1. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ… ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: “ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ. ΕΠΕΣΑ ΕΞΩ”.
2. ΘΡΗΝΟΣ ΚΑΙ ΚΟΠΕΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΔΟΛ.
3. “ΕΝΑ ΧΕΡΙ” ΟΛΟΙ ΝΑ ΓKΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ Ε.Ε ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΪΜΠΛΕ.
4. ΑΕΠΙ. ΕΝΑ ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΣΤΟ ΑΠΟ…ΠΝΕΥΜΑ.
1. Ο άνθρωπος που προέβλεψε «το τέλος της Ιστορίας» τώρα ανησυχε
Μήπως πνέει τα λοίσθια η φιλελεύθερη δημοκρατία;
Αυτό τουλάχιστον φοβάται ένας απ’ τους πιο γνωστούς Αμερικανούς πολιτικούς διανοητές, ο Φράνσις Φουκουγιάμα, ο συγγραφέας που εξέφρασε με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκτην ευφορία και την αίσθηση της νίκης στη Δύση σε θεωρητικό επίπεδο με «Το Τέλος της ιστορίας», ένα βιβλίο που προκάλεσε την εποχή εκείνη τον μεγαλύτερο θόρυβο παγκοσμίως. Ο Φουκουγιάμα προφήτευε τότε πώς η φιλελεύθερη δημοκρατία, απαλλαγμένη από εσωτερικές αντιφάσεις που ταλάνισαν όλα τα υπόλοιπα πολιτικά συστήματα, είναι το ακροτελεύτιο σημείο ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας. Τώρα, όμως, που αυτή η φιλελεύθερη δημοκρατία διέρχεται μια πολύ σοβαρή κρίση σ’ ολόκληρο το δυτικό κόσμο, ο Φουκουγιάμα διερωτάται ποιο θα είναι το μέλλον της…
«Πριν από 25 χρόνια δεν είχα την αίσθηση, ούτε είχα αναπτύξει μια θεωρία για το πώς οι δημοκρατίες μπορούν να πισωγυρίσουν. Νομίζω, όμως, ότι όντως μπορούν», είπε ο πολιτικός φιλόσοφος σε συνέντευξή του στην Washington Post.
Ο Φουκουγιάμα έλεγε πώς η παγκοσμιοποίηση ήταν το όχημα εξάπλωσης του φιλελευθερισμού ανά την υφήλιο. Το κράτος Δικαίου κι οι θεσμοί θα αντικαθιστούσαν την πολιτική εξουσία και θα εξοβέλιζαν τις φυλετικές διαιρέσεις. Υπερεθνικές δομές, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, φαίνονταν να ενσαρκώνουν αυτά τα ιδεώδη.
Αλλά το σενάριο αυτό άρχισε να ανατρέπεται με την παγκόσμια οικονομική κρίση και την αυξανόμενη επιρροή αυταρχικών κρατών όπως η Κίνα κι η Ρωσία. Κι ήρθαν στη συνέχεια το Brexit κι η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ για να προσθέσουν νέα καρφιά στο φέρετρο..
Ειλικρινά ουδέποτε συνάντησα κάποιον στον πολιτικό βίο, που να τον θεώρησα λιγότερο κατάλληλο να γίνει πρόεδρος
Η επανεμφάνιση του ακροδεξιού εθνικισμού στο προσκήνιο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι πλέον σε πλήρη εξέλιξη. Προ ημερών η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου για την προεδρία στη Γαλλία, Μαρίν Λεπέν εξαπέλυσε μια καυστική επίθεση κατά του φιλελεύθερου status quo. «Οι ηγέτες μας επέλεξαν την παγκοσμιοποίηση, ζωγραφίζοντάς την ως κάτι χαρούμενο, αλλά αποδείχθηκε κάτι τρομερό», διεμήνυσε.
Ο Φουκουγιάμα παραδέχεται ότι η κρίση είναι βαθιά: «η παγκοσμιοποίηση φαίνεται όντως ότι παράγει αυτές τις εσωτερικές εντάσεις εντός των δημοκρατικών, που οι θεσμοί αυτοί δυσκολεύονται να εξισορροπήσουν», λέει.
Και σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις κατά της μετανάστευσης και της πολυπολιτισμικότητας δημιούργησε χώρο για τον «δημαγωγικό λαϊκισμό», που εκτόξευσε την Τραμπ στο Λευκό Οίκο. Κι αυτό ανησυχεί βαθιά τον Φουκουγιάμα.
«Ειλικρινά ουδέποτε συνάντησα κάποιον στον πολιτικό βίο, που να τον θεώρησα λιγότερο κατάλληλο να γίνει πρόεδρος», είπε ο αμερικανός πολιτικός φιλόσοφος. «Ο Τραμπ είναι τόσο ευερέθιστος κι ανασφαλής, ώστε παίρνει προσωπικά κάθε μορφή κριτικής ή επίθεσης και αντεπιτίθεται.»
Όπως και πολλοί άλλοι παρατηρητές ο Φουκουγιάμα ανησυχεί για την «αργή διάβρωση των θεσμών» και την εξασθένιση των δημοκρατικών κανόνων υπό έναν πρόεδρο, που δείχνει πρόθυμος να αμφισβητήσει τη νομιμότητα όλων όσοι θα σταθούν εμπόδια στο δρόμο του – είτε πρόκειται για το δικαστικό σώμα, είτε για τους πολιτικούς του αντιπάλους, είτε για τα κυρίαρχα MME.
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνον ο Τραμπ κι η πόλωση που υποδαυλίζει, υποστηρίζει ο Φουκουγιάμα. Αυτό που τον ανησυχεί περισσότερο στην αμερικανική πολιτική σκηνή είναι η έκταση με την οποία το Ρεπουμπλικανικό κόμμα αντιμετάθεσε τα όρια για να δημιουργήσει μια de facto μονοκομματική κυριαρχία σε περιοχές της χώρας.
Όταν οι δημοκρατίες αρχίζουν να στρέφονται κατά των εαυτών τους και να υπονομεύουν την ίδια τους τη νομιμότητα, τότε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είναι πολύ σοβαρότερο
«Αν διαμορφώνεις τον αγωνιστικό χώρο του εκλογικού συστήματος, ώστε να μην επιτρέπει τον εξοβελισμό κομμάτων απ’ την εξουσία, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Οι Ρεπουμπλικανοί το κάνουν εδώ και κάποιο διάστημα και θα επιταχύνουν την ερχόμενη τετραετία», λέει ο Φουκουγιάμα και προσθέτει: «Όταν οι δημοκρατίες αρχίζουν να στρέφονται κατά των εαυτών τους και να υπονομεύουν την ίδια τους τη νομιμότητα, τότε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είναι πολύ σοβαρότερο.»
Αλλά και διεθνείς θεσμοί δεν τα πάνε καλύτερα. Ο Φουκουγιάμα θεωρεί ότι η Ε.Ε. κλυδωνίζεται λόγω μιας σειράς αλληλοεπικαλυπτόμενων λαθών. Η δημιουργία της ευρωζώνης «ήταν καταστροφή» κι η συνεχιζόμενη ανικανότητα συγκρότησης ενιαίας πολιτικής για τη μετανάστευση ήρθε να εντείνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Eξάλλου, λέει ο αμερικανός διανοητής, «ουδέποτε επένδυσαν πραγματικά στη διαμόρφωση μιας κοινής συνείδησης περί της ευρωπαϊκής ταυτότητας»
Αλλά ενώ η Δύση διέρχεται περίοδο βαθιάς ανησυχίας, ο Φουκουγιάμα συνιστά υπομονή – όχι πανικό.
«Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν όλα αυτά», λέει. Η παλίρροια του ακροδεξιού εθνικισμού μπορεί να γυρίσει σε άμπωτη αν αποβούν αρνητικά για τις Λεπέν αυτού του κόσμου τα φετινά εκλογικά αποτελέσματα. Ο Φουκουγιάμα διερωτάται κατά πόσον ο Τραμπ θα βρεθεί τελικά αντιμέτωπος με μια εσωκομματική ανταρσία, ιδιαίτερα αν συνεχίσει το φλερτ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
«Οι εκλογές στην Αυστρία είχαν ενδιαφέρον», λέει αναφερόμενος στην οριακή ήττα του ακροδεξιού υποψηφίου τον περασμένο Δεκέμβριο. «Ήταν σαν να είπε ο κόσμος στην Ευρώπη , ‘Λοιπόν, εμείς δεν θέλουμε να είμαστε σαν αυτούς τους άξεστους Αμερικανούς και να ψηφίσουμε έναν ηλίθιο σαν τον Ντόναλντ Τραμπ.»
