ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

Ι.Κ.ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ &ΣΙΑ. “ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΑΝΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ”!
α. Γιάννης Πρετεντέρης στο iefimerida.gr (σ.σ “Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι”). ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
Γιάννης Πρετεντέρης στο iefimerida.gr: Oποιος δεν έχει εχθρούς δεν έχει χαρακτήρα

“…Δίνετε και στον εαυτό σας ελαφρυντικό όμως, με δεδομένη την εμπειρία που διαθέτετε; Δεν είστε ο μέσος δημοσιογράφος…
Η μάνα μου συνέχεια μού λέει «βρε παιδί μου τόσα χρόνια σε σπούδαζα οικονομικά και τι κάνεις; Τίποτα». Ε, τώρα τα χρειάστηκα. Η αλήθεια είναι ότι είχα καλύτερη τεχνική επάρκεια από άλλους για να γνωρίζω το αντικείμενο, αλλά και πάλι, δεν το έπαιζα στα δάχτυλα.

Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό.

Ποια είναι τα βασικά στοιχεία αυτής της αυτοκριτικής κύριε Πρετεντέρη;
Φωνάξαμε «Λύκος» περισσότερες φορές από όσες έπρεπε τα μέσα ενημέρωσης. Το δεύτερο είναι ότι δεν τα είπαμε όλα, μέσα από μια ηλίθια αίσθηση εθνικού, δημόσιου συμφέροντος.

Πείτε μου ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, παρακαλώ.
Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση.

Δική σας αυτοσυγκράτηση;
Δική μου. Δεν μας επιβάλλουν πράγματα. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση…  Για ένα δεκάμηνο υποδυόμασταν το θέατρο ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Τρίχες: δεν ήταν. Εγώ δεν το έλεγα αυτό, απλώς δεν αντέκρουσα όσους το έλεγαν.

β. (Από άλλη συνέντευξη του ίδιου): “Ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν μασάει τα λόγια του. Εχει μάθει να λέει δυνατά τη γνώμη του, να τη γράφει, να την υπερασπίζεται και να δέχεται τις συνέπειες. Δεν θα αλλάξει τώρα που η χώρα κλυδωνίζεται και ο Τύπος ζει ένα «τέλος εποχής»
– Κύριε Πρετεντέρη, νομίζω ότι ζούμε μια μεγάλη αναταραχή. Η χώρα είναι στον αέρα, η Ευρώπη πλέει σε αχαρτογράφητα νερά και ταυτοχρόνως η κρίση πλήττει τον Τύπο, το Mega, τον ΔΟΛ…
«»Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση» έλεγε ο πρόεδρος Μάο. Αλλά δεν ξέρω πόσο υπέροχο είναι μια χώρα να διαλύεται, μια Ευρώπη να κλυδωνίζεται και παραδοσιακοί πυλώνες του Τύπου και της δημοκρατίας να κινδυνεύουν. Ούτε είναι υπέροχο να βλέπεις γύρω σου ανθρώπους να παλεύουν για την επιβίωση, για τη δουλειά και την αξιοπρέπειά τους».
– Νομίζετε ότι όλα αυτά με κάποιο τρόπο συνδέονται;
«Αναμφισβήτητα. Ζούμε την εποχή των τεράτων. Οι κρίσεις γεννούν πάντα τέρατα και ευκαιρίες. Βλέπουμε τα τέρατα, ελπίζω να δούμε και τις ευκαιρίες».
…«Για την ακρίβεια, δεν είναι θύματα μόνο της κυβέρνησης. Έχουν μεγάλη ευθύνη και οι ιδιοκτήτες και οι τράπεζες. Έλειψε τραγικά η συνείδηση και το έρμα. Άλλοι φοβήθηκαν, άλλοι δεν άντεξαν, άλλοι μπήκαν στο νταραβέρι. Προσπάθησε να σώσει ο καθένας το τομάρι του και τους έγδαραν όλους μαζί.
– Υπήρχε όμως προνομιακός δανεισμός…
«Να το δεχτώ. Και σπατάλη υπήρχε. Και κακοδιαχείριση. Και προκλητικός πλουτισμός. Και περίεργα νταραβέρια. Να τα καταγγείλω μαζί σας. Οι υπεύθυνοι άλλωστε διώκονται. Και η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει, δεν είναι δική μου δουλειά. Να θυμίσω όμως ότι όλη η Ελλάδα έζησε ένα πάρτι δανεισμού τα χρόνια της φούσκας. Ούτε ο Μαρινόπουλος, ούτε η Βιομηχανία Ζάχαρης έβγαζαν εφημερίδες. Και αν δεν απατώμαι, η Ελλάδα κι ο ΔΟΛ είχαν την ίδια κατάληξη: χρεοκόπησαν. Χρειάζεται άλλη ετυμηγορία; Το αποτέλεσμα τα λέει όλα. Από την άλλη πλευρά όμως, το Μega ήταν ένα υγιέστατο μαγαζί. Ακόμη και τώρα βγάζει 3 εκατομμύρια τον μήνα χωρίς να πληρώνει τίποτα. Πάνω από 40 εκατομμύρια έχουν μαζευτεί στα δεσμευμένα ταμεία του.
– Εννοείτε ότι θα γράψετε γι’ αυτά;
«Λέτε να μην τα γράψω; Αυτή είναι η δουλειά μου. Είναι δυνατόν να μην κάνω τη δουλειά μου;».
– Πότε λοιπόν με το καλό;
«Μη βιάζεστε. Η ιστορία έχει ακόμη κεφάλαια. Δεν θα τη γράψω πριν μάθω το τέλος».
– Μήπως, όμως, αυτό το είδος της δημοσιογραφίας έχει ξεπεραστεί; Μήπως ο κόσμος αναζητά στα πρόσωπα των δημοσιογράφων έναν εκφραστή των συναισθημάτων του;
«Κάποιος κόσμος ασφαλώς. Αλλά δεν με ενδιαφέρει να εκφράζω τον ανορθολογισμό του κόσμου. Είμαι πολύ ορθολογιστής για κάτι τέτοιο. Για το καραγκιοζιλίκι αρμόδιοι είναι οι σαλτιμπάγκοι, όχι οι δημοσιογράφοι. Και πάντως όχι εγώ».

