(Ευκαιριακή εξαγγελία νέας έρευνας).
Στην πρόσφατη δημοσκόπησή μας, υπήρχε ένα στοιχείο που δεν κατατέθηκε ,επειδή δεν είχε εξ αρχής προσδιοριστεί ανάλογη διερεύνηση του θέματος. Δεν είχε πάει το μυαλό μας στην ανάγκη τέτοιας διαπίστωσης . Κι αυτός ήταν ο λόγος που ούτε παρουσιάστηκε ούτε αναλύθηκε, όπως έγιναν με τα άλλα ζητήματα της πανελλαδικής μας έρευνας, Σεπτέμβρη-Οκτώβρη 2022.
Η παρατηρητικότητα όμως δύο συνεργατών μας από εκείνους που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση , μας άνοιξε όχι μόνο τα μάτια, αλλά και νέο πεδίο έρευνας που θα επιχειρήσουμε και μάλιστα με ένα από τα βασικά της ζητούμενα την επιβεβαίωση ή όχι της συγκεκριμένης διαπίστωσης. Δεν εξαγγέλλουμε πως θα γίνει σύντομα, επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα, αλλά και δε θέλουμε να δημοσιεύουμε δημοσκοπήσεις, κάθε τρεις και μία, όπως κάνουν οι γνωστοί απατεώνες με τις “πέτσινες” ,που πετάνε από μια, μπορεί και δύο , στημένες δημοσκοπήσεις , κάθε εβδομάδα. “Χρυσή” έκανε ο Μητσοτάκης αυτή την μπίζνα των ΦαναροΠαναγοπολοΓεράκηδων. Και τούτοι οσμίστηκαν από την αρχή το μέγα φαγοπότι και δε διστάζουν να ξεβρακώνονται ανελλιπώς σαν μαϊμούδες. (“Είναι πολλά τα λεφτά,παίδες” , μεγαλη η μπάζα από τέτοιες βιομηχανίες ψεύδους και απάτης).
Θα πραγματοποιήσουμε, όμως, εν καιρώ τη δική μας δημοσκόπηση. Το υποσχόμαστε. Μέχρι τότε θα το «προσέχουμε» το θέμα . Θα το διερευνήσουμε εκτενέστερα «εκ των ενόντων».
Η διαπίστωση, λοιπόν των συνεργατών μας, ήταν τούτη: Αν και το «δημοσκοπικό δείγμα” των 3.000 ατόμων ήταν μοιρασμένο ανάμεσα και στα δύο φύλα (ίσος αριθμός αντρών και γυναικών) , α. εκείνοι που δήλωσαν πως θα ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία και όχι ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ΑΝΤΡΕΣ! Καταπληκτικά μεγάλος αριθμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε ψήφους στις νεότερες ηλικίες και στις γυναίκες. β. ΄Αντρες επίσης, παρά γυναίκες ήταν οι περισσότεροι από εκείνους που δήλωσαν πως απέχουν από τις εκλογές ως πολιτική στάση διαμαρτυρίας.
Το συζητήσαμε επανειλημμένα το ζήτημα και όχι μόνο με τους δημοσκόπους μας. Κυρίως με μια άτυπη “ομάδα σοφών” που έχουμε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια και των οποίων τη γνώμη ζητάμε πολλές φορές. Πάντα τους συμβουλευόμαστε, κυρίως σε κρίσιμα ζητήματα.
Και να καταθέσουμε εδώ με την ευκαιρία τούτο. Είναι καταπληκτικό πως σε σοβαρά θέματα , οι απαντήσεις των ανθρώπων μας είναι σχεδόν ίδιες. Συμφωνούν, έχουν κοντινές απόψεις και πολλές φορές ταυτόσημες πάνω σε τέτοια “ειδικά” ζητήματα. Αναφερθήκαμε κι άλλες φορές σε αυτή την «ομάδα των σοφών», όχι μόνο των δικών μας “συμβούλων”. Επισημαίνουμε εδώ συχνά και χρόνια την ανάγκη σύστασης μιας επίσημης, παγκόσμιας τέτοιας διευρυμένης ομάδας , που θα προετοιμάσει τη νέα “διακυβέρνηση” των κοινωνιών με τα φυσικά χαρακτηριστικά τους.
