Μετράει λίγους μήνες η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να ξεκουμπιστούν. ΄Ηδη έχουν ξεκινήσει να αμπαλάρουν .Μάτια κι αυτιά κοντινά τους , δίνουν ραπόρτο σε καθημερινή σχεδόν βάση σε δικούς τους ΑντιΜητσοτακικούς Νεο Δημοκράτες. Και από κει, ξεφεύγουν λόγια κι αλλού. Φτάνουν τα καλά νέα και σε άλλες, κοντινές τους γειτονιές, αλλά μέχρι και στην εντελώς ξέμακρη δική μας καμιά φορά. ΄Η μπορεί και να μην τους ξεφεύγουν, να είναι συνειδητές και δρομολογημένες οι διαρροές,
Ο… αφέτης Γιώργος Κύρτσος με τον εκκωφαντικό πυροβολισμό της αυτοδιαγραφής του , έδωσε το σύνθημα να ξεκινήσουν οι δρομείς. Είναι αυτοί που τρέχουν και δε φτάνουν αυτή την ώρα, για αναζήτηση αρχηγού στο κόμμα της συντηρητικής παράταξης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο τελευταίος των Μοϊκανών (τρομάρα του!) στη λίστα των γόνων. Οι δυο πιο δυνατές και ονομαστές δυναστείες έπαιξαν και τους δυο άσσους που κρατούσαν στο μανίκι τους και έχασαν πανηγυρικώς Οι κλώνοι τους κατάφεραν να χρεοκοπήσουν μέσα σε λιγότερο από μια 15ετία δυο φορές τη χώρα. Ο ανιψιός Κωστάκης την πρώτη φορά και ο υιός Κούλης τη δεύτερη. Η χώρα σήμερα διανύει τη δεύτερη φάση της σφοδρής οικονομικής κρίσης. Δηλαδή έχει ήδη χρεοκοπήσει, όπως επανειλημμένα λέμε εδώ και ημέρες.
Τώρα πια που ξέμειναν από δυναστείες, ψάχνουν απεγνωσμένα για αρχηγό και δε βρίσκουν. Μεϊμαράκης, Σαμαράς; Ποιον από τους παλιούς να σερβίρουν πάλι και να μην πρόκειται για ξαναζεσταμένη σούπα;
Η Δεξιά σήμερα αντιμετωπίζει το σοβαρότερο μεταπολεμικό δίλημμα Δεν έχει πια ανθρώπους που να έχουν έστω και τις ελάχιστες προδιαγραφές να χριστούν αρχηγοί της παράταξης και να προκόψουν. Το ανάστημα (δεξιό πάντα ) των δύο πατριαρχών Κων.Καραμανλή και Κων.Μητσοτάκη επισκιάζει τους πάντες. Ακόμα και τους (επι)γόνους τους, οι οποίοι εκτός από το όνομα, κουβαλούν και παντελή πολιτική ανικανότητα και ανεπάρκεια.
Ξέμειναν από “ονόματα”! Η μεταλλαγμένη ΕΡΕ σε Ν.Δ προχωρούσε ανέκαθεν με τους “επώνυμους” στο τιμόνι της ηγεσίας του κόμματος: Κ. Καραμανλής, Γ. Ράλλης, Ε. Αβέρωφ , Κ. Μητσοτάκης ,Μ ΄Εβερτ , Κώστας Καραμανλής , Α. Σαμαράς ,Κυρ. Μητοστάκης. ΄Απαντες …γνωστοί και μη…εξαιρετέοι, παιδιά. ανίψια, εγγόνια ή ακροδεξιάς και διεφθαρμένης σύστασης μέχρι μυελού οστέων.
Ο Δεξιός, ως γνωστό , έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά. Είναι Δεξιός ΑΠΟ οικογενειακή παράδοση και υπακούει σε αρχηγούς ΜΕ οικογενειακή παράδοση. Απολίτικος, δηλαδή. ΄Η , κατά τους χαρακτηρισμούς της άμεσης Δημοκρατίας για τους μη έχοντας τα χαρακτηριστικά του πολίτη, “ιδιώτης” και “άτιμος”!
Σήμερα, ο Δεξιός, νιώθει τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του. Ορφάνεψε με το θάνατο της δυναστείας Μητσοτάκη. Δεν έχει πλέον “πού την κεφαλήν κλίναι”. Τρέμει στην ιδέα να δει στο τιμόνι της παράταξης ένα “αποπαίδι”, κάποιον, ας πούμε, Δένδια, Γεραπετρίτη, Πέτσα, Παύλο Μαρινάκη. ΄Αριστοι, μεν, ως σφογγοκωλάριοι, αλλά σε αρχηγική καρέκλα , θα έμοιαζαν σαν σε… αναπηρική. Φυσάει τον κόρφο του ο ΝεοΔημοκράτης αυτή την ώρα. Να μη ζήσει να δει τέτοιο κατάντημα στην παράταξη.
Αλλά θα το δει. Σε λίγους μήνες, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να αποδράσει νύχτα, ως ο ανιψιός παλιότερα για τους ίδιους λόγους, κάποιος θα πρέπει, έστω και από το δεξιό πόπολο βγαλμένος και χωρίς “οικόσημα” ,να το παίξει αρχηγός κόμματος. Και θα είναι για κλάματα. Ακόμα χειρότερα, από την επομένη της τοποθέτησής του στην καρέκλα, θα μετράει και τούτος ημέρες.
