ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

 

ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;

Η οικονομική  κρίση στην Ελλάδα ξεκίνησε στην ουσία το 2008.  Η κυβέρνηση Καραμανλή με τις δύο συνεχόμενες θητείες της, είχε ήδη διπλασιάσει  το χρέος και εκτοξεύσει  το έλλειμμα πάνω από 15%  Αυτό, ακριβώς, σηματοδότησε τη χρεοκοπία της χώρας, αφού από εκείνη τη στιγμή το χρέος κατέστη μη βιώσιμο .

Την τραγική κατάσταση της χώρας επισημαίναμε συνεχώς την εποχή εκέινη και στις  5/12 2008 στο θέμα μας με τίτλο

ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ:ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ γράφαμε: ”  …Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ»,όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο  μπλογκ  με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας  Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως  η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν  προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης.  Αλλά, γιατί αυτή η στάση  και των πέντε ελληνικών κομμάτων-συνεταίρων? Τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια, έχουν τους ίδιους λόγους να καμώνονται πως δε βλέπουν τίποτα. Αυτό, γιατί και τα δύο, όταν ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να δανείζονται ασύστολα, επειδή ακριβώς ούτε έχουν να προτείνουν ούτε να εφαρμόσουν κάποιο πρόγραμμα πλουτοπαραγωγικό για τη χώρα. Η εύκολη και συνηθισμένη λύση, λοιπόν, είναι ο αναπόφευκτος και σκληρός δανεισμός. Και την εφαρμόζουν ανελλιπώς και αδιαλείπτως από τη μεταπολίτευση και μετά. Τις συνέπεις από  αυτόν τον άκρατο δανεισμό, τις υφιστάμεθα πια όλοι στο πετσί μας. Ευτυχώς, που με την γενική οικονομική κρίση έγινε απόλυτα εμφανές το πρόβλημα και δε γίνεται να το αποκρύψουν άλλο” Με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ  στις εκλογές τον Οκτώβρη 2009 και πρωθυπουργό το Γ. Παπανδρέου γράφαμε στις 25/4/2010 στο θέμα μας με τίτλο ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΔΝΤ ΕΠΟΧΗ… “… έτσι αυτή τη στιγμή, κατά τη γνώμη μας, η πραγματική λύση-σωτηρία της Ελλάδας ,είναι πάλι μονόδρομος και περιλαμβάνει  τις ακόλουθες στάσεις: 1. Ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας από οικουμενική κυβέρνηση, όπως είπαμε και παλιότερα, η σύσταση της οποίας θα είναι ολοκληρωτικά εξωκοινοβουλευτική από πρόσωπα άφθαρτα και εγνωσμένου κύρους .Αρμόδιος να κινήσει αυτή τη διαδικασία, που είναι καθ΄όλα συνταγματική, αφού η χώρα βρίσκεται στον «έσχατο κίνδυνο», είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δυστυχώς, ο Κάρολος Παπούλιας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων και είναι ο πρώτος, που θα πρέπει να τιμωρηθεί για «έσχατη προδοσία» και να οδηγηθεί στις φυλακές ΄Αρα, ο μόνος που απομένει και θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να πραγματοποιήσει μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος αυτό το ,«εκ των ων ουκ άνευ», πρώτο βήμα της σωτηρίας της χώρας, είναι ο Γ. Παπανδρέου. Αν δεν το κάνει, θα είναι κι αυτός πολύ γρήγορα υπόδικος,  μαζί με το συνάδελφό του Κώστα Καραμανλή. 2.Με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση θα αναλάβει το μέγα ζήτημα της «κάθαρσης» με την τιμωρία  ΟΛΩΝ εκείνων που οδήγησαν τη χώρα, εδώ που την οδήγησαν. Την απαγγελία κατηγοριών και τη διεκπεραίωση της δικαστικής διαδικασίας θα πρέπει να αναλάβουν έντιμοι δικαστές ,με έξωθεν καλή μαρτυρία και καλή νομική παιδεία. Βέβαια, όπως και άλλες φορές  έχουμε υποστηρίξει εδώ (δες στο τέλος παράθεση του σχετικού κειμένου), απόλυτα υπεύθυνοι για τον όλεθρο της χώρας είναι οι πελάτες-ψηφοφόροι των ελληνικών κομμάτων, που επέλεγαν τόσα χρόνια εκείνους που με τους χειρισμούς τους υπέγραψαν την καταδίκη της χώρας. Επειδή, όμως είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να τιμωρήσει κανείς το 70% σχεδόν του ελληνικού λαού (ούτως ή άλλως, η δεινή πενία που θα τους ζώσει σε λίγο θα είναι η δικαιότερη τιμωρία τους), η  παραπομπή και η τιμωρία των ενόχων θα είναι συμβολική- σωφρονιστική. Τέτοια πρόσωπα, που πέρα από τη συμβολική σημασία της καταδίκης τους ,έχουν και πραγματικές-ουσιαστικές ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας, τις οποίες προβλέπει το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο για να καταστεί κάποιος υπόδικος, να δικαστεί και να τιμωρηθεί, είναι: α.Ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος αποδείχτηκε τόσο «λίγος» ,για να αναλάβει, ως όφειλε, πραγματικά σωτήριες πρωτοβουλίες για τη χώρα. β. Οι δύο τελευταίοι ανώτατοι δικαστικοί  λειτουργοί, ο Ρ. Κεδίκογλου τ. πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο  Γ. Σανιδάς, τ. εισαγγελέας του ίδιου ανώτατου δικαστηρίου, οι οποίοι, ενώ διαπίστωναν καθημερινά την καθοδική πορεία της χώρας, όχι μόνο αδράνησαν και δεν κίνησαν καμιά διαδικασία για την τιμωρία των υπαιτίων, αλλά οι ίδιοι  κάλυπταν και απάλλασσαν, με τις ενέργειες και τα λόγια  τους, τους  ενόχους . γ. Οι πολιτικοί που στην τελευταία θητεία τους ,ως μέλη της κυβέρνησης, υπερφόρτωσαν με δάνεια τη χώρα (μέχρι το 2006 το ελληνικό δημόσιο δανειζόταν  7 δις ευρώ το χρόνο. Από κει και μετά για 2-3 χρόνια δανειζόταν 17 δισ το χρόνο!)  και όταν είδαν πως το σκάφος πήρε την επικίνδυνη κλίση για να βυθιστεί, το εγκατέλειψαν άρον -άρον. Υπεύθυνοι γι αυτά τα οικονομικά (και όχι μόνο) εγκλήματα είναι ο τ. πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ,ο «παρακοιμώμενός» του Π. Παυλόπουλος, οι υπουργοί Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης και Ι. Παπαθανασίου και τέλος ο  Β. Πολύδωρας (ο βασικός υπεύθυνος για την καταστροφή της χώρας από τις πυρκαγιές του 2007 στις οποίες κάηκαν ζωντανοί πολίτες και γονείς με μικρά παιδιά).δ.΄Ολοι εκείνοι,οι οποίοι ως αρμόδιοι φορείς της δημόσιας κρατικής εξουσίας, ως προϊστάμενοι ή υπάλληλοι (στατιστική υπηρεσία, γενικό λογιστήριο, τράπεζα Ελλάδος  κ,α) όχι μόνο δεν ανακοίνωναν-κατήγγειλαν, όπως είχαν υποχρέωση τα στοιχεία εκείνα που έδειχναν την πραγματική κατάσταση και τα μεγέθη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά πρωταγωνιστούσαν στην απόκρυψη και την αλλοίωσή τους. ε. Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, εταιρείες και οργανισμοί που τα τελευταία χρόνια έχουν εμπλακεί σε σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα (εξοπλισμοί, Ζίμενς, σιδηρόδρομοι, ομόλογα ταμείων κα). 3.Παραμονή της χώρας στην Ε.Ε, αλλά έξοδός της από την ευρωζώνη, στην οποίαν κακήν κακώς την ενέταξε  ο Κ.Σημίτης με τις γνωστές αλχημείες και τις  παραποιήσεις στοιχείων.  Στη συνέχεια, να ακολουθήσει  υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος κατά 35-40%.Η υποτίμηση αυτή είναι σίγουρο πως θα βοηθήσει αποτελεσματικά το εμπορικό ισοζύγιο, αφού θα μπορούσαν έτσι να αυξηθούν και οι εξαγωγές προϊόντων και εισροή «ζεστού» χρήματος να γίνει  από τον τουρισμό. Παράλληλο βήμα θα πρέπει να είναι και η αναστολή-κατάργηση κάθε εξοπλιστικού προγράμματος και η προσέγγιση με κάθε τρόπο της Τουρκίας, πρωτίστως με την υποχώρηση, ως προς την προσφυγή στο Διεθνές δικαστήριο για την οριστική λύση των εκκρεμοτήτων που ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο χειρών. Στο σημείο αυτό θα ήταν επίσης  εφικτή, η διερεύνηση  του ενδεχομένου αναδιάρθρωσης ή αναδιαπραγμάτευσης του χρέους  σε συνδυασμό με την προσφυγή της χώρας στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές δικαστήριο κατά των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, που έπαιξαν εμφανώς παράνομα παιχνίδια σε βάρος της οικονομίας της χώρας με την απαίτηση καταβολής σοβαρής οικονομικής αποζημίωσης”.   ΄

