ΖΗΤΑΜΕ ΠΑΛΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ
Σήμερα, ψάχνοντας στο αρχείο του σάιτ ένα παλιό κείμενο, είδαμε να έχει προστεθεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ παράγραφος,την οποία ουδέποτε γράψαμε εμείς. Το περιεχόμενό της άκρως αποπροσανατολιστικό και ξένο με το υπόλοιπο σώμα. Φρίξαμε.
΄Οπως ανακοινώσαμε εδώ και καιρό (υπάρχει μόνιμη ανακοίνωση στο ΑΡΧΕΙΟ), οι βάρβαροι, κυρίως Ναζί και ακροδεξιοί,που εισέβαλαν κάμποσες φορές παλιότερα στο σάιτ, μας έκαναν μεγάλες ζημιές. Πρόσθεσαν παραγράφους, αλλοίωσαν νοήματα, διέγραψαν κομμάτια ολόκληρα, αλλά και σύνταξη και ορθογραφία τροποποίησαν. Τέτοιος χαμός. Κι ας μη μιλήσουμε για τα κείμενα που εξαφάνισαν (άγνωστος αριθμός) και που φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να τα βρούμε, αφού δεν είχαν αρχειοθετηθεί ασφαλώς τότε.
Ζητάμε συγγνώμη. Και γίνεται κατανοητό πως είναι αδύνατο να γίνουν διορθώσεις σε τέτοιας έκτασης ύλη. Χρειάζεται πολύς χρόνος και φυσικά πολλά και “ειδικά” χέρια να το κάνουν. Πού να βρεθούν!
______________________________________
- H Καταιγίδα δράσεων για τα 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τη Μάχη των Θερμοπυλών
Με εντυπωσιακά αντανακλαστικά –δεδομένου του μικρού χρόνου προετοιμασίας- το υπουργείο Πολιτισμού και το Ιδρυμα Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη ανακοίνωσαν δεκάδες σημαντικές, διεθνούς απεύθυνσης, δράσεις για την επέτειο από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τη Μάχη των Θερμοπυλών.
*****
Δε λέμε,να τιμάμε τις επετείους. Η ιστορική, η συλλογική μνήμη είναι απαραίτητη. Αρκεί να μη γίνονται αφορμή εθνικιστικού ντελίριου. ΄Οπως είναι το σύνηθες. Και όχι μόνο στην Ελλάδα.
Η…εθνοσωτήριος κυβέρνηση του Υιού ,μάλιστα, πρωτοστατεί σε τέτοιες εκδηλώσεις. Επανάσταση του 21, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, ό,τι εξιτάρει τους “νοικοκυραίους” από την Ιστορία ,κυρίως με την ανάδειξη του “μεγαλείου της φυλής”, γίνεται αντικείμενο λατρείας και συνεχών επετειακών πανηγυριών από τις Δεξιές κυβερνήσεις, των οποίων ο πυρήνας τους, ως γνωστό, είναι …στρατόκαυλος.
Αυτές οι ιστορικές μνήμες ,λοιπόν, θα είχαν αξία και ωφελιμότητα,αν δεν είχαν,όπως η παραπάνω στόχο τον εθνικιστικό παροξυσμό και την καλλιέργεια σοβινιστικής συνείδησης, αλλά αν ήταν παράθεση ,εξιστόρηση σημαντικών ιστορικών γεγονότων,που επηρέασαν την πορεία της ανθρωπότητας θετικά και αρνητικά.
Αυτό όμως αποκλείει τη μονομερή παρουσίαση των γεγονότων αυτών και κυρίως των αιτιών και των αποτελεσμάτων τους. Αλλιώς, είναι στείρες και επικίνδυνες, όπως είπαμε,μυθιστορίες,που στρεβλώνουν και τα γεγονότα αλλά και τις συνειδήσεις, όσων δεν έχουν τη δυνατότητα ή δε θέλουν να ακούσουν τη φωνή της πραγματικής,της αστράτευτης και μη σοβινιστικής ιστορίας.
