ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ …ΕΝΑΣ ΝΕΟΝΑΖΙ ΠΛΕΥΡΗΣ, ΔΡΟΜΟΣ!

 Κώστας. Πλεύρης: Χαιρέτησε  και πάλι ναζιστικά στο δικαστήριο, που δικάζονται οι Ναζί,  κρατώντας βιβλίο του Μεταξά

Αμετανόητος ο Κ. Πλεύρης: Χαιρέτησε και πάλι ναζιστικά

Ο πατέρας του υπουργού Υγείας της κυβέρνησης Μητσοστάκη, Κώστας Πλεύρης, Ναζιστής και Εθνικιστής  όπως δηλώνει, είναι ένας από τους πολλούς στρατευμένους της Ν.Δ να πράξουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να διοχετεύσουν τις ψήφους της Χρυσής Αυγής στο κόμμα της Δεξιάς.  Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε τρεις…πρωτοκλασάτους Ναζιστές σε υπουργικούς θώκους  .Λες και δεν υπήρχαν σε ολόκληρο  το κόμμα του Κων. Καραμανλή άλλοι, τουλάχιστον μη φασίστες,  αντιναζιστές.

Ο  Κώστας Πλεύρης παίζει ένα επαίσχυντο θέατρο, για να στηρίξει το γιο του  και να κερδίσει υπέρ της Ν.Δ τις ψήφους των ΝεοΝαζί οπαδών της εγκληματικής οργάνωσης και  του Λαγού , του οποίου έχει αναλάβει την υπεράσπιση στο δικαστήριο.  Και δε διστάζει να προκαλεί με το ναζιστικό χαιρετισμό,  πού όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο, παρά  μήνυμα στους Χρυσαυγίτες πως  ο γιος του είναι εκεί και περιμένει την  ψήφο τους.

Η εμφάνισή του μάλιστα στο δικαστήριο  με το βιβλίο  του Μεταξά υπό μάλης,είναι κι αυτό μια υπόμνηση στους Χρυσαυγίτες της συγγένειας εξ αίματος   της Ναζιστικής με την υπόλοιπη Δεξιά, η οποία υποκλίνεται στον Μεταξά.   ΄Ομως,  αυτή ακριβώς η εμφάνιση, αναιρεί την ίδια του τη δήλωση πως είναι εθνικιστής, αφού ο  Ιωάννης Μεταξάς  Δικτάτορας και Φασίστας υπήρξε, πατριώτης ΟΧΙ.

Να θυμίσουμε  τα δύο μεγάλα   εγκλήματα προδοσίας , σταθμοί της  φασιστικής του ζωής και πορείας, που αποδεικνύουν αυτό ακριβώς. Ουδέποτε ο Ιωάννης Μεταξάς διακρινόταν για εθνικούς-πατριωτικούς   συναισθηματισμούς, αφού ήταν  ένας απο εκείνους που  χωρίς ενδοιασμούς, πρόδωσε τη χώρα του στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Η επαίσχυντη  εκείνη    προδοσία , έλαβε χώρα  στις     26 Μαΐου του 1916  με την   παράδοση της Ανατ.  Μακεδονίας στους Βούλγαρους.

Συγκεριμένα:

 Η  τότε  κυβέρνηση Σκουλούδη που στεκόταν στο πλευρό του  φιλογερμανού βασιλιά  Κωνσταντίνου (είχε παντρευτεί  την αδελφή του Γουλιέλμου Β Κάιζερ της Γερμανίας, Σοφία),   αποφάσισε  “εν μια νυκτί”  την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους – συμμάχους των Γερμανών.   Ο πρωθυπουργός Στέφανος Σκουλούδης , ο υπουργός Στρατιωτικών Ιωάννης Γιαννακίτσας  και  ο αναπληρωτής επιτελάρχης του Στρατού (και κατοπινός δικτάτορας)  Ιωάννης Μεταξάς,  συναποφάσισαν με το  βασιλιά να παραδώσουν το οχυρό Ρούπελ  και την Καβάλα  στους Γερμανοβουλγάρους!

 Μαθημένος, λοιπόν,  ο Ιωάννης Μεταξάς σε τέτοιες προδοτικές  συμπεριφορές , ο ίδιος, ως κυβερνήτης-δικτάτορας τώρα ,θα παραδώσει  τη χώρα στο Φασίστα Μουσολίνι (στην ουσία στο  Χίτλερ)  με τον τρόπο και για τους λόγους που περιγράψαμε εδώ παλιότερα:

ΣΤΟΡΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ “ΟΧΙ” ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ.