Μια άλλη εξίσου σοβαρή, ίσως και η  σοβαρότερη, συνέπεια της οικονομικής κατάρευσης της χώρας, που δεν έχει δεόντως εκτιμηθεί και αναλυθεί, είναι  η παρακάτω:  Την επαπειλούμενη άτακτη χρεοκοπίας της χώρας εκμεταλλεύτηκε ασύστολα η   εγκληματική οργάνωση της Χ. Α του Νίκου Μιχαλολιάκου, που  είχε ποντάρει  όλα της τα λεφτά στο χαρτί  της  άτακτης αυτής  χρεοκοπίας .

Το σχέδιο που είχαν εκπονήσει ο αρχηγός με τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χ.Α , είχε ως  πυρήνα του τη έκρηξη  ενός γενικευμένου, αιματηρού εμφυλίου πολέμου και  περιελάμβανε τα εξής σκέλη: α.  Προώθηση στην αστυνομία και το στρατό  Χρυσαυγιτών ή φίλα προσκείμενων στην εγκληματική οργάνωση που θα αποτελούσαν στη διάρκεια που θα ξεσπούσε  ο αναμενόμενος εμφύλιος  την «πέμπτη φάλαγγα» των συνωμοτών. β. Δημιουργία αναταραχής στη χώρα και  στήσιμο  σοβαρών επεισοδίων,ειδικά στο κέντρο της Αθήνας. Την  έναρξη εφαρμογής του σχεδίου σηματοδότησε η  δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβρη του 2008, η οποία, όπως σε άλλα κείμενά μας έχουμε αναλύσει, σχεδιάστηκε- προετοιμάστηκε στα γραφεία της Χ.Α και από το  ίδιο κέντρο εκπορεύτηκε η εντολή εκτέλεσης. Η δολοφονία εκείνη ήταν μια πρόβα τζενεράλε των όσων θα ακολουθούσαν μέχρι τη στιγμή που  η χώρα θα ζούσε την άτακτη χρεοκοπία της.  γ. Ενεργή  συμμετοχή των Χρυσαυγιτών στις διαδηλώσεις των λεγόμενων «Αγανακτισμένων» του Συντάγματος το 2011-12, με ακραία, εξτρεμιστική δράση, όπως πρόκληση πυρκαγιών στο κέντρο της Αθήνας.  Το 2010  είχαμε τα τρία θύματα  που έκαψαν ζωντανά στην  τράπεζα  Μαρφίν   και αργότερα ,το 2012, την ολοσχερή καταστροφή κτιρίων στην καρδιά της Αθήνας (Κοραή, Σταδίου, Πανεπιστημίου και γύρω περιοχών) δ.  Αλλεπάλληλες  επιθέσεις κατά ξένων, ειδικά οικονομικών μεταναστών,  με δολοφονίες και κακοποιήσεις κάθε μορφής  (Η ελληνική βιομηχανία παραπληροφόρησης αποφεύγει ως αυτή την ώρα να δημοσιοποιήσει τη λίστα των δολοφονιών (60 νεκροί) και των επιθέσεων, κακοποιήσεων, άλλων βιαιοτήτων και βαναδαλισμών των Ναζί κατά των  μεταναστών  (3.500).

