Είναι μια φράση της ελληνικής γλώσσας και της λαϊκής αγχίνοιας από τις πολλές που τις χαρακτηρίζει εννοιολογική μοναδικότητα . Αντίστοιχη δε θα βρεις, τουλάχιστον στις κυρίαρχες , ως παγκόσμιες γλώσσες, αγγλική και γαλλική. Για τους ΄Ελληνες που τη χρησιμοποιούμε και μάλιστα ως καθημερινό, νοηματικό εργαλείο , έχει κυριολεκτική σημασία. “Φτάνει κάποιος σε δροσερή πηγή, , κορακιασμένος από το λιοπύρι , ,αλλά από το … γάργαρο νεράκι δεν καταφέρνει να πιει, να ξεδιψάσει. Για τέτοια…γκαντεμιά , μιλάμε. Ο ταλαίπωρος οδοιπόρος παραπάνω, δεν ήπιε νερό, αν και η βρύση που λαχταρούσε βρισκόταν , ακριβώς δίπλα του για μύριους λόγους.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, όμως, δεν κατάφερε να ξεδιψάσει και να δροσιστεί ,αν και βρήκε πηγή με μπόλικο και γάργαρο νερό για συγκεκριμένους λόγους. Πριν, όμως. τους εκθέσουμε, να θυμίσουμε, όπως έχουμε ξαναγράψει, πως ήταν (δεν είναι πια) ο μοναδικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη που θα μπορούσε να του ανακόψει το σερί από νίκες και πιθανότατα τη νέα πορεία στην κατάκτηση της εξουσίας και στις επόμενες εκλογές το 2027, στις οποίες μάλιστα, δήλωσε πως θα διεκδικήσει ξανά το πρωθυπουργικό αξίωμα . Αλλά, να σταθούμε εδώ σε κάτι πολύ σημαντικό με την ευκαιρία και να επισημάνουμε τα σχέδια του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα επόμενα χρόνια.
Το μοναδικό του πλάνο, (ως μη υπάρχον Β΄) είναι, αν δεν υπάρξουν αστάθμητοι παράγοντες, να παραδώσει την εξουσία, (διαβάζεται να πετάξει την «καυτή πατάτα» στον επόμενο), πριν το 2032 ,που η ήδη χρεοκοπημένη χώρα θα βρεθεί στη μέγγενη της αδυναμίας εκπλήρωσης του δανειακών της υποχρεώσεων. Θυμίζουμε πως το 2032, τα παγωμένα σήμερα τοκοχρεολύσια (περίοδος χάριτος) από εκείνη τη χρονιά , οι τόκοι των 250 δισεκατομμυρίων χρέους ( το χρέος έχει μπει, είναι μέσα στο χρέος), θα αρχίσουν να καταβάλλονται μετά το 2032. Την άτακτη χρεοκοπία της χώρας, επομένως, τη σηματοδοτεί αυτή η χρονιά. Σήμερα στην εντός των τειχών δεύτερη χρεοκοπία, τηρούνται , απλώς. τα προσχήματα με τερτίπια και κόλπα γκρόσα, μέχρι τις παραμονές του «μοιραίου» αυτού έτους να προφτάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πετάξει στον επόμενο «ηλίθιο» την …πατσαβούρα!
Ο επόμενος «ηλίθιος» βέβαια, ποιος θα είναι, δε φαίνεται από τώρα. Ο Στέφανος Κασσελάκης ,πάντως, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ (πλην των άλλων, γιατί μόνο χαζός δεν είναι). Οι μέρες του στην πολιτική είναι μετρημένες. Δε θα καταφέρει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση ,ούτε τον παλαιοκομματικό ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει στα μονοψήφια ποσοστά που θα μαζέψουν αμφότεροι. Προδιαγεγραμμένη πορεία, για να μην πούμε «μοίρα», που ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης τη διαμόρφωσε να είναι… μαύρη και άραχνη. Για εκείνον και για τον κόσμο που είχε την αφέλεια να τον ακολουθήσει.
