οι γονείς του Αλέξανδρου μιλούν για το παιδί τους

Η μητερα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Τζίνα Τσαλικιάν και ο πατέρας του Βαγγέλης Γρηγορόπουλος, ένα χρόνο μετά την δολοφονία του γιου τους, λύνουν τη σιωπή τους. Το tvxs.gr αναδημοσιεύει τις δύο συνεντεύξεις από το ellispoint.gr και την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», αντίστοιχα. Συνέντευξη του Βαγγέλη Γρηγορόπουλου στον Παναγιώτη Σουρέλη

Τι παιδί ήταν ο Αλέξανδρος; Διότι πολλοί μίλησαν γι’ αυτόν, εκτός από εσάς,τον πατέρα του.

Ενα άψογο παιδί.άψογο παιδί. Είχε ήθος. Θυμάμαι όταν ερχόταν στο σπίτι με την αδελφή του, την Αριέττα, και τους μαγείρευα. Με περίμενε να κάτσω στο τραπέζι για να ξεκινήσει να τρώει. Τέτοιους τρόπους και συμπεριφορά είχε το παιδί μου. Ο Αλέξανδρος φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη από την Α’ Δημοτικού έως την Γ’ Γυμνασίου. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, η μητέρα του αποφάσισε να τον εγγράψει σε άλλο ιδιωτικό σχολείο προκειμένου να παρακολουθήσει τις τάξεις του λυκείου, στο Εκπαιδευτήριο Ωθηση.

Ωστόσο, ο ειδικός φρουρός που πυροβόλησε τον 15χρονο είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στο απολογητικό του υπόμνημα ότι «ο θανών είχε αποβληθεί από τη Σχολή Μωραΐτη και άλλαζε συχνά σχολεία», αποδίδοντάς του μάλιστα «αποκλίνουσα συμπεριφορά».

Ο πατέρας του αποκαθιστά σήμερα την αλήθεια.«Δεν τον έδιωξαν από το σχολείο, αλλά ήταν απόφαση της οικογένειας να πάει σε άλλο. Εξάλλου, δεν έφυγε μόνο ο Αλέξανδρος, αλλά και η αδελφή του. Αυτά που λέω σήμερα μπορούν να τα επιβεβαιώσουν τα δύο σχολεία.

Αλλωστε η Σχολή Μωραΐτη είχε εκδώσει ανακοίνωση, στην οποία σημείωνε ότι το διάστημα της φοίτησής του ο Αλέξανδρος είχε λαμπρές σχέσεις με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές του, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο διδακτικό προσωπικό, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και η διαγωγή χαρακτηριζόταν και ήταν πάντα κοσμιωτάτη».

Ο ίδιος αισθάνεται αγανάκτηση από την απόφαση να δικαστούν οι κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του παιδιού του στην Αμφισσα και όχι στην Αθήνα, τονίζοντας:

«Ζω σε μια έννομη πολιτεία και η πολιτεία αυτή οφείλει να διασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή της δίκης. Η απόφαση για τη διεξαγωγή της δίκης στην Αμφισσα βολεύει την πολιτεία, όχι όμως εμάς. Εγώ και οι μάρτυρες της υπόθεσης αναγκαζόμαστε να μετοικήσουμε μέσα στην ίδια μας την πατρίδα και να πάμε να μείνουμε για μήνες στην Αμφισσα,όσο κρατήσει η δίκη».

Στο ερώτημα αν πιστεύει ότι η ελληνική πολιτεία μπορεί να διασφαλίσει τη διεξαγωγή μιας ήρεμης δίκης χωρίς παρατράγουδα, απαντά: «Δεν είμαι εγώ η πολιτεία για να το πω. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι η δίκη πρέπει να γίνει στην Αθήνα».

Ο κ. Γρηγορόπουλος απευθύνει έκκληση προς όλους να απέχουν από επεισόδια και πράξεις βίας που θα αμαυρώσουν τη μνήμη του παιδιού του: «Κάνω έκκληση σε όσους σκοπεύουν να δημιουργήσουν επεισόδια να μην το κάνουν. Μακριά από εμένα τέτοιες αντιδράσεις. Παρεκτροπές, βιαιότητες, βανδαλισμοί, ακόμη και τα υβριστικά συνθήματα δεν συνάδουν με αυτή τη στιγμή. Δεν θέλω να ξαναδώ την Αθήνα να καίγεται όπως έγινε πέρυσι. Με αυτό τον τρόπο δεν τιμούν τη μνήμη του παιδιού μου αλλά την αμαυρώνουν.

Ούτε ο Αλέξανδρος θα ήθελε να γίνουν επεισόδια». Δεν κρύβει ωστόσο τον προβληματισμό του για όσα διαβάζει και ακούγονται τις τελευταίες ημέρες για «καραβάνια» αντιεξουσιαστών που καταφθάνουν απ’όλα τα μέρη της Ευρώπης: «Με ανησυχούν αυτά που ακούω, ότι θα έρθουν αντιεξουσιαστές ακόμα και από το εξωτερικό, για να συμμετάσχουν στα επεισόδια. Είμαι κατά αυτών των ανθρώπων,δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους».