Είναι ανιστόρητο  το Μεταξικό “ΟΧΙ” και προσβάλει τη μνήμη όσων πολέμησαν το φασισμό, τον οποίο, αντιθέτως,  υπηρέτησε με εγκληματική…συνέπεια ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς   Αν δεν πολέμησαν στην Αλβανία  ο ΄Ελληνες  ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι, αλλά υπέρ του φασισμού του Μεταξά, τότε η θυσία τους πήγε στράφι.

Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, όπως το έχουμε κάνει κι άλλες φορές  για  ίδιο θέμα σε σχετικά κείμενά μας, το εξής: Ας  μην παίζουμε με τις λέξεις, όταν μιλάμε γα το ΟΧΙ του δικτάτορα στους Ιταλούς φασίστες.  Δε σημαίνει  πως ο Μεταξάς είπε ΝΑΙ,  πως αποδέχτηκε  το τελεσίγραφο του Μουσολίνι  για ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων του από την Ελλάδα, το οποίο ο  Ιταλός πρέσβης Γκράτσι   του παρέδωσε εκείνο το πρωί της 28ης Οκτώβρη 1940 .

Φυσικά, αρνήθηκε ο δικτάτορας  ό,τι τελεσιγραφικά του ζητούσε ο ομόλογός του της Ιταλίας. Είπε ξεκάθαρα στον Ιταλό πρέσβη πως  , ύστερα απ΄ αυτό, αν προχωρήσουν  σε τέτοια ενέργεια,πάμε σε πόλεμο. Μπορεί να μην του είπε κατά λέξη  “ΟΧΙ, δε θα σας το επιτρέψω, του είπε όμως ξεκάθαρα, όπως και ο ίδιος ο Γκράτσι αναφέρει,  μόλις ο Μεταξάς  διάβασε το τελεσίγραφο  του Μουσολίνι :  “Λοιπόν, πάμε σε πόλεμο”. Ούτε καν ρητορική  ερώτηση. Την απόφασή του διεμήνυσε στον Ιταλό πρέσβη. Αυτό ήταν όλο. Και  πήγε σε πόλεμο.

΄Οταν λέμε, επομένως,  ιστορικά πως το “ΟΧΙ” του Μεταξά δεν υπήρξε, δεν εννοούμε πως  δεν αρνήθηκε   να περάσει ο Ιταλικός στρατός ανενόχλητος από τα εδάφη της Ελλάδας, όπως ζητούσε ο Ιταλός  φασίστας, αλλά πως ο τότε πρωθυπουργός με την πολιτική που ακολούθησε μέχρι εκείνο το πρωί της 28ης Οκτώβρη,έκανε τα πάντα για να  επιτρέψει στους φασίστες να τολμήσουν να ζητήσουν τέτοιο ανοσιούργημα, που στην ουσία ισοδυναμούσε με  κήρυξη πολέμου.

Το ολέθριο σφάλμα το Μεταξά (από υπολογισμό) ήταν η περίφημη  “στάση της ουδετερότητας”, που τήρησε μέχρι εκείνο το  δραματικό πρωί. ΄Ενα πραγματικό έγκλημα, αφού με την κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς, τον τορπιλισμό της ΄Ελλης και τα συνεχή επεισόδια της παραμονές το πολέμου,γνώριζε πολύ καλά ,καιρό πριν , πως σύντομα οι Ιταλοί θα προχωρούσαν στο σχέδιό τους να επιτεθούν στην Ελλάδα. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ  ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΩΡΑΚΣΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ!

Και όχι μόνο αυτό. Την ίδια ώρα ο δικτάτορας  διατηρούσε “ανοιχτή γραμμή” με τον Χίτλερ . Παζάρευε την ένταξή του στη  ΝΕΑ ΤΑΞΗ του Ναζισμού. Και θα είχε συμμαχήσει μαζί του, αν δεν είχε κατανοήσει  τις απειλές των  Εγγλέζων, πως  αν τολμούσε  να συμμαχήσει με τους Γερμανούς Ναζί, οι ίδιοι θα είχαν πάραυτα καταλάβει την Κρήτη και θα διαμέλιζαν την Ελλάδα,όπως παραδέχεται  και ο ίδιος ο Μεταξάς στα κείμενά του. ΄Ετοιμος ήταν να συμμαχήσει με τον Χίτλερ. Από το φόβο των Εγγλέζων   δεν τόλμησε να προσδεθεί στο άρμα της ναζιστικής Γερμανίας. Και ο  προδότης εκείνος πρωθυπουργός, αντί να ετοιμάσει τη χώρα του για τον επικείμενο  πόλεμο, προτίμησε να μείνε ουδέτερος! ΄Εγκλημα καθοσίωσης!