 

Τι αμετροέπεια, τί έλλειψη ήθους (και όχι μόνο επαγγελματικού) και στοιχειώδους αυτοκριτικής!  Ταρτούφος, το άτομο. Κανονικός και με όλα τα γαλόνια!

Ποιοι  νομίζετε ,αν όχι η δημοσιογραφική  βέρσιον ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ  & ΣΙΑ, πως γαλούχησαν τους ΄Ελληνες επί συναπτά έτη με  φαρμάκι , αντί για ζωογόνο, φρέσκο γάλα, μέσα από το παραπληροφορικό  χαρτομάνι του ΔΟΛ και το αποπροσανατολιστικό γυαλί του ΜΕGA;  Ποιοι χαϊδολογούσαν, αζημίως και επικερδώς,  με εντολή του αφεντικού Λαμπράκη και λοιπών “βαρόνων του Τύπου” τον  “Τσοβόλα δώστε όλα”  από τα δανεικά ;

Ποιοί μιλούσαν «επί παντός επιστητού» τα χρόνια των «παχέων» (λόγω δανειακών ορμονών),  «αγελάδων», αλλά δεν έβγαζαν τσιμουδιά, όταν ο Κωστάκης Καραμανλής διπλασίαζε το χρέος και εκτίνασσε το έλλειμμα πάνω από 15%  ; Δεν ήταν ο δοκησισοφών Πρετεντέρης, ο σοβαροφανής Χατζηνικολάου, ο αδίστακτος “Ταρζάν”,  ο πορνο-προαγωγός   Θέμος; Τούτοι δεν  όμνυαν  στη δημοσιογραφική τους τιμή  (διάβαζε ατιμία)  να ξεσκεπάζουν τα… μεγάλα σκάνδαλα τύπου Βαβίλη και  Ζαχόπουλου  με τις ατέλειωτες ώρες των τηλεοπτικών  μπλα- μπλα,  των… φοβερών αποκαλύψεων και τις ανά 10λεπτο  διακοπές του  …ανατρεπτικού  σίριαλ  για ολιγόλεπτες χρυσοφόρες διαφημίσεις ,που πύργωναν βίλες και παλάτια στις Νέες Πολιτείες και τις Εκάλες;

Μέχρι και το 2009 δεν είδαν ,δεν άκουσαν τίποτα αυτά τα τσακάλια της δημοσιογραφίας για τη χρεοκοπία της χώρας.  Ούτε καν είχαν είχαν υποψία τί σημαίνει για μια χώρα  «το χρέος  της δεν είναι πια βιώσιμο», αφού σε εφτά χρόνια μέσα ,για να ταϊσει η «επάρατη» τη «γαλάζια ακρίδα» της, εκείνη η εγκληματική κυβέρνηση του «ανιψιού»,  έστειλε το  χρέος και το έλλειμμα  σε τέτοια  ύψη που δεν είναι ούτε με κιάλια πια  ορατό. Και κάθε μέρα ,  ψηλώνει όλο και περισσότερο.

