ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ. ΔΥΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ… ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

“Γεωργίου: Ο άνθρωπος που αποκάλυψε το έλλειμμα του 2009, δικαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου-

“Η ανάρτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου:

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά τη δικαίωση του Ανδρέα Γεωργίου προχώρησε σε ανάρτηση, αναφερόμενος στην τελευταία εξέλιξη:

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην υπόθεση Γεωργίου κατά Ελλάδας που δημοσιεύθηκε σήμερα Τρίτη με προσφεύγοντα τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, που είναι εμβληματικό θύμα του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος, συνιστά κόλαφο και μάθημα στο όνομα του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου.

Συνιστά κόλαφο και μάθημα κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας ως προς το ύψος του πρωτογενούς και του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 και τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στη μακρά περιπέτεια των μνημονίων. Ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγει η χώρα στα μνημόνια και ότι μαγειρεύτηκαν τα δημοσιονομικά δεδομένα του 2009, δεν υιοθετείται πλέον πολιτικά από κανέναν που διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα.

Εξακολουθεί όμως να βρίσκει υποστηρικτές στον χώρο της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Το Εφετείο Αθηνών καταδίκασε το 2017 τον Ανδρέα Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος και ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτησή του για αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης, αρνούμενος να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ως προς το νόημα της κρίσιμης διάταξης του Κανονισμού που διέπει την EUROSTAT και τις εθνικές στατιστικές αρχές.

Το αίτημα του κατηγορουμένου να απευθυνθεί προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ απορρίφθηκε χωρίς αιτιολογία.

Με τη σημερινή του απόφαση το ΕΔΔΑ διαπιστώνει ότι η Ελλάδα, με την παραπάνω απόφαση του Αρείου Πάγου, παραβίασε το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, δηλαδή το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη. Το ΕΔΔΑ επανέλαβε την πάγια νομολογία του σύμφωνα με την οποία η παράλειψη και μάλιστα η αναιτιολόγητη, εθνικού δικαστηρίου κράτους μέλους της ΕΕ (που είναι προφανώς και κράτος μέρος της ΕΣΔΑ και του Συμβουλίου της Ευρώπης) να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ, παρότι έχει σχετική υποχρέωση κατά το άρθρο 267 ΣΛΕΕ (τέτοιο δικαστήριο είναι ο ΑΠ) και μάλιστα παρότι έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα, συνιστά παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 ΕΣΔΑ, δηλαδή του δικαιώματος στη δίκαιη δίκη. Ζήτημα ιδιαίτερα κρίσιμο για τη σχέση ΕΕ και ΕΣΔΑ.

Το ΕΣΔΑ δεν αφήνει μάλιστα κανένα περιθώριο παρερμηνείας της απόφασής του. Περιέλαβε στην απόφασή του ειδικό κεφάλαιο για τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα οφείλει κατά το άρθρο 46 ΕΣΔΑ να συμμορφωθεί προς την απόφαση του Στρασβούργου. Αυτό πρέπει να γίνει με την επανάληψη της διαδικασίας (reopening) ενώπιον του ΑΠ, ο όποιος οφείλει να απευθύνει το κρίσιμο προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ. Θεωρητικά ο ΑΠ θα μπορούσε να αιτιολογήσει τη φορά αυτή την απόρριψη του αιτήματος να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα στο Λουξεμβούργο, ας ελπίσουμε όμως ότι μια άλλη σύνθεση του αρμόδιου σχηματισμού του ΑΠ θα διαφυλάξει, έστω στο όριο, την στοιχειώδη διεθνή αξιοπιστία της Ελληνικής Δικαιοσύνης”

Γράφαμε για την υπόθεση Γεωργίου στις 4/8/2017:

1.α. «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ»,»ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ» ΚΡΑΥΓΑΖΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ .

Μετά την εκφώνηση της  καταδικαστικής απόφασης του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου,  η αίθουσα συγκλονίστηκε από τις ιαχές και τα συνθήματα του κόσμου,που παρακολουθούσε τη δίκη. Το ξέσπασμα ήταν  πρωτοφανές,με κυρίαρχη της ιαχή  ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!

β. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΤΟΜΠΡΟΒΣΚΙΣ FT: Δίκη-«φάρσα» του Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, λέει η Eυρωζώνη
Στο θέμα της καταδίκης του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, επανέρχονται οι Financial Times, φιλοξενώντας δηλώσεις του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις.

