Δημητρακόπουλος για Φιλιππίδη: Είναι σοβαρό το εγκεφαλικό, αν αιμορραγήσει μπορεί να πεθάνει
***
Ουδείς πιστεύει πως όλη αυτή η βιομηχανία βιασμών και σεξουαλικών παρενοχλήσεων που φαίνεται να έλαβαν χώρα ακόμα και δεκαετίες πίσω, ξεκίνησε με προοπτικές απόδοσης δικαιοσύνης. Ξαφνικά ,και στις μέρες μας, ξεχείλισε το αίσθημα δικαίου και αγανάκτησης των αυτοαποκαλούμενων θυμάτων μετά από χρόνια και όταν πια ήταν ξεχασμένα ως «επώνυμα» της δημοσιότητας πρόσωπα ,αλλά και σχεδόν όλα τα τεκμήρια των καταγγελιών ανύπαρκτα πια , ζήτησαν απόδοση δικαιοσύνης και σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις 20 και 30 χρόνια μετά.
Οι πρωταγωνιστές των καταγγελιών υπήρξαν κυρίως γυναίκες από το λεγόμενο καλλιτεχνικό και “αθλητικό” χώρο. ΄Οχι μόνο στην Ελλάδα. Και βασικά κίνητρα ήταν τα οικονομικά ( είσπραξη γερών αποζημιώσεων), οι επαγγελματικές αντιζηλίες η ερωτική εκδίκηση, η διαφήμιση και η ανάσυρση από τη λησμονιά και τα αζήτητα “καλλιτεχνών” κυρίως, που βρήκαν ένα εύκολο τρόπο να ακουστεί ξανά το όνομά τους.
Οι ύαινες της εμπορικής δημοσιογραφίες ανέλαβαν το υπόλοιπο έργο της κατασκευής ενόχων και της συντήρησης του κλίματος τρομοκρατίας, ηθικής καταρράκωσης των θυμάτων με κατηγορίες αναπόδεικτες και θαμμένες στη σκόνη του χρόνου. Ακόμα κι αν είχαν συμβεί όσα καταγγέλθηκαν και υπήρξαν βίαιοι τέτοιοι εξαναγκασμοί σε σεξουαλικές πράξεις, το τεκμήριο της αθωότητας από τα βασικότερα ατομικά δικαιώματα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις καταπατήθηκε βάναυσα και προκλητικά . Η θεσμική δικαιοσύνη σε τέτοιες υποθέσεις με “σπέρμα”, ως γνωστό, υποκαθίσταται από τους μιντιακούς εισαγγελείς και οι αποφάσεις ενοχής έχουν ήδη υπογραφεί και καθαρογραφεί από τους δικαστές ,λοιπούς παράγοντες της «δίκης» και το ακροατήριο που συμμετέχει σ΄αυτές. Οι τακτικές δίκες όταν και .όπως κι αν διεξαχθούν, θα είναι μια επισφράγιση των αποφάσεων που εκδόθηκαν από τους φορείς της τέταρτης, φασιστικής εξουσίας ,που μπροστά της, οι άλλες τρεις, είναι …αγγελούδια. ΤΑ σιδερόφρακτα ΜΑΤ και οι εισαγγελείς τους δεν αντέχουν την αναμέτρηση με τα στυλό και τα μικρόφωνα.
Κατ΄αρχήν, οφείλουμε να επισημάνουμε εδώ για άλλη μια φορά πως μια σεξουαλική πράξη για να χαρακτηριστεί ως βιασμός, απαιτεί προϋποθέσεις που είναι κύριες και ουσιαστικές, αλλά είτε αποσιωπώνται είτε παραβλέπονται ακόμα και από το νομοθέτη. Βιασμός είναι η αναίτια επίθεση σε ανύποπτο πρόσωπο και ο εξαναγκασμός σε συνουσία δια της βίας (όπλο, σωματική δύναμη, ουσίες κ.α ). ΄Ολες οι άλλες περιπτώσεις, που επικαλούνται τα «θύματα» ή είναι ανύπαρκτες ή ενέχουν σκοπιμότητες.
Αλλά να σημειώσουμε πως και ο “εξαναγκασμός σε συνουσία με χρήμα (πορνεία) ή η έγγαμη αναγκαστική συνουσία, είναι στην πραγματικότητα βιασμοί. Χρήμα και νομικά χαρτιά δεν έχουν το ηθική δύναμη και το φυσικό δικαίωμα να εξαναγκάζουν ένα πρόσωπο σε συνουσία. .
