Ολα στον αέρα: Σοκ από τις απαιτήσεις των δανειστών -Οχι από τον Τσίπρα
Το χάσμα που χωρίζει Αθήνα και θεσμούς να είναι πιο μεγάλο από όσο κάποιοι ήθελαν να πιστεύουν πριν από το τετ α τετ Τσίπρα-Γιούνκερ.
Το θρίλλερ συνεχίζεται αύριο
Νέα συνάντηση θα έχουν την Παρασκευή ο πρωθυπουργός με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τον Γερούν Ντάισελμπλουμ. Αυτό αποφασίστηκε στην χθεσινοβραδινή (Τετάρτη) άκαρπη συνάντηση στις Βρυξέλλες
Παρά τους δραματικούς τόνους στο μήνυμα του πρωθυπουργού, εξακολουθεί να υπάρχει μία χαραμάδα ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή για έναν έντιμο συμβιβασμό.
Και ενώ η συνάντηση ξεκινούσε με τις καλύτερες προϋποθέσεις και με αρκετή αισιοδοξία από την ελληνική πλευρά, ξαφνικά στο Μέγαρο Μαξίμου πάγωσαν. Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έδωσε το κείμενο των θεσμών στον Τσίπρα στην κατ ιδίαν συνάντηση τους που έγινε στην αρχή και είχε διάρκεια περίπου 40’ στο γραφείο του κ. Γιούνκερ. Αμέσως μετά συνέχισαν στο δείπνο, με όλη την ελληνική αντιπροσωπεία, και τους Ντάισελμπλουμ, Βίζερ, Μάρκο Μούτι και Σελμαγιερ.
Πάγωσε το Μαξίμου με το κείμενο των 5 σελίδων των θεσμών
Το κείμενο των πέντε σελίδων που παρέδωσε ο κ.Γιούνκερ στον Ελληνα πρωθυπουργό περιελάμβανε μεταξύ άλλων:
- Να καταργηθεί το ΕΚΑΣ έως το τέλος του 2015 (το κόστος είναι 500εκ+ κατ´ έτος)
- Το ρεύμα να πάει στο 23% ΦΠΑ
- Ασφαλιστικό: να μειωθεί κατά 1% ΑΕΠ (σταδιακά από τώρα και να φτάσει στο 1% ως το τέλος του 2016= 1.8δις) η συνολική δαπάνη που δίνει το κράτος. Εμείς υποστηρίζουμε ότι με τον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και τις αναλογιστικές μελέτες επιτυγχάνουμε κάποια μείωση στη δαπάνη των συντάξεων.
- ΦΠΑ: Ζητούν έσοδα 1.8 δις ΦΠΑ =1% ΑΕΠ μέσα στο 2015 , και τα φάρμακα θέλουν να πάνε στο 11%
- Εργασιακό: μιλούν για συλλογικές, αλλά με τρόπο που θα προβλέπει νέα διαβούλευση με ILO και μετά νέα διαβούλευση με θεσμούς, και μετά να το αλλάξουμε.
- Μπήκαν στο κείμενό τους θέματα που εδώ και ένα μηνά δε συζητούνταν στο brussels group ( πχ στις συντάξεις, στο ΦΠΑ, ΔΕΗ ΑΔΜΗΕ.)
- Πρωτογενή Πλεονάσματα: 1% για το 2105, 2% για το 2016, 3% για το 2017, 3.5% για το 2018.
Κυβέρνηση: Εμμονές των θεσμών -Η πρόταση δεν αποτελεί βάση συζήτησης
Πρόταση που δεν αποτελεί βάση συζήτησης με τη μορφή που έχει σήμερα χαρακτήρισαν κυβερνητικές πηγές το πεντασέλιδο προσχέδιο συμφωνίας των θεσμών που παρουσιάστηκε στην ελληνική πλευρά. Εξέφρασαν, ωστόσο, την άποψη ότι αφήνει περιθώρια συμβιβασμών έτσι ώστε να είναι δυνατή μια συμφωνία το αμέσως επόμενο διάστημα.
Όπως ανέφεραν πρόκειται για μια πρόταση συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement) η οποία επαναφέρει μέτρα που είχαν τεθεί εκτός συζήτησης στις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο Brussels Group.
Ως θετικό σημείο της πρότασης αναγνώρισαν το καθορισμό των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα επόμενα χρόνια ως εξής: 1% για το 2015, 2% για το 2016, 3% για το 2017 και 3,5% για το 2018.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, σε αυτό το στάδιο η συζήτηση για το χρέος ήταν επιδερμική, καθώς δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, ενώ και για τα εργασιακά η πρόταση των θεσμών δεν ήταν ιδιαίτερα σαφής. «Στο κείμενο δεν υπήρχε αναφορά στο χρέος γιατί ήταν staff level agreement, και σε αυτό υπάρχει το review. Κι εμείς στο κείμενό μας ως παράρτημα το είχαμε το θέμα του χρέους», ανέφεραν χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές και πρόσθεσαν «αυτή τη στιγμή δεν δίνεται προοπτική αν δεν λύσεις το θέμα του χρέους γιατί αλλιώς θα πας στο μαρτύριο της σταγόνας».
Οι πρώτες αντιδράσεις στην ανάγνωση των μέτρων που ζητούν οι δανειστές
Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν περιθώρια να πάρουμε πράγματα από το κείμενό τους και αυτοί από το δικό μας, σχολίαζαν κυβερνητικές.
