1.Συγκέντρωση υπέρ του Τζούλιαν Ασάνζ
Το διεθνές κίνημα για την απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ, του οποίου η δίκη αρχίζει στο Λονδίνο τη Δευτέρα 24/2, καλεί πολίτες, συλλογικότητες και φορείς σε παγκόσμια κινητοποίηση τo ερχόμενο Σάββατο, 22/2 στις 12 το μεσημέρι, με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στις πρεσβείες της Μεγάλης Βρετανίας ανά τον κόσμο.
Ανοικτό να ζητήσει εκ νέου άσυλο από τη Γαλλία ο Τζούλιαν Ασάνζ
EΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΝ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΑΣΑΝZ. ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!
Αν μη τι άλλο, ο ιδρυτής των Wikileaks που ξεβράκωσε στην κυριολεξία την Αμερική, είναι η εξιλέωση (στο μέτρο που μπορεί να γίνει αυτό) της αμαρτωλής παγκόσμιας δημοσιογραφίας, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από βιομηχανία παραπληροφόρησης.
Ο Τζούλιαν ΄Ασανζ ,έσωσε, έστω και προσωρινά , τη χαμένη τιμή αυτής της δημοσιογραφίας. Γι αυτό και οι ύαινες του Τύπου,απανταχού της γης τον κρέμασαν. Ο Τζούλιαν είναι ο καθρέφτης,που μέσα του βλέπουν τις απαίσιες μούρες τους, κυβερνήσεις και δημοσιογράφοι.
Στεκόμαστε δίπλα στον ακτιβιστή μπλόγκερ. Είμαστε μαζί του μέχρι να δικαιωθεί.
2. Μια ιδιαίτερη σχέση:Όταν ένα κουτάβι που δεν περπατάει και ένα περιστέρι που δεν πετάει έγιναν φίλοι
Μπορεί η ζωή να τους έβαλε πολλά εμπόδια, όλα, όμως, άλλαξαν όταν συναντήθηκαν. Ο Χέρμαν, ένα περιστέρι που δεν μπορεί να πετάξει, και ο Λούντι, ένα νεογέννητο τσιουάουα που δεν μπορεί να κινήσει τα πίσω πόδια του, απολαμβάνουν μια ασυνήθιστη φιλία!
‘ Ενα από τα …χιλιάκις 7 θαύματα της Φύσης.
________________________________________
- Φρουζής για Novartis: Tο σκάνδαλο για πολιτικούς αποδείχθηκε φιάσκο, χοντροκομμένο παραμύθι
‘ Ακου, Φρουζή. Θα σου πούμε εμείς πώς θα γίνει. ΄Οπως ακριβώς μας διδάσκει η ιστορία για απατεώνες σαν ελόγου σου. Λοιπόν.
Δεν αποκλείεται οι πολιτικοί να την σκαπουλάρουν. ΄Εχουν και το “πεπόνι και το μαχαίρι”. Εσύ, όμως, θα πας σίγουρα φυλακή. Τουλάχιστον, για τους εκατοντάδες χρηματισμούς γιατρών, φαρμακοποιών και των άλλων όμοιων λαμόγιων.
Και θα πας μέσα , γιατί άνοιξαν οι Αμερικανοί το δρόμο. Αλλιώς, θα την είχες κι εσύ σκαπουλάρει. ΄Ηδη έχουμε μια καταδίκη στις ΗΠΑ ενός μούτρου σαν κι εσένα της Νοvartis. ΄Εκανε ακριβώς κι αυτός τα ίδια.
΄Ακου τώρα τη συνέχεια. Στα “σίδερα” που θα σε κλείσουν είναι κάτι καλά παιδιά εκεί,που τους έβαλαν μέσα για κάτι πενταροδεκάρες που κλέψανε. Και μάλιστα τους περιποιήθηκαν με ίδιες ποινές σαν τη δική σου. Δικαίως, επομένως, μισούν αβυσσαλέα κάτι μούτρα σαν κι εσένα με τα “λευκά κολάρα”. Και να είσαι σίγουρος πως θα σε…ταλαιπωρήσουν αφάνταστα.