  Η καθυστέρηση της άτακτης χρεοκοπίας που απέτρεψε τον επαπειλούμενο εμφύλιο ,οδήγησε το Μιχαλολιάκο και τους επιτελείς του  να στήσουν ένα καινούριο σκηνικό αναταραχής και εκρυθμίας με  μια νέα, προγραμματισμένη κι αυτή  δολοφονία, εκείνη του Παύλο Φύσσα, το Σεπτέμβρη του 2013,  την πολιτική ευθύνη της οποίας ανέλαβε αργότερα μετά από πίεση  ο ίδιος ο αρχηγός των Ναζί. ΄Ηταν η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια    πρόκλησης μια γενικευμένης  λαϊκής σύρραξης .

Αλλά, ούτε και σ΄αυτή τη φάση το κομματικό μόρφωμα που νομιμοποίησε η π. εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, πέτυχε το  ζητούμενο. Την  πρόκληση, δηλαδή,  ενός γενικευμένου εμφυλίου, ο οποίος θα οδηγούσε στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου στη χώρα και το σχηματισμό στρατιωτικής  κυβέρνησης  σωτηρίας της χώρας.

 Η μέχρι  αυτή την ώρα αναβολή του θανάτου μιας ήδη χρεοκοπημένης οικονομίας και η διατήρησή της σε κατάσταση κώματος  με μηχανική υποστήριξη, είναι κυρίως αμερικανική επιλογή για τους λόγους που αναπτύξαμε αλλού.  Αλλά, υπό της παρούσες συνθήκες και με τη «θεραπευτική  αγωγή” που ακολουθεί η χώρα, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα ανάκαμψης και επανόδου της οικονομίας στη ζωή.

Αν κάτι θα μπορούσε, όμως,  κανείς να δει ως κέρδος από αυτή την αναβολή του θανάτου («ουδέν κακόν αμιγές καλού»), είναι πως   τελικά αποσοβήθηκε   οριστικά και αμετάκλητα,  όπως φαίνεται, ο κίνδυνο  ενός εμφυλίου πολέμου και μιας πολιτικής-πολιτειακής εκτροπής. Και ακόμα η υποχώρηση του κινδύνου   της έκτακτης  χρεοκοπίας, ανέτρεψε παντελώς  τα σχέδια των Ελλήνων Ναζί και τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης    αντιμετωπίζουν πλέον βαριές ποινές, ,που πιθανότατα τουλάχιστον για τους πρωτοκλασάτους,  θα μετριούνται σε ισόβια.

(Συνεχίζεται)

_____________________________________________________________________

1. ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ. “ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗ,ΤΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ”

2.ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.  ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ  …ΣΤΡΟΦΕΣ

3. ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΟΥ “ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ” ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

4.   ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ  ΒΙΕΝΗ  ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΘΗΝΑ;

1. ΤΟΥ ΠΑΜΑΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΑΪ

Νέα δημοσκόπηση: Κεφάλι 17 μονάδων για ΝΔ: 32,5% – ΣΥΡΙΖΑ 15,5%

Αναλυτικά:

• ΝΔ 32,5% (από 33%)
• ΣΥΡΙΖΑ 15,5% (από 16,5%)
• Χρυσή Αυγή: 7,5%
• ΚΚΕ 7,5%
• ΠΑΣΟΚ 6,5%
• Πλεύση ελευθερίας 2%
• Αλλο κόμμα 6,6%
• Αποχή 15,5%

ΠΑΜΑΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΑΪ. “Ρωτήστε και τον μπάρμπα μου τον ψεύτη”! Παράδειγμα:  Στην ΑΠΟΧΗ δίνουν 15,5%  (ασκήσεις “επί χάρτου”). Στις τελευταίες εκλογές Η ΑΠΟΧΗ, ΤΑ ΛΕΥΚΑ-ΑΚΥΡΑ  πλησίασαν τα 4 εκατομμύρια. Το εκλογικό σώμα αποτελείται από 10 εκατομμύρια, έχοντες δικαίωμα ψήφου). Πώς συμβαίνει στις δημοσκοπήσεις  η ΑΠΟΧΗ να εισπραττει 15.5% και  την ….Κυριακή των εκλογών 40% και περισσότερο;

Διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι στη βιομηχανία παραπληροφόρησης. Αλλά και και οι  εταιρίες δημοσκοπήσεων με τις πέτσινες έρευνες, δεν πάνε πίσω.

2. ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ

Μίκης Θεοδωράκης: Εζησα γαλήνιος και ευλογημένος -Σας αποχαιρετώ με τον ίδιο τρόπο

Η αυτοκριτική είναι προτέρημα, από τα σημαντικότερα, αλλά και από τα δυσκολότερα .Ο Μίκης το στερείται. ΄Εζησε, όντως, όπως πιστεύει, έντονα, αλλά ξέχασε να πει ή δε θέλει, πως έζησε και με “τρικυμία εν τω κρανίω”. Φορές με κομμουνιστική φόρτιση, αλλά και με  εθνικισμό, ρατσισμό, ακόμα και σε σύμπνοια με τη Δεξιά.  Σε σημείο, δηλαδή, “να μη γνωρίζει η αριστερά του τί ποιεί η δεξιά του”.

3. Νέο θρίλερ: Αλλοι 3 Τούρκοι συνόδευαν τους δύο κομάντος που ζήτησαν άσυλο -«Χάθηκαν» στην Ελλάδα

Δε γίνεται. “΄Ανοιξε η γη και τους κατάπιε”; ΄Η μήπως  το μακρύ χερι του Ερντογάν τους βρήκε κι εδώ και τους έριξε στη θάλσασσα ή τους γύρισε πίσω στα μπουντρούμια- “Το εξπρές του Μεσονυχτίου”;  Γίνονται αυτά;  Μπορεί να χάνονται έτσι άνθρωποι σαν να είναι καρφίτσες ή να κυκλοφορούν αναμεσά μας, πράκτορες του δικτάτορα της Τουρκίας, με έδρα τους την Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα;

 

4. Ο ΕΤΗΣΙΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ MERCER

Γιατί η Βιέννη είναι η καλύτερη πόλη στον κόσμο για να ζεις

Το παρακάτω κείμενό μας το αφιερώνουμε στη MERCER, μήπως και μάθει καμιά φορά πώς να συντάσσει τη λίστα με τις καλύτερες χώρες ή πόλεις για να ζεις:

 

“Ω μεγίστης Παλλάδος καλούμεναι, Πασών Αθήναι τιμιωτάτη πόλις”! (Σοφοκλής)

19-2-2013

Βρέχει σήμερα από το πρωί. ΄Ωρες-ώρες  τουλούμια.  2  μήνες έλειπα εξωτερικό και άλλους 3-4 είχα να πατήσω Αθήνα. ΄Οταν είμαι Ελλάδα, την αράζω στην Εύβοια, σπάνια κατεβαίνω Αθήνα. Σήμερα, αν και βρέχει είπα να κατέβω για κάτι δουλειές στην πρωτεύουσα. Δεν είναι και μακριά, σε 1 ωρίτσα από Χαλκίδα, τσουπ στο κέντρο.

