“Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον”, λένε τα «ιερά κείμενα» για το Χριστό. Κι αν, κατά τη δική μας άποψη, υπάρχει κάποια «χρηστική αξία» στο περιεχόμενο της Βίβλου (Αγ. Γραφή) ,όπως άλλωστε και στην αρχαία ελληνική μυθολογία, είναι μόνο για τις διδακτικές τους…ατάκες. Όπως η παραπάνω, που κυριολεκτεί στην παράθεσή της, όταν χρειάζεται να δώσουμε μια περιεκτική περιγραφή της τύχης ενός παραδομένου, τελειωμένου, «εσταυρωμένου» ανθρώπου που τον «ξεσκίζουν» στην κυριολεξία ,όσοι έχουν το «πάνω χέρι» ή εξυπηρετεί το όποιο «διάφορό» τους.
Να αναλύσουμε την περίπτωση της Ηριάννας , που καταδικάστηκε και εκτίει 13ετή ποινή, ως μέλος της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, και προσωποποιεί ακριβώς την παραπάνω εικόνα. Ίδια περίπτωση είναι κι αυτή του Περικλή, «καρμπόν», μάλιστα, όσον αφορά το κατηγορητήριο. Μένουμε, όμως , στην Ηριάννα, επειδή έχουμε ήδη καταδικαστική απόφαση, την ποινή κάθειρξης των 13 ετών του πρωτόδικου δικαστηρίου ,χωρίς αναστολή και χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού.
Το δικαστήριο, λοιπόν, που την καταδίκασε στη βαριά αυτή ποινή, παρουσίασε ένα εντελώς σαθρό νομικά σκεπτικό, όπως πολλοί από τους ειδήμονες περί τα δικονομικά έχουν καταγγείλει. Συγκεκριμένα, το Β’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων την καταδίκασε ως μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης, επειδή διατηρούσε σχέση με άντρα που είχε συλληφθεί ως εμπλεκόμενος στην ίδια οργάνωση . Κι ενώ η ίδια καταδικάστηκε και φυλακίστηκε, ο σύντροφός της, εξαιτίας του οποίου κατηγορήθηκε, ΑΘΩΩΘΗΚΕ από αυτή την κατηγορία στο πρωτόδικο κι όλας δικαστήριο.
Για να αντιληφθεί κανείς το παρανοϊκό (με τα μέτρα της κοινής λογικής) αυτής της δικαστικής απόφασης είναι σαν να λέμε στην καθηγητική πρακτική πως μηδενίζεις το γραπτό ενός μαθητή, επειδή αντέγραψε από το διπλανό του, ο οποίος στο μεταξύ έχει παραδώσει….λευκή κόλλα! Πιο νομική και δικαιική παράνοια , δε γίνεται!
Αλλά δε σταματά εδώ η δικαστική πρόκληση. Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών απορρίπτει την αίτηση αναστολής εκτέλεσης ποινής της ίδιας με ένα επίσης ανίσχυρο, προκλητικά απαράδεκτο, σκεπτικό. Σύμφωνα με αυτό και δεχόμενο την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας του δικαστηρίου, η Ηριάννα, εκτός των άλλων, είναι «ύποπτη τέλεσης νέων αδικημάτων» .Για το λόγο αυτό ο εισαγγελέας εισηγείται τη συνέχιση της κράτησής της.
Όμως, παλιότερα ,κατά την εισήγηση του ίδιου εισαγγελέα, ονόματι Προβατάρης, ο αρχηγός των Ναζί Μιχαλολιάκος και η εγκληματική του παρέα, βεβαρημένοι ,πέρα από τη σύσταση εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης και με 60 δολοφονίες και 3.500 επιθέσεις κακοποιήσεις, βασανισμούς, ειδικά μεταναστών και προσφύγων, κι ενώ συνεχίζουν ως αυτή την ώρα είτε ως ηθικοί είτε ως φυσικοί αυτουργοί την εγκληματική τους δραστηριότητα , δεν υπήρξαν …ύποπτοι τέλεσης νέων αδικημάτων, πάντα κατά την άποψη Προβατάρη και… αποφυλακίστηκαν!