΄Ασκηση άλλης μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας είναι και η προκλητική σεξουαλική συμπεριφορά. ΄Οπως έχουμε ξαναγράψει σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι μόνο αυτή που ασκεί ο διευθυντής στην υπάλληλο για να επιτύχει συνουσία, αλλά και η προκλητική συμπεριφορά της υπαλλήλου προς το διευθυντή που αποσκοπεί στην άγρα διευκολύνσεων και επαγγελματικής ανέλιξης . Ουδεμία διαφορά.
Να αναφερθούμε στις συγκεκριμένες υποθέσεις της επικαιρότητας με τους υποτιθέμενους βιασμούς και θύτες το Δημ. Λιγνάδη και τον Πέτρο Φιλιππίδη:
1. Υπόθεση Λιγνάδη . Ξαφνικά και από το πουθενά ένας επιτυχημένος στο χώρο του καλλιτέχνης με bisexual εμπειρίες, κατηγορείται από “ανήλικους” πως κάποια χρόνια πριν τους βίασε. Οι μαρτυρίες τους όπως αναλυτικά διαβάσαμε, πέρα από ανυπόληπτες, δείχνουν πρόσωπα με αβυσσαλέα πάθη, περίεργες και νοσηρές συμπεριφορές και μη ελεγχόμενη συναισθηματική φόρτιση. Εκτός τούτου, οι λόγοι που θα μπορούσε να στηθεί μια επιχείρηση κατασκευής ενόχου από κομματική εμπάθεια και επαγγελματική αντιζηλία , είναι αρκούντως ισχυροί.
Η αθώωση, επομένως, του κατηγορουμένου δεν αρκεί. Η αποζημίωση από την ηθική και σωματική ταλαιπωρία του θύματος οφείλει να είναι γενναία. Αλλά και η τιμωρία για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντία απαραίτητα. Αλλιώς, το απόστημα αυτής της απαίσιας βιομηχανίας κατασκευής ενόχων και όχι μόνο με βιασμούς, δε θα σπάσει.
2. Υπόθεση Φιλιππίδη. Η κατασκευή ενόχου κι εδώ ηλίου φαεινότερη, πλην τυφλών και εχόντων λόγους να κρατούν μάτια και στόματα τυφλά. Από τη μια, ένας “παλιάς κοπής σερνικό”, που… πυροβολεί ό,τι κινείται, με φιλοσοφία ζωής οι άντρες είναι κυνηγοί-θηρευτές και οι γυναίκες (οι νέες) θηράματα. Κι ακόμα χειρότερα, με την οίηση του πετυχημένου καλλιτέχνη και γνωστού στο πανελλήνιο. Από την άλλη, 2 άγνωστα σχεδόν τότε στο χώρο του θεάματος νεαρά κορίτσια , που είναι αποφασισμένα να τα δώσουν ΟΛΑ για να πετύχουν , επισκέπτονται την αυλή του βασιλιά, για να εκπληρώσει τα όνειρά τους. Φρέσκια σάρκα, με μπούτι και βυζί έξω, έτοιμες και διατεθειμένες για όλα. Και ο τραγοπόδαρος Αρκάς άλλο που δε θέλει. Συνάπτει σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους . Αλλά ,αφού τελειώνει τη δουλειά του, ή τις παρατάει για καινούριες περιπέτειες η δεν εκπληρώνει την πριν το «βιασμό», υπόσχεση να τις κάνει διάσημες. ΄Ετσι, χρόνια μετά οι προδομένες, μένεα πνέοντες και μη επιθυμητές επαγγελματικά και εμφανισιακά πλέον, τα δίνουν όλα. Ζητούν την κεφαλήν του γ@μίκου επί πίνακι. Και ως φαίνεται τα κατάφεραν. Του πήραν στην κυριολεξία την κεφαλή με το …εγκεφαλικό που υπέστη . Ανήθικος ,ατιμώρητος, προκλητικός, τρελός κόσμος!