Τέλειωσα νωρίς με τις υποχρεώσεις και είπα  να πιω έναν καφέ,να ξελαμπικάρει το μυαλό μου .Κάπου τελικά έχωσα το αμάξι,  πήρα την ομπρέλα κα κίνησα για το παλιό  Dolce τη Σκουφά (τώρα το λένε αλλιώς).  Δεν είναι και τόσο άσχημη η κατάσταση στο δρόμο. Εν τάξει, βρέχει, τρέχουν ποτάμια  στην άσφαλτο, φυσάει και λίγο, αλλά δεν είναι η κόλαση. Μάλιστα,κάποια στιγμή ψιλοσταμάτησε η βροχή και πήγε να “σκάσει μύτη”  ήλιος .Θα δεις, λέω μέσα μου,σε κανα 2 ώρες θα βγει λιακάδα, έτσι είναι η Αθήνα, “χαρά θεού”!

Περπατάω και σκέφτομαι το Λονδίνο κάτι χρόνια πριν . Τί ήταν αυτό, θεέ μου; Να βρέχει συνέχεια ,ώρες, μέρες, βδομάδες. Μια φορά θυμάμαι θα έβρεχε και 10 μέρες ασταμάτητα. Ομπρέλα δεν μπορούσες να κρατήσεις από τον αέρα, πού να βγεις να πας. Περιπέτεια να φτάσω στο Κολλέγιο στις 9 το πρωί και να γυρίσω πίσω στις 4 το απόγευμα. Μετά,το βράδυ πού να πας με τέτοιο σκατόκαιρο, δε σου κάνει καρδιά να βγεις πάλι, να γίνεις παπί, για να πας σε μια παμπ να πιεις ένα ποτό ,να κάνεις κανένα “καμάκι”. ΄Αρα,  κι απόψε μέσα, καλύτερα.

Το ίδιο και στη Βιέννη. Πριν 2 χρόνια,  Μάρτης μήνας, έμεινα καμιά 15 μέρες. Κόλαση! Απαίσια βροχή, καρεκλοπόδαρα, συνεχώς, ασταμάτητα, μέρα νύχτα. Είμαι 2 μέρες κλεισμένος μέσα, μπαϊλντισα. Να βγω έξω να αναπνεύσω οξυγόνο (και ας είναι υγρασία), απλά, μέσα να μην μείνω άλλο. Το αποτολμώ εκεί στις 12 το μεσημέρι και βγαίνω στο δρόμο . Ο αέρας να λυσσομανάει, η υγρασία και η ομίχλη ένα κουβάρι, να το κόβεις με το μαχαίρι. Η ομπρέλα τσακίζεται ,ο θόλος του πανιού γυρίζει ανάποδα, μια δυο προσπάθειες να τον επαναφέρω, θαρρώ πως παλεύω με τα στοιχειά της φύσης, μάταια, την πετάω (καινούρια ομπρέλα) και μένω στη βροχή να μου μαστιγώνει τα μούτρα, τα παπούτσια μούσκεμα,τα ρούχα βαριά κι ασήκωτα, το παγωμένο νερό να κυλάει στο σβέρκο, στην πλάτη, να σου περονιάζει τα κόκαλα. ΄Ενα ,δράμα,μια οδύσσεια. Και να μη βρίσκεις και καφετέρια της προκοπής. Μπαίνω σε κάτι Στάρμπαρκς στο κέντρο της πόλης, πήχτρα, δεν βρίσκω θέση,φεύγω. Κάπου μετά από ώρα, κοντά στην πλαταιούλα που είνα το άγαλμα του Γουτεμβέργιου, μπαίνω σε ένα καφέ μπιστρό,στάζω από την κορυφή ως τα νύχια. Κουρνιάζω σε μια γωνιά και παραγγέλνω ένα εσπρέσσο. Πώς να το πιεις, να το ευχαριστηθείς τυλιγμένος με την… μπουγάδα ,να τρέμεις,να τουρτουρίζεις ; Καλύτερα να φύγω, να χωθώ πάλι στο δωμάτιο του ξενοδοχείου,να στεγνώσω, τουλάχιστον να μη βρέχομαι,να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου. Κι ας κλείσω και 3 και 4 μέρες μέσα,δεν ξαναβγαίνω,αν είναι έτσι ο καιρός μέχρι την ώρα που θα φύγω από τούτη την απαίσια πόλη, αλλά την…πεντακάθαρη, με την τέλεια αποχέτευση, με τις ανύπαρκτες λακούβες, με τη σήμανση “ρολόι” στους δρόμους. Να πάω στην Αθήνα, στην πόλη μου, που διάβαζε προχτές πως την έχουν κατατάξει κάπου …30ή λέει, ανάμεσα στις χειρότερες πρωτεύουσες του κόσμου με πρώτη τη…Βιέννη!