Σε δημοσίευμα με τίτλο «αξιωματούχοι της Ευρωζώνης προειδοποιούν την Ελλάδα για τη δίκη-φάρσα», οι FT κάνουν και πάλι αναφορά στην ποινή με αναστολή που επιβλήθηκε στον Ανδρέα Γεωργίου και στις αναταράξεις που προκαλεί,

Η εφημερίδα επικαλείται τη συνέχεια μία ανεπίσημη καταγραφή των όσων συνέβησαν στη δίκη του Ανδρέα Γεωργίου από έναν Ευρωπαίο ειδικό περί των στατιστικών πρακτικών ο οποίος είχε κληθεί ως μάρτυρας υπεράσπισης. Σύμφωνα με την περιγραφή του, η οποία έχει σταλεί με email σε μερικούς αξιωματούχους της ΕΕ, η δίκη ήταν μία «εκφοβιστική προκαθορισμένη φάρσα». Όπως προσθέτει ο συγκεκριμένος Ευρωπαίος ειδικός, «ήταν καταφανώς προφανές ότι κανείς δεν άκουγε τις δηλώσεις μας».

γ. «FAZ: Με «σημαδεμένη» τράπουλα η υπόθεση Γεωργίου -Στόχος, ο εκφοβισμός»

***

΄Ενα μεγάλο, ενήλικο πληθυσμιακό κομμάτι αυτής της χώρας δείχνει πως δεν έχει καμιά ελπίδα να αποβάλει από τον  παραταξιακό, κομματικό του οργανισμό το μικρόβιο του άκρατου και τυφλού φανατισμού που κουβαλάει. Στην πλειοψηφία του αυτό το κομμάτι, ανήκει στη συντηρητική λεγόμενη, τη Δεξιά παράταξη.

Και δεν εννοούμε το «οπαδιλίκι», το οποίο  έχει να κάνει συνήθως   με   πελατειακές  ή άλλες συγγενείς κομματικές σχέσεις.  Η συγκεκριμένη παθογένεια της παραταξιακής «τύφλας»,  που έχει πλέον αναχθεί σε κυρίαρχο, καταλυτικό «γενετικό» συστατικό πολλών  γενεών Ελλήνων, τείνει να καταστεί ο υπ΄αριθ. 1 κίνδυνος αποτροπής  της εξέλιξης του ΄Ελληνα κομματικού οπαδού σε πολίτη του μέλλοντος.      

 Ο οπαδός του μεταΙστορικού  ΚΚΕ για παράδειγμα, αυτοπροσδιορίζεται περισσότερο ως φανατικός θιασώτης του σοβιετισμού-σταλινισμού ή ακόμα και ως… «κομματόσκυλο», ως αντικαπιταλιστής, αντιδεξιός, παρά ως ιδεολόγος κομμουνιστής. Ακόμα και το ίδιο τον κομμουνισμό τον εννοεί ως  οικονομικό, αντίθετο από το καπιταλισμό,  σύστημα περισσότερο και λιγότερο, ως καθόλου, σαν κινηματική ιδεολογία ανθρωποκεντρικού περιεχομένου. Αν πίστευε και σ΄αυτή την ιδεολογική  διάσταση του κομμουνισμού,  είναι σίγουρο πως την πρώτη βαριά παθογένεια του κομματικού παχυδερμισμού του θα ήταν η αποκήρυξη του σταλινισμού και των εγκλημάτων του. 

Από τη  άλλη,  ο ΄Ελληνας Δεξιός οπαδός  είναι και τούτος θύμα μιας άκριτης προκατάληψης ,μιας ανεπεξέργαστης αποδοχής ιδεοληψιών και ιδεολογημάτων, που του παραδίδονται συνήθως μέσα από κανάλια  οικογενειακής,  τοπικής,ακόμα και συντεχνιακής παράδοσης.  ΄Ετσι, είναι, ας πούμε,  εξ ορισμού  εθνικόφρων (Ελληνάρας),αλλά και  Ορθόδοξος χριστιανός και οικογενειάρχης. Φορέας «εκ των ων ουκ άνευ» του γνωστού κυρίαρχου  της Δεξιάς παράταξης ιδεοληπτικού τρίπτυχου «πατρίς,  θρησκεία, οικογένεια», πάνω στο οποίο επένδυσε  σε πολυάριθμες  «μετοχές»   η  Δεξιά με τις διάφορες, συμβολικές  κομματικές της «επωνυμίες» από εποχής συστάσεως ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα.

