Aπαγόρευση… εισόδου στα Εξάρχεια!
Τη σφοδρή αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΝΕ προκάλεσαν οι πρωτοφανείς περιοριστικοί όροι για τους συλληφθέντες έξω από την ΑΣΟΕΕ, μετά την επίθεση της αστυνομίας στην αντιρατσιστική πορεία στην πλατεία Βικτωρίας.
Σήμερα ο ανακριτής αποφάσισε να επιβάλει στους τρεις συλληφθέντες άνευ προηγουμένου περιοριστικούς όρους, όπως η απαγόρευση συμμετοχής σε διαδηλώσεις, αλλά και η απαγόρευση εισόδου στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.
Η ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ
Αφού πρώτα η κυβέρνηση Μητσοτάκη σχεδόν απαγόρευσε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στις διαδηλώσεις υπό το φόβο αντιδράσεων στις πολιτικές της, ήρθε σήμερα και η αδιανόητη για κοινοβουλευτική δημοκρατία απόφαση με τους πρωτοφανείς περιοριστικούς όρους σε δυο νέα παιδιά που πρώτα χτυπήθηκαν και μετά συνελήφθησαν στην πλατεία Bικτωρίας.
Και αυτό, μετά τις επίσημες καταγγελίες πως αστυνομικοί άλλαξαν τις καταθέσεις τους εναντίον των δύο συλληφθέντων, μετά τη δημοσιοποίηση βίντεο που δείχνει ότι οι ίδιοι τους φόρτωσαν ενοχοποιητικά στοιχεία και μολότοφ.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει την πλήρη ευθύνη για τη νεκρανάσταση ό,τι πιο οπισθοδρομικού, μετεμφυλιακού και συντηρητικού στοιχείου στη χώρα μας.
Θα πάρει τις απαντήσεις του με ένα ευρύ δημοκρατικό μέτωπο υπεράσπισης δικαιωμάτων και ελευθεριών, τόσο από τη νεολαία που έχει στοχοποιήσει όσο και από την κοινωνία την οποία τρέμει ως Πρωθυπουργός της μεγαλύτερης ύφεσης μεταπολεμικά.
Ανακοίνωση εξέδωσε και η νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος,
«Οι περιοριστικοί όροι, με τους οποίους αφέθηκαν ελεύθεροι οι συλληφθέντες της αντιρατσιστικής συγκέντρωσης στη Βικτώρια, συνιστούν μια επικίνδυνη και απαράδεκτη μεθόδευση. Επί της ουσίας γίνεται προσπάθεια να παγιωθούν νέου τύπου περιοριστικοί όροι, όπως η μη συμμετοχή σε διαδηλώσεις και δημόσιες συγκεντρώσεις, αλλά και η απαγόρευση κυκλοφορίας σε συγκεκριμένες περιοχές» αναφέρει η ΚΝΕ σε σχόλιό της.
«Εκτός από την αβασιμότητα των κατηγοριών για τους συγκεκριμένους συλληφθέντες, με την παραπάνω απόφαση, όπως και με άλλες παρόμοιες στο παρελθόν, δημιουργείται προηγούμενο για ακόμα μεγαλύτερη ένταση της καταστολής, ειδικά μετά και την ψήφιση του νέου νόμου για τις διαδηλώσεις. Ο λαός και η νεολαία θα σταθούν εμπόδιο και θα ακυρώσουν αυτούς τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης στην πράξη, όπως και κάθε προσπάθεια περιορισμού των λαϊκών ελευθεριών».
***
“΄Εργα και ημέραι” της κοινοβουλευτικής δικτατορίας Κυριάκου Μητσοτάκη . Το επαναλαμβάνουμε ανελλιπώς.
Ο γόνος της επαίσχυντης “φαμίλιας”, έχει πλέον ξεπεράσει και τον ακροδεξιό ΄Ορμπαν της Ουγγαρίας. Κινείται πλέον στα κράσπεδα του Νεο Ναζισμού με τις μεθοδεύσεις της παλιάς λαίλαπας . “Με νύχια και με δόντια” προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα,αλλά εις μάτην.