Μετά απ΄αυτόν το δεινό ευτελισμό της κοινής λογικής του μέσου ανθρώπου (στη νομική του έννοια) και την απαξίωση στην οποία οδήγησαν την ελληνική δικαιοσύνη κάποιοι στον δικαστικό κλάδο επιφορτισμένοι να υπηρετήσουν και να διατηρήσουν υψηλά και ακέραιο το κύρος της, είναι ώρα να αναζητήσουμε τις αιτίες και να επιμερίσουμε ευθύνες όπου υπάρχουν. Και οι συγκεκριμένοι δικαστές πιστεύουμε πως ενήργησαν ως “αχυράνθρωποι” κάποιου, ως ενεργούμενα σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Και αυτός ο “κάποιος” δεν είναι άλλος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τον αρχηγό της μη εξαιρετέας, της «επάρατης» αποκαλούμενης παλιότερα, κομματικής παράταξη της ΕΡΕ, μεταλλαγμένη σήμερα σε Νέα Δημοκρατία, η οποία όμως παραμένει, ως κλώνος πλέον, της ίδιας αποκρουστικής και τερατώδους μορφής με το γεννήτορά της.
Όμως, εκείνο που πρέπει εδώ να τονιστεί και έχει ιδιαίτερη σημασία , σ΄αυτό το παράλογο και άτιμο «εν ου παικτοίς παιχνίδι» με την υπόθεση της Ηριάννας, για να αναδειχτεί και το μέγεθος της ανηθικότητας των εμπλεκομένων στην ανίερη «στράτευση», είναι πως από την ανεπίτρεπτη αυτή συνεργασία-διαπλοκή και οι δύο πλευρές αναμένουν να προσποριστούν οφέλη . Και όσο για τους εμπλεκόμενους δικαστές είναι αυτονόητο και φανερό τί αναμένουν, αν κάποια στιγμή κυβρνήσει και ο υιός Μητσοτάκης, όπως και έτεροι γόνοι παλιών πολτικών σε αυτή τη χωρα. Να δούμε,όμως, τί οφέλη προσπορίζεται η ίδια η Δεξιά παράταξη από την ανίερη αυτή “συναλλαγή” και πώς καταλήγουμε σ΄αυτή την διαπίστωση, η οποία ,σήμερα τουλάχιστον, μετά τα όσα επακολούθησαν είναι “ηλίου φαεινότερη”.
Προηγουμένως, όμως .οφείλουμε με αίσθημα ιστορικής ευθύνης να επισημάνουμε-διευκρινίσουμε πως οι κατηγορίες-καταγγελίες που διατυπώνονται στη συνέχεια, όσον αφορά τη λειτουργία της ελληνικής δικαοσύνης, δεν αφορούν ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ, ούτε καν την πλειοψηφία των δικαστών της χώρας. Θα ήταν επικίνδυνη απλούστευση μια τέτοια γενίκευση, αν δεν ήταν κιόλας προϊόν «τύφλας» ή σκοπιμότητας.
Δεν είναι χειρότεροι οι ΄Ελληνες δικαστές από τους λοιπούς δημόσιους υπάλληλους, ειδικά από τους αποκαλούμενους, έστω και κατ΄ευφημισμό και «λειτουργούς» ,όπως είναι κατ΄εξοχήν οι δάσκαλοι και οι γιατροί. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ένας λαός έχει τους πολιτικούς τους δασκάλους, τους δημοσιογράφους και ασφαλώς και τους δικαστές που του αξίζουν. Και όσοι δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, γνωρίζουμε πόσα κουσούρια κουβαλάει τούτος ο λαός ,τουλάχιστον σε θέματα διαφθοράς, διαπλοκής και κομματικής ,πελατειακής σχέσης.
Οι καταγγελίες μας, επομένως, δεν αφορούν το σύνολο των Ελλήνων δικαστών, αλλά συγκεκριμένη μειοψηφία. Μια ομάδα Δεξιών, κυρίως, αλλά και ακροδεξιών δικαστών και εισαγγελέων, που προκαλούν όχι μόνο το περί δικαίου κοινό αίσθημα, αλλά παραβαίνουν κατάφωρα και τα επαγγελματικά τους καθήκοντα, σε μια εργασία την οποία έχουν αναλάβει έμμισθα και παλιότερα μάλιστα με παχυλότατες αμοιβές.
