1.α Τριμερής Βερολίνου»: Γερμανικά ΜΜΕ «βάζουν πλάτη» στην τουρκική προπαγάνδα*
β. ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ
Δέκα δισ. ευρώ για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων -Προς συμφωνία με τη Γαλλία για την αγορά όπλων
Πηγή: iefimerida.gr
Χτες πάλι (και πλείστες άλλες ) επισημάναμε και αναλύσαμε το ζήτημα της πρόσφατης ελληνοτουρκικής κρίσης για την οποία ευθύνονται αποκλειστικά οι κυβερνήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Εμανουέλ Μακρόν. Ο Ερντογάν τούτη τη φορά έχει τα…χίλια δίκια με το μέρος του. Ελληνικό και Γαλλικό κυβερνητικό αληταριό , τον εξαπάτησαν κατά τρόπο πασιφανή και προκλητικό. Παράλληλα, οι δυο ανήθικοι ηγέτες χρησιμοποιούν τον εξωνημένο από τις κυβερνήσεις τους “Τύπο” σε Ελλάδα και Γαλλία και καλλιεργούν ένα λίαν επικίνδυνο φιλοπολεμικό κλίμα σε Μεσόγειο και Αιγαίο.
Σκοπός,όπως λέμε πάντα, η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την αγορά όπλων . Κι αυτή η νέα “αγορά του αιώνα”,ξεπέρασε και τις δικές μας …αισιόδοξες και συγκρατημένες προβλέψεις. Μέχρι χτες , υπολογίζαμε πως οι δυο “Νονοί” σε αγαστή ομερτά, θα έκλεβαν από τον ελληνικό λαό γύρω σε 4 /5 δισ ευρώ. Σήμερα, οι αισχροί αχυράνθρωποι εκδότες τους μας πληροφορούν ξεδιάντροπα και προκλητικά πως θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. ευρώ τα χρήματα που θα καταβάλουμε στο Μακρόν για αγορές όπλων!
Το ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί και η χώρες της Ε.Ε γνωρίζουν πολύ καλά ποιος είναι υπεύθυνος για την κρίση. Και ο μόνος που δεν έχει ευθύνη τούτη τη φορά, είναι ο Ερντογάν. Μητσοτάκης και Μακρόν ΔΕΝ θέλουν σε καμιά περίπτωση να λήξει η κρίση ,όπως παρ΄ ολίγον θα συνέβαινε, αν οι δύο ανήθικοι εταίροι, εδώ και στη Γαλλία, δεν εξαπατούσαν τον Ερντογάν και μέσω του αχυράνθρωπου Δένδια, ΥΠΕΞ του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν υπέγραφαν την ανόητη και προκλητική συνθήκη στο Κάιρο για την ΑΟΖ.
Κι αυτός είναι ο λόγος που αυτή τη φορά το ΝΑΤΟ δεν κρατάει ίσες αποστάσεις, όπως πάντα σε όμοιες κρίσεις στο Αιγαίο. Αλλά και η Αμερικανός πρόεδρος, πέρα από τη γνωστή φιλοΕρντογανική του στάση, βρήκε ευκαιρία να εκδηλώσει και την αγανάκτησή του για την ανέντιμη στάση Μητσοτάκη απέναντι στην Τουρκική κυβέρνηση.
Από τις χώρες της Ε.Ε, η Γερμανία είναι περισσότερο εξοργισμένη από Μητσοτάκη και Μακρόν ,μια και η Μέρκελ προσπάθησε και έπεισε τελικά τον Τούρκο πρόεδρο να σταματήσει τις ανταπαντήσεις στις προκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Και δε είναι περίεργο που για μια ακόμα φορά, ο Ερντογάν έκανε πίσω και δέχτηκε τη διαμεσολάβηση της Μέρκελ.
