Η άποψη πως την ιστορία τη γράφουν πάντα οι νικητές, δεν ισχύει στην κυριολεκτική της σημασία, παρά μόνο στην εκδοχή πως οι εκάστοτε εξουσίες αναθέτουν σε «ιστορικούς», σήμερα κυρίως σε δημοσιογράφους, να καταγράφουν και να κρίνουν τα ιστορικά πρόσωπα και δρώμενα, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους .Και οι «άρχοντες» μόνο αυτή την «ιστορία» αναγνωρίζουν ως αληθινή και επιβάλουν μάλιστα τη διδασκαλία και την αποδοχή της στους υπηκόους τους. Είναι η γνωστή στρατευμένη, η χαλκευμένη ιστορία, την οποία μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού απορρίπτει η πραγματική Ιστορία.
Να μνημονεύσουμε επί τροχάδην τέτοια παραδείγματα: α. Οι Σπαρτιάτες «υποχρεώνουν» με το αζημίωτο τον Αθηναίο ιστορικό Ξενοφώντα να παραδώσει πολλές μεροληπτικές σελίδες στο ιστορικό έργο του για το πολίτευμα των Λακεδαιμονίων. β. Ο Προκόπιος και τούτος με παχυλές απολαβές από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, θα αναλάβει να «λιβανίζει» επί μακρόν το αυτοκρατορικό ζεύγος, ως τη στιγμή που η αποπομπή του από τα ανάκτορα θα είναι ο λόγος που θα στρέψει τη ιστορική του πέννα εναντίον των πρώην ευεργετών του. γ. Στα νεότερα χρόνια, ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος με αντάλλαγμα την πανεπιστημιακή έδρα της Ιστορίας, θα αναλάβει τη συγγραφή της γνωστής, πολύτομης εθνικιστικής Ιστορίας με την οποία ως σήμερα γαλουχήθηκαν γενιές συμπατριωτών μας και τις στρεβλές απόψεις της οποίας ενστερνίστηκαν οι κατά καιρούς αποκαλούμενοι «Ελληνάρες».
Σήμερα, το ρόλο της παλιάς «δημοσιογραφικής ιστορίας» των «Ξενοφώντων» και των «Αρριανών» την έχουν αναλάβει εν πολλοίς οι δημοσιογράφοι και δυστυχώς, και κάποιοι από ιδιότητα και επάγγελμα ιστορικοί,οι οποίοι με την ίδια άνεση, όπως οι παλιότεροι, εκχωρούν τους «κονδυλοφόρους» τους στις εξουσίες και υπηρετούν με φανατισμό και ακρισία τα λογής συμφέροντα εκείνων . Συνήθως, οι λόγοι μιας τέτοιας εγκληματικής παραχάραξης της Ιστορίας, όπως συνέβαινε πάντα, είναι οικονομικοί ή άλλων ιδιωτικών συμφερόντων ,αλλά και ιδεοληψιών,
΄Ετσι, για παράδειγμα, με αφορμή το πρόσφατο Συνέδριο στην Εσθονία για το επονομαζόμενο «ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΝΗΜΗΣ», πληροφορούμαστε από τον ευρωπαϊκό Τύπο πως : «European Day of Remembrance for Victims of Communist and Nazi Regimes takes place on 23 August» (=«Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Κομμουνιστικών και Ναζιστικών Καθεστώτων, θα εορταστεί στις 23 Αυγούστου»). Και με την ίδια ευκαιρία, οι εκπρόσωποι υπουργοί δικαιοσύνης οκτώ (8) δεξιών και ακροδεξιών κυβερνήσεων που συμμετείχαν στο εν λόγω συνέδριο, υπέγραψαν το παρακάτω ψήφισμα:
«Κατά την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης» οι εκπρόσωποι των αντιπροσωπειών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Πολωνίας, της Κροατίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας και της Δημοκρατίας της Τσεχίας εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, η οποία υπογραμμίζει ότι υπό τις κομμουνιστικές δικτατορίες στην Ευρώπη εκατοντάδες χιλιάδες αθώοι πολίτες εκτελέσθηκαν, δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική εργασία ή απελάθηκαν. Στα πάνω από 25 χρόνια που πέρασαν από την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη δεν έγινε καμία έρευνα για την ανακάλυψη της αλήθειας και την απονομή δικαιοσύνης παρόμοια με εκείνη που έκανε η διεθνής κοινότητα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των δραστών των ναζιστικών εγκλημάτων. Η μνήμη των θυμάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων απαιτεί την έρευνα και την δίωξη των δραστών αυτών των εγκλημάτων (Υπουργείο Δικαιοσύνης της Εσθονίας, στην επίσημη ιστοσελίδα του (http://www.just.ee/en/news/european-day-remembrance-commemorated-tallinn -European Day of Remembrance Commemorated in Tallinn).
Μαθαίνουμε ,λοιπόν, μέσω της δημοσιογραφικής ενημέρωσης (εμπορική δημοσιογραφία-βιομηχανία παραπληροφόρησης) πως σύμφωνα με την άποψη των εκπροσώπων των ακροδεξιών κυβερνήσεων των οκτώ αυτών χωρών πως, ούτε λίγο ούτε πολύ, τα κομμουνιστικά καθεστώτα της Τσεχοσλοβακίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, ας πούμε, δεν ήταν παρά μια άλλη εκδοχή του ναζιστικού καθεστώτος της Γερμανίας. Και πως τα εγκλήματά τους ήταν , όχι σχεδόν, αλλά απολύτως ίδια με των Ναζί. Κι ακόμα ,οι ίδιες ημιφασιστικές αυτές κυβερνήσεις μας πληροφορούν πως τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, όπως συνέβη με τους δράστες των ναζιστικών εγκλημάτων! (Πότε, βέβαια, τιμωρήθηκαν οι Ναζί για τα 20 σχεδόν εκατομμύρια θύματά τους, δεν μπήκαν στον κόπο οι Εσθονοί να μας εξηγήσουν ).
Δε θα αναλάβουμε εδώ πάλι να «παραβιάσουμε ανοιχτές πόρτες», αφού οι παραπάνω παραχαράξεις της Ιστορίας, δεν αντέχουν καμιάς σοβαρής κριτικής και ουδείς νουνεχής και ιστορικά ενημερωμένος υπάρχει περίπτωση να πέσει θύμα τέτοιας ασύστολης προπαγάνδας, υποστηριζόμενη ,όπως είπαμε, κυρίως από καπιταλιστικές και άλλες δεξιές-ακροδεξιές κυβερνήσεις. Και όμοιες παραποιήσεις της ιστορικής αλήθειας , αν δεν εξυπηρετούν ποικίλα συμφέροντα, συνήθως υιοθετούνται άκριτα από ελλιπώς ιστορικά ενημερωμένους, φανατικούς οπαδούς ,αλλά και άλλες εγκληματικές φυσιογνωμίες ή «λοβοτομημένα» μυαλά.
Σε καμιά περίπτωση δεν εξισώνονται τα εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού. Και για να είμαστε ακριβείς, ο όρος “κομμουνιστικά καθεστώτα” είναι εντελώς αδόκιμος και παραπλανητικός. Μιλάμε για «ανατολικά», «σοβιετικά», του «υπαρκτού σοσιαλισμού» λεγόμενα καθεστώτα, τα οποία, ναι, μεν διεκήρυξαν πως στηρίζονται στις αρχές του κομμουνισμού, αλλά ,όμως, πολλά απ΄ αυτά τα καθεστώτα ποτέ δεν εφάρμοσαν όχι μόνο στο σύνολό τους, αλλά ούτε καν σε ένα στοιχειώδη, αξιοπρεπή αριθμό αυτές τις αρχές. Οι ιδεολογικές αξίες του κομμουνισμού δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και πουθενά. Και έχουν κυρίως ανθρωποκεντρική βάση, δεν είναι απλώς οικονομικά συστήματα, όπως μια μεγάλη μερίδα οπαδών του κομμουνισμού αποκαλεί το κομμουνιστικό οικοδόμημα.
Αν υπάρχει μια συσχέτιση εγκλημάτων ναζιστικού και «σοβιετικού» τύπου είναι μόνο τα σταλινικά και εκείνα του αλβανικού καθεστώτος Ε. Χότζα στην Ευρώπη . Ο Στάλιν όντως διέπραξε εγκλήματα το ίδιο φρικιαστικά, όσο του Χίτλερ. Αριθμητικά, βέβαια, ήταν πολύ λιγότερα, αλλά η «αριθμητική» δεν έχει καμιά θέση σε τέτοιες άγριες ανθρωποθυσίες. Κι ακόμα χειρότερα για το σταλινισμό, επειδή τα θύματά του (αν εξαιρέσουμε το «ολοκαύτωμα της Ουκρανίας») ήταν εν πολλοίς παλιοί επαναστάτες, συνειδητοποιημένοι κομμουνιστές, “σύντροφοι» ,που αγωνίστηκαν για την επανάσταση, αλλά έπεσαν οι περισσότεροι θύματα εντελώς παρανοϊκών αφορμών, που οφείλονταν στην αγριότητα του χαρακτήρα, την ανασφάλεια, την καχυποψία, αλλά και τα προσωπικά, ψυχολογικά προβλήματα του «πατερούλη», ηγέτη της Σοβιετικής Ρωσίας. (Για τον Ενβέρ Χότζα της Αλβανίας υπάρχει μια ιδιαιτερότητα, μια ιδιομορφία στα δικά του εγκλήματα, που κι αυτά υπήρξαν πολλά και ειδεχθή, αλλά δεν είναι εδώ ο χώρος κατάλληλος να τα αναλύσουμε).
Εγκλήματα όμως ,όπως τα σταλινικά δε συνέβησαν ποτέ και σε καμιά περίπτωση στα υπόλοιπα “ανατολικά κράτη”. Προσαγωγές, φυλακίσεις, βασανισμοί, εκτοπίσεις, παρακολουθήσεις, αλλά και εκτελέσεις ανθρώπων και μάλιστα σε κάποια απ΄αυτά τα καθεστώτα άνευ δίκης ή με καταδίκες από «εντεταλμένα» δικαστήρια, αναμφισβήτητα υπάρχουν. Αλλά, εκείνες τις πράγματι ταραγμένες εποχές, ακόμα χειρότερα ήταν τα εγκλήματα όχι μόνο των Ναζί, αλλά και των άλλων αντικομμουνιστών στην Ευρώπη, των καπιταλιστικών ή φασιστικών καθεστώτων, σαν εκείνα στην Ελλάδα και την Ισπανία. Γράφαμε παλιότερα με αφορμή τις αποκαλύψεις για τη δολοφονία του ζεύγους Τσαουσέσκου στη Ρουμανία
ΝΙΚΟΛΑΕ ΚΑΙ ΕΛΕΝΑ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΤΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ (22/12/2014)
«Ο δήμιος του Τσαουσέσκου θυμάται: Τον εκτέλεσα με 29 σφαίρες
Σχεδόν 25 χρόνια από την εκτέλεση του Ρουμάνου δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της γυναίκας Έλενας, ο δήμιός τους μιλά για εκείνη τη στιγμή.
Ο Ionel Boeru θυμάται τις 29 σφαίρες που έριξε με το καλάσνικοφ όταν παρατάχθηκαν σε έναν τοίχο απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα.
Ο 71χρονος δικτάτορας, όπως σημειώνει, ήταν κομψά ντυμένος και μύριζε έντονα aftershave.
«Ζήτω η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας, ανεξάρτητη και ελεύθερη» ήταν τα τελευταία λόγια του». (ελληνικός «Τύπος»).
Και επίσης:
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ |
26.08.13 |
» Εσβησαν τα σημάδια από τις σφαίρες στον τοίχο που εκτελέστηκαν οι ΤσαουσέσκουΔεν υπάρχουν πλέον ίχνη από σφαίρες στον τοίχο όπου εκτελέστηκαν ο πρώην ηγέτης της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου και η σύζυγός του Έλενα, στη στρατιωτική μονάδα Ταργκοβίστε, 82 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου.Ο τοίχος που «είδε» την πτώση του τότε ισχυρού άνδρα της Ρουμανίας, ο οποίος σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, ανακαινίστηκε και βάφτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν την επανάσταση του 1989, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ίχνη από τις σφαίρες. Τα στελέχη του μουσειακού συγκροτήματος του Ταργκόβιστε Curtea Domneasca αναζητούν τρόπους για να επαναφέρουν τον τοίχο στην αρχική του κατάσταση.» (ΜΜΕ)***΄Οση «μπογιά» και να χρησιμοποιήσουν για να σκεπάσουν τις «πομπές», η ιστορική αλήθεια δεν πρόκειται να καλυφθεί . Πουθενά και με τίποτα. Για το Ν. Τσαουσέσκου έχουμε γράψει επανειλημμένα στις σελίδες μας εδώ. Η ιστορική μας άποψη είναι πως ΕΝΤΕΛΩΣ άδικα εκτελέστηκε το τότε προεδρικό ζεύγος. Αν με την πτώση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού έπρεπε να εκτελεστούν οι ηγέτες του, η αρχή δε θα γινόταν σίγουρα με τον Τσαουσέσκου, επειδή, όχι μόνο δεν ήταν ο χειρότερος, αλλά αντίθετα η πολιτική του υπήρξε απείρως καλύτερη των ηγεσιών των άλλων κομμουνιστικών χωρών και τα αποτελέσματά της έγιναν εδώ και πολύ καιρό φανερά στη Ρουμανία. Η χώρα, αν δεν κατέρρευσε οικονομικά και είναι σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση (ακόμα και από την Ελλάδα) , αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ο τότε ηγέτης της Ρουμανίας φρόντισε να μην αφήσει στις επόμενες γενιές χρέη.Τί συνέβη, λοιπόν και σήμερα αρχίζουν όλοι να αντιλαμβάνονται πως οι Ρουμάνοι βιάστηκαν να «δικάσουν» τους Τσαουσέσκου με συνοπτικές διαδικασίες ενός στρατοδικείου και να τους εκτελέσουν μέσα σε χρόνο ρεκόρ; (μάλιστα τους σκότωσαν στην κυριολεξία σαν «σκυλιά» και και με τα χέρια δεμένα με σκοινιά!) Πεποίθησή μας μας είναι πως την ευθύνη την επωμίζεται εξ ολοκλήρου ο μετέπειτα …σοσιαλιστής πρόεδρος της Ρουμανίας ΄Ιον Ιλιέσκου και «δεξί χέρι» του Τσαουσέσκου, όσο κυβερνούσε. Ο Ιλιέσκου «πούλησε» στην κυριολεξία το «σύντροφό» του, για να καταφέρει να πραγματοποιήσει το φιλόδοξο όνειρό του , να κυβερνήσει τη Ρουμανία, κάτι που θα ήταν αδιανόητο με τον Τσαουσέσκου ζωντανό, έστω και στη φυλακή. ΄Ετσι, εκμεταλλεύτηκε τη σύγχυση των ημερών, την αφέλεια και την εμπιστοσύνη του τότε ισχυρού άντρα της Ρουμανίας και τη χρησιμοθηρία κάποιων επίορκων δικαστών-στρατιωτικών (ο ένας αυτοκτόνησε ήδη) και κατάφερε να βγάλει από τη μέση έναν κομμουνιστή ηγέτη, ο οποίος, όπως είπαμε ,δεν ήταν ο χειρότερος. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός πως σε ΚΑΜΙΑ χώρα του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού δεν εκτελέστηκε κανείς ηγέτης; Ούτε καν στη…Μέκκα του κομμουνισμού στη Σοβιετική ΄Ενωση.Με την ευκαιρία να επαναλάβουμε κάτι που γράφουμε συνέχεια εδώ. Ο κομμουνισμός, ως ιδεολογία και πολιτικό σύστημα, έτσι όπως τον οραματίστηκαν οι «πατριάρχες» του (Μαρξ, Λένιν κ.α), ελάχιστη σχέση είχε με το σύστημα που εφάρμοσαν στις περισσότερες χώρες που επεκράτησε το «σοβιετικό» μοντέλο. Ειδικά ο Στάλιν με τις θηριωδίες του, απέδειξε πως δε φτάνει μια σωστή, ανθρώπινη ιδεολογία, ένα άριστο πολιτικό σύστημα, για να γίνει καλύτερη η ζωή των ανθρώπων. Αν δεν υπάρξουν εκείνοι που θα εφαρμόσουν με ανθρωποκεντρικά κριτήρια μια ιδεολογία, τότε η αποτυχία είναι …εγγυημένη και το όραμα μπορεί να καταλήξει σε εφιάλτη. Ο κομμουνισμός, έτσι όπως εφαρμόστηκε τότε, απέτυχε. Την ευθύνη την επωμίζονται ΑΚΕΡΑΙΗ οι τότε ηγεσίες του. Βεβαίως, μεγάλο μερίδιο, αλλά για διαφορετικούς λόγους, αναλογεί και στην «τρομώδη» προπαγάνδα και τις άγριες επιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών, ειδικά της Αμερικής. Αλλά ας μην ανοίγουμε άλλο θέμα.Αυτό δε σημαίνει όμως 1. Πως ο ίδιος ο κομμουνισμός απέτυχε ως ιδεολογία. Αντίθετα. Φαίνεται πως το μέλλον του ανθρώπου είναι απόλυτα συνυφασμένο με τη σωστή εφαρμογή της κομμουνιστικής ιδεολογίας. 2. Ουδείς (εκτός των στρατευμένων ιστορικών) μπορεί να αμφισβητήσει πως έστω και έτσι, όπως εφαρμόστηκε ο κομμουνισμός τότε, δεν παρήγαγε σοβαρό έργο. Σε καμιά περίπτωση δε γίνεται να διαγραφεί με μια μονοκονδυλιά το τεράστιο έργο που επιτέλεσε ,έστω και όπως εφαρμόστηκεΑυτή είναι η αλήθεια. Και όπως με τον Τσαουσέσκου, που σήμερα «ψάχνονται» οι Ρουμάνοι να δουν ποιος έβαψε «μαύρη» την ιστορία του τόπου τους ,έτσι και αυτή η ιστορική αλήθεια πως ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ απέτυχε μεν στην εφαρμογή του μέχρι σήμερα, αλλά δεν έπαψε να αποτελεί ελπίδα για τον άνθρωπο του μέλλοντος, δε γίνεται να αμφισβητηθεί. Ο κομμουνισμός, ως ιδεολογία, εμπεριέχει όλα τα στοιχεία εκείνα που η Φύση ορίζει ως απαραίτητα ( «sine qua non»), για να ευτυχήσει ο άνθρωπος να ξεφύγει από τη ζωώδη υπόσταση και να κατακτήσει ανώτερα «επίπεδα» ζωής.(Παραθέτουμε στη συνέχεια παλιότερο κείμενó μας για τον Τσαουσέσκου,31/1-6/2/2011))…»Στην κρίση της δεκαετίας του 1980, ο Τσαουσέσκου επέμεινε πιεστικά να αποπληρώσει μέσα σε λίγα χρόνια τα 9 δισ.δολάρια που χρωστούσε η φτωχή χώρα του σε ξένες τράπεζες.΄Ετσι, οι Ρουμάνοι αναγκάστηκαν να ζήσουν παγερούς χειμώνες χωρίς θέρμανση και τα εργοστάσια να χαμηλώσουν τις μηχανές τους λόγω έλλειψης ηλεκτρικού. Ελάχιστοι σύγχρονοι ηγέτες θα είχαν συμφωνήσει με τις προτεραιότητες του Τσαουσέσκου. οι πράξεις του ρουμάνου δικτάτορα προκαλούν ιδιαίτερη απορία, αφού θα μπορούσε να είχε αναδιαπραγματευτεί το χρέος, όπως κατάφεραν τότε να κάνουν οι περισσότερες άλλες αναπτυσσόμενες χώρες». ( ΔΡΟΜΟΙ ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ , rvranas@dolnet.gr, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ).***Επιμένουμε πως όταν οι δημοσιογράφοι ή οι καθεστωτικοί «ιστορικοί» πάνε να γράψουν Ιστορία, την κακοποιούν και τη βιάζουν πανταχόθεν. Φωτεινό παράδειγμα η παραπάνω…ιστορική ανάλυση του κυρίου Βρανά. Τί μας λέει αυτός ο κύριος για τον Τσαουσέσκου1.»Στην κρίση της δεκαετίας του 1980, ο Τσαουσέσκου επέμεινε πιεστικά να αποπληρώσει μέσα σε λίγα χρόνια τα 9 δισ. δολάρια που χρωστούσε η φτωχή χώρα του σε ξένες τράπεζες»Βλακεία, λοιπόν, που ο τότε Ρουμάνος πρόεδρος έσπευσε να μη δανείζεται και ξεχρέωσε τη χώρα από τη μέγγενη των δανείων. Σήμερα, αν δεν είχε γίνει αυτό, η οικονομικά χιλιο ταλαιπωρημένη (επί 20 και βάλε χρόνια) Ρουμανία από τον άγριο καπιταλισμό ,θα είχε προ πολλού πτωχεύσει. Μαθαίνουμε, έτσι, από τον…ευκαιριακό ιστορικό Βρανά πως οι… άξιοι ηγήτες, σαν τους Καραμανλήδες και Παπανδρέου πχ., παίρνουν επί χρόνια δάνεια για να ταϊσουν τα πελατόσκυλά τους και αφήνουν τις μελλοντικές γενιές να υποστούν τις τραγικές συνέπειες αυτού του παραλογισμού. Ο Τσαουσέσκου ήταν …ανέντιμος που φρόντισε σήμερα οι νέες γενιές των Ρουμάνων να χρωστούν τουλάχιστον μόνο τα δανεικά των καπιταλιστικών κυβερνήσεών τους και όχι μαζί και τα παλιά της κομμουνιστικής.2. «..Τρόφιμα και συνεχείς διακοπές στο ηλεκτρικό, το γκάζι και τη θέρμανση. Το βιοτικό επίπεδο κατέρρευσε μαζί με την ποσότητα και την ποιότητα των τροφίμων και άλλων βασικών ειδών. ο λαός υπέμενε, πιστεύοντας ότι έκανε βραχυπρόθεσμες θυσίες για το γενικό καλό. οι άνθρωποι σχημάτιζαν ατέλειωτες ουρές στα μαγαζιά για λίγο ψωμί», λέει ο ανιστόρητος.Και μιλάμε για 1950 και μετά, έτσι; Ενώ, λοιπόν, κοβόταν το ρεύμα στη Ρουμανία στην Ελλάδα δεν κοβόταν ποτέ, γιατί απλούστατα η χώρα ,εκτός από τις μεγάλες πόλεις, όλη η υπόλοιπη δεν είχε ηλεκτρικό. Τι ηλεκτρικό να έχει! Φτώχεια και των γονέων στην Ελλάδα. Ούτε τουαλέτα δεν υπήρχε στα σπίτια (ο θεός να τα έκανε σπίτια).΄Εξω στους δρόμους και τις αλάνες έκαναν την ανάγκη τους. Οι Ρουμάνοι έμπαιναν σε ουρές για να ψωνίσουν. Οι ΄Ελληνες την ίδια περίοδο δεν ψώνιζαν, απλούστατα, γιατί δεν είχαν ούτε μια δραχμή στην τσέπη να πάρουν μια ρέγκα. Και δε μιλάμε για δίκτυα αποχέτευσης, παροχή νερού στα σπίτια, καθαριότητα. «Λεβίθες» αποπατούσαν παιδιά και μεγάλοι από τα βρωμερά νερά, που πίνανε. Για λεωφορεία, μετρό, τραίνα, που στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου λειτουργούσαν «ρολόι» από τότε, στην Ελλάδα ούτε…πατίνι. Η μισή και παραπάνω Ελλάδα όχι το τρένο δεν ήξερε τι ήταν, ούτε απλή «κούρσα» (ΙΧ) είχαν δει. Μετρό η χώρα απέκτησε πριν 6 χρόνια! Στο Βουκουρέστι και το Κίεβο ο κόσμος πήγαινε στις δουλειές του με μετρό από το 1960!3.«..η αγράμματη σύζυγός του κανονίστηκε να «εκλεγεί» έλος της αμερικανικής ακαδημίας Επιστημών».Η ΄Ελενα Τσαουσέκου…αγράμματη, λέει ο Βρανάς. Η΄Ελενα ήταν χημικός, προχειρολόγε, και με σοβαρή μόρφωση. Δεν ήταν … «Γαγάλατα-…γαργάλατα τα στήθια με τα γάλατα».Διευκρίνιση: Ιδεολογικό και ιστορικό μας «πιστεύω» είναι πως ΟΛΕΣ οι εξουσίες σε όλες τις εποχές και όλων των ειδών είναι και παράνομες και βρώμικες. Αυτή του Τσαουσέσκου δεν εξαιρείται. Το αντίθετο. Αλλά, ο ιστορικός οφείλει να γράφει την αλήθεια, αποδίδοντας τα «του Καίσαρος τω Καίσαρι». Το να λες αυτές τις ανιστόρητες ανοησίες, όπως παραπάνω ο Βρανάς και να αποκαλείς δικτάτορα τον Τσαουσέσκου, που είχε κάποιες εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους στη Ρουμανία και Εθνάρχη (ή έστω τ. πρόεδρο) τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που είχε τη μισή και παραπάνω Ελλάδα στα μνήματα, τα κολαστήρια, τις φάμπρικες της ξενιτιάς, στις στέπες της Σοβιετικής ΄Ενωσης και στη μαύρη πείνα και δυστυχία, είναι τουλάχιστον βάρβαρο να τολμάς, έστω και να το αναφέρεις). |
Η ιστορική αλήθεια για τα «ανατολικά», «σοβιετικά», του «υπαρκτού σοσιαλισμού» καθεστώτα είναι τούτη, όπως συνοπτικά την προσδιορίσαμε. Και κανένας Ούγγρος φασίστας πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, ως εξουσία, ούτε καμιά στρατευμένη δημοσιογραφική πέννα μπορούν να την αλλοιώσουν. Καμιά εξομοίωση «κομμουνιστικών» και ναζιστικών εγκλημάτων, πλην των σταλινικών δεν υπάρχει. Ουδεμία ισοπέδωση .
Αν θέλουν οι οκτώ ακροδεξιές και ημιφασιστικές κυβερνήσεις που υπέγραψαν παραπάνω το επαίσχυντο ψήφισμα στην Εσθονία να μάθουν την πραγματική ιστορική αλήθεια για εγκλήματα ειδεχθή, πρωτοφανή και απάνθρωπα, απείρως “ηπιότερα” των Τζιχαντιστών σήμερα, ας διαβάσουν την ιστορία του ελληνικού Ανταρτοπόλεμου. Τότε που οι ΄Ελληνες εθνικόφρονες και… Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ενταγμένοι στα αποσπάσματα χωροφυλακής, τα τάγματα ασφαλείας, τους Χίτες, βασάνιζαν απάνθρωπα, αποκεφάλιζαν, παλούκωναν συνανθρώπους τους, των οποίων το μοναδικό έγκλημα ήταν πως ήθελαν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Κι ας μελετήσουν επίσης τα ομοίως αποκαλυπτικά αντίστοιχα εγκλήματα του καθεστώτος του δικτάτορα Φράνκο στην Ισπανία.
Και αν κάποιες από τις σημερινές εξουσίες και μεταξύ αυτών και εκείνες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης συνεχίζουν την παράδοση ,ως βιαστές και χαλκείς της Ιστορίας, να θέλουν να αναδείξουν και να επιβάλουν το δικό τους ψεύδος στη θέση της ιστορικής αλήθειας, ας μάθουν πως πέρασε πια ανεπιστρεπτί η εποχή που την Ιστορία τη μάθαιναν οι πολίτες ως παιδιά από εξαγορασμένους συστημικούς δασκάλους. Σήμερα (αύριο περισσότερο) οι νέες γενιές απαξιώνουν τα σχολικά ιστορικά εγχειρίδια, τους γυρίζουν προκλητικά την πλάτη. Και ως “υποψιασμένοι” πολίτες μιας παγκόσμιας πατρίδας, ενός κόσμου που αύριο θα είναι καλύτερος, ψάχνουν την ιστορική αλήθεια σε άλλες πηγές.
Ο παγκόσμιος κυβερνοχώρος σήμερα είναι η εγγύηση πως έγινε τελικά το όνειρο πραγματικότητα. Οι εξουσίες είναι δύσκολο πλέον να διατηρούν υπηκόους με όπλο ΚΑΙ την ψευδή ιστορία. Οι άνθρωποι σιγά-σιγά στις παγκόσμιες κοινωνίες εξελίσσονται σε πολίτες Στο Μέλλον ,όλα θα είναι διαφορετικά από σήμερα. Ο Ούγγρος ακροδεξιός πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, όχι μόνο δε θα έχει πια τη δυνατότητα να υπογράφει κατάπτυστα ψηφίσματα σαν εκείνο στο Ταλίν της Εσθονίας, αλλά θα καλείται και όχι ατιμωρητί να απολογείται για ένα από τα χειρότερα εγκλήματα, όπως είναι αυτό της παραχάραξης, της χάλκευσης της αστράτευτης Ιστορίας.