Παράλληλα πρόσθεταν: «Δεν ήταν “take it or leave it” όπως μας είπε ο Γιούνκερ, άλλα πιστεύουν ότι πρέπει να λήξει η ιστορία έως τα μέσα του μήνα. Να υπάρχει staff level agreement ως τότε. Ειπώθηκε στο τραπέζι αυτό από την Κομισιόν σε μας.
Η συζήτηση στα τεχνικά κλιμάκια είχε ορθολογισμό. Διαφωνίες υπήρχαν άλλα δεν επαναλαμβάνονταν θέματα που θεωρούσαμε ότι είχαν βγήκαν από την ατζέντα και οι συζητήσεις με την Μέρκελ άλλα ακόμα και με την Λαγκάρντ, δεν ήταν σε τέτοιο κλίμα. Ακόμα και για το ασφαλιστικό του έλεγε ό,τι εμείς ζητάμε απλά να ανοίξετε την κουβέντα. Από ότι φαίνεται σκλήρυναν τη στάση τους μετά το Βερολίνο.
Τέλος τα brussels group σε αυτή τη φάση -Επαφές σε πολιτικό επίπεδο
Η κυβέρνηση των εθνικιστών διέπραξε αλλεπάλληλα εγκλήματα “καθοσίωσης”, εσχάτης προδοσίας . Η ιστορία έχει ήδη κάνει καλά τη δουλειά της και ενέταξε όλους τους ενόχους αυτής της προδοσίας στις μαύρες δέλτους της. Μένει τώρα πια η ευρωπαϊκή και η ελληνική δικαιοσύνη (όταν η τελευταία αποκαθαρθεί από τα αρρωστήματα,που κουβαλάει αυτή την ώρα) να αποδώσουν “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”.
Οι ανίεροι συνέταιροι της κυβέρνησης προσπαθούν τώρα με κάθε τρόπο να απεγκλωβιστούν,γιατί έχουν πλέον αντιληφθεί πως δεν τους παίρνει περισσότερο να “παίζουν εν ου παικτοίς” με τη διεθνή νομιμότητα, με τους ισχύοντες νόμους της “αγοράς” (καλούς ή κακούς), με τις επιταγές της Ε.Ε, της οποίας η χώρα μας είναι μέλος. Ο Αλέξης Τσίπρας πανικόβλητος και ταπεινωμένος ,αλλά ,ως κουτοπόνηρος “χωριάτης” προπαθεί να πετάξει από τα χέρια του την “καυτή πατάτα”, αφού τσουρουφλίστηκαν εντελώς στο κόλπο γκρόσο με τις… φωτιές και τα πυρακτωμένα σίδερα και ο ίδιος και οι παλιάτσοι του τσίρκου της εθνικιστικής κυβέρνησης.
Αυτή την τακτική και σχεδόν για τους ίδιους λόγους είχε ακολουθήσει και Κώστας Καραμανλής με την τελευταία του κυβέρνηση. Αφού είχε ξεκοκαλίσει τα ρούβλια του δικτάτορα Πούτιν, αλλά και τα υπέρογκα δάνεια που έπαιρνε αφειδώς, αφού διπλασίασε το χρέος και εκτόξευσε σε πρωτοφανή ιστορικά ύψη το έλλειμμα στο 15.6 %, όταν αντίκρυσε το αποτέλεσμα και συνειδητοποίησε τις ευθύνες και τον κίνδυνο, πανικόβλητος κι αυτός, ταπεινωμένος και κυνηγημένος από τους Ρώσους, οι οποίοι δε δίστασαν να τον απειλήσουν με τη ζωή του, γιατί τους γέλασε, εγκατέλειψε άρον-άρον ακυβέρνητο το σκάφος και λούφαξαν ο ίδιος και τα μέλη της εξαγορασμένης κυβέρνησής του.
Η χώρα από εκείνη την εποχή υπέστη την οριστική ρήξη, τις φοβερές συνέπειες της αφροσύνης των ελληνικών κυβερνήσεων που στήριζαν (και όχι μόνο ο Κ.Κραμανλής) την εκλογή τους στις πελατειακές σχέσεις. Αδίστακτα, καιροσκοπικά, ανήθικα, δημαγωγικά, ,απολίτικα τα κόμματα στην Ελλάδα, με έλαχιστες εξαιρέσεις,δε δίσταζαν επί πολλά χρόνια να χρηματοδοτούνται ασύστολα από “μαύρες” πηγές,για να εξυπηρετούν συμφέροντα στην εξουσία.
Σ΄αυτή την τακτική προσέφυγε και ο “ανιψιός”,ο οποίος θέλησε να μιμηθεί τον “πατριάρχη” της δημαγωγίας και του λαϊκισμού, τον “αξεπέραστο” Ανδρέα Παπανδρέου. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνος, που βελτίωσε και ανήγαγε σε “επιστήμη” τελικά τη μέθοδο, που για χρόνια είχαν εγκαινιάσει και ακολουθήσει οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και της Χούντας στη χώρα,τη διατήρηση, δηλαδή, του πελατειακού κράτους. Η δοκιμασμένη “συνταγή”, από εποχής ακόμα ” σχεδίου Μάρσαλ” προέβλεπε να ταϊζεις μέχρι σκασμού τους δικούς σου, τους πελάτες -οπαδούς του κόμματός σου. Και εκείνοι χορτασμένοι, καλοθερεμμένοι και ως εκ τούτου… αγωνισιτικοί να συνεχίζουν να προσφέρουν στο “πιάτο” την εξουσία σε όποιον τους προσέφερε περισσόσοτερα και μόνιμα.