Κι εκεί που όλα ήταν συμπεφωνημένα και η κρίση έβαινε σε εκτόνωση,ο ,εκτός από διεφθαρμένος και μαφιόζος ΄Ελληνας πρωθυπουργός, κατάλαβε πως χάνει το παιχνίδι της αγοράς όπλων και της πρόκλησης με κάθε τρόπο των Τούρκων, που είχε ξεκινήσει από την πρώτη μέρα της εκλογής του και προχωράει σε μια πρωτοφανή και ανέντιμη ενέργεια . Συνάπτει ξαφνικά και αψυχολόγητα συμφωνία με την Αίγυπτο (!) για την ΑΟΖ. Και ήταν αυτή, ακριβώς, η ενέργεια που έκανε έξαλλους και τον Ερντογάν και τη Μέρκελ.
Λίγο αργότερα, μάλιστα, για να εξωθήσουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα , Μακρόν και Μητσοτάκης, αποφασίζουν να βγάλουν στο σεργιάνι το αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκωλ, γα να αποδείξουν τις προθέσεις της …ΕλληνοΓαλλικής συμμαχίας ,απάτης και μίζας .
Και είναι σίγουρο πως θα συνεχίσουν αμφότεροι τις προκλήσεις μέχρι να περατωθεί η διαδικασία της αγοράς των Γαλλικών όπλων , να καταβληθούν τα “αργύρια της προδοσίας” στο γαλλικό κορβανά και να τσεπώσουν τις μίζες Κυριάκος και Εμανουέλ. Σε 10 δισ. με τη …λογική και τη στατιστική της “μαύρης αγοράς”, αμφότεροι θα μοιραστούν 1 με 1μιση δισ. ευρώ στις μίζες!
Δικά σου λεφτά. Από τη σύνταξη και τον πενιχρό μισθό σου που πιθανότατα θα τα δεις στα επόμενα 2 χρόνια να υποχωρούν στα 500 ευρώ . Μπορεί και παρακάτω. Η οικονομική κρίση από 2010, θα είναι… αστεία μπροστά στα νέα δεινά. Μια κατεστραμμένη πλέον ελληνική οικονομία, με 11 δισ. έλλειμμα το 7μηνο, με ανεργία τουλάχιστον επίσημα 20% (διάβαζε πάνω από 30%), επενδύσεις και τουρισμός στο ναδίρ , δε φαίνεται πως θα συνέλθει ποτέ. Το νέο πλήγμα που θα δεχτεί θα είναι η χαριστική βολή για τα επόμενα (πολλά) χρόνια.
Κι εκεί που σήμερα όφειλαν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να έχουν βγάλει το κόσμο στους δρόμους, ανεύθυνα, ύποπτα, δημαγωγικά, όλοι τους “ρίχνουν νερό στο μύλο” του Κυριάκου. Τρέμει η Αριστερά (και το ΚΚΕ) μην τους πουν … ελλιποβαρείς σε εθνικά θέματα. Ανέκαθεν.
Ούτε μια ανακοίνωση (δε λέμε καταγγελία) για το μεγάλο “φαγοπότι” των όπλων δεν τόλμησε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΚΕ να βγάλουν. Για τους άλλος επίσης αστείους δημαγωγούς , δε συζητάμε.
Η χώρα σήμερα είναι φανερό πως έχει μια μαφιόζικη και διεφθαρμένη κυβέρνηση. Αλλά και μια Αντιπολίτευση Δημαγωγίας, καιροσκοπισμού και φτηνού εθνικιστικού λαϊκισμού.
Και, φυσικά,όπως πάντα, πρωτοστατούν οι κοντυλοφόροι όλων των ειδών,των αποχρώσεων και των “χρωμάτων”. Ναζιστικά, ,ακροδεξιά δεξιά και “αριστερά” Μέσα Παραπληροφόρησης σε μια πρωτοφανή τελευταία, αγαστή συνεργασία εξαπάτησης των χαχόλων τους. Οι οποίοι βέβαια, ως ” Στρουθοκάμηλοι ” , αδιαφορούν και δε θέλουν να μάθουν. Προτιμούν να κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο.
Συμπέρασμα.
