1. Γιούνκερ σε Τσίπρα: Η Ελλάδα θα γίνει κανονική χώρα στις 20 Αυγούστου
Στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής δε μάσησε τα λόγια του. Ξεκάθαρα και απολύτως κατανοητά υποστήριξε πως με την έξοδο της χώρας στις αγορές στις 20 Αυγούστου η «Ελλάδα γίνεται κανονική χώρα».
Αυτή είναι και η σημαντικότερη είδηση της εβδομάδας που πέρασε. ΄Ισως και η σημαντικότερη της χρονιάς. ΄Οχι πως δε γνωρίζαμε εδώ και καιρό την εξαγγελία της κυβέρνησης για το εγχείρημα τον Αύγουστο του 2018 να βγει ξανά στις αγορές “στα ίσια” ,να δανειστεί «ζεστό» χρήμα και να πάψει πλέον να στηρίζεται στις “φιλανθρωπίες” ,αλλά και τις εκάστοτε ορέξεις και ιδιορρυθμίες των Ευρωπαίων, όπως έκανε μέχρι σήμερα από το 2010 και μετά.
Απλώς, η είδηση επιβεβαιώθηκε και υποστηρίχτηκε κατά τον πιο επίσημο τρόπο από τα αρμοδιότερα χείλη, όπως είναι του Γιούνκερ. Εδώ να παραθέσουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή, για να αντιληφθούμε καλύτερα τη σημασία της αυτόνομης εξόδου της χώρας στις αγορές τον ερχόμενο Αύγουστο.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ξεκινά στην ουσία από το 2007 και κορυφώνεται το 2008. Είναι η εποχή που ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τους Ευρωπαίους να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, για να συζητηθεί το μέγα πρόβλημα της χρεοκοπίας της χώρας, που δε διαφαινόταν απλώς στον ορίζοντα, αλλά ήταν απολύτως ορατό.
Ο π. πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είχε στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο, διπλασιάσει το χρέος και εκτοξεύσει το έλλειμμα στο 15,2%. Αυτό σήμαινε στην ουσία πως είχε πλέον καταστεί από τότε μη βιώσιμο . Κι αυτό με τη σειρά του σήμαινε πως μια χρεοκοπία και μάλιστα άτακτη της χώρας ,ήταν επι θύραις. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, που για λόγους σκοπιμότητας οι γνωστοί οίκοι αξιολόγησης δεν είχαν κάνει νωρίτερα, η θεαματική αύξηση των επιτοκίων δανεισμού ήταν οι πρώτες ηχηρές καμπάνες για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ,που θα οδηγούσε πιθανότατα και σε άτακτη χρεοκοπία.
Ο Κώστας Καραμανλής, αντί να συμπεριφερθεί συνετά, με ήθος πολιτικό και ευθύνη μπροστά στην τραγική κατάσταση της οικονομίας και την κρίση που δημιούργησε ο ίδιος, όχι μόνο δεν ενημέρωσε κανέναν, αλλά φρόντισε να εγκαταλείψει κρυφά το σκάφος, που ήταν επόμενο πλέον να πέσει στην ξέρα. Το δράμα της χώρας είχε ξεκινήσει.
Ο τότε πρωθυπουργός αμέσως μετά, ο Γιώργος Παπανδρέου ,που θα τον χαρακτηρίζαμε καλών, μεν, προθέσεων πρωθυπουργό, αλλά “λίγο” για εκείνη την κρίσιμη συγκυρία, αντί να προχωρήσει σε «επαναστατικές» ενέργειες , όπως έξοδος της χώρας από το ευρώ, σοβαρή υποτίμηση του νέου νομίσματος , μονομερή καταγγελία των συμβάσεων των χρεών και “βαθύ κούρεμα”, προτίμησε να ακολουθήσει τη νόμιμη οδό της οικονομίας της αγοράς και να ζητήσει τη στήριξη της Ευρώπης. Κι αυτό έγινε.
Ο π. πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου δυστυχώς δε δοκίμασε τότε, που ακόμα ήταν αρχή, το ρίσκο, όταν υπήρχαν πολλές ελπίδες να πετύχει σημαν τικά κέρδη με την ανυπακοή στη νομιμότητα της αγοράς, όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Πήρε μια “καυτή πατάτα” που του πέταξε ο προκάτοχός του πρωθυπουργός και αντί να την κρατήσει, προτίμησε να την πετάξει ,για να μην καεί ο ίδιος.
Από κει και ύστερα, όλα ακολούθησαν το φυσικό…αφύσικο δρόμο τους. Η χώρα μέχρι σήμερα, αν δεν χρεοκόπησε και μάλιστα άτακτα, αυτό οφείλεται στις οικονομικές ενέσεις-μεταγγίσεις από τους Ευρωπαίους , που συνεχίζονται ως κι αυτή τη στιγμή. Η οικονομική υποστήριξη –χρηματοδότηση της χώρας θα σταματήσει μόνο μετά τις 20 Αυγούστου, όταν πια η κυβέρνηση θα μπορέσει να βγει στις αγορές και η χώρα θα επανέλθει στην κανονικότητα , στην πριν την οικονομική κρίση Καραμανλή , περίοδο.
