“Τηλεοπτικό διάγγελμα το βράδυ της Δευτέρας, 21.02.2022,
Την ανεξαρτησία των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, που κατέχουν οι ρωσόφωνοι αυτονομιστές στην Ανατολική Ουκρανία ανακοίνωσε στο διάγγελμά του προς τον ρωσικό λαό ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν (Putin).
” Βλαντίμιρ Πούτιν : Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ την κυριαρχία μας και τις εθνικές μας αξίες. Μίλησε για «αρχαία ρωσική εδάφη» αναφερόμενος στην ανατολική Ουκρανία. Τόνισε, δε, ότι η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο μέρος της ρωσικής ιστορίας. Ανέφερε ότι η σύγχρονη Ουκρανία είναι δημιούργημα της κομμουνιστικής Ρωσίας. Όπως είπε, ο Λένιν αδίκησε τη Ρωσία, δημιουργώντας το κράτος της Ουκρανίας. Ο Λένιν παρέδωσε το Ντονμπάς στη δικαιοδοσία της Ουκρανίας. «Είμαστε έτοιμοι να δείξουμε τι σημαίνει μια γνήσια αποκομμουνιστικοποίηση» τόνισε.”
Μπαράκ Ομπάμα : Ο μοιραίος Αμερικανός πρόεδρος. Υπεύθυνος της σημερινής νομοτελειακής, ιστορικά, εξέλιξης.
****
Πριν πέσουν τα σύνορα των χωρών, καταργηθεί το μωσαϊκό των γλωσσών και των θρησκειών, πριν ο κόσμος γίνει ένα, και για να γίνει ένα, που είναι πλέον το πρωταρχικό ζητούμενο των μελλοντικών γενεών (ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ,ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ,ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ), πρέπει ΣΗΜΕΡΑ κιόλας να γίνει η Ιστορία ΜΙΑ. Αν δε συμβεί αυτό, δεν πρόκειται ποτέ τα οράματα της ενότητας των λαών ,της ειρηνικής συνύπαρξης της παγκόσμιας δικαιοσύνης και της αδερφοσύνης να αποκτήσουν σάρκα και οστά.
Χτες το διάγγελμα του παρανοϊκού Ρώσου Νέου Χίτλερ είναι για άλλη μια φορά η απόδειξη πως οι εθνικιστικές μυθιστορίες, μπορούν να δικαιολογήσουν, αλλά και να εξαγιάσουν οποιοδήποτε έγκλημα στο όνομα της “εθνικής κληρονομιάς”.(*) Παράλληλα, ο τρόπος που ο ίδιος χρησιμοποίησε και σε αυτό το διάγγελμα ως εργαλείο τη Μυθιστορία, ανέδειξε αυτήν ακριβώς την ανάγκη της ύπαρξης ΜΙΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Κι αν υπήρχε σήμερα, θα έδινε ένα ισχυρό ράπισμα στον ιμπεριαλιστή “Τσάρο” . ΄Ολη του η επιχειρηματολογία για την επίσημη αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο ουκρανικών περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ ,αλλά και η εισβολή σε ουκρανικά εδάφη του ρώσικου στρατού με το πρόσχημα της ειρηνευτικής δύναμης, στηρίχτηκε σε αυτό το απόσπασμα: “Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ την κυριαρχία μας και τις εθνικές μας αξίες, τα αρχαία ρωσικά εδάφη στην ανατολική Ουκρανία. Η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο μέρος της ρωσικής ιστορίας”
Αν έπαιρνε κανείς τοις μετρητοίς όσα είπε χτες ο δικτάτορας , πως η Ουκρανία ήταν Ρωσία από την εποχή που το… Βυζάντιο εκχριστιάνιζε τους Ρώσους, τότε σε μια συνοπτική επιλογή μέσα από τις εθνικιστικές Μυθιστορίες σαν την παραπάνω του τρελαμένου Τσάρου, θα λέγαμε πως
Ορθά τα Σκόπια (σήμερα Β. Μακεδονία) διεκδικούν την ελληνική Μακεδονία.