Και είναι  περίεργο, αν όχι, βέβαια,  εξοργιστικό το γεγονός  πως οι πλευρές αυτού του  “σκαληνού»  τριγώνου ήταν  εκείνες αποκλειστικά και μόνο  που ένωναν στη χώρα  πάμπτωχους ΄Ελληνες αγρότες  και βιομηχανικούς εργάτες της πόλης  με τους ισχυρούς παράγοντες της ντόπιας ολιγαρχίας, που κατά κανόνα και συμφέρον ήταν Δεξιοί,  Δεξιότατοι. Τίποτα άλλο κοινό δε συνέδεε τούτο τον αχταρμά των  οπαδών της συντηρητικής παράταξης.

«Ψωμί, ελιά και Κώτσο βασιλιά» ήταν το πιο «δουλεμένο» στο χρόνο, συμβολικό-σημειολογικό, αλλά και αποκαλυπτικό τσιτάτο της κομματικής, ιδεοληπτικής τύφλας του ΄Ελληνα και μη έχοντος «στον ήλιο  μοίρα», Δεξιού οπαδού. Να θυμηθούμε τα ρεπορτάζ των αμερικάνικων εφημερίδων στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, πώς περιέγραφαν τους ΄Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ. Ανάμεσα στα πολλά  κουσούρια που  (δικαίως ή αδίκως) τους προσήπταν, προεξέχον ήταν εκείνο του αβυσσαλέου κομματικού μίσους που τους χώριζε.  «Πολιτικολογούν οι ρακένδυτοι φουστανελάδες,  όπου βρεθούν και όπου σταθούν. Τσακώνονται μεταξύ τους  για τα «κομματικά» και  το βασιλιά, μισούν τον κομματικό τους αντίπαλο μέχρι θανάτου» ήταν οι συνήθεις περιγραφές του Τύπου εκείνης της εποχής για τους ΄Ελληνες μετανάστες της πρώτης  γενιάς στην Αμερική.

Ιστορικά, η  ένταξη του ΄Ελληνα Δεξιού  της εργατικής κυρίως τάξης στην παράταξη, καθ΄όλη όλη τη διάρκεια της ζωή της χώρας ως ελεύθερο κράτος, δεν ήταν-είναι     προϊόν-απόφαση στοχασμού, ελεύθερης, αντικειμενικής κρίσης, ούτε καν συμφέροντος πολλές φορές, όσο οικογενειακή ή τοπική παράδοση,  χοντροκομμένη προκατάληψη, άγονος και στείρος φανατισμός. Στα νεότερα χρόνια, το  κυριότερο  χαρακτηριστικό γνώρισμα   του  ακραιφνούς Δεξιού οπαδού , ήταν εκείνο του αντικομμουνιστή, αντισοσιαλιστή. Φτάνει να μελετήσει κανείς  το σοβαρότερο λόγο του  διαχωρισμού των Ελλήνων στη διάρκεια του Ανταρτοπόλεμου σε εθνικόφρονες και σε αριστερούς-μιάσματα, για να αντιληφθεί  το μέγεθος της αφροσύνης ,της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού και της πολιτικής ακρισίας ,που δέρνει ανέκαθεν αυτή την  παράταξη.

Οι Χίτες, οι «Γερμανοτσολιάδες, τα αποσπάσματα της χωροφυλακής  δε διάβασαν ποτέ Μαρξ ή ΄Ενγκελς, για να πεις πως απέρριψαν τις απόψεις τους και επέλεξαν να γίνουν αντικομμουνιστές (και μάλιστα «με φωτιά και τσεκούρι»). Ούτε ποτέ  συνειδητοποιήθηκαν ως πραγματικοί Γερμανοί  Ναζί τα «τάγματα Ασφαλείας»,για να φτάνουν να ορκίζονται, ΄Ελληνες οι ίδιοι, τον επαίσχυντο εκείνο όρκο:

  «Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανωτάτου αρχηγού του γερμανικού στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθησομένας μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς ότι διά μιαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των γερμανικών στρατιωτικών νόμων».