Συνέντευξη της Τζίνας Τσαλικιάν στην Έλλη Στάη

Αν δεν ξέρεις τι έγινε πέρυσι αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, δεν θα καταλάβεις ότι αυτή η γυναίκα κουβαλάει μέσα της όλο τον πόνο της απόλυτης απώλειας, που είναι ο χαμός του παιδιού σου, αλλά και όλο το φορτίο των βίαιων γεγονότων που σημάδεψαν τη χώρα, μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.

«Με βαραίνει ότι του έμαθα να μη φοβάται τίποτα στη ζωή» – μου λέει- και καταλαβαίνω αμέσως… Αν φοβόταν , ίσως να μην είχε ορθώσει την εφηβική του αντίδραση στο γνωστό σε όλους μας «βαρβαρισμό» κάποιων οργάνων της τάξης…

«Αν είχε φοβηθεί το δολοφόνο του, τώρα θα ζούσε» λέει η κα. Τζίνα Τσαλικιάν.

«Αυτό το βάρος κουβαλάω, τον έμαθα να μην φοβάται…».

Τη νιώθω, αισθάνομαι άβολα, δεν είμαι η δημοσιογράφος κι’ εκείνη η επιχειρηματίας. Είμαι η μάνα και είναι η μάνα. Το ίδιο βάρος θα ένιωθα και εγώ…

«Είμαι μια γυναίκα που πάλεψα και δούλεψα πολύ. Αυτό μάθαινα και στα παιδιά μου. Ο Αλέξης ερχόταν εδώ και με βοηθούσε – δούλευε μαζί μου – ήταν ένα καλό, καλοαναθρεμμένο παιδί- όχι αυτά που λένε βουτυρόπαιδα – ένα παιδί με ανατροφή καλή , που του την έδωσα εγώ».

«Και η δίκη; Τι θα γίνει με τη δίκη που θα ξύσει πληγές;» τη ρωτάω…

Αντιδρά πολύ, με αξιοπρέπεια μεν, αλλά πολύ. Την χτυπάει βαθειά το γεγονός ότι θα ακουστεί ξανά από τα χείλη του γνωστού δικηγόρου η φράση «το παιδί με την αποκλίνουσα συμπεριφορά». Όπως την πειράζει βαθειά ότι περιφέρεται η δίκη από χωρίου εις χωρίον. Θέλει μια δίκη για το δολοφόνο του παιδιού της. «Θέλω να ξέρω ότι το παιδί μου δεν έφυγε, όπως ένα σκυλί που το πάτησε ένα αυτοκίνητο και το άφησε στην άκρη του δρόμου».

Θέλει ακόμη να μην γίνει καμία εκμετάλλευση πολιτική στην επέτειο του ενός χρόνου από το χαμό του Αλέξη και τα βίαια γεγονότα που σάρωσαν την Ελλάδα.

«Ο κ. Χρυσοχοΐδης – μου λέει – ζήτησε η μνήμη του Αλέξη να μην σφραγιστεί φέτος με βία. Θα ήθελα, η 6η Δεκεμβρίου να καθιερωθεί από την πολιτεία ως, « ημέρα κατά της βίας»ή ως «ημέρα των δικαιωμάτων των νέων».

«Αυτή θα ήταν και η καλύτερη τιμή για τη μνήμη του παιδιού μου».

Θα ήταν και μια λογική πρόταση – λέω εγώ – στον Υπ. Δημόσιας Τάξης (με τον οποίο μίλησα αφού είδα την Τζίνα Τσαλικιάν) ώστε οι νέοι που ξεχύθηκαν πέρυσι στους δρόμους και το ίδιο θέλουν να κάνουν και φέτος, να μην «καπελωθούν» από βίαιες αυθαιρεσίες άλλων, είτε αυτοί είναι αστυνομικοί, είτε είναι πολίτες.

5. Πάγκαλος: Αλέξη, ψυχοθεραπεία έκανες στην Κούβα; Βάλε και λίγη μπογιά στο ζελέ, σαραντάρισες…
Φωτογραφία: Eurokinissi

Την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Κούβα σχολίασε με καυστικό τρόπο, μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Twitter ο Θεόδωρος Πάγκαλος.

«Αλέξη είσαι κομμουνιστής;» αναρωτήθηκε αρχικά.

«Κάποιος πρέπει να σου κάνει την ερώτηση. Αν είσαι, τότε γιατί δεν πας στο “τιμημένο” και βασανίζεσαι; Αν πάλι δεν είσαι κομμουνιστής, τι κάνεις εσύ μόνος από όλους τους Ευρωπαίους Πρωθυπουργούς τόσα χιλιόμετρα μακριά; Ψυχοθεραπεία;» συνέχισε ο κ. Πάγκαλος.