Κάποια στιγμή θα φτάσεις στα όρια σου, αλλά και “εις εαυτόν”. Ειδικά όταν θα μαθαίνεις πως ο ΄Αδωνις μαι τη Χολυγουντιανή οικογένειά του, απολαμβάνουν τις διακοπές τους ανελλιπώς τα… θέρη στην Καραϊβική, εις υγείαν του κορόιδου του Φρουζή. Εκεί είναι που θα τα πάρεις κρανίο . Θα πεις , ως εδώ . Και θα τους δώσεις όλους τους διεφθαρμένους κομματικούς που λάδωσες. ‘Ετσι μόνο θα σε βγάλουν έξω. Αλλιώς, θα φας τη ζωή σου στα κάτεργα.
Και το ερώτημα είναι. Αξίζει να περάσεις όλο αυτό το Γολγοθά; Κανονικά, αξίζει, βέβαια, γιατί είσαι λαμόγιο. Αλλά,μια και ήρθαν όλα ανάποδα για σένα,τώρα πλέον σε συμφέρει να κοιτάξεις το προσωπικό σου συμφέρον. Κι αν το κάνεις, καλό για σένα, καλύτερο και για όλους εμάς, όσοι παλεύουμε να έρθει η αλήθεια στο φως ,να ξεμπροστιάσουμε και να τιμωρηθούν τα διεφθαρμένα κομματικά, αρπακτικά όρνια.
Βγες και κάνε συμφωνία με την Τουλουπάκη. Είναι η καλύτερη περίπτωση εισαγγελέα, που θα μπορούσε να σου τύχει. Πες τα όλα ,”χαρτί και καλαμάρι” . “Δώσε” τώρα αυτά τα πολιτικά καθίκια που χρημάτισες. Το υπαγορεύουν η λογική σου (αν έχεις) και φυσικά το δίκαιο, γραπτό και άγραφο.
2. «ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ»
Ο Μητσοτάκης προσθέτει καλλιτέχνες και επιστήμονες στο «Ελλάδα 2021»: Αλιβιζάτος, Σαββόπουλος και άλλοι 10
Σύμφωνα με σχετική ανάρτηση της προέδρου της επιτροπής, Γιάννας Αγγελοπούλου, πρόκειται για «12 εξαιρετικούς καλλιτέχνες και επιστήμονες», οι οποίοι – όπως σημείωσε – συμβάλλουν σε μια σπουδαία σύνθεση της «Ελλάδα 2021» και δημιουργούν «μεγάλες προσδοκίες».
Διεύρυνση του «Ελλάδα 2021»
Τα νέα μέλη της ολομέλειας είναι οι εξής:
Νίκος Αλιβιζάτος, συνταγματολόγος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
Κατερίνα Ευαγγελάτου, σκηνοθέτης θεάτρου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ελληνικού Φεστιβάλ
Νίκος Κανελλόπουλος, καθηγητής Υπολογιστικών Συστημάτων & Εφαρμογών Πληροφορικής, πρόεδρος Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας
Νίκος Παΐσιος, ιστορικός τέχνης, Curator
Δημήτρης Παπαστεργίου, δήμαρχος Τρικάλων, πρόεδρος ΚΕΔΕ
Αλέξης Πολίτης, καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
Παναγιώτης Ροϊλός, καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στην Έδρα Γιώργου Σεφέρη, καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας
Γιώργος Ρόρρης, ζωγράφος
Διονύσης Σαββόπουλος, συνθέτης, στιχουργός, τραγουδοποιός
Σήλας Τζουμέρκας, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός, σκηνοθέτης θεάτρου
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας και Επιστημονικός Διευθυντής στο ΕΚΚΕ, πρόεδρος ΕΙΠ
Παναγιώτης Χηνοφώτης, πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος, πρώην υφυπουργός Εσωτερικών
***
Μα φιέστα εθνικισμού και ιστορικής τύφλας, το ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ 2021.