Πάλι είμαστε αναγκασμένοι εδώ να επισημάνουμε για να μείνουμε στο ιστορικό απυρόβλητο πως όλα τα κόμματα στην ελληνική Βουλή, έχουν αρραγή στήριξη στο δικαστικό πυλώνα. Ακόμα και το …μη διαπλεκόμενο ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, «λύνει και δένει» ακόμα με μια σειρά από ηχηρά ονόματα στη δικαιοσύνη, που ακόμα υπηρετούν ή υπηρέτησαν παλιότερα σε νευραλγικούς τομείς της. Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα αρκούν. Είναι η νυν πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου και ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, π. προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.
Για τους Συριζαίους δικαστές και ειδικά για την πρόεδρο του Αρείου Πάγου, έχουμε γράψει πολλές φορές και μάλιστα ,κατά την άποψη πολλών ,σε ύφος που απάδει ,όπως λένε, όταν κρίνουμε εκπροσώπους της Δικαιοσύνης (το σωστό ή όχι αυτής της άποψης είναι άλλο θέμα) . Να μείνουμε, τώρα στους Δεξιούς-Ακροδεξιούς «μισθοφόρους» δικαστές.
Η συγκεκριμένη αυτή δράκα λειτουργεί στους κόλπους της ελληνική δικαιοσύνης, ως πραγματική «Πέμπτη φάλαγγα». Απώτερος στόχος τουλάχιστον στην παρούσα φάση, η ανάδειξη της παράταξης της Ν.Δ σε κυβέρνηση και μάλιστα με αυτοδυναμία ή έστω με τη στήριξη των λοιπών…δημοκρατικών δυνάμεων κυρίως Πασοκικής …αποφοράς. Συγκεκριμένα.
Όπως όλα δείχνουν έφτασε το «τέλος εποχής» των κυβερνήσεων με ισχυρή ή έστω ισχνή αυτοδυναμία. Ακόμα και ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ, που έδειχνε στις τελευταίες εκλογές πως κι αν δε «σάρωνε», θα αποκτούσε σχετική αυτοδυναμία, αναγκάστηκε στο τέλος να συνεργαστεί με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ. Κι αν αυτό συνέβη σε ένα κόμμα με πολύ ευρύχωρη δεξαμενή ψηφοφόρων, από το Κέντρο ,το ΠΑΣΟΚ, μέχρι και τα κράσπεδα του ΚΚΕ, πόσο μάλλον δεν πρόκειται, έστω κι αν κερδίσει τις εκλογές η Ν.Δ, να κυβερνήσει αυτοδύναμα.
Είναι αυτή η διαπίστωση που εδώ και πολύ καιρό οδήγησε τους «θεματοφύλακες» του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε δύο κινήσεις: α. Την ανάθεση της αρχηγίας του κόμματος στο Κυριάκο Μητσοτάκη. β. Στη δρομολόγηση κομματικής τακτικής μαυλίσματος ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν για διάφορους λόγους το “μαντρί” του κόμματος και αναζήτησαν στέγη σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς, κυρίως σε ακροδεξιές παράγκες.
Η ανάδειξη του υιού Μητσοτάκη στο αξίωμα του αρχηγού της Ν.Δ, δεν ήταν απαλλαγμένη σκοπιμοτήτων. Αντίθετα, εμπεριείχε μόνο σκοπιμότητες. Αν, μάλιστα, θυμηθεί κανείς ποίοι ακριβώς πρωτοστάτησαν στην εκλογή του, θα αντιληφθεί εύκολα και το περιεχόμενο αυτών των κινήσεων. Ο ακροδεξιός ΄Αδωνις Γεωργιάδης και ο βασιλικός Απόστολος Τζιτζικώστας. Ο πρώτος αντιπρόεδρος του κόμματος σήμερα και ο «έτερος Καπαδόκης» περιφερειάρχης σε μια περιοχή που επί συναπτά χρόνια πολιτευόταν ως βασιλικός βουλευτής ο πατέρας του Γιώργος Τζιτζικώστας.