Τί συμβαίνει, λοιπόν; Γιατί οι άντρες από τη μια παρουσιάζονται με συντηρητικές , κομματικές προτιμήσεις και φτάνουν να ψηφίζουν Κυριάκο Μητσοτάκη κι από την άλλη, πάλι άντρες, είναι οι περισσότεροι φορείς της ΑΠΟΧΗΣ και επομένως προοδευτικά μυαλά και πολιτικά «ψαγμένοι»; Να επισημάνουμε επίσης μια άλλη διαπίστωση συναρτώμενη στη ίδια παρατήρηση των δυο συνεργατών μας και τούτη. Οι περισσότεροι από τους άντρες που απέχουν από τις εκλογές, αν ήταν να επιλέξουν ανάμεσα τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, διαλέγουν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ!
Περίεργα, ανεξήγητα ,»κουφά» όλα τούτα; Με τον ιστορικό φακό, που φωτίζει όλες τις απόψεις μας, αλλά και με δυνατό μπούσουλα τις διαβεβαιώσεις από σύγχρονα “καθαρά μυαλά”, με αφορμή σήμερα τη δημοσκοπική παραπάνω παρατήρηση, θα επαναλάβουμε όσα συμπεράσματα χρόνια τώρα καταθέτουμε σε αυτό τον ιστότοπο για τον έμφυλο πόλεμο, που στις ημέρες μας έχει ξεσπάσει άγριος.
Συμπεράσματα:
- Η εποχή μας, εκτός από αιώνας του σεξισμού, είναι και ο αιώνας της σύγχυσης ρόλων των φύλων και της επίσημης κήρυξης εκείνου του υποβόσκοντος στο παρελθόν πολέμου των δύο φύλων. Βρισκόμαστε πια σε πραγματική έμφυλη σύγκρουση.
- Η από αιώνες υποβάθμιση της ανθρώπινης ιδιότητας της γυναίκας και η ,ως εκ τούτης, βάναυση καταπάτηση ακόμα και των στοιχειωδών της δικαιωμάτων, διεύρυναν ολίγον κατ ΄ολίγον το ρήγμα και σήμερα το χάσμα είναι μέγα, οι δε σεισμικές δονήσεις αλλεπάλληλες και ισχυρές.
- Τους ρόλους στα δύο φύλα δεν τους κατένειμε η Φύση, αλλά οι ανθρώπινες, εξουσιαστικές κοινωνίες, όπως διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Η Φύση σφράγισε διαφορετικούς ρόλους για τον ΄Ανθρωπο, που δεν έχουν σχέση με τα φύλα. Η ΦΥΣΗ ΟΡΙΣΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΦΥΛΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ.
- Οι κοινωνικά αναγνωρίσιμοι και αποδεκτοί κύριοι ρόλοι στους αιώνες είναι τούτοι: Ο άντρας είναι ο πολεμιστής. Εν καιρώ πολέμου ο “κιμάς” των αρχόντων και των πατρίδων και εν ειρήνη ο κουβαλητής της οικογένειας . Η γυναίκα από την άλλη, υποχρεωμένη να παράγει αυτού του είδους τον “κιμά” και τα εργατικά χέρια.
- Αυτή η διάκριση στηρίχτηκε εν πολλοίς στη δύναμη, τη σωματική ρώμη, που ήταν ο βασικός, αν όχι ο αποκλειστικός πυλώνας της ενίσχυσης και της συνέχισης της ύπαρξη ανδροκρατούμενων -πατριαρχικών κοινωνιών . Και αυτή η ανάγκη υπήρξε η αιτία του εκφυλισμού της γυναικείας δύναμης, σε αντίθεση με την επαύξηση της ανδρικής, μέσω της συνεχούς σωματικής άσκησης . Και ήταν αυτή η πραγματικότητα που είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση σε ιδιοκτησιακό καθεστώς της γυναίκας και τη διατήρηση του εξουσιαστικού στάτους από τον άντρα.