Ρε, είσαστε καλά; Τέτοια τύφλα, τέτοια φανατίλα και προκατάληψη πια; ΄Η μην είστε εντελώς ηλίθιοι οι κριτές; Με ποια κριτήρια κατατάσσετε τις καλύτερες και τις χειρότερες πόλεις; Τί πάει να πει η Βιέννη είναι μια κούκλα; Μέσα κούκλα, έξω πανούκλα; Πρώτο κριτήριο ποιότητας ζωής δεν είναι ούτε η ανύπαρκτη λακούβα της πρωτεύουσας της Αυστρίας ούτε τα καλοδιατηρημένα, παμπάλαια κτίρια με τη μούχλα να έχει κάνει στρώμα “λίπους” στους τοίχους. Την ποιότητα στη ζωή την καθορίζει ΠΡΩΤΑ η φύση, ο καιρός, το κλίμα,ο ήλιος, ο καθαρός ουρανός. Δε λέω, η Αθήνα δεν είναι εκείνη που ξέραμε πριν 30 χρόνια. Τότε ήταν όντως καλή, καλύτερη, κάλλιστη. Δεν ήταν μόνο το κλίμα,ο γαλανός ουρανός, ο λαμπερός ήλιος,οι μοσκοβολιές στις αυλές των μονοκατικιών. ΄Ηταν και η φραπεδιά στο Λέντζο (έκλεισε προχτές κι αυτός), ο αυθορμητισμός των συνελλήνων, να σου πιάνει ο άγνωστος κουβέντα στο  λεπτό ,να κουτσομπολέψετε μαζί, να αρπαζόσαστε για κόμματα, αρχηγούς, πρωθυπουργούς,να τρωγόσαστε και στο λεπτό να καταλαγιάζουν τα πολιτικά πάθη, πάλι φίλοι, τακίμια, πριν 2 ώρες άγνωστοι, τώρα να πίνετε ρακή αντάμα στο ουζάδικο στην Καρίτση, εκεί απέναντι από το ιστορικό θέατρο και τα ΝΕΑ -ΒΗΜΑ του Λαμπράκη,που σημάδευσαν και τα δυο τη ζωή μας.

Σήμερα,δεν είναι ίδια η Αθήνα, χάλασε με την πολυκοσμία, με την εγκατάλειψη. Αλλά, δεν παύει να είναι η Αθήνα. Με τον ήλιο να λάμπει στο στέμμα της 345 μέρες το χρόνο, με τους 12 και 16  βαθμούς της το καταχείμωνο, με υγρασία ανύπαρκτη, με τις γραφικές ακόμα γωνιές στου Ψυρρή, στο Μοναστηράκι, στην Πλάκα, τα Εξάρχεια. Να αγνατεύεις απέναντι από τον ΄Αγιο Δημήτρη το Λουμπαρδιάρη τον Παρθενώνα. Στην ίδια θέση αγέρωχος, μεγαλοπρεπής, επιβλητικός, να στέκεται στο λόφο της Ακρόπολης και να παρατηρεί έκπληκτος σ΄αυτό τον τόπο τους ανθρώπους  να συμπεριφέρονται ίδια, χιλιάδες χρόνια τώρα, έτσι παθιασμένα, θυμικά,  σαν οι θεοί τους να τους μετάγγισαν τη δικιά τους ξεγνοιασιά, το κέφι, την οργή, την τρέλα.  Να  βολτάρεις στο Θησείο ανάμεσα στις αρχαίες, τις “αγιασμένες” πέτρες, την Αγορά. Να βλέπεις με τα μάτια της ψυχής σου ολοζώντανους τους Σοφιστές να χαριεντίζονται και να λογοπαίζουν με τους έφηβους μαθητές τους στις “σχολές”, αλλά στα “καφενεία” (υποδηματοποιεία και  αρωματοποιεία, όπως τα περιγράφει ο Λυσίας στο λόγο του “Υπέρ Αδυνάτου”).