Οι τρέχουσες αναταράξεις δεν θα πρέπει να εκληφθούν ως διάψευση της αρχικής του θεωρίας, λέει. Το «τέλος της ιστορίας» αφορούσε περισσότερο ιδέες παρά γεγονότα. Γι’ αυτό κι οι πιο σφοδροί επικριτές του Φουκουγιάμα όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν ακροδεξιοί εθνικιστές, αλλά αριστεροί διανοητές, που απορρίπτουν το δόγμα της ελεύθερης αγοράς. Ο ίδιος ο Φουκουγιάμα άφηνε πάντα ανοιχτή την πόρτα για μελλοντικές κρίσεις και ανασφάλεια.
«Ίσως αυτή η ίδια η προοπτική αιώνων ανίας στο τέλος της ιστορίας», έγραφε πριν από δύο δεκαετίες, «συμβάλει στο να ξαναρχίσει η ιστορία”
Κι αν δεν είπε ανοησίες αυτός ο πασίγνωστος και γραβατοφορεμένος δημοσιοσχεσίτης -τυχοδιώκτης. Το “τέλος της Ιστορίας” που πρόβλεψε, αποδείχτηκε μια… φούσκα. Πομφόλυξ που έλεγε ο παλιός λογιοτατισμός.
Και τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψε τα λάθη του και “ανέκρουσε πρύμναν.” ΄Οχι, λέει. “Αυτό που υποστήριζα πως η δημοκρατία (διάβαζε ο καπιταλισμός στο μέσα μυαλό του) θα κέρδιζε έδαφος και θα εξαφάνιζε όλα τα δεινά του κόσμου (ακόμα και το ρατσισμό!), αποδείχτηκε ουτοπία. Δεν τα πάνε καλά. Πνέουν τα λοίσθια ο φιλελευθερισμός και η δημοκρατία. Συγγνώμη, έκανα λάθος παλιότερα”.
΄Οταν είσαι συστημικός, έχεις όλη την άνεση να λες ανοησίες και να σε κάνει η εμπορική δημοσιογραφία “πρώτη μούρη”. Ο τυπάς εδώ με τη γραβάτα, είχε παλιότερα τη μοναδική πολυτέλεια να γράφει ανοησίες και η βιομηχανία παραπληροφόρησης να τις παρουσιάζει ως …εφετμές σοφού και διανοούμενου.
Τρίχες. Μπλα- μπλα. Προφητείες στα κουτουρού, προρρήσεις, “κουβέντα να γίνεται”. Ερήμην της Ιστορίας και της πραγματικότητας.
Στο καλό, κύριε Φράνσις Φουκουγιάμα! ΄Οσα λες σήμερα, είναι εκείνα ακριβώς που σε καθιστούν αναξιόπιστο, παραμυθατζή και φυσικά ανιστόρητο. Η Ιστορία σε πετάει στα αζήτητα, γιατί πάντα εκεί ήταν η θέση ενός αντικομουνιστή, καπιταλιστή και στενού, στενότατου μυαλού. Καλόν ύπνο!
Γράφαμε για τη δημοκρατία του κυρίου Φουκου-γιάμα παλιότερα.
ΒREXIT. ΚΗΔΕΨΕ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
(24/6/2016)
17.410.741 ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΕΓΓΛΕΖΟΙ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
«ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ»
ΕΠΕΛΕΞΑΝ BREXIT
«Αυτή την αυγή τολμούμε να ονειρευτούμε ένα ανεξάρτητο Ηνωμένο Βασίλειο». Με αυτά τα λόγια πανηγύρισε το Βrexit ο επικεφαλής της εκστρατείας του Leave, ο ακροδεξιός Νάιτζελ Φάρατζ.
Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ!
ΟΙ ΣΥΝΕΤΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ
Τα τελικά αποτελέσματα του χτεσινού βρετανικού δημοφηφίσματος έχουν ως εξής: Το 51,9% των προσελθόντων στις κάλπες, δηλαδή 17.410.741 ψηφοφόροι, ψήφισε υπέρ του Brexit, ενώ το 48,1%, δηλαδή 16.141.241 Βρετανοί, ψήφισαν υπέρ της παραμονής.
Η ΑΠΟΧΗ έφτασε το 28%
Συνολικά το εκλογικό σώμα των Βρετανών πολιτών ανέρχεται σε 45.501.241.
Αυτό σημαίνει πως 11.949.259 Βρετανοί ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΑΝ για διάφορους λόγους πάνω στο ζήτημα «ζωής και θανάτου», όπως ήταν η απόφαση για παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ε.Ε .
_______________________________________________________________
Με αφορμή τα παραπάνω αποτελέσματα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Είναι ηλίου φαεινότερο πως στα λεγόμενα δημοκρατικά καθεστώτα οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα, τα βασικά και μοναδικά στην ουσία (μαζί με τους εκλογικούς νόμους) εργαλεία, που χρησιμοποιούν κυβερνήσεις, λαοί και σύνολα ατόμων για να εκφράσουν τη βούλησή τους (διάβαζε να αναδείξουν «εξουσία») δεν είναι μόνο εντελώς ακατάλληλα για τη «δουλειά», που τα θέλουν, αλλά και λίαν επικίνδυνα,επειδή ακριβώς διαστρέφουν και αλλοιώνουν τη βούληση των ΠΟΛΛΩΝ. Συγκεκριμένα.
Υποτίθεται πως οι εθνικές εκλογές και τα δημοψηφίσματα πρέπει να εκφράζουν τη βούληση της πλειοψηφίας του λαού μιας χώρας. Στην πραγματικότητα ,όμως, συμβαίνει το αντίθετο. «Νκητής» είναι η μειοψηφία του πληθυσμού, αφού και ο «ανήλικος» κόσμος δεν εκφράζεται και η αποχή από την ψηφοφορία είναι τεράστια,αλλά και όσοι ψηφίζουν αντίθετα απο τούς νικητές, είναι μια επίσης ικανή πλειοψηφία.
Αυτή τη χρόνια και ανίατη ασθένεια της Δημοκρατίας στην Ελλάδα τη γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα, αφού την κυβέρνηση την αναδεικνύουν συνήθως και κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια, 2.000.000 ψήφοι και κάτω. Συνολικά, προσέρχονται στις κάλπες περίπου 6 εκατομμύρια άτομα και απέχουν, δεν πηγαίνουν να φηφίσουν ή ψηφίζουν άκυρο-λευκό, κοντά στα 4 εκατομμύρια ΄Ελληνες. Με απλά και καταληπτά λόγια, η πλειοψηφία είναι τα 4+ 3,5 εκατομμύρια και όχι τα 2 , που βγάζουν κυβέρνηση και εξουσιάζουν τους υπόλοιπους, τη συντριπτική, δηλαδή, πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Από την άλλη, εύκολα διαπιστώνει και ο πιο κακόπιστος τη….δημοκρατική ευαισθησία αυτών των μειοψηφιών-οπαδών, που εκθειάζουν τις αρετές του δημοκρατικού πολιτεύματος με ένα απλό ερώτημα και την αφοπλιστικά -φασιστική απάντησή τους. Το ερώτημα: «Και με ποια λογική και το σημαντικότερο με ποια ηθική το 2 θεωρείται ….μεγαλύτερο από το σύνολο 4+3.5 ;». «Γιατί πρέπει, όπως και να έχει, να υπάρξει σε μια χώρα ΕΞΟΥΣΙΑ, έστω και αν την απο-δέχεται ΜΟΝΟ η μειοψηφία»! , είναι η δημοκρατική απάντησή τους. Τόσο φασίστες μιλάμε.
Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις «Δημοκρατίες» στις οποίες με εργαλείο τις εκλογές ή τα δημοψηφίσματα αποφασίζουνοι ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ, οι ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ για κρίσιμα θέματα, όπως είναι η εκλογή μιας κυβέρνησης ή άλλα επίσης σοβαρά, όπως το χτεσινό στη Βρετανία. Κι ας λένε το σύστημα «πλειοψηφικό». Μόνο «κατ΄ευφημισμό» είναι τέτοιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη χτες στην Αγγλία με το Leave και το Remain στην Ε.Ε. Από τα 45 εκατομμύρια (στρογγυλά) των Βρετανών, ΜΟΝΟ τα 17 εκατομμύρια αποφάσισαν το Brexit! Μένει η πλειοψηφία των 28 εκατομμύρίων ,αριθμός αισθητά μεγαλύτερος από εκείνον που ψήφισαν «leave», να ζητάει …δημοκρατική απάντηση, αλλά δεν πρόκειται να τη λάβει.
