1.α.Τσίπρας από ΔΕΘ κατά κυβέρνησης: Τρώνε από τα έτοιμα που με κόπο δημιουργήσαμε
β. Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΥΠΟΤΙΜΑ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ»
Θεοδωρικάκος για Novartis: Το μεγάλο σκάνδαλο είναι η μεθόδευση από την προηγούμενη κυβέρνηση
Είναι γεγονός πως ο Υιός “κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα” .Και φυσικά,αποκλείεται να το παραδεχτεί, να πει καλό λόγο για τους προηγούμενους. Είπαμε, η Δεξιά έχει το γενετικό υλικό του σκορπιού. Δεν αλλάζει στον αιώνα τον άπαντα. Τσιμπάει και χύνει δηλητήριο από έξη και χαρακτήρα.
Και είναι κάτι ακόμα που ο Αλέξης Τσίπρας νομίζουμε πως δεν έχει αντιληφθεί. Η Δεξιά δεν έχει τσίπα. Η περίφημη “αιδώς” της αρχαίας ελληνικής παράδοσης και συμπεριφοράς , είναι παντελώς άγνωστη,ακόμα και ως λέξη σε οπαδούς και κεφαλές. Ούτε η υστεροφημία τους ενδιαφέρει. Γνωρίζουν πως η στρατευμένη ιστορία είναι πρωτίστως δικιά τους επινόηση. ΄Ενας πληρωμένος κοντυλοφόρος τους ,μπορεί να θολώσει τα νερά, να κάνει τη νύχτα, ημέρα.
΄Αρα την έχουν εξασφαλίσει κι αυτή, δοθέντος πως δεν τους ενδιαφέρει η άποψη του μη Δεξιού, η οποία a priorri για δαύτους είναι στρεβλή και εχθρική. Οι δικοί τους οπαδοί, οι ψηφοφόροι είναι ουσιαστικά άνθρωποι με μέτρια παιδεία, λούμπεν, φανατικοί και με λειψή έως καθόλου κριτική ή στοχαστική ικανότητα. Οπότε, εκείνοι που στηρίζουν την παράταξη,είναι εξασφαλισμένοι στις κάλπες, που είναι και το βασικό ζητούμενο. Γι΄αυτό και επί χρόνια ολόκληρα η κομματική βάση της αλήστου μνήμης ΕΡΕ και αργότερα της Ν.Δ είναι αρραγής και σταθερή κατά κανόνα.
Παραδείγματα , ως η άμμος της θάλασσας, στη νεότερη και σύγχρονη Ιστορία της χώρας. Να θυμηθούμε τους τελευταίους ηγέτες της παράταξης. Κωνσταντίνος Καραμανλής και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Δυο μορφές που κυριάρχησαν στο πολιτικό σκηνικό για πολλές δεκαετίες.
Το έργο τους η Ιστορία το αποτιμά αρνητικά. Και το ελάχιστο θετικό έργο που θα μπορούσε κανείς να τους αναγνωρίσει, κι αυτό είναι περισσότερο αποτέλεσμα συγκυριών ή πιέσεων ,παρά πολιτικής βούλησης. Για παράδειγμα η νομιμοποίηση του παράνομου τότε ΚΚΕ.
Από την άλλη, η διαφθορά, τουλάχιστον του ενός… Καππαδόκη, του Κ. Μητσοτάκη ,είναι παροιμιώδης. Μέσα σε λίγα χρόνια, αρχής γενομένης από την “Αποστασία”, ,απόκτησε μια τεράστια περιουσία, την οποία συνεχίζουν να νέμονται σήμερα τα παιδιά του, χωρίς ποτέ να έχει απολογηθεί η οικογένεια ή να παρουσιάσει ένα, έστω λογικοφανές, “πόθεν έσχες”. Αλλά και η οικογένεια Καραμανλή, με “πατριάρχη” έναν ασήμαντο δικηγόρο από τας…Σέρρας ,πέρα από το “τζάκι” που δημιούργησε ο ιδρυτής της, τα μέλη της κατέχουν μια επίσης τεράστια περιουσία,που σε καμιά περίπτωση η απόκτησή της δε δικαιολογείται από τις… μισθολογικές απολαβές, έστω και ενός πρωθυπουργού και προέδρου της Δημοκρατίας.