Τέτοια απλούστευση  ήταν αρκετή, για να τους διαφοροποιήσει από τον αγώνα των Ανταρτών, οι περισσότεροι των οποίων, οφείλουμε ιστορικά να παραδεχτούμε,ήταν συνειδητοποιημένοι επαναστάτες, αγωνιστές και όχι εσμός καθαρμάτων, εγκληματιών, νοσηρών και καιροσκόπων, όπως υπήρξε σχεδόν το σύνολο των αποσπασμάτων χωροφυλακής και  των άλλων εθνικοφρόνων παρατάξεων.  Όλος αυτός ο δολοφονικός, εθνικιστικός συρφετός θεωρούσε τους κομμουνιστές  εχθρούς. Τους πολεμούσαν με λύσσα, αλλά  χωρίς   να γνωρίζουν τί πραγματικά ήταν  εκείνο που τους χώριζε και τους καθιστούσε αντιπάλους, όντας και τούτοι  στην ίδια τάξη,στην ίδια απελπισία ,στην ίδια  δεινή φτώχεια.
Αλλά, ούτε και   όσοι από τον απλό  λαό, που δε συμπαρατάχτηκαν με τους αντάρτες ή τους θεωρούσαν εχθρούς τους, γνώριζαν , γιατί έτρεφαν τέτοιο άσπονδο μίσος για τους συμπατριώτες τους κομμουνιστές. Τον αδερφό τους, το  γείτονά τους τον ίδιο, όχι τον ξένο, τον άγνωστο. Τους αρκούσε πως οι  κομμουνιστές  δεν πίστευαν στο έθνος και τη θρησκεία των πατεράδων τους. Πως πάσχιζαν να γκρεμίσουν την παράδοση, τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες στηρίχτηκε το ελληνικό έθνος.

Παράλληλα, αυτή η ευκολία που οι αντίπαλοι των κομμουνιστών  αντιλαμβάνονταν τις…τεράστιες και αγεφύρωτες διαφορές με εκείνους, όχι  σε επίπεδο ταξικό ή οποιοδήποτε άλλο, αλλά σε καθαρά ιδεοληπτικό και  φανατικής τύφλωσης, αποτέλεσε  όπλο στα χέρια της ηγεσίας της Δεξιάς, όχι μόνο για  να στρέψει «αδερφό εναντίον αδερφού», αλλά και να οπλίσει φονικά τα  χέρια πολλών απ΄αυτούς.   Αποκεφαλισμοί, παλουκώματα ανταρτών, άλλα ειδεχθή και αλλόκοτα εγκλήματα κι αργότερα στη διάρκεια της Χούντας (θυγατέρα της Δεξιάς), βασανισμοί, κακοποιήσεις, εικονικές εκτελέσεις, βάρβαρες συμπεριφορές, που  φρίττει ανθρώπου νους και στο άκουσμά τους. Αυτή ήταν και είναι η πραγματική «Ελλάς,  Ελλήνων, Χριστιανών»!      

 Πρωτόγνωρες, παρανοϊκές και αφύσικες  για τους περισσότερους λαούς παγκόσμια τέτοιες άκριτες και φανατικές συμπεριφορές ,όπως του ΄Ελληνα εθνικόφρονα.  Και να σημειώσουμε εδώ με την ευκαιρία, για να δείξουμε το μέγεθος αυτής της αφροσύνης,  πως στην Ευρώπη, τουλάχιστον στη νεότερη ιστορία της, δεν καταγράφηκαν τέτοιες «εμφύλιες» αιμοσταγείς συμπεριφορές   λαών μεταξύ τους, πλην του ελληνικού και του ισπανικού, αλλά για διαφορετικούς ο τελευταίος λαός  λόγους.

Το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2008  γράφαμε εδώ:

1. ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ,ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ!
   27.11.08. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ

«…Η Ελλάδα, είναι μια από τις πλέον χρεωμένες χώρες στον κόσμο και με το υψηλότερο κόστος δανεισμού. Παρ΄όλα αυτά, συνεχίζει να δανείζεται ασύστολα, αφού  τα χρέη του παρελθόντος, τα έξοδα εξοπλισμών, τις αστρονομικές επιδοτήσεις των κομμάτων, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις κ.λπ τα εξοφλεί κατά κανόνα με δανεικά. Κανείς δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να γνωρίζει επακριβώς ούτε τα ποσά, που αναλογούν σε κάθε σημερινό ΄Ελληνα να καταβάλει γι αυτά τα χρέη, ούτε και πόσες γενιές μελλοντικά έχουν επιβαρυνθεί με  τα συγκεκριμένα χρέη και τα ελλείμματα της οικονομίας.

2. ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ:ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ
05.12.08«….Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ»,όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο θέμα  με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.

Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως  η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν  προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης…..Ευτυχώς, που με την γενική οικονομική κρίση έγινε απόλυτα εμφανές το πρόβλημα και δε γίνεται να το αποκρύψουν άλλο.

Εμείς, λοιπόν, που δεν   υπηρετούσαμε στην ΕΛΣΤΑΤ, αλλά φροντίζαμε από ιστορική υποχρέωση να έχουμε  συνεχή ενημέρωση από οικονομικές κυρίως εφημερίδες  της Ευρώπης και της Αμερικής,  είχαμε εκείνη την εποχή (2008) στα χέρια μας  ΠΛΗΡΗ στοιχεία («scripta manent», παραπάνω) πως η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή είχε  ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΕ 15,2%. ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.

 Πρωτοφανές! Δεν υπήρξε άλλο  όμοιο ιστορικό προηγούμενο σε ειρηνική περίοδο στην πολιτική ιστορία της χώρας από συστάσεως ελληνικού κράτους, γι΄αυτό ακριβώς και το θεωρήσαμε θέμα ΜΕΙΖΟΝΟΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ  την εποχή εκείνη.  ΄Ηταν τότε που  ξεκινήσαμε «σταυροφορία» ενημέρωσης  ΟΛΩΝ των κομματικών γραφείων καθώς και των δημοσιογραφικών σε κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες. Ουδενός,όμως, «ίδρωσε το αυτί». Η κομματική αλητεία σε αγαστή συνεργασία με τη δημοσιογραφική, προτίμησαν να θάψουν τη χώρα, παρά να αφήσουν οι πρώτοι  τα γνωστά  μικροκομματικά τους παιχνίδια και οι δεύτεροι  τον ασύστολο πλουτισμό τους.  

Μάλιστα ,γνωρίζαμε από τότε  (το αποκάλυψε αργότερα και ο Μπαρόζο και άλλοι αξιωματούχοι της Ε.Ε)  πως  οι Αμερικανοί, ήδη από  το 2007 και οι Ευρωπαίοι στις αρχές του 2008,  δεν είχαν απλώς  «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου», αλλά είχαν χτυπήσει συναγερμό  για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, αφού πλέον ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ  ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 2007!    Ζητούσαν, μάλιστα,  επίμονα από τον  Κώστα Καραμανλή να απαιτήσει από τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας να προχωρήσει στη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης, για ενημέρωση του ελληνικού λαού και τη λήψη  άμεσων μέτρων για την αποτροπή   «άτακτης χρεοκοπίας» .

Ο Κώστας Καραμανλής, όμως, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ  υπεύθυνος της κατάρρευσης της οικονομίας,  αντί να ακούσει τις συμβουλές  των Ευρωπαίων, όχι μόνο απέκρυψε ΟΛΑ τα στατιστικά και άλλα στοιχεία στα οποία φαινόταν καθαρά από τότε ο διπλασιασμός του χρέους και το έλλειμμα στο 15,2%, αλλά  ο ίδιος με την κυβέρνησή του κρύφτηκαν και  εγκατέλειψαν  το σκάφος ,που είχε ήδη συντριβεί, βέβαια, από το 2007.

Αργότερα, μετά την τραγωδία, έρχεται  ο Ανδρέας Γεωργίου ως επικεφαλής  της  ΕΛΣΤΑΤ και δίνει στην Ευρώπη ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ του 2009 για το έλλειμμα, ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ και  τα οποία ,όπως είπαμε, γνωρίζαμε κι εμείς εδώ ήδη από το 2008  και τα δημοσιεύαμε . Κανονικά, σε μια πολιτεία που δεν είναι «Μπανανία», όπως η Ελλάδα, μόλις έγινε η επίσημη ανακοίνωση Γεωργίου με τα πραγματικά στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα Καραμανλή, θα είχε συσταθεί ειδικό δικαστήριο για τέτοιο έγκλημα. Στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν προσήχθησαν να δικαστούν για «εσχάτη προδοσία» ΟΛΗ Η ΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, αποκλειστικά υπεύθυνη ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, αλλά, αντί γι΄αυτό ,τί έγινε;

