Ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΕΛΛΗΣ
Έλληνας καθηγητής στο ΜΙΤ για κορωνοϊό: H Ελλάδα έχει αποφύγει τα χειρότερα λόγω της γρήγορης αντίδρασης της κυβέρνησης
Αυτή τη στιγμή ο αριθμός κρουσμάτων και θανάτων της Ελλάδας από τον κορωνοϊό, είναι ένας από τους καλύτερους παγκόσμια.
Ο λόγος είναι ότι οι αρχές και η κυβέρνηση τήρησαν μία στάση πάρα πολύ σοβαρή, πάρα πολύ σωστή, πάρα πολύ αυστηρή και πάρα πολύ γρήγορη, δηλώνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής πληροφορικής στον τομέα της γονιδιωματικής και μοριακής ιατρικής στο ΜΙΤ, Μανόλης Κέλλης.
****
Η επιστημονική κοινότητα που έχει σχέση με την ιατρική και τα συναφή αντικείμενα υπέστη, όπως οι πολιτικοί και οι κοντυλοφόροι τον έσχατο εξευτελισμό. Εκτός του γεγονότος πως πιάστηκαν στον ύπνο, ανέτοιμη η επιστήμη να αντιμετωπίσει προβλήματα, που δεν είναι στο κάτω -κάτω και άλυτοι γρίφοι, πολλά από τα μέλη της ίδιας αυτής επιστημονικής κοινότητας, έπαιξαν και συνεχίζουν κομματικά αναίσχυντα παιχνίδια.
΄Οπως ο παραπάνω κλακαδόρος της Δεξιάς, που ως ασυνείδητος και ανεύθυνος καθηγητής , λιβανίζει τον Κούλη , ως τον μη…χείρω! Με ποιον το συγκρίνεις, άθλιε Κέλλη; Με τον ιταλό και ισπανό ομόλογό του; Γιατί όχι ,όμως, με την κυβέρνηση της Ταϊβάν και με το δήμαρχο της Ιταλικής πόλης που λέμε παρακάτω; “Πονάει” εκεί.
Οι σχεδόν 40 νεκροί στην Ελλάδα δε σου λένε τίποτα που δεν θα υπήρχαν, αν από τον Ιανουάριο,όπως φωνάζαμε εμείς εδώ,έπαιρνε ο ακροδεξιός πρωθυπουργός τα μέτρα που πήρε μόλις “χτες”;΄Επρεπε να φτάσουν,δηλαδή, τα θύματα τους αριθμούς της ιταλικής ακροδεξιάς ; Κι αυτό είναι επιτυχία που δεν έφτασαν;
Ντροπή σου!
Ο Κέλλης είναι μια επαίσχυντη δακτυλοδεικτούμενη περίπτωση επιστήμονα που διάλεξε να απεμπολήσει την ιδιότητά του και να γίνει δεκανίκι ενός Κυριάκου Μητσοτάκη, ακροδεξιού, αποτυχημένου και επικίνδυνου πρωθυπουργού.
Πώς το έλεγε ο Πλάτων; “Πασά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί τής άλλης αρετής, πανουργία τις, καί ού σοφία φαίνεται”. (Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία κι όχι σοφία).
______________________________________________
1. ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑΣ 40ΧΡΟΝΟΣ
Κορωνοϊός: Ανεβαίνει ο αριθμός των θυμάτων στη χώρα μας -5 νεκροί σε λίγες ώρες, 37 συνολικά
Ο συνολικός αριθμός των νεκρών στην Ελλάδα από την φονική πανδημία, ανέρχεται σε 37. Έως το απόγευμα του Σαββάτου, ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων στη χώρα μας, είχε φτάσει τις 1.061.
****
Ψέματα. Ο αριθμός των κρουσμάτων για τους λόγους που επισημάναμε τις προηγούμενες ημέρες, είναι απείρως μεγαλύτερος απ΄αυτά που δίνουν οι κυβερνήσεις. Ειδικά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τα ακροδεξιά. Παράδειγμα η Κίνα.