Αν,επομένως, μας είχαν κι εμάς καλέσει να μιλήσουμε με την ιδιότητα του ιστορικού σε αυτές τις εκδηλώσεις για την… κατατρόπωση των Περσών στις δύο παραπάνω συγκρούσεις, εκτός των άλλων θα υπενθυμίζαμε στους ακροατές να προβληματιστούν και να αποδεχτούν και την εξής ιστορική παράμετρο,όπως την είχαμε εκθέσει παλιότερα εδώ σε κείμενό μας στις 16-9-2010 “με αφορμή τις (κιτς)επετειακές εκδηλώσεις του δήμου Μαραθώνα για τα 2.500 χρόνια από την ομώνυμη μάχη και τα πολυάριθμα αφιερώματα σ΄αυτή των ΜΜΕ”
Βάζουμε τα παρακάτω αποσπάσματα:
…Συγκεκριμένα ,ως μαθητές Γυμνασίου,εμπεδώνουμε για πολλοστή φορά πως η αρχαία Ελλάδα έχει ανώτερο πολιτισμό από τη χώρα των Περσών και των Μήδων (και όχι μόνο).Κι αυτό το συμπέρασμα οι προειρηθέντες ιστορικοί (όσο και ο αντιγραφέας τους δημοσιογράφος) το συνάγουν από την παράθεση των παρακάτω ατεκμηρίωτων απόψεων :Το κράτος των Περσών δεν ήταν παρά “..ένα ενιαίο μόρφωμα τόσο από πολιτικής όσο και από διοικητικής απόψεως”. Και στη λεζάντα της φωτογραφίας διαβάζουμε πως “Ο Δαρείος ηγείτο ενός πολυεθνικού κράτους…”. ΄Ομως, “από την άλλη ,η ελληνική Μεσόγειος συγκροτείται από ένα πυκνό δίκτυο πόλεων …Στο κέντρο αυτού του δικτύου βρισκόταν η Σπάρτη και η Αθήνα…ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” (τα κεφαλαία δικά μας). Αυτά τα χιλιοειπωμένα επαναλαμβάνει κι εδώ ο δημοσιογράφος.
Εν ολίγοις: Το απέραντο κράτος των Περσών ήταν ένα…μπάχαλο (μόρφωμα!) με δυνάστη βασιλιά και πολιτισμό μάλλον ανύπαρκτο (δεν το αναφέρει ,αλλά το υπονοεί),ενώ η ελληνική Μεσόγειος είναι “τεφαρίκι πράμα σε όλα: Πυκνό δίκτυο πόλεων (όχι “ μπάτε χίλιοι αλέστε”),και τεράστιος πολιτισμός. Από τη μια μεριά πολεμούν ΠΟΛΙΤΕΣ και από την άλλη ΟΧΛΟΣ και λοιπά και λοιπά,που τα είδαμε και τα …χειροκροτήσαμε στη γνωστή κινηματογραφική υπερπαραγωγή THIS IS SPARTA.
Περιγράφει επίσης τη μάχη,όπως ακριβώς την περιγράφουν ο Ηρόδοτος και ο Παπαρρηγόπουλος ,όπου από τη μια μεριά πολεμούν οι χιλιάδες Πέρσες (μπορεί και 500.000 αναφέρουν κάποιοι !) και από την άλλη, κάτι σκόρπιοι, μετρημένοι στα δάχτυλα ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ανδρείοι και ελαυνόμενοι από υψηλά ιδανικά . Αυτοί οι δύο διαφορετικοί κόσμοι, οι…Βάρβαροι από δω και οι… ΄Ελληνες απο κει, συμπλέκονται και φυσικά οι …πρόγονοί μας τους “κάνουν με τα κρεμμυδάκια”.΄Ετσι σώθηκε ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ απ΄την επικράτηση της ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ και μπόρεσε ο κόσμος να πάει μπροστά,γιατί, αν επικρατούσαν οι Πέρσες,όπως έλεγε κάποιος αστείος σε τηλεοπτική εκπομπή, σήμερα εδώ θα είχαμε…Ισλάμ.Μάλιστα.