Και σε ποιον θα ανέθεταν το έργο της εθνικιστικής προπαγάνδας και του βιασμού της Ιστορίας; Μα, στην Αγγελοπούλου και το Σαββόπουλο. Το δίδυμο της απάτης, της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Ουδείς σοβαρός και έντιμος πολίτης με οποιονδήποτε τρόπο ας μη συμμετέχει σε αυτό το αισχρό, ψεύτικο και συμφεροντολογικό πανηγυράκι των πατριωταράδων και Ελληνάρων. Καμιά σχέση,άλλωστε, με απόδοση τιμής στην επανάσταση του 1821.
3. α. Γιατί αποδοκίμασε την κυβέρνηση Μητσοτάκη ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου
Ο Νταβίντ Σασόλι ωστόσο ήταν σαφής.
«Τα τείχη δεν έχουν λύσει ποτέ προβλήματα. Είτε στο έδαφος, είτε σε θάλασσες», δήλωσε στον ανταποκριτή του Mega στις Βρυξέλλες σημειώνοντας πως «είναι άχρηστο να υψώνεις τείχη».
Αλλά δεν έμεινε εκεί αφού αναφέρθηκε και στο στόχο μιας τέτοιας απόφασης εκ μέρους της κυβέρνησης.
Πρόσθεσε πως οι κινήσεις αυτές έχουν καθαρά επικοινωνιακό χαρακτήρα και στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων στην κοινή γνώμη. Επιπλέον, επεσήμανε την ανάγκη συγκρότησης μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για το προσφυγικό ζήτημα.
«Απλώς αποδεικνύει πως οι κυβερνήσεις προσπαθούν να δείξουν στην κοινή γνώμη ότι παίρνουν κάποια μέτρα. Θα ήταν πολύ καλύτερο να συγκεντρωθούν όλοι για να δημιουργήσουν μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την μετανάστευση», είπε ο σοσιαλδημοκράτης Νταβίντ Σασόλι.
β. ΟΡΓΗ, ΦΟΒΟΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΡΟΕΣ
Δημοσκόπηση για το μεταναστευτικό: Το 65% θεωρεί τους μετανάστες-πρόσφυγες απειλή
Δημοσκόπηση της Kapa Research για το μεταναστευτικό αποτυπώνει το αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στα νησιά για το μεταναστευτικό.
Σύμφωνα με την οποία το 65% των κατοίκων των νησιών του Βορείου Αιγαίου κάνει λόγο για απειλή για τη χώρα, σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
***
Ποσώς μας ενδιαφέρει τί λένε τα “αρπακτικά” στα νησιά που κάνανε τον τουρισμό αισχρή μπίζνα. Είναι αυτοί που χρεώνουν πέντε ευρώ μια “χωριάτικη”-δηλητήριο και ένα δωμάτιο στην υπόγα 40 ευρώ τη βραδιά .Μαύρα ,κατάμαυρα λεφτά.
Τους χαλάνε οι πρόσφυγες τη μόστρα! Επαναλαμβάνουμε. Κι εμείς αδιαφορούμε,όσο μόνο διαμαρτύρονται και απειλούν αυτούς που δε θα έπρεπε, αντί να πιέσουν ασφυκτικά να βρεθούν λύσεις ,για να μη στοιβάζονται κατατρεγμένοι άνθρωποι σε αποθήκες .
Δεν το έκαναν ποτέ. Είμαστε απέναντι τους. Τασσόμαστε στο πλευρό των “κολασμένων της γης”. Των παιδιών τους, που είναι και δικά μας παιδιά.