«Ωραίο πάντως το look Antonio Banderas στην προσγείωση. Αν το ξανακάνεις, πες να σου βάλουν & λίγη μπογιά στο ζελέ. Σαρανταρίσαμε…», κατέληξε.

Αυτό το άτομο, ο Πάγκαλος,  είναι πολύ κομπλεξικός τελικά. Μόνο “χολή” ξερνάει πια. Να είναι επειδή είναι εγγονός δικτάτορα; Γιατί περιφέρεται  ως “ιπποπόταμος” ; (Και δε φταίει γι΄αυτό ο….θυροειδής του).

Χαιρέκακος, είρων, άδικος, αμετροεπής. Ας τον μαζέψει κάποιος απο τους δικούς του. Κρίμα είναι. Είπε κατά καιρούς και αλήθειες.Τώρα πια έπιασε πάτο. Ας τον συμμαζέψουν για το καλό του.

6.  Ο γηραιότερος άνθρωπος του κόσμου: Η Εμμα Μοράνο έκλεισε τα 117 -Το μυστικό μακροζωίας της

Φωτογραφία: AP Photo/Antonio Calanni

Πολλοί έχουν γενέθλια στις 29 Νοεμβρίου, αλλά μία γυναίκα είναι λίγο πιο ξεχωριστή από τους άλλους.

Η Εμμα Μοράνο είναι το τελευταίο γνωστό πρόσωπο εν ζωή που γεννήθηκε τον 19ο αιώνα και γιορτάζει σήμερα τα 117 της χρόνια.

Γεννημένη στις 29 Νοεμβρίου του 1899, η Ιταλίδα Εμμα έχει ζήσει τα πάντα. Πέρασε μέσα από τρεις αιώνες, έχει μνήμες από τους Παγκόσμιους Πολέμους και έχει αλλάξει 90 ιταλικές κυβερνήσεις.

Τα κεράκια τα έσβησε στο διαμέρισμά της σε μία πολυθρόνα, μαζί με τις δύο ηλικιωμένες ανιψιές της, δύο ανθρώπους που την προσέχουν και τον γιατρό της. Ο πρόεδρος της Ιταλίας της έστειλε επιστολή, ευχόμενος της «ηρεμία και καλή υγεία», ενώ δεν ήταν λίγα και τα δώρα που δέχθηκε, συμπεριλαμβανομένων των αγαπημένων της μπισκότων. Το απόγευμα των γενεθλίων της είναι προγραμματισμένο να την επισκεφτεί ο δήμαρχος της πόλης

Αυτό που θέλουν να μάθουν όλοι από την 117χρονη Εμμα είναι φυσικά το μυστικό της μακροζωίας με την ίδια να αποκαλύπτει:

«Τρώω δύο αυγά την ημέρα και αυτό είναι όλο. Και μπισκότα. Αλλά δεν τρώω πολύ γιατί δεν έχω δόντια», είχε δηλώσει τον περασμένο μήνα.

Η Εμμα, που είναι ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο σύμφωνα με το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, είπε στο Reuters πως η ζωή της δεν ήταν «και τόσο ωραία». «Εργαζόμουν σε εργοστάσιο μέχρι τα 65 μου και αυτό ήταν», πρόσθεσε.

Πριν από πέντε χρόνια, μιλώντας στην εφημερίδα La Stampa, δήλωσε πως ο αρραβωνιαστικός της σκοτώθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πως αναγκάστηκε να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπούσε.

«Είτε συμφωνείς να με παντρευτείς ή θα σε σκοτώσω», είπε η Εμμα πως ήταν η πρόταση γάμου του άντρας της. «Ημουν 26, παντρευτήκαμε», συμπλήρωσε.

Μετά τον θάνατο του μοναχογιού της, το 1938, εγκατέλειψε τον βίαιο σύζυγό της και ζούσε μόνη τους, δουλεύοντας στο εργοστάσιο.

Εδώ και 20 χρόνια μένει σε διαμέρισμα της πόλης Βερμπάνια στην βόρεια Ιταλία. Αν και είναι κουφή, μιλάει με δυσκολία και δεν βλέπει καλά για να δει τηλεόραση, περνάει τον χρόνο απολαμβάνοντας ύπνο και σνακς.

Ποια αυγά και ποια μπισκότα. ΄Αν έζησε  τόσα χρόνια η γιαγιά- Μαθουσάλας, είναι γιατί… σούταρε το βίαιο άντρα της. Αυτό ήταν  το γιατρικό. Ας έμενε με το βάρβαρο και θα σου έλεγα εγώ, αν έβγαζε το μισό αιώνα. Και ας έτρωγε όχι 2, αλλά ένα καλάθι αυγά τη μέρα.