Βεβαίως,σε καμιά περίπτωση οι νεκροί εκεί δεν έφτασαν τα…2 εκατομμύρια,όπως ανόητος Γάλλος μυθιστοριογράφος και…διανοούμενος της Δεξιάς, διαβάσαμε σήμερα πως ξεστόμισε σε μια φυλλάδα. Το καθεστώς της Κίνας έκρυψε την αλήθεια για το χρόνο που ξέσπασε η επιδημία-πανδημία και φυσικά την αιτία. Ούτε ακριβή νούμερα κρουσμάτων και νεκρών έδωσαν, αλλά αυτό δε σημαίνει πως έφτασαν τα θύματα να είναι 2 εκατομμύρια. Δε θάβονται κρυφά τόσα πτώματα. Μη φτάνουμε στις τερατολογίες της βιομηχανίας παραπληροφόρησης και των ανεύθυνων ψευτοδιανοούμενων της Δεξιάς.
Στην Ελλάδα τα κρούσματα μετριούνται σε κάποιες χιλιάδες. Ο αριθμός των νεκρών δεν πρέπει,όμως, να είναι πολύ πιο μεγάλος από αυτόν που δίνουν. Εμείς, πάντως εδώ, ζητήσαμε από τρία συναφή υπουργεία να ανακοινώνουν κάθε εβδομάδα τουλάχιστον, τους αριθμούς των νεκρών και των δύο προηγούμενων χρόνων .Τα στατιστικά αυτά στοιχεία είναι σημαντικά για να μορφώσουμε συγκριτικά ,πραγματική εικόνα για τη σημερινή κατάσταση.
2. ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΗΓΕΣΙΑΣ ΜΕΣΟΥΣΗΣ ΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΠΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ
Πανδημία του κορωνοϊού: Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ απέτυχε στη μεγαλύτερη δοκιμασία της προεδρίας του
Ο Ντόναλντ Τραμπ γνώριζε τους κινδύνους της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, αλλά επέδειξε ένα τέτοιο έλλειμμα ηγεσίας στην κρισιμότερη μέχρι σήμερα περίοδο της προεδρίας του, ώστε προκάλεσε μια κρίση επικών διαστάσεων στις ΗΠΑ, σχολιάζει ο Guardian.
Την ώρα που ο κορωνοϊός σαρώνει τις ΗΠΑ με πάνω από 2.000 νεκρούς και 120.000 κρούσματα οι ανταποκριτές της βρετανικής εφημερίδας στη Νέα Υόρκη επιχειρούν μια αποτίμηση των μέχρι τώρα επιλογών και διακηρύξεων του Ρεπουμπλικανού προέδρου αναδεικνύοντας τις τραγικές αποτυχίες και παραλείψεις του ίδιου και της κυβέρνησής του σε σύγκριση με τα μέτρα που έλαβαν άλλες χώρες.
***
Ο Guardian να κοιτάξει να κάνει αυτοκριτική . ΄Οσο καιρό ο ιός θέριζε στην Αγγλία και ο ανόητος, πέρα από φαιδρός, Μπόρις Τζόνσον , συνιστούσε στις οικογένειες να αποχαιρετούν με… μαντήλι τους δικούς τους, επικειμένου του “χορού του Ζαλόγγου”, η καλή (κι αυτή) φυλλάδα έκανε τουμπεκί. “Μια στο καρφί και μια στο πέταλο”. Αρνήθηκε να ζητήσει την κεφαλή του ακροδεξιού πρωθυπουργού “επί πίνακι”.
Τώρα, με τους Αμερικανούς που δεν τους έχει πελάτες, ξεσπά τάχα για τον κακό και με έλλειμμα ηγεσίας Τραμπ. Πότε το είπε αυτό στους Εγγλέζους πελάτες του ο Guardian για τον επίσης επικίνδυνο και με σοβαρότατο έλλειμμα εξουσίας Μπόρις Τζόνσον; Ποτέ. Ο εξευτελισμός και του αγγλικού Τύπου είναι απόλυτος. Και όχι μόνο τώρα.Από πάντα τα ταμπλόιντ ήταν χωματερές.
΄Οσο για τον Τραμπ, δεν έκανε τίποτα χειρότερο από την κινέζικη κυβέρνηση,την ιταλική,την ισπανική,την αγγλική την ελληνική. Φοβάμαι πως και η σουηδική έκανε την ίδια “πατάτα”,αλλά προσπαθούμε να συλλέξουμε στοιχεία,για να είμαστε σίγουροι στην κριτική μας και για τους Σουηδούς.
Οι υπόλοιπες κυβερνήσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία, απέτυχαν παταγωδώς στη διαχείριση της κρίση. Το πολιτικό σύστημα του κόσμου με τις διάφορες εκδοχές, παρουσίες και ονομασίες έδωσε εξετάσεις και έλαβε Μηδέν (Ο). Να ξεκουμπιστούν εδώ και τώρα ηγέτες και δημοσιογραφικό αληταριό. Είναι οι πρώτοι που ευθύνονται για ό,τι συνέβη.
