ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Τσίπρας: Αναλαμβάνω τις πολιτικές ευθύνες για τις φονικές φωτιές στο Μάτι
Ενδείξεις εμπρησμών
Την καλύτερη δυνατή οργάνωση της Πολιτείας και της κοινωνίας ζήτησε επίσης ο πρωθυπουργός, παίρνοντας αφορμή από τις ενδείξεις εμπρησμού, που ερευνούν οι αρμόδιες αρχές. Όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, «θα έχετε ενημερωθεί όλοι ότι οι ενδείξεις που έχουμε, και που ερευνούν ήδη οι αρμόδιες αρχές, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πίσω από τις φονικές πυρκαγιές είχαμε εμπρησμούς. Δεν ξέρουμε ποιος κρύβεται από πίσω, ποιος είναι ο στόχος τους, και δεν πρόκειται να μπούμε σε κυνήγι μαγισσών, σε παιγνίδι σεναρίων. Να κρυφτούμε πίσω από θεωρίες συνωμοσίας, για να δώσουμε εύκολες απαντήσεις. Ξέρουμε όμως, και πρέπει να γίνει σαφές αυτό σε κάθε πολίτη -τόνισε πολύ χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας- ότι έχοντας αυτή τη γνώση οφείλουμε εδώ και τώρα να οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την άμυνα της πολιτείας και της κοινωνίας απέναντι σε τέτοιου είδους εγκληματικές πράξεις».
«Ισως να προσπαθήσουν ξανά οι εμπρηστές»
«Αν στόχος των δραστών -επέμεινε ο κ. Τσίπρας για τους εμπρησμούς- είναι να πλήξουν την κοινωνική συνοχή, να δημιουργήσουν αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες, τότε ίσως προσπαθήσουν ξανά. Πρέπει να είμαστε όλο το καλοκαίρι σε εγρήγορση και ετοιμότητα. Από κάθε άποψη. Να οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την άμυνα της πολιτείας, και της κοινωνίας. Να εγγυηθούμε την προστασία του κάθε πολίτη, αλλά και να οργανώσουμε την εθελοντική κινητοποίηση όλων των πολιτών στην αντιμετώπιση παρόμοιων προκλήσεων. Οι εθελοντές στην αντιμετώπιση της τελευταίας καταστροφής, η προσφορά τους, η συμμετοχή τους δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό. Και είναι και ο μόνος τρόπος να οργανώσουμε αποτελεσματική άμυνα απέναντι σε κάθε σχέδιο που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συμμετρικούς όρους», σημείωσε ο πρωθυπουργός.
Σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, διέπραξε ως ανώτατος θεσμικός “άρχων” μιας συντεταγμένης και έννομης πολιτείας, ένα βαρύτατο ολίσθημα. “Εξύβρισε” στην αρχαιοπρεπή σημασία του όρου, τους νεκρούς των πρόσφατων πυρκαγιών με όσα παραπάνω διατύπωσε στο λόγο του ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου.
Το πρώτο, μέγα ολίσθημα ήταν αυτό . Διέπραξε όμως και δεύτερο σφάλμα , όχι, βεβαια, του ηθικού βάρους του πρώτου, αλλά καθόλου αμελητέο. Θα επιχειρηματολογήσουμε για να στηρίξουμε την άποψή μας , ξεκινώντας από το δεύτερο.
Ανέλαβε, λέει ο πρωθυπουργός την πολιτική ευθύνη “για τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι”. Κατ΄αρχήν , ο όρος πολιτική ευθύνη υφίσταται στην ουσία του, μόνο ως έκφραση αναγνώρισης λάθους, συγγνώμης, λύπης, αγανάκτησης. Αν, επομένως, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ολιγωρία ή άλλες σοβαρές ελλείψεις στο συντονισμό του έργου της διάσωσης των πληγέντων από τις πυρκαγιές, τότε οι ευθύνες είναι ποινικές και δευτερευόντως πολιτικές.
Αν, όμως, όπως λέει, η κυβέρνηση, έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για τη σωτηρία όσων χάθηκαν ή τραυματίστηκαν και την ηθική και υλική παραμυθία όλων όσοι επλήγησαν από το κακό , ούτε ποινική ούτε πολιτική ευθύνη υπάρχει. Τότε, γιατί ο πρωθυπουργός προχώρησε σε ανάληψη μιας, ως μη όφειλε, τέτοιας πολιτικής ευθύνης;
Μα, για το λόγο που το έκαναν όλοι οι πολιτικοί από τη μεταπολίτευση και μετά. Ειδικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και κατά κόρον ο Ανδρέας Παπανδρέου. Οι λόγοι για να μην μακρηγορούμε, αναλύοντας τα αυτονόητα και πασιφανή ,είναι καθαρά δημαγωγικοί και στερούνται πολιτικής ουσίας και εντιμότητας . Θα λέγαμε πως η ανάληψη μιας τέτοιας ανώδυνης πολιτικής ευθύνης είναι ένας συνήθης και αποδεκτός κανόνας του σαβουάρ βιβρ της πολιτικής για κομματικό διάφορο! Τίποτα περισσότερο.