Η παραπάνω επαίσχυντη και προκλητική απόφαση είναι αψευδής μάρτυρας, μια από τις τόσες αποδείξεις πως πλέον η κυβέρνηση υπερέβη προ πολλού τα συνταγματικά “εσκαμμένα”. “Πολιορκητικός κριός” του συστήματος ο Τύπος και Δικαιοσύνη με συγκεκριμένα πρόσωπα, μαφιόζικης συμπεριφοράς αχυράνθρωπους.
Η μαφία που κυβερνά σήμερα είναι αδίστακτη, επειδή, ακριβώς, βρίσκεται μια ανάσα από τη φυλακή. Πολλοί ήδη θα πρέπει να αρχίσουν να δηλώνουν τον…Κορυδαλλό ως μόνιμη κατοικία τους.
Ο φόβος της τιμωρίας οδηγεί στην παράνοια,τις σπασμωδικές και άγριες κινήσεις, ΄Ηδη, φίλοι και χορηγοί της φαμίλιας Μητσοτάκη, κατηγορούνται για τουλάχιστον 15 φόνους μαρτύρων (!),που ανατέθηκαν στους εκτελεστές με διάφορα συμβόλαια θανάτου! Η χώρα θυμίζει πια Ιταλία της εποχής Αντρεότι και της έναρξης του ξεδοντιάσματος της μαφίας.
__________________________________________________
-
Σαλάτας στον ΘΕΜΑ 104,6 για σκευωρία Novartis: Να ερευνηθούν Θάνου και Δημητρίου
“Βαρύτατες ευθύνες στην προηγούμενη ηγεσία του Αρείου Πάγου για την σκευωρία Novartis επιρρίπτει ο πρόεδρος εφετών Νικόλαος Σαλάτας τονίζοντας πως για να υπάρξει ουσιαστική αυτοκάθαρση της Δικαιοσύνης θα πρέπει να προστεθούν στο κάδρο των ερευνών η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου και η πρώην εισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου Ξένη Δημητρίου.”
“Ο έμπειρος δικαστικός λειτουργός μιλώντας στο ΘΕΜΑ FM 104,6 και στον Μάκη Πολλάτο ανέφερε ότι οι παρεμβάσεις του τέως αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαγγελόπουλου δεν περιορίστηκαν στην εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη αλλά διευρύνθηκαν στην τότε ηγεσία της Δικαιοσύνης”.
***
Αγγελής, Ράικου, Ζαχαρής,Σαλάτας, Ιωαννίδης με τη γενικότερη στάση τους απέναντι στο μέγα σκάνδαλο της Novartis, που το μεταμόρφωσαν σε σκευωρία, διέπραξαν “έγκλημα καθοσίωσης” όχι απλώς ως επιλήσμονες του θεσμικού τους ρόλου, αλλά , κυρίως, ως κατεδαφιστές των βασικών και απαράγραπτων αρχών και αξιών επί των οποίων διαχρονικά ερείδονται οι ανθρώπινες κοινωνίες. Μένει να αποκαλυφθεί, αν μόνο από επαγγελματική ανεπάρκεια και ιδεοληπτική φόρτιση ή για άλλους, ακόμα πιο σοβαρούς λόγους, οι εν λόγω δικαστές απέρριψαν τη δικαστική τους τήβεννο και φόρεσαν την κοινή,την ξετσίπωτη …ρόμπα.
Ο Σαλάτας ,γνωστός στο δικαστικό χώρο και για τη φιλοΝαζιστική του στάση, αλλά και τις γραφικές σε πολλές περιπτώσεις επαγγελματικές και συνδικαλιστικές συμπεριφορές του,όχι μόνο δε θεωρείτε σοβαρός δικαστής, αλλά δεν είναι λίγοι όσοι τον αποκαλούν στο χώρο “νούμερο” (Σεβαστίδης) και “παλαβιάρη”. Λογικό και κατανοητό ,επομένως , πως δεν μπορεί κάνεις να τον πάρει στα σοβαρά και να ασχοληθεί με στις ανόητες προκλήσεις και τα παραληρήματα που κατά και καιρούς επιδίδεται . Και ειδικά πρόσφατα με όσα λέει παραπάνω στο επίσης ακροδεξιό ραδιόφωνο,που το του παρείχε “βήμα”.