3. ΣΤΟΝ ΒΑΡΙΑ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟ ΒΟΡΡΑ
Κορωνοϊός: Η ιταλική πόλη που «εξαφάνισε» τον ιό μέσα σε 14 ημέρες -Πώς τα κατάφερε
Η πόλη Βο Εουγκανέο με πληθυσμό 3.300 ατόμων, που βρίσκεται στην καρδιά της πιο μολυσμένης περιοχής της βόρειας Ιταλίας, είδε μια αύξηση των κρουσμάτων κορωνοϊού την τρίτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου με τον πρώτο θάνατο να καταγράφεται στις 21 Φεβρουαρίου. Το αποτέλεσμα; Να μπει ολόκληρη η πόλη σε καραντίνα. Κανείς δεν επιτρεπόταν να μπει ή να βγει από την πόλη, ενώ τα αγαθά (φάρμακα και τρόφιμα) μπορούσαν να φτάσουν εκεί μόνο εφόσον έπαιρναν άδεια από τον εκπρόσωπο της κεντρικής κυβέρνησης στην Πάδοβα. Στην συνέχεια, και οι 3.300 κάτοικοι, ακόμη κι αυτοί που δεν είχαν συμπτώματα, εξετάστηκαν για τον κορωνοϊό στις 6 Μαρτίου.
****
Ευτυχώς που υπάρχουν μέτρα σύγκρισης. Είναι οι θηλιές στο λαιμούς του Μητσοτάκη, των άλλων ανίκανων και αισχρών ομολόγων του και φυσικά του άρρωστου κίτρινου Τύπου. Είναι ο καθρέπτης της εγκληματικής αφροσύνης και αμέλειάς τους η πόλη Βο Εουγκανέο με τους 3.000 κατοίκους.
Και για τους φανατικούς και μπαγαπόντηδες, σαν τον Κέλλη παραπάνω, που θα τολμήσουν να πουν άλλο 3.000 και άλλο 11.000.000 κάτοικοι που είναι στην Ελλάδα ,τους δείχνουμε την Ταϊβάν με 18 .000.000 σε μια έκταση χώρας όση η Πελοπόννησος . ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΚΡΟ ΩΣ ΤΩΡΑ. Κι ας είναι δίπλα στη Κίνα την εστία του θανάτου.
Θα σας “κρεμάσουν” αύριο . Οι περισσότερες κυβερνήσεις αποδείχτηκαν αισχρές ,ανίκανες, εγκληματικές .
4. .ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟ
Ανακοινώνεται αύριο το ολοκληρωμένο σχέδιο της κυβέρνησης για την τόνωση της οικονομία
Η οικονομική κρίση που είχε ξεσπάσει προ πολλού στη χώρα μας και όχι τώρα εξ αιτίας του ιού, είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας της ακροδεξιάς κυβέρνησης. Αλλά πρωτίστως είναι μια επιπλέον απόδειξη πως μόνο η “οικιακή” οικονομία, ιστορικά αποδεδειγμένη σταθερή και σώζουσα, θα αντικαταστήσει μια μέρα την παραπαίουσα παγκοσμίως και ανήθικη οικονομία της Αγοράς.
Γράφαμε για την “οικιακή” οικονομία , ως ιστορική σταθερή αξία.
(13/12/2017)
Αφού επισημάνουμε πως η οικονομική επιστήμη, όπως αποδείχτηκε, ειδικά με την ελληνική οικονομική κρίση, απέχει πολύ από του να γίνει κανονική επιστήμη και οι οικονομολόγοι που την υπηρετούν, περισσότερο φαφλατάδες, μυθιστοριογράφοι και εγκάθετοι παρατάξεων και ιδεοληψιών αναδείχτηκαν (όρα δικό μας εδώ… Μπαρουφάκη), έστω κι αν συμβεί να γίνει το 2029… 2009, τις συνέπειες θα τις υποστούν μόνο όσοι επιμένουν να θέλουν να ζουν στον παράδεισο της οικονομίας της Αγοράς. Κι αν αυτή είναι η επιλογή τους, δε θα κλάψουμε κιόλας για το κατάντημά τους, αφού περιμένουν από το «κράτος πατερούλη» να τους ταϊσει και να τους ενδύσει.