Με Κυριάκο Μητσοτάκη, λοιπόν, που ελέγχει τη δεξαμενή ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς. Με ΄Αδωνη Γεωργιάδη ,κατ΄ εξοχήν «παιδί», μεγαλωμένο στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς και του ΛΑΟΣ, αλλά και αρεστός σε πολλούς οπαδούς των ΑΝ.ΕΛ . Τέλος με τον Απόστολο Τζιτιζκώστα όχι μόνο δεινό φιλοβασιλικό και κολλητό του… «πρίγκιπα» Νικόλαου (πιθανότατα, ο επίσης φιλοβασιλικός γόνος της βασιλικής οικογένειας Μητσοτάκη ,να τον τοποθετήσει και τούτον στα κομματικά ψηφοδέλτια της παράταξης) ,αλλά και φίλα προσκείμενος σε ένα ευρύ φάσμα οπαδών του Μιχαλολιάκου, η δεξαμενή της Ν.Δ που μόνο από αυτούς τους χώρους μπορεί να αντλήσει πλέον εκλογική δύναμη, γεμίζει ικανοποιητικά σε σημείο, που μπορεί να εξασφαλίσει μια σχετική κυβερνητική αυτοδυναμία σε πιθανότατη εκλογική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Αυτό, όμως, θα συμβεί μόνο, αν επανακάμψουν στην παραδοσιακή κομματική τους στέγη οπαδοί από την Ακροδεξιά, τους Ναζί και τους Βασιλικούς. Τότε και μόνο μπορεί να ελπίζει σε αυτοδυναμία ο Κυριάκος. Αλλιώς, αν ο Μιχαλολιάκος ,ο Καρατζαφέρης και ο Πάνος Καμμένος διατηρήσουν τα ίδια ποσοστά που απόσπασαν στις τελευταίες εκλογές, η μόνη ελπίδα να κυβερνήσει ο Μητσοτάκης είναι να στηριχτεί στις ισχνές πια πλάτες της… Φώφης.
Αλλά, πού και πώς εμπλέκονται οι στρατευμένοι δικαστές και εισαγγελείς στα αισχρά αυτά κομματικά παιχνίδια εξουσίας της “επάρατης» Δεξιάς, όπως υποστηρίξαμε; Ας δούμε τα στοιχεία που μας οδηγούνε εκεί.
Οι Ακροδεξιοί, οι Ναζί, οι Βασιλικοί και οι Χουντικοί ψηφοφόροι, είχαν και έχουν ένα και μοναδικό κοινό κρίκο να τους δένει ισχυρά. Τον εθνικισμό. Ελληνάρες άπαντες. Για αυτό και παλιότερα οι κομμουνιστές του ιστορικού ΚΚΕ ε- θωρούντο εχθροί του εθνικιστικού τριγώνου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Σήμερα που το ΚΚΕ κατάντησε ένα «άκαπνο» και «αστικό» πλέον κόμμα, το μένος των Ελληνάρων επικεντρώνεται κυρίως στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής λεγόμενης Αριστεράς. (Εντελώς ιστορικά αδόκιμος, αλλά καθιερωμένος ,αποδεκτός όρος, που τον χρησιμοποιούμε εδώ μόνο για την κατανόηση του συλλογισμού μας ).
Δεν είναι, επομένως, καθόλου τυχαίο που συνεχώς, αδιαλείπτως και ηχηρά ο αρχηγός της Ν.Δ ,καταθέτει στην κυριολεξία κάθε τόσο “τα ρέστα” του, όταν επιδιώκει να δώσει εξετάσεις πατριωτισμού στους Ελληνάρες με τους ακόλουθους κυρίως τρόπους:
1. Όταν καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ πως όχι μόνο στηρίζει τους …τρομοκράτες, αλλά και τον κατηγορεί πως έχει ανοίξει μέτωπο με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, συλλήβδην. Ως, δηλαδή, η ελληνική δικαιοσύνη να είναι μόνο ο Προβατάρης, οι τρεις εφέτες που έστειλαν πίσω στη φυλακή την Ηριάννα και οι συνδικαλιστές της ΄Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αλλά όχι, όμως η καθαρόαιμη Συριζαία πρόεδρος του Αρείου Πάγου ή οι ανεξάρτητοι κομματικά δικαστές που κόντρα στη θέληση και τις ενέργειες της «Πέμπτης» αυτής «φάλαγγας» στη Δικαιοσύνη, αθώωσαν πρόσφατα τον αναρχικό κομμουνιστή Τ. Θεοφίλου.