Είχαν παντελή, αλλά….συγγνωστή (νομικά) άγνοια οι φοβεροί αυτοί επαγγελματίες κονδυλοφόροι, σαν τον συνεντευξιαζόμενο, για το συντελούμενο  προ οφθαλμών τους μέγα έγκλημα.  Γι΄ αυτό  «περί άλλα ετύρβαζον» τα παιδία και από επαγγελματική ανεπάρκεια αποπροσανατόλιζαν  και παραπληροφορούσαν  τον ελληνικό λαό.

Παρόλα αυτά,όπως παραδέχεται στις συνεντεύξεις του και  ο ίδιος ο υπόδικος δημοσιογράφος, μόλις άρχισαν να ψυλλιάζονται  το έγκλημα της αποσιώπησης  που διέπραξαν, ποσώς  άγγιξε τις ευαίσθητες αυτών  δημοσιογραφικές  χορδές  η μεταμέλεια και η ενοχή  ,ώστε να βάλει σήμερα, έστω ένας ,  μια πέτρα στο λαιμό του  και να πάει να φουντάρει  κατά Φάληρο μεριά. Και  όπως λέει (παραφρασμένα)  ο  ποιητής

Αν τουλάχιστον, μέσα  σ΄αυτούς τους  παλιανθρώπους
ένας  τους έστω , πέθαινε από αηδία…
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία! 

Δεν είδαν ,δεν άκουσαν, δεν ήξεραν, λοιπόν. Ψεύδονται. Εμείς εδώ ήδη από το 2008  και ξέραμε και γράφαμε και ενημερώναμε τα γραφεία τους κατεπειγόντως.

  Γράφαμε για  αυτό το συνάφι ,το συρφετό  της επαγγελματικής, δημοσιογραφικής ανεπάρκειας  και της λαμογιάς σε παλιότερο κείμενό μας:

 

 

Ο ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΣΥΛΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
24.12.11

__________________________________________________________________

1.ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»
Διεθνής Αμνηστία κατά Τραμπ: Εκανε τον κόσμο πιο σκοτεινό και ασταθή
φωτογραφία: AP images

Η Διεθνής Αμνηστία ανακοίνωσε ότι η «δηλητηριώδης» προεκλογική ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διεκδίκηση του Λευκού Οίκου, είχε ως συνέπεια τη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας τάσης διχαστικής πολιτικής το 2016.

Έτσι, ο κόσμος έγινε πιο «σκοτεινός» υποστηρίζει η διεθνής οργάνωση.

Στην ετήσια αναφορά της, που καλύπτει 159 χώρες, η Διεθνής Αμνηστία διαπιστώνει ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ισότητα δέχθηκαν επιθέσεις από πολιτικούς που διεκδίκησαν την εκλογή τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Τραμπ, που ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου.

«Η δηλητηριώδης προεκλογική ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί παράδειγμα μιας παγκόσμιας τάσης για την υιοθέτηση επιθετικής και διχαστικής πολιτικής», αναφέρει η ανακοίνωση της οργάνωσης που εκδόθηκε στο Παρίσι.

Ο κόσμος, σύμφωνα με την ανακοίνωση αυτή, «έγινε πιο σκοτεινός…και ασταθής», με τη ρητορική του μίσους για τους πρόσφυγες στην Ευρώπη, αλλά και τις ΗΠΑ.

«Οι πρώτες ενδείξεις είναι δηλωτικές ότι ο Τραμπ προτείνει την υιοθέτηση μιας εξωτερικής πολιτικής, η οποία θα υποβαθμίσει σημαντικά την πολυεθνική συνεργασία και θα οδηγήσει σε μία εποχή μεγαλύτερης αστάθειας, αλλά και αμοιβαίας καχυποψίας», πρόσθεσε η Διεθνής Αμνηστία.