Χαρμόσυνες μεν οι ειδήσεις για την Αριστερά , που σήμερα ως πρόταση εξουσίας ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παράλληλα οι σειρήνες που ηχούν είναι πια εκκωφαντικές και απαρχή ενός πολέμου, που μέχρι σήμερα απέφυγε ο Αλέξης Τσίπρας να τον κηρύξει. Αλλά πια δεν έχει περιθώρια να τον αποφύγει, αφού είναι ζήτημα ζωής και θανάτου και του ίδιου , ως επικεφαλής της αριστερής παράταξης στη χώρα, αλλά και του χώρου ευρύτερα. Και τα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας, παίζουν κορώνα γράμματα την ίδια τους την ύπαρξη αυτή τη ώρα. Οι συγκυρίες συνθλίβουν και δεν αφήνουν περιθώρια πια για παιχνίδια και άσσους στο μανίκι.
Το πλέον ευχάριστο για την αντιδεξιό κόσμο, συντριπτικά υπέρτερος στην Ελλάδα, είναι πως η Αριστερά ανέκαθεν δε νοιαζόταν για ονόματα. Μάλλον το αντίθετο. ΄Ηταν προσόν οι μπροστάρηδες να προέρχονται από το πόπολο, με λαϊκές περγαμηνές. Ιδιαίτερα στην κομμουνιστική Αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ, αν κι αυτό το εντάξουμε, έστω και τσιτωμένα στην Αριστερά (φυσικά το παλιό ΠΑΣΟΚ με γεννήτορα το ΠΑΚ), είχε, μεν, επώνυμο αρχηγό, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Ανδρέας Παπαναδρέου, έστω και χωρίς το επώνυμο του, μόνο ως “Αντρέας” , θα πρωταγωνιστούσε κάποια στιγμή στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Το στοίχημα, όμως, είναι αλλού. Αν αυτή τη φορά η Αριστερά με εκπρόσωπο το ΣΥΡΙΖΑ και με ένα αρχηγό , προαλειφόμενος, οσονούπω , ως πρωθυπουργός με..ταμάμ λαϊκή προέλευση, αλλά και πολιτική συγκρότηση απείρως σοβαρότερη εκείνης ενός “Κούλη”, θα κερδίσει επιτέλους το στοίχημα που το χάνει πάντα τελευταία στιγμή , οσάκις άσκησε την εξουσία. Και πάντα από εντελώς αψυχολόγητες και αντιαριστερές κινήσεις. Και με πρόφαση -δικαιολογία πάντα τον τακτικισμό που στη ουσία σημαίνει “ο “σκοπός αγιάζει τα μέσα”.
Στην προηγούμενη θητεία του , αν και ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε προσωπικά ,έστω και με μεγάλο κόστος, το στοίχημα της Ευρώπης, έχασε, όμως, με την αρχική επιλογή του να μη στείλει τον Κώστα Καραμανλή σε ειδικό δικαστήριο για τη χρεοκοπία της χώρας. Μπορεί να ήταν στρατηγική , τρόπος για να καταφέρει να κυβερνήσει, αλλά ξέχασε, όμως, πως υπάρχουν κάποιες κόκκινες γραμμές που η Αριστερά με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο δεν πρέπει να τις περνάει.
Από την άλλη, ιστορικά έχει καταγραφεί πως η επιείκεια της Αριστεράς ως εξουσία, υπήρξε παροιμιώδης και ανεπίτρεπτη για την αίσθηση και το συνειδός δικαίου που διαθέτει . ΑΦΗΣΕ ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ. Σε αντίθεση με αυτή, που πάντα είναι αδίστακτη, αμείλικτη, μνησίκακη και προπαντός άδικη για τους αντιπάλους της.
΄Ετσι, έμειναν ατιμώρητη ή έπεσαν στα μαλακά δωσίλογοι, Χίτες, παρακρατικοί, δολοφόνοι, κλέφτες, διεφθαρμένοι, διαπλεκόμενοι, λευκά κολάρα. Να μην πάμε παραπέρα. Η παρέα των εφοπλιστών εξαγόρασε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ τον Τύπο στην Ελλάδα, για να κάνει και να διατηρήσει πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη και σήμερα κατηγορούμενος τελικά για… πρόθεση άλωσης των “ΜΜΕ” είναι ο..Παππάς! Τα κορυφαία και μάλιστα κυβερνητικά στελέχη της Δεξιάς, χρηματίστηκαν ασύστολα από τη Νovartis και αντί να είναι φυλακή, ένοχοι και κατηγορούμενοι κρίθηκαν οι κατήγοροι Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλος! Αν δε είναι αστείο, είναι πέρα από τραγικό και αβυσσαλέα πρόκληση. ΄Υβρις!
Αλέξη Τσίπρα,
Δεν έχεις άλλα περιθώρια πια να παίξεις εν ου παικτοίς. ΄Οταν το έκανες, έχασες. Σήμερα ηχούν τύμπανα πολέμου . Κήρυξέ τον πρώτος . Ολοκληρωτικό και ανηλεή. Μόνο πρόσεξε πάλι. Αν επιστρατεύσεις σε αυτό τον πόλεμο Τσακαλώτους και λοιπούς… ατσαλάκωτους και άκαπνους κυριλέδες του κόμματος, έχεις χάσε από τώρα. Τέτοιους έχει μπόλικους η Ν.Δ . Εσύ δεν τους χρειάζεσαι.
Επιστράτευσε ΜΟΝΟ Πολάκηδες. Και πόνταρε σε αυτό, ακριβώς, που λέει πάντα ο Σφακιανός Συριζαίος. “Τούτη τη φορά θα είναι αλλιώς”. Να είναι, αλλά … εντελώς αλλιώς. Με τη μισή , σημερινή κυβέρνηση στη φυλακή και με όλους τους εισαγγελείς και δικαστές που τους ξελάσπωσαν μαζί τους σε κοντινά κελιά
Για αρχή. Τολμάς; .