Ας φύγουν για τα χωριά τους οι έξυπνοι και ιστορικά μνήμονες. Μόνο η οικιακή οικονομία, αν καταναλώνεις ό τι παράγεις, είναι η ορθή μορφή οικονομίας. Και θα είναι εκείνη που θα επικρατήσει στο Μέλλον. Αν σταματήσεις να είσαι καταναλωτικό ζώο, να τρως και να πίνεις έτσι όπως το κάνουν οι ανόητοι υπέρβαροι, αν καταγράψεις τις πραγματικές σου ανάγκες κι αυτές ικανοποιείς μόνο, θα καταλάβεις σε τί παγίδα σε έχουν ρίξει εκείνοι που κόπτονται για τη διατήρηση και την κατίσχυση της αισχρής και ανιστόρητης οικονομίας της Αγοράς, τάχα ως…μοντέρνα μορφή οικονομίας.
Είναι κι αυτή παλιά επινόηση αιώνων. Και πάντα αποτυχημένης εφαρμογής. Παράδειγμα η Αθήνα πριν τη “Σεισάχθεια”. Ο δανεισμός και μάλιστα επαχθής σχεδόν πάντα, έχει ιστορία, όση και ο άνθρωπος. Και ήταν το πιο αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο. Σε αντίθεση με την πρωτογενή και την οικιακή οικονομία.
Παραθέτουμε παλιότερο κείμενό μας από “βιωματική παρατήρηση:
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ: Ο ΤΙ ΠΑΡΑΓΩ,ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ (31/12/2016)
«…θέλω να υπάρξει μια πραγματική ελπίδα, ένα καλό αληθινό νέο από την κυβέρνηση για τον κόσμο που υποφέρει. Γιατί με την οικονομική κρίση ο κόσμος έχει γίνει πλέον ο κόσμος του λεξοτανίλ. Τους πήραν το γέλιο…», δήλωσε η Άννα Φόνσου σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Λοιπόν».
Δε μας τα λέει καλά η κυρία Φόνσου. «Μαυρογυαλούρικα» μιλάει, μάλλον για να φέρει καμιά ψήφο κι αυτή στο ΚουΚουέ (΄Η δεν ανήκει πια εκεί, όπως παλιότερα;) . Αλλά, δεν είναι η παλαίμαχος και «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» ηθοποιός το θέμα μας. Αφορμή πήραμε από όσα είπε , για να πούμε τα…δικά μας. Δεν τα λέει καλά, λοιπόν, διότι: Πώς γίνεται στη δεκαετία του ΄60, που εγώ μεγάλωνα σε ελληνική επαρχία, ο κόσμος να μη χρειάζεται λεξοτανίλ και λοιπά πολύχρωμα χαπάκια, για να σταθεί στα πόδια του ή να γελάσει;
Ειδικά τέτοιες χρονιάρες μέρες γινόταν ο… μέγας χαμός. ΄Ολοι ξεφάντωναν οικογενειακά, 10 και 20 νομάτοι οι παρέες στα σπίτια, τα καλούδια στρωμένα στο τραπέζι, ,το μπρούσκο κρασί να ρέει άφθονο («πλούσια τα ελέη»), τα μαγνητόφωνα και τα πικάπ να παίζουν διαπασών τα καλαματιανά και τα τσάμικα, χοροί, γέλια, κέφι, πειράγματα και άντε και… «καλή χρονιά και να πεθάνει ο άτιμος ο Χάρος»!
Και να πεις πως δεν υπήρχε φτώχεια τότε; Μεγάλη, και κάματος πολύς στην επαρχία. Το κράτος ανύπαρκτο, αλλά ούτε σε κανέναν έλειπε, ούτε εκείνο απαιτούσε να λαμβάνει…»παρά του μη έχοντος». Και όλοι τα βολεύανε μια χαρά εδώ κάτω στην Ανδρίτσαινα και τα χωριά της. Και μόνο όσοι ξεγελαστήκανε και φύγανε …δια τας Αθήνας, να φάνε με «χρυσά κουτάλια», όπως τους έταζε ο Καραμανλής, εκείνοι σιχτιρίζανε την ώρα και τη στιγμή που αφήσανε τα πέτρινα ψηλοτάβανα αρχοντικά τους στα χωριά και πήγαν και θάφτηκαν θυρωροί στις υπόγες της Πατησίων και της Κυψέλης. Καλά να πάθουν!
Τί ήθελε ο άνθρωπος τότε (και τώρα), για να ζήσει; Μια φέτα ψωμί, μια σφέλα τυρί, μια ντομάτα, μια …τσιγαρίδα. Πλούσιοι και φτωχοί ίδιο τέντζερη βάζανε. Κυριακή …λιγουλάκι κρέας κοτόπουλο (σπιτικό, ελεύθερης βοσκής) να φάνε τα παιδιά περισσότερο και ό,τι περισσέψει και οι μεγάλοι. Δευτέρα η …εθνική φασουλάδα με μια κούπα λάδι μέσα , πράσινες ελίτσες τσακιστές, «στουμπωμένο» κρεμύδι και καψαλισμένες φέτες σπιτικό ψωμί αλειμμένο με λαδάκι από πέτρινο λιοτρίβι . Τρίτη μπακαλιάρος από το μαγαζί του Μέλιου, ξαλμυρισμένος, τηγανητός ή κοκκινιστός , αγορασμένος με το δεκάρικο από το μικρό εισόδημα- κομπόδεμα, που έμπαινε σε κάθε σπίτι από τα πουλημένα στους «Κουτσαντρέηδες» καρύδια, τα τυριά, τις μυζήθρες, αλλά και τις… ρίγανες, ό,τι ο καθένας «δυνότανε» να εμπορευτεί από τη γης ή από τα ζωντανά, για να ψωνίσει, όσα ο ίδιος δεν παρήγαγε. Τετάρτη κανένα λάχανο, κουνουπίδι από τον κήπο με μπόλικη φέτα, φρεσκοβγαλμένη από το 30κιλο ξύλινο βαρέλι με τα σιδερένια στεφάνια ζωσμένο. Πέμπτη (Πέφτη, την έλεγε η γιαγιά) χυλοπίττες με μπόλικη μυζήθρα, «σβησμένες» σε καυτό λάδι ή αυγοκομμένες με 3 και τέσσερα αυγά. Παρασκευή φακούλες (φακές) με μπόλικο σκόρδο, ρέγγα λεμονάτη, φρέσκο κρεμμύδι και καψαλισμένο ψωμί. Σάββατο ; Πώς να βολευτεί η τελευταία μέρα της βδομάδας; «Σιγά τα ωά», που δε θα είχαν να φτιάξουν οι νοικοκύρηδες μια τεράστια τσιγαρίδα κάτασπρη από το γουρουνίσιο λίπος (κάθε νοικοκυριό έτρεφε το γουρούνι του από 100 κιλά και πάνω!) και να τη βάλουν στο τραπέζι ωμή ή καγιανά (στραπατσάδα τον άκουγα να τον λένε στη Θράκη) ,φτιαγμένη με μπόλικη ντομάτα (πάστα) και 5-6 αυγά «χτυπητά» μέσα.
Γιορτές μεγάλες (δε λέμε μόνο Χριστούγεννα, Πάσχα και 15Αύγουστο), αλλά τις «μεσαίες» του χρόνου (Αγι Αννιού, Απόκριες κ.λπ) οι πιατέλες φίσκα με γίδα βραστή ,μπόλικο πιπέρι και σούπα αυγοκομμένη ή κατσικάκι ψημένο σε μπακιρένιο ταψί ή γάστρα με πατάτες. Στο «σερβάν», κρυμμένα από μας τα παιδιά οι κουραμπιέδες, τα κρητικά (σκαλτσούνια), οι καρυδόπιτες. Και φυσικά, πρώτο και καλύτερο σε κάθε τραπέζι το αφράτο, σπιτικό ψωμί, ζυμωμένο κάθε τρεις μέρες από τα άξια, δυνατά χέρια της νοικοκυράς και «πιασμένο-γινωμένο» από προζύμι του σπιτιού, χωρίς συντηρητικά και ψεύτικη μαγιά. Τί εποχές!
Η ιστορία εκτός από μέγας δάσκαλος είναι και κόλαφος στους πονηρούς και τους απατεώνες. Εν προκειμένω, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την «εφετμή» της πως ΜΟΝΟ η οικιακή, η πρωτογενής οικονομία, εκείνη που στηρίζεται στη βασική αρχή της επιβίωσης επί αιώνες της ανθρωπότητας «ό,τι παράγω, καταναλώνω», έχει τη δύναμη να συντηρήσει επαρκώς και αξιοπρεπώς τον άνθρωπο όλων των εποχών και των απαιτήσεων. Ο καπιταλισμός, αλλά και ο απόλυτος κρατικός παρεμβατισμός των «σοβιετικών» πολιτευμάτων (δεν τα λέω κομμουνιστικά, γιατί δεν υπήρξαν ποτέ τέτοια), στερούν τον άνθρωπο από τη χαρά της δημιουργικής, της δικής του δουλειάς, που τον συντηρεί και τον διατηρεί ανεξάρτητο και αξιοπρεπή.
Ο μισθός, το καθημερινό μεροκάματο, η σύνταξη αποδείχτηκαν την τελευταία 50ετία της ανθρώπινης ιστορίας σε όλη την υφήλιο, παγίδες, φενάκη, αποκοτιά . Σοβαρότερες αξίες από την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ατόμου δεν υπάρχουν. Και η φτώχεια, μονοκοπανιά τις θερίζει και τις δυο. Το κράτος (όλων των μορφών και των… επωνυμιών) στο πρώτο που στοχεύει είναι να ευνουχίσει τον άνθρωπο από αυτές τις «εκ των ων ουκ άνευ» αξίες του. Κι αυτό το καταφέρνει με μια σειρά εύκολων και συντονισμένων κινήσεων-χειρισμών: Συγκεντρώνει τα «Μέσα Παραγωγής» στα χέρια του,στερεί από το άτομο τη δυνατότητα να παράγει μόνο του το «αγαθό» και να το καταναλώνει, τον αναγκάζει να εξαρτηθεί για τον «επιούσιο» αποκλειστικά από το μεροκάματο, το μισθό και τη σύνταξη, το ύψος των οποίων καθορίζει το ίδιο το κράτος.
Κατασκευάζει έτσι «μυρμηγκιές» δούλων που με τη θέλησή τους αποποιήθηκαν την ελευθερία τους και αυτο-υποδουλώθηκαν στο μεγάλο Αφέντη- Πατερούλη «Στάλιν». Απ΄αυτόν τα περιμένουν ΟΛΑ, ανίκανοι οι ίδιοι να αυτοσυντηρηθούν και να επιβιώσουν. Σ΄αυτή την περίπτωση δεν έχουμε πια ελεύθερο και αξιοπρεπή πολίτη, ούτε απλά ένα κλασικό δούλο (π.χ της αρχαίας Αθήνας), αλλά ένα απόλυτα εξαρτημένο, φοβισμένο, ανελεύθερο ,με χαμένο το μπούσουλα και το ηθικό άτομο, που ζει και επιβιώνει, αν και εφ΄όσον το επιτρέπει το κράτος και οι φορείς του (κόμματα ,παρατάξεις, τραπεζίτες).
Η κρίση που βρήκε τη χώρα τα τελευταία χρόνια και τη βιώσαμε σκληρά άπαντες (πλην των λαμόγιων και των «έχηδων») δικαίωσε απόλυτα την ιστορική πεποίθηση πως όλες οι μορφές της οικονομίας είναι σαθρές, πλην της πρωτογενούς, της οικονομίας που στηρίζεται στην αρχή «παράγω κι αυτό καταναλώνω». Ο ΄Ελληνας πιάστηκε στον ύπνο, κορόιδο (αν και πανέξυπνος ως λαός). Ξεγελάστηκε. Πούλησε το χωράφι και το σπίτι του στο χωριό ή τα άφησε να ρημάξουν και αυτο-εγκλωβίστηκε στο χάος και την ανασφάλεια της άχαρης, μεγαλούπολης που φτιάχτηκε στο «πόδι», ευκαιριακά, «καραμανλικά», με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσει το κεφάλαιο, τους οικονομικούς «καρχαρίες» της χώρας από τη δεκαετία του ΄60 και μετά. Αυτο-ευνουχίστηκε, έκανε «χαρακίρι», παράδωσε στο κράτος τα κλειδιά της επιβίωσής του, τα μοναδικά «όπλα» του, που ήταν το «βιος» του και ανέχτηκε να επιβιώνει ως ζήτουλας, οπαδός, πότε του Ανδρέα, πότε του Καραμανλή και των γόνων τους.
Σήμερα, ξεγελασμένος, ταπεινωμένος, αγριεμένος, από τη συμπεριφορά του Συστήματος, καταριέται τους «παλιούς» και ελπίζει σε νέους σωτήρες να τον διαφεντέψουν! Αντί να συνετιστεί, να μάθει από το πάθημά του, να «καεί» στο λυτρωτικό «καμίνι» της αυτογνωσίας και της μεταμέλειας, συνεχίζει να είναι παραμένει ανελεύθερος, δειλός, δούλος, οπαδός. ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ,ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ. ΄Αξιος ο μισθός του!