Να τα 150αρίσεις, καλή και γενναία γιαγιά!

 

7.  Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ

ATHENS. INDYMEDIA

από Erich Fromm 28/11/2016

ΜΕ ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ “ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ – ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ” ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΩΙΜΑ ΓΡΑΦΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

“Τούτο το βιβλίο περιέχει κυρίως αποσπάσματα από τις σπουδαιότερες φιλοσοφικές εργασίες του Καρλ Μαρξ, τα “Οικονομικά – Φιλοσοφικά Χειρόγραφα” (1844) και τη “Γερμανική Ιδεολογία” (1845-1846), που στη συγκεφαλαίωση αυτή επιζητούν να δώσουν την εικόνα του ανθρώπου στην οποία πίστευε ο Μαρξ.”

Πρόλογος

Ή παραποίηση της σκέψης τοδ Μάρξ

Τό γεγονός δτι στην παρανόηση καί στήν παραμόρφω­ση των θεωριών δέν εχει τεθεί κανένα δριο, καί τοϋτο μάλιστα σέ μιά έποχή πού οί πηγές είναι σ’ δλους προσι­τές, άποτελεϊ ιδιαίτερη ειρωνεία τής ιστορίας. Τό πιο δρα­στικό παράδειγμα γιά τό φαινόμενο τοϋτο είναι κείνο πού συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες στη θεωρία τοϋ Κάρλ Μάρξ. Ό Μάρξ κι ό μαρξισμός άναφέρονται συνέχεια: στον τύπο, στούς λόγους των πολίτικων, σέ βιβλία καί άρθρα άναγνωρισμένων κοινωνιολόγων καί φιλοσόφων ώστόσο φαίνεται δτι οί πολιτικοί καί οί άνθρωποι τών έφημερίδων, έκτος άπό μερικές έξαιρέσεις, δέν έχουν ρί­ξει ποτέ εστω καί μιά ματιά σέ μιά άράδα τοϋ Μάρξ, καί δτι οί κοινωνιολόγοι είναι ικανοποιημένοι μέ μιά έλά- χιστη γνώση τοϋ Μάρξ. Προφανώς δταν συμπεριφέρον- ται σάν ειδικοί σ’ αύτό τον τομέα αισθάνονται άπόλυτα σίγουροι, μιας καί κανένας έπιστήμονας πού έχει κύρος καί υπόληψη στο χώρο τής κοινωνικής έρευνας δέ θά σκεφτεΐ νά διαμφισβητήσει τις άσχετες διαπιστώσεις τους[1]

’Ανάμεσα σ’ δλες τις παρανοήσεις πιθανότατα καμιά δεν είναι πιο διαδομένη άπό τήν ιδέα τοϋ «ύλισμοϋ» τοΟ Μάρξ. Υποθέτουν δτι δ . Μάρξ πίστευε πώς τό άνώτερο ψυχολογικό κίνητρο τοϋ άνθρώπου είναι ή έπιθυμία του για χρηματικό κέρδος καί γιά ώνεση, καί πώς ή έπιδίωξή του γιά τό μέγιστο δυνατό κέρδος άποτελεϊ τήν κύρια ώ­θηση στήν προσωπική του ζωή καί στή ζωή τοΰ άνθρώπι- νου είδους. Σ’ αύτή τή σκέψη άντιστοιχεΐ ή έπίσης πλατιά διαδομένη ύπόθεση δτι δ Μάρξ παραμελεί τή σημα­σία τοΟ άτόμου, δτι δέν εδειξε οϋτε προσοχή οϋτε κα­τανόηση γιά τις πνευματικές άνάγκες του άνθρώπου καί δτι τό «Ιδανικό» του ήταν ό καλοθρεμμένος καί καλοντυ­μένος άλλά «χωρίς αισθήματα» άνθρωπος. Ή κριτική πού άσκησε δ Μάρξ στή θρησκεία συνταυτίστηκε μέ τήν άρνηση δλων τών πνευματικών άξιων, καί τοϋτο φαινόταν άκόμα προφανέστερο σ? δλους έκείνους, πού πιστεύουν δτι προϋπόθεση τοϋ πνευματικοϋ προσανα­τολισμού είναι ή πίστη στο Θεό.

Μέ άφετηρία τις ύποθέσεις αύτές γίνεται μετά ή έπε- ξεργασία τοϋ σοσιαλιστικού παράδεισου τοϋ Μάρξ, ένός παράδεισου δπου έκατομμύρι’α άνθρωποι είναι ύποταγμέ- νοι σέ μιά πανίσχυρη γραφειοκρατία, άνθρωποι πού έχουν άρνηθεΐ τήν έλευθερία τους, εστω κι αν ίσως τήν άντάλ- λαξαν μέ τήν Ισότητα- αύτά τά άπό ύλική άποψη «ικα­νοποιημένα» άτομα έχουν χάσει τήν άτομικότητά τους κι έχουν μετατραπεϊ μ’ επιτυχία σέ έκατομμύρια δμοιό- μορφα ρομπότ καί αύτόματα πού κυβερνιούνται άπό μιά μικρή έλΐτ καλύτερα ταϊσμένων ήγετών.

