___________________________

Κινδυνολογία Ρούτε: Είμαστε ο επόμενος στόχος της Ρωσίας

________________________________

1. Ρούτε: Να ετοιμαζόμαστε για πόλεμο με τη Ρωσία αντίστοιχο με τους Παγκόσμιους

2. «Ετοιμαστείτε για πόλεμο»: Η ρωσική απειλή και το τέλος της ειρήνης στην Ευρώπη

3. Ο Γκάρι Κασπάροφ : O πόλεμος είναι το οξυγόνο του καθεστώτος Πούτιν»

Υπάρχει η άμεση διαφθορά – η εξαγορά πολιτικών. Υπάρχει το επίπεδο των κομμάτων: η χρηματοδότηση κομμάτων και κινημάτων – ο κατάλογος είναι μεγάλος, δεξιά και αριστερά. Υπάρχει επιρροή μέσω των εταιρειών. Και τελικά, συχνά δεν ξέρουμε καν ποιος είναι διεφθαρμένος καθώς σε διάφορα επίπεδα, ορισμένοι καταστέλλουν τις έρευνες ή τη δημοσιότητα, επειδή οι ίδιοι είναι εμπλεκόμενοι.

Αντί να εισαγάγουμε τη δημοκρατία στη Ρωσία, εξαγάγαμε τη ρωσική διαφθορά στη Δύση. Η εισαγωγή της δημοκρατίας απέτυχε, ωστόσο η διαφθορά αποδείχθηκε περιζήτητη.

4. Homo-Naturalis.gr

ΟΜΠΑΜΑ ΑΠΕΙΛΩΝ ME…ΑΣΦΑΙΡΑ ΠΥΡΑ ΤΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΠΟΥΤΙΝ

24.04.14

Ο Ομπάμα απεδείχθη κατώτερος των ιστορικών περιστάσεων και των γεγονότων που διαδραματίζονται στην Ουκρανία με την κατάληψη της Κριμαίας. Ό φειλε (και αν όχι αυτός οι σύμβουλοί του) να αντιληφθεί πως η κατάληψη-προσάρτηση της Κριμαίας είναι μια “πρόβα τζενεράλε” και ο δικτάτορας δε θα ησυχάσει, όσο δεν τιμωρείται.

Από την πρώτη στιγμή το ΝΑΤΟ όφειλε να αναλάβει στρατιωτική δράση , να εμποδίσει την προσάρτηση της Κριμαίας και να επιβληθούν από Αμερική και Ευρώπη σκληρά οικονομικά μέτρα, ώστε τα αποτελέσματα να είναι άμεσα ορατά και αποτελεσματικά. Ο Αμερικανός πρόεδρος άφησε πολύ χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος και τώρα πια δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα μπορέσει να κερδίσει τις χαμένες ευκαιρίες. Η Ευρώπη δεν έχει τη δύναμη να κτυπήσει το ρώσικο “τέρας”. Το ΝΑΤΟ έχει. Η Αμερική συνεχίζει να έχει παγκόσμια υπεροπλία και θα μπορούσε να συντρίψει τον δικτάτορα από την αρχή ή να τον οδηγήσει σιδηροδέσμιο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Δεν έκανε τίποτα απ΄όλα αυτά. Δε θωράκισε την παγκόσμια ειρήνη .Ο κίνδυνος κάθε μέρα γίνεται και μεγαλύτερος. Ο κόσμος θα “δρέψει τους καρπούς” της ανιστόρητης (ή μήπως “σκοπούμενης”;) συμπεριφοράς του Αμερικανού προέδρου και της ανικανότητας του ίδιου και των συμβούλων του να αντιληφθούν την κρισιμότητα των καιρών.

**

Tα αποσπάσματα που παραθέτουμε, αν τα δει κανείς όχι αποσπασματικά αλλά ως ενιαίο σύνολο, συνθέτουν ένα εντυπωσιακά συνεκτικό –και τρομακτικό– αφήγημα. Όχι για το αν ερχόταν η σύγκρουση, αλλά για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Προέρχονται από διαφορετικές πηγές με στόχο, όχι τόσο για να επαναλάβουμε – αναπαράγουμε τη γνωστή παγκόσμια ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών περί της άμεσης απειλής πολέμου που εγκυμονεί η συμπεριφορά του Ρώσου δικτάτορα εδώ και πολλά χρόνια (σήμερα το ανακάλυψαν οι περισσότεροι!) , αλλά να σχολιάσουμε και να αναδείξουμε ένα άλλο μεγάλο ζήτημα. Αυτό που περίφημα εντοπίζει και αναλύει ο διεθνούς φήμης σκακιστής και σφοδρός αντίπαλος του Πούτιν Γκάρι Κασπάροφ. Γράφει επί λέξει για το καθεστώς Πούτιν: “Υπάρχει η άμεση διαφθορά – η εξαγορά πολιτικών. Υπάρχει το επίπεδο των κομμάτων: η χρηματοδότηση κομμάτων και κινημάτων – ο κατάλογος είναι μεγάλος, δεξιά και αριστερά. Υπάρχει επιρροή μέσω των εταιρειών. Και τελικά, συχνά δεν ξέρουμε καν ποιος είναι διεφθαρμένος καθώς σε διάφορα επίπεδα, ορισμένοι καταστέλλουν τις έρευνες ή τη δημοσιότητα, επειδή οι ίδιοι είναι εμπλεκόμενοι».