Eίναι τόσο πασιφανή και αυτονόητα όσα υποστηρίζουμε, ώστε θα ήταν ανόητο να συνεχίσουμε να επιχειρηματολούμε πως στα δημοκρατικά καθεστώτα αποφασίζει τελικά η μειοψηφία και ΠΟΤΕ η πλειοψηφία. Κι αν σ΄αυτό προσθέσει κανείς πόσο ευάλωτοι είναι οι ψηφοφόροι στη δημαγωγία, επιρρεπείς στη μαζοποίηση και έρμαια επηρεασμού από «επιτήδειους», αντιλαμβάνεται τί είδους βούληση εκφράζουν αυτές οι μειοψηφίες, που αναδεικνύονται σε πλειοψηφίες, σαν το… κοτόπουλο σε ψάρι στο καλογερικό τραπέζι.
Είναι καιρός να γκρεμίσουμε το εντελώς ανόητο, αντιδημοκρατικό και απολίτικο πολίτευμα που λέγεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Σ΄αυτή είναι απολύτως ορατό πως δεν εκφράζεται η βούληση του συνειδητοποιημένου πολίτη, αλλά η βούληση του οπαδού, του πελάτη, του φορέα πάσης φύσεως ιδεοληψίας και παθογένειας, του κάθε ευήθη και άμυαλου.
Πέρα απ΄αυτά, ο τρόπος που αποφασίζουν στο «κοινοβουλευτικό σύστημα»,πέρα από «θέατρο» είναι και ένα ύπουλο, ανήθικο, «χαφιεδίστικο» σύστημα, αφού ο ψηφοφόρος κρύβεται πίσω από την …ιερή, τάχα, μυστικότητα της ψήφου. Σαν κοινές κουτσομπόλες. Και είναι ανήθικος ο φορέας της «μυστικής ψήφου», γιατί εκτός των άλλων , δεν επωμίζεται την ευθύνη του, δεν έχει συνείδηση πολίτη, αλλά οπαδού και μάλιστα με τα χαρακτηριστικά της… κουρκουσούρας. Είναι δειλός πάνω απ΄όλα.
Πολύ σύντομα, θα διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά, μέσα στις χιλιάδες, αυτή την ιστορική αλήθεια ,όταν θα δούμε και τη Βρετανία να συγκλονίζεται από τις συνέπειες της αφροσύνης των εθνικιστών και της ανόητης, ψωνισμένης μάζας των ΄Αγγλων, που ονειρεύονται το παλιό Ηνωμένο Βασίλειο. ΄Οταν θα νιώσουν κι αυτοί στο πετσί τους την οικονομική κρίση, τις αποσχίσεις της Σκωτίας και της Β. Ιρλανδίας, τα νέα σοβαρά, «εθνικά» προβλήματα που θα προκύψουν από τη νέα κατάσταση, μακριά από την ευρωπαϊκή οικογένεια των λαών. Θα είναι η εποχή που θα ζητήσουν την «κεφαλήν επί πίνακι» των σημερινών εθνικιστών, φασιστών, ακροδεξιών, χούλιγκαν, Νεο-ναζί .
Αλλά, ο ηλίθιος πάντα κρύβεται και αλλάζει εύκολα στρατόπεδο. Οι ένοχοι θα υποδύονται τους αθώους κα θα ξορκίζουν τους… ανόητους που ψήφισαν Brexit. Είναι οι ίδιοι που θα λιντσάρουν μια μέρα το Τζόνσον και το Φάρατζ στο όνομα των οποίων όμνυαν οι εθνικιστές Βρετανοί από την ώρα που ο δημαγωγός Κάμερον «άνοιξε τον ασκό του Αιόλου» με το δημοψήφισμα που προκήρυξε.
Παλεύουμε για την ανατροπή ενός πολιτεύματος που μόνο καταστροφή και δυστυχία φέρνει στους λαούς. Το σύστημα της γνωστής μας Δημοκρατίας κάνει τους ανθρώπους μάζα, οπαδούς ,ποτέ Πολίτες.
Υποχρέωση κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη, καθε ανθρώπου που σέβεται τη Φύση και τους νόμους της, τη λογική, το αυτονόητο είναι να συστρατευτεί στον αγώνα για την ανατροπή του τυραννικού και υποκριτικού αυτού συστήματος. Κι ας έχει το θράσος να απαιτεί να μην κατηγοριοποιείται στα δικτατορικά, τα ολιγαρχικά και τα άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα-συστήματα. ΄Υβρις! Είναι ίδιο και κάποτε χειρότερο.
Το παραδεχόταν και ο πανούργος Τσώρτσιλ, όταν έλεγε: «Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα». Η ιστορική αλήθεια είναι αυτή όμως: «Ολα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη». Και δεν ανταρέπεται, όπως νομίζουν οι δημαγωγοί με τις φανφάρες και τους «δεκάρικους» περί υπεροχής του πολιτεύματος της Δημοκρατίας.
Σήμερα πια είναι έτοιμη να πέσει ως ετοιμόρροπο σπίτι. Μαζί της στα ερείπια θα ταφούν και οι εθνικιστές, οι πατριώτες, οι «Ναζί» όλων των κατηγοριών , οι μαφιόζοι. ΄Οσοι με όργανο και όπλο το δημοκρατικό πολίτευμα, δολοφονούν καθημερινά το συνειδητοποιημένο πολίτη,αλλά και τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό στον οποίο μοναδικό ΚΕΝΤΡΟ και υπέρτατη ΑΞΙΑ είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ .
Να χτίσουμε ένα κόσμο που δε θα κυβερνάει κανείς, κανέναν. Δε χρειαζόμαστε εξουσίες, «χαρισματικούς» ή όχι ηγέτες. Στόχος μας να καταργήσουμε στον κόσμο του Μέλλοντος τα κράτη -έθνη. ΄Ολος ο κόσμος ΜΙΑ «ΠΑΤΡΙΔΑ».
Σ΄αυτό το Μέλλον υπέρτατη «εξουσία» θα είναι οι νόμοι και η ηθική της Φύσης. Εκεί που θα κυριαρχούν οι ανεξάρτητες κοινότητες στις οποίες η ιδιωτικότητα, θα είναι απολύτως σεβαστή, αλλά θα πρυτανεύουν, όμως, αποκλειστικά και απαρέγκλιτα ο Νους, η Λογική, η Σύνεση.
Ας ξεκινήσουμε, ξεβρακώνοντας το πολίτευμα που υποκρίνεται-σεμνύνεται πως κατάργησε όλα τα υπόλοιπα. Στην πραγματικότητα, η Δημοκρατία αποτελεί την πεμπτουσία ενός εκάστου από τα παλιά. Είναι μαζί βασιλεία, ολιγαρχία, τυραννία, δικατορία.
΄Ενας αδίστακτος αχταρμάς εξουσιαστών και οπαδών που έχουν μοναδικό στόχο τη νομή της εξουσίας και το επακόλουθο «διάφορο»,υλικό και ιδεοληπτικό. Αυτός είναι και ο στόχος (και μόνον αυτός) του πραγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Τα λοιπά, περί… μοναδικού και εξαιρετικού πολιτεύματος από καταβολής κόσμου, είναι «έπεα πτερόεντα» δημαγωγών, ενδεδυμένων τήβεννο πολτικού, για να εξαπατούν τους αφελείς .