Άρκεΐ νά πει κανείς δτι αύτή ή εικόνα πού χρησιμο­ποιείται γιά τόν «υλισμό» τοϋ Μάρξ — πού καθρεφτίζει μιά άντιπνευματική τάση καί τήν έπιθομία γιά δμοιομορ- φία καί ύποταγή — είναι άναμφίβολα νόθα. Ό στόχος τοϋ Μάρξ ήταν ή πνευματική χειραφέτηση τοϋ άνθρώπου, ή άπελευθέρωσή του άπό τά δεσμά τής οίκονομικής κα­θήλωσης, ή άνασύσταση τής άνθρώπινης καθολικότη- τάς του, ετσι πού νά μπορέσει νά βρεθεί σ’ ένότητα καί άρμονία μέ τούς συνανθρώπους του καί μέ τή φύση. Ή φιλοσοφία τοϋ Μάρξ στήν επιστημονική μή – θρησκευ­τική γλώσσα ήταν ενα καινούργιο καί ριζοσπαστικό βή­μα πρός τά έμπρός μέσα στήν παράδοση τοϋ προφητικού μεσσιανισμού’ άποσκοποϋσε στήν πλήρη πραγμάτωση τοϋ άτομικισμοϋ, δηλαδή τοϋ στόχου έκείνου πού καθο­δήγησε τή δυτική σκέψη άπό τήν ’Αναγέννηση καί τή Μεταρρύθμιση μέχρι βαθιά μέσα στο δέκατο ’ένατο αιώνα.

Ή είκόνα αύτή άναμφίβολα θα σοκάρει πολλούς ά- ναγνωστες γιατί είναι άσυμβίβαστη μέ τις ιδέες γιά τόν Μάρξ, μέ τις όποιες έχουν εξοικειωθεί ίσαμε τώρα. “Ο­μως προτοΰ προχωρήσω στήν τεκμηρίωσή της θά ’θελα νά τονίσω τήν είρωνεία πού ύπάρχει στο γεγονός δτι ή περιγραφή των στόχων τοϋ Μάρξ καί τοϋ περιεχομένου το,ϋ δράματός του γιά τό σοσιαλισμό, ταιριάζει σχεδόν άπόλυτα στή σημερινή καπιταλιστική κοινωνία τής Δύ­σης. Οί ένέργειες τής πλειοψηφίας τών άνθρώπων έχουν σάν κίνητρό τους τήν έπιθυμία γιά μεγαλύτερα ύλικά κέρδη, γιά άνεση καί γιά πράγματα τής «έξεζητήμένης κατανάλωσης»: ή έπιθυμία αύτή περιορίζεται μόνο άπό . τήν άπαίτηση γιά άσφάλεια καί γιά άποφυγή τών κινδύ­νων. Τόσο στή σφαίρα τής παραγωγής δσο καί στή σφαί­ρα τής κατανάλωσης ή ικανοποίησή τους μεγαλώνει μέ μιά ζωή πού ρυθμίζεται καί χειραγωγείται άπό τό κρά­τος, τούς μεγάλους συνασπισμούς και τίς έκάστοτε γρα­φειοκρατίες τους· έχουν φτάσει σ’ ενα έπίπεδο άνέσεων, πού έχει άφανίσει σχεδόν κατά κράτος τήν άτομικότη- τα. Είναι, γιά νά χρησιμοποιήσουμε τήν έκφραση τοϋ Μάρξ, άνίκανο «άνθρώπινο έμπόρευμα», πού ύπήρετεϊ ισχυρές καί αύτόνομες μηχανές. Είναι ζήτημα αν ή πρα­γματική είκόνα τοϋ καπιταλισμοϋ στά μισά τοϋ είκοστοΰ αίώνα διαφέρει καθόλου άπό τήν καρικατούρα τοϋ μαρ­ξιστικού σοσιαλισμού, δπως τήν έχουν ιχνογραφήσει οί Αντίπαλοί του.