Ο Ερντογάν μπροστά στα συνεταιράκια της απάτης Κυριάκο Μητσοτάκη και Εμανουέλ Μακρόν είναι…Παναγία! Τούτη τη φορά έχει το δίκιο με το μέρος του, ως προκλητικά εξαπατημένος. Το ίδιο και η Μέρκελ, που είναι φανερό πως θα αποστασιοποιείται στο εξής από την οποιαδήποτε στήριξη της Ελλάδας.
Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί Ελλάδας και Γαλλίας που έπαιξαν με ΝΑΤΟ, Ε.Ε ,Τουρκία δε διστάζουν να παίζουν και με την ειρήνη στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο . Μοναδικός στόχος τους το παζάρι για την αγοραπωλησία των όπλων και τις μίζες. Η …κονόμα στη διεφθαρμένη γλώσσα τους.
΄Αλλωστε, αυτός είναι πάντα ο στόχος του κίβδηλου πατριωτισμού. Και τέτοιοι οι δρόμοι που διαλέγουν για να κάνουν τις βρωμιές τους τα “λευκά κολάρα” σε όλο τον κόσμο.
____________________________________________-
*Η Süddeutsche Zeitung υποστηρίζει ότι Ερντογάν και Μητσοτάκης είχαν συμφωνήσει στο πλαίσιο της τριμερούς μια κοινή δήλωση για «μορατόριουμ στο Αιγαίο» η οποία τινάχτηκε στον αέρα από την συμφωνία του Δένδια με το Κάιρο για την ΑΟΖ
Την τουρκική εκδοχή ότι η Αθήνα τορπίλισε την τριμερή του Βερολίνου υιοθετεί σημερινό δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung σύμφωνα με το οποίο Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν πολύ κοντά σε συμφωνία αποκλιμάκωσης στις αρχές Αυγούστου.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι Μητσοτάκης και Ερντογάν είχαν συμφωνήσει μετά από πιέσεις του Βερολίνου σε μια κοινή δήλωση η οποία επρόκειτο να ανακοινωθεί στις 7 Αυγούστου. Ωστόσο όπως αναφέρει η εφημερίδα η προσπάθεια αυτή ναυάγησε από την συμφωνία για ΑΟΖ που ανακοίνωσε μια ημέρα νωρίτερα ο Έλληνας ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας.
Στα αξιοσημείωτα των επισημάνσεων του γερμανικού τύπου για τα ελληνοτουρκικά και η επισήμανση της Tagesspiegel ότι η Αθήνα ποντάρει για τη διευθέτηση της κρίσης στην προστασία των Ευρωπαίων εταίρων ενώ η Τουρκία ποντάρει στη δική της οικονομική, δημογραφική και στρατιωτική δύναμη.
Τι αναφέρει η Süddeutsche Zeitung
Υπό τον τίτλο «Θαλάσσιοι δρόμοι και δίαυλοι επικοινωνίας» η σημερινή Süddeutsche Zeitung φιλοξενεί ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα για τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες της Γερμανίας, υποστηρίζοντας ότι η τριμερής του Βερολίνου είχε φτάσει πολύ κοντά σε συμφωνία αποκλιμάκωσης που ναυάγησε ωστόσο στο παρά πέντε της δημοσιοποίησής της.
«[…] Οι διπλωματικοί σύμβουλοι του τούρκου προέδρου και του έλληνα πρωθυπουργού (σσ. Ιμπραΐμ Καλίν και Ελένη Σουρανή) ενεπλάκησαν από τις αρχές Ιουλίου στις διαπραγματεύσεις του Βερολίνου που είχαν έναν τριπλό στόχο. Ένα μορατόριουμ όσον αφορά τις έρευνες του υποθαλάσσιου πλούτου, την επανέναρξη των διερευνητικών για τα θαλάσσια σύνορα που είχαν ξεκινήσει προ 10ετίας και διεκόπησαν το 2016 καθώς και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Süddeutsche Zeitung η πορεία των συνομιλιών ήταν καταρχάς πολλά υποσχόμενη. Δηλώσεις που είχαν γίνει σε αυτή την φάση σε Άγκυρα και Αθήνα επιβεβαιώνουν αυτή την εικόνα. Στις 21 Ιουλίου και με μερικά τηλεφωνήματα η καγκελάριος Μέρκελ είχε καταφέρει να αποσοβήσει ένα επεισόδιο, όταν το τουρκικό ερευνητικό απέπλευσε, υποτίθεται, κατά λάθος.