Θα είχε αλλάξει ο ρους της Ιστορίας, πιθανότατα, αν οι Ιταλοί έβλεπαν  πως μια ετοιμοπόλεμη Ελλάδα θα τους συνέτριβε. Και μάλιστα με σύμμαχο δίπλα της μια Αγγλία.  Δε θα τολμούσε ο Μουσολίνι να επιτεθεί. Κι αυτό με τη σειρά του σήμαινε πως και οι Γερμανοί,δεν ήταν βέβαιο πως μετά από τέτοια εξέλιξη, θα αποφάσιζαν να εισβάλουν στη χώρα. Το σχέδιο το Χίτλερ για κατάληψη της Ελλάδας δεν είχε πέσει  από την αρχή στο ναζιστικό τραπέζι.  Υπήρξε αποτέλεσμα  θυμικής αντίδρασης των Ναζί μετά τη μη αναμενόμενη ήττα των Ιταλών στη αλβανικά βουνά από τους ΄Ελληνες.  Η απόφαση για εισβολή των Γερμανών ήταν   απόφαση  στιγμής, εν θερμώ και θέμα γοήτρου για το Χίτλερ. Να πάρει  εκδίκηση για τη συντριβή του συμμάχου του φασίστα Μουσολίνι.

Να, γιατί υποστηρίζουμε πως η ιταλική ,φασιστική επίθεση, υπήρξε σπουδαιότερης σημασίας από εκείνη της ναζιστικής εισβολής στη χώρας. Αν δε συνέβαινε,το πιθανότερο οι Γερμανοί να μην αποφάσιζαν να μεταφέρουν τον πόλεμο και στην Ελλάδα.

Προ επίρρωση των παραπάνω, αναδημοσιεύουμε  δύο σχετικά κείμενα.΄ Ενα παλιότερα εδώ δικό μας και ένα  σημερινό της Εφημερίδας Συντακτών.

1. ΕΠΟΣ 1940. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
HOMO-NATURALIS.GR
28.10.13

 H Δεξιά-Ακροδεξιά επί χρόνια συντήρησε το μύθο,που έπλασαν οι ΄Ελληνες φασίστες “κονδυλοφόροι” της κυβέρνησης  Μεταξά περί  της απρόσμενης-ξαφνικής επίθεσης των Ιταλών στην Ελλάδα και του υπερήφανου,ηρωικού “ΟΧΙ” του τότε πρωθυπουργού, που αντέταξε στις προκλητικές απαιτήσεις του Μουσολίνι εκείνο το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940.  Δημιούργησαν ένα ανιστόρητο μύθο,τον οποίο και ο ίδιος ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι, που επέδωσε το τελεσίγραφο, διαψεύδει στα απομνημονεύματά του*.

 Ο λόγος ήταν   για να κρύψουν oι ένοχοι  την τεράστια  ευθύνη της φασιστικής κυβέρνησης Μεταξά, η οποία  άφησε τη χώρα εντελώς απροετοίμαστη, ενώ γνώριζε πολύ καλά πως η επίθεση είχε προαναγγελθεί, όχι μόνο με τις επίσημες, συχνές  οχλήσεις και τις απειλές για πόλεμο από την Ιταλία , με αφορμή  τους Βλάχους και το βασίλειο της Αλβανίας, αλλά και με  την  εγκληματική επίθεση των Φασιστών ανήμερα Δεκαπενταύγουστο στο αντιτορπιλικό  “Ελλη”.