Με την ευκαιρία, θα επισημάνουμε μια άλλη αλήθεια, που έχουμε επανειλημμένα αναπτύξει εδώ και αφορά το ρόλο της Ιστορίας και ειδικά της Ιστορική Δημοσιογραφίας.
Η Ιστορία είναι Δικαστήριο. Δε δικάζει μόνο με εργαλείο και τον νομικό πολιτισμό, αλλά πρωτίστως με το δικαιικό, το άγραφο, το εθιμικό δίκαιο. Τις αναλλοίωτες ,διαχρονικές και απαράγραπτες αξίες που όρισε η Φύση. Ουδεμία άλλη δέσμευση έχει, πέραν εκείνης που όρισε η Φύση ως “ηθικό”. (‘Ο, τι είναι φυσικό είναι ηθικό). Κι αυτός είναι ο λόγος που η συμμόρφωση σε τέτοιους κανόνες, αποκλείει την παρεκτροπή,την παρενέργεια,το εσκεμμένο λάθος και τα γνωστές ανθρώπινες αδυναμίες του ιστορικού,αν τους τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια.
Και είναι αυτός ο λόγος που η κρίση του ιστορικού είναι δεσμευτική, μόνο από τους παραπάνω νόμους με εχέγγυα αντικειμενικότητας και ουδέποτε από τη δικανική κρίση.Ο δικαστής δεν είναι ιστορικός. Αντίθετα, κρίνεται κι αυτός από τη ιστορία, ως δημόσιο πρόσωπο και φορέας διαμόρφωσης του ιστορικού γίγνεσθαι.
Ως γνωστό, δεν είναι λίγες οι φορές, ήδη από την αρχαιότητα, που με εξαρτημένες, δικαστικές αποφάσεις αχυρανθρώπων δικαστών των διαφόρων συστημάτων και εξουσιών, καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές αθώοι άνθρωποι. Η συμπόρευση της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία είναι και μια ιστορική πραγματικότητα ,αλλά και η αιτία πολλών και εγκληματικών συμπεριφορών.
Η ιστορία αρνήθηκε να δεχτεί τέτοιας μορφής τετελεσμένα. Κι δεν είναι λίγες οι στιγμές που ανέδειξε σε ήρωες καταδικασμένα ,ακόμα και στην εσχάτη των ποινών, άτομα . ΄Ηρωες που τους άξιζε μόνο φωτοστέφανο και όχι καταδίκη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας μας, οι καταδικασμένες, εξορισμένες, εκτοπισμένες, βασανισμένες μορφές στη διάρκεια της επανάστασης των αριστερών δυνάμεων της χώρας (Αντάρτικο) και στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν.
Στη δικαιοσύνη τέτοια εγκλήματα από επίορκους δικαστές ,αχυράνθρωπους των καθεστώτων, που λειτουργούσαν στην άσκηση των καθηκόντων τους ” κατά παραγγελία”, είναι συνήθη. Να επισημάνουμε κάποια χαρακτηριστικά
- Οι δικαστές στο Ναύπλιο που καταδίκασαν σε θάνατο τον ηρωικό Γεωργάκη Μαυρομιχάλη. Μόλις έξι μέρες (!) μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια το έκτακτο δικαστήριο, τον καταδίκασε στην εσχάτη των ποινών. Η ποινή του εκτελέστηκε αμέσως. Λίγο πριν εκτελεστεί, ο Γεωργάκης ζήτησε ομόνοια και αγάπη, ενώ έδωσε ο ίδιος το σύνθημα να τον πυροβολήσουν. Σε θάνατο καταδικάστηκε επίσης και ένας εκ των φρουρών, ενώ ο άλλος, σε 10ετή φυλάκιση. Ο Τύπος της εποχής ,όπως και σήμερα, καλοταϊσμένος και υπό τις διαταγές του Ρώσου π. υπουργού Εξωτερικών που το έπαιζε (άκαπνος) ΄Ελληνας, θρήνησε την εκτέλεση του τυράννου. Για την ιστορία θυμίζουμε τη διαφοροποίηση της εφημερίδας Απόλλων. ΄Ηταν η εφημερίδα η οποία εκδιδόταν στην ΄Υδρα από τον Αναστάσιο Πολυζωίδη . Κυκλοφόρησε συνολικά 61 φύλλα.