…Οι ΠΟΛΙΤΕΣ της Αθήνας,δεν είναι καθόλου πολίτες,όπως τους ξέρουμε μερικά χρόνια αργότερα.Είναι χωρισμένοι σε τάξεις-φατρίες,οι αριστοκράτες καταπιέζουν αφόρητα τους πολυπληθείς ακτήμονες και αυτό που λένε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ακόμα δεν έχει πάρει τη μορφή του πολιτεύματος του Περικλή.Αντίθετα,οι Πέρσες μπορεί να είχαν βασιλιά,αλλά υπήρχε οργανωμένο πολίτευμα-κράτος από βάθος χρόνου και ως τέτοιο θα πρέπει να διέθετε έναν καλά οργανωμένο και πειθαρχημένο στρατό,όπως δείχνουν οι κατακτήσεις τους.
…Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΗΤΑΝ ΕΦΑΜΙΛΛΟΣ,ΑΝ ΟΧΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.Η “πανσπερμία” των λαών ,που ζούσε στο ίδιο οργανωμένο βασίλειο-πατρίδα, με τις κουλτούρες και τον πολιτισμικό πλούτο ενός εκάστου (πολυπολιτισμικότητα) αποτελούσε δεξαμενή και την καλύτερη εγγύηση ειρηνικής συνύπαρξης πολιτισμών, που αλληλοεπηρεάζονταν και εξελίσσονταν με νέα μορφή και ποιότητα. Στην Ελλάδα αυτή η πολυτέλεια δεν υπήρχε,ούτε στον πολιτισμό ούτε στα πολιτεύματα. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το Θουκυδίδη να κομπάζει πως “(Ημείς) χρώμεθα πολιτεία ου ζηλούση τους των πέλας νόμους”.Αν μιλάμε στην αρχαία Ελλάδα για πολιτισμό και Δημοκρατία, αναφερόμαστε στην Αθήνα και αυτό, βέβαια, είναι και λάθος και ιστορικά ανυπόστατο.Το πολίτευμα της Αθήνας,έστω και αν φαινομενικά ήταν άμεση Δημοκρατία, στην ουσία δεν είχε και μεγάλη σχέση με αυτή. Στην εκκλησία του Δήμου εκείνοι που αποφάσιζαν ήταν οι “δημαγωγοί” και ο λαός-όχλος απλά επικύρωνε τις προειλημμένες αποφάσεις,έχοντας την ψευδαίσθηση πως αποφασίζει εκείνος.
Και το σημαντικότερο:Ο πολιτισμός των Αθηναίων ήταν κυρίως θρησκευτικός σε όλους τους τομείς και τις περισσότερες φορές αντέφασκε προς την έννοια πολιτισμός, διότι και μόνο τα παρακάτω…ανδραγαθήματα του αθηναϊκού πολιτισμού, τον στέλνουν κατευθείαν στα τάρταρα: Η ανέγερση του Παρθενώνα και των άλλων μνημείων, πραγματοποιήθηκε με τα λεφτά -“αίμα” των συμμάχων και με την εργασία δούλων-αντικειμένων για χρήση. Η φιλοσοφία, ειδικά η πλατωνική, εμπεριείχε τα σπέρματα του κατοπινού ναζισμού. Η ποίηση εν πολλοίς ήταν κατευθυνόμενη από την εξουσία και το ιερατείο και εξαγοραζόμενη, για να αναδεικνύει συγκεκριμένες αξίες του αθηναϊκού πολιτειακού και πολιτισμικού μοντέλου (και να μείνουμε μόνο σε αυτά). Τέλος, οι φυσικές επιστήμες ελάχιστα καλλιεργήθηκαν στην Αθήνα. Οι ξένες πόλεις,ειδικά η Ιωνία (υπό περσική επικυριαρχία) είχαν τα σκήπτρα.
Αυτό το μοντέλο του αθηναϊκού πολιτισμού, λίγα χρόνια αργότερα, γέννησε το χριστιανισμό του ελληνομαθούς Παύλου και της ελληνογραμμένης Κ.Διαθήκης.΄Ενας χριστιανισμός που κράτησε από την ιδεολογία και το πολιτισμό της Αθήνας, όσα εξυπηρετούσαν τη νέα θρησκεία και πολέμησε με λύσσα, όσα την αντιμάχονταν.Και ας μην ξεχνάμε πως ο χριστιανισμός των μοναστηριών ήταν εκείνος που διέσωσε επιλεκτικά τα αρχαία συγγράμματα (ιστορία,φιλοσοφία,ποίηση) των “χριστιανιζόντων” συγγραφέων και κατεύκαυσε τα λοιπά (“αιρετικών” ιστορικών,ποιητών,σοφιστών).