Γράφαμε για το συγκεκριμένο θέμα:
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:»ΕΞΕΜΕΤΡΗΣΕ ΤΟ ΖΗΝ» |
08.05.12 |
|
«Aποχή-άκυρα-λευκά φτάνουν το 38% ,το μεγαλύτερο ποσοστό όλων των εποχών σε εθνικές εκλογές. Αττική, Β Αθηνών, Β΄ Θεσσαλονίκης ,Ηράκλειο, Λάρισα η Αποχή σκαρφάλωσε από 25-33%. Υπολογίζεται ότι πανελλαδικά δεν προσήλθαν στις κάλπες περίπου 4.000.000 πολίτες, ρεκόρ δηλαδή μη προσέλευσης ψηφοφόρων σε εθνικές εκλογές” (ΜΜΕ)Οι εκπρόσωποι του κομματικού «μαυρογυαλουρισμού» και της “βιομηχανίας ενημέρωσης”, κτίζοντας εδώ και χρόνια μια κλειστή κοινότητα των “ολίγων, ένα “ιερό” άδυτου και μη προσβάσιμου στους αμύητους, μπορούν με πολλή άνεση και επιτυχία να περνούν και να επβάλουν προς τα «έξω» οποιοδήποτε ψεύδος και κάθε μορφή απάτης. Στις εκάστοτε εκλογές ,ας πούμε, μεταμορφώνοντας το “εκλογικό”, λεγόμενο “σώμα”, σε “οπαδούς”-”μπουλούκι” (χωρίς ικανότητα επεξεργασίας των στοιχείων και του υλικού που τους σερβίρουν), καταφέρνουν να αποδυναμώσουν κάθε διαφορετική φωνή και να καταστήσουν τα ψεύδη τους … αλήθειες.΄Ενα σύνηθες και συνειδητό τέτοιο ψεύδος «διαδίδει» πως η Αποχή δεν είναι συνειδητή πολιτική στάση,αλλά… ευκαιριακή, που οφείλεται σε άλλες αιτίες και πάντως λιγότερο σε πολιτικούς λόγους. Βεβαίως, ουδέν ψευδέστερον αυτού του… ψεύδους, αφού μια απλή παρατήρηση καθιστά την πραγματικότητα “ηλίου φαεινότερη”. Συγκεκριμένα: Αν δούμε τον πίνακα της μεταπολιτευτικής ΑΠΟΧΗΣ,που δημοσίευσε παλιότερα το HOMO-NATURALIS.GR από τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών, η Αποχή από μόνη της καθορίζει και τη στάση (πολιτική ή όχι) των φορέων της. ΄Ετσι, με βάση αυτόν τον πίνακα έχουμε:Αποτελέσματα εκλογών από το 1974 μέχρι το 2012ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1974ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ6.240.166ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ4.963.258ΑΠΟΧΗ1.276.908ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ20,46%ΕΓΚΥΡΑ4.908.974ΕΛΑΒΑΝΝ.Δ.54,37%Ε.Κ.-Ν.Δ.20,42%ΠΑ.ΣΟ.Κ.13,58%Ε.Α.9,47%Ε.Δ.Ε.1,07%ΛΟΙΠΑ1,09%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1977ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ6.402.738ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ5.193.891ΑΠΟΧΗ1.208.847ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ18,88%ΕΓΚΥΡΑ5.129.771ΕΛΑΒΑΝΝ.Δ.41,84%ΠΑ.ΣΟ.Κ.25,34%Ε.ΔΗ.Κ.11,95%Κ.Κ.Ε.9,36%Ε.Π.6,82%ΣΥΜΜΑΧΙΑ2,72%Κ.ΝΦ.1,08%ΛΟΙΠΑ0,89%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1981ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ7.059.808ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ5.753.478ΑΠΟΧΗ1.306.330ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ18,50%ΕΓΚΥΡΑ5.671.057ΕΛΑΒΑΝΠΑ.ΣΟ.Κ.48,07%Ν.Δ.35,88%Κ.Κ.Ε.10,94%Κ.Π.1,69%Κ.Κ.Ε.(ΕΣ.)1,35%ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ.0,71%Ε.ΔΗ.Κ.0,40%Κ.Φ.0,36%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1985ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ8.010.627ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ6.423.096ΑΠΟΧΗ1.587.531ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ19,82%ΕΓΚΥΡΑ6.365.454ΕΛΑΒΑΝΠΑ.ΣΟ.Κ.45,82%Ν.Δ.40,84%Κ.Κ.Ε.9,89%Κ.Κ.Ε.(ΕΣ.)1,84%Ε.Π.ΕΝ.0,59%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 1989ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ8.302.412ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ6.669.228ΑΠΟΧΗ1.633.184ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ19,67%ΕΓΚΥΡΑ6.521.211ΕΛΑΒΑΝΝ.Δ.44,28%ΠΑ.ΣΟ.Κ.39,13%ΣΥΝ13,12%ΔΗ.ΑΝΑ1,01%ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ0,52%ΛΟΙΠΑ1,94%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1989ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ8.425.212ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ6.799.485ΑΠΟΧΗ1.625.727ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ19,30%ΕΓΚΥΡΑ6.697.568ΕΛΑΒΑΝΝ.Δ.46,19%ΠΑ.ΣΟ.Κ.40,67%ΣΥΝ10,97%ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛ.0,58%ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ0,54%ΑΝΕΞ. ΜΟΝΟΕΔ.0,16%ΛΟΙΠΑ0,89%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1990ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ8.453.695ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ6.698.591ΑΠΟΧΗ1.755.104ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ20,76%ΕΓΚΥΡΑ6.586.040ΕΛΑΒΑΝΝ.Δ.46,89%ΠΑ.ΣΟ.Κ.38,61%ΣΥΝ10,28%ΑΝΕΞ. ΜΟΝΟΕΔ.1,02%ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛ.0,77%ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ0,70%ΔΗ.ΑΝΑ0,67%ΛΟΙΠΑ1,06%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1993ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ8.972.360ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ7.019.268ΑΠΟΧΗ1.953.092ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ21,77%ΕΓΚΥΡΑ6.899.706ΕΛΑΒΑΝΠΑ.ΣΟ.Κ.46,88%Ν.Δ.39,30%ΠΟΛ.ΑΝ4,87%Κ.Κ.Ε.4,54%ΣΥΝ2,94%ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ0,56%ΛΟΙΠΑ0,91%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1996ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ9.140.742ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ6.978.656ΑΠΟΧΗ2.162.086ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ23,65%ΕΓΚΥΡΑ6.780.049ΕΛΑΒΑΝΠΑ.ΣΟ.Κ.41,49%Ν.Δ.38,12%Κ.Κ.Ε.5,61%ΣΥΝ5,12%ΔΗ.Κ.ΚΙ.4,43%ΠΟΛ.ΑΝ2,94%ΛΟΙΠΑ2,29%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2000ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ9.373.439ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ7.027.007ΑΠΟΧΗ2.346.432ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ25,03%ΕΓΚΥΡΑ6.868.484ΕΛΑΒΑΝΠΑ.ΣΟ.Κ.43,79%Ν.Δ.42,73%Κ.Κ.Ε.5,53%ΣΥΝ3,20%ΔΗ.Κ.ΚΙ.2,69%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2004ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ9.897.626ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ7.571.601ΑΠΟΧΗ2.326.025ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ23,50%ΕΓΚΥΡΑ7.404.934ΕΛΑΒΑΝN.Δ.45,36%ΠA.ΣO.K40,55%K.K.E.5,90%ΣYN3,26%ΛΑ.Ο.Σ.2,19%ΔH.K.KI.1,79%ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2007ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ9.918.917ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ7.297.652ΑΠΟΧΗ2.621.265ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ26,43%ΕΓΚΥΡΑ7.103.223ΕΛΑΒΑΝN.Δ.41,84%ΠA.ΣO.K38,10%K.K.E.8,15%ΣYΡΙΖΑ5,04%ΛΑ.Ο.Σ.3,80%Αν αποκρυπτογραφήσουμε τα στοιχεία που αφορούν την Αποχή σ΄αυτόν τον πίνακα,θα δούμε πώς από το 1974 μέχρι και το 2000 ,σε εννέα εκλογικές “αναμετρήσεις” ,το ποσοστό της Αποχής είναι κολλημένο στο 18 με 20% και μόνο μετά το 2000 ανεβαίνει κατά μέσο όρο στο 25%. Για περίπου 33 χρόνια (1974-2007), δηλαδή,έχουμε μια μικρή, σταδιακή αύξηση του ποσοστού αποχής από το 18% στο 25-26%. Ξαφνικά,όμως, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις το 2009 και 2012 η Αποχή φτάνει το 2009 στο 30% και στις προχτεσινή στο 35%! Δηλαδή στα 33 χρόνια είχαμε χοντρικά μια αύξηση 8 μονάδων,ενώ σε μόλις 3 χρόνια μέσα, είχαμε μια ιλιγγιώδη εκτίναξη που άγγιξε τις 10 μονάδες.