Η εφημερίδα ασκούσε αμείλικτη εναντίον του Καποδίστρια, γιατί συμπεριφερόταν περισσότερο ως δικτάτορας παρά ως κυβερνήτης. Απαξίωνε τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά τους,εμπόδιζε την ελευθεροτυπία και αρνιόταν τη σύγκληση νέας εθνοσυνελεύσης. Ο “Απόλλων” άρχισε να δημοσιεύει σειρά ομαδικών αναφορών νησιωτών που απευθύνονταν προσωπικά στον Κυβερνήτη. Ο διοικητής της ΄Υδρας και άλλοι απεσταλμένοι από την κυβέρνηση επιχείρησαν να εμποδίσουν την αρθρογραφία της εφημερίδας ή να έλθουν σε κάποια συνδιαλλαγή με τον εκδότη της. Όμως κάθε απόπειρα ελέγχου ήταν αναποτελεσματική: ΄Ενοπλοι Υδραίοι φρουρούσαν το τυπογραφείο συνεχώς. Η είδηση της δολοφονίας του Καποδίστρια πανηγυρίστηκε από την εφημερίδα με την αναγγελία ότι «οι δύο Μαυρομιχάληδες έγιναν μιμηταί των Αρμοδίων και Αριστογειτόνων, των Βρούτων και των Κασσίων, δια να απαλλάξουν το έθνος από από το τέρας της τυραννίας…». Αμέσως μετά τη δολοφονία ο Απόλλων έπαψε να εκδίδεται, διότι «ο σκοπός επληρώθη”.
2. Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν ποιοι δικαστές καταδίκασαν σε θάνατο τον Γέρο του Μωριά (Θεόδωρο Κολοκοτρώνη) και το Δημ. Πλαπούτα αδίκως και προκλητικώς κατ΄ εντολή των Βαβαρών. . ΄Ολοι, όμως, γνωρίζουν τους αδέκαστους δικαστές Τερτσέτη και Πολυζωίδη που με θάρρος και άμεσο κίνδυνο ζωής, αρνήθηκαν να υπογράψουν την επαίσχυντη αυτή δικαστική απόφαση των συναδέλφων τους για την καταδίκης των δύο ηρώων σε θάνατο.
Η δικαστική απόφαση της καταδίκης Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα. Λείπουν δυο υπογραφές. ΤΣΕΡΤΣΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ!
3. Ο Χρήστος Σαρζετάκης.
Ανεξάρτητα από την κατοπινή πορεία του (πρόεδρος της Δημοκρατίας) και την παροιμιώδη τυπολατρία ,που επέδειξε, η Ιστορία έχει καταγράψει με “χρυσά γράμματα” το όνομά του στις σελίδες της. Το 1963 ο Χρ. Σαρτζετάκης υπηρετούσε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.΄Ηταν η εποχή που το παρακράτος της ΕΡΕ δολοφόνησε τον βουλευτή της Αριστεράς Γρ. Λαμπράκη. Ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας ορίστηκε ο Χρ. Σαρτζετάκης. Και όντως. Διεξήγαγε την ανάκριση με σθένος, αυταπάρνηση και αφοβία,χωρίς να υποκύψει στις φοβερές πολιτικές πιέσεις που δέχτηκε από την τότε πολιτική και δικαστική εξουσία. Η ιστορία αναγνωρίζει και επιβραβεύει τη στάση αυτή του Χρήστου Σαρζετάκη .Και ουδείς μπορεί να του στερήσει αυτόν το τίτλο,σπάνιο και για δικαστές σε τέτοιου είδους υποθέσεις.
4. Οι π. πρόεδροι του Αρείου Πάγου Βασίλης Κόκκινος και Ρωμύλος Κεδίκογλου
Υπήρξαν στη Μεταπολίτευση από τους χειρότερους και μοιραίους για το χώρο της Δικαιοσύνης πρόεδροι του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι νεότεροι ούτε καν τους γνωρίζουν. Και οι παλιότεροι,οι περισσότεροι, τους έχουν ξεχάσει.΄Οχι, όμως, και η “ιστορική πένα” ,που δεν τους χαρίστηκε στην κρίση της. Τους παράδωσε αισχρούς, διαπομπευμένους και ριψάσπιδες στις γενιές των Ελλήνων.