- Η οικογένεια, η ευθύνη αναπαραγωγής και ανατροφής των παιδιά , αλλά και η ικανοποίηση της σεξουαλικής ανάγκης του άντρα πολεμιστή-εργάτη ,ήταν κοινωνικοί ρόλοι που επωμίστηκε αποκλειστικά η γυναίκα για αιώνες μέχρι και σήμερα (φαλλοκρατία). Και αυτή η κοινωνική ευθύνη, ήταν ο βασικός λόγος της υποδούλωσης και του υποβιβασμού της γυναίκας σε ρόλους βοηθού και κομπάρσου. Τους ίδιους, όμως, ρόλους υποταγής , υπακοής και σκλαβιάς βίωνε και ο άντρας την ίδια ώρα, με εξουσιαστές εδώ την «Αρχή» , τους άρχοντες , τους Μεσσίες και τους Σαμάνους που καθοδηγούσαν τις κοινωνίες.
- Οι θρησκείες όλων των εποχών και η κυρίαρχη στις ιστορικές περιόδους Χριστιανική, θυγατέρα της Εβραϊκής, σφάγισαν ανεξίτηλα αυτό το ρόλο, όπως με την εφετμή του Γιαχβέ πως ο Αδάμ ήταν “΄Ανδρας” (Άνθρωπος) ενώ η Εύα “Ανδρίς”, γιατί έγινε από τον άντρα, άρα δεν είναι αυθεντικός άνθρωπος. Ο Φαρισαίος Σαούλ και μετέπειτα Χριστιανός Παύλος ,διεύρυνε αυτό το χάσμα, σε σημείο να διακηρύξει πως η γυναίκα, δίκην δούλου, οφείλει να φοβάται τον άντρα και να υπακούει. Μάλιστα καθόρισε επακριβώς το μοντέλο, με σημειολογική αναφορά στην εντολή υπακοής της γυναίκας στον άντρα και του άντρα στην Εξουσία, τον άρχοντα, ως εξής: «κεφαλή δε γυναικός ο ανήρ…γυνή δε δόξα ανδρός εστίν . Ου γαρ εστίν ανήρ εκ γυναικός, αλλά γυνή εξ ανδρός· και γαρ ουκ εκτίσθη ανήρ δια την γυναίκα, αλλά γυνή δια τον άνδρα…πλην ούτε ανήρ χωρίς γυναικός ούτε γυνή χωρίς ανδρός εν Κυρίω· Ώσπερ γαρ η γυνή εκ του ανδρός, ούτω και ο ανήρ δια της γυναικός, τα δε πάντα εκ του Θεού» (Α΄ Προς Κορινθίους Επιστολή, ΙΑ΄ 3, 7-12_ Και «Αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Κυρίω, ότι ο ανήρ εστί κεφαλή της γυναικός, ως και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός εστί σωτήρ του σώματος. Αλλ’ ώσπερ η εκκλησία υποτάσσεται τω Χριστώ, ούτω και οι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν εν παντί». (Προς Εφεσίους Επιστολή, Ε΄ 22-24)
- Τα κατά καιρούς παλιότερα και πρόσφατα φεμινιστικά κινήματα, ναι μεν κατάφεραν να αποσείσουν διαφορές και να μοιράσουν κάποιους από τους παραδοσιακούς ρόλους, αλλά ουσιαστική διαφοροποίηση δεν κατακτήθηκε. Και ο λόγος ήταν ένας. Τα κινήματα αυτά αντέγραψαν τις αντρικές μεθόδους, χρησιμοποίησαν τα αρσενικά όπλα. Και ούτε λίγο, ούτε πολύ, ειδικά στις ημέρες μας, κάποιες γυναίκες προσπάθησαν να γίνουν Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη. Η μεγάλη,όπως τη χαρακτηρίσαμε σύγχυση ρόλων, ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό του αιώνα.