Από την πλευρά του, ο Τραμπ έχει υποστηρίξει ότι η άμεση προτεραιότητά του είναι η προστασία των ΗΠΑ από την τρομοκρατία

 

Ας μη μας εξαπατούν τα φαινόμενα. Ο Τραμπ δε βγήκε από μόνος του, με τη δικιά του ψήφο και της γυναίκας του. Τον ψήφισαν εκατομμύρια Αμερικανοί, που συμμερίζονται τις απόψεις του.Το ρατσισμό , τη φαλλοκρατία, τον ολοκληρωτισμό. Είναι ο εκπρόσωπός τους και όχι μόνο στην Αμερική. Στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε την ίδια κατάσταση. Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, οι “Ναζί χωρίς στολή”, που…αξιοπρεπώς αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται Ακροδεξιοί, έχουν κατακλύσει τις κοινωνίες των ανθρώπων.

Το ερώτημα είναι τούτο. Με τόσους ανθρωπίδες δίπλα μας ,με τέτοιο συρφετό τιποτένιων, απάνθρωπων και βάρβαρων εν  21ω αιώνι, πώς θα ζήσουν τα παιδιά μας; Πώς θα εξασφαλίζουμε για τις γενιές που έρχονται μια παγκόσμια και εξακολουθητική ειρήνη; Ο Τραμπ, η Λεπέν,όλοι τούτοι οι λυκάνθρωποι και οι ψηφοφόροι τους είναι τα συμπρώματα βαριάς πάθησης των ανθρώπινων κοινωνιών.Τα βαρίδια που κρατάνε το αερόστατο  της ανθρωπότητας καθηλωμένο. Πώς θα  ξεμπερδέψουμε με δαύτους;

2. Η Βαυαρία απαγορεύει την μπούρκα ενόψει των γερμανικών εκλογών
Η Βαυαρία απαγορεύει την μπούρκα ενόψει των γερμανικών εκλογών

΄Οχι μόνο οι μαντήλες και οι  μπούρκες. Και τα ράσα ,οι σημαίες, τα  σύμβολα που καλλιεργούν τη διαφοροποίηση, το φανατισμό, το ρατσισμό. Και ειδικά τον εθνικισμό και το θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Να είναι απαγορευμένα δια ροπάλου. Και μόνο τις Απόκριες ή για τις ανάγκες  στις ταινίες και τα θέατρα να βλέπει κανείς τέτοια αισχρά και απράδεκτα για την εποχή μας σύμβολα μίσους, διαφοράς, φανατισμού που οδηγούν στο αίμα και τη φρίκη.

 

3.  O … TRABACOULAS  ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ!

Πόσο βλαχαντερό στοιχείο κυκλοφορεί ανάμεσά μας  δε λέγεται. Πας έξω, βλέπεις πώς συμπεριφέρεται  ο κόσμος, έρχεσαι μετά μέσα στη χώρα σου και φρίττεις. Σαν να μην πέρασε μέρα από τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 που άφηναν οι ΄Ελληνες τα χωριά τους και έφταναν καραβιές στην Αθήνα, κουβαλώντας μαζί τους καντάρια επαρχωτισμού και καραβλαχιάς.

Σήμερα τα ίδια. Πας σε μια καφετέρια να πιεις ήσυχα τον καφέ σου και νά΄σου απέναντι ο βλάχος με την τσιγαρούκλα στο χέρι να ρυπαίνει το χώρο, αδιάφορο αν  πιο πέρα μάνα με μωρό στο καρότσι εισπνέουν  θάνατο.

Και σαν να μη φτάνει τούτος, λίγο πιο κει ο άλλος βλαχαντερός  μιλάει επί ώρες στο κινητό  (τεχνολογία επόμενης γενιάς, παρακαλω) με τα …200 λεπτά προς όλους  και τον ακούει όλο το μαγαζί. Μεγαλόφωνα, ξεδιάντροπα, απολίτιστα. Να ρυπαίνει τα αυτιά σου ,να σε βάζει με το στανιό στο σπίτι του, την κρεβατοκαμάρά του, τη βρωμιά του. Λες και είχες όρεξη να μάθεις πώς ζει και ζένεται ο πανάθλιο βλάχος.

 ΄Ω, της βαρβαρότητας ! ” Βλάχος άρχος κι αν γενεί,πάλι βλαχιά μυρίζει”.