Σήμερα, στη χώρα έχουμε κοινοβουλευτική δικτατορία. Μια δράκα, μια συμμορία απατεώνων του κοινού ποινικού κώδικα, όπως κατάντησε, υπόδικη για τα αποκαλούμενα “εγκλήματα του λευκού κολάρου”, έχει επιπέσει, ως “ακρίδα” επί παντός ατομικού, κατοχυρωμένου κι από το Σύνταγμα δικαιώματος , απομυζά και απονεκρώνει κάθε μορφή ικμάδας ζωής, που θα μπορούσε να υπάρχει στις οργανωμένες σε κράτη δικαίου, κοινωνίες. Ως γνωστό, “έγκλημα του λευκού κολάρου”, είναι εκείνο που δεν περιλαμβάνει βία, έχει οικονομικό κίνητρο και διαπράττεται συνήθως από επιχειρηματίες ή κρατικούς αξιωματούχους, οι οποίοι συνήθως έχουν υψηλή κοινωνική θέση.
΄Ολα τα μέχρι σήμερα εγκλήματα , αντισυνταγματικά, κατά της ζωής , αντικοινωνικά, “αντιδημοκρατικά” κ.α, που διαπράττονται από τους κορυφαίους κρατικούς αξιωματούχους, όπως είναι τα μέλη μιας κυβέρνησης , έχουν σήμερα μοναδικό στόχο την αποκόμιση οικονομικού κέρδους. Και μπορεί κάποια από τα εγκλήματά τους να μη δείχνουν την αποκλειστικά οικονομική-κερδοσκοπική τους σύσταση στην ουσία, όμως, είναι ΜΟΝΟ τέτοια.
Να το πούμε απλά, αλλά αρκούντως παραστατικά, όπως ακριβώς συμβαίνει στις αμερικάνικες κυρίως, μαφιόζικες ταινίες. Ο αρχηγός της συμμορίας ,λόγο πριν τα μέλη εισβάλουν στον στόχο της ληστείας , αγέρωχος, αποφασιστικός, ψύχραιμος, δελεαστικός διατάσσει την έναρξη της ληστρικής επιχείρησης με την κλασική φράση “Κύριοι, πάμε να βγάλουμε λεφτά”!
΄Ετσι, κάπως ,στην παραπάνω εικόνα φαντάζομαι τα υπό ορκωμοσία μέλη της τελευταίας κυβέρνησης να αντιλαμβάνονται εκείνο το γνωστό σαρδόνιο χαμόγελο υπό μειλίχια μάσκα του αρχηγού της φαμίλιας ,ως υπόσχεση και εντολή: “Ορμάτε ,μόρτες να βγάλουμε λεφτά με το τσουβάλι. Είναι ώρα”.
Και έκαναν την υπόσχεση και την προσδοκία πράξη. Απίστευτη λεηλασία στο δημόσιο χρήμα. Συμβαίνει κι επειδή κατατρύχονται από εμμονές και ζήλειες. Ποιος θα παραβγεί στην απάτη και τη διαφθορά . “Γιατί, δηλαδή, ο Γεωργιάδης, ο Λοβέρδος, ο Πικραμένος; Είναι ποιο μάγκες από μας που έβγαλαν λεφτά να φάνε μέχρις δεκάτης γενεάς; Τα δικά μας παιδιά τί είναι, δηλαδή;”
Και να, τεράστιες μίζες από τα άχρηστα “Rafale” και τις αστείες φρεγάτες -βαρκούλες μπροστά στην εξοπλιστική υπεροχή της Τουρκίας. Η μίζα ήταν το… μείζον.
Και να, αναθέσεις και αγορές χωρίς διαγωνισμούς στο δοβλέτι της Νικολάου.
Από τα πιο μικρά, ως τα πιο μεγάλα. Απ΄όπου μπορούν να βγάλουν χρήμα, είναι αδίστακτοι. Η φιλοσοφία, το ιερό ευαγγέλιο της Δεξιάς ,γνωστό και στην πράξη εφαρμοσμένο: “Δούλεψε να φας και κλέψε νά΄ χεις”. Με αυτή την αρχή, για παράδειγμα, πορεύτηκε ως το τέλος της ζωής του ο πατριάρχης της διαφθοράς στην Ελλάδα και πατέρας του σημερινού ,επίσης διεφθαρμένου, πρωθυπουργού.