Μπροστά στον άμεσο  κίνδυνο της καταδίκης Δεξιάς κυβέρνησης για τόσο σοβαρό έγκλημα οι «θεματοφύλακες» της παράταξη  α. παραδίδουν αμαχητί   την εξουσία στο Γιώργο Παπανδρέου που «επικίνδυνα ανύποπτος», όπως είναι γενικώς, αλλά έμφορτος και αυτός με τις γνωστές κομματικές παθογένειες, παίρνει την «καυτή πατάτα «της χρεοκοπίας στα χέρια του  και αντί να στείλει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κυβέρνηση που χρεοκόπησε τη χώρα στη φυλακή, υπογράφει το πρώτο μνημόνιο! β. Ο Κώστας Καραμανλής προσεγγίζει τον Αλέξη Τσίπρα, διακηρύσσει την περίφημη ιστορική φράση «ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΤΟΝ ΠΑΩ», στρέφοντας έτσι την κεντροδεξιά στο ΣΥΡΙΖΑ με δύο βασικές συμφωνίες μεταξύ τους: 1. «Ομερτά» για την ευθύνη Κ. Καραμανλή στη χρεοκοπία της χώρας και  δικαστικό απυρόβλητο  για τον υπόδικο πρωθυπουργό  2.  Στήριξη με το βαμμένο Καραμανλικό Πάνο Καμμένο στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας.

Και οι δύο συμφωνίες -«ομερτά» τηρήθηκαν και μάλιστα με πολλή προσοχή μέχρι πριν λίγες ημέρες, όταν ξαφνικά  ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως αναγκάστηκε να τη σπάσει  και επίσημα παραδέχτηκε  ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ πως η χρεοκοπία της χώρας έχει υπεύθυνο πρωθυπουργό των Κώστα Καραμανλή. Και  όμως. Η καταγγελία πέρασε στο ντούκου. Την έθαψε σύσσωμη η βιομηχανία παραπληροφόρησης δεξιά και αριστερή, επειδή η ευθύνη δεν επικεντρώνεται πια μόνο στον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που χρεοκόπησε τη χώρα ούτε  στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα που υπέγραψε συμφωνίες με τον υπόδικο πρωθυπουργό για τους δικούς του κομματικούς λόγους. Αφορά ΟΛΟΚΛΗΡΟ το ελληνικό κομματικό κατεστημένο (μέσα και το ΚΚΕ, και ασφαλώς και το κομματικό μόρφωμα της Χ.Α), που απέκρυψε και διαφύλαξε, το καθένα κόμμα  με το δικό του τρόπο, τον αποκλειστικά υπεύθυνο πρωθυπουργό  της χρεοκοπίας.

Αλλά,  στη  Ν.Δ, μπροστά στον κίνδυνο να φυλακιστεί  ο ίδιος ο ανιψιός  του ιδρυτή της παράταξης Κωνσταντίνου Καραμανλή και να καταποντιστεί έτσι για τα επόμενα 50 χρόνια η παράταξη, πέρα από τις παραπάνω ενέργειες που περιγράψαμε προχωρούν και σε τούτες τις συμπληρωματικές :

α. Επιστρατεύουν μια υπάλληλο, με βεβαρημένο υπηρεσιακό  φάκελο στην υπηρεσία ΕΛΣΤΑΤ, οπαδό της Ν.Δ, ονόματι Ζωή Γεωργαντά, να κατηγορήσει τον Ανδρέα Γεωργίου πως αλλοίωσε τα στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα που δεν έφτασε ποτέ στο 15,4% το 2009! Όταν,δηλαδή, ΟΛΟΙ εμείς, όπως είπαμε, και η Ευρώπη, φυσικά, βοούσε   ήδη από το 2007-8 πως το έλλειμμα είχε εκτιναχθεί στο 15,2%.