Διαβάζοντας και επεξηγώντας αυτά τα αποτελέσματα συμπεραίνουμε πως οι Πολίτες που επιλέγουν να περιφρονήσουν το εκλογικό θέατρο,πεπεισμένοι πως οι πάσης φύσεως κομματικοί δεν έχουν ούτε τα φόντα ούτε τη διάθεση να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας, επιλέγουν συνειδητά και μετά “λόγου γνώσεως.” αυτή τη στάση. Αλλιώς,αν ήταν απολίτικη στάση ή προϊόν κάποιας “ανάγκης” ή στέρησης (αρρώστια, γεράματα,αδυναμία μετακίνησης) δεν εξηγείται πως για 33 χρόνια η Αποχή βαδίζει ως “χελώνα” και ξαφνικά μέσα σε 3 μόλις χρόνια γίνεται “λαγός”. Να φανταστούμε πως από το 1974 μέχρι το 2007 δεν υπήρχαν και τόσοι πολλοί κατάκοιτοι γέροντες, αδιάφοροι, ετεροδημότες (και ό,τι άλλο, εν πάση περιπτώσει, επικαλούνται ως…επιχείρημα οι κομματικοί Ταλιμπάν για να αλλοιώσουν το μήνυμα της Αποχής) και ξαφνικά μέσα σε 3 χρόνια οι χώρα γέμισε ασθενείς, γέροντες ανήμπορους ή αδιάφορους , που προτιμούν την «εκδρομή της Κυριακής» από την κάλπη; Είναι αστείο και γίνεται φανερό πως όταν δεν έχει κανείς επιχειρήματα ή λοβοτομεί τη λογική του, μπορεί οποιαδήποτε δικαιολογία να την παρουσιάζει ως …τεκμήριο.Αλλά, οι πρόσφατες εκλογές έρχονται να καταρρίψουν μια κι έξω το μύθο της απολίτικης αποχής με το ποσοστό που έδωσαν και κατά την επίσημη εκδοχή έφτασε στο 35% (και αυτό το αποτέλεσμα είναι πλαστό, σύμφωνα με τη δική μας εκτίμηση αλλά ας μην επιμένουμε ). Μερικοί κομματικοί “Μουτζαχεντίν” τώρα , εκτός των… κλασικών περιπτώσεων αποχής από τις κάλπες (γέροντες, αδιάφοροι, άρρωστοι), ανακάλυψαν πως η αποχή φέτος οφειλόταν στα… λεωφορεία και τα καράβια που δε βάλανε οι κομματικοί ,για να πάει ο κόσμος να ψηφίσει στις επαρχίες. Μα αν ήταν έτσι,το 2009 που μετέφεραν τζάμπα και “πακέτο” τους ψηφοφόρους, γιατί η αποχή εκτινάχτηκε στο 30%; Και το πιο σημαντικό. Λένε πως ο κόσμος δεν είχε σ΄αυτές τις εκλογές λεφτά να πάει στις επαρχίες να ψηφίσει. Αλλά, καλά να παρουσιαστεί μεγάλη αποχή στη Φλώρινα, ας πούμε. Στις μεγάλες, όμως, πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα κ.λπ) που η Αποχή έφτασε σχεδόν το 30% ,γιατί οι εγγεγραμμένοι στους δήμους τους ψηφοφόροι δεν πήγαν στα εκλογικά τους κέντρα να ψηφίσουν, εκατό μέτρα, δηλαδή, από το σπίτι τους;Ας αφήσουν οι νεοφώτιστοι “Αριστεροί”, Νεοναζί και λοιποί Ελληνάρες τις απλουστεύεις και την προπαγάνδα. Η Αποχή,το Λευκό, το ΄Ακυρο είναι συνειδητή πολιτική στάση στο μεγαλύτερο ποσοστό της. Να το πούμε πιο απλά: Την περασμένη Κυριακή δεν πήγαν 4 εκατομμύρια Πολίτες να ψηφίσουν. Απ΄αυτούς, κι αν δεχτούμε πως τουλάχιστον 2.500.000-3.000.000 επέλεξαν την Αποχή ως πολιτική στάση, τίποτα δεν αλλάζει από το χαρακτηρισμό της ΑΠΟΧΗΣ ως απάντηση των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ στο «προγκρόμ» που έχουν εξαπολύσει οι κομματικοί εναντίον των αντιπάλων τους. Κι αν σκεφτεί κανείς πως η Ν.Δ χρίστηκε πρώτο κόμμα με 1.800.000 ψηφοφόρους,τί θα έπρεπε να χριστεί το κίνημα της Αποχής με τους διπλάσιους Πολίτες,που γύρισαν την πλάτη για άλλη μια φορά στους κομματικούς «Μαυρογυαλούρους» ;Αλλά η πολιτική, ηθική και πρακτική διάσταση τόσο της Αποχής, όσο και της αδυναμίας (λόγω εκλογικού νόμου) των “μικρών” λεγόμενων κομμάτων να εκπροσωπηθούν στη Βουλή, θέτουν επί τάπητος το μέγα ζήτημα της χρησιμότητας -αποτελεσματικότητας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ως πολίτευμα. Αν στα 4.000.000 της Αποχής-΄Ακυρων-Λευκών προστεθούν και οι χαμένες ψήφοι των οπαδών των “μικρών” κομμάτων ,που λόγω “εκλογικού μέτρου” δεν μπόρεσαν να μπούν στη Βουλή,τότε ο μισός πληθυσμός της χώρας δεν έχει καμιά πολιτική εκπροσώπηση και έχει καταστεί “πολιτικός όμηρος”,αφού αναγκάζεται να αποδέχεται την επιβολή της θέλησης και των συμφερόντων του άλλου μισού, χάριν της αρχής της “αναγκαίας αναλογίας” (για να δίνεται η δυνατότητα διακυβέρνησης μια χώρας έστω και με ελάχιστο ποσοστό συμμετοχης σε εκλογές).Αν,ομως, θεωρεί κανείς αυτονόητο δικαίωμά του να μην αγοράζει ανάμεσα σε 10 είδη ,αν δεν του αρέσει , κανένα,πόσο φασιστικό και παράλογο είναι να επιβάλουν σε έναν Πολίτη να συμμετέχει στις εκλογές και να επιλέγει ένα από 10 κόμματα,ενώ κανένα απ΄αυτά δεν τον εκφράζει. Κι αν ασκήσει αυτό το δικαίωμά του, να αρνείται,δηλαδή, να επιλέξει κάτι που δεν του αρέσει, να τον αναγκάζουν να δέχεται τις επιλογές ενός άλλου,που βρίσκει ένα, ανάμεσα στα 10 αυτά κόμματα, να τον εκφράζει. Δεν είναι παραλογισμός; Δεν είναι ανήθικο; Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για εκείνους, που δεν αρνούνται μεν να συμμετάχουν στη διαδικασία των εκλογών,αλλά ο ίδιος ο εκλογικός νόμος με τις αλχημίες του έρχεται να τους στερήσει τη δυνατότητα εκπροσώπησής τους στη Βουλή λόγω… εκλογικού μέτρου.Βέβαια,όπως είπαμε σε άλλο κείμενό μας,η αυταρχικόητα (η καλυμμένη φασιστική συμπεριφορά των κομματικών) βαπτίζεται σε…αναγκαιόητα διακυβέρνησης της χώρας και ελέω αυτής της παράλογης “αρχής” η μια πλειοψηφία επιβάλει τη θέλησή της στην άλλη. Στην ουσία,δηλαδή, αυτή η επιβολή της θέλησης του μισού πληθυσμού της χώρας στον άλλο μισό ,επιτυγχάνεται με την ισχύ των όπλων,όπως ακριβώς κάνουν όλες οι δικτατορίες. Διότι,αν αύριο εγώ, ασκώντας το ύψιστο καθήκον μου,όπως το καθόρισε ο Ρήγας Βελεστινλής ( “αν η αρχή βιάζει,παρανομεί αθετεί,είναι υποχρέωσή σου να ξεσηκωθείς”), προπαθήσω, ασκώντας αυτό το ιερό μου δικαίωμα της αντίστασης ,να εμποδίσω τη λειτουργία της Βουλής, θα βρεθώ την ίδια στιγμή σιδηροδέσμιος υπό την απειλή των όπλων των εντεταλμένων από την άδικη και παράνομη εξουσία των μισών να ασκούν μ΄αυτό τον τρόπο την επιβολή της θέλησής τους στους άλλους μισούς, που αρνούνται να αναθέσουν την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους στις κάνες των όπλων.΄Ετσι, εννοεί τη δημοκρατία η “κομματική μαφία”,είτε ως οπαδοί είτε ως εκπρόσωποί τους. Μια δημοκρατία βρώμικη,παράλογη,άδικη και ανήθικη. Τους τη χαρίζουμε. ΄Οσο γα το σύνηθες…επιχείρημά τους “βρείτε εσείς ένα καλύτερο πολίτευμα από τη Δημοκρατία και μέχρι να το βρείτε θα είσαστε υποχρεωμένοι να υπακούετε σε μας” αυτό και μόνο χαρακτηρίζει το ανύπαρκτο “δημοκρατικό τους ήθος.Συμπέρασμα; Ο κοινοβουλευτισμός «πνέει τα λοίσθια» και όσο ο άνθρωπος προχωράει προς την εξέλιξη και τον πολιτισμό η αυταρχικότητα θα υποχωρεί και θα παραχωρεί τη θέση της στο φυσικό,το λογικό, το ηθικό,το δίκαιο. |
2. Κείμενο-παρέμβαση των δημοσιογράφων του in.gr: Ποιος πατά το enter για τους τίτλους τέλους του ΔΟΛ
Με κείμενο παρέμβαση τους στο site του ΔΟΛ «in.gr» δημοσιογράφοι μιλούν για το λουκέτο και το… μαύρο στα Μέσα του ομίλου.
Μάλιστα, στο κείμενο τους αναφέρουν χαρακτηριστικά όλα όσα πέρασαν τους τελευταίους μήνες και συμπληρώνουν «το μαύρο στον ΔΟΛ θα έχει ονοματεπώνυμα».
Αναλυτικά το κείμενο των δημοσιογράφων του «in.gr»:
«Τις επόμενες ημέρες το in.gr, μετά από 18 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας, αναγκάζεται να ρίξει μαύρο. Η θηλιά που δημιούργησε η ιδιοκτησία και σφίγγουν μέρα με τη μέρα τράπεζες, μικροκομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα και παιχνίδια, μας πνίγει. Δεν αντέχουμε άλλο.