Παραθέτουμε τα σχετικά παλιότερα δημοσιεύματα μας:
α. Πέθανε ο Βασίλης Κόκκινος -Ηταν πρόεδρος του Αρείου Πάγου στο Ειδικό Δικαστήριο του «βρώμικου ’89»
Ο Βασίλης Κόκκινος είχε διατελέσει πρόεδρος του Αρείου Πάγου στην περίοδο του ειδικού δικαστηρίου όπου είχε παραπεμφθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου και είχε ψηφίσει υπέρ της ενοχής του και για τις τρεις κατηγορίες που αντιμετώπιζε. Τελικά όμως ο Παπανδρέου αθωώθηκε και για τις τρεις (για την μία με ψήφους 7-6). Ο Κόκκινος μάλιστα ήταν αυτός που συνέταξε το σκεπτικό της μειοψηφίας, που ζητούσε καταδίκη του τέως πρωθυπουργού. Το σκεπτικό της πλειοψηφίας, με το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώθηκε, συνέταξαν οι αρεοπαγίτες Πρόδρομος Ασημιάδης και Βασίλειος Λαμπρίδης.
Τον Ιούλιο του 1990, το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, επέλεξε τον Κόκκινο ως πρόεδρο του Αρείου Πάγου, παρακάμπτοντας όλους τους αντιπροέδρους και πολλούς αρεοπαγίτες της επετηρίδας, κίνηση που χαρακτηρίστηκε ατυχής και αντιδεοντολογική. Ο Κόκκινος παρέμεινε πρόεδρος του Αρείου Πάγου ως το 1996, ενώ ήταν και πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Τράπεζας Κρήτης το 1991.
Στους στενότερους συνεργάτες του ως προέδρου του Αρείου Πάγου συγκαταλεγόταν ο αντιπρόεδρος (και προϊστάμενος Επιθεώρησης) Σωκράτης Σωκρατείδης, γνωστός για τις διαμάχες του με τον Ανδρέα Παπανδρέου ήδη από την δεκαετία του 1960 και την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ.
Βίος και πολιτεία ο εκλιπών. ΄Οταν στα λεξικά θα γράφουν τη λέξη διαπλοκή πολιτικής και δικαστικής εξουσίας ,θα πρέπει δίπλα να βάζουν και τη φωτογραφία του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου και του ειδικού δικαστηρίου που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο ρίψασπις αυτός δικαστικός επιλέχτηκε από τον πολυαμαρτωλό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για να δικάσει τον πολιτικό του αντίπαλο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά δεν είχε καμιά πρόθεση να στείλει τον Ανδρέα φυλακή, πρώτα γιατί ο ίδιος είχε πιο “μακρύ χέρι” από εκείνο του Παπανδρέου, που δεχόταν τις χορηγίες του Γιώργου Κοσκωτά και ύστερα γιατί, έτσι και τον δίκαζε , θα καιγόταν η Ελλάδα ολόκληρη.
Δεν τόλμησε. Κέρδισε τις εντυπώσεις μόνο και σε συνδυασμό με την περίεργη (για μας όχι) δολοφονία του γαμπρού του Παύλου Μπακογιάννη από τον Κουφοντίνα, κατάφερε επιτέλους, έστω και για 2,5 χρόνια, να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.
β. “ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΗΘΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΣ”.
Αναδρομικά δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε συνταξιούχους βουλευτές. Με την επίμαχη διάταξη, το Δημόσιο αποδέχεται δικαστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου
“Αναδρομικά σε συνταξιούχους βουλευτές, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και τις 100 χιλιάδες ευρώ, περιλαμβάνει διάταξη νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών. Από το ποσό αυτό θα αφαιρεθούν οι μειώσεις που έγιναν μετά το 2010 λόγω των Μνημονίων, αλλά η «καθαρή» μετά τις περικοπές αύξηση δεν θα είναι μικρότερη των 50.000 έως 60.000 ευρώ.