Πώς νομίζετε διατηρήθηκαν οι απέραντες στρατιές των οπαδών που προσλαμβάνονταν στο δημόσιο και δεν έβρισκαν καρέκλα να καθίσουν; Αλλά και πώς διασώθηκαν και πρόσκοψαν τόσα χρόνια οι “κουμπάροι”,οι “εργολάβοι”,οι φοροκλέφτες, οι “φαγάνες”-“καταπιώνες” των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων στην ιδιωτική και την…αγροτική πρωτοβουλία;
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ακραιφνής συνεχιστής της σχολής Κωνσταντίνου Καραμανλή- Ανδρέα Παπανδρέου-Κώστα Καραμανλή. Και αφού ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ : 1. Με μια άκρατη δημαγωγια και ένα αισχρό λαϊκισμό, αυτός και τα υπόλοιποια “ζόμπι” του κομματικού μορφώματος, εξαπάτησαν ένα μικρό μέρος του πληθυσμού και περιμάζεψαν την “κινούμενη άμμο” των “Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος. 2. Με μοχλό τον απίστευτα ανήθικο και διεφθαρμένο εκλογικό νόμο , που χάριν γούστου (έτσι… για την πλάκα) τον πριμοδότησε με 50 έδρες. 3. Με εντολή του δικτάτορα Πούτιν οι αρχηγοί των δύο εξαγορασμένων κομματικών μορφωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ, καταργώντας εν μια νυχτί τις ανεξίτηλες κόκινες γραμμές Αριστεράς και φιλοναζιστικής Ακροδεξιάς, σχημάτισαν ένα “πολιτικό” εξάμβλωμα-κυβέρνηση ,πρωτοφανές φαινόμενο στην ιστορία του τόπου, αλλά και της Ευρώπης . 4. Η αντιπολίτευση, ιδιαίτερα η φιλοευρωπαϊκή, θυσιάζοντας στο βωμό των μικροκομματικών της συμφερόντων το συμφέρον της χώρας, της Ευρώπης και του ελληνικού λαού, αντί να συγκλονίσει τον τόπο, να φέρει τα πάνω κάτω, με άμεσες, δυναμικές, αποτελεσματικές λαϊκές κινητοποιήσεις, με ουσιαστικές παρεμβάσεις τόσο στην πολτική ζωή του τόπου, όσο και στην καθημερινότητα του ΄Ελληνα, παρέμεινε θεατής και αρκέστηκε να πετάει από καιρού εις καιρόν… στρακαστρούκες για την “τιμή των όπλων”. Στην πραγματικότητα ευχόταν την αποτυχία,τη ρήξη με τους Ευρωπαίους, “έτριβε τα χέρια” της σε κάθε “κωλοτούμπα” των εθνικιστών σε κάθε στραβοπάτημα στο εσωτερικό της χώρας και την Ευρώπη.
΄Ολα αυτά και άλλα πολλά,οδήγησαν την ταλαίπωρη χώρα στο μη παρέκει. Στο τέλος μιας ήδη λαθεμένης, αδιέξοδης, χαλκευμένης πορείας-διαδρομής, που ακολουθήθηκε από την αρχή ,ήδη από το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου 2015 και η οποία φυσικό ήταν να οδηγήσει το όχημα της χώρας στο γκρεμό. Η Ευρώπη άφωνη στην αρχή προσπαθούσε να αντιληφθει τί συμβαίνει. Ουδείς μπορούσε να πιστέψει πόσο ανήθικη, άμυαλη, απολίτικη, προδοτική για τον τόπο της ήταν αυτή η εξαγορασμένη από τον Πούτιν κυβέρνηση των εθνικιστών, που είχαν στόχο, όχι το συμφέρον της χώρας,αλλά την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης.΄Οταν οι εταίροι μας το κατάλαβαν , ξφνιασμένοι, θορυβημένοι, οργισμένοι, αλλά με μια πρωτοφανή για τα πολιτικά δεδομένα της Ευρώπης, σταθερότητα και αρραγή ενότητα, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Η απόφαση των εταίρων είναι τούτη: Ούτε ένα βήμα πίσω σε μια καιροσκοπική, απολίτικη, δημαγωγική, εξαγορασμένη κυβέρνηση που υποσκάπτει τα θεμέλια της ίδια της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και όχι μόνο της Ελλάδας. Και η ποινή, που επέλεξαν; Η αμείλικτη τιμωρία,τόσο της κυβέρνησης,όσο και της χώρας! Είναι ειλημμένη αυτή η απόφαση,γιατί και πολύ οργισμένοι είναι εκεί στην ” Εσπερία” και ως κυβερνήσεις και ως λαοί, αλλά προσπαθούν επίσης να προλάβουν το “τσουνάμι” που θα ξεσπούσε στη Ευρώπη, αν οι δημαγωγοί-λαϊκιστές με τη δύναμη ενός αγανακτισμένου όχλου, μιας απολίτκης μάζας, έπαιρναν στα χέρια τους την εξουσία.