Η συζήτηση για τις ευθύνες και η τιμωρία των υπαίτιων για την κατάληξη του ΔΟΛ στο οριακό αυτό σημείο, αναγκαία και εξαιρετικά σημαντική. Επείγουσα όμως πλέον η όποια πρωτοβουλία για να κρατηθούν ζωντανά το in.gr και τα άλλα μέσα του Οργανισμού, αν τα δάκρυα για τους εργαζομένους, την πολυφωνία και τη Δημοκρατία περιέχουν έστω ψήγμα αλήθειας.
Την εβδομάδα αυτή πέφτουν και οι τελευταίες μάσκες, και όλοι βρίσκονται προ των ευθυνών τους και κρίνονται. Το παιχνίδι με τους εργαζόμενους και τη διατήρηση των ιστορικών μέσων να γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ ιδιοκτησίας, τραπεζών, πολιτικών, επιχειρηματικών συμφερόντων και νέο παίκτη στην τελευταία παρτίδα τη Δικαιοσύνη, δεν πάει άλλο.
Αν τα επόμενα 24ωρα δεν παρθούν αποφάσεις και δεν βρουν το θάρρος οι αρμόδιοι να αναλάβουν την ευθύνη, το μαύρο στον ΔΟΛ θα έχει ονοματεπώνυμα.
Οι εργαζόμενοι που κρατάμε τόσους μήνες τα μέσα ανοιχτά, δουλεύοντας υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας, σε οικονομική και ψυχολογική εξαθλίωση, δεχόμενοι απανωτά χτυπήματα στην αξιοπρέπειά μας, «σφυρίζουμε το τέλος» στο ανήθικο παιχνίδι που παίζεται εδώ και μήνες στις πλάτες μας. Ποτέ δεν θελήσαμε να είμαστε μέρος του, μας ενέπλεξαν και μας χρησιμοποιούν διάφοροι κατά το δοκούν. Εμείς το μόνο για το οποίο παλεύουμε και επιδιώκουμε είναι η εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, των δεδουλευμένων μας και των θέσεων εργασίας μας.
Τον Ιανουάριο κλείσαμε έξι μήνες απλήρωτοι. Ενάμιση χρόνο επιβιώνουμε με έναντι μισθού που παίρναμε από καιρού εις καιρόν, μετά από πιέσεις, απειλή ή πραγματοποίηση απεργίας. Ο εμπαιγμός και η κοροϊδία έγινε τα τελευταία δύο χρόνια η συνήθης πρακτική της διοίκησης. Έχουμε στη συλλογή μας πλήθος ανακοινώσεων της διοίκησης που διαβεβαίωναν για την ομαλοποίηση της μισθοδοσίας από μήνα σε μήνα και για εξόφληση των δεδουλευμένων. Στην τελευταία δε ανακοίνωση με υπογραφή Ψυχάρη μας διαβεβαίωνε ότι ακόμη και αν όλες οι προσπάθειες αποτύχουν και ο ΔΟΛ «πέσει στα βράχια» τα δεδουλευμένα και οι αποζημιώσεις μας είναι εξασφαλισμένα (το περίφημο «τα αμπάρια του πλοίου είναι γεμάτα»).
Όλο αυτό το διάστημα μάς ζητούσαν να βάλουμε πλάτη, λειτουργώντας όχι μόνο ως δανειοδότες της επιχείρησης (που γίναμε χωρίς τη θέληση και τη συγκατάθεσή μας μέσω της παρακράτησης των μισθών μας) αλλά και ως ευσυνείδητοι εργαζόμενοι και δημοσιογράφοι φροντίζοντας για την ενημέρωση των αναγνωστών μας. Είναι οι στιγμές που οι διοικούντες θυμούνται ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και τα εργασιακά δικαιώματα των λειτουργών είναι κατώτερα του δικαιώματος του πολίτη στην ενημέρωση.
Και εμείς εδώ και έξι μήνες το κάνουμε. Όχι γιατί μας το ζήτησε η διοίκηση, αλλά γιατί το πιστεύουμε και κυρίως γιατί το in.gr πραγματικά «το πονάμε». Οι περισσότεροι είναι εδώ από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, όταν το «ιντερνέτ», όπως το έλεγαν αρκετοί τότε, ήταν ακόμη άγνωστο έδαφος σε πολλούς και αντιμετωπιζόταν με καχυποψία. Ακόμη και οι ίδιες οι δημοσιογραφικές ενώσεις αμφέβαλλαν κατά πόσον είναι συνάδελφοι των μελών τους οι «δημοσιογράφοι του ίντερνετ» -κάτι παρεμπιπτόντως που για κάποιες ενώσεις δεν ξεπεράστηκε ποτέ και ας εργάζονται πλέον σχεδόν όλα τα μέλη τους και σε ιντερνετικά μέσα.
Εμείς όμως πιστέψαμε στη δυναμική του νέου αυτού μέσου και το στηρίξαμε, το στηρίζουμε και το πιστεύουμε
Πλέον, οι συζητήσεις επικεντρώνονται στα εφιαλτικά σενάρια για το μέλλον του in.gr και όλων των μέσων του ΔΟΛ, για τη ζωή μας. Σχεδόν δε κάθε μέρα προκύπτει και ένα καινούριο θέμα – μας πετάνε νέο «τυράκι» όπως λέει και η αγαπητή συνάδελφος στο διπλανό γραφείο για να συνεχίσουμε, παίζοντας με την αγωνία μας και παρατείνοντας την αρρωστημένη αυτή κατάσταση.
Στην αρχή ήταν οι πληροφορίες για διάφορους επενδυτές-σωτήρες με τις αντίστοιχες συμφωνίες να είναι κάθε φορά θέμα ωρών να κλείσουν.
Μετά ήρθε η είδηση για τροπολογία που θα ανάψει το «πράσινο φως» στις τράπεζες να επιτρέψουν την εξασφάλιση ρευστότητας, ώστε να διασφαλιστεί η πληρωμή μέρους των δεδουλευμένων μας και η βιωσιμότητα των μέσων. Η αξιωματική Αντιπολίτευση αρνήθηκε να δώσει την συναίνεση που έθεσε ως όρο ο πρωθυπουργός για να προχωρήσει το σχέδιο και η κυβέρνηση καλυπτόμενη πίσω από αυτό περιορίστηκε στο γνωστό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών. Στη Βουλή, ωστόσο, υπάρχουν άλλα τουλάχιστον τρία κόμματα που δήλωσαν ότι θα στήριζαν την πρωτοβουλία. Επομένως το σχέδιο διάσωσης του υπερχρεωμένου Τύπου, για το οποίο μίλησε ο πρωθυπουργός, και η τροπολογία είναι εφικτό να περάσουν με ευρεία πλειοψηφία. Επείγει και οφείλει, λοιπόν, η κυβέρνηση να επανέλθει σε αυτή τη βάση παρακάμπτοντας όποιο κόμμα διαφωνεί. Διαφορετικά θα θεωρηθεί –και εύλογα- ότι επιχειρεί να διαφυλάξει το πολιτικό προφίλ της.
Αλήθεια, ο φόβος της «ρετσινιάς» για την κυβέρνηση ότι συνέβαλε στη σωτηρία προβληματικών επιχειρήσεων του Τύπου (σώζοντας επί της ουσίας εκατοντάδες εργαζομένους και όχι τους επιχειρηματίες) είναι μεγαλύτερος από την κατηγορία ότι επί των ημερών της θα κλείσουν δύο ιστορικές εφημερίδες, και το επίσης ιστορικό στον χώρο του Internet, in.gr, o Βήμα FM, tovima.gr, tanea.gr και τα περιοδικά του ομίλου καταφέροντας βαθύτατο πλήγμα στην πολυφωνία και κατ’ επέκταση στη Δημοκρατία; Έχουν μιλήσει πολλά στελέχη της στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ ποζάροντας μπροστά από το «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δημοκρατίας».
Υπερνικά ο φόβος αυτός ακόμη και ότι θα προστεθούν εκατοντάδες εργαζόμενοι στην ήδη ανησυχητικά μακριά λίστα της ανεργίας που βασική προτεραιότητα της αριστερής κυβέρνησης είναι να μειωθεί; Κι αν είμαστε παράπλευρη απώλεια του πολέμου κατά της διαπλοκής, δεν θα προβληματιστεί κανείς για την ενίσχυση της δύναμης, μέσω του λουκέτου στα μέσα του ΔΟΛ, άλλων που επίσης ελέγχονται για τις σχέσεις τους με τη διαπλοκή; Πού πήγε η ανωτερότητα και η ευαισθησία της Αριστεράς για βασικές αρχές της Δημοκρατίας, όπως είναι η πολυφωνία; Η σωτηρία ΜΜΕ, τα οποία μάλιστα δεν πρόσκεινται πολιτικά σε αυτή θα ήταν μια απτή απόδειξη.