- ΄Ετσι ,ναι, μεν, σήμερα η γυναίκα είναι ελεύθερη να εργάζεται, να κερδίζει χρήμα, που σημαίνει ανεξαρτησία με τους όρους της Αγοράς, αλλά και να απολαμβάνει το σεξ, “να καπνίζει, να πίνει”, να αντιγράφει τις αντρικές συνήθειες, αλλά ήταν Πύρειος νίκη. Κέρδισε στα σημεία, στα γύρω . Δεν κτύπησε κέντρο . Εκείνες οι αιτίες που θα ισοπέδωναν τις διαφορές και θα κατακρήμνιζαν το ετοιμόρροπο χάλασμα, η κατάργηση του ΣΕΞΙΣΜΟΥ, της ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑΣ παραμένουν όχι απλώς αλώβητα, αλλά υπερενισχυμένα. Ο έρωτας, η καψούρα, η αγάπη στις “ροζ” νουβέλες, η μονογαμία, η παράδοση και η σεξουαλική υποταγή στον ισχυρό σερνικό-κυνηγό παραμένουν κυρίαρχα. ΄Οπως ήταν πάντα. Σαν ένα πουλί με το ράμφος του να ξύνει το βράχο μια φορά το χρόνο και να περιμένεις μια μέρα και μάλιστα σύντομα, να τον διαλύσει.
- Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει τίποτα, όσο υφίστανται οι ίδιοι, διαχρονικοί ρόλοι , θηλυκού και αρσενικού με αναφορά κυρίως στη Δύναμη, την Αρρενωπότητα και τη Θηλυκότητα (π.χ “το μ@νί σέρνει καράβι”) ΚΑΙ :
α. ο άντρας συνεχίζει να γίνεται μόνο αυτός “κιμά” στον πόλεμο, αλλά και στην καθημερινή ,σκληρή βιοπάλη, όχι ως “γραμματέας…δακτυλογράφος”, αλλά ως “εργάτης στα ορυχεία”.
β. Τα παιδιά που έχουν πατέρα και της φανατισμένης δικαστίνας στις υποθέσεις διαζυγίων, η κρίση της χειραγωγείται και υπαγορεύεται μέσα από τα προσωπικά της ζητούμενα , χορηγεί στη μητέρα την επιμέλεια και όχι συνεπιμέλεια, με επιδερμική, δηλαδή, επαφή του πατέρα τα Σαββατοκύριακα, αφού του αναγνωρίζει φυσικό(!) ρόλο παρία στην ανατροφή του παιδιού . Και αυτή την προκλητικά αφύσικη απόφαση, τη στηρίζουν το μόρφωμα του έμφυλου ρατσισμού ΜΕ ΤΟΟ και ο … ΣΥΡΙΖΑ! Μαζί με την επίσης αριστερίστικη αντίληψη περί προοδευτικότητας, πως αν κάθε «Γεωργία» από τη Θεσσαλονίκη καταγγέλλει ένα βιασμό, πρόκειται όντως για βιασμό και μπορεί μια μέρα να τη δεις βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ να αγορεύει στο κοινοβούλιο περί της έμφυτης βιαιότητας και χυδιαότητας του αντρικού φύλου . (Μια από τις εξηγήσεις γιατί οι άντρες ψηφίζουν Δεξιά, που αναφέραμε στην αρχή).
γ. Σεξουαλική παρενόχληση θεωρείται η σερνική άγρα σεξ, ακόμα και με όπλο τη θέση εξουσίας ,αν κατέχει .Αλλά δεν είναι σεξισμός και παρενόχληση , η θηλυκή σεξουαλική πρόκληση με «όπλο» τη θηλυκότητα.