Όταν, εκ του μη όντως, ξεκίνησε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον των Εξαρχείων και ως τόπο διακίνησης ιδεών, αλλά και ως ΄Αβατο, όπως το χαρακτήρισε. (΄Αβατο ποιών όμως; Ποιος και γιατί να απαγορεύσει στον καθένα που θέλει να πίνει το καφεδάκι του στην πλατεία, είτε ως επισκέπτης ,είτε ως μόνιμος θαμώνας;). Και όχι μόνο “κάθε τρεις και μία” απειλεί πως θα ισοπεδώσει τα Εξάρχεια, αλλά, ο πανάθλιος και ασεβής «υιός», έβαλε προ ημερών ,τους ακροδεξιούς συνδικαλιστές της αστυνομίας να προχωρήσουν ακόμα και σε «σκύλευση νεκρού”, του δολοφονημένου από συναδέλφους τους, Αλέξη Γρηγορόπουλου. Με την ξεδιάντροπη ανακοίνωσή τους πως θα καταλάβουν με…ειρηνιστικές, ενωτικές διαθέσεις-εκδηλώσεις το χώρο της πλατείας, λίγα μέτρα από την οποία το δολοφονικό χέρι του Ναζί Κορκονέα με τη συνέργεια του επίσης Ναζί Σαραλιώτη, αφαίρεσε τη ζωή από ένα παιδί μόλις 15 χρόνων τότε.
Η Ηριάννα και ο Περικλής, είναι θύματα του συγκεκριμένου αυτού κομματικού χώρου. Της Νέας Δημοκρατίας. Βρέθηκαν να εκδικάζονται οι υποθέσεις τους σε ατυχή συγκυρία, σε χρόνο και τόπο που δεν έπρεπε. Στο χρόνο που πάση θυσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να κυβερνήσει τη χώρα αυτοδύναμα .Και σε χώρο δικαστηρίου που στη σύνθεσή του ,είτε τυχαία είτε με δόλο, υπερτερούσαν οι δικοί του. Και δε δίστασαν να δώσουν ρεσιτάλ κομματικής υποταγής, σκληρότητας, αναλγησίας ,αλλά και φανερής επαγγελματικής ανεπάρκειας. Για να μη μιλήσουμε, βέβαια, για ασέλγεια στο νομικό κα δικαιικό πολτισμό ης χώρας, που κατακτήθηκε με πολλές θυσίες και με μπόλικο αίμα σε «πέτρινα χρόνια», όταν όμοιοι επίορκοι συνάδελφοί τους σε διατεταγμένη υπηρεσία και τούτοι, έστελναν στα εκτελεστικά αποσπάσματα ή στα ξερονήσια αγωνιστές της Αριστεράς ή στα βασανιστήρια και τα κάτεργα αντιχουντικούς αγωνιστές την περίοδο της δικτατορίας.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ποτέ σαν φάρσα. Εντελώς ανιστόρητη μια τέτοια άποψη, που ο Μαρξ δεν τη διατύπωσε με τη σημασία που πολλοί επιπόλαια ή από άγνοια τη χρησιμοποιούν. Αν αλλάζει κάτι στα ιστορικώς επαναλαμβανόμενα δρώμενα, είναι ο χρόνος και τα πρόσωπα. Κατά τα άλλα, τα “σημερινά” είναι τελικά πολύ, πάρα πολύ… παλιά. Γι΄αυτό και καθόλου …μπαγιάτικα, ούτε και απρόβλεπτα ή μη διαφαινόμενα.
Αυτή η ιστορική διαπίστωση μας επιτρέπει να υποστηρίζουμε πως η «Πέμπτη φάλαγγα» στο δικαστικό κλάδο με επικεφαλής «Λεγεωνάριο» τον υιό Μητσοτάκη, δεν μπορεί να κρυφτεί. Είναι δακτυλοδεικτούμενη. ΄Εκδηλα και η σύστασή της και τα όπλα των μελών της και ο ατσούμπαλος βηματισμός τους. Δεν ξεγελούν κανέναν πια. Οι “πομπές” δεν κρύβονται. Ας μην αυταπατώνται.
