Ιατροδικαστής: Οξύ πνευμονικό οίδημα υπέστη ο Β. Μάγγος
“Πηγές της αστυνομίας υποστηρίζουν πως το πνευμονικό οίδημα δεν έχει σχέση με τον άγριο ξυλοδαρμό και βασανισμό του νεαρού στις 14 Ιουνίου από αστυνομικούς, που τον άφησαν με σπασμένα πλευρά, αίσθημα ασφυξίας και θλάση στο συκώτι, αφού υπερασπίστηκε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης τους συλληφθέντες μαζικής διαδήλωσης ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-Lafarge και της δημιουργίας εργοστασίου SRF από τον δήμο Βόλου.
Θυμίζουμε ότι χθες το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έσπευσε με μια προκλητική ανακοίνωση να προκαταβάλει το αποτέλεσμα του πορίσματος του ιατροδικαστή υποστηρίζοντας ότι αποτελεί ψέμα πως ο θάνατος του νεαρού συνδέεται με προ μηνός «καταγγελία» του για αστυνομική βία, αγνοώντας έτσι το οπτικοακουστικό υλικό που αποτυπώνει τη βαρβαρότητα της επίθεσης που δέχτηκε”.
***
Τον άφησαν με σπασμένα πλευρά και θλάση στο συκώτι, τον σακάτεψαν με άλλα λόγια, αλλά δεν πέθανε ακαριαία! Σαν αυτό να… αθωώνει τα τέρατα που διέπραξαν αυτό έγκλημα.
Τα νέα ήθη Χρυσοχοϊδη! Με αυτά θα πορευτούν οι γενιές των Ελλήνων, αν δεν προφτάσουμε να τους ξεδοντιάσουμε.
Και μη λες δεν ήταν δικό σου αδερφός, παιδί,εγγόνι ο ακτιβιστής από το Βόλο. Κανείς δεν ξέρει αύριο τί του ξημερώνει η μέρα με ένα Κυριάκο Μητσοτάκη να ασκεί την εξουσία ,όπως σε λίγα, ακόμα και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
________________________________________
-
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1965.
ΙΟΥΛΙΑΝΑ:
Η επιστολή του τότε βασιλιά Κωνσταντίνου στο πρωθυπουργό της χώρας Γ.Παπανδρέου,με την οποία και ο ίδιος ο αποστολέας …δε γνωρίζει γιατί τον κατηγορεί :
” Εν Κερκύρα τη 8η Ιουλίου 1965
Κύριε πρωθυπουργέ
…Η κατάσταση της χώρας είναι ανώμαλος και ανησυχητική, καθιστώσα επείγουσαν, κατά την γνώμην μου, την λήψιν ριζικών και αδιαβλήτων από πάσης πλευράς μέτρων αποκαταστάσεως του σοβαρώς κλονισθέντος κράτους δικαίου, εδραιώσεως της νομικότητος και επαναφοράς του αισθήματος της ασφάλειας και της τάξης. Ανώμαλος κατέστη η κατάστασις, αφ’ης στιγμής εκ της ΚΥΠ, η οποία υπάγεται προσωπικώς εις υμάς και διοικείται υπό προσώπων της απολύτου εμπιστοσύνης σας, εξεπορεύθη συνωμοτική οργάνωσις εις τας ενόπλους δυνάμεις (σ.σ. εννοεί τον ΑΣΠΙΔΑ), μοναδικόν σκοπόν έχουσα την ανατροπήν του Συντάγματος της χώρας και την επιβολήν δικτατορίας ελεεινής μορφής…
…Σας καλώ να καταδικάσετε δημόσια την εναντίον μου συκοφαντικήν εκστρατείαν και να λάβετε σύντομα και αποδόσεως μέτρα διαλύσεως πάσης οργάνωσεως ή προπαρασκευής λαοκρατικών εκδηλώσεων ή προπαρασκευής λαοκρατικών εκδηλώσεων ή στάσεων, προπαρασκευαζόμενων ύφ’ οιονδήποτε πρόσχημα προς υποδούλωσιν του ελληνικού λαού και κατάλυσιν της λαϊκής κυριαρχίας και των ατομικών ελευθεριών…
…Θεωρώ ότι αποτελεί υποχρέωσιν σας η άμεσος και άνευ δισταγμού πραγματοποίησις των όσων σας ζητώ. Η προειδοποίησίς μου αυτή είναι η τελευταία.”