Θα μας τιμωρήσουν σκληρά οι Ευρωπαίοι. Δεν υποχωρούν, ούτε κατά διάνοια, στο ελάχιστο. Ο Τσίπρας έπαιξε το τελευταίο του χαρτί με τις 47σέλιδες θέσεις του και έχασε τα πάντα. Τώρα, όπως είπαμε, κεραυνοβολημένος , πανικόβλητος,κοιτάζει να στήσει καμιά “κομπίνα”, πριν σηκωθεί άφραγκος από την “τσόχα” ,να κρατήσει τουλάχιστον τα “εισιτήρια”, για να γυρίσει σπίτι. Κι αυτά τα “εισιτήρια” θα είναι οι εκλογές, που επέλεξαν πλέον να προκηρύξουν οι άφρονες, ως μέσο φυγής και σωτηρίας .
Ο “σώζων εαυτόν σωθήτω” εκεί στη σφηκοφωλιά της κυβένησης .”Αλλού ο παπάς, αλλού τα ράσα του”. Ο συρφετός των εθνικιστών νομίζει πως θα ξεφύγει. Πως μετά τις εκλογές και τη συντριπτική νίκη των ευρωπαϊστών στη χώρα, θα κρυφτούν. Πως θα τους περμένει ο Πούτιν με ανοιχτές αγκάλες. Πόσο αφελείς είναι. Ο δικτάτορας “το κεφάλι” τους θα ζητήσει “επί πίνακι”.
Προσοχή! Υπάρχει μια ακόμα “σφαίρα” στο πιστόλι με το οποίο σημαδεύει το στόχο του ο δικτάτορας της Ρωσίας. Το ξέσπασμα ενός εμφυλίου στη χώρα μας, που θα τον εξυπηρετούσε αφάνταστα στο σχέδιο της αποσταθεροποίσης της Ελλάδας και θα πυροδοτούσε έντονα πολιτικά γεγονότα και ανατροπές στην Ερώπη. Εφεδρείες στην Ελλάδα έχει τους τρελαμένους εθνικιστές οπαδούς των τριων κομματικών μορφωμάτων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ -Χ.Α
Θα κοιτάξουν πριν ξεδοντιαστούν, να δαγκώσουν όσο μπορούν πιο πολύ και πιο βαθειά. Ας μην τους αφήσουμε. Ας μη συμμετάσχει κανείς στο εθνοκτόνο προσκλητήριο . Αφήστε τους μόνους τους. ΄Ετσι κι αλλιώς, “πνέουν τα λοίσθια”. Το “θηρίο ξεψυχάει, μόνο που 4 μήνες τώρα ,κατέφαγε, κατασπάραξε τη χώρα!
___________________________________________________________________________
1 ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΞΟΡΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ…ΞΟΡΚΙΣΜΕΝΟΥΣ!
2. ΣΤΙΒΕΝ ΧΟΚΙΝΓΚ «ΧΡΥΣΑΦΙ» Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ
3. ΤΑ “ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ” ΜΗΛΙΟΥ-ΜΑΚΡΗ . ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ.
__________________________________________________
1. Πoια αλήθεια έκρυβε η ταινία του εξορκιστή;
Πoια αλήθεια έκρυβε το έργο του εξορκιστή;Το 1973 ήταν μια χρονιά σταθμός για τον κινηματογράφο..
Προβλήθηκε στη μεγάλη οθόνη η γνώριμη πλέον σε όλους ταινία“Ο Εξορκιστής”, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του William Peter Blatty, ο οποίος και έβαλε 15 χρόνια για να το τελειώσει.
Η ταινία μιλούσε για το δαιμονισμό ενός κοριτσιού και ήταν τόσο ωμή και τόσο ρεαλιστικά γυρισμένη που αναφέρθηκαν περιπτώσεις ανθρώπων που ένιωσαν πραγματική φρίκη και απεχώρησαν έντρομοι από την κινηματογραφική αίθουσα.
Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι το βιβλίο του Blatty βασίστηκε σε ένα πραγματικό γεγονός; O Blatty μετέτρεψε στο βιβλίο του το αγόρι της πραγματικής ιστορίας σε κορίτσι, και αυτή είναι και η ουσιαστικότερη διαφορά που θα μπορούσαμε να επισημάνουμε.
Ιανουάριος 1949. Στην περιοχή του Mont Rainier, στο Mairyland, ζεί μια οικογένεια που απαρτίζεται από τον πατέρα, την μητέρα, τη γιαγιά, το νεαρό γιο τους, και μια θεία, η οποία, αν και δε μένει ακριβώς εκεί, περνά πολύ καιρό από τη ζωή της στο σπίτι αυτό, μιας και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με όλους και κυρίως με τον ανιψιό της.
Η θεία αυτοαποκαλείται μέντιουμ και περνά την ώρα της “παίζοντας” Ουίζα, και μυώντας και τον ανιψιό της σ’ αυτήν την πρακτική. Η Ουίζα είναι μια θεωρητικά απλή αλλά ουσιαστικά πολύ επικίνδυνη πρακτική που επιτρέπει μέσω ενός πλακέ χαρτονιού ή ξύλου, όπου βρίσκονται τα γράμματα της αλφαβήτου καθώς και κάποια άλλα σύμβολα, να έρθεις σε επαφή με τον άυλο κόσμο των νεκρών. Στην Παλαιά μάλιστα Διαθήκη, η πρακτική αυτή τιμωρούνταν με θάνατο διότι επέτρεπε την επίκληση και τον ερχομό ενός δαίμονα στον κόσμο μας.