Οι Τσάμηδες της Αλβανίας την ΄Ηπειρο ως την ΄Αρτα.
Κι ακόμα για να πάμε πιο πίσω
Ιστορικώ δικαιώματι δικεδικούν την Ιστανμπούλ οι Χρυσαυγίτες, μια και η Κωνσταντινούπολη τα τελευταία χρόνια πριν την πτώση της, υπήρξε “ελληνική”, τουλάχιστον, ως προς τη γλώσσα και τη τελευταία δυναστεία των αυτοκρατόρων.
Ορθά ο ελληνικός στρατός εξεστράτευσε στη Μ. Ασία, όπου έγινε και ο τάφος του/
Ορθότατα οι ΄Ελληνες εθνικιστές ονειρεύονται τους όρους της συνθήκης των Σεβρών.
ΚΙ ακόμα εθνικά μεγαλοπρεπέστατο και ….καθόλου ελληνικός μεγαλοϊδεασμός. ΄Ολες οι κτήσεις του Μεγαλέξαντρου ως και τη μακρινή Ινδία, γιατί να μην είναι διεκδικήσιμο , ελληνικό έδαφος, σύμφωνα με τα νέα τετελεσμένα που μας διδάσκει η χτεσινή εισβολή των Ρώσων στα… δικά τους ιστορικά εδάφη;
Κι αν πάμε πέρα από τη γειτονιά μας, δίκαια η ουγγρική Μυθιστορία του ΄Ορμπαν που διεκδικεί της ρουμάνικη Τρανσυλβανία, αλλά και οι εθνικιστές Ρουμάνοι την παλιά ρουμανική Μπουκοβίνα (σήμερα Μολδαβία).
Προχωρώντας έτσι, σε όλη την υφήλιο ανά τους αιώνες, ακόμα και οι γενοκτονίες , δεν είναι παρά εθνική επιταγή ,όπως ακριβώς το διατύπωση χτες στο διάγγελμά του ο Ρώσος Χίτλερ: Για “την κυριαρχία μας και τις εθνικές μας αξίες”….ρε, γαμώτο! Αυτό επιτάσσει η ρωσική Μυθιστορία, που είναι εντελώς διαφορετική, βέβαια, από την ουκρανική, ,τη τούρκικη, τη ρουμανική και αντιστρόφως. ΄Ολες οι μυθιστορίες των εθνών δεν είναι παρά η αμφισβήτηση της ιστορικότητας τους από άλλα έθνη. Αλλά και η απόδειξη πως καμιά τους δεν έχουν σχέση με την Ιστορία.
Δεν είναι και καινούριο αυτό που έγινε χτες στην Ουκρανία. Το κακό ξεκίνησε το 2014. ΄Οταν ένας ιστορικά αναλφάβητος δικηγόρος, απόφοιτος (κι αυτός!) από το Χάρβαρντ, έγινε πρόεδρος της Αμερικής . Και με αυτή την ιδιότητα επέτρεψε στο τρελαμένο Τσάρο να προχωρήσει σε ό,τι έπραξε.
΄Ηταν ιστορικά , νομοτελειακή εξέλιξη η σημερινή. Με ενδιάμεσο τη Συρία και τις 700.000 νεκρούς. Και ακόμα, με τα οκτώ ολόκληρα χρόνια ανεμπόδιστης πάλι προετοιμασίας, για να πραγματοποιήσει το πρόσφατο έγκλημα. Αλλά και να βάλει τις βάσεις για ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει, αν δεν τον σταματήσουν ή δεν το εξοντώσουν ΤΩΡΑ οι Αμερικανοί.
Ο Πούτιν είναι ένας άρρωστος, διψασμένος για αίμα νέος Χίτλερ. Ζει στο παρελθόν. Δεν έχει πλέον ικανότητα επικοινωνίας και επαφής με τη σημερινή πραγματικότητα του κόσμου. Το άρρωστο μυαλό του έχει γυρίσει πίσω το ρολόι της Ιστορίας στην εποχή της ίδρυσης των νέων κρατών και του εθνικιστικού ντελίριου.