δ. Οι βιομηχανίες του σεξ και τα καθιερωμένα πρότυπα από τη μόδα, το πορνό, τις άλλες βιομηχανίες θεάματος-ακροάματος, καθιστούν υπόδουλο, με κουρκούτι το μυαλό από το σεξισμό ,το ανώριμο άτομο, που αδυνατεί να κάνει υπέρβαση και να επεξεργαστεί τα λογικά δεδομένα. Συμπεριφέρεται ως “άγριο σερνικό”, ακόμα και στη σεξουαλική συνεύρεση με ρόλο αφέντη και κυρίαρχου . Σε συμβατικό ή όχι σεξ. Και το ” θηλυκό” ή του αναγνωρίζει αυτό το ρόλο με την σεξουαλική παράδοση και την υποταγή ως κτήμα (“σκίσε με, παιδαρά μου”) ή αδυνατεί στο μη συγκαταβατικό σεξ να αντιμετωπίσει με βία το βιαστή της (π.χ με γνώση μιας πολεμικής τέχνης) .
ε. Οι κοινωνίες αναγνωρίζουν, όπως επιτάσσει ανέκαθεν η θρησκεία, την πολυγαμία ως αμαρτία, το θεσμό του γάμου ιερό, την αγάπη μονογαμική, άρα υποτακτική -εξουσιαστική-χειριστική. Και είναι αυτές οι παγιωμένες πια αντιλήψεις σε ανισόρροπους άντρες, που φτάνουν να του οπλίζουν το χέρι να σφάζει τη σύζυγο-κτήμα, ως άπιστη ή έτοιμη να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και μοχθηρές γυναίκες να πετούν βιτριόλι στα μούτρα του μοιχού.
στ. Οι γονείς, ήδη από την κούνια, επιλέγουν και αναθέτουν “ροζ” ρόλους για τα «κοριτσάκια» τους και «μπλε» για τα «αγοράκια» τους. Και αυτή τη διαχρονικότητα, μάλιστα ως…φυσική , τη συντηρεί ο δάσκαλος, η μιντιακή, γκεμπελική βιομηχανία και είναι αποδεκτή ως θέσφατο από την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Βρίσκονται σε ανοικτό πόλεμο τα δύο φύλα. Παλιότερα όχι, επειδή οι ρόλοι ήταν αποδεκτοί και καθιερωμένοι. Σήμερα, ζούμε στον αιώνα της σύγχυσης και της αφύσικης πάλης για ανακατανομή ρόλων.
Δε συμμετέχουν σε τέτοιο πόλεμο , μόνο όσοι έχουν πραγματοποιήσει την υπέρβασή τους και δεν ανήκουν σε φύλο, αρσενικό η θηλυκό, παρά μόνο ανατομικά. (Μεταξύ αυτών και ο γράφων).
Και θα συνεχίζουν οι ανεγκέφαλοι να σφάζονται εκατέρωθεν στα διάφορα πεδία των μαχών που αναμετριούνται. Δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ αυτός ο πόλεμος , επειδή είναι αφύσικος και εξουσιαστικός. ΄Όπως όλοι οι πόλεμοι
Μοναδική ελπίδα ειρήνης θα υπάρξει στις εποχές που θα επικρατήσουν οι άφυλες κοινωνίες. Αυτές που δε θα (απο) δέχονται ρόλους άντρα και γυναίκα.
Γι αυτό, ως πρώτο μέλημα, εκείνες οι κοινότητες, θα έχουν την κατακρήμνιση της πάγιας «παράδοσης». Της εξάλειψης της βασικής αιτίας αυτού του έμφυλου πολέμου. ΤΟ ΣΕΞΙΣΜΟ. Απότοκο της αντίληψης των κοινωνιών περί των κυρίαρχων ρόλων της ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑΣ.
Σερνικό και θηλυκό είναι όροι ανατομίας. Δεν είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που καθορίζουν την ιδιότητα ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Δεν υπάρχει Αδάμ και Εύα. ‘ Ανδρας και Ανδρίς . Είναι αυτή ,ακριβώς, η στερεότυπη και διαχρονική αντίληψη που προσδιορίζονται τα φύλα. Κι αυτή οδήγησε σήμερα σε πόλεμο . Αντίπαλοι οι άνθρωποι, ως φύλα!