***
Μια επιστολή με λόγια του αέρα, που δεν έχει κανένα νόημα, καμιά βάση, κανένα επιχείρημα. Στάλθηκε ακριβώς ως πρόσχημα για ό,τι θα ακολουθούσε λίγο μετά. Συγκεκριμένα:
Το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 1965 πραγματοποιείται συνάντηση, Βασιλιά και πρωθυπουργού, στα ανάκτορα της Ηρώδου του Αττικού. Κράτησε,όμως, ελάχιστα . Μετά από ένα τέταρτο ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, βγήκε και αμέσως ενημέρωσε τους δημοσιογράφους που βρίσκονταν απ’ έξω, ότι “επήλθε διαφωνία. Αύριο θα υποβάλω παραίτησιν και θα προβώ εις ανακοινώσεις”. Και σκυθρωπός έφυγε για το Καστρί.
Πριν όμως φθάσει στο σπίτι του ,όπως ήταν προσχεδιασμένο, ο πρόεδρος της Βουλής και ηγετικό στέλεχος της Ένωσης Κέντρου, ο Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας, ο οποίος περίμενε ήδη σε κάποιο δωμάτιο των ανακτόρων κατά την διάρκεια της συνάντησης Κωνσταντίνου – Παπανδρέου, λαμβάνει από τον βασιλιά εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Μεταξύ των άλλων, υπουργός ορκίζεται και ο επικεφαλής των αποστατών Κ. Μητσοτάκης.
Τις επόμενες ημέρες η Αθήνα γνώρισε πρωτοφανείς διαδηλώσεις, στήριξης στο πρόσωπο του “Γέρου της Δημοκρατίας”. Τόσο μαζικές, όσο αυτές του Δεκεμβρίου του 1944. Στις διαδηλώσεις της 21 Ιουλίου, η αστυνομία δολοφονεί τον αριστερό φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα.
Από τις σελίδες της Αποστασίας,όμως και πάλι ο Τύπος της εποχής,ακόμα και ο λεγόμενος “δημοκρατικός”,δεν επεσήμανε το σπουδαιότερο κεφάλαιό της, που είναι το ακόλουθο,,όπως το αναπτύξαμε σε παλιότερο κείμενό μας.:
Η XΟΥΝΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
. Κυριάκος Μητσοτάκης: “Ας αναζητήσουμε λίγο τους τρόπους με τους οποίους η δικιά σας οικογένεια απέκτησε την περιουσία που είχε, πότε την απέκτησε, με ποιους έκανε δουλειές στη χούντα».
……..
Να, λοιπόν, ποιος ήταν ο πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη και ποιος ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στην προετοιμασία του πραξικοπήματος της χούντας των στρατηγών, που δεν πρόφτασε να εκδηλωθεί, γιατί τους…πρόκανε η χούντα των συνταγματαρχών.
Είναι γνωστό το πολιτικό έγκλημα «καθοσίωσης» και εσχάτης προδοσίας που διέπραξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ,όταν ως βουλευτής της Ε.Κ, αυτομόλησε στο βασιλικό στρατόπεδο, σαφέστατα έναντι μεγάλης αμοιβής,όπως φάνηκε μετά από την οικονομική άνθιση της οικογένειας. Και τούτο,γιατί ο Κρητικός πολιτικός, μπήκε σχεδόν φτωχός στην πολιτική και λίγα χρόνια μετά έγινε ένας από τους πλουσιότερους ΄Ελληνες. Πρόκειται για το έγκλημα της ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ που διέπραξε, εξαιτίας,μάλιστα, της οποίας προσέκτησε τον…τιμητικό τίτλο «Μητσοτάκη Κάθαρμα»,όπως τον αποκαλούσε ο δημοκρατικός λαός.
Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, μόλις οι σύμβουλοί του διαπίστωσαν πως ήταν υπαρκτός ο κίνδυνος η ΄Ενωση Κέντρου να εξελιχθεί σε καθοριστικό παράγοντα διαχείρισης της εξουσίας, ως εκλεγμένη κυβέρνηση, με διακύβευμα την απώλεια και του ίδιου του θρόνου του, ξεκίνησαν οι κινήσεις για τη σύσταση συνωμοτικής ομάδας στο στράτευμα ,κυρίως με φιλοβασιλικούς στρατηγούς. Πρώτη φάση και κύρια αυτής της διαδικασίας, ήταν η περίφημη Αποστασία, το βάρος της οποίας,αν και συμμετείχαν και άλλοι αποστάτες βουλευτές, το σήκωσε σχεδόν αποκλειστικά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Με την Αποστασία ξεκίνησε ουσιαστικά και η εφαρμογή του σχεδίου για την προετοιμασία από τα ανάκτορα του πραξικοπήματος της Χούντας των στρατηγών. Και εν γνώσει φυσικά των αποστατών και του πρωτοστατούντος Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Το δεύτερο,επίσης καθοριστικό βήμα ήταν τούτο: Η τρίτη κυβέρνηση των αποστατών, προχώρησε όλως αιφνιδίως στην αποστράτευση του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων,του στρατηγού Πιπιλή καθώς και του αρχηγού στρατού στρατηγού Γεννηματά. Αρχηγός Στρατού τοποθετήθηκε ο στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης, έμπιστος άνθρωπος των Ανακτόρων. Την προαγωγή του υπέγραψε και ο ίδιος ο Μητσοτάκης,με τον οποίο, ο Σπαντιδάκης, πέρα από το φιλοβασιλικό τους δεσμό είχαν και συγγενική (σύζυγος της πρώτης εξαδέλφης του) .
Χρόνια ,μετά, ο αρχισυνωμότης Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και κολλητός του τέως βασιλιά ,των οποίων οι σχέσεις παρέμειναν ισχυρές μέχρι και το θάνατο του πρώτου (δες και Νίκος Αδαμόπουλος, ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΓΛΥΞΜΟΥΡΓΚ, Dreyfus,1994), δε συγχώρησε το Σπαντιδάκη, γιατί ο τελευταίος δε τήρησε τον όρκο της συνωμοτικότητας και πρόδωσε το τ. βασιλέα. ΄Ηταν εκείνος που κάρφωσε στον Παττακό το κίνημα των στρατηγών και προσχώρησε στους συνταγματάρχες.
Γι΄αυτό και χούντα του Παπαδόπουλου αντάμειψε τον Σπαντιδάκη και του επιδαψίλευσε εξαιρετικές τιμές (τον έκανε αντιβασιλέα). Η συμβολή του, όντως, ήταν αποφασιστική για την επιτυχή εξέλιξη του στρατιωτικού κινήματος των “καραβανάδων”. Υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος για τον τ.βασιλιά, τον Κων .Μητσοτάκη και τους υπόλοιπους φιλοβασιλικούς στρατηγούς,που προδόθηκαν από τον ομόβαθμό τους Γρηγόριο Σπαντιδάκη.
΄Ετσι “παρά τρίχα”, δεν κατάφεραν οι στρατηγοί να εγκαθιδρύσουν τη δική τους, βασιλοχουντική δικτατορία. Με τις ευλογίες,φυσικά Μητσοτάκη και λοιπών αποστατών της Ε.Κ του Γεωργίου Παπανδρέου.
Αλλά,ας δούμε τα ιστορικά αυτά γεγονότα,έτσι όπως (αυτή τη φορά) τα περιγράφει επακριβώς (δεν το κάνει πάντα) η Μηχανή του Χρόνου.
Ποιος ήταν ο Σπαντιδάκης της χούντας που ο Μητσοτάκης παρομοίασε με τον νέο υπ. Άμυνας
«Ο τελευταίος εν ενεργεία στρατιωτικός που ανέλαβε τη θέση Υπουργού Άμυνας ήταν ο Γρηγόριος Σπαντιδάκης επί χούντας». Με αυτή τη δήλωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκάλεσε πολιτική κόντρα συγκρίνοντας την υπουργοποίηση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολάκη με αυτήν του στρατηγού Σπαντιδάκη το 1967.
Ο στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Αποφοίτησε από την Σχολή Ευελπίδων το 1931 και ονομάστηκε ανθυπίλαρχος. Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41, όπου και τραυματίστηκε.