Την κύρια και βασική ευθύνη της τραγικής κατάστασης που οδήγησε την υφήλιο αυτή την ώρα ο ιμπεριαλιστής Ρώσος, έχει αποκλειστικά ο Μπαράκ Ομπάμα. Η ατολμία του, η ιστορική του ανεπάρκεια , αλλά και ο φόβος και το κόμπλεξ που ένιωθε απέναντι σε ένα ρατσιστή “Σλαύο”, ομοφοβικό και φαλλοκράτη ,πλην των άλλων, Πούτιν, επαύξησαν το θράσος του και άνοιξαν το δρόμο να τολμήσει τη διχοτόμηση της Ουκρανίας και την αιματοχυσία στη Συρία.
Οι γενιές δε θα συγχωρήσουν ποτέ στον π. Αμερικανό πρόεδρο τον ανιστόρητο τρόπο που χειρίστηκε την εισβολή το 2014 των ρώσικων στρατευμάτων (μυστική τάχα) στην Αν. Ουκρανία . ΄Εκανε πίσω, την ώρα, ακριβώς, που όφειλε να τρίψει τη μούρη του επιδρομέα με κανονική στρατιωτική επέμβαση στην Κριμαία, όταν ο θρασύτατος αντιγραφέας των πρώτων βημάτων των Ναζί (με πρώτο την εθνικιστική προπαγάνδα), τόλμησε να εισβάλει σε έδαφος ελεύθερης και ανεξάρτητης χώρας, όπως ορίζει το σύγχρονο Διεθνές δίκαιο. Δεν το έπραξε.
Και αύριο, αν πάλι αυτή την ώρα ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν αφήσει αναπάντητη τη ρώσικη αυτή ΄Υβρη, ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, αλλά μόνο με οικονομικές και άλλες τέτοιες (αστείες) κυρώσεις, αλα καρτ Ομπάμα, , αύριο ο παρανοϊκός ΝΕΟ ΝΑΖΙ Πούτιν θα χτυπήσει ΥΠΕΡΔΝΕΙΣΤΕΡΙΑ, ΜΟΛΔΑΒΙΑ ΚΑΙ ΡΟΥΜΑΝΙΑ. Και θα πρόκειται πάλι για ιστορική νομοτέλεια ,ως εξέλιξη του παλιού, λεγόμενου Ανατολικού ζητήματος.
Κι αυτό θα σημαίνει… κατόπιν εορτής απάντηση του ΝΑΤΟ. Και τούτο με τη σειρά του, θα σηματοδοτήσει την έκρηξη ενός νέου παγκόσμιου Πολέμου.
Μοναδική λύση η εξόντωση του Νέου Χίτλερ με όλα τα στρατιωτικά και μη όπλα. ΣΗΜΕΡΑ. ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Υ.Γ Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει χωρίς καθυστέρηση να προχωρήσει σε σκληρή ανακοίνωση καταδίκης της εισβολής και να αποτινάξει τη θλιβερή και εξοργιστική φιλορωσική ταμπέλα που χρεώθηκε με τη στάση του κόμματος στα γεγονότα εκείνα του 2014.
(*)
“ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ “ΙΣΤΟΡΙΑΣ”
5.11.2009
Οι εθνικές «ιστορίες» στο σύνολό τους είναι περισσότερο μια (στην υπερβολή τoυς) παραληρηματική αφήγηση φαντασιακών ηρωισμών και αρετών της φυλής και των «προγόνων», που έχει ως σκοπό την έξαρση του εθνικού φρονήματος των ιθαγενών-απογόνων, παρά ιστόρηση και μάλιστα κριτική των πραγματικών γεγονότων του «εθνικού βίου». Υπ΄αυτή την έποψη, οι συγγραφείς τέτοιων κειμένων υπηρετούν το είδος του λόγου, που ονομάζεται λογοτεχνία μάλλον και σε καμιά περίπτωση την Ιστορία. Από την απώτατη αρχαιότητα, το έπος Γιλγαμές των Σουμερίων, η Παλαιά Διαθήκη των Εβραίων, τα Ομηρικά έπη, ανήκουν σε αυτό ακριβώς το λογοτεχνικό είδος, που αναφέραμε και υπήρξαν για αιώνες οι βασικές «ιστορικές πηγές» για πολλούς αρχαίους ιστορικούς , όπως για παράδειγμα ο ΄Ομηρος για τον «πατέρα της επιστημονικής Ιστορίας» Θουκυδίδη.