΄Ομοια περίπτωση είναι , στο χώρο του αθλητισμού τώρα, η Μπεκατώρου (φολοβασιλική τούτη πλην των άλλων), που κάπου 20 χρόνια πριν, αθλήτρια ιστιοπλοϊας , που σημαίνει μπράτσα και δύναμη, πάει με τη θέλησή της μετά από οινοποσία στο δωμάτιο ξενοδοχείου του επικεφαλής της αντιπροσωπίας αθλητικού παράγοντα, ο οποίος ,καταγγέλλει ή ίδια, μετά από 20 χρόνια, τη… βίασε. Αν και μια αθλήτρια της σωματικής ισχύος ιστιοπλόου , μια σφαλιάρα να του έκοβε , θα τον πέταγε στην άλλη άκρη του δωματίου.
Δεν το έκανε, μας λέει σήμερα, γιατί θα κατέστρεφε την καριέρα και τη φήμης της! (Φοβερή δικαιολογία. ΄Οπως όλων των ριψάσπιδων και παρτάκηδων στη ζωή. Ας κάνουν οι βλάκες τους παλικαράδες) . Μετά από 20 χρόνια ξεχασμένη, πικραμένη, χωρίς πια καριέρα, θυμήθηκε αγανακτισμένη τη σκηνή του «βιασμού» της και έγινε πάλι διάσημη! Πέτυχε μάλιστα, ακόμα και η πρόεδρος της Δημοκρατίας να την προκαλέσει ως θύμα της αντρικής δικτατορίας, στο προεδρικό μέγαρο στην επέτειο των θυμάτων της χουντικής δικτατορίας.
Όμως, όπως πάντα συμβαίνει στα εγκλήματα του φασισμού και του ρατσισμού, το μόρφωμα του ΜΕ ΤΟΟ βάφει καθημερινά τα χέρια του του με αίμα. Σήμερα με του Φιλιππίδη, χτες και αύριο με τις αποκαλούμενες (αδόκιμος όρος ποινικά) γυναικοκτονίες. Τέτοιες εγκλήματα έχουν ηθικούς αυτουργούς τις “ΜΗΤΟΥΔΕΣ”.
Οι φυσικοί αυτουργοί ,οι δολοφόνοι, δε χρειάζεται να λέμε πως είναι παρανοϊκοί και τραμπούκοι. Οι ιδιοι , όμως, είναι, πέρα από θύτες και θύματα. Σκοτώνουν για ένα και μοναδικό λόγο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ. Τη χαμένη από την άπιστη και μοιχαλίδα «αξιοπρέπειά» τους!
Πιστεύουν σε όσα παραμύθια τους είπαν και τους φούσκωσαν το κεφάλι. Πως είναι σερνικά και ” η γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα”. Σύζυγος –εραστής είναι κτήμα. Σύμφωνα με τα διδάγματα της θρησκείας του έρωτα και της αγάπης, αλλά και της Εκκλησίας , που θέτουν τη μονογαμία προϋπόθεση σύναψης σχέσης και σεξ. Και η αποκλειστικότητα των γεννητικών οργάνων σε μια τέτοια παράδοση, είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ. Και όποιος “ξένος” τα διαρρήξει και τα μολύνει, ακούσια ή εκούσια, διέπραξε έγκλημα καθοσίωσης .Και η ποινή είναι ακόμα και θάνατος.
Οι μαινάδες ΜΗΤΟΥΔΕΣ από το πάθος του έμφυλου ρατσιμού, αντί να επιλέξουν τα δύσκολα ,να έχουν υπό κατάληψη τις εκκλησιές και να διαπομπεύουν τους παπάδες, αλλά και τους ροζ καλλιτέχνες, συγγραφείς και εκπρόσωπους της κερδοσκοπικής βιομηχανίας θεάματος για τα ψεύτικα διλήμματα που πλασάρουν και τις παραχαραγμένες αξίες της μονογαμίας και της αποκλειστικότητας, ακολουθούν το εύκολο δρόμο. «Χτυπούν το σαμάρι να ακούσει ο γάιδαρος». Ζητούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο με ασπιρίνες. Τέτοια τύφλα και υποκρισία. Αβυσσαλέος φυλετικός ρατσιμός.
Βιομηχανία ΜΕ ΤΟΟ και Γκέμπελς. Πολύ αίμα στα χέρια τους από σπερματικές εκκρίσεις που (μετα)βαπτίζονται σε αγιασμούς και θείες μεταλήψεις.
΄