Αν Αλέξης Τσίπρας τα γνώριζε όλα αυτά, ή δεν είχε άλλους λόγους να τα ξεχνά,όφειλε σήμερα να μην έχει αφήσει σε χλωρό κλαρί την αμαρτωλή παράταξη. Και όχι μόνο σε θέματα οικονομίας. Το χειρότερο είναι πως πέρα από το γεγονός πως δεν ασκεί σοβαρή και αμείλικτη κριτική,σήμερα έφτασε στο σημείο να απολογείται και ο ίδιος και οι θύτες να απειλούν πως φυλακή δε θα πάνε όσοι είναι ως τα λαιμό χωμένοι στο σκάνδαλο Νovartis, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας και ο… Ρασπούτιν που τάχα το έστησαν!
“Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι”, Αλέξη Τσίπρα. Η απόλυτη ανηθικότητα. Ξύπνα!
2.Ο δήμαρχος Σπάρτης απαντά στον Μπόρις Τζόνσον για τα «ερείπια» της πόλης
Στις δηλώσεις που έκανε πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον, για τη «σκληρή στρατιωτική πόλη» της Σπάρτης, από την οποία δεν απομένουν παρά μόνο «ερείπια» απάντησε ο δήμαρχος της πόλης Πέτρος Δούκας, προσκαλώντας τον μάλιστα να την επισκεφθεί και να πάρει μια γεύση «της φιλοξενίας και της ιστορίας μας».
Ο Τζόνσον, μιλώντας πρόσφατα σε μαθητές δημοτικού σχολείου, αναφέρθηκε στις κλασικές σπουδές του, επισημαίνοντας ότι επί 20 χρόνια μάθανε λατινικά και αρχαία ελληνικά «και τώρα είναι πρωθυπουργός». Στη συνέχεια όμως συνέκρινε την Αθήνα με τη Σπάρτη, λέγοντας ότι η πρώτη ήταν πιο δεκτική και υποδεχόταν ανθρώπους απ’ όλον τον αρχαίο κόσμο, ενώ η Σπάρτη τους έδιωχνε όλους. «Η Αθήνα έχει αφήσει πίσω της απίστευτα ένδοξες στιγμές ενώ στη Σπάρτη υπάρχουν μόνο ερείπια. Αυτό δηλώνει κάτι σημαντικό: ότι οι πολιτισμοί πρέπει να είναι ανοικτοί και δεκτικοί, για να είναι επιτυχημένοι», είπε ο Βρετανός πρωθυπουργός, την ώρα που η Βρετανία ζει στη δίνη του Brexit,
«Μιλώντας σε μαθητές δημοτικού στο Λονδίνο, είχατε την καλοσύνη να αναφερθείτε στη σπουδαία μας Πόλη. Απλώς να διευκρινίσω κάποια πράγματα για τη Σπάρτη. Η Σπάρτη ήταν δημοκρατία των πολιτών με προοδευτικό πολίτευμα», αναφέρει ο δήμαρχος στην επιστολή του και συνεχίζει: «Την εξουσία ασκούσαν: 1. η γενική συνέλευση, η Απέλλα, 2. Οι πέντε Έφοροι που εκπροσωπούσαν τον δήμο (τους απλούς πολίτες) και επιλέγονταν από τον δήμο (πιθανότατα με κλήρωση, για μονοετή θητεία) και είχαν διευρυμένες πολιτικές και εκτελεστικές εξουσίες, 3. Η Γερουσία, αποτελούμενη από 28 άνδρες άνω των 60 ετών που εκλέγονταν από την Απέλλα και 4. Από τους δύο βασιλείς των δύο βασιλικών οίκων της Σπάρτης που ελέγχονταν ο ένας από τον άλλο και η στέψη τους έπρεπε να εγκριθεί από τη Γερουσία. Οι βασιλείς ήταν αρχιστράτηγοι, μόνο εν καιρώ πολέμου. Όμως ο πόλεμος ήταν κάτι που αποφασιζόταν από την Απέλλα και τους 5 έφορους, όχι από κάποια στρατιωτική χούντα».
********
Δήμαρχε,δεν είναι όλα δημαγωγία και τοπικισμός. Ούτε η Ιστορία εργαλείο που μπορεί ο καθένας να το χρησιμοποιεί όπως και όπου θέλει. Γυρίζει μπούμερανγκ.
Κατά τα άλλα, πολύ καλά τα λέει , ο τρελούτσικος Μπόρις, ο οποίος τουλάχιστον ελληνική ιστορία φαίνεται να έχει διαβάσει καλά.