Σχεδόν πιό έκπληκτικό άκόμα είναι τό γεγονός δτι άνθρωποι πού κατηγορούν μέ πάθος τόν Μάρξ έξαιτίας τοϋ «ύλισμοϋ» του, προσβάλλουν τό σοσιαλισμό σάν έ- ξωπραγματικό, έπειδή δέν άναγνωρίζει πώς τό μοναδικό δραστικό κέντρισμα γιά νά έργαστεΐ ό άνθρωπος είναι ή έπιθυμία του γιά ύλική έπιτυχία. Δύσκολα θά μποροϋσέ νά καταδειχτεϊ καλύτερα ή άπεριόριστη Ικανότητα τοϋ άνθρώπου νά άρνεϊται, δπως τόν βολεύει, τρανές άντιθέ- σεις μέ ψυχολογική «όρθολογοποίηση». Οί ίδιοι ακρι­βώς λόγοι πού ύποτίθεται πώς άποδεικνύουν δτι οί Ιδέες τοϋ Μάρξ είναι άσυμβίβαστες μέ τή θρησκευτική καί πνευματική μας παράδοση καί οί όποιοι χρησιμοποιοΰν- ται γιά νά προασπίσουν το τωρινό μας σύστημα κατά τοϋ Μάρξ, χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα άπ’ τούς ίδιους άνθρώπους γιά ν’ άποδείξουν δτι δ καπιταλισμός άντι- στοιχεϊ στήν άνθρώπινη φύση καί κατά συνέπεια είναι πολύ άνώτερος άπό τό «μή – ρεαλιστικό» σοσιαλισμό.

Έγώ θά προσπαθήσω νά καταδείξω μόνο τά παρακά­τω: 1. Αύτή ή έρμηνεία του Μάρξ είναι λαθεμένη γιατί ή μαρξιστική θεωρία δέν ισχυρίζεται δτι τό βασικό κί­νητρο πού ώθεΐ τόν άνθρωπο είναι ή έπιδίωξή του γιά ύλικό κέρδος- 2. ό πραγματικός στόχος τοδ Μάρξ είναι ή άπελευθέρωση τοϋ άνθρώπου άπό τήν πίεση των οικονομικών άναγκών, ώστε νά μπορέσει — κι αύτό εχει άποφασιστική σημασία — νά άναπτύξει δλη του τήν άν- θρωπιά. Ή σπουδαιότερη μέριμνα τοϋ Μάρξ είναι δηλα­δή ή άτομική χειραφέτηση τοϋ άνθρώπου, ή ύπερνίκηση τής άποξένωσης, ή παλινόρθωση τής ικανότητάς του νά τεθεί σέ πλήρη όμοφωνία πρός τόν άνθρωπο καί πρός τή φύση. Πιστεύω άκόμα πώς ή φιλοσοφία τοϋ Μάρξ άποτελεϊ ενάν πνευματικό υπαρξισμό σέ έπιστημονική γλώσσα καί, άκριβώς έπειδή έχει μιά πνευματική ποιό­τητα, βρίσκεται σέ άντίθεση πρός τήν ύλιστική πράξη καί πρός τήν ελαφρά μόνο καλυμμένη ύλιστική φιλοσο­φία τής έποχής μας. Ό στόχος τοϋ Μάρξ, πού είναι σο­σιαλισμός θεμελιωμένος πάνω στή θεωρία του γιά τόν άνθρωπο, είναι, μέ τή γλώσσα τοϋ δέκατου ένατου αιώνα, ουσιαστικά ένας προφητικός μεσσιανισμός.

Πώς είναι τότε δυνατό νά παρανοεΐται τόσο καθο­λικά ή φιλοσοφία τοϋ Μάρξ καί νά διαστρέφεται στό άν- τίθετό της; Γιά τοϋτο ύπάρχουν διάφοροι λόγοι. Ό πρώ­τος και πιο φανερός λόγος είναι ή καθαρή άγνοια. Είναι προφανές δτι τά ζητήματα τοϋτα δέν τά πραγματεύονται τά πανεπιστήμια, δέν ύποβάλλονται σέ καμιά κριτική έξέταση καί γιαυτό ίσως νά νομίζουν πολλοί πώς έχουν τό έλεύθερο νά λένε καί νά γράφουν δ,τι τούς κατεβαίνει δίχως νά ’χουν όποιαδήποτε γνώση τών πραγμάτων. Δέν ύπάρχουν Αναγνωρισμένες αυθεντίες πού θά έπέμεναν στό σεβασμό τών γεγονότων καί στήν άλήθεια. Όλοι αισθάνονται πώς έχουν τό δικαίωμα νά μιλάνε γιά τόν Μάρξ χωρίς νά τόν έχουν διαβάσει ποτέ, ή τουλάχιστο .νά ’χουν διαβάσει τόσα, δσα χρειάζονται γιά ν’ Αποκτή­σει κανείς μιά Αντίληψη τοϋ πολύ σύνθετου, δύσκολου καί λεπτολόγου συστήματος τής σκέψης του.