Σε παλιότερο κείμενό μας που είχαμε ανεβάσει  εδώ (ένα από τα εκατοντάδες κείμενα, που χάθηκαν από την επέλαση των Βαρβάρων Νεο-Ναζί Χάκερ στο HOMO-NATURAIS.GR) ,είχαμε θέσει τα ακόλουθα ιστορικά ερωτήματα ,που ζητούσαν απαντήσεις:

1. Γιατί ο Μεταξάς δεν προετοίμασε καιρό πριν τη χώρα (είχε μεγάλη χρονική άνεση) για την επίθεση που ήταν “επι θύραις”, ειδικά μετά τον τορπιλισμό της ΄Ελλης στην Τήνο;

2. Γιατί όλα έγιναν στο “πόδι” το μοιραίο εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940, μετά την επίδoση στο Mεταξά του τελεσίγραφου και ο τότε πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του  “έτρεχαν και δεν έφταναν”,τάχα μου,  για να κάνουν προετοιμασίες πολέμου  της “τελευταίας στιγμής”  με αποτέλεσμα α. Να χαθεί πολύτιμος χρόνος. 2. Να συρθούν στη σφαγή χιλιάδες Ελληνόπουλα, αφού ο Μεταξάς τα έστειλε στην πραγματικότητα  να πολεμήσουν στην Αλβανία “ξεβράκωτα”;

3. Πέρα από την έλλειψη υλικής προετοιμασίας πολέμου, γιατί ο φασίστας πρωθυπουργός δεν είχε ξεκινήσει  “σταυροφορία”, ιδεολογική προπαγάνδα στον ελληνικό λαό  κατά του ιταλικού φασισμού, επισημαίνοντας το γεγονός πως ο φασισμός ήταν αυτός που έτρεφε τον εθνικισμό των Ιταλών, την επιθετικότητά τους και τη φλογερή επιθυμία-όνειρο   για την ίδρυση μιας νέας  Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Γιατί ουδέποτε ενημέρωσε υπεύθυνα και καθαρά  τον ελληνικό λαό πως ο πόλεμος με τους Ιταλούς ήταν αναπόφευκτος, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής αυτής τακτικής των  φασιστών;

4. Γιατί δεν έκανε το ίδιο, μια τεράστια διαφωτιστική-ενημερωτική  “σταυροφορία”  στους λαούς της Ευρώπης; Γιατί δεν ξεκίνησε   μια ευρύτατη ευρωπαϊκή  προπαγάνδα και  στις επίσημες κυβερνήσεις  και στους  ίδιους  τους  λαούς της γηραιάς Ηπείρου;

5. Γιατί,  ενώ ήταν “ηλίου φαεινότερον”  ότι μετά τον τορπιλισμό της ΄Ελλης η επίθεση ήταν αναπόφευκτη, δεν επιδίωξε στενές -ουσιαστικές συμμαχίες ,ειδικά με τους ΄Αγγλους, αλλά και με Βαλκάνιους λαούς;  Πότε στην Ιστορία μια χώρα έμπαινε σε πόλεμο επιθετικό ή αμυντικό, αν δεν είχε εξασφαλίσει, έστω και μια στοιχειώδη,αλλά χειροπιαστή υποστήριξη από συμμάχους;

6.΄Οταν κινδυνεύει  η χώρα σου ως γνωστόν “συνεργάζεσαι και με το διάβολο”,όπως λέγεται συνήθως. Ο Μεταξάς, αφού καμιά προσπάθεια σοβαρή δεν έκανε να  κερδίσει ουσιαστική βοήθεια και βασικά εχέγγυα από τους ΄Αγγλους για τον επικείμενο πόλεμο με τους Ιταλούς φασίστες, γιατί άφησε να “καεί” εντελώς το “χαρτί”  Σοβιετική ΄Ενωση; Γιατί δεν προσέγγισε στο ελάχιστο αυτή τη δυνατή, πολεμική μηχανή ,για να εξασφαλίσει μυστική συμφωνία; Δε θα ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Δεξιός,έστω και φασίστας κυβερνήτης ,που θα συνεργαζόταν με τους κομμουνιστές (Να θυμηθούμε τον εθνικιστή  Κεμάλ στα “Μικρασιατικά”).