΄Οσο για σένα, πριν γράψεις τις ανιστόρητες μπαρούφες,όφειλες να συμβουλευτείς, έστω και έναν καθηγητή που διδάσκει το μάθημα της Ιστορίας σε κάποιο Λύκειο της πάλαι ποτέ ηρωικής πόλης σου, ο οποίος, αν μη τι άλλο, θα σου εξηγούσε πως…άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. Θα μάθαινες ποιο ήταν το πολίτευμα της Αθήνας και ποιο της Σπάρτης, σύμφωνα τουλάχιστον, με την άποψη του Περικλή στον περίφημο Επιτάφιο,που διέσωσε ο Θουκυδίδης.
΄Αλλη φορά να σιωπάς!
3. Ο λόγος που οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν ναούς πάνω σε σεισμικά ρήγματα
Τον λόγο που οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν ναούς πάνω σε σεισμικά ρήγματα, προσπάθησε να εξηγήσει Βρετανός γεωεπιστήμονας.
Ο λόγος για τον Καθηγητή Ιαν Στιούαρτ, διευθυντή του Ινστιτούτου Βιώσιμης Γης του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, ο οποίος σε έρευνά του -που ανέλυσε σε σχετικό ντοκιμαντέρ στο ΒΒC, εξηγεί γιατί οι πρόγονοί μας επέμεναν να χτίζουν ναούς και άλλα αγάλματα ως ένδειξη λατρείας σε περιοχές που γνώριζαν ότι έχουν «χτυπηθεί» από σεισμούς.
Στη μελέτη του, ο Ιαν Στιούαρτ υποστήριξε πως ο σεισμός για τους αρχαίους είχε ιερή και θεϊκή προέλευση γι’ αυτό και επέμεναν να χτίζουν ναούς σε σεισμογενείς περιοχές.
Δελφοί και ενεργά ρήγματαΟ Στιούαρτ βασίστηκε στη θεωρία παλιών επιστημόνων, οι οποίοι είχαν αναφέρει πως οι Δελφοί έγιναν ιερό μέρος για τους αρχαίους επειδή εκεί υπήρχε μια ιερή πηγή που εκλύονταν από ένα σεισμικό ρήγμα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι παρότι ένας σεισμός κατέστρεψε το ιερό των Δελφών το 373 π.Χ., ο ναός κτίσθηκε ξανά στο ίδιο σημείο.
Ο Στιούαρτ θεωρεί όμως ότι οι Δελφοί δεν αποτελούσαν εξαίρεση και ότι κι άλλες τοποθεσίες -όπως οι Μυκήνες, η Έφεσος, η Κνίδος και η Ιεράπολις- είχαν, επίσης, αποκτήσει ξεχωριστό «στάτους», εξαιτίας της παρουσίας γειτονικών ρηγμάτων.
«Πάντα θεωρούσα ότι ήταν κάτι περισσότερο από σύμπτωση το γεγονός πως πολλές σημαντικές τοποθεσίες στον κόσμο του Αιγαίου βρίσκονται ακριβώς πάνω από ρήγματα που προκλήθηκαν λόγω σεισμικής δραστηριότητας.
Κύριε,Στιούαρτ, μάλλον θεωρείτε ανόητους τους αρχαίους ΄Ελληνες με αυτά που τσαμπουνάτε. ΄Ενας αρχαίος ΄Ελληνας αρχιτέκτονας, και όχι απαραίτητα από τους περίφημους, σε καμιά περίπτωση δε θα έχτιζε ναούς,ούτε καν καλύβα, πάνω σε σεισμικά ρήγματα. Γνώριζαν στην αρχαιότητα πολύ καλά τί εστί σεισμός και τί ηφαίστειο. Και μάλιστα στο…πετσί τους.
Και οι λόγοι που αναφέρετε για να στηρίξετε τη θεωρία σας,δεν έχουν καμιά ιστορική ή άλλη επιστημονική βάση. Στην επιστήμη δε λέμε για να λέμε. Ούτε…πουλάμε μούρη. Είναι ανήθικο,πέρα από επικίνδυνο, να φτιάχνουμε θεωρίες προς εντυπωσιασμό και άγραν εντυπώσεων.
4.ΠΕΘΑΝΕ Ο ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΤΗΣ
Εζησε συναρπαστικά και πυκνά: από τη Λωζάνη και την Πατριάρχου Ιωακείμ, σε Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, πλάι σε Σεφέρη, Ελύτη, Ελιοτ, Μπρετόν. Ο Νάνος Βαλαωρίτης «απαρνήθηκε» την προνομιούχο ζωή του μεγαλοαστού και πάλεψε με θεούς και δαίμονες, εξεγέρθηκε με την ποίησή του, στήριξε τους Οικολόγους, σφυροκόπησε τη Χρυσή Αυγή.