…Οι Πέρσες,όπως και όλοι οι Ανατολικοί λαοί (Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Φοίνικές κ.α), θεράπευσαν επιτυχώς ΟΛΕΣ τις μορφές του πολιτισμού,έστω και αν έχουν απολεστεί οι πληροφορίες, για να σχηματίσουμε σαφή αντίληψη για το σύνολό του. Εκεί ,όμως, που υπερτερούσαν καταλυτικά έναντι των Ελλήνων, είναι το γεγονός πως ο πολιτισμός των Περσών δεν ήταν ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ-ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΣ. Στην ουσία οι Πέρσες ήταν άθρησκοι (ΖΩΡΟΑΣΤΡΕΣ). Εύκολα ύστερα απ΄αυτό,μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο υψιπετής μπορεί να αναδειχτεί ένας πολιτισμός χωρίς θρησκευτικά βαρίδια, όπως ήταν ο ελληνικός.
Περαίνοντας: Αν επικρατούσαν οι Πέρσες σε εκείνη την “ιστορική” μάχη του Μαραθώνα (δεν ήταν πάντως αυτή η μάχη η κορυφαία). Πολύ πιο σημαντική,αλλά για άλλους λόγους, υπήρξε αργότερα η μάχη στις Πλαταιές των ενωμένων Ελλήνων), αν μη τι άλλο,η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος ίσως θα είχαν απαλλαγεί από τον Εβραιοχριστιανισμό, που οδήγησε την Ευρώπη στο Μεσαίωνα και μέχρι σήμερα καθοδηγεί μεγάλη πληθυσμιακή μερίδα στο σκοταδισμό και τη συντήρηση.
Βέβαια,η Ιστορία πορεύεται με νόμους γι αυτό δύσκολα και παρακεκινδυνευμένα μπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημα “αν δε γινόταν αυτό,τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;”. Η απάντηση (όποιας μορφής) θα είναι πρόβλεψη, εικασία, προφητεία,όχι Ιστορία.
2. Δεύτερη η Ελλάδα σε αμυντικές δαπάνες
“Η Ελλάδα αποτελεί τη μία από τις μόλις πέντε (από τις 28) χώρες που ξεπερνούν το 2% των ετήσιων δαπανών για την άμυνα, που είναι και η βασική κατεύθυνση που δίνει το ΝΑΤΟ προς τα μέλη του. Υψηλότερες δαπάνες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, έχουν μόνο οι ΗΠΑ με 3,61%. Ακολουθούν η Ελλάδα με 2,38%, το Ηνωμένο Βασίλειο με 2,21%, η Εσθονία με 2,16% και η Πολωνία με 2%.
Σύμφωνα με την Καθημερινή, από τα στοιχεία που παρέχονται προκύπτει ότι οι αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα ακολούθησαν γεωμετρικά καθοδική πορεία από το 2009 έως το 2014 (από 7,31 δισ. ευρώ το 2009 σε 3,93 δισ. το 2014), όμως υπήρξε και παράλληλη πτώση του ΑΕΠ. Για το 2015 και το 2016 φαίνεται ελαφρά αύξηση, η οποία μπορεί να ερμηνευθεί και ως σταθεροποίηση, στα περίπου 4,15 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές. Η ελαφρώς ανοδική πορεία την τελευταία διετία φαίνεται και από τα ποσοστά ετήσιας μείωσης των αμυντικών δαπανών”.
β. Εξοπλισμοί: Τα επόμενα βήματα – Η Ελλάδα «θωρακίζεται» έναντι της Τουρκίας
Οι κινήσεις μάλιστα γίνονται άμεσα, με νέα να αναμένονται πιθανότατα πριν αλλάξει ο χρόνος.