Για ποια ποιότητα ζωής μου λέτε στις  Βιέννες, τα Λόντρα και τα “πράσινα άλογα” ;.Εδώ είναι η ζωή, στην Ελλαδίτσα μου, δεν την αλλάζω με καμιά. 40 χώρες γύρισα, μόνο εδώ είδα να χαμογελάνε οι θεοί στους ανθρώπους και  να αντιγράφουν οι θνητοί τα πάθη των θεών και των ημίθεων,τις αρετές και τις κακίες τους.

Τραβάτε εσείς Συν-έλληνες στη ξενιτιά,στην ανήλιαγη μαυρίλα να ψάχνετε για δουλειά, να σας έχει ο Εγγλέζος “κλωτσοσκούφι”. Λες και θέλει πολλά ο άνθρωπος να ζήσει και να είναι ευτυχής.΄Ενα πιάτο φαϊ, ένα ποτηράκι,καλό κρασί και καλή παρέα,”έξω καρδιά”. Αυτό ζητάει η ψυχούλα του ανθρώπου για να βρει σύχαση ,αναπαμό ,ευτυχία. Η ευτυχία είναι μαζεμένες καλές στιγμές, καθόλου πομπώδης και λαμπερή. Και πάνω από το κεφάλι σου να λάμπει τσίτσιδος ο λαμπερός δίσκος του ήλιου, πηγή ζωής, έρωτα,αισιοδοξίας, κεφιού. “Πλούσια τα ελέη”, η παράδεισος στη γη, που  γράφει ο Κρητίκαρος λογοτέχνης, η  ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ που δεν τη μετράνε, όμως,  έτσι οι άσχετοι,οι αδαείς.

Κάθισα στο  Dolce σε τραπέζι έξω, στο πεζοδρόμιο.  Παράγγειλα εσπρεσσάκι, μοσκοβολάει,μέχρι δω φτάνει το άρωμά του.Δεν κάνει κρύο καθόλου,σταμάτησε και η βροχή. Απέναντι στον τρούλο του Αγ Διονυσίου του Αεροπαγίτη και  στο παλιό κτίριο που στεγαζόταν το πάλαι ποτέ ,καλό “πρότυπο Σχολείο Αθηνών”, κάτι αλανιάρες αχτίνες του ήλιου κυνηγάνε η μια την άλλη, τρελές, ατίθασες, λυγερές.

΄Ετσι μου΄ ρχεται, να βγάλω, (όπως οι παλιοί καθηγτές μας στα σχολεία)  μπλοκάκι, (εμείς οι νεότεροι δεν βγάζαμε κατάλογο) και να βαθμολογήσω με την ψυχή πρώτα :Αθήνα= άριστα, 10! Βιένη= 5, με το ζόρι τη βάση. Και μην εκπλήσσεσθε εκεί στις Βιέννες σας . Ε,τι να κάνουμε; Στην Αθήνα όντως οι δρόμοι δεν είναι πάντα τόσο καθαροί,αλλά ,να, είναι που δε βρέχει ασταμάτητα, μέρες, βδομάδες, μήνες, να τους ξεπλένει  η βροχή και να μένουν παστρικοί, όπως κάνει με τα δικά σας εκεί πεζοδρόμια και την άσφαλτο χωρίς… σαμάρια!

Αν σας αρέσει αυτή η ποιότητα ζωής, με γεια σας με χαρά σας. Εμένα μου περισσεύει. Βολεύομαι  καλύτερα μακριά σας, στο δικό μου “κλεινόν άστυ”, (με ό,τι σημαίνει αυτό για τη δικιά μου φαντασία).Δε σας  χαρίζω  αυτή την πόλη με τίποτα!