Κατά τη διάρκεια αυτών των “παιχνιδιών”, παράξενα πράγματα άρχισαν να εκδηλώνονται στο σπίτι, όπως θόρυβοι που δεν υπήρχε λόγος να υπάρχουν, γδαρσίματα στους τοίχους… Έπειτα, οι θόρυβοι έγιναν πιο έντονοι κι’ επίμονοι, συνεχίζονταν μάλιστα και κατά τη διάρκεια ατέλειωτων βραδιών. Αντικείμενα άρχισαν να μετακινούνται μόνα τους, φρούτα εκσφενδονίζονταν από τη μια άκρη του δωματίου στην άλλη, το τραπέζι στριφογύριζε… Στο δωμάτιο του παιδιού τα πρωινά διαπίστωναν έντρομοι ίχνη άγριων γραντζουνιών στο στρώμα του.
Στις 26 Ιανουαρίου, η θεία πεθαίνει. Ο νεαρός που ήταν δεμένος μαζί της δεν μπορεί να το ξεπεράσει και ψάχνοντας για κάποια διέξοδο, στρέφεται προς την Ουίζα, με την ελπίδα να έρθει σε επαφή μαζί της.
Αρχίζει να αλλάζει. Κλείνεται στον εαυτό του, ενώ οι νύχτες του στοιχειώνονται από εφιάλτες. Η οικογένεια δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει, η κατάσταση έχει ξεφύγει από οποιοδήποτε όριο. Θα στραφούν προς την Εκκλησία ελπίζοντας να βρουν εκεί μια απάντηση. Εκεί θα τους υποδεχθεί ο πάτερ Schuss.
Ο ιερέας γνωρίζει πολύ καλά τον δόκτωρα Rhein, γιατρό παραψυχολόγο. Σε μια αλληλογραφία που αντάλλαξαν διαβάζουμε: ” Τη νύχτα της 17ης προς 18ης Φεβρουαρίου, πήρα το παιδί μαζί μου για τη νύχτα, για να διαπιστώσω από μόνος μου τα φαινόμενα που μου είχαν αναφέρει. Το παιδί αποκοιμήθηκε σε μια πολυθρόνα, κι ‘έπειτα από λίγο γλίστρησε σιγά-σιγά κι’ ακούμπησε στο πάτωμα. Το πήρα και το έβαλα στο κρεβάτι, το οποίο άρχισε να δονείται, το στρώμα βρέθηκε στο πάτωμα, και γλίστρησε κυριολεκτικά κάτω από το κρεβάτι…”
Πήγαν το παιδί σε ψυχιατρική κλινική υπό την επίβλεψη του δόκτωρα Mablerose, έκλεισαν τρία ραντεβού για να το εξετάσουν, πήγαν στα δύο, όχι όμως και στο τρίτο, από φόβο μην το κλείσουν μέσα, μιας και την εποχή εκείνη, το να σε κλείσουν σε ψυχιατρικό άσυλο ήταν αντίστοιχο με το να σε κλείσουν σε φυλακή καταδίκων.
Ο ιερέας θα τους προτείνει τη δική του εξήγηση: το παιδί πρέπει να είναι δαιμονισμένο. Θα πάρει την οικογένεια και θα πάνε στην εκκλησία Saint James, όπου τους περιμένει ο νεαρός πάτερ A. Hugues. Όταν ο ιερέας συναντάται με το παιδί, το παιδί εκστομίζει ακατονόμαστες βρισιές, το τηλέφωνο του ιερέα στο γραφείο του αρχίζει να κινείται από μόνο του, στο δωμάτιο πέφτει απότομα η θερμοκρασία σε σημείο ψύχους.
Τρομοκρατημένος, ο ιερέας συμπεραίνει πως πρόκειται πράγματι περί δαιμονισμού που επιβάλει εξορκισμό. Όμως δεν τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις που έχει θεσπίσει η Εκκλησία για να πραγματοποιηθεί ο εξορκισμός, και πέρα απ’ αυτό, ο ιερέας είναι νέος, χωρίς πείρα στους εξορκισμούς…
Ωστόσο, ο πάτερ Hugues θα κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για τον εξορκισμό ενώ θα οδηγήσει το παιδί στο νοσοκομείο της Georgetown όπου θα λάβει χώρα ο εξορκισμός. Όλα είναι έτοιμα.
Το παιδί, δεμένο σφιχτά στο κρεβάτι με δερμάτινα λουριά, χτυπιέται ξέφρενο προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο πάτερ Hugues ξεκινά τον εξορκισμό… Όσο η διαδικασία προχωρά, τόσο πιο βίαιο γίνεται το παιδί, εκστομίζοντας ακατάπαυστα αισχρολογίες και βλασφημίες.
Ο ιερέας δεν αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί από αυτά που ακούει και συνεχίζει τον εξορκισμό, αλλά σε κάποια στιγμή χαλάρωσης, το παιδί καταφέρνει να βγάλει ένα από τα λουριά, βγάζει από το κρεβάτι μια σούστα και σκίζει
μ’ αυτή το χέρι του ιερέα, από τον ώμο ως τον καρπό. Μετά από αυτή την πρώτη προσπάθεια εξορκισμού, ο ιερέας καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει με τον ίδιο το Διάβολο. Παραδέχεται ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και σταματά. Μόλις περνά η κρίση, το παιδί επιστρέφει με τους γονείς του στο σπίτι.
Την άλλη μέρα το πρωί, η λέξη “Louis” εμφανίστηκε στο στήθος του, χαραγμένη στο δέρμα με νύχια ή κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο. Οι γονείς κοντεύουν να τρελαθούν και, καθώς οι ίδιοι κατάγονται από την πόλη Saint Louis, πηγαίνουν στο σπίτι του θείου του παιδιού, ο οποίος μένει σ’ αυτήν την πόλη. Παρά αυτή τους τη μετακίνηση, τίποτα δεν αλλάζει.