Η Ελλάδα «θωρακίζεται» έναντι της κλιμακούμενης τουρκικής προκλητικότητας, ενισχύοντας την αποτρεπτική της ικανότητα και το ετοιμοπόλεμο των δυνάμεών της, στον απόηχο και της υπερψήφισης από τη Βουλή του νομοσχεδίου για την αναβάθμιση των μαχητικών F-16 και Mirage. Οι κινήσεις μάλιστα γίνονται άμεσα, με νέα να αναμένονται πιθανότατα πριν αλλάξει ο χρόνος. Σημειώνεται ότι μόνο τη Δευτέρα σημειώθηκαν 27 παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά και μια εικονική αερομαχία.
Όπως είχε τονίσει εξάλλου ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ετοιμάζονται να πάνε στον πόλεμο, αλλά να διασφαλίσουν την ειρήνη.
***
Αν κάνεις μια δημοσκόπηση με ερώτημα ποιος ευθύνεται για τα εξωφρενικά ποσά που ξοδεύονται για εξοπλισμούς από μια φτωχή χώρα,όπως είναι η Ελλάδα,η απάντηση,αν πέσεις πάνω σε περισσότερους χαχόλους,εθνικιστές, και θερμοκέφαλους θα είναι οι…κωλόΤουρκοι. Αν από την άλλη πέσεις σε περισσότερους πολίτες, νουνεχείς και “διαβασμένους”,θα σου πουν πως φυσικά υπεύθυνη είναι η άθλια κομματική πολιτική στον τόπο εδώ και πολλές δεκαετίες,που χρησιμοποιεί ως μπαμπούλα των εξ Ανατολών κίνδυνο για να κάνει ήσυχα και αποτελεσματικά τις λογής βρομοδουλειές της.
Τα λέμε συνεχώς εδώ. Δε φταίνε μόνο οι απέναντι. Χρησιμοποιούν κι εκείνοι τον ίδιο μπαμπούλα, τους …ΚωλοΓκιαούρηδες, για να κάνουν τις δικές τους απάτες.
΄Ετσι εξηγείται γιατί τόσα χρόνια,σχεδόν 100, ούτε οι δύο εχθροί αναμετρήθηκαν ποτέ σε πεδία μαχών, αλλά ούτε αποφάσισαν να πάνε τις όποιες διαφορές τους στο Διεθνές Δικαστήριο που θα αποφάσιζε τα “δέοντα” με μόνιμες και οριστικές λύσεις στα προβλήματα των δύο χωρών. Για τις δεξιές μάλιστα κυβερνήσεις είναι κόκινο πανί η Χάγη. Ούτε να δουν, ούτε να ακούσουν. Γιατί, αν βρεθούν οι λύσεις, από πού θα προκύψουν οι τεράστιες δικές τους μίζες (ανέκαθεν), μπροστά στις οποίες, εκείνες του ..΄Ακη του όμορφου, είναι απλώς ψιχία.
Δεύτερη η Ελλάδα μετά την Αμερική! Θεέ και Κύριε! Το 2,3 του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες. Δηλαδή ,κάπου 7 δισ. το χρόνο με αυξομειώσεις κάθε φορά, ανάλογα το ΑΕΠ.
Δείτε τώρα τα στοιχεία γα το χρέος της Ελλάδας που δίνει Η ΕΛΣΤΑΤ,κάντε τους υπολογισμούς και βγάλτε τα εύκολα συμπεράσματα για το πόσο γρήγορα και άνετα θα είχαμε ξεμπερδέψει με αυτό τον βραχνά του χρέους, αν τα λεφτά δεν πήγαινα στα “όπλα”,αλλά στην εξόφλησή του: “Στα 334,988 δισ. ευρώ αυξήθηκε το δημόσιο χρέος της χώρας στο τέλος του 3ου τριμήνου του 2018, ξεπερνώντας κατά 21,493 δισ. ευρώ το 3ο τρίμηνο του 2017 και κατά 11,610 δισ. ευρώ το 2ο τρίμηνο του 2018, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) “.
Και όχι μόνο. Μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, σχολεία, νοσοκομεία, δημόσια έργα, έτσι και τα 7 δισ. το χρόνο πήγαιναν σ΄αυτά, θα είχε πάει στα ουράνια η ανάπτυξη του τόπου. Τέτοια διαφορά.