Με την επίμαχη διάταξη, το Δημόσιο αποδέχεται δικαστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δίνουν τα αναδρομικά στους συνταξιούχους
Σύμφωνα με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, οι συντάξεις των βουλευτών θα πρέπει να αυξηθούν, αναδρομικά από το 2008 και να ακολουθήσουν τις μισθολογικές αυξήσεις που δόθηκαν τότε με νόμο στους δικαστικούς λειτουργούς”.
Ανήθικοι. Μόνο αυτός ο ιστορικός χαρακτηρισμός τους αξίζει. Σε δικαστές και βουλευτές. ΄Ο,τι είναι “νόμιμο” (το κάνουν αυτοί να φαίνεται τέτοιο), δεν είναι και ηθικό. Γνωστό αυτό τοις πάσι και το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι.
Μόνοι τους “νομοθετούν” μόνοι τους αποφασίζουν να τσεπώσουν τα δανεικά από τον πενιχρό, δημόσιο κορβανά ! ΄Εχουν “το πεπόνι και το μαχαίρι” και κάνουν ό,τι γουστάρουν. Ο πολύς κόσμος εν τω μεταξύ, σκέφτεται να χαλάσει ακόμα και 3 ευρώ, για να πιει έναν καφέ έξω, χρονιάρες μέρες. Τί πρόκληση,τί σχιζοφρένεια!
Αποζημιώσεις και αναδρομικά ,λοιπόν και οι βουλευτές. Εκατοσταριές, μάλιστα! Είχαν προηγηθεί οι δικαστές με την απόφαση για τα δικά τους αναδρομικά, που θεωρείται και είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών . Η Ζίμενς και τα “εξοπλιστικά μπόνους” είναι ψιχία μπροστά σ΄αυτά. Αλλά και η ανηθικότητα που διέπραξαν είναι πρωτοφανής, λόγω της ιδιότητάς τους και μόνο.
“Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει” τότε! Ο αλήστου μνήμης πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρωμύλος Κεδίκογλου δε λογοδότησε ποτέ, ούτε για το βρώμικο πόθεν έσχες του, ούτε για αυτές τις ανήθικες -κατάπτυστες αποφάσεις που έβγαζε στο Μισθοδικείο. Συνταξιούχος σήμερα πια, ξεκοκαλίζει ατιμώρητος συντάξεις, αναδρομικά, “μαύρο χρήμα”.
Γράψαμε γι΄αυτό το ζήτημα των αναδρομικών πολλές φορές εδώ. Παραθέτουμε ένα τέτοιο κείμενο:
(11-12-2011)
“Εκατομμύρια ευρώ διεκδικούν 117 πρώην βουλευτές
Αναδρομικά εκατομμυρίων ευρώ ζητούν να τους καταβληθούν πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Διπλές αγωγές στο ελληνικό δημόσιο. Μεταξύ των “αδικημένων” οι Τσοχατζόπουλος και Μαντέλης.
Όπως είναι γνωστό, το 2006 με απόφαση του Μισθοδικείου (πρόεδρος ο τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρωμ. Κεδίκογλου) οι αποδοχές των προέδρων των τριών μεγάλων δικαστηρίων της χώρας (Αρείου Πάγου, Συμβουλίου της Επικρατείας και Ελεγκτικού Συνεδρίου) εξομοιώθηκαν με τις αποδοχές του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.) που ανέρχονταν τότε περίπου στα 9.500 ευρώ (και από 1.5.2000 αυξήθηκαν οι αποδοχές του προέδρου στα 10.271 ευρώ και του αντιπροέδρου στα 7.190 ευρώ).
Με την απόφαση του Μισθοδικείου στους δικαστές δόθηκαν αναδρομικές διαφορές της πενταετίας 2000-2005. Ακολουθώντας τον κανόνα της “πυραμίδας”, μετά την επίμαχη απόφαση του Μισθοδικείου, αυξήθηκαν ανάλογα και οι αποδοχές των υπολοίπων ιεραρχικά δικαστών.
Οι πρώην βουλευτές διεκδικούν τις διαφορές των αποδοχών τους σε βάθος χρόνου προς τα πίσω και πριν την επίμαχη απόφαση του Μισθοδικείου και αφού προηγουμένως τις εξισώνουν πάντα με αυτές του προέδρου της Ε.Ε.Τ.Τ.
Μερικά από τα “ηχηρά ονόματα” πρώην “πατέρων της βουλής” που διεκδικούν αυτές τις αποζημιώσεις, είναι οι Μίκης Θεοδωράκης,‘Ακης Τσοχατζόπουλος, Τάσος Μαντέλης, Γ. Ανωμερίτης, Γ. Δρυς, Ελισάβετ Παπαζώη, Πέτρ. Δούκας, Ελ. Ζαγορίτης, Αν. Καραμάριος, Θ. Κασίμης, Ν. Κατσαρός, Πέτρ. Τατούλης, Αντ. Φούσας κ.ά.
“Ο Ρωμ. Κεδίκογλου υπήρξε ένας από τους χειρότερους προέδρους του Αρείου Πάγου. Είναι αυτός που άνοιξε τον “ασκό του Αιόλου” με την προμνημονευόμενη απόφαση του Μισθοδικείου (2006) στο οποίο προήδρευε. Οι παρενέργειες εκείνης της απόφασης φάνηκαν λίγο μετά , όταν, αρχόμενης της οικονομικής κρίσης στη χώρα, οι δικαστές έσπευσαν εν ριπή οφθαλμού να εισπράξουν τα περίφημα “αναδρομικά” τους και οι π. βουλευτές να καταθέσουν αγωγές με τις οποίες διεκδικούν από το Δημόσιο εκατομμύρια για διαφορές των αποδοχών τους.
Να θυμίσουμε ότι ο εν λόγω π.πρόεδρος του Αρείου Πάγου εξευτέλισε εντελώς το κύρος της δικαιοσύνης, όχι μόνο με την παραπάνω απόφαση, αλλά και με τις κατηγορίες για παράνομο πλουτισμό του γιου του. Μια υπόθεση που έχει μείνει ακόμα στο σκοτάδι, αφού συντεχνιακά και κομματικά συμφέροντα δεν επέτρεψαν να προχωρήσει η έρευνα σε βάθος. Παραθέτουμε ενδεικτικά ένα απόσπασμα από τον τύπο της εποχής εκείνης για το συγκεκριμένο θέμα:
“Ο κ. Κεδίκογλου αποχωρεί από το Δικαστικό Σώμα σε μια στιγμή που τα πεπραγμένα της προεδρίας του, με αιχμή τις παρεμβάσεις του για το θέμα των συμβασιούχων, αλλά και τις καταγγελίες για τις οικονομικές δραστηριότητες του γιου του, δικηγόρου Φαίδωνα Κεδίκογλου , έχουν προκαλέσει μεγάλη κρίση στην κορυφή της Δικαιοσύνης…Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε από τις τράπεζες αντίγραφα των συναλλαγών του ιδίου και της συζύγου του.”(ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 07/07/2007)
***
Σήμερα, στο ντροπιαστικό…πάνθεον των δικαστών που το όνομά τους καταγράφεται στις σελίδες της Ιστορίας με “Μαύρα” γράμματα είναι και οι παραπάνω μνημονευόμενοι “αχυράνθρωποι”-δικαστές και εισαγγελείς στο σκάνδαλο Novartis (Αγγελής, Ράικου, Ζαχαρής, Σαλάτας, Ιωαννίδης). Μένει να ερευνήσουμε, για να διατυπώσουμε την τελική μας κρίση, τα κίνητρα,τα πιθανά ανταλλάγματα,που τους προσφέρθηκαν για να τηρήσουν μια επαίσχυντη στάση που προσβάλει το δικαιικό σύστημα της χώρας, ολόκληρο το δικαστικό κλάδο και ειδικότερα τους ακέραιους δικαστές και εισαγγελείς, σαν την Ελένη Τουλουπάκη, αλλά και όσους αφανείς με εντιμότητα και υπό αντίξοοες συνθήκες, επιτελούν απερίσπαστοι το έργο τους.