Στην κατοχή εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση «ΟΜΗΡΟΣ» και μετά την απελευθέρωση έλαβε μέρος στον Εμφύλιο. Ήταν διοικητής τεθωρακισμένων μονάδων και μέλος του ΙΔΕΑ, της μυστικής στρατιωτικής οργάνωσης, η οποία αποπειράθηκε να οργανώσει πραξικόπημα το 1951. Κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου κατείχε τη θέση του αρχηγού του ΓΕΣ. Είχε την ευθύνη του σχεδίου Ιέραξ ΙΙ, το οποίο είχε στόχο την οργάνωση πραξικοπήματος των στρατηγών με την συγκατάθεση του Βασιλιά Κωνσταντίνου σε περίπτωση που η Ένωση Κέντρου θα κέρδιζε τις εκλογές στις 28 Μαΐου 1967.
Η ρήξη του νεαρού βασιλιά με τον πρωθυπουργό του 52,72% Γ. Παπανδρέου έφτασε στα άκρα και τελικά εξαναγκάστηκε σε παραίτηση
Η Αποστασία και το σχέδιο ανατροπής του Γ. Παπανδρέου από τον βασιλιά
Η πολιτική κρίση της εποχής είχε πρωταγωνιστή τον νεαρό βασιλιά που συγκρούστηκε με τον Γεώργιο Παπανδρέου ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές με ποσοστό 52,72%. Ο Παπανδρέου επιθυμούσε να αντικαταστήσει τον ως τότε υπουργό άμυνας Πέτρο Γαρουφαλιά, ο οποίος είχε την πλήρη υποστήριξη του παλατιού, και αρνούνταν να εγκαταλείψει τη θέση του. Ο Γ. Παπανδρέου τον διέγραψε από την Ένωση Κέντρου και πρότεινε να αναλάβει ο ίδιος το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ο Κωνσταντίνος επέμενε να τοποθετηθεί πρόσωπο της δικής του εμπιστοσύνης και τότε ο Γ. Παπανδρέου, μη μπορώντας να αποδεχτεί ότι ο πρωθυπουργός δε μπορεί να αναλάβει όποιο υπουργείο επιθυμεί, παραιτήθηκε. Ακολούθησε η αποστασία των βουλευτών της Ένωσης Κέντρου και ο σχηματισμός βραχύβιων κυβερνήσεων με πρόσωπα του βασιλιά. Πρώτος ορκίστηκε ο Αθανασιάδης-Νόβας. Μετά τον διαδέχτηκε η κυβέρνηση του Ηλία Τσιριμώκου και ένα μήνα αργότερα πρωθυπουργός ορκίστηκε ο Στέφανος Στεφανόπουλος. Αυτή η τρίτη κυβέρνηση αποστατών αποφάσισε να αποστρατεύσει τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Πιπιλή και τον αρχηγό στρατού στρατηγό Γεννηματά.
Οι αλλαγές αυτές επιβεβαίωσαν ότι η ρήξη με τον Γ. Παπανδρέου έγινε για τον έλεγχο του στρατού, καθώς Αρχηγός Στρατού τοποθετήθηκε ο στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης, που ήταν άνθρωπος των ανακτόρων.
Ο Σπαντιδάκης από τη θέση του αρχηγού του Στρατού, έπαιξε λίγο αργότερα καθοριστικό ρόλο στο πλευρό των πραξικοπηματιών. Ήδη από το 1965 άρχισε τις μεταθέσεις σε θέσεις-κλειδιά έμπιστων του αξιωματικών. Ο Σπαντιδάκης, σύμφωνα με την έρευνα του Αλέξη Παπαχελά που δημοσίευσε στο βιβλίο του «Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας», είχε επικοινωνία με τις αμερικανικές υπηρεσίες τις οποίες ενημέρωσε ότι είχε βάλει σε εφαρμογή το μυστικό σχέδιο πραξικοπήματος των στρατηγών με την έγκριση του βασιλιά. Μάλιστα είχε αναθέσει σε έμπιστους αξιωματικούς του στρατού και της αεροπορίας συγκεκριμένα καθήκοντα για την προετοιμασία του σχεδίου κατάληψης της εξουσίας.
Το σχέδιο ονομάστηκε «Ιεράξ ΙΙ» και αποτελούσε παραλλαγή του νατοϊκού σχεδίου έκτακτης ανάγκης «Προμηθεύς». Ο «Προμηθεύς» προέβλεπε την κατάληψη νευραλγικών κτιρίων και εγκαταστάσεων από το στρατό και τη σύλληψη στελεχών της κομμουνιστικής αριστεράς. Το σχέδιο «Ιεράξ ΙΙ» ακολουθούσε τον ίδιο μηχανισμό, μόνο που προέβλεπε και τη σύλληψη πολιτικών προσώπων.