4. Χρήστος Ροζάκης για Τουρκία και ΑΟΖ: Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας- Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι
Θα μπορούσε, ενδεχομένως να βρεθεί μια λύση η οποία να ικανοποιεί εμάς και τους Τούρκους . Πέρα από το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τα υπόλοιπα που βάζει η Τουρκία, ίσως να μπορούν να λυθούν βαθμιαία μέσα από διερευνητικές επαφές» είπε ο Χρήστος Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, μιλώντας στην ΕΡΤ.
Για το αν αυτό προϋποθέτει και κάποιους συμβιβασμούς, ο κ. Ροζάκης απάντησε “ασφαλώς” . «Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας. Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι. Για να πάμε στη Χάγη χρειάζεται συνυποσχετικό . Αν για κάποιους λόγους εμείς δεν συμφωνούμε επί όλων των θεμάτων δεν θα φθάσουμε στην υπογραφή, άρα δεν θα πάμε στο δικαστήριο».
***
Είναι παρήγορο να ακούγονται αυτές οι απόψεις, υπεύθυνες και τεκμηριωμένες μέσα σε ένα εθνικιστικό , κομματικό κατεστημένο-ντελίριο (συμπεριλαμβανομένης και της Αριστεράς) και τσιμεντένιας ακαμψίας σε θέματα τέτοια.
Δικαστήριο, Χάγη, εδώ και τώρα, λοιπόν. Με όλα τα θέματα πακέτο. Και υφαλοκρηπίδα μέσα και ΑΟΖ. Γιατί όχι,καθηγητή Ροζάκη;
5. ΟΣΑ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ
Βαρουφάκης: Βαθιά μνημονιακό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ- Επρεπε να τραβήξω την πρίζα στις 24/2 του 2015
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;
Νοέμβριος 1982, Λονδίνο. Ο πόλεμος ανάμεσα στην ομάδα ημών των ανταρτών και των φιλοβασιλικών εφοπλιστών και εκπαιδευτικών στο ελληνικό κολέγιο Λονδίνου μένεται. Ο Κωνσταντίνος με τη ΄Αννα Μαρία τολμούν να επισκεφτούν το Κολέγιο, για να παραστούν σε μια εκδήλωση στη μνήμη μιας Εγγλέζας πριγκίπισσας. Και παρευρίσκονται επισήμως ως… “οι Αυτών Μεγαλειότητες ο Βασιλεύς και η Βασίλισσα της Ελλάδος”!
΄Εξω στους δρόμους γύρω από το Κολέγιο γίνεται χαμός. Φοιτητές, εργαζόμενοι, σύμπας ο ελληνικός πληθυσμός του Λονδίνου διαδηλώνει να εγκαταλείψει την αίθουσα του Δημοσίου ,ελληνικού σχολείου ο Κωνσταντίνος. Οι Εγγλέζοι μπάτσοι τα έχουν παίξει. Τρέχουν δαιμονισμένα πάνω στα άλογα να διαφυλάξουν την πριγκίπισσά τους. Δεν είχαν δει ποτέ τέτοιο παλμό και πάθος σε διαδήλωση. Λίγο μετά, το “βασιλικό” ζεύγος εγκαταλείπει την εκδήλωση κακήν κακώς και φυγαδεύονται από την πίσω πόρτα
΄Ηταν όλοι εκεί τότε…πλην Λακεδαιμονίων. Εκτός από τον Καραγκιοζάκο πολιτικό σήμερα και ανέκαθεν ψωνισμένο Βαρουφάκη. Είπε πως…διάβαζε εκείνες τις ημέρες της φωτιάς στο Λονδίνο! Δεν είχε χρόνο. ΄Ετσι έλεγε και ο αλήστου μνήμης αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος για τη Χούντα. Δεν είχε ακούσει τίποτα για βασανιστήρια και συλλήψεις, γιατί…διάβαζε κι εκείνος!