Δε θέλει το κομματικό αληταριό λύση. Αλλά,και οι ΄Ελληνες πολίτες, εκείνο το 40% που δεν ψηφίζει,τουλάχιστον,γιατί δεν κάνουν σημαία αυτό το κορυφαίο ζήτημα τω υπέρογκων δαπανών της χώρας για την άμυνα;
΄Ενας νέος πολιτικός σχηματισμός χρειάζεται στη χώρα με κυρίαρχα θέματα στο πολιτικό του πρόγραμμα αυτά τα δύο: 1. Αλλαγή του εκλογικού συστήματος και των εκλογικών νόμων και 2. Προσφυγή στη διεθνές δικαστήριο της Χάγης για οριστική λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών.
Αν μια τέτοια πολιτική κίνηση κατάφερνε ποτέ να γίνει κυβέρνηση στην Ελλάδα,θα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα χώρα. Πρώτα με πραγματικά δημοκρατική κυβέρνηση,όπου θα κυβερνούσε η πραγματική πλειοψηφία και ύστερα με πλούτο που θα διετίθετο σε κοινωνικό έργο, και όχι στις τσέπες των επιτήδειων. Απλά καθαρά,ξάστερα.
3. Ο Διονύσης Σαββόπουλος σε συνέντευξη στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Αποτύπωμα».
…Μίλησε -μεταξύ άλλων- για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και για το όραμα που έχει για την Ελλάδα του σήμερα.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο Διονύσης Σαββόπουλος είπε «ελπίζω να έχουμε μια ώριμη αντιπολίτευση», ενώ για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, είπε ότι στηρίζει τις ελπίδες του σε αυτόν γιατί εκτός από την όρεξή του, έχει επιπλέον καλύτερη μόρφωση (από τον Τσίπρα), ντύνεται καλύτερα και δεν έχει τόσες πολλές αυταπάτες στο μυαλό.
***
Ο Δ. Σαββόπουλος είναι ο γνωστός… Νιόνιος. ΄Ετσι ήταν πάντα. Και όχι μόνο σήμερα. Ποιος ακριβώς είναι για όσους δε γνωρίζουν αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενό μας για στη συνέχεια. Πριν να σχολιάσουμε,όμως, κάτι άλλο.
Στηρίζει, μας είπε, τις ελπίδες του στο φορέα της χειρότερης παθογένειας του τόπου, το νεποτισμό, γιατί είναι…μορφωμένος. Ποιος; ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Δε θυμάμαι ποιος, αλλά πάλι κάποιος ακροδεξιός σαν το Νιόνιο “επώνυμος”, είχε πει ακριβώς το ίδιο για τη Μαρέβα. Είναι μορφωμένη κυρία, επειδή μιλάει αγγλικά!
Εν τάξει. Ο Σαββόπουλος είναι αυτός που είναι και λέει αυτά που λέει. τα αμετροεπή, ασεβή, απολίτικα, ακροδεξιά, ρατσιστικά. Πάντα προσπαθούσε να είναι στην επικαιρότητα με διάφορους εξυπνακισμούς και ατάκες.
Τώρα το παίζει και ειδικός στη… μόρφωση.΄Οντας ο ίδιος αστοιχείωτος. Γνωρίζουμε πως δεν έχει κάποιον τίτλο εκπαίδευσης από εκείνους που αποκτά κανείς με κόπο και μελέτη. Είναι επομένως ο τελευταίος που θα μπορούσε να μιλάει για μόρφωση, αλλά το κάνει. Είναι ίδιο της θρασύτητας των δοκησίσοφων τέτοιες συμπεριφορές.
΄Εχουμε ξεκαθαρίσει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ,μόνο μόρφωση δεν έχει. Ως γνωστό η (δια)μόρφωση αφορά τη γνώση που σου σμιλεύει το σωστό χαρακτήρα. Και ένας τύπος σαν τον Κυριάκο ,φίλος εμπόρων ναρκωτικών και προστάτης διεφθαρμένων , μόνο μορφωμένος δεν μπορεί να είναι.