Ο Σπαντιδάκης ετοίμαζε βασιλικό πραξικόπημα και περίμενε την τελική εντολή του Κωνσταντίνου. Δεν γνώριζε όμως ότι κατώτεροι αξιωματικοί ετοίμαζαν το δικό τους. Η φήμη ενός πραξικοπήματος έγινε βεβαιότητα και η εφημερίδα «Ελευθερία» που παρέμενε πιστή στον Γ. Παπανδρέου στις 16 Απριλίου έγραφε: «Οι Αμερικανοί φοβούνται ότι εις την Ελλάδα υπάρχει Κίνδυνος Δικτατορίας. Σύμβουλοι και στρατηγοί και σκληροί της ΕΡΕ ωθούν τον Βασιλέα εις εκτροπήν.»
Κωνσταντίνος Κόλλιας, Γρηγόριος Σπαντιδάκης, Γεώργιος Ζωιτάκης, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’, Βασίλισσα Άννα Μαρία.
Η σύσκεψη των Στρατηγών
Στις 20 Απριλίου στο Πεντάγωνο έγινε μυστική σύσκεψη του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου. Επικεφαλής ήταν ο αρχηγός του ΓΕΣ, Γρηγόριος Σπαντιδάκης, ο οποίος έκρινε ότι η επέμβαση του στρατού ήταν αναγκαία. Ρώτησε τους στρατηγούς αν συμφωνούν να γίνει στρατιωτική δικτατορία και αν κατά τη γνώμη τους πρέπει να ενημερωθεί ο νεαρός βασιλιάς. Και οι 5 παρόντες στρατηγοί απήντησαν ότι συμφωνούν και ότι πρέπει να παρέμβει ο στρατός. Οι δύο ζήτησαν την έγκριση του βασιλιά και οι τρεις συμφώνησαν να προχωρήσουν χωρίς την έγκριση του βασιλιά. Τότε ο Σπαντιδάκης είπε «αφήστε, να δούμε τι θα γίνει την Δευτέρα. Θα συναντηθώ με τον βασιλιά την Δευτέρα, και θα του θέσω το θέμα». Οι στρατηγοί συμφώνησαν ότι ακόμη και αν ο βασιλιάς δεν τους έδινε σαφείς οδηγίες, θα συνεδρίαζαν ξανά τη Δευτέρα 24 Απριλίου, για να επανεξετάσουν την κατάσταση.
Η χούντα των Συνταγματαρχών
Την ίδια ώρα οι κατώτεροι αξιωματικοί συνωμοτούσαν στο σπίτι του ταξίαρχου Πατακού. Εκεί αποφάσισαν να προλάβουν τους στρατηγούς και να επιβάλουν δικτατορία πρώτοι. Οι συνταγματάρχες ειδοποιήθηκαν ότι ο βασιλιάς είχε αντιρρήσεις, αλλά δεν πτοήθηκαν. Οι πραξικοπηματίες έφτασαν στο Πεντάγωνο με αυτοκίνητο, περίμεναν την ΕΣΑ να εξουδετερώσει το φρουρό της βόρειας πύλης και να επέμβουν.
Παπαδόπουλος, Πατακός, Σπαντιδάκης
Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού, Σπαντιδάκης αρχικά συνελήφθη σπίτι του και οδηγήθηκε στο γραφείο του. Εκεί ο Πατακός του είπε «κύριε Αρχηγέ έγινε επανάσταση». Ο Σπαντιδάκης του απάντησε «προσχωρώ και ηγούμαι». Αργότερα στη δίκη της Χούντας ο Σπαντιδάκης υποστήριξε ότι δέχτηκε να προσχωρήσει γιατί πίστευσε ότι η παρουσία του θα αποτρέψει κάποιες εξελίξεις. Όπως όμως προέκυψε από τις καταθέσεις Κ. Εγκολφόπουλου, Α. Μπούρα, Δ. Ομπροπούλου, Β. Μαράντου, Ι. Κατσαδήμα κ.α. ο Σπαντιδάκης προσχώρησε στους στασιαστές και εξέδωσε ως αρχηγός ΓΕΣ τις διαταγές προς όλες τις ένοπλες δυνάμεις για να τεθούν σε κατάσταση συναγερμού, οι οποίες εφάρμοσαν το σχέδιο «Προμηθεύς». Το σχέδιο αυτό ο Παπαδόπουλος και ο Μακαρέζος είχαν αναπροσαρμόσει στις ανάγκες του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Τον Αύγουστο του 1975 καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία και στάση, λόγω συμμετοχής του στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Εικονίζεται κάτω δεξιά δίπλα στον αστυνομικό.