Τί να μας πεις και εσύ, ρε Καραμήτρο -Μπαρουφάκη από τη ζωή σου! Μια ζωή φυγοδικία, γκλαμουριά και παζάρια με … φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τράβα κάν’ τα αλλού αυτά τα αντριλίκια.
6.Εύβοια: Θλίψη για τον θάνατο 24χρονης δασκάλας -Επασχε από νευρική ανορεξία, έφτασε στα 29 κιλά
Το παιδί μου δεν έπαιρνε φάρμακα γιατί το παιδί μου πίστευε ότι τα πάντα παχαίνουν. Ακόμα και ένα ντεπόν δηλαδή πίστευε ότι παίρνοντας ένα ντεπόν θα πάρει βάρος», σημείωσε επίσης.
***
Τραγικό θύμα της βιομηχανίας που επιβάλει με φασιστική προπαγάνδα πρότυπα ομορφιάς. Κάθε εποχή έχει τα δικά της πρότυπα για άντρες και γυναίκες .
“Γεματούλα” και πληθωρική ήθελε η αρχαιότητα τη γυναίκα. Και τον άντρα …θηλυκά αθλητικό . “΄Ασπρη και παχιά” στα νεότερα χρόνια η “μαυρομάτα ομορφονιά” . Και ο άντρας ηλιοκαμένος και δουλευταράς (“στο ένα χέρι το σκόρδο στ΄άλλο το κρεμμύδι,για να προκάμει”) . Στους τελευταίους 2-3 αιώνες της ροζ λογοτεχνίας ,η λεπτεπίλεπτη ,εύθραυστη κορασιά, αδιαλείπτως ερωτευμένη με γκριζομάλλη και έμπειρο ερωτικά 40άρη.
Η ροζ λογοτεχνία από την εποχή του Σαίξπηρ μέχρι σήμερα,είναι ό,τι χειρότερο εμφανίστηκε στην λογοτεχνία. Κατασκεύασε έναν ψεύτικο, ανύπαρκτο κόσμο για το σεξ, πασπαλισμένο με ροζ ηθική (μονογαμία) και συναίσθημα. Προσπάθησε να μεταλλάξει το πιο δυνατό και άγριο ένστικτο του ανθρώπου, αυτό της λίμπιντο, της σεξουαλικής ικανοποίησης και κατέστησε τον έρωτα… ευαγγέλιο (δέσιμο ψυχής και σώματος)!
Από κει και ύστερα , εύκολα αυτό το τεχνητό (συν)αίσθημα εκφυλίστηκε και κατάντησε στις ημέρες μας μέσω της βιομηχανίας θεάματος -ακροάματος δεινός σεξισμός. Υποταγμένοι, χειροπόδαρα δεμένοι, άντρες γυναίκες, σέρνονται πίσω του.
7. Χαμένες ευκαιρίες
efsyn
ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*
Η πρόσφατη εκκένωση καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών στα Εξάρχεια αναδεικνύει δύο μείζονα ζητήματα που δεν απαντιούνται για χρόνια. Το ένα είναι η έλλειψη δημοκρατικής κουλτούρας στα όργανα άσκησης της τάξης και το άλλο η απουσία πολιτικής στέγης για τις ευάλωτες ομάδες, είτε αυτές είναι πρόσφυγες είτε θύματα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που δοκιμάζει την ελληνική κοινωνία.
Oι καταλήψεις ξεκίνησαν ως πρωτοβουλίες κάλυψης του κενού στέγης για τους 60.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες που δημιούργησε η ευρωτουρκική συμφωνία της 20ής Μαρτίου 2016, με όραμα να αντιμετωπιστεί η στέγαση και διαβίωση των προσφύγων με όρους αυτοδιαχείρισης που θα απέτρεπαν την ιδρυματοποίηση του πρόσφυγα, το ουσιαστικότερο πρόβλημα της πεπατημένης των θεσμικών λύσεων με τους μαζικούς, στρατιωτικοποιημένους καταυλισμούς, όπου οι άνθρωποι χάνουν κάθε αίσθηση αυτεξούσιου.