Εγινα Αριστερός, έλεγε ο Νάνος Βαλαωρίτης, ως αντίδραση στην οικογένειά του που ήταν βασιλική -όλοι εκτός από τον πατέρα του. Ενας αστός, γεννημένος στη Λωζάνη της Ελβετίας όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως πρόξενος της Ελλάδος, ο Νάνος (Ιωάννης) έσβησε το βράδυ της Πέμπτης στην οικογενειακή οικία, στην Πατριάρχου Ιωακείμ, στο Κολωνάκι.
Υπήρξε διανοούμενος όχι ως πόζα ή στάση ζωής ή χάρη σε ένα χάρισμα, αλλά με ριζωμένες γνώσεις, εξαιρετικές σπουδές και διαρκή επαφή με τον ανθό των γραμμάτων και των τεχνών όπου έζησε. Ενας προνομιούχος της ζωής που επέλεξε όμως να ζήσει ως άνθρωπος του αγώνα, του περιθωρίου, της αμφισβήτησης, της διαρκούς εξέγερσης -ακόμα και όταν κάποια στιγμή στο Λονδίνο, ανάμεσα στα άλλα του έστειλε η μητέρα του ένα διαμάντι να πουλήσει για να επιβιώσει.
Με το i-pad στο χέρι ανάμεσα σε βουνά βιβλίων
Η φιγούρα του, με τα μακριά λευκά μαλλιά και τα μακριά γένια, την κυρτωμένη πλάτη, ένα κασκόλ πάνω από την μπλούζα, το κεφάλι μόλις να ξεπροβάλλει ανάμεσα σε βουνά βιβλίων, είναι οικεία, είναι αμετακίνητη στο μυαλό όσων τον γνώρισαν και βρέθηκαν σπίτι του. Στην Πατριάρχου Ιωακείμ απ’ όπου δεν έβγαινε πλέον τα τελευταία χρόνια. Ηταν, θα μου πείτε, εξάλλου 98 χρονών. Και όμως έγραφε διαρκώς, έγραφε ως το τέλος και παρακολουθούσε την επικαιρότητα διαρκώς μέσω του i pad του -αρνητής του hard copy ήταν συνδρομητής ηλεκτρονικά στις εφημερίδες και στα διεθνή έντυπα που τον ενδιέφεραν. Μάλιστα πληροφορίες του iefimerida.gr αναφέρουν ότι μαζί με τον εκδότη του κύριο Ψυχογιό ετοίμαζαν μία νέα έκδοση και ήταν σε διαρκή επικοινωνία.
Η ενασχόληση του με την ποίηση θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ήταν γονιδιακή αφού παππούς του ήταν ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Ο ίδιος όμως ο Νάνος ήταν σαφής: όταν στα 14 του χρόνια διάβασε για πρώτη φορά Καβάφη, συγκλονίστηκε και ακαριαία ένιωσε την ανάγκη να γράψει. Τέσσερα χρόνια αργότερα δημοσιεύθηκε το πρώτο του κείμενο, στο περιοδικό «Νέα Γράμματα» και το όνομα Βαλαωρίτης εισέβαλλε ξανά δυναμικά στην ελληνική δημιουργία. Ο Καβάφης αλλά και ο Ομηρος έγιναν οι αναφορές του, οι «σπαζοκεφαλιές» του, τα μαθηματικά που έπρεπε να λύσει. Θαμπώθηκε με τον χειρισμό της γλώσσας, με την γεωμετρία της ποίησή τους, τα τοπία που μετέφεραν. Η δική του θεματική είχε όμως από την αρχή σχέση με την επανάσταση, τη διαρκή εξέγερση, τον ανθρωπισμό. Iσως εξαιτίας της αντίδρασης στην οικογένεια της μητέρας του Ζωής, κόρη Φαναριώτη Πρίγκιπα. Ισως επειδή το αίσθημα του δικαίου, όταν έξω λυσσομανούσαν εθνικές κρίσεις, τον έπνιγε.