7. Πόσες χιλιάδες αθώα Ελληνόπουλα θα είχαν σωθεί (από το θάνατο και την αναπηρία), αν είχε επιχειρηθεί από τη φασιστική κυβέρνηση Μεταξά και είχε επιτευχθεί ,έστω και ένα μίνιμουμ  από εκείνα που μνημονεύσαμε; Γιατί έστειλε την αφρόκρεμα του ελληνικού πληθυσμού ,ανύποπτα Ελληνάκια, στον πόλεμο, ως “πρόβατα επί σφαγήν”;

8. Γιατί ο Μεταξάς την ίδια στιγμή προσέφυγε στις στρατευμένες  “ιστορικές πένες”, οι οποίες στήριξαν και συντήρησαν επί συναπτά έτη το μύθο της ξαφνικής επίθεσης των Ιταλών φασιστών στην Ελλάδα και του υπερήφανου και ηρωικού  ΟΧΙ, (ένα νέο “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ”) που τάχα αντέταξε ο φασίστας ΄Ελληνας πρωθυπουργός στο ιταμό τελεσίγραφο του “ετέρου Καππαδόκη” φασίστα Μουσολίνι;

Διάφορες  ερμηνείες, βέβαια, εμφιλοχωρούν σ΄αυτά τα ερωτήματα.  Η ιστορική μας άποψη είναι πως ο Μεταξάς έπαιξε ένα βρώμικο, εθνικό παιχνίδι. Διέπραξε προδοσία,αφού όλο αυτό τα θρυλούμενα  περί ξαφνικής επίθεσης, έλλειψης χρόνου για πολεμική  προετοιμασία, το ηρωικό ΟΧΙ κ.λπ δεν ήταν παρά ένα “θέατρο” με πολύ καλό πρωταγωνιστεί τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό.

Ο Μεταξάς, επιθυμούσε διακαώς την επικράτηση του Ιταλικού φασισμού. ΄Ηταν  “εξ αίματος” ιδεολογικός  αδελφός του Μουσολίνι. Ο ίδιος γνώριζε πως η θέση του ήταν επισφαλής στην Ελλάδα. Το δυνατό, λαϊκό κίνημα που είχε ξεσπάσει πριν πολύ καιρό στη χώρα, θα τον ανέτρεπε κάποια στιγμή. Η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να τον διατηρήσει στη θέση του  ήταν η σταθερή επικράτηση της επερχόμενης λαίλαπας του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη. Ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ ήταν σύμμαχοι, αδελφοί,  όχι εχθροί του Μεταξά.

Από την άλλη,όμως, δεν μπορούσε ο φασίστας πρωθυπουργός να παραδώσει αμαχητί τη χώρα στους Ιταλούς φασίστες. Υπολόγιζε σε έναν πόλεμο για την “τιμή των όπλων” ,προσχηματικό, που θα τελείωνε σε λίγες ημέρες. ΑΦΗΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΥ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ,  ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ. Την κατάκτηση της Ελλάδας από το Μουσολίνι την υποστήριζε και την ευχόταν  διακαώς ο Μεταξάς, αφού  του εξασφάλιζε (έτσι τουλάχιστον πίστευε) την παραμονή του στην εξουσία. Αλλά τί έγινε και ήρθαν τα πάνω κάτω;

Ο  δικτάτορας  δεν υπολόγισε τη δύναμη,το σθένος και την παλικαριά των Ελλήνων. Ούτε ο ίδιος φανταζόταν μια τέτοια ηρωική αντίσταση  ενός ανέτοιμου, ημιεξοπλισμένου ελληνικού στρατού. Κι όμως, Το θαύμα έγινε! Γυμνά και αβοήθητα από την επίσημη κυβέρνηση  τα Ελληνόπουλα με την ιαχή “ΑΕΡΑ” έγραψαν μια νέα εποποιία στα αλβανικά βουνά, πρόσθεσαν  μια νέα “χρυσή” σελίδα στη ιστορία της χώρας και έδωσαν ένα σκληρό μάθημα στον ιταλικό,αλλά και στο ντόπιο φασισμό. Με το αλβανικό έπος δεν ηττήθηκε μόνο ο Μουσολίνι.   Χειρότερη ήταν η ήττα του ίδιου του Μεταξά, που  και την εξουσία του απόλεσε στο τέλος  και  ως προδότη της χώρας του τον καταγράφει η αστράτευτη ελληνική ιστορία.

*”Η περιγραφή της στιγμής από τον Ιταλό Πρέσβη και τη θυγατέρα Μεταξά:

Ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλλε Γκράτσι έγραψε στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους – η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» : «Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»

Στην συνάντηση αυτή, κατά την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία που ο Γκράτσι δεν την αναφέρει:

-Γκράτσι: «Pas ncessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)

-Μεταξάς: «Non, c’est ncessaire» (όχι, είναι απαραίτητο)”