Τα φαινόμενα εξακολουθούν να επιμένουν. Η κόρη αυτού του θείου, πηγαίνει στην εκκλησία του Αγίου Francois Xavier για να μιλήσει στους ιερείς για εκείνα που είδε να συμβαίνουν στο σπίτι της. Εκεί θα μιλήσει στον πατέρα Bishop, ο οποίος, συνοδευόμενος από το πατέρα Bowdern πηγαίνουν στο σπίτι να συναντήσουν τους δυστυχείς γονείς. Μόλις το παιδί τους βλέπει αρχίζει να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις, βρίζει και δείχνει να αηδιάζει στην όψη και μόνο των ιερέων αλλά και κάθε θρησκευτικού συμβόλου που φέρουν πάνω τους.
Μετά από αυτή τη συνάντηση, θα γραφεί μια από τις πιο πλήρεις αναφορές που γράφηκαν ποτέ πάνω σε δαιμονισμό ανθρώπου τον εικοστό αιώνα. Ο πάτερ Bowdern θα κρατήσει ένα ημερολόγιο με όλες του τις συναντήσεις με τον Δαίμονα καθώς και με όλα όσα συνέβησαν σχετικά με την υπόθεση αυτή. Ας δούμε κάποια αποσπάσματα από το ημερολόγιο:
Τετάρτη 9 Μαρτίου
“…αφόρητοι πόνοι στο στομάχι φαίνεται ότι έπιασαν το παιδί. Η μητέρα σήκωσε την κουβέρτα και την επάνω πυτζάμα του μικρού και είδαμε μεγάλες γρατζουνιές στο θώρακα του νεαρού…”
Παρασκευή 11 Μαρτίου
“…το παιδί κοιμόταν όταν ένα μπουκαλάκι με αγιασμό, τοποθετημένο 60 εκατοστά μακριά από το κρεβάτι, εκτοξεύθηκε προς την αντίθετη γωνία του δωματίου. Στην έξοδό μας, ένας πολύ μεγάλος θόρυβος ήρθε από το δωμάτιο, ενώ στην είσοδό μας, η ντουλάπα γλίστρησε κατά μήκος του τοίχου και γύρισε εντελώς φέρνοντας εμπρός την πίσω της μεριά. Μια καρέκλα μετακινήθηκε 60 περίπου εκατοστά. Ένας εσταυρωμένος, καθώς και άλλα ιερά αντικείμενα που βρίσκονταν κάτω από το μαξιλάρι, γλίστρησαν μέχρι το πόδι του κρεβατιού…”
Αποφασίστηκε ότι θα έπρεπε να γίνει εξορκισμός.
Τρίτη 15 Μαρτίου
“…το στρώμα άρχισε να δονείται, τα ιερά αντικείμενα της Αγίας Μαργαρίτας-Μαρίας που είχαμε τοποθετήσει πάνω στο κρεβάτι εκσφενδονίστηκαν ακόμα μια φορά κατά μήκος του δωματίου.”
Ο πατέρας Bοwdern πηγαίνει στο αρχιεπίσκοπο, του διηγείται το τι συμβαίνει, ο αρχιεπίσκοπος αποφασίζει να γίνει ο εξορκισμός. Είναι ο ίδιος ο πατέρας Bowdern που θα κάνει τον εξορκισμό, χωρίς όμως να γνωρίζει την πρώτη προσπάθεια που είχε γίνει από τον πατέρα Hugues.
Ο πατέρας Bowdern παίρνει για βοηθό τον πατέρα Halloran, και έναν άλλο ιερέα. Πηγαίνουν μαζί στο σπίτι της εν λόγω οικογένειας και ξεκινούν τον εξορκισμό. Οι πρώτες προσευχές προκαλούν τον εκσφενδονισμό του φλασκιού με τον αγιασμό στον απέναντι τοίχο. Το κρεβάτι αρχίζει να τινάζεται.
Τετάρτη 16 Μαρτίου
“Το πρώτο precipio προκάλεσε στο αγόρι μια βίαια αντίδραση. Τρεις μεγάλες γρατζουνιές εμφανίστηκαν στο στήθος του, στο άκουσμα των ονομάτων του Θεού, της Αγίας μητέρας Του και του Αγίου Μιχαήλ. Τα πιο βαθιά σημάδια που εμφανίστηκαν στο σώμα του ήταν εκείνα ενός κεφαλιού διαβόλου στο δεξί του πόδι, ενός κερασφόρου ανθρώπου πρόχειρα σχεδιασμένου, καθώς και η λέξη “Hell”(=κόλαση) στο στήθος του.”
Παρασκευή 18 Μαρτίου
“…το αγόρι απάγγειλε μαζί με μας την προσευχή του…”
Σάββατο 19 Μαρτίου
“…φτάσαμε μέχρι τις 7 το απόγευμα, το αγόρι πήγε να κοιμηθεί στις 8. Ο εξορκισμός ήταν πολύ βίαιος. Προκαλούσε διαβολικά γέλια και ουρλιαχτά…”
Δευτέρα 21 Μαρτίου
Αποφασίστηκε να οδηγηθεί το παιδί στην ψυχιατρική κλινική ώστε να συνεχιστεί εκεί ο εξορκισμός. Η γλώσσα του παιδιού έγινε πολύ αισχρή και βίαιη. Πρέπει να είδε έναν από τους ιερείς στην κόλαση.