Ένας δεύτερος σπουδαίος λόγος γιά τήν παρανόηση τοϋ Μάρξ συνίσταται στό γεγονός δτι οί Ρώσοι κομμου­νιστές οίκειοποιήθηκαν τή θεωρία του Μάρξ και έπι- δίωξαν νά πείσουν τόν κόσμο πώς ή πράξη καί ή θεωρία τους Ακολουθεί τή σκέψη του. Μολονότι δέ συμβαίνει κάτι τέτοιο, ή Δύση Αποδέχτηκε τις θέσεις τής προπα­γάνδας τους καί είναι πεισμένη δτι ή στάση τοϋ Μάρξ Ανταποκρίνεται στή ρωσική άποψη καί πράξη. Ο! Ρώσοι κομμουνιστές δέν είναι ώστόσο οί μόνοι πού φταίνε γιά τή λαθεμένη ερμηνεία τοϋ Μάρξ. Ένώ τούς Ρώσους τούς χαρακτηρίζει ή ώμή περιφρόνηση τής προσωπικής Αξιο­πρέπειας καί τών Ανθρωπιστικών Αξιών, πολλοί Αντικομ- μουνιστές καί ρεφορμιστές σοσιαλιστές, συμμερίζονται τή νόθα έρμηνεία τοϋ Μάρξ σάν προασπιστή ενός οίκο- νόμιστικοϋ-ήδονιστικοϋ ύλισμοϋ. Οί λόγοι δέν είναι δύσκολο νά Ανακαλυφθοϋν. “Αν καί ή θεωρία τοϋ Μάρξ ήταν μιά κριτική τοϋ καπιταλισμού, ώστόσο πολλοί άπό τούς όπαδούς του ήταν τόσο βαθιΑ διαποτισμένοι Από τό πνεϋμα τοϋ καπιταλισμού, πού έξηγοϋσαν τούς ειρμούς τής σκέψης τοδ Μάρξ μέ τίς οίκονομιστικές και ύλιστι- κές εννοιες πού επικρατούν στό σύγχρονο καπιταλισμό. Οί Σοβιετικοί κομμουνιστές καθώς καί οί ρεφορμιστές σοσιαλιστές θεωρούσαν βέβαια τόν έαρτό τους έχθρό τοϋ καπιταλισμού, στήν πραγματικότητα δμως κατανοού­σαν τόν κομμουνισμό — ή τό σοσιαλισμό — μέσα Απ’ τό πνεϋμα τοϋ καπιταλισμού. ΓΥ αυτούς ό σοσιαλισμός δέν είναι μιΑ κοινωνία πού Ανθρώπινα διαφέρει θεμελια­κά Από τόν καπιταλισμό, ΑλλΑ μάλλον μιά μορφή καπι- ταλισμοϋ, στον όποιο ή έργατική τάξη έχει άνεβεΐ σ’ ενα άνώτερο κοινωνικό έπίπεδο· καθώς παρατήρησε κάποτε εΙρωνικά ό Ένγκελς, γι* αύτούς ό σοσιαλισμός είναι «ή τωρινή κοινωνία δίχως τις ατέλειες της».

Αύτές είναι οί λογικές καί φανερές αίτιες πού όδήγη- σαν στή διαστροφή τών θεωριών τοΟ Μάρξ. ’Αναμφισβή­τητα δμως ύπάρχουν καί παράλογες, συναισθηματικές αί­τιες πού συμβάλλουν σ’ αύτή τή διαστροφή. Ή Σοβιετι­κή Ρωσία άντιμετωπίζεται σάν ή άπόλυτη ένσάρκωση τοΰ κακοϋ κι έτσι οί ιδέες της παίρνουν τήν ίδιότητα τοϋ διαβολικού. ’Ακριβώς όπως τό 1914, όταν μέσα σέ άρκέ- τά σύντομο χρονικό διάστημα ό Κάιζερ καί οί «Οδννοι» θεωροϋνταν σάν ένσάρκωση τοϋ κακοϋ καί σ’ αύτό τό φαϋλο κύκλο συνυπολογιζόταν άκόμα καί ή μουσική τοϋ Μότσαρτ, ’έτσι καί τώρα οί κομμουνιστές πήραν τή θέση τοΰ Βεελζεβούλ καί τό δόγμα τους δέν εξετάζεται άντικειμενικά. Ό λόγος πού προβάλλεται συνήθως γιά νά δικαιολογήσει τό μίσος αύτό είναι ή τρομοκρατία πού άσκοϋσαν γιά πολλά χρόνια οί σταλινικοί. Ύπάρ­χουν δμως σοβαρότατοι λόγοι γιά ν’ άμφισβητηθεϊ ή ει­λικρίνεια τής έξήγησης αύτής: “Οταν οί ίδιες τρομοκρα­τικές καί άπάνθρωπες ένέργειες άσκήθηκαν άπ’ τούς Γάλ­λους στήν ’Αλγερία, άπ’ τόν Τρουχίλιο -στον “Αγιο Δο­μίνικο, άπό τόν Φράνκο στήν Ισπανία, δέν προκάλεσαν καμιά παρόμοια ήθική άπελπισία, ή μάλλον άκριβέστε- ρα δέν προκάλεσαν άπολύτως καμία. Καί παραπέρα: Στή μεταβολή (Vot τό άχαλίνωτο τρομοκρατικό σύστημα τοϋ Στάλιν στό αντιδραστικό άστυνομικό κράτος τοϋ Χρου- τσώφ δόθηκε πολύ μικρή προσοχή, αν καί θά ’πρεπε κα­νείς νά ύποθέσει δτι δλοι δσοι θεωρούν πραγματικά ση­μαντική τήν άνθρώπινη έλευθερία θά ’πρεπε νά άντιλη- φθοϋν καί νά χαροϋν γι’ αύτή τήν άλλαγή, γιατί μολονό­τι δέν είναι διόλου έπαρκής, ώστόσο άποτελεϊ τεράστια βελτίωση σέ σύγκριση μέ τήν ώμή τρομοκρατία τοΰ Στά­λιν. “Ολα αυτά μας κάνουν νά σκεφτοϋμε αν ή άγανάκτη- ση άπέναντι στή Ρωσία όφείλεται πραγματικά σέ ήθικά καί Ανθρωπιστικά αισθήματα, ή μήπως Αντίθετα έχει τίς ρίζες, της στό γεγονός δτι ενα σύστημα πού δε γνωρίζε1 τήν Ατομική ιδιοκτησία στά μέσα παραγωγής θεωρείται Απάνθρωπο και Απειλητικό.