Την ευκαιρία την έχασε μέσα από τα χέρια του, όπως έχουμε επισημάνει σε προηγούμενες αναλύσεις μας. Κυρίως ,γιατί ΑΝΤΕΓΡΑΨΕ την αλλόκοτη (αντιαριστερή-αντιπροοδευτική πρωτίστως) τακτική του Αλέξη Τσίπρα και των παλαιοκομματικών ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ στα λεγόμενα εθνικά θέματα και τις «κόκκινες γραμμές» που είχαν χαράξει, ήδη από την εποχή που συγκυβερνούσαν με τον ακροδεξιό Πάνο Καμένο και τον φαν του πουτινισμού, υπουργό τότε Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά.
Κανείς δεν του είπε από τους συμβούλους του που ήταν όλοι τρόφιμοι του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ και ανανήψαντες επί Κασσελάκη πως στα 10 εκατομμύρια ή έστω στα 9 που είναι το ελληνικό, εκλογικό σώμα («Κύριος οίδεν» πόσοι είναι οι πραγματικοί ψηφοφόροι), τα σχεδόν 4 εκατομμύρια δεν προσέρχονται στις εκλογές, όχι γιατί διαλέγουν παραλία αντί κάλπης, αλλά γιατί όλος αυτός ο κόσμος έχει σιχαθεί τους παλαιοκομματικούς και τις κόκκινες γραμμές τους, εθνικές και κοινωνικές, πλην Κασσελάκη μέχρι χτες .Επειδή, ακριβώς, ο ΕλληνοΑμερικανός, ήταν φρέσκος και δεν είχε φορτωθεί τις αμαρτίες των σεμνυνομένων πως ανήκουν στο λεγόμενο συνταγματικό (διάβαζε Μαυρογυαλούρικο) κομματικό τόξο.
Αυτή τη μεγάλη και καθάρια Δεξαμενή ψηφοφόρων (το μόνο στην πραγματικότητα πολιτικά συνειδητοποιημένο κομμάτι του ελληνικού λαού) , την έκλεισε ο αρχηγός του «Κινήματος Δημοκρατίας». Και μπροστά της, τράβηξε το σπαθί που του δώσανε οι ανεκδιήγητοι συμβουλάτορές τους και έκανε χαρακίρι!
Τελειωμένη, πολιτικά, «υπόθεση» ο Στέφανος Κασσελάκης. Ας μην εξαπατάται και ελπίζει σε “Ανάσταση” κανείς από όσους, αγνούς και αιθεροβάμονες τον ακολούθησαν. Ας έρθουν να αναπαυτούν, να ηρεμήσει η προδομένη για άλλη μια φορά ψυχούλα τους στην από δω μεριά. Στην όχθη που έχουμε αράξει όλοι εμείς. Σε όσους «ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι» ,μόνο και μόνο, που βλέπουμε αυτό το κομματικό συρφετό, αξιωματούχους και οπαδούς , αδίστακτους εμπόρους της πολιτικής ,να καυχώνται πως τούτοι είναι …πολίτες ,που βάζουν σε αγοραπωλησία την ψήφο τους και όχι όσοι αρνούμαστε βρώμικα παζάρια. Μαζί τώρα, δυστυχώς για εκείνον και τον κόσμο του, συμπεριλαμβάνουν στους αισχρούς Μαυρογυαλούρους και τον ίδιο το Στέφανο Κασσελάκη.
Ας πρόσεχε!
Υ. Γ. Οι νεκροί δεν ανασταίνονται παρά μόνο στη καλπάζουσα φαντασία των Ευαγγελιστών, αιώνες πριν. Κι αν δε θεωρήσουμε «νεκρό» για τους λόγους που εκθέσαμε, αλλά… ημιθανή το Στέφανο Κασσελάκη, μεταξύ ζωής και θανάτου, δίδοντα μάχη, μια αμυδρή, τρεμοσβήνουσα ελπίδα υπάρχει να επανέλθει εν ζωή. Θα μιλήσουμε αναλυτικότερα γι αυτή στην κατάλληλη περίσταση.