Στο χώρο της ανωτάτης εκπαίδευσης, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΝ τίτλο σπουδών από ελληνικό πανεπιστήμιο. “Πήδησε” την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και πήγε κατευθείαν στο Χάρβαρντ,στο οποίο οποίο, πως έχουμε καταγγείλει πολλές φορές εδώ, δίνει τίτλους αβέρτα,αν έχεις πατέρα…ανοιχτοχέρη.Ο υιός ,λοιπόν του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη φοίτησε και αποφοίτησε από το εν λόγω εκπαιδευτικό ίδρυμα,αφού ο γνωστός διεφθαρμένος πολιτικός πατέρας του υπήρξε από τους εύφημους χορηγούς του Χάρβαρντ.
Αυτές οι σπουδές ,όμως, είναι “πέτσινες” Και οι τίτλοι αγορασμένοι. Κι αν τολμά,ας ζητήσει από το Χάρβαρντ να διαψεύσει πως ο πατέρας του έκανε τέτοιες χορηγίες. Το ίδιο ας κάνει και ο ανιψιός του Κ.Μπακογιάννης που αποφοίτησε με τον ίδιο τρόπο από το αμερικάνικό πανεπιστήμιο.
Αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν επιδέχεται καμιά διάψευσης.
Γράφαμε λοιπόν:
ΟΣΟ ΑΛΛΟ ΠΙΑ “ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ” ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ; (13/7/2017)
“Μαγεία στο Καλλιμάρμαρο -60.000 κόσμου στον Σαββόπουλο για το «Ολοι μαζί μπορούμε»
…Ο Νιόνιος είναι βίος και πολιτεία. Μια ορίτζιναλ ελληνική “σουπιά”, που ξέρει πολύ καλά ποια ώρα, πού και πώς θα “αμολήσει μελάνι”, για να κρύψει την αληθινή του μούρη. Παλαιόθεν (προ αμνημονεύτων χρόνων), εγκατέλειψε την…πολυαγαπημένη του (όπως την αποκαλεί ) συμπρωτεύουσα και κατέβηκε εις τας Αθήνας, με μια κιθάρα και ένα δισάκι στον ώμο, ως Χίπις της εποχής , επειδή ακριβώς ήξερε πως η Αθήνα εκείνα τα χρόνια είχε « πολύ ψωμί».
…Για συναπτά έτη, λοιπόν, έπαιξε ένα καλό θέατρο με την μουτσούνα αναρχικού-ακροαριστερού που μόστραρε, όπως και πολλοί άλλοι στο καλλιτεχνικό συνάφι. (Π.χ ο Τζιμάκος ο Πανούσης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.α). Τούτη η μάσκα έγινε όντως ένα αβανταδόρικο και κερδοφόρο εξάρτημα όλων αυτών. Το ίδιο και με άλλους συναδέλφους τους, όπως η Φαραντούρη ,η Δημητριάδη και δεκάδες άλλοι, που τούτοι χτίσανε αριστερό προφίλ. Και οι δυο αυτές “στολές”, πάντως, αποδείχτηκαν αποδοτικό στολίδι στο παλκοσένικο, κυρίως στο οικονομικό και τη δόξα.
…Η καλλιτεχνική πορεία του ανδρός Διονύση ή Νιόνου Σαββόπουλου δε θα μας απασχολήσει εδώ, πρώτα γιατί δεν είμαστε εδικοί περί την τέχνη και ύστερα γιατί «περί ορέξεως ουδείς λόγος». (Και η μουσική είναι πρωτίστως όρεξη, τί σου αρέσει ,αλλά και τι σου πάει). Μας ενδιαφέρει εδώ η (κατάπτυστη) «πολιτική» πορεία του ίδιου ανδρός, η οποία υπήρξε πέρα από εκτρωματική, σφόδρα υποκριτική, παλιανθωπίστικη και όχι απλώς απολίτικη, αλλά ώρες- ώρες, φασιστική.
