ΑΦΥΣΙΚΟΣ Ο “ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ” ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ (2ο)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Το κυρίαρχο συστατικό της θρησκείας  είναι το ψεύδος, της φιλοσοφίας η οίηση και της πολιτικής η απάτη. Κι αν   οι τρεις αυτές κατασκευές στηρίζονται σε τέτοια   δομικά υλικά, η κατάρρευσή tους θεωρείται βέβαιη, οπότε   και η προσφορά τους είναι ανύπαρκτη και η αποτυχία τους  δεδομένη.

Αλήθειες μοναδικές και μονοδιάστατες, ως εφετμές, μη επιδεχόμενες ανατροπή, δεν υπάρχουν στη ζωή.Ούτε αποκλειστικότητες και απόλυτες  βεβαιότητες. Μόνο η Φύση θα μπορούσε να καυχηθεί πως μονοπωλεί τη μία και μοναδική αλήθεια, διεκδικεί αποκλειστικότητες και συμπεριφέρεται με σιγουριά και αυθεντία.Κι από την άλλη, αν και  διακρίνεται για τέτοια ισχυρά και   απαρασάλευτα  γνωρίσματα, τη ίδια στιγμή οι νόμοι της είναι απλοί, κατανοητοί  για όλους και ισομερώς τιμωρούμενη η παράβασή τους.

Και αν αυτά είναι τα κύρια  και   διαχρονικά χαρακτηριστικά της Φύσης, τότε είναι ο μοναδικός διδάσκαλος,η απόλυτη  αυθεντία που   θα μπορούσε άφοβα να στηριχτεί κανείς, ώστε και τον κόσμο να ερμηνεύσει και τη ζωή του να   τη διακρίνουν συμπεριφορές  γνήσιες και λογικές.  Σε οποιαδήποτε άλλη “δύναμη” που αυτοαναγορεύεται σε τέτοια και υποκρίνεται πως διαθέτει  χαρακτηριστικά που δεν τη διακρίνουν ,αν αφεθεί το άτομο, αυτόματα αποκλείει τη σωστή επιλογή, οπότε και η ζωή του παύει να είναι φυσική, λογική και βιώσιμη.

Η θρησκεία,η φιλοσοφία και η πολιτική αυτό πρωτίστως επιδιώκουν. Να καταστήσουν τον οπαδό τους αφύσικο. Γιατί η έκθεση της γυμνότητάς τους σε μη μυωπικά  μάτια, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο  για την ίδια την υπόστασή τους. Οπότε,αναγκαστικά  το αφύσικο διακατέχει πέρα ως πέρα τα “ευαγγέλια” και τις διδασκαλίες των τριών αυτών “Μεσσιών” -πυλώνων  της ανθρωπότητας.

΄Ετσι εξηγείται και το γεγονός πως από τη χρονική στιγμή  της στροφής του ανθρώπου στην αφύσικη ζωή (άγνωστο πότε,αφού η ιστορία είναι νεότατη επιστήμη ,αλλά και η παλαιοντολογία και η αρχαιολογία αδυνατούν  να ανταποκριθούν σε τέτοιο λεπτό έργο) ,οι κοινωνίες  με την πάροδο το χρόνου εκφυλίστηκαν, αμαύρωσαν ή το χειρότερο απέβαλαν τα κυρίαρχα  και φυσικά χαρακτηριστικά με τα οποία εξόπλισε η Φύση το άτομο και βίωσαν πλέον τον εκφυλισμό,την  αλλοτρίωση και  την παράνοια. ΄Ηταν επόμενο σε μια τέτοια μη αναστρέψιμη και χρόνια παθογένεια, να αναζητηθούν πλέον υποκατάστατα, κυρίως ηθικής  σύστασης  τα οποία πλουσιοπάροχα τους προσκόμισε κυρίως η θρησκεία.

Μικρό,αλλά καθόλου ανίσχυρο και αμελητέο δείγμα για την ποιότητα της  ζωής, έτσι όπως θα ήταν ως την εποχή της (δια)στροφής και της μετάλλαξης του ανθρώπου σε  αφύσικο   “ζόμπι”, είναι ακόμα οι “πρωτόγονες” κοινωνίες,που απέφυγαν  τον εκφυλισμό και έμειναν,κατά το μάλλον ή ήττον, αμόλυντες από τις δεινές παθογένειες των θρησκευτικών,φιλοσοφικών και πολιτικών καρκινογεννήσεων   Σ΄αυτές ανακαλύπτεις την αξία και την ποιότητα της φυσικής   ζωής ,αφού  τα μέλη τους σέβονται  τη μοναδική και αυθεντική αλήθεια πως “ηθικό είναι ό,τι είναι φυσικό.Και αντίστροφα”. Η παράβλεψη, η ανυπακοή συμμόρφωσης και η μη εφαρμογή αυτής της υπέρτατης ηθικής αρχής,είναι η αιτία των δεινών της μετάλλαξης του  ανθρώπου σε “χοιρίδιο” με τη μεταμορφωτική ράβδο της Κίρκης του ιερατείου, των φιλοσόφων και των πολιτικών.