Στην τελευταία πράξη του θρίλερ που ζούμε πήρε τη σκυτάλη η Δικαιοσύνη, που παρά τις καλές προθέσεις και την εκδήλωση συμπάθειας προς τους εργαζομένους κατέληξε σε αρνητική απόφαση για αυτούς, καλύπτοντας πλήρως τις απαιτήσεις των τραπεζών. Ειδικότερα, το Πρωτοδικείο απέρριψε το αίτημα των εργαζομένων του ΔΟΛ να εξαιρεθεί από το καθεστώς «μη μεταβολής» της περιουσιακής κατάστασης της επιχείρησης ένας συγκεκριμένος τραπεζικός λογαριασμός (στον οποίο κατατίθενται οι εισπράξεις από τις κυκλοφορίες και τα κέρδη των εντύπων του ΔΟΛ), ώστε να μπορέσουν να πληρωθούν και κάποια από τα οφειλόμενα σε αυτούς δεδουλευμένα.
Εύλογο βέβαια το ερώτημα πώς διασφαλίζεις το δημόσιο συμφέρον όταν συναινείς στην περαιτέρω απαξίωση περιουσιακού στοιχείου που περνά στα χέρια των ανακεφαλαιποιημένων -με χρήματα φορολογουμένων- τραπεζών; Μία ανοιχτή επιχείρηση, ακόμα και την ώρα της εκκαθάρισής της, έχει μεγαλύτερη αξία από τους τίτλους της, τονίζουν με νόημα έγκριτοι νομικοί.
Κατ’ επέκταση οι τράπεζες, που φοβούνται πλέον να πάρουν οποιαδήποτε ευθύνη, δεν ανησυχούν για την κατηγορία ότι δεν κάνουν τα αναγκαία για να εξασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή αξία και άρα τιμή πώλησης ενός περιουσιακού στοιχείου;
Κάποιοι ακόμη και στην τελευταία συνέλευση των εργαζομένων ψελλίζοντας επανέφεραν το θέμα της τροπολογίας, ως μοναδικής λύσης για να κρατηθούν στη ζωή τα ιστορικά μέσα του ΔΟΛ, ενώ αναφέρθηκαν και σε νομικές οδούς προκειμένου να ανακληθεί η απόφαση του Δικαστηρίου.
Όμως πλέον, κανείς δεν έχει δύναμη να ελπίζει και να περιμένει. Οι αντοχές μας έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Μαζί και τα απαραίτητα «υλικά» για να λειτουργήσουν τα μέσα. Οι εφημερίδες δεν έχουν χαρτί, το in.gr χάνει την πολύτιμη πρόσβαση στα ξένα πρακτορεία, η αναγκαία τεχνική υποστήριξη είναι είδος υπό εξαφάνιση, και άλλα πολλά.
Αν το σχέδιο είναι η εξόντωσή μας δεν μπορούμε να το εμποδίζουμε άλλο. Αν πάλι όχι, πρέπει οι ιθύνοντες να μας το δείξουν άμεσα. Τώρα.
Με την ελπίδα να πεθαίνει τελευταία, ευχαριστούμε θερμά όλους τους πιστούς αναγνώστες του in.gr για την εμπιστοσύνη και τη στήριξή τους όλα αυτά τα χρόνια, χαρίζοντάς μας την πρώτη θέση στη λίστα των ενημερωτικών ιστοσελίδων.
Αννα Ανδίρα
Αλεξάνδρα Γρυπάρη
Παναγιώτης Καισαράτος
Αθηνά Κόδρου
Σπύρος Κόλλιας
Αναστασία Κοντογιάννη
Χρήστος Κοσβανής
Ηλένα Κρητικού
Κική Μαργαρίτη
Ευαγγελία Μπίφη
Παναγιώτης Πέππας
Απόστολος Ρουμπάνης
Αγγελική Στελλάκη
Αργυρώ Τσατσούλη
Βασίλης Ψυχογιός».
Χτες στα ΝΕΑ οι υπάλληλοι του ΔΟΛ απαθανάτιζαν τις μούρες τους και υπέγραφαν Δήλωση σεβασμού στη μνήμη των αφεντικών του. Σήμερα, μια δράκα από το in.gr, ως… μετανοούσες Μαγδαληνές, βγήκαν με ένα απολογητικό κείμενο-σεντόνι και βάζουν κατά παντός υπευθύνου της κατάρρευσης της ΔΟΛιας και διεφθαρμένης επιχείρησης παραπληροφόρησης, που είχαν στήσει επί συναπτές δεκαετίες οι Λαμπρακηδο-Ψυχάρηδες με παχυλό διάφορο.
Και θρηνούν όχι γιατί υπηρέτησαν ένα αμαρτωλό εκδοτικό συγκρότημα με επίσης “μαγαζί γωνία” και στον κυβερνοχώρο. Τσιμουδιά για τη ζημιά που προξένησε η “αυτοκρατορία” Λαμπράκη -Ψυχάρη στον τόπο. Μιξοκλαίνε, γιατί ως υπάλληλοι στην επιχείρηση , χάσανε το “παντεσπάνι”. Περί αυτού ο λόγος σε όλο το “σεντόνι” τους. «Ο καυγάς για το πάπλωμα» που λένε.
Αλλά, ποιος περιμένει τσίπα από τσιράκια ,όταν αποδέχονται και μάλιστα δημοσίως πως ασκούν επάγγελμα σε χώρο που μόνο με την ιδιότητα «λειτουργού» και μόνο “σεμνός και άσκεπος” μπορεί κανείς να εισέλθει; «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», (και όχι μόνο του λόγου), ΣταυροΨυχαρόπουλα.
3. DW: Η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων της Μέρκελ -Η δήλωση της καγκελαρίου που πέρασε στα «ψιλά»
Προχωρώντας σε μια πρωτοφανή αλλαγή πλεύσης, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ τάχθηκε ανοιχτά υπέρ μιας Ευρώπης «δύο ταχυτήτων».
Είναι εντέλει θεμιτά όλα τα μέσα στην επιχείρηση διάσωσης του ευρωπαϊκού πρότζεκτ αναρωτιέται η Deutsche Welle σε δημοσίευμά της. Η συνέντευξη τύπου της καγκελαρίου Μέρκελ μετά τη Σύνοδο Κορυφής στη Βαλέτα της Μάλτας την περασμένη Παρασκευή είχε προγραμματιστεί για τις 6 το απόγευμα. Όταν εμφανίστηκε μπροστά στις κάμερες με δίωρη καθυστέρηση, πολλοί δημοσιογράφοι έλειπαν για να προλάβουν να παραδώσουν την ύλη της επόμενης μέρας.
Έτσι έχασαν μια βαρυσήμαντη δήλωσή της καγκελαρίου:
«Η ιστορία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι θα υπάρξει και μια ΕΕ πολλών ταχυτήτων, ότι δεν θα συμμετέχουν πάντα όλοι στα ίδια επίπεδα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Αυτή η Ευρώπη (ενωμένη τάχα),που προανήγγειλε η κυρία Μέρκελ και θα εργαστεί, λέει, και η ίδια για τη διατήρησή της, είναι Ευρώπη που έχει σχέση με την οικονομία και το χρήμα. Ακριβώς το καύσιμο πως ως όχημα κινεί τη Γηραιά ΄Ηπειρο με νότια και βόρεια ταχύτητα.
Αυτό όμως δεν ειναι η Ε.Ε. Είναι μια παρενέργεια, μια τερατογέννηση της οικονομίας της αγοράς , που στοχεύει πάλι στην κονόμα. Αλλά η ΄Ενωση της Ευρώπης πρέπει να στοχεύει πρωτίστως σε άλλες κατακτήσεις. Και κυρίως πολιτικές, πολιτισμικές, ανθρωποκεντρικές, αντιρατσιστικές. Αν υπηρετούνται ορθά αυτοί οι στόχοι , η οικονομία από μόνη της θα ακολουθήσει τη σωστή κατεύθυνση.
Θέλουμε μια Ευρώπη, ένα “΄Εθνος”, ένα “κράτος”, μια φυλή. Αυτή είναι οι ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ( ΗΠΕ). Η Ε.Ε δεν υπάρχει για μας. Είναι η γκρεμίλα του Σόιμπλε της Μέρκελ,των εθνικιστών και των πατριδοκάπληλων. Ας γκρεμιστεί.
