Εντολή για εκτέλεση των διαδηλωτών έδωσε ο δικτάτορας Τοκάγεφ . Και τους αποκάλεσε τρομοκράτες, φονιάδες και εγκληματίες.
Αποκαταστάθηκε η τάξη με Ρωσικά στρατεύματα.
.
Εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση
Η κατάσταση έχει προκαλέσει διεθνή ανησυχία, με τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία, να καλούν όλες τις πλευρές σε αυτοσυγκράτηση και να αποφύγουν άλλες συγκρούσεις.
Από την πλευρά του, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι παρακολουθεί στενά την ανάπτυξη των ρωσικών στρατευμάτων στο Καζακστάν, σημειώνοντας ότι «οι ΗΠΑ και όλος ο κόσμος παρακολουθούν για τυχόν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα παρακολουθούμε στενά για ενέργειες που θα προκαλέσουν καταπάτηση των θεσμών του Καζακστάν».
****
΄Αγνωστος ο αριθμός των νεκρών διαδηλωτών αυτή την ώρα στις διαδηλώσεις του Καζακστάν. Μπορεί να είναι και εκατοντάδες. Σε αυτά τα καθεστώτα ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ούτε στο ελάχιστο για το πού βρίσκεται η αλήθεια. ΄Ισως, αυτή την ώρα να υπάρχουν και 500 νεκροί ,αλλά να μιλούν για…10. Να θυμηθούμε την πλατεία Τιενανμέν,[του Πεκίνου, το 1989 .Ουδείς γνωρίζει τα θύματα εκείνη της σφαγής μέχρι σήμερα. ΄Αλλοι μιλούν για αρκετές εκατοντάδες και πολλοί για αρκετές χιλιάδες.
Ακόμα και για τους δικούς μας νεκρούς εδώ στο Πολυτεχνείο το 1973. Αρχικά , δεν υπήρχαν. Aργότερα βρέθηκαν ελάχιστοι και μετά από χρόνια αποφάνθηκαν πως υπήρξε άγνωστος αριθμός νεκρών! Αλλά, το ζητούμενο ήταν (και είναι ακόμα), αν οι νεκροί εκείνοι βρίσκονταν μέσα στο Πολυτεχνείο ή γύρω! Λες και τα πέριξ του Πολυτεχνείου πτώματα δεν είχαν καμιά σχέση με όσα διαδραματίζονταν εντός (Aλλοίμονο,βέβαια, σε αυτούς που χάθηκαν).
΄Ενα είναι, όμως, το διαυγές συμπέρασμα από τα πρόσφατα γεγονότα στη μεγάλη σε έκταση και μικρή σε πληθυσμό αυτή ασιατική χώρα του Καζακστάν, που καταδυναστεύεται χρόνια από ολοκληρωτισμό. Την αλληλεγγύη της παγκόσμιας κρατικής εξουσίας. Και με αυτή, αλλά και με αναρίθμητες άλλες τέτοιες ευκαιρίες στο παρελθόν, έχει αποδειχθεί πως …μεταξύ απατεώνων και εγκληματικών με παγκόσμια και χρόνια διαπίστωση, υπάρχει αλληλεγγύη.
Στο Καζακστάν έχουμε μια ξεκάθαρη (πιο ξεκάθαρη δε γίνεται) λαϊκή ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ εξέγερση. Πλήθος κόσμου, αγανακτισμένοι από την ακρίβεια, την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής, ,την καταπίεση και βάναυση καταπάτηση βασικών ατομικών δικαιωμάτων στη χώρα επί δεκαετίες, ξεσηκώνονται και ζητούν το αυτονόητο. Το καθεστώς απαντά με βία και έχουμε τις πρώτες (αναμενόμενες) συγκρούσεις με διαδηλωτές νεκρούς. ΄Ηταν αρκετή μια τέτοια εξέλιξη, να πυροδοτήσει ισχυρότερες εκρήξεις με περισσότερα θύματα, νεκρούς και τραυματίες, κατάληψη και λεηλασία δημοσιών κτιρίων, κλοπή όπλων, “χάος και αναρχία”, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τέτοιες εξελίξεις οι εξουσίες.
Οι κυβερνήσεις στον κόσμο, αλλά και τα συστημικά κόμματα ως αυτή την ώρα , αποφεύγουν να απαντήσουν με τη δέουσα σφοδρότητα καταγγελιών και άλλων διπλωματικών ενεργειών για το έγκλημα που διέπραξε το καθεστώς του Καζακστάν . Και όφειλαν να απαντήσουν μια και, τουλάχιστον, το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο της κρατικής εξουσίας , όπως ισχυρίζεται, έχει ως το ισχυρότερο ατού αυτής της δημοκρατικότητας ,τον ανθρωποκεντρικό του πυρήνα.
΄Ομως, ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις παγκοσμίως σήμερα, μπροστά στα εγκλήματα του Κράτους του Καζακστάν απέναντι σε διαδηλωτές με κοινωνικά αιτήματα, ή ποιούνται την νήσσαν, με γενικόλογες αναφορές και φανερά προσχηματικές ανακοινώσεις ή, όπως έκαναν εκείνες του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ), με επικεφαλής τον πατερούλη-δικτάτορα Πούτιν της Ρωσίας, πραγματοποιούν αδίστακτη εισβολή στη χώρα , για να βοηθήσουν το δικτάτορα και σύμμαχό τους Τοκάγεφ , να καταστείλει τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Κι αυτό φυσικά σημαίνει περισσότερο αίμα από τη μεριά των απλών ανθρώπων που αγωνίζονται άοπλοι στην ουσία ενάντια στην ενισχυμένη και έξωθεν πλέον, κρατική αυθαιρεσία.
Ακόμα και διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ο ΟΗΕ ,αλλά και η ναυαρχίδα του δημοκρατικού δυτικού στόλου, οι ΗΠΑ βγαίνουν και ή συστήνουν ..αυτοσυγκράτηση (τι διαχρονική, υποκριτική καραμέλα και τούτη !) ή, όπως είπε ο υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης του… δημοκρατικού Μπάιντεν “όλος ο κόσμος παρακολουθούν για τυχόν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”. ΄Εχουν ,μεν, τα μάτια τους στραμμένα στο Καζακστάν, αλλά δεν είδαν καμιά ηχηρή παραβίαση δικαιώματος!
Με άγνωστο αριθμό νεκρών, με αναγνωρισμένο αριθμό επίσημα τραυματιών (πάνω από 1000) ο Μπάιντεν παρακολουθεί… στενά, αν υπάρχουν ΤΥΧΟΝ παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων! Ρεσιτάλ υποκρισίας, ασφαλώς, αλλά και περίτρανη απόδειξη πως “κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει”. Εκτός, βέβαια, αν τσακώνονται για το ΄ίδιο κομμάτι κρέας, ποιος θα το πρωτο-αρπάξει κι εκεί πάνω μπορεί και να βγάλουν τα μάτια τους. Αλλιώς, ο κανόνας είναι τούτος. Οι κυβερνήσεις είναι σφόδρα προσεκτικές και με διπλωματικό, καθιερωμένο τακτ μεταξύ τους΄ Η ,όπως έλεγε ο δικός μας (;) εδώ σοφιστής “υποκατακλίνονται” η μια στην άλλη με αβρότητα και κατανόηση.
Η μια κρατική εξουσία οφείλει να σέβεται την άλλη. Είναι κάτι σαν ομερτά, σιωπηρή συμφωνία. Ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση μεταξύ τους για τα εγκλήματά τους, είναι όρος βασικός, ύπαρξης, επειδή, ακριβώς, είναι αναλώσιμες οι δυνάμεις τους. Κι όσο κι αν είναι ισχυρές και σιδερόφρακτες, κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από την ισχυρότερη δύναμη του πλήθους. Γι΄αυτό τρέμουν το “χάος και την αναρχία”. Κατανοητή και λογική ,επομένως, με τα δικά τους σκεπτικά η συμπάσχουσα συμπαράσταση στη βίαιη αντίδραση των δυνάμεων καταστολής ενάντια στη λαϊκή βία από τις αδερφές και λοιπούς συγγενείς των κρατικών εξουσιών.
Γι αυτό και η καθολική, σιωπηρή αποδοχή αυτής της βίας και ειδικά, όταν πλήττεται η καρδιά, ο σκληρός πυρήνας του κράτους που είναι οι ένοπλες δυνάμεις καταστολής. Γνωρίζουν πολύ καλά, όλων των μορφών οι εξουσίες, πως οι ίδιοι δεν κινδυνεύουν, ούτε ως πρόσωπα ούτε ως καθεστώς, αν διατηρούν την αφοσίωση και των έλεγχο των πραιτοριανών. Αν τη χάσουν ή κτυπηθεί αυτός ο σκληρός πυρήνας, έχει καταρρεύσει πλέον και η ίδια η εξουσία και η καθεστωτική αντίληψη που εκφράζουν. Αυτός είναι ο λόγος που σε όλες τις εποχές οι πραγματιστές επαναστάτες ή οι επίδοξοι αντικαταστάτες της παλαιάς τάξης γνωρίζουν τη σημασία του κανόνα “από στρατιωτών άρχεσθε”. Ποτέ από “αρχιστρατήγου”.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι εξουσίες Από κοντά και οι κολαούζοι του συστήματος εξουσιών, τα κόμματα και τα “κινήματα”. Το ελληνικό για παράδειγμα, ΚΚ, αν τούτη την ώρα Αμερικανοί στρατιώτες είχαν κάνει απόβαση για να καταστείλουν μια όμοια κοινωνική διαδήλωση σε μια Νατοϊκή χώρα , θα είχε βγει λάβρο και φοβερό και θα κατακεραύνωνε τους Αμερικανούς ” τους φονιάδες των λαών”. Οι Ρουβίκωνες το ίδιο, θα πνιγόταν η αμερικάνικη πρεσβεία στα τρικάκια. ΄Οπως έκαναν και με την Ισπανική για τις ακροδεξιές κινητοποιήσεις των κρατικιστών στην Καταλονία.
Το Καζακστάν σήμερα για δαύτους , ή είναι πολύ μακριά και δεν βλέπουν οι πολυώνυμοι προστάτες και θεματοφύλακες τάχα των κοινωνικών κεκτημένων και των κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων, όταν διασαλεύονται ή “τα άσπρα πουλήσαν το Χριστό, τ΄ άσπρα πουλούν και σένα” ( όπου άσπρα= ρούβλια ή συναισθηματική φόρτιση για ό,τι ρώσικο και σταλινικό). Εξ ου και ο σκασμός που βγάζουν σήμερα αμφότεροι.
Αλλαξοκωλιά ,λοιπόν, μεταξύ των κρατών, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένο συμφέρον για άλλου είδους αντίδραση. “Βάστα με να σε βαστώ να ανεβούμε το βουνό” . Αλλιώς, έτσι και δε κρατηθούν γερά , το βάθρο κάτω χάσκει. Θα γκρεμοτσακιστούν μετά γδούπου. Και δε θα μείνει…κολυμπηθρόξυλο. “ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ”! Μόνο που τούτο το χάος πολλές φορές είναι η “μαμή” του ερχομού μια νέας ζωή. Αλλ΄ όχι πάντα.