Πασιφανή και βεβαιωμένα όλα αυτά. Και μόνο η ελληνική δικαιοσύνη που κατά κανόνα στα υψηλά της κλιμάκια σύγκειται από “Αγγελήδες”, αλλά και στα κατώτερα, πλείστοι όσοι δικάζουν και αποφασίζουν κατά (δεξιά) συνείδηση , ως …θεότυφλοι. Το “μαντήλι” στα μάτια, βλέπετε, δεν τους αφήνει περιθώρια για καλή ορατότητα και οπτική . Χρόνια τώρα.
΄Ομως, με αφορμή τη σημερινή πανεργατική απεργία, έχουμε την ευκαιρία να επισημάνουμε κάτι πιο σπουδαίο ακόμα κι από την ευχή για απόλυτη επιτυχία και πραγμάτωση του βασικού (αλλά όχι μόνο) αιτήματος ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ. Δεν έχουμε , για τέτοιες σαν την πανελλαδική απεργία σήμερα, λόγους επίκρισης ή διαμαρτυρίας . Καλοδεχούμενη. Και πάντα τέτοια. Ειδικά σε αυτή τη χώρα, που δυο αιώνες τώρα δεν κατάφερε να εξελιχθεί από “Μπανανία” σε Πολιτεία και Κράτος δικαίου.
Θα σχολιάσουμε εν συντομία, τον τρόπο που το μέγα αυτό λαϊκό όπλο (η απεργία) έχει υποστεί εδώ και χρόνια αναγκαστική αφλογιστία ή έχει αντικατασταθεί με την ισχύ και την αποτελεσματικότητα χρήσης και εμβέλειας σφεντόνας , αντί οπλοπολυβόλου. Κι αυτές οι επικίνδυνες μετατροπές είναι, ασφαλώς, το έργο κάποιων κακόβουλων πυροβολητών , των γνωστών ως εργατο-συνδικαλιστο-πατέρων . Εκείνης της γνωστής Πασοκικής ,συνδικαλιστικής πατρότητας, των αλήστου μνήμης ονομάτων “Πρωτόπαπας, Κανελλόπουλος και Σία”. Των ΟΤΕτζήδων,ΔΕΗτζηδων ΚΑΙ ΟΤΟΕτζήδων.
Είναι αυτοί που ακρωτηρίασαν την έννοια της απεργίας, το περιεχόμενος της οποίας πρωτίστως είναι πολιτικό και την υποκατέστησαν με το επί μέρους της συστατικό που είναι οικονομικό. Και μάλιστα οικονομίστικο, κλαδικό και συντεχνιακό. Κι από τα πασοκικά εκείνα χρόνια ,όμοια την παρέδωσαν στους “επίγονους” μέχρι σήμερα.
Η Ιστορία στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια έχει να παρουσιάσει καθαρά πολιτικές απεργίες ουκ ολίγες. Σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. Μαζικές, παλλαϊκές κινητοποιήσεις που έριξαν αυταρχικές κυβερνήσεις, που ανέτρεψαν καθεστώτα ολιγαρχικά και δικτατορικά. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, αν και υπήρχαν ανέκαθεν σοβαροί τέτοιο πολιτικοί λόγοι , ελάχιστες, έως ανύπαρκτες είναι ,τέτοιας μορφής κινητοποιήσεις, πλην εκείνων των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης στις επετείους του Πολυτεχνείου. Οι περισσότερες ήταν οικονομίστικες ,συντεχνιακές-κλαδικές.
Αλλιώς, για να μείνουμε σε αυτή τη σημερινή κυβερνητική συγκυρία, μια Δεξιά συμμορία που υφάρπαξε τη λαϊκή βούληση με χίλιους τρόπους και με το 25% του εκλογικού σώματος αναγορεύτηκε σε κυβέρνηση…πλειοψηφίας, σε μια πραγματική δικτατορία, πίσω από την κοινοβουλευτική βιτρίνα, πότε υπήρξε πανελλαδική και μαζική συμμετοχή στα παρακάτω καθαρά πολιτικά ζητήματα; Κάποια εκ των οποίων υπήρξαν ασφαλώς και οικονομικά, αλλά όχι αποκλειστικά.
- ΄Οταν ο Τύπος και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων εδώ και χρόνια απέκτησαν πλέον όλα τα χαρακτηριστικά της Ναζιστικής- Γκεμπελικής προπαγάνδας και μάλιστα η πλειονότητα αυτών των Μέσων δεινής παραπληροφόρησης, εξαγοράστηκε με “μαύρο” χρήμα του υπόκοσμου και της μαφίας , “χορηγών”, κιόλας, του κόμματος που κυβερνά και προσωπικά του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας.
- ΄Οταν στοιβάζουν τους πάσης φύσεως “κολασμένους της γης” σε αποθήκες ζώων και χαρτοκούτια , μέσα στην παγωνιά του χειμώνα και τον καύσωνα του καλοκαιριού, όπως δε ζει, τουλάχιστον στη χώρα μας, ούτε το αδέσποτο σκυλί. Και ο πανάθλιος χαχόλος , ψηφοφόρος της Δεξιάς, αδυνατεί με τη χρόνια λοβοτομή του εγκεφάλου του να αντιληφθεί πως τα παιδιά του Κυριάκου και του ΄Αδωνη δεν έχουν σε καμιά περίπτωση προτεραιότητα καλής και άνετης ανατροφής, έναντι των προσφυγόπουλων που η κακή τους μοίρα τα πέταξε ικέτες και ζητιάνους στον τόπο μας.
- ΄Οταν ο γιος του βασιλοχουντικού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πιστός την παράδοση της φαμίλιας , προχωράει σε προκλητικό ,συνταγματικό πραξικόπημα με τον τρόπο που διαχειρίστηκε την πανδημία, το lockdown,την αποδόμηση της οικονομίας, την επιδημία ψυχικών παθήσεων που ξέσπασε στη χώρα εξ αιτίας του εγκλεισμού και της ιδρυματοποίησης των ανθρώπων. ΄Οταν ,τηρουμένων των πληθυσμιακών αναλογιών, είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε νεκρούς, που υπολογίζεται πως μέχρι να κοπάσουν και τα επόμενα κύματα της πανδημίας ,τα θύματα θα έχουν ξεπεράσει τα 15.000.
- ΄Οταν ένας απεργός πείνας- δίψας, έδινε αγώνα “ζωής και θανάτου” και υποδειγματικής αντίστασης στην προκλητική αναλγησία της κυβερνητικής συμμορίας.
- ΄Οταν μια αξιόλογη και δυναμική εισαγγελέας που είχε το θάρρος να καθίσει στο σκαμνί όλους τους υπόδικους της Novartis, με πρωτοφανές για δικαιικό και νομικό πολιτισμό χώρας, θράσος, η ίδια κυβερνητική συμμορία την έθεσε σε παροπλισμό στις εισαγγελικές αποθήκες.
- ΄Οταν ο Μητσοτάκης και η ορντινάντσα του Παναγιωτόπουλος έστησαν θέατρο πολέμου σε συνεργασία με το δικτάτορα της Τουρκίας , για να δημιουργήσουν αμφότερα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα το κλίμα, ο μεν ,δικός μας εδώ κοινοβουλευτικός δικτάτορας , να εισπράξει τεράστιες μίζες από τα εξοπλιστικά, ο δε “Σουλτάνος” απέναντι, οι ημέρες του οποίου είναι πια μετρημένες , να κερδίσει περισσότερο χρόνο στην εξουσία.
Παραθέσαμε τα πλέον ενδεικτικά και προκλητικά εγκλήματα της κυβερνητικής εγκληματικής οργάνωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτά. Και αποκλειστικά τα μεγαλύτερα. Είναι ασφαλώς περισσότερα και εξίσου προκλητικά και ειδεχθή. Η μη παράθεσή τους δεν τα υποβαθμίζει σε ασήμαντα. Το έγκλημα άλλωστε, σε όλες τις μορφές του είναι και απεχθές και τιμωρητέο.
Αν, σήμερα έδωσες το δικό σου παρόν στη μεγάλη αυτή πανεργατική απεργία κα με όποιο τρόπο, μπράβο σου! Αν ,όμως, δεν έχεις τύψεις, δεν αισχύνεσαι, που δήλωνες απών κάθε φορά, όταν ολιγάριθμες ομάδες ακτιβιστών και αλληλέγγυων, έβγαιναν στους δρόμους της διαμαρτυρίας ΜΟΝΟΙ και ΕΡΗΜΟΙ για όσα εγκλήματα εκθέσαμε, τότε δε δεν μπορώ σου δώσω το χέρι της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης.
Δεν αναπνέουμε το ίδιο “καθαρό” οξυγόνο. Δε βρισκόμαστε στην ίδια όχθη του ποταμιού, με την παραδεισένια βλάστηση. Είσαι στην απέναντι, τη γεμάτη βάλτους και κοάζοντα βατράχια. Είναι καιρός να δραπετεύσεις. Να περάσεις στην από δω πλευρά. Να νιώσεις της ελευθερία του πραγματικού και ανυστερόβουλου αγώνα.