Ο στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης διετέλεσε αντιπρόεδρος της πρώτης δικτατορικής κυβέρνησης Κόλλια και πρώτος υπουργός Άμυνας της Χούντας.
Ωστόσο δε συμμετείχε στην νέα κυβέρνηση, του Γεώργιου Παπαδόπουλου, που σχηματίστηκε μετά την αποτυχία της κίνησης της 13 Δεκεμβρίου επειδή θεωρήθηκε ότι είχε επιδείξει καιροσκοπική στάση και δεν τάχθηκε από την αρχή με το πλευρό της Χούντας. Στις 23 Μαΐου 1975 ο Σπαντιδάκης μαζί με άλλους έξι αρχιπραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν. Τον Αύγουστο του 1975 καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία και στάση, λόγω συμμετοχής του στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967….
Πηγή: mixanitouxronou.gr
Αυτή είναι η αλήθεια για το βασιλοχουντκό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τους στρατηγούς και το νεαρό τότε βασιλιά, που σχεδίασαν τη ανατροπή. Αλλά, δεν πρόφτασαν τους συνταγματάρχες ,που τους έπιασαν στον ύπνο και επέβαλαν τη δική τους δικτατορία.
Τώρα,το μόνο που θα μπορούσαμε πια να συζητήσουμε, είναι το υποθετικό ερώτημα: Θα ήταν… καλύτερη η χούντα των στρατηγών με επικεφαλής το βασιλιά ή αυτή του Παπαδόπουλου-Παττακού και Μακαρέζου,που τελικά επικράτησε; Εμείς λέμε «όλα τα γουρούνια έχουν ίδια μούρη».
Τα άλλα, είναι εκ του πονηρού. Και πάντως , όχι ζητούμενα της Ιστορίας.
2.Συμπτώσεις
α. “Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ζαχαρής, που σήμερα βρήκε ενδείξεις τέλεσης ποινικών αδικημάτων από την Ελένη Τουλουπάκη, ήταν συμπτωματικά εκείνος που είχε κάνει δεκτό το αίτημα που είχε υποβάλει ο Β. Μαρινάκης μετά το Βούλευμα Εφετών (1692/2018) για παραπομπή του στην υπόθεση των στημένων αγώνων.
Ο κ. Ζαχαρής μέσα σε δύο μόλις ημέρες από την κατάθεση του αιτήματος άσκησε αναίρεση στο βούλευμα, ενώ ο άλλος αντεισαγγελέας, που εξέτασε ανάλογα αιτήματα άλλων κατηγορούμενων, τα έκρινε μη αποδεκτά.
Στη συνέχεια το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με απόφασή του (804/2019) απέρριψε την αναίρεση του αντεισαγγελέα Ζαχαρή κατά του βουλεύματος, οπότε και οριστικά παραπέμφθηκαν σε δίκη ο Β. Μαρινάκης και άλλοι 27 συγκατηγορούμενοί του στην υπόθεση των στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων.
β. Στην τρίτη του χρονιά ως αντεισαγγελέας στο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της χώρας, ο κ. Ζαχαρής έγινε ο εισαγγελέας που έστειλε τον φερόμενο «Ρασπούτιν» στη Βουλή.
Βεβαίως και είναι μακρύς ο δρόμος για να αποδειχθεί η βασιμότητα ή όχι της κατάθεσης του Αντώνη Σαμαρά που, ενώπιον του Ευάγγελου Ζαχαρή, έγινε ο πρώτος που ενόρκως κατονόμασε τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο ως τον υπουργό που παρενέβαινε στο έργο της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς.