Αλλά, θα αναρωτηθούν πολλοί. Κι αυτό είναι σοβαρό επίτευγμα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα; Ναι, είναι απολύτως σοβαρό , ενισχυτικό της αξιοπιστίας αυτής της κυβέρνησης και της ικανότητας προσωπικά του σημερινού πρωθυπουργού.
Βεβαίως, οφείλουμε να επισημάνουμε εδώ πως σημαντική υπήρξε επίσης η συμβολή και της προηγούμενης κυβέρνησης συνασπισμού υπό τον Αντώνη Σαμαρά, που κράτησε σταθερή γραμμή και παρά τις πιέσεις, μπόρεσε και την άτακτη χρεοκοπία να αποφύγει, αλλά και έναν επαπειλούμενο εμφύλιο, καθοδήγησης της Χ,Α, που είχε καταλεπτώς προγραμματιστεί από τον αρχηγό των Νέο-Ναζί στην Ελλάδα ,Ν. Μιχαλολιάκο.
΄Εξοδος, λοιπόν στις αγορές για δανεισμό στις 20 Αυγούστου. Και η Ελλάδα ξαναστέκεται στα πόδια της. ΄Ετσι ,τουλάχιστον, φαίνεται. Με την ασφυκτική εποπτεία της Ευρώπης, βέβαια, αλλά χωρίς την οικονομική της σύναρση. Και ελπίζουμε η νεα κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, να μην τα “κάνει θάλασσα” και στείλει ξανά την Ελλάδα σε απόσπασμα τώρα πια και με σίγουρη την εκτέλεσή της. Η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές, θα παίξει με την ύπαρξη της ίδιας χώρας. Κι αλλοίμονο ,αν καταλήξει να γίνει μια επάρατη κυβέρνηση σαν αυτή της Ν. Δημοκρατίας του Κώστα Καραμανλή.
Πέρα όμως απ΄αυτό το όντως σοβαρό πρόβλημα, το νέο ζήτημα-ερώτημα που ανακύπτει μετά τη “Νέα Εποχή” που σηματοδοτεί η 20η Αυγούστου, είναι τούτο. Λύνεται εσαεί και οριστικά το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας με τη συνέχιση του δανεισμού και τη συμμόρφωσή της στους νόμους της αγοράς; Αυτή είναι η οριστική και μόνιμη λύση που θέλει η χώρα;
Αυτή την εποχή, Ναι. Αναμφισβήτητα. Υπό την προϋπόθεση μιας σταθερής ανάπτυξης της οικονομίας ,στηριγμένης στα «εθνικά» της πόδια. Και για όσα χρόνια θα εξακολουθεί να υφίσταται το μοντέλο της οικονομίας της αγοράς , σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί η δική μας χώρα να αυτονομηθεί και να καταλήξει Βενεζουέλα. Οι συνταγές …Μπαρουφάκη, Λαφαζάνη και Σταλινικού ΚΚΕ είναι λόγια του αέρα, δημαγωγία του χειρίστου είδους.
Η Ελλάδα ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια και δεν μπορεί να αποστασιοποιηθεί οικονομικά από αυτό το μοντέλο της οικονομίας που ισχύει, να επαναστατήσει και να χτυπήσει μόνη της “το μαχαίρι γροθιά “. Θα είναι η αρχή του τέλους της, μια ανείπωτη τραγωδία για τις γενιές των Ελλήνων που έρχονται.
Η οριστική λύση στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, όχι μόνο η Ευρώπη, η υφήλιος ολόκληρη, και τώρα και στο μέλλον, δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική. Κοινή αντιμετώπιση, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη, αλληλεγγύη των λαών. Και η λύση αυτή είναι Μονόδρομος.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Δεν μπορεί εσαεί να ισχύει τέτοιο μοντέλο. Είναι η χειρότερη μορφή Οικονομίας για ένα και μοναδικό λόγο. ΄Οπως η ιστορία μας δείχνει, είναι ΑΦΥΣΙΚΗ, έξω από την ανθρώπινη φύση και τις προδιαγραφές για καλή, φυσική ζωή του Ανθρώπου.
Μόνο η οικονομία που στηρίζεται στην αρχή Ο ΤΙ ΠΑΡΑΓΩ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ ,είναι και φυσική και αποδοτική και από την ιστορία επιβεβαιωμένη. Η εμμονή στην οικονομίας της αγοράς, είναι οπισθοδρόμηση του πολιτισμού, κατίσχυση του καπιταλισμού, της ανισότητας και της βαρβαρότητας των κοινωνιών. Σε αντίθεση με τη φυσική, την «οικιακή» οικονομία, που ενισχύει και και τρανώνει τις αναφαίρετες, διαχρονικές και απαράγραπτες ανθρωποκεντρικές αξίες της ζωής.