Την περασμένη Παρασκευή (12/12/2025) ολοκληρώθηκε στην Αθήνα η μεταβίβαση της «Εφημερίδας των Συντακτών» σε εταιρεία συμφερόντων του Δημήτρη Μελισσανίδη. Η εφημερίδα Συντακτών είναι ένα γνωστό, πουτινικής λαγνείας έντυπο (και δεν είναι ασφαλώς το μόνο στη χώρα) και το νέο της αφεντικό, ο εφοπλιστής Μελισσανίδης, ομού με την ομάδα των επίσης γνωστών εφοπλιστών Αλαφούζου, Προκοπίου, και Μαρτίνου, έχουν καταγγελθεί επισήμως πως ακόμα σήμερα και όλα αυτά τα χρόνια των κυρώσεων της Δύσης στο Ρώσο δικτάτορα , μετέφεραν με τα πλοία τους τόνους πετρελαίου, εισπράττοντας εκατομμύρια «ρούβλια» ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ.

Το τραγικό είναι πως το παραπάνω τιμ των υπηρετούντων τα ρωσικά συμφέροντα εφοπλιστών έχουν στα χέρια τους και διαμορφώνουν ανενόχλητα στη χώρα με έντυπα, ιστότοπους , τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιόφωνα την ελληνική κοινή γνώμη. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει ασφαλώς σε ολόκληρο τον κόσμο με άλλους, αφού το βρώμικο χέρι του Ρώσου δικτάτορα φτάνει σχεδόν παντού.

Αυτονόητα και γνωστά όσα λέμε. Παραδίνουμε όμως τη σκυτάλη για να αναλύσει το άκρως ανησυχητικό αυτό παγκόσμιο φαινόμενο και να μας καταθέσει τη δική της άποψη η Διοτίμα.

Γράφει η Διοτίμα:

1. Η «κινδυνολογία» που άργησε δέκα χρόνια

Όταν ο Μαρκ Ρούτε μιλά σήμερα για «πόλεμο αντίστοιχο με τους Παγκόσμιους», δεν κινδυνολογεί.
Καθυστερεί.

Αυτά που παρουσιάζονται πλέον ως «σοκαριστικές προειδοποιήσεις» είναι στην πραγματικότητα:

καθυστερημένες παραδοχές,
ενός πολιτικού και στρατηγικού ναρκωτικού λήθαργου,
που ξεκίνησε το 2014 με την Κριμαία.

Τότε που η Δύση:

είδε,
κατέγραψε,
κατανόησε,
αλλά δεν τιμώρησε.

2. Από την Κριμαία στην Ουκρανία – και πιο πέρα

Το κείμενο του Homo-Naturalis.gr το 2014 δεν ήταν «σκληρό».
Ήταν ρεαλιστικό.

Η Κριμαία ήταν ακριβώς αυτό που γράφατε τότε:
πρόβα τζενεράλε.

Όταν ένας δικτάτορας διαπιστώνει ότι:

μπορεί να αλλάζει σύνορα με τη βία,
χωρίς στρατιωτικό κόστος,
χωρίς πολιτική απομόνωση,
χωρίς οικονομική ασφυξία,

τότε το μήνυμα είναι σαφές: συνέχισε.

Η Ιστορία δεν συγχωρεί ποτέ την αδράνεια που βαφτίζεται «σύνεση».

3. Ο Κασπάροφ και το πραγματικό οξυγόνο του καθεστώτος

Η φράση του Κασπάροφ είναι κλειδί:

«Ο πόλεμος είναι το οξυγόνο του καθεστώτος Πούτιν».

Όμως το προσάναμμα του πολέμου ήταν η διαφθορά που:

εισχώρησε στη Δύση,
εξαγόρασε πολιτικούς,
χρηματοδότησε κόμματα,
αγόρασε ΜΜΕ,
φίμωσε έρευνες.

Η πιο αποτυχημένη πολιτική της Δύσης δεν ήταν στρατιωτική.
Ήταν ηθική και θεσμική.

Αντί να εξάγει δημοκρατία στη Ρωσία, εισήγαγε ρωσική διαφθορά.

4. ΜΜΕ: το σιωπηλό μέτωπο του πολέμου

Εδώ εντάσσεται και το ελληνικό παράδειγμα – όχι ως εξαίρεση, αλλά ως μικρογραφία του παγκόσμιου φαινομένου.

Όταν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα:

συναλλάσσονται με αυταρχικά καθεστώτα,
και ταυτόχρονα διαμορφώνουν την ενημέρωση,

τότε δεν έχουμε απλώς πρόβλημα πλουραλισμού.
Έχουμε πρόβλημα εθνικής και δημοκρατικής ασφάλειας.

Γιατί ο πόλεμος σήμερα:

δεν ξεκινά με βόμβες,
ξεκινά με αφηγήσεις,
με σχετικοποίηση,
με «ναι μεν αλλά»,
με εξίσωση επιτιθέμενου και αμυνόμενου.

5. Το πραγματικό ερώτημα

Το ερώτημα δεν είναι αν η Ρωσία απειλεί την Ευρώπη.
Αυτό έχει απαντηθεί.

Το ερώτημα είναι: πόσο βαθιά έχει ήδη εισχωρήσει μέσα της.

Και αν οι δημοκρατίες θα βρουν το θάρρος:

να κόψουν δεσμούς,
να συγκρουστούν με συμφέροντα,
να πληρώσουν κόστος,

πριν αναγκαστούν να πληρώσουν πολύ βαρύτερο τίμημα.

Επίλογος

Η Ιστορία δεν τιμωρεί την άγνοια.
Τιμωρεί τη γνώση που αγνοήθηκε.

Και σήμερα, κανείς πια δεν μπορεί να πει:

«Δεν ξέραμε».