Οι δομές αυτές κατάφεραν μέσα από την αλληλεγγύη να δώσουν ευέλικτες, αποτελεσματικές λύσεις σε προβλήματα που η καρκινοβατούσα γραφειοκρατία επίσημων δομών και οργανώσεων αδυνατεί να παράσχει. Επετεύχθη μια πιο ανθρώπινη συνθήκη διαβίωσης σε σχέση με τα καμπ, εμπεδώθηκε με επιμονή κλίμα αδερφοσύνης ανάμεσα στις διαφορετικές εθνότητες μετά το αρχικό κλίμα καχυποψίας και έντασης μεταξύ τους, παρήχθησαν δεσμοί με ανθρώπινη και πολιτισμική ανταλλαγή μεταξύ προσφύγων και αλληλέγγυων που θα ήταν αδιανόητοι σε περιβάλλον θεσμικών δομών φιλοξενίας.
Παρά την τιτάνια, ωστόσο, εθελοντική δουλειά και αυταπάρνηση που επενδύθηκε σε αυτά τα εγχειρήματα από αμέτρητους αλληλέγγυους, εκείνο που πρυτάνευσε, σε μεγάλο βαθμό, μακροπρόθεσμα ήταν η επικράτηση της πολιτικής ατζέντας ομάδων και προσώπων πάνω στις πλάτες αναγκεμένων ανθρώπων που εν τέλει πάλι βρέθηκαν αδύναμοι να ορίζουν τις ζωές τους. Δεν έλειψε ούτε εδώ ο αυταρχισμός, ενώ ακόμη και πρότζεκτ που μοιάζουν προς τα έξω εμπνευσμένα και γοητευτικά, όπως αυτό των χωραφιών της αλληλεγγύης στη Βοιωτία, στην πράξη δεν ήταν παρά προϊόν βίαιης κολεκτιβοποίησης προσφύγων που κατά καμία έννοια δεν επέλεξαν ελεύθερα να καλλιεργούν χωράφια για το κοινό καλό. Η ανάγκη για στέγη και στοιχειώδη ασφάλεια οδηγεί τους ανθρώπους να σκύβουν το κεφάλι τόσο στα κυβερνητικά καμπ όσο και στους «προσφυγοπατέρες» που στα λόγια αρνιούνται τις ιεραρχίες, στην πράξη, ωστόσο, επιδεικνύουν περισσό αυταρχισμό καλών προθέσεων.
Η αποχωρήσασα κυβέρνηση της Αριστεράς, μπορεί να μη διέταξε επιχειρήσεις-σκούπα, αλλά, στην πράξη, οι λύσεις που εφάρμοσε για τη στέγαση των προσφύγων ήταν η ίδια συντηρητική συνταγή των στρατιωτικού τύπου καταυλισμών εκτός αστικού ιστού που περιθωριοποιεί τους ευάλωτους χωρίς καν να προσφέρει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Οι καταλήψεις, ουσιαστικά, δεν μπορούσαν παρά να είναι βραχυπρόθεσμες λύσεις. Κι αυτό γιατί αν κάτι μάθαμε όσοι εμπλακήκαμε σε αυτά τα εγχειρήματα ήταν ότι η αλληλεγγύη από μόνη της δεν μπορεί να είναι η απάντηση σε μεγάλα, σύνθετα προβλήματα και κυρίως δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική. Είναι τεράστιο το φορτίο ευθύνης για τις ζωές τόσων ανθρώπων για να το σηκώσουν μακροπρόθεσμα μεμονωμένα άτομα και άτυπες συλλογικότητες. Οι καταλήψεις θα έπρεπε να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για την ανάπτυξη σοβαρής, βιώσιμης πολιτικής εκ μέρους του κράτους τόσο για τη στέγαση των προσφύγων όσο και για τη δημιουργία κοινωνικής στέγης γενικότερα.