Mε τη σύζυγό του Μαρί
Οι ιδανικές ερωμένες, ο Μπρετόν, ο Τόμας, η Μαρί
Ο Βαλαωρίτης είχε το χάρισμα να γοητεύει τους μεγάλους των γραμμάτων και των τεχνών. Ηδη από παιδί, έγινε δεκτός με θέρμη στους κύκλους τους. Είτε ήταν ο Ελύτης, ο Κατσίμπαλης, ο Γκάτσος στον Λουμίδη, είτε ο Ελιοτ και ο Ντίλαν Τόμας στο Λονδίνο (με τον δεύτερο εργάζονταν μαζί στο BBC, ο Βαλαωρίτης έπαιζε ρόλους ξένων στα ραδιοφωνικά σίριαλ), είτε ο Αντρέ Μπρετόν στο Παρίσι («ήταν επιβλητικός σαν λιοντάρι και δύσπιστος ο Μπρετόν»). Η τελευταία γνωριμία έγινε χάρη στην σύζυγό του, την Καλιφορνέζα ζωγράφο Μαρί Γουίλσον -έλεγε ότι οι καλύτερες ερωμένες που είχε στη ζωή του ήταν αμερικανίδες. Η Μαρί έφυγε από τη ζωή το 2017, ενώ απόκτησε με τον Νάνο τρία παιδιά, τον Ντίνο, την Ζωή που είναι ζωγράφος και την Κατερίνα που είναι ποιήτρια.
Η επιστολή στον Σαμαρά με «μεσολαβητή» τον Ελύτη
Η διαδρομή του στη ζωή και κυρίως στην ποίηση, την συγγραφή δοκιμίων και μυθιστορημάτων, ακόμα και στην τέχνη αφού αγαπούσε να ζωγραφίζει, είναι γνωστή. Αρνήθηκε να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, παραλάμβανε τα βραβεία που του δίνονταν με έναν τρόπο συγκαταβατικό. Χαμογελούσαν όμως τα μάτια του και ανασηκώνονταν τα φρύδια του περήφανα όταν διαβεβαίωνε ότι τον αναγνωρίζουν στην Αθήνα, στον δρόμο, οι ταξιτζήδες, περαστικοί. Ανθρωποι που δεν θα περίμενε κανείς ότι είναι αναγνώστες της ποίησης.
Το 2013 έγινε σχεδόν πρωτοσέλιδο χάρη σε ένα κείμενό του: στην επιστολή που έστειλε στον τότε Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά εκφράζοντας την ανησυχία του για την δράση της Χρυσής Αυγής. Εγραψε μέσω μιας ιδιαίτερης απεύθυνσης, αφού από τις πρώτες γραμμές συνέδεσε αμέσως τον Πρωθυπουργό με τον συγγενή του Οδυσσέα Ελύτη για να δημιουργήσει έναν δεσμό και μια συνομιλία πάνω από την ίδια την πολιτική. «Τι θα σκεπτόταν ο κοινός μας φίλος και συγγενής σας Οδυσσέας αν έβλεπε αυτή την κατάσταση στην πόλη όπου του άρεσε να κάνει βόλτες τη νύχτα με φίλους συζητώντας, όπως το κάναμε τόσο συχνά, να πρέπει τώρα να φυλάγεται όχι από κοινούς κακοποιούς αλλά από φανατικές μαυροφορεμένες ομάδες νεοναζιστών εισαγόμενων συμβολικά και ουσιαστικά από την Γερμανία» σημείωνε μεταξύ άλλων.
Οχι άλλες κραυγές στο χαρτί
Θεωρούσε θλιβερό τον θάνατο αλλά ακόμα πιο «θλιβερή την ιδέα του να ζεις για πάντα». Λαχταρούσε την παρέα των νέων παιδιών, ήταν εξαιρετικά δραστήριος χρήστης των social media σε διαρκή επικοινωνία με το κοινό. Και η συμβουλή που είχε να δώσει σε όσους επιθυμούν να γράψουν, όπως την διατύπωση στο eranistis.net; «Να μην αποτυπώνουν κάτι τη στιγμή που συμβαίνει. Χάνουν τη στιγμή και καταστρέφουν το αφήγημα. Το συναίσθημα είναι πολύ έντονο και οι λέξεις δεν μιλάνε στον άλλο, αλλά στον εαυτό τους. Είναι μόνο κραυγές στο χαρτί. Το 90% όσων γράφουν, αυτό παθαίνουν». Και για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, όταν σιγοτραγουδούν το «ποια θάλασσα ποια θάλασσα θα ‘ναι αρκετά μεγάλη gια να χωρέσει τον καημό που μάζεψ’ η ψυχή;» του Χρήστου Θηβαίου, τις λέξεις του Βαλαωρίτη απηχούν.
****
Μόνο… νάνος της διανόησης δεν ήταν ο Νάνος Βαλαωρίτης για όσους τον γνώρισαν από κοντά. Πληθωρικός σε όλα του. Είναι ο χαρακτηρισμός που του ταιριάζει απόλυτα.
Στο καλό, διανοούμενε και χαρισματικέ κοσμοπολίτη!