Η απόπειρα αφάνισης αυτού του ιστορικού μορφώματος είναι από τα δυσκολότερα εγχειρήματα του ιστορικού απανταχού της γης .Ο «αστράτευτος» ιστορικός, στην προσπάθειά του αυτή, δεν έχει να αντιπαλέψει μόνο με μια κυρίαρχη και μάλιστα εθνικιστική ιδεολογία, την οποία η εκάστοτε «εθνική εξουσία» συντηρεί με «νύχια και δόντια» ως θεσμό, αλλά και με τη στερεότυπη και εδραία αντίληψη της «μάζας» περί της εθνικής της υπεροχής έναντι των άλλων εθνών και επομένως και περί της υπεροχής της εθνικής της «ιστορίας» έναντι των άλλων.*
Αυτά τα εθνικά «ευαγγέλια» δεν επιδέχονται ουδεμιάς μεταβολής ούτε καν στα τυπικά τους κεφάλαια. Το κοινό των εθνών ηδύνεται και μεγαλύνεται από την ανάμνηση των «ιστορικών» του μύθων και έχει διδαχθεί πως αυτός ακριβώς είναι και ο σκοπός της Ιστορίας: Η υπόμνηση και η έξαρση των αρετών και των ηρωισμών των προγόνων Η αληθινή ιστορία του έθνους δεν ενδιαφέρει το πλήθος-εθνική αγέλη και δεν το αφορά. Χωρίς αυτή τη χλιδάτη διακόσμηση της εθνικής μυθιστοριογραφίας ,η Ιστορία που λειτουργεί ως εθνικός καθρέφτης για κάθε λαό, είναι μια απαίσια, τιμωρητική μνήμη. Και όποιοι επιχειρούν να εκριζώσουν το ιστορικό αυτό εξάμβλωμα, αυτόματα στο εθνικό ασυνείδητο κωδικοποιούνται ως προδότες ,εθνικοί μειοδότες και συνήθως υποκινούμενοι από ξένους…δαχτύλους.
Η ελληνική εθνική «ιστορία» δεν εξαιρείται από τον παραπάνω κανόνα. Πολύ περισσότερο, γιατί ευτύχησε να θεωρείται «΄Ελληνας» και ο ποιητής των ποιητών, ο πολύς ΄Ομηρος. Χωρίς να είναι περισσότερο ή λιγότερο εθνικιστική από τις άλλες, πρωτοστατεί κι αυτή στην εκδοχή που θέλει την ιστορία αφηγηματική τέχνη εθνικών μύθων-θρύλων, οι οποίοι τρέφουν το φρόνημα των νέο-Ελλήνων από συστάσεως ελληνικού κράτους –έθνους μέχρι σήμερα.
Οι μύθοι της εθνικής ελληνικής «ιστορίας» είναι πολλοί. Παραθέτουμε ενδεικτικά μερικούς: Αυτή η ίδια η καταγωγή των νέο-Ελλήνων που σεμνύνονται ότι είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Λεωνίδων, Περικλέων και Αλέξανδρων. Η μονοπώληση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, όπως εκφράστηκε στην επιστήμη και στην τέχνη. Το διηνεκές και αδιάλειπτο της ελληνικής γλώσσας από την απώτερη αρχαιότητα μέχρι τώρα σε όλο το έδαφος που σήμερα ορίζουμε ως ελληνική επικράτεια. Το ιστορικό τερατογέννημα του λεγόμενου ελληνοχριστιανικού και μάλιστα ελληνο-ορθόδοξου πολιτισμού, με γονέα τον «ιστορικό του ελληνικού έθνους» Κων. Παπαρρηγόπουλο. Η ανιστόρητη ταύτιση της ελληνικής ιστορίας με τη βυζαντινή και η σύγχυση μεταξύ ελλαδικού και βυζαντινού, ελληνικότητας και βυζαντινής ελληνοφάνειας. Η ταύτιση της ορθοδοξίας με το έθνος και η ισοπεδωτική αντίληψη πως ανέκαθεν οι κάτοικοί της μεταχριστιανικής Ελλάδας, υπήρξαν ορθόδοξοι. Τα κρυφά σχολειά της τουρκοκρατίας. Η γενοκτονία των Ελλήνων στη Σμύρνη. Η αναγωγή σε μείζον εθνικό ζήτημα της μονοπωλιακής τουριστικής εκμετάλλευσης των αρχαίων μνημείων από την ελληνική τουριστική «αγορά» και άλλοι πολλοί.
Οι νέο-΄Ελληνες, όχι μόνο θεωρούν τους παραπάνω μύθους ως γρανιτένιο πυλώνα της εθνικής τους «ιστορίας», αλλά και υπερθεματίζουν για την…αυταπόδεικτη ιστορικότητά τους. ΄Οσοι τους αμφισβητούν, θεωρούνται πάραυτα εχθροί της φυλής και τους έθνους και απειλούνται με ατιμωτική λογοδοσία στο φανταστικό δικαστήριο της εθνικής τους «ιστορίας». Για τους περισσότερο εθνικιστές, δεν αποκλείεται, μάλιστα, οι ιστορικοί αυτού του είδους, να… συνεργαζόμαστε και «επ΄αμοιβή» με τον… «ξένο παράγοντα» που επιβουλεύεται από προκαταβολής κόσμου την εξαφάνιση της φυλής και του ανάδελφου έθνους.
Εδώ και κάμποσα χρόνια προσπαθούμε να «αποκαθάρουμε» στο μέτρο του δυνατού την ελληνική ιστορία είτε διδάσκοντας είτε συγγράφοντας την αληθινή Ιστορία και συνεχίζουμε ως τα σήμερα την όντως κοπιώδη αυτή προσπάθεια. Είναι κοπιώδης όχι μόνο στην πορεία της αναζήτησης και εξακρίβωσης των ιστορικών εκείνων πηγών, που βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Περισσότερο κουράζει η ανάγκη απολογίας γι αυτό το εγχείρημα και συνήθως σε εντελώς αναρμόδιους και άσχετους. Οι συνέλληνες δεν εννοούν, ούτε και στη χαραυγή του 21 ου αιώνα, να απαλλαγούν από τα «φονταμενταλιστικά», εθνικιστικά τους σύνδρομα .Πολύ περισσότερο, να συγχωρήσουν προσπάθειες κατεδάφισης του εθνικού «ιστορικού» τους οικοδομήματος. Αυτό, όμως, δεν είναι λόγος ούτε να σταματήσουμε τις προσπάθειες ούτε να υποστείλουμε τη σημαία της αναζήτησης και παράθεσης της ιστορικής αλήθειας. ΄Ετσι κι αλλιώς, το οικοδόμημα αυτό αποδείχτηκε πλινθόκτισμα και η οριστική του κατεδάφιση είναι ζήτημα χρόνου πια.
*Οι Γάλλοι (ποσοστό 89%!) αισθάνονται υπερήφανοι για την καταγωγή τους. Οι αριστεροί, μάλιστα, σε ποσοστό 85%. Η Ανιές Πουαριέ, μια από τις πιο γνωστές Γαλλλίδες συγγραφείς, σε ένα “ντελίριο” εθνικισμού, δήλωσε μεταξύ των άλλων: “…Και μη μου θυμίσει κανείς τη Μασσαλιώτιδα,γιατί θα ξεσπάσω σε κλάματα”.,