Είναι δύσκολο . νΑ ποϋμε ποιός Απ’ τούς παράγοντες πού Αναφέραμε παραπάνω εύθύνεται περισσότερο γιά τίς παραμορφώσεις καί τίς παρανοήσεις τής φιλοσοφίας τοΟ Μάρξ. Πιθανότατα ή σπουδαιότητά τους έξαρταται άπό τΑ διάφορα πρόσωπα και τίς πολιτικές όμάδες καί είναι Απίθανο νά ’ναι ενας Απ’ αυτούς ό μόνος ύπεύθυνος πα- ρΑγοντας.

[1]  Μιά λυπηρή, Αναπόφευκτη ώστόσο διαπίστωση είναι δτι αύτή ή δγνοια καί ή διαστροφή τοΟ Μάρξ άπαντιέται συχνότερα άπό κάθε άλλη δοτική χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θά πρέπει νά έπισημανθεΐ Ιδιαίτερα πώς στά τελευταία δεκαπέντε χρόνια στή Γερμανία καί Γαλλία έχουν άναβιώσει σ’ έξαιρετική έκταση οί συ­ζητήσεις γϊά τόν Μάρξ, καί μάλιστα ίδιαίτερα σχετικά μέ τά «Οί- κονομικά – Φιλοσοφικά Χειρόγραφα)) πού δημοσιεύονται σ’ αύτό τόν τόμο. Στη Γερμανία σ’ αύτή τή συζήτηση συμμετέχουν Ιδιαίτερα oi προτεστάντες Θεολόγοι. Θ’ άναφέρω προπάντων τις έξαίρετες «Με­λέτες τοΟ Μαρξισμού», έκδομένες άπ’ τόν Irving Fetscher, 2 τόμοι, J. C. Β. Mohr, Tubingen 1954 καί 1957. Μετά ύπάρχει ή έξαίρετη

Αρχεία:

marxfromm.compressed.pdf

Προτείνω, χρονιάρες μέρες που έρχονται, να αγοράσουμε καμιά εικοσαριά αντίτυπα του βιβλίου και να τα στείλουμε  δώρο στα παιδιά του Περισσού, μπας και ξεστραβωθούν,αν το μελετήσουν (που αμφιβάλω). Να σταματήσουμε πια να ακούμε την άκρως αιρετική, αντικομμουνιστική-αντιμαρξιστική άποψη που στηρίζει το σταλινικο ΚΚΕ πως ο κομμουνισμός είναι…οικονομικό σύστημα.

Περίφημη η προσέγγιση τους θέματος, που δεν είναι φυσικά καινούρια. Στον πίνακα της βιβλιογραφίας για το Μαρξ θα βρει κανείς πολλές και το ίδιο καλές αναπτύξεις αυτής της παραμέτρου της φιλοσοφίας του Μαρξ.

Οι σταλινικοί υποτίμησαν και εξοβέλισαν τελικά την ανθωποκεντρική διάσταση στα έργα του Μαρξ και κράτησαν (κι αυτές ζαβές) τις οικονομικές θεωρίες του. Η οικονομία κατά Μαρξ,όπως χιλιάδες φορές λέμε κι εμείς εδώ μέσα,δεν είναι αυτοσκοπός  για το Μαρξ,αλλά μέσο του “εξανθρωπισμού” του ατόμου. Και ο ιστορικός υλισμός του “πατριάρχη” του κομμουνισμού, θα πρέπει να ειδωθεί μέσα απ΄αυτή την οπτική. Μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια που με σύνεση και αγχίνοια αναπτύσσει ο μελετητής στο παραπάνω βιβλίο.