Ο αμοιβαίος αρνητισμός τόσο θεσμικών παραγόντων όσο και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων συνέτεινε στο να χαθεί η ευκαιρία να χρησιμοποιηθεί το μομέντουμ του τεράστιου κύματος αλληλεγγύης του 2015-2016 για να δοκιμαστεί ένα καινούργιο, εναλλακτικό μοντέλο συνεργασίας θεσμών και κοινωνίας πολιτών. Ούτε καν πιλοτικά δεν δοκιμάστηκε να γίνει χρήση ενός εκ των άπειρων κενών κτιρίων δημόσιας ιδιοκτησίας με ενεργή και υπεύθυνη εμπλοκή και των δύο πλευρών. Αμοιβαία καχυποψία και στενομυαλιά συστήματος και αντισυστημικών.
Η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση έκανε επίδειξη ισχύος με στόχευση απολύτως συνεπή προς τα ιδεολογικά της προτάγματα. Στο επίκεντρο δεν βρέθηκε καμιά ευαισθησία συντεταγμένου κράτους για τους κατατρεγμένους του πολέμου, ούτε καν η πάταξη της ανομίας. Η δυσανάλογης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση με ελικόπτερα και ομάδες κρούσης που έσυραν ξημερώματα γυναικόπαιδα στις κλούβες ήταν μια δημόσια δήλωση επικοινωνιακού χαρακτήρα ότι η κυβέρνηση αυτή μπορεί και καταργεί το «άβατο» των Εξαρχείων. Οχημά της η ρητορική των «νοικοκυραίων» και της «ιερής» ιδιοκτησίας.
Από την άλλη, κανείς από προοδευτική θέση δεν τολμά να πει προς τα έξω ότι η κατάσταση στα Εξάρχεια έφτασε στο απροχώρητο, ότι η πλατεία δεν έχει πια καμιά σχέση την τελευταία πενταετία με τη γειτονιά που παραδοσιακά φιλοξενούσε πολιτικές ζυμώσεις, αλλά εξελίχθηκε σε πεδίο αυθαιρεσίας και ανομίας του κοινού ποινικού κώδικα.
Θεωρείται απολύτως δεδομένη η έλλειψη δημοκρατικής κουλτούρας στις τάξεις της αστυνομίας, οπότε αυτή είτε μένει παροπλισμένη μην ασκώντας το θεσμικό της καθήκον εντός μιας δημοκρατίας είτε, όταν το πράττει, αυτό συμβαίνει με όρους χυδαιότητας και ανάλγητης καταστολής. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει σφυρηλατηθεί ένα ταμπού διάκρισης μεταξύ αστυνομοκρατίας και αστυνόμευσης.
Χρειάζεται να αρθρωθεί ένας προοδευτικός λόγος για την ασφάλεια και τη νομιμότητα στον αντίποδα της καπήλευσής τους από τη Δεξιά με πρόταγμα την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Χρειάζεται το θάρρος να χειραφετηθεί μια πολιτική στάση που θα τολμά να θέτει αποστάσεις τόσο προς την αστυνομική αυθαιρεσία και το κράτος καταστολής όσο και προς την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό αυτόκλητων σωτήρων και ομάδων κρούσης που μακράν απέχουν από ελευθεριακά οράματα για την κοινωνία.
Τόσο οι καταλήψεις όσο και η γενικότερη συνθήκη που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στα Εξάρχεια συμπυκνώνουν μια ιστορία χαμένων ευκαιριών. Οσο δεν τοποθετείται κανείς με θάρρος απέναντι στη σύνθετη αυτή πραγματικότητα, η μόνη απάντηση θα έρχεται από το κράτος της παλιάς «καλής» Δεξιάς με τη γνωστή αστυνομική αυθαιρεσία.
*Καλλιτέχνις, ακτιβίστρια