4. Πόρισμα ‘φωτιά’: 52.000€ μηνιαίος μισθός για τον πρόεδρο της ΑΕΠΙ
Σκανδαλώδεις είναι οι αποκαλύψεις για την εταιρεία ΑΕΠΙ (Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας), σύμφωνα με το πόρισμα “φωτιά” που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το TVXS .
Η εταιρεία όχι μόνο δε πλήρωνε πρόστιμα αλλά έδινε μισθό 52.000 ευρώ το μήνα για τον διευθύνοντα σύμβουλο, δηλαδή 635.565 ευρώ το χρόνο!
Παράλληλα, ορισμένα από τα συγκλονιστικά στοιχεία που φέρνει στο φως το πόρισμα του ελέγχου, που διεξήχθη προσφάτως, για λογαριασμό του ΥΠΠΟ για την εταιρεία ΑΕΠΙ (Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας) και δημοσιεύει αποκλειστικά το TVXS, έδινε ετήσιο μισθό συγγενούς μέλους του ΔΣ που έφτανε τα 466.266 ευρώ, αδιανέμητα δικαιώματα στους δημιουργούς ύψους 42 εκ. ευρώ και παράνομα δάνεια προς μέλη του ΔΣ.
“Η εταιρεία ΕΥ βάσει διαγωνισμού που είχε προκηρύξει ο ΟΠΙ έπειτα από εντολή του Υπ. Πολιτισμού επί υπουργίας Νίκου Ξυδάκη, ανέλαβε το έργο του διαχειριστικού ελέγχου της ΑΕΠΙ τον Αύγουστο του 2015”, αναφέρει το δημοσίευμα, σημειώνοντας πως μέχρι και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους η εταιρεία δεν μπορούσε να ξεκινήσει τις εργασίες της καθώς η ΑΕΠΙ αρνιόταν να προσκομίσει τα απαραίτητα στοιχεία. Έτσι σταμάτησε το έργο του ελέγχου και ξεκίνησε ξανά μετά το πρόστιμο στην εταιρεία από το Υπ. Πολιτισμού για την άρνηση της αυτή.
Ο έλεγχος ξεκίνησε τον Σεπτέμβρη του 2016 και ολοκληρώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου. Ο έλεγχος αφορά στην Περίοδο 2011-2014.
Οι ορκωτοί λογιστές διαπιστώνουν την ύπαρξη αρνητικών κεφαλαίων ύψους 19,9 εκ. ευρώ που αποδεικνύει την αδυναμία της εταιρείας να εξοφλήσει το σύνολο των υποχρεώσεών της, καθώς και το σύνολο στοιχείων ενεργητικού (περιουσιακά στοιχεία και απαιτήσεις) είναι μικρότερο του συνόλου των υποχρεώσεων.
Μισθοί
Σύμφωνα με το TVXS, το πόρισμα διαπιστώνει επίσης ότι τα λειτουργικά έξοδα είναι ψηλότερα από τα έσοδα της εταιρείας με αποτέλεσμα τη δημιουργία σημαντικών λειτουργικών ζημιών για την περίοδο 2011 – 2014 συνολικού ύψους 11.3 εκ.
Τα σημαντικότερα έξοδα για την Περίοδο αυτή αφορούν αμοιβές μελών ΔΣ και συγγενών αυτών ύψους 7,4 εκ. ευρώ, αμοιβές υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης από συνδεδεμένη εταιρεία ύψους 7,2 εκ. ευρώ, προμήθειες είσπραξης τιμολόγιου ύψους 6,7 εκατομμύρια και αμοιβές νομικών συμβούλων και δικαστικά έξοδα ύψους 4,5 εκ.
Να σημειώσουμε πως μόνο ο μισθός του διευθύνοντος συμβούλου το 2011 ανερχόταν στα 635.565 ευρώ (52.000 ευρώ το μήνα) ενώ την ίδια χρονιά ο μισθός συγγενούς μέλους του ΔΣ έφτανε τα 466.266 το χρόνο! Οι αμοιβές μισθοδοσίας μελών ΔΣ για το 2011 ανέρχονται 1.900.000 ευρώ ενώ οι συνολικές αμοιβές μισθοδοσίας για τον ίδιο χρόνο στα 4.828.353 ευρώ.
Να προσθέσουμε πως τα μέλη του ΔΣ έπαιρναν επίσης χρήματα εκτός μισθοδοσίας από το 2011-2014 ποσά που κυμαίνονταν από 6.000 έως 38.000 ευρώ. Σε αυτά τα ποσά προσθέστε και την ιδιωτική ασφάλιση των μελών του ΔΣ
Χρήματα που δεν διατέθηκαν για ανθρωπιστικούς σκοπούς και αδιανέμητα
“Να θυμίσουμε κάπου εδώ πως η εταιρεία εκπροσωπεί περισσότερους από 14.540 Έλληνες και ξένους πνευματικούς δημιουργούς καθώς και 2.200.000 και πλέον ξένους δημιουργούς μέσω συμβάσεων εκπροσώπησης.
Για την περίοδο 2011-2014 η εταιρεία έχει παρακρατήσει 10% προμήθεια επί των διανεμηθέντων δικαιωμάτων σε αλλοδαπούς οργανισμούς στα πάσης φύσεως εκτελεστικά δικαιώματα συνολικού ύψους 1,6 εκ. με σκοπό τη μετέπειτα χρήση των κονδυλίων σε πολιτιστικούς και ανθρωπιστικούς σκοπούς. Το σημαντικότερο μέρος του εν λόγω ποσού 1,2 εκ. αφορούσε εργασίες συντήρησης και εμπλουτισμού του αρχείου μουσικής της εταιρείας οι οποίες πραγματοποιούνται από υπάλληλους της εταιρείας”, σημειώνει το δημοσίευμα.
Το πόρισμα αναφέρει στοιχεία για τα αδιανέμητα δικαιώματα, ποσά που έχει εισπράξει αλλά δεν έχουν αποδοθεί. Τα αδιανέμητα δικαιώματα σε μέλη, δικαιούχους ύψους 42 εκ. (την 31-12 – 2014) περιλαμβάνουν τιμολογηθέντα δικαιώματα σε χρήστες μουσικής τα οποία δεν έχουν αποδοθεί και διανεμηθεί σε μέλη και δεν στάθηκε δυνατό να αναλυθούν από την εταιρεία λόγω μη αντιστοίχησης τιμολογίων με εισπράξεις στο πληροφοριακό σύστημα της εταιρείας.
Δάνεια
“Ένα άλλο σκανδαλώδες σημείο του πορίσματος είναι αυτό που αφορά στα δάνεια που χορηγεί η εταιρεία σε μέλη του ΔΣ”, αναφέρει το TVXS.
Η εταιρεία χορήγησε δάνειο τον Ιανουάριο του 2014 στον γ. διευθυντή μέτοχο και μέλος ΔΣ μέχρι του ποσού των 125 χιλ ευρώ με επιτόκιο 2%. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 23α του Κ.Ν. 2190/1920 δάνεια προς μέλη του ΔΣ απαγορεύονται.
Η ΑΕΠΙ φέρεται να χορηγεί επίσης δάνεια στο προσωπικό, αλλά και συνεργάτες βάσει εγκρίσεων που προέρχονται από το ΔΣ της εταιρείας. Δίνει προκαταβολές σε δικαιούχους που συμψηφίζονται με τις μελλοντικές αποδοχές τους. Από την εργασία που πραγματοποιήθηκε διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν προκαταβολές σε μέλη που παραμένουν ακίνητες και δεν έχουν συμψηφιστεί με αντίστοιχες αμοιβές για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Υπάρχουν δημιουργοί δηλαδή που έχουν πάρει προκαταβολές μέρος των οποίων όμως δεν παρακρατείται μετά από τις αμοιβές τους.
Ακίνητα
Η αξία των ακινήτων της ΑΕΠΙ ανέρχεται στα 9 εκ ευρώ. Δεν αναφέρεται ο προϋπολογισμός για την ανέγερση του δευτερου κτίριου. Ζητήθηκαν άλλα έγγραφα σχετικά αλλά η εταιρεία δεν τα έδωσε. Η ΑΕΠΙ επίσης δεν έδωσε το πλήθος των τιμολογίων που ζητήθηκαν για τον δειγματοληπτικό έλεγχο. Κατά την Περίοδο 2005-2007 η εταιρεία έκανε επενδύσεις ύψους 9 εκ. ευρώ
“Σε όλα αυτά προσθέστε προκαταβολές σε προμηθευτές για τις οποίες η ΑΕΠΙ δεν έχει παραλάβει τιμολόγια είτε αυτά χάθηκαν καθώς και ότι εταιρεία δεν είχε καταλογίσει αποσβέσεις για τα πάγια ενσώματα στοιχεία ες και τη χρήση του 2014 , συνολικού ύψους 1.8 εκ”,καταλήγει.
πηγή: TVXS