γ. Πόρισμα ΝΔ: Για 8 αδικήματα παραπέμπεται ο Παπαγγελόπουλος (
δ. Λοβέρδος για δίωξη Παπαγγελόπουλου: Επιτέλους θα αποδοθεί δικαιοσύνη
****
Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο -που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση-, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ύβριν», δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.
Η βίαια, αυθάδης και αλαζονική αυτή στάση/συμπεριφορά, που αποτελούσε για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο παραβίαση της ηθικής τάξης και απόπειρα ανατροπής της κοινωνικής ισορροπίας και γενικότερα της τάξης του κόσμου, πιστευόταν ότι (επαναλαμβανόμενη, και μάλιστα μετά από προειδοποιήσεις των ίδιων των θεών [ οδηγούσε τελικά στην πτώση και καταστροφή του «υβριστού» ύβρις > υβρίζω > υβριστής).
Αποδίδοντας την αντίληψη σχετικά με την ύβρι και τις συνέπειές της, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στην αρχαιότερή της μορφή, με το σχήμα ύβρις→άτη→νέμεσις→τίσις μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν πως μια «ύβρις» συνήθως προκαλούσε την επέμβαση των θεών, και κυρίως του Δία, που έστελνε στον υβριστή την «άτην» δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου. Αυτή με τη σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια πολύ μεγάλη ανοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο προκαλούσε την «νέμεσιν την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε την «τίσιν», δηλ. την τιμωρία και τη συντριβή/καταστροφή του.
3. Την Τρίτη η Ουγγαρία θα απομονωθεί από (σχεδόν όλο) τον κόσμο
Απαγορεύει την πρόσβαση στο έδαφός της υπηκόων από το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.
Το ουγγρικό Κοινοβούλιο, στο οποίο το κόμμα του Βίκτορ Ορμπαν διαθέτει πλειοψηφία δύο τρίτων, υιοθέτησε ένα νομοσχέδιο τη Δευτέρα 30 Μαρτίου, που ενίσχυσε τις ήδη ισχυρές εξουσίες του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας. Το νομοσχέδιο, που δεν υποστηρίζεται από τους περισσότερους βουλευτές της αντιπολίτευσης, παρέχει κοινοβουλευτική εξουσιοδότηση για την παράταση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που κήρυξε η κυβέρνηση στις 11 Μαρτίου υπό το πρίσμα της πανδημίας του κορωνοϊού.
Ως αποτέλεσμα, οι λίγοι εναπομείναντες συνταγματικοί έλεγχοι στην Ουγγαρία θα παύσουν να υφίστανται με κυβερνητικό διάταγμα και σχεδόν καθόλου νομική εποπτεία. Δεν μπορούν να διεξαχθούν εκλογές και συγκεντρώσεις. Η Ουγγαρία αποτελεί πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα σχετικά με το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο κορωνοϊός για αυταρχικούς σκοπούς.
****
4. Παραλήρημα Γεωργιάδη: Έλεγε στο παιδί του ότι πέρασε στη Νομική αντί να του πει «ντρόπιασες το σπίτι μου»
΄Εχουν χάσει στην εποχή μας και οι λέξεις το νόημά τους. Αλλά μόνο για τους ανήθικους,τους τύπους σαν το παραπάνω λαμόγιο .
Αν κάποιοι πρέπει να ντρέπονται , είναι τα παιδιά του ακροδεξιού Γεωργιάδη. Για το “σταυρό” που τους φόρτωσε , ενώ τα ίδια είναι ανήλικα.
Πώς να περάσεις χωρίς πίεση και κατάλοιπα, όταν “ξέρεις πως όλοι ξέρουν” ότι ο άθλιος πατέρας σου, πέρα από ακροδεξιός -φασίστας είναι κλέφτης και απατεώνας; Ποιος θα μπορούσε να κουβαλάει χωρίς πρόβλημα ένα τέτοιο σιχαμένο, φορτισμένο και έμφορτο από ντροπή οικογενειακό όνομα;
Τέτοια ατιμία μην κάνεις στα παιδιά σου. Στις γενιές σου αργότερα, που ανά πάσα στιγμή θα είναι στην κοινωνική “τσίτα”, θα οφείλουν να απολογούνται στους έντιμους και συνετούς για τέτοιες επαίσχυντες αμαρτίες που τους φόρτωσε ο πατέρας και ο παππούς τους.