Τοιούτος είναι και τάδε έφη ο πάλαι ποτέ αναρχικός, ακροαριστερός, ψαγμένος, λαλημένος, Ορθοδοξο- Ελληνάρας Σαββόπουλος. Και όλα τούτα για τον παρά και τη δόξα φυσικά. Κι αυτόν, κυρίως , πήγε να θαυμάσει και να χειροκροτήσει ο εσμός των Νεο-Ελλήνων, που έσπευσε χτες ομοθυμαδόν να τιμήσει την «αρχισουπιά», τον ΄Ελληνάρα με τα όλα του, Νιόνιο ή Διονύση Σαββόπουλο. («Μέσα σε όλα ο κιαρατάς», που έλεγε ο Χαλκιδαίος, τζαναμπέτης Γιάννης Σκαρίμπας για τον… περί ου ο λόγος).
Δοξάστε τους!
4. Χρυσή Αυγή: Ο μαύρος χάρτης της ρατσιστικής βίας
Τρεις φασίστες χτυπούν τον 18άχρονο Χρήστο στην Πάτρα το 2013 (Τόμεκ Γιοβάνης)
Ένα λεύκωμα στο οποίο αποτυπώνεται με σκίτσα το εφιαλτικό χρονικό της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Τόπος.
«Σίγουρα την επόμενη μέρα που δεν μπήκαν οι φασίστες στη Βουλή μέσα στο σκοτάδι είδαμε μια αχτίδα. Ότι κάτι έρχεται, όχι για μένα αλλά για όλα τα παιδιά που είναι εκεί έξω. Ότι σε όλα αυτά τα παιδιά που με φωνάζουν “μάνα” έχω κάτι να τους αφήσω, να τους αφήσουμε. Ότι να, κάτι καταφέραμε κι ότι αύριο θα καταδικαστούν». Αυτά τα λόγια της Μάγδας Φύσσα ξεχωρίζουν στις πρώτες σελίδες του λευκώματος «Βάλ’ τους Χ – Ο μαύρος χάρτης της ρατσιστικής βίας» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τόπος. Ένα λεύκωμα που αποτυπώνει με σκίτσα το εφιαλτικό ρεπερτόριο δράσης στους δρόμους και φτάνει μέχρι τις πρόσφατες απολογίες στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Το Documento μίλησε με μέλη της οργάνωσης HumanRights360 και του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ για την ιδέα πίσω από αυτή την καμπάνια, αλλά και με σκιτσογράφους που κατέγραψαν τις εκφράσεις, τα συναισθήματα και τη γλώσσα του σώματος των πρωταγωνιστών.
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος στο δικαστήριο (Γιώργος Μικάλεφ)
Οι κοινωνίες να θυμούνται και τη μαύρη ιστορία τους
Ελένη Τάκου (Αναπληρώτρια διευθύντρια HumanRights360)
Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου (Project manager στο Ιδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ)
Η ιδέα γεννήθηκε πριν από δύο χρόνια περίπου: παρακολουθώντας από κοντά τη δίκη της Χρυσής Αυγής παλεύαμε με το γεγονός ότι αυτή η ομολογουμένως ντροπιαστική ιστορία που αναδεικνυόταν μέσα στη δικαστική αίθουσα δεν είχε γίνει κτήμα της κοινωνίας. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα μιας καμπάνιας «στον δρόμο», εκεί όπου συνέβησαν και τα δεκάδες ρατσιστικά εγκλήματα της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Τοποθετήσαμε στα σημεία των επιθέσεων αυτοκόλλητα με κωδικούς QR μέσω των οποίων ο καθένας μπορεί να «πλοηγηθεί» με το κινητό του στον μαύρο χάρτη της ρατσιστικής βίας. Αφού εντοπίσαμε μέσα από τεκμηριωμένες καταγραφές τα πιο σοβαρά περιστατικά, ζητήσαμε από Ελληνες δημιουργούς οπτικής εικόνας να τα αποτυπώσουν – ο καθένας με τη δική του προσωπική ματιά. Στη συνέχεια τοποθετήσαμε κάθε επίθεση, με την αντίστοιχη εικόνα και περιγραφή, στον χάρτη της Ελλάδας και την ανεβάσαμε στον ιστότοπο valtousx.gr. Με ένα κλικ πάνω στα σημεία του χάρτη ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται ότι κάθε τοπωνύμιο είναι ένας τόπος αιματηρής επίθεσης – συχνