ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ . ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΗΘΕΝ

«Μαγεία στο Καλλιμάρμαρο -60.000 κόσμου στον Σαββόπουλο για το «Ολοι μαζί μπορούμε» 

“Διονύσης Σαββόπουλος προσκάλεσε όλους τους φίλους του. Αρβανιτάκη, Γαλάνη, Ζουγανέλη, Ζιώγαλα, Μαχαιρίτσα, Χαρούλη, Μουζουράκη, Μαραβέγια.
Ωστόσο κάποιοι …δεν μπόρεσαν να έρθουν και τους ανέφερε ονομαστικά και έναν έναν, με το στάδιο να σείεται από τα χειροκροτήματα. Νίκος Παπαζογλου, Μανώλης Ρασούλης, Σάκης Μπουλάς.

H φωνή της Μαρίας Φαραντούρη ξεσήκωσε το κοινό σε τραγούδια του Μίκη. Ειδική μνεία στον ρομαντικό, όπως είπε ο Νιόνιος, Λουκιανό Κηλαηδόνη. Μαζί με τον Φοίβο Δεληβοριά θυμήθηκαν αγαπημένα τραγούδια του.

«Οταν με λένε ‘αιώνιο έφηβο’, καραφλιάζω, δεν θέλω, ρε παιδί μου, να είμαι αιώνιος έφηβος, θέλω να είμαι ο εαυτός μου και να καθόμαστε με τον διπλανό μου σαν άνθρωποι», είπε με το γνωστό του ύφος ο Διονύσης και πρόσθεσε λέγοντας προς καλλιτέχνες και κοινό «σαν ενήλικες και μόνον σαν ενήλικες μπορούμε να πούμε ‘ναι, Ολοι Μαζί Μπορούμε’. Παιδιά που δεν θέλουν να μεγαλώσουν δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους να σηκώσουν», κατέληξε.

Η συναυλία κράτησε μέχρι μετά τα μεσάνυχτα όπως «Κράτησαν και οι χοροί» του Σαββόπουλου. Για κλείσιμο, όλοι μαζί στη σκηνή, τραγούδησαν το «Αερικό» του Θανάση Παπακωνσταντίνου και η αυλαία έπεσε με Λοϊζο. Στο παρατεταμένο χειροκρότημα ο Διονύσης Σαββόπουλος απάντησε με το «Καλοκαίρι».

Ακόμα μία εκδήλωση, όπου «όλοι μαζί μπορέσαμε» να κάνουμε κάτι μεγάλο.

Η συναυλία του Όλοι Μαζί Μπορούμε «Ζη – το Ελληνικό τραγούδι» είχε στόχο τη συγκέντρωση τροφίμων για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη και ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης και ευαισθησίας”.

******

Οι Χριστιανοί (εις εξ αυτών είναι  και  ο Νεο-Ορθόδοξος Νιόνιος Σαββόπουλος) εφεύραν από παλιά  μια πονηρή πατέντα, για να έχεις σίγουρο τον παράδεισο,  που τελικά έγινε «φάμπρικα» με απίστευτες σε νούμερα  παραγγελίες ανά τους αιώνες και  ακούει στο όνομα  «Βιομηχανία εξιλέωσης-συχώρεσης». Είσαι, να λέμε, εφ΄όρου ζωής με το…Διάβολο, την τελευταία στιγμή όμως, του την κάνεις και… «αφέωνταί  σοι, τέκνον,  αι αμαρτίαι».

Τόσο απλά και γρήγορα. Γι΄αυτό είχε και έχει τέτοια ζήτηση αυτή η θρησκεία του εύκολου σε μπλα-μπλά και αστόχαστου  «δούναι και λαβείν». Να μην ξεχνάμε πως εκείνος που πρώτος πήδησε στον παράδεισο, λίγες ώρες πριν εγκαταλείψει  βασανιστικά επί του Σταυρού ,όπως μας λένε οι ευαγγελιστές, τον αμαρτωλό αυτό κόσμο,  ήταν ο …συλληστής του  Ιησού Χριστού! («Και συν αυτώ εφέροντο ΕΤΕΡΟΙ δύο λησταί». Από τα φοβερά «μαργαριτάρια» των   ευαγγελίων αυτό το ΕΤΕΡΟΙ! Ούτε μια μορφολογία =γραμματική -σύνταξη, στοιχειώδη, της προκοπής,  δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν τα…θεόπνευστα  αυτά  κείμενα-παραμύθια για μικρά παιδιά).

60.000 συν-Ελληνες, λοιπόν, προσήλθαν χτες βράδυ στο καλλιμάρμαρο, για να ακούσουν και τιμήσουν ηχηρά καλλιτεχνικά ονόματα.  Παράλληλα, δεν πήγαν με άδεια χέρια οι μουσαφίρηδες  , αλλά κουβαλώντας και εναποθέτοντας στην είσοδο του Σταδίου, ακριβά δώρα, όπως  πακέτα μακαρόνια, κονσέρβες, τουρσιά, αλλά και παλιοπαντέλονα, αμπέχονα, παλιομοδίτικα σακάκια ,λιωμένα σώβρακα και λοιπά άχρηστα και  σκουπιδοειδή των σπιτιών    των φιλάνθρωπων κομιστών,  χρησιμότατα, όμως, όπως τους έπεισαν, σε κάποιους μη έχηδες,  πένητες και άστεγους.

 Να θυμίσουμε πως παρόμοιες εκδηλώσεις,αλλά συνήθως χωρίς λάιβ μουσική τα τελευταία χρόνια, διοργανώνουν και οι Ναζί του Μιχαλολιάκου και  ο συναγωνιστής του … Σεβασμιότατος Δεσπότης Καλαβρύτων . Μόνο που τούτοι  πρόσφεραν  αφιλοκερδώς και χριστιανικώς, κυρίως κρέατα, πατσιές και συναφή κρεατοειδή.  Και  όχι, φυσικά , προέλευσης   κεντροαριστερής ερήμου, όπως οι χτεσινοβραδινοί Σαββοπουλικοί, αλλά από την άγρια, τη ναζιστική Ακροδεξιά Σαχάρα.

 Θα «παραβιάζαμε ανοιχτές θύρες» ,αν καθόμαστε να επιχειρηματολογήσουμε, γιατί τέτοιες χριστιανικές φιλανθρωπίε, οποιασδήποτε ιδεοληψίας, ούτε αλληλεγγύη  εμπεριέχουν ή έστω (επι)δεικνύουν, ούτε προσφέρουν στην ουσία τίποτα στους αποδέκτες των…δωρεών τους. Κι  τέτοια πανηγυράκια  δεν είναι μόνο δημαγωγία-βιτρίνα από τους (δι)οργανωτές, αλλά και οι δωρητές βρίσκουν ευκαιρία να εκτονώσουν με τις ανέξοδες προσφορές τους τη Χριστιανική φόρτιση-αντίληψη της πίστης τους ,που δεν είναι τίποτα περισσότερο από  θρησκευτικό αλισβερίσι. Πάω στην Παναγιά το τάμα, απαιτώ συχώρεση ,αλλά και  να μου βρει καλό γαμπρό στη κόρη . Προσφέρω στο τζέρτζελο  του Νιόνιου το παλιό σακάκι μου το …κουμποσταυρωτό, ξετυλίγω   όλη μου την αλληλεγγύη ,τη  βοήθεια, τη  συμπαράσταση, που τα θεωρώ ,εκτός από χριστιανικές αρετές, και πολιτική στάση(!), μια και … που να τραβιέμαι τώρα να λιώνω ,ας πούμε, παπούτσια σε πορείες για συμπαράσταση σε πρόσφυγες και μετανάστες!

Ο Νιόνιος είναι “βίος και πολιτεία”. Μια ορίτζιναλ  ελληνική «σουπιά», που ξέρει πολύ καλά  ποια ώρα, πού και πώς  θα «αμολήσει μελάνι», για να κρύψει την αληθινή του μούρη. Παλαιόθεν (προ αμνημονεύτων χρόνων), εγκατέλειψε την…πολυαγαπημένη του (όπως την αποκαλεί ) συμπρωτεύουσα και κατέβηκε εις τας Αθήνας, με μια κιθάρα και ένα δισάκι στον ώμο,  ως Χίπις  της εποχής , επειδή ακριβώς ήξερε πως  η Αθήνα  εκείνα τα χρόνια  είχε « πολύ ψωμί».

Για συναπτά έτη, λοιπόν, έπαιξε  ένα καλό θέατρο με την  μουτσούνα  αναρχικού-ακροαριστερού που μόστραρε, όπως και πολλοί άλλοι  στο καλλιτεχνικό συνάφι. (Π.χ ο  Τζιμάκος ο Πανούσης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.α). Τούτη η μάσκα έγινε όντως  ένα αβανταδόρικο και κερδοφόρο  εξάρτημα όλων αυτών. Το ίδιο και με άλλους συναδέλφους τους, όπως η Φαραντούρη ,η Δημητριάδη και δεκάδες άλλοι, που τούτοι χτίσανε αριστερό  προφίλ. Και οι δυο αυτές «στολές», πάντως, αποδείχτηκαν  αποδοτικό στολίδι στο παλκοσένικο,  κυρίως  στο οικονομικό  και τη δόξα.

Η καλλιτεχνική πορεία του ανδρός Διονύση ή Νιόνου Σαββόπουλου δε θα μας απασχολήσει εδώ, πρώτα γιατί δεν είμαστε εδικοί περί την τέχνη  και ύστερα γιατί «περί  ορέξεως ουδείς λόγος». (Και η μουσική  είναι πρωτίστων όρεξη, τί σου αρέσει ,αλλά και τι σου πάει). Μας ενδιαφέρει εδώ η (κατάπτυστη) «πολιτική»  πορεία του ίδιου ανδρός, η οποία υπήρξε πέρα από εκτρωματική, σφόδρα υποκριτική, παλιανθωπίστικη και όχι απλώς απολίτικη, αλλά ώρες- ώρες, φασιστική.

Να θυμίσουμε-τεκμηριώσουμε γιατί τα ισχυριζόμαστε τούτα τα…ασεβή.

Λοιπόν, ο Νιόνιος:

1. Δεν έχει καμιά μια καμιά σχέση με την αναρχία. ΄Οπως δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση ειδικά με αυτή τη βιωματική ιδεολογία ο καθένας που είναι ως τα μπούνα χωμένος στο σύστημα, υπηρετεί και (εξ)υπξηρετείται απ΄αυτό.  Δεν μπορεί επίσης να πολιτογραφηθεί σ αυτό το χώρο ο Σαββόπουλος, γιατί έναι έχης, κονομημένος, με λεφτά που δεν τα «δούλεψε». Τα άρπαξε. «Αρπαχτές», αλλά χρυσοφόρες είναι όλες αυτές οι μπίζνες στη βιομηχανία ακροάματος ακούσματος, γενικώς. Και σφόδρα αντιαναρχικές.

2. Είναι ή παρουσιάζει εαυτόν πως είναι (πάλι για το δικό του «διάφορο») Νέο-Ορθόδοξος . Γράφαμε γι αυτή τη φάρα παλιότερα:

«…Με άλλα λόγια για την ταυτότητα της λεγόμενης Νεο-Ορθοδοξίας (όρος του θεολόγου Ν. Νησιώτη)  προσκομίζουμε τα ακόλουθα βασικά της στοιχεία, για να πάρει μια ιδέα ο αδαής.   Είναι η παλιά εκείνη , η αλήστου μνήμης, ορθόδοξη κοινότητα  του ΣΩΤΗΡΑ και της ΖΩΗΣ. Τη συναντάμε εδώ και κάτι χρόνια νεκραναστημένη  και μεταλλαγμένη σε Νέο-Ορθόδοξη παρέα. Πρόκειται για μια ομάδα-ασκέρι  στο οποίο συμφύρονται γνωστοί και μη εξαιρετέοι,  «φιλόσοφοι», «στοχαστές», τραγουδοποιοί, (κάποιοι μακαρίτες πια)  σαν τους  Χ. Γιανναρά, Κ. Ζουράρ(ι)η, Γ. Μεταλληνό, Π. Νέλλα, Κ. Μοσκώφ, Θ. Ζιάκα, Ζ. Λορεντζάτο,  Δ. Σαββόπουλο και φυσικά τον «μεγαλύτερο εν ζωή ΄Ελληνα στοχαστή» Στέλιο Ράμφο (ω θεοί!). ΄Ενα συνονθύλευμα νέο-Βαρβάρων της σκέψης και της διανόησης, ένας  ακροδεξιο-κεντο-αριστερός αχταρμάς   με φανερή «τρικυμία εν τω κρανίω», των οποίων το μοναδικά ευδιάκριτο χαρακτηριστικό είναι το ….  «ουκ έγνω η Αριστερά τι ποιεί η Δεξιά» τους. ———————————————————————

Ας τους «κράζουμε» ,όσοι γνωρίζουμε πως  όλο αυτό το σύμφυρμα των  εν ιδεολογική συγχύσει (και ου μόνον) ευρισκομένων    Νεορθόδοξων είναι το ίδιο το παλιό «Κατηχητικό», αναμορφωμένο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εποχής. Το «ιερατείο»  μεταλλάσσεται συνεχώς ,να γνωρίζετε. Δείτε μόνο την Καθολική Εκκλησία, που πέρασε  από την Ιερή Εξέταση  να κόπτεται σήμερα  τάχα για την παγκόσμια ειρήνη ,πους πρόσφυγες και τους κολασμένους της γης. «Λύκοι με ένδυμα προβάτου» είναι μόνο.   Γράφαμε πάλι  για τους αξιότιμους αυτούς κυρίους : ΓΙΑΝΝΑΡΑ, «ΕΞΕΥΡΩ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΧΕΙΣ ΟΤΙ ΖΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ»! .
2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 «ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΧΟΙ Γιανναράς: Να ανακαλύψουν τα παιδιά ότι Ελληνας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι. Ο καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφέας μίλησε για τα «κακώς κείμενα» της σύγχρονης Ελλάδας και διατύπωσε την βασικότερη κατά τον ίδιο συμβουλή για την έξοδο από την κρίση. Μεταξύ άλλων, ο Χρήστος Γιανναράς είπε, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Ημερησία: Για το τι θα μπορούσε να γίνει για να πάνε τα πράγματα καλύτερα: Περιθώρια για αισιοδοξία υπάρχουν, όταν υπάρχουν στόχοι. Aκούσατε ποτέ κάποιον από τους υπεύθυνους για την πορεία της χώρας να μιλάει για στόχο άλλον από την αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας; ‘ Oσο παίζουμε όλοι στο ίδιο γήπεδο του ιστορικο-υλιστικού μηδενισμού, μαρξιστικού ή καπιταλιστικού, το ίδιο κάνει: Eλπίδα για ανάκαμψη δεν υπάρχει. Για το ποια πράξη θεωρεί επαναστατική σήμερα: Kάθε πράξη που προάγει την ποιότητα, σε οποιαδήποτε πτυχή του βίου» Ο Νεο-Ορθόδοξος φιλόσοφος και τιμητής-απολογητής του χριστιανισμού Γιανναράς είναι ένα από τα μέλη του γνωστού τημ των Νεο-Ορθόδοξων Ελλήνων (Σαββόπουλος, Ράμφος και λοιποί), που δεν έχουν τη δυνατότητα να αρθρώσουν σοβαρό και στέρεο φιλοσοφικό-ιδεολογικό λόγο, αφού οι έννοιες που χρησιμοποιούν είναι νεφελώδεις και εν πολλοίς ανυπόστατες. Φυσικά, είναι και ο ίδιος υπεύθυνος (και ας τα ρίχνει στους άλλους) για τη γενικότερη κακοδαιμονία της χώρας και για τη στρεβλή πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη του λαού μας. Από…καθέδρας δίδασκε πολλά χρόνια αυτές τις ίδιες ακαδημαϊκές φανφάρες (που δε βρίσκουν πουθενά εφαρμογή) και τις οποίες συνεχίζει να λέει και σήμερα. «Ποια πράξη θεωρεί επαναστατική σήμερα», ρωτάνε το Γιανναρά: «Kάθε πράξη που προάγει την ποιότητα, σε οποιαδήποτε πτυχή του βίου», απαντάει εκείνος. Και ποια είναι η «ποιότητα», πώς προσδιορίζεται, από πού εκπηγάζει και σε τί αποσκοπεί; Ρωτάμε εμείς. Ας απαντήσει πρώτα, σ΄αυτά τα απλά ερωτήματα, για να αντιληφθούμε τί σόι ποιότητα ευαγγελίζεται ο θεολόγος-φιλόσοφος»

1. O εν λόγω, Νιόνιος, όταν διαπίστωσε πως το να είσαι Νεο-Ορθόδοξος δε φτάνει, αλλά πάει και  ασορτί με τον Ελληνάρα ( πατριώτης, που ως γνωστό είναι το χαρακτηριστικό του απατεώνα, όπως έλεγε ο  ΄Αγγλος στοχαστής) ,φόρεσε κι αυτή τη…φουστανέλα. Και  έμφορτος τώρα  ελληνοχριστιανικού  οίστρου, τυλίχτηκε με τη σημαία ,  πήρε σβάρνα τα στρατόπεδα και όπου σύλλογος και μάζωξη εθνικστική,  για να καταθέσει επισήμως κι αυτά τα διαπιστευτήρια.

2. Με την ανάσυρση, όμως, της ακροδεξιάς – ναζιστικής χρυσαυγίτικης βέρσιον και την επικάλυψη στην επικαιρότητα του χώρου αυτού από τους «Κασιδιάρηδες»  (αύξηση οπαδών δεν έχουμε, αφού από το 1978 μέχρι σήμερα όλος αυτός ο ακροδεξιός, χουντικός,ναζιστικός  συρφετός, καταμετρημένος σε εκλογικά αποτελέσματα δεν ξεπερνά της 400 χιλιαδες, όπως έχουμε ξαναγράψει),  ο Διονύσης  θορυβήθηκε πως θα τους «πάρει και τα σώβρακα» των εκπροσώπων  της ελληνοχριστιανικής παράδοσης , ο Μιχαλολιάκος και βγαίνει και τί λέει;  «Να πάρουν τους λαθρό και να τους πάνε στα ακατοίκητα νησιά»! ΄Ετσι, ακριβώς,  το είπε ο αλητήριος!   Να τους πετάξουνε, δηλαδή, «εκεί που ψένει ο ήλιος το ψωμί» ,όπως  χαρακτήριζε  η μακαρίτισσα η μάνα μου την εξορία, την κόλαση στη γη.

 Τοιούτος είναι και τάδε έφη    ο πάλαι ποτέ αναρχικός, ακροαριστερός, ψαγμένος, λαλημένος,  Ορθοδοξο- Ελληνάρας  Σαββόπουλος. Και όλα τούτα  για τον παρά και τη δόξα φυσικά.  Κι αυτόν,  κυρίως , πήγε να θαυμάσει και να χειροκροτήσει ο εσμός των Νεο-Ελλήνων, που έσπευσε χτες ομοθυμαδόν να τιμήσει  την  «αρχισουπιά»,  τον ΄Ελληνάρα με τα όλα του,   Νιόνιο ή Διονύση Σαββόπουλο. («Μέσα σε όλα ο κιαρατάς»,  που έλεγε ο Χαλκιδαίος, τζαναμπέτης Γιάννης Σκαρίμπας για τον… περί ου ο  λόγος).

Δοξάστε τους!