Προφανώς το μεγαλύτερο εμπόδιο για μια συμφωνία ήταν και παραμένει η έλλειψη εμπιστοσύνης: τόσο η τουρκική όσο και η ελληνική κυβέρνηση ανησυχούσαν ότι εθνικιστικοί κύκλοι θα εκμεταλλεύονταν τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας παρουσιάζοντάς την ως αδυναμία. Μετά από επίπονες συνομιλίες είχε συμφωνηθεί εν τέλει για τις 7 Αυγούστου μια δημόσια και παρεμφερής δήλωση των αντιμαχόμενων πλευρών που είχε εγκριθεί μάλιστα προσωπικά από τον τούρκο πρόεδρο Ερντογάν και τον έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Το περιεχόμενό της: οι δυο πλευρές συμφωνούσαν σε συνομιλίες και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ενώ προφορικά είχε συμφωνηθεί και το μορατόριουμ.
Μετά όμως ήρθε η 6η Αυγούστου και μια αιφνιδιαστική επίσκεψη του έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δένδια στο Κάιρο, όπου υπέγραψε -ακόμη πιο αιφνιδιαστικά- μια ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία για τα θαλάσσια δικαιώματα μεταξύ των δυο χωρών, και αυτό 22 ώρες πριν την προγραμματισμένη δημοσιοποίηση του ελληνοτουρκικού εγγράφου. Η αντίδραση δεν άργησε να έρθει. Η Άγκυρα έβραζε, τα τουρκικά μίντια άφρισαν, η κυβέρνηση έκανε λόγο για προδοσία. Η τουρκοαιγυπτιακή αντιπαλότητα ειδικώς στη Λιβύη αλλά και με φόντο την επιρροή στην Εγγύς Ανατολή εν γένει έπρεπε να παρουσιάσει την στρατηγική κίνηση του έλληνα υπουργού Εξωτερικών ως πρόκληση.
Οι τουρκικές επιδιώξεις
Από τις 7 Αυγούστου η κατάσταση κλιμακώνεται συνεχώς και αυτό πυροδοτείται και από το ρόλο της Γαλλίας, που υποστηρίζει άνευ όρων την Αθήνα αναγκάζοντας πολλές χώρες της ΕΕ να πάρουν θέση. Πρόσφατα ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας κατέβαλε προσπάθειες ώστε να αποδυναμώσει επαπειλούμενες ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Προηγουμένως είχε προκαλέσει την οργή της Τουρκίας εκφράζοντας την αλληλεγγύη του στις θέσεις της Ελλάδας. Ακόμη και ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ και σε συνεννόηση με το Βερολίνο είχε μεσολαβήσει σε Αθήνα και Άγκυρα. Μια σπάνια απόδειξη κλασικής διπλωματίας, που ωστόσο δεν απέδωσε.
Πίσω από τη διμερή σύγκρουση κρύβεται προφανώς ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Το ζητούμενο για την Τουρκία δεν είναι μόνο οι συνοριακές διαφορές και τα ενεργειακά αποθέματα, η εκμετάλλευση των οποίων μάλλον δεν συμφέρει καν οικονομικά. Το σημαντικότερο θέμα στην Άγκυρα είναι ο εκσυγχρονισμός και η επαναδιαπραγμάτευση της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ και οι διευκολύνσεις στη χορήγηση βίζας. Αμφότερα είναι θέματα μείζονος σημασίας για την τουρκική οικονομία, τα οποία έχουν παγώσει μετά τις πολυάριθμες συγκρούσεις μεταξύ Άγκυρας και ΕΕ».