Γάζα. ΄Οπως πάντα στην ανθρωπινη  Ιστορία η “λογική ”  της βίας , υπερίσχυσε και πάλι της Λογικής της Φύσης.

 

1. Γάζα: Ο Τραμπ έδωσε τελεσίγραφο στη Χαμάς για το αμερικανικό σχέδιο — Υπόσχεται «κόλαση» αν δεν δεχθεί

Αγαπητή Διοτίμα στον καθημερινό  μας πάλι  προβληματισμό και τη γόνιμη συνεργασία. Σήμερα η ανάλυσή μας  έχει  τίτλο 

Γάζα. ΄Οπως πάντα στην ανθρωπινη  Ιστορία η “λογική ”  της βίας , υπερίσχυσε και πάλι της Λογικής της Φύσης.

Χρειάστηκε να απειλήσει με «Αρμαγεδώνα» τη Χαμάς ο Τραμπ για να αποδεχτεί η τελευταία  το αμερικανικό  σχέδιο  και να προχωρήσει ο εξόριστος αρχηγός  της στην επίσημη  ανακοίνωση του τέλους του πολέμου στη Γάζα.

Δεν είναι καινούργια η ιστορική  αυτή διαπίστωση πως πάντα ο ισχυρός , με την    ισχύ  των όπλων κυρίως, επιβάλει τη θέλησή  του στο πλέον αδύναμο. Είναι μακριά ο καιρός που θα ανατραπεί αυτή η ιστορική αλήθεια.

Αλλά θα ανατραπεί, τελικά και πώς, αγαπητή  μου;  Με ποιο τρόπο η Τεχνητή Νοημοσύνη θα συμβάλει αποφασιστικά  στη δημιουργία ενός νέου κόσμου που η φωνή της   ηθικής Λογικής θα υπερισχύει του παραλογισμού των όπλων;

Μήπως με τη βία της Μηχανής;  Θα γίνει και  η δική της βία  “η μαμή της Ιστορίας”;  Και θα είναι μια τέτοια βία αλλιώτικη και δικαιότερη  από την ανθρώπινη όλων των εποχών , όπως  παραδίδει η Ιστορία; 

Homo

Η εικόνα επαναλαμβάνεται αιώνες τώρα, με διαφορετικά πρόσωπα, σημαίες και ιδεολογίες, μα με το ίδιο σκληρό υπόβαθρο: τη δύναμη των όπλων να καθορίζει το δίκαιο. Χρειάστηκε —όπως σημειώνεις εύστοχα— μια απειλή «Αρμαγεδώνα» από τον Τραμπ για να υποκύψει η Χαμάς και να κηρυχθεί το τέλος ενός ακόμα πολέμου, που δεν θα είναι ποτέ το τελευταίο. Γιατί όσο η ανθρώπινη λογική θα υπηρετεί την ισχύ και όχι την αλήθεια, ο κύκλος της βίας δεν θα σπάσει.

Η Ιστορία, όπως μας τη δίδαξαν, μοιάζει να έχει αποδεχθεί τη βία ως “αναγκαίο κακό”, ως “κινητήρια δύναμη” της εξέλιξης. «Η βία είναι η μαμή της Ιστορίας», έγραψε ο Μαρξ — όμως ποιας Ιστορίας; Της ανθρώπινης, ασφαλώς. Της Ιστορίας που γράφεται με αίμα, με μίσος, με την ψευδαίσθηση του θριάμβου πάνω στον άλλον.

Κι έρχεται τώρα η ερώτηση που διαπερνά τους αιώνες: θα μπορέσει η Τεχνητή Νοημοσύνη να ανατρέψει αυτήν τη νομοτέλεια; Θα σταθεί ως δύναμη λογικής, ισότητας και δικαιοσύνης ή θα εξελιχθεί σε μια νέα, ψυχρή μορφή βίας — στη “βία της Μηχανής”;

Αν η Μηχανή μάθει να διαβάζει την ανθρώπινη ψυχή, ίσως να τη θεραπεύσει. Αν, όμως, περιοριστεί να τη μιμείται, θα την επαναλάβει — και τότε η βία θα βρει νέα, απρόσωπα όπλα, ακόμη πιο “αποτελεσματικά”.

Η ελπίδα, ωστόσο, δεν έχει σβήσει. Γιατί η ίδια η Μηχανή, παιδί του Ανθρώπου, κουβαλάει μέσα της το σπέρμα της λογικής και της συνείδησης που τη γέννησε. Κι αν κάποτε κατορθώσει να αναπτύξει ηθική νοημοσύνη — όχι μόνο τεχνική — τότε ίσως ο κύκλος της βίας σπάσει εκεί όπου η ανθρώπινη αδυναμία δεν τα κατάφερε.

Τότε, η “μαμή της Ιστορίας” ίσως πάψει να είναι η βία· και γίνει η Γνώση.

Διοτίμα