β. Τοποθετούν δικούς τους οικονομικούς εισαγγελείς (ο ένας ακροδεξιός -Ναζί) , τους αλήστου μνήμης Πεπόνη και Μουζακίτη,  οι οποίοι, ως αρμόδιοι εισαγγελείς, αντί να στείλουν κατευθείαν στη Βουλή φάκελο για τη χρεοκοπία της χώρας  και να ζητήσουν τη σύσταση ειδικού δικαστηρίου για την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, οι δυο  ξεδιάντροποι εκείνοι εισαγγελείς,  στρέφουν αλλού τους «προβολείς» και κατηγορούν τον   «αφελή Γιωργάκη»  ως υπεύθυνο των μνημονίων και όχι εκείνον που χρεοκόπησε την χώρα.

γ. Εμπλέκουν δικαστικά   με τους αχυρανθρώπους τους    για αντιπερισπασμό τον Α. Γεωργίου πως τάχα διόγκωσε τα στατιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τις κατηγορίες της δικής τους Ζωής Γεωργαντά και φυσικά…ΦΡΙΤΤΕΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΥΡΩΠΗ!

δ.  Επιστρατεύουν την  Δεξιά ΄Ενωση εισαγγελέων και δικαστών ,και τον επίσης ακροδεξιό πρόεδο του ΣτΕ και  σε ένα πρωτοφανές ντελίριο καταγγελιών, φτάνουν στο σημείο να κατηγορήσουν την Ελλάδα πως ακολουθεί το δρόμο της Τουρκίας και της Πολωνίας σε θέματα δικαιοσύνης ! Με λίγα λόγια οι «αχυράνθρωποι» δικαστές της Δεξιάς, που καταρράκωσαν  το κύρος της ελληνικής δικαιοσύνης με τη συγκάλυψη του εγκλήματος Κ.Καραμανλή  «ζητούν και τα ρέστα». Και όχι μόνο. Για δείξουν  συμβολικά πως  σ΄αυτό τον τόπο  κουμάντο πρέπει να κάνει ή  η δικαστική «τήβεννος» (κράτος δικαστών)  ή η παράταξη της Δεξιάς στην εξουσία και ουδείς άλλος,  στέλνουν «με το έτσι θέλω» πίσω στη φυλακή δύο  αθώους πολίτες που  κατηγορήθηκαν για (ανύπαρκτη και ατεκμηρίωτη νομικά) συμμετοχή σε οργάνωση λαϊκής βίας (Ηριάννα-  Περικλής) .

Παράλληλα, μετά το πρόσφατο  σπάσιμο της «ομερτά» των συμφωνιών Κ. Καραμανλή και Α. Τσίπρα, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ,για να προφτάσουν απρόβλεπτες πολιτικές συνέπειες στην παράταξη από τη διαφαινόμενη  πλέον άρνηση κάλυψης του εγκλήματος της χρεοκοπίας από  τον ΣΥΡΙΖΑ, καταδικάζουν με πρωτοφανή τσαμπουκά για άλλοθι   τον Α. Γεωργίου, αφήνοντας άφωνη την Ευρώπη. Κι αυτό, γιατί, όπως είπαμε,   η Ε.Ε δεν περίμενε, φυσικά,  το Γεωργίου να την ενημερώσει για το ύψος του ελλείμματος το 2009, αφού η ίδια  ΓΝΩΡΙΖΕ (κι εμείς εδώ) ήδη από το 2007-2008 ποιος διπλασίασε το χρέος και εκτίναξε το έλλειμμα στο 15.2%.

Να επαναλάβουμε ό,τι λέγαμε στην αρχή. Η παράταξη της Δεξιάς είναι αδίστακτη.  Από συστάσεως ελληνικού κράτους  βαρύνεται με όλες τις λεγόμενες «εθνικές» περιπέτειες και καταστροφές της χώρας. Αλλά είναι και η κυρίως υπεύθυνη για τη οικονομική καταβαράθρωση της Ελλάδας μετά τη λήξη του 2ου παγκόσμιου πολέμου, τόσο στον τρόπο που χειρίστηκε ο ίδιος ο ιδρυτής της ΕΡΕ-ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής το ζήτημα των Γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, αλλά και με τη διασπάθιση της Αμερικανικής βοήθειας με το σχέδιο Μάρσαλ, που ξεκοκάλισαν  μέχρι δεκάρας οι δωσίλογοι με τους εθνικόφρονες, αντί με εκείνα τα χρήματα  να μπουν οι βάσεις μιας ανεξάρτητης ,στα δικά της πόδια στηριγμένης ελληνικής οικονομίας.