Οι “πολιτισμένες” κοινωνίες μας είναι εντελώς άρρωστες. Και  μη αναστρέψιμη αυτή η θλιβερή  κατάστασή τους.Ο τεχνολογικός πολιτισμός που σεμνύνεται πως είναι ο βασικός πυλώνας της προόδου και της εξέλιξης,είναι στην ουσία απάτη, αφ΄ενός ,γατί τα επιτεύγματά του είναι ελάχιστα και κάποτε κωμικά σε σύγκριση με τη χρονική  απεραντοσύνη  του κόσμου, που ήταν ανύπαρκτα και αφ΄ετέρου, επειδή περισσότερο συνετέλεσαν στην καταστροφή ή την αλλοτρίωση του ανθρώπου παρά στην ουσιαστική βελτίωση της ζωής του. ΄Ετσι θα ευχόταν  κανείς να μην είχαν ανακαλυφθεί,τουλάχιστον από την ώρα που αντί να υπηρετήσουν  κατέστρεψαν ή υποβάθμισαν τη ζωή. Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών, απέδειξε πως η τεχνολογία ,αν  δεν αναπτύσσεται  σεβόμενη τη φύση και τις ανθρωποκεντρικές αξίες, είναι επιζήμια περισσότερο και λιγότερο, έως καθόλου, ωφέλιμη για τη ζωή του ανθρώπου.

Για πολλές γενιές δε θα αλλάξει  η  παραμορφωτική παθογένεια των κοινωνιών.  Οι εκατόμβες θυμάτων   θα συνεχίζονται ανελλιπώς, ως  τρανή απόδειξη  της μετάλλαξης του ανθρώπου σε αφύσικο  τέρας.Ούτε υπάρχουν μεσσίες,σαμάνοι και δάσκαλοι σήμερα ή παλιότερα που θα μπορούσαν να προσφέρουν μαγικές λύσεις για να ανακοπεί η καθοδική πορεία του ανθρώπου.

Το πιθανότερο σε μελλοντικό, άγνωστο χρόνο  να γίνει, πάντως,  εφικτή η ανακοπή .Είτε από τη σύνεση εκείνων που θα επιλέξουν να μην αλλάξουν και να αποδεχτούν ως δάσκαλο μόνο τη Φύση, τους νόμους και την ηθική της, με κυρίαρχες τις επιταγές του μη σκοτισμένου  Νου ( το μεγαλύτερο δώρο της Φύσης στον άνθρωπο), είτε από συγκυρίες απρόβλεπτες,αδιανόητες ίσως για μας σήμερα και εντελώς αδύνατο να προσδιοριστούν  και να ονοματιστούν. ΄Ενα παράδειγμα τέτοιας καταπληκτικής και ανατρεπτικής συγκυρίας ,που από μόνο του μπορεί να  επιφέρει   ροιζιδόν  ανατροπές στον τρόπο ζωής των  ανθρώπων του πλανήτη μας , βρίσκουμε   στο ακόλουθο, πρόσφατο άρθρο.

Επικεφαλής της NASA: Είμαστε κοντά στον εντοπισμό εξωγήινης ζωής -Αλλά ο κόσμος δεν είναι έτοιμος

Ο Δρ. Γκριν μιλά σε κοινό για τα ευρήματα της NASA στον Κόκκινο Πλανήτη

Την πεποίθηση πως είμαστε μια ανάσα από την ανακάλυψη ζωής στον Άρη εκφράζει με συνέντευξή του στη βρετανική Telegraph ο επιστημονικός διευθυντής της NASA.

Ο δρ Τζιμ Γκριν, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας της NASA, ισχυρίζεται πως η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ βρίσκεται πολύ κοντά στην ανακάλυψη ζωής σε άλλο πλανήτη. Την «επαναστατική» ανακάλυψη, όπως τη χαρακτηρίζει, αναμένεται να κάνουν οι κοινές επιχειρήσεις NASA και ESA (Ευρωπαϊκού Οργανισμού

Θα είναι όπως όταν ο Κοπέρνικος δήλωσε πως “η Γη γυρίζει”. Η απόλυτη επανάσταση. Θα ξεκινήσει νέο τρόπο σκέψης. Δεν νομίζω πως είμαστε έτοιμοι για τα ευρήματα. Δεν είμαστε. Ανησυχούσα για αυτό, γιατί πιστεύω πως είμαστε κοντά στην ανακάλυψη και την ανακοίνωσή. Τι συμβαίνει όμως με μια ολόκληρη σειρά από επιστημονικές ερωτήσεις; Είναι αυτή η ζωή σαν τη δική μας; Πώς συνδεόμαστε; Μπορεί η ζωή να μεταφερθεί από πλανήτη σε πλανήτη ή πρέπει υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και αυτές είναι που πυροδοτούν τη ζωή –σαν τη δική μας ή διαφορετική– βασισμένη στο χημικό περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται;».