Το λάθος που προσδιορίσαμε, όμως, ως το πλέον σοβαρό , είναι εκείνο της “εξύβρισης” των νεκρών. Ενώ ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε πως οι φονικές πυρκαγιές ήταν εμπρησμοί, απέφυγε, έστω και αορίστως να αποκαλύψει (ενώ γνωρίζει) την ταυτότητα των δραστών -εμπρηστών .Αλλά ,το χειρότερο, να προχωρήσει σε δέσμευση “δια λόγου τιμής” πως σύντομα οι δράστες και πάση θυσία θα οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Δεν είπε λέξη γι΄αυτό. Καμιά αναφορά. Ανάφερε πως θα εγγυηθεί την προστασία του πολίτη και άλλα τέτοια παρεμφερή και ηχηρά. Για τη δικαίωση των νεκρών, όμως ,κουβέντα! Αλλά, μετά από μια τέτοια τραγωδία με 87 νεκρούς, αν κάτι προέχει, ως όρος sine qua non, αυτή τη στιγμή, είναι η δικαίωση των νεκρών.
Κι αυτή τη δικαίωση δεν την απαιτεί μόνο ο χαρακτηρισμός πολιτείας κεκτημένης (έστω) ενός στοιχειώδους δικαικού πολιτισμού. Είναι επιταγή της Δίκης και της Νέμεσης. Και η ελληνική τουλάχιστον αρχαιότητα, διακήρυττε τη δεσμευτική και διαχρονική παράδοση του πολιτισμού της στην άνευ όρων δικαίωση των νεκρών δια της τιμωρίας των δραστών.
Στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός διάλεξε να είναι αρχηγός κόμματος και όχι πρωθυπουργός. Ακόμα χειρότερα, θυμήθηκε τον παλιό, δημαγωγό και λαϊκιστή Αλέξη Τσίπρα της τότε Αντιπολίτευσης.
Αλλά υπάρχει ακόμα κάτι χειρότερο για τον κομματικό κόσμο της χώρας και ειδικά για τα δύο μεγάλα κόμματα. Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση πάνω από τα καμένα και άθαφτα ακόμα πτώματα των τραγικών συμπολιτών μας, έχουν αποδυθεί σε αγώνα δρόμου για το ποιος θα αποκομίσει περισσότερα κομματικά οφέλη από αυτή την τραγωδία.
Αρνούμενοι και οι δύο θεσμικοί παράγοντες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους , αναλώνονται σε νεφελώδεις προσδιορισμούς ευθύνης και αμφισημίες περί της ταυτότητας των δραστών των δολοφονικώς πυρκαγιών. Γνωρίζουν και οι μεν και οι δε τους δράστες. ΄Εστω και ως ηθικούς αυτουργούς.
Τους είδε σύμπας ο ελληνικός λαός στις μαζώξεις των εθνικιστών στη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, την Αθήνα με περιφερόμενες κρεμάλες, υψωμένες γροθιές, κατάρες και βωμολοχίες απίστευτης χυδαιότητας. Η ίδια η κυβέρνηση αποκάλυψε και ποιος χρηματοδοτούσε τους διοργανωτές αυτών των συλλαλητηρίων τους παραληρήματος, της τύφλας και του μίσους.
Σήμερα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ξορκίζουν αμφότερους. Εντολείς και εκτελεστές . Η μεν κυβέρνηση γιατί μέχρι πρότινος «έπινε νερό» στο όνομα του δικτάτορα της Ρωσίας, η δε αντιπολίτευση που σιγοντάριζε τεχνηέντως τις περιφορές της «κρεμάλας», τρέμει μη της χρεώσουν την ηθική αυτουργία του φοβερού εγκλήματος στο Μάτι.
Το κομματικό σύστημα της χώρας σε όλη του την έκταση και το περιεχόμενο, ασέλγησε στα πτώματα των νεκρών από τις πρόσφατες πυρκαγιές για καθαρά μικροκομματικούς λόγους. Εμείς θα σταθούμε στην ιστορική μας ευθύνη και στη μνήμη και τη δικαίωση των νεκρών της τραγωδίας, θα συνεχίζουμε,”χωρίς φόβο και πάθος”, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.