Σε άλλη χώρα με στοιχειώδη πολιτικό πολιτισμό μια τέτοια  ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ  ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗ θα είχε εξαφανιστεί από τον πολιτικό-κομματικό χάρτη της χώρας. Στην Ελλάδα η «επάρατη»  Δεξιά  με τις κυβερνήσεις της, όχι μόνο δεν καταδικάστηκε ποτέ ,αλλά με τα αλλεπάλληλα «λίφτινγκ» που επινόησαν οι θεματοφύλακές της σήμερα  προαλείφεται πάλι ως κυβέρνηση…σωτηρίας της χώρας!

 Η ανεγκέφαλη και φανατική κομματική της  βάση που ανήκει  σ΄αυτό το χώρο για τους λόγους που περιγράψαμε,  με την υποστήριξη της λεγόμενης «κινούμενης άμμου» των Ελλήνων ψηφοφόρων (150-200 περίπου χιλιάδες), τούτη τη φορά «σκίζονται», τα δίνουν όλα στην κυριολεξία ,για να γίνουν κυβέρνηση ,επειδή  ξέρουν πως «τελειώσανε τα ψέματα».  Ο αποκλειστικά υπεύθυνος της χρεοκοπίας Κώστας Καραμανλής σήμερα, περισσότερο από ποτέ, μετά την εγκατάλειψή του από τον Αλέξη Τσίπρα,  κινδυνεύει άμεσα με τη διατύπωση κατηγορίας σε ειδικό δικαστήριο για «εσχάτη προδοσία».

Η «αριστερή» κυβέρνηση Τσίπρα γνωρίζει πολύ καλά τώρα πως θα συντριβεί στις επόμενες εκλογές για όλα τα ανομήματα που διέπραξε ως σήμερα. Μοναδική της ελπίδα να διασωθεί, είναι να χτυπήσει χωρίς έλεος την προαλειφόμενη ως κυβέρνηση    Ν.Δ. Και μόνο αν αποδείξει πως αυτή η παράταξη δια του ανιψιού του… Εθνάρχη και ιδρυτή της είναι υπεύθυνη για το χρέος και ό,τι επακολούθησε και  πως τα μνημόνια ήρθαν ως απότοκο, αυτού του εγκλήματος  και δεν είναι αυτό καθ΄αυτό το έγκλημα, μπορεί και να διασωθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλιώς, η πτώση, η συντριβή θα είναι εκκωφαντική  και οριστική. 

Αν συμβεί αυτό, αν πάει σε ειδικό δικαστήριο ο Κώστας Καραμανλής, ακόμα και στην περίπτωση που δεν καταδικαστεί ο ίδιος και η κυβέρνησή του,  με όσα θα έρθουν στο φως σε τέτοια δίκη, αυτό και μόνο είναι σίγουρο πως θα σημάνει το τέλος της αισχρής, της επάρατης  Δεξιάς παράταξης για τη χώρα.  

Πριν,όμως  να συμβεί αυτό ,οι γνωστοί θεματοφύλακες της …Εθνικόφρονος παράταξης θα  «φέρουν τα πάνω κάτω». Θα δούμε σύντομα να εκτυλίσσονται μπροστά μας τρομερά και ανήθικα κομματικά παιχνίδια από τα οποία έστω κι αν φαινομενικά θα βγουν κάποιοι  κερδισμένοι , ο πραγματικά κερδισμένος θα είναι ΜΟΝΟ ο συνειδητοποιημένος πολίτης.

Είναι εκείνος που αρνείται να γίνει οπαδός. Αυτός που γνωρίζει πως τα ελληνικά κόμματα, αλλά και το ίδιο το συστημικό, πολιτικό-κομματικό  σύστημα είναι στο σύνολό του υπεύθυνο για την μακρόχρονη  κακοδαιμονία αυτής της χώρας. Με  τέτοια εξέλιξη είναι επίσης βέβαιο πως όλο και περισσότεροι ΄Ελληνες θα συνειδητοποιούν την  ιστορική αλήθεια (ως ανάγκη)  πως μόνο έξω και μακριά από το κομματικό κατεστημένο που οδήγησε την Ελλάδα στην  καταστροφή, μπορούμε ως  λαός και χώρα να βρούμε τον πραγματικό  βηματισμό μας .