“Τι έκπληξη που σε βλέπω εδώ!! Τι κάνεις εσύ εδώ στην κόλαση;”
Κυριακή 27 Μαρτίου
“…νέα φάση διαβολικού πτυσίματος. Έφτυνε με μια απίστευτη ακρίβεια. Στο 1μ 50 μπορούσε να σε βρει στο πρόσωπο. Τα μάτια του ήταν κλειστά και ωστόσο σκόπευε με εκπληκτική ακρίβεια…”
Παρασκευή 1 Απριλίου
Για να γίνουν τα πράγματα πιο εύκολα, το παιδί βαπτίζεται σύμφωνα με τις καθιερωμένες τελετές.
Σάββατο 2 Απριλίου
Μετά το βάπτισμα, έπρεπε να του δώσουν τη Θεία Ευχαριστία. Εκεί έγινε πραγματική μάχη. Πέντε φορές προσπάθησαν να του δώσουν την Όστια (=η καθολική κοινωνία), και τις πέντε την έφτυσε πίσω. Μετά από δυο ολόκληρες δραματικές ώρες μάχης, απαγγέλθηκε τελικά η προσευχή, και το παιδί κατάπιε εντέλει την Όστια. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας τα φαινόμενα επιταχύνθηκαν με απίστευτο ρυθμό. Οι προσευχές που είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω στο νεαρό ήταν εκείνες που ήταν αφιερωμένες στον Άγιο Μιχαήλ.
Δευτέρα 18 Απριλίου
10 η ώρα το βράδυ. Μετάληψη, έπειτα εξορκισμός, ο διάβολος φώναζε: “Δεν αρκεί αυτό…πρέπει να προφέρει μια λέξη, μια μόνο λέξη και θα απελευθερωθεί, αλλά δε θα την πει ποτέ…”
11 :45.Το παιδί βρισκόταν σε έκσταση, αλλά ήταν πιο ήρεμο απ’ ότι συνήθως κατά τη διάρκεια της προσευχής που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Μιχαήλ. Έπειτα, βγήκε απότομα από το στόμα του μια κλειστή και σοβαρή φωνή: “Σατανά, είμαι ο Άγιος Μιχαήλ και σε διατάζω εις το όνομα του Κυρίου να αφήσεις αμέσως αυτό το σώμα !!”
Το αγόρι είχε ένα σπασμό ενώ ταυτόχρονα ακούστηκε ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρθηκε αργότερα, οι ιερείς που βρίσκονταν μέσα στην εκκλησία είδαν στον τρούλο της εκκλησίας τον Άγιο Μιχαήλ να πολεμά το Δαίμονα. Το παιδί βγήκε από την κατάσταση έκστασης που βρισκόταν και ψέλλισε: “Έφυγε”. Δεν είχε καμιά ανάμνηση από αυτό που του συνέβη, μόνο την εικόνα του Αγίου Μιχαήλ να πολεμά το Δαίμονα.
Ο πατέρας Halloran θα δηλώσει αργότερα: “Το μόνο που ξέρω είναι ότι είμουν εκεί και πως είδα αυτό που είδα”
Ο πατέρας Bowdern: “Ακόμα κι’ ένα παιδί επτά χρονών μπορεί να δει τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άρρωστο και έναν δαιμονισμένο”
Ο Bowdern πέθανε το 1983, 86 χρονών. Ο Hugues, το 1980
Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.gr/ | NWES ONE
Ρωτάτε, μήπως, αν ο Μανώλης Σφακιανάκης, επικεφαλής της Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, έσπευσε να ενημερώσει τον εισαγγελέα για τη δημοσίευση του ανήκουστου και αισχρού παραπάνω κειμένου και ως αυτή την ώρα να «έχουν κατεβάσει ρολά» και στο….»Τρομακτικό” και στο News one;
Μα, τί λέτε τώρα! Αν ήταν κανένας ταλαίπωρος «Παστίτσιος» θα τον είχαν μπαγλαρώσει αμφότεροι στο λεπτό. Τα εν λόγω, όμως σάιτ-εμπορικές επιχειρήσεις, που δημοσιεύουν τέτοια εγκληματικά κείμενα με δαιμονισμένους και εξορκιστάδες, προωθούν τις «δουλειές» του Παϊσιου ,είναι οι καλύτεροι «κράχτες» του Γέροντα (ξορκιστής δεν ήταν και ελόγου του εν ζωή, ο και …΄Αγιος σήμερα της αγίας ορθοδόξου Υμών εκκλησίας;) Παράλληλα τέτοιες «ιστορίες για αγρίους» με «δαιμόνους, σταυρούς και ξορκισμούς» φαίνεται να εξιτάρουν τον υποστράτηγο εκεί πάνω στη ΓΑΔΑ, αφού τα έχει καλά με τους «παπάδες» και τους » «Γέροντες» (μια φορά, μάλιστα,μάθαμε, τους μάλωσε σε μια θρησκευτική μάζωξη πως δεν τον βοηθήσανε ικανοποιητικά ,όταν μπουζούριαζε το παιδάκι από τα Ψαχνά. Τί ήθελε, δηλαδή; Να κλείσει το παλικαράκι μέσα ισόβια;΄ Ελεος!).
Ηδύνεται, λένε, να ταυτοποιεί και να πιάνει τέτοιους άθρησκους μπλόγκερ,αλλά και κανένα δράστη με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες και αποκλίσεις . Δεν ταυτοποιεί, όμως, ούτε στέλνει στον εισαγγελέα ποτέ Ναζί που απειλούν στα φόρουμ και στα μπλογκ όποιον γουστάρουν, υβριστές κάθε είδους (μεταξύ αυτών και τα γνωστά «λέλουδα» από το Ζοο.gr των ύβρεων αλλά και της σωματικής επίθεσης εναντίον μου. Αυτά είναι… πλημελήματα. Τον Παίσιο και τα μάτια σου ,στρατηγέ μου.΄Ετσι;
Και δε μου λες, κύριε Σφακιανάκη μου. Ο ανώμαλος παιδεραστής, που αγρεύει παιδάκια στο διαδίκτυο θεωρείς πως είναι περισσότερο επικίνδυνος από τον καρα-ανώμαλο συντάκτη του παραπάνω κειμένου, που βίασε την ψυχούλα εκατοντάδων παιδιών; Πόσα ανήλικα το διάβασαν και θα μείνουν ανάπηρα και φοβισμένα, να τρέχουν να επουλώσουν τέτοια τραύματα παιδικής ηλικίας ,προσκυνώντας τα σκηνώματα της Αγ, Βαρβάρας και των Αγίων Πατάπιων σε όλη τους τη ζωή;
Δεν είμαστε στον 21ο αιώνα. Αλλά, ούτε Ευρώπη είμαστε, το είπαμε .»Ζιμπάμπουε» καταντήσαμε και πολιτισμικά και οικονομικά. Οι θεσμοί της χώρας είναι νεκροί. Να κάνουμε καινούριους. «Βάλτε πλάτη» όλοι οι πολίτες. Μη σας φοβίζουν, δεν έχουν δύναμη. «Ζόμπι» είναι, που υποδύονται τους ζωντανούς.
__________________________________________________________________________
2. ΑΝ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΒΑΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.Χόκινγκ: Θα σκεφτόμουν να δώσω τέλος στη ζωή μου – Μια συνέντευξη που θα συζητηθεί
![Χόκινγκ: Θα σκεφτόμουν να δώσω τέλος στη ζωή μου – Μια συνέντευξη που θα συζητηθεί [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/st-708_7.jpg?itok=0s6BynTc)
«Θα σκεφτόμουν να δώσω τέλος στη ζωή μου εάν γινόμουν βάρος στους άλλους και δεν είχα τίποτε άλλο να προσφέρω», δήλωσε ο Στίβεν Χόκινγκ σε μια συνέντευξή στο BBC.
«Το να κρατάς κάποιον στη ζωή παρά τη θέλησή του είναι η ύψιστη αναξιοπρέπεια», δήλωσε ο Χόκινγκ και πρόσθεσε: «θα σκεφτόμουν μια υποβοηθούμενη αυτοκτονία μόνο εάν πονούσα πολύ ή ένιωθα ότι δεν έχω τίποτε περισσότερο να προσφέρω και ήμουν απλώς ένα βάρος στους ανθρώπους γύρω μου».
Δεν είναι πάντως πρώτη φορά που ο Χόκινγκ εκφράζει την υποστήριξή του σχετικά με το θέμα της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Το 2014 αποκάλυψε σε μια άλλη συνέντευξή του ότι είχε επιχειρήσει να πεθάνει στα μέσα της δεκαετίας του 1980 μετά από μία επέμβαση τραχειοστομίας. «Επιχείρησα να αυτοκτονήσω, προσπαθώντας να μην αναπνέω. Ωστόσο, το αντανακλαστικό της αναπνοής είναι πιο δυνατό», είχε δηλώσει τότε.
Παρόλα αυτά εξήγησε ότι δεν έχει κανέναν ακόμη σκοπό να αποχωρήσει από αυτόν τον κόσμο λέγοντας «θα νιώσω καταδικασμένος αν είναι να πεθάνω πριν καταφέρω να εξηγήσω το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος».
Ο καθηγητής Χόκινγκ πάσχει από μία σπάνια ασθένεια του νευρικού συστήματος που με το πέρασμα των δεκαετιών τον έχει παραλύσει σταδιακά. Δήλωσε πως του λείπει που δεν μπορούσε να παίξει με τα παιδιά του όταν ήταν μικρά, ενώ έχει πει ότι η ασθένειά του τον έχει κάνει να νιώσει πολύ απομονωμένος. «Νιώθω μόνος, συχνά οι άνθρωποι φοβούνται να μου μιλήσουν ή δεν με περιμένουν να γράψω μια απάντηση» δήλωσε.
«Είμαι ντροπαλός και κουρασμένος κάποιες φορές. Δυσκολεύομαι να μιλήσω σε ανθρώπους που δε γνωρίζω», είπε ο καθηγητής.
Οταν διαγνώστηκε στα 21 του με την ασθένεια Lou Gehrig, οι γιατροί του έδιναν 2 χρόνια ζωής, ενώ μόνο το 5% των ανθρώπων με αυτή την αρρώστια ζουν πάνω από μία δεκαετία μετά τη διάγνωση. Ο Στήβεν Χόκινγκ είναι σήμερα 73 χρονών.
Γίγαντας της επιστήμης. Αλλά και διανοητής μέγας.
Κράτα, Στίβεν, σε χρειαζόμαστε. Παίρνουμε δύναμη από τη δύναμή σου.
_____________________________________________________________________________
3. Ραχήλ Μακρή. Συμφωνώ με το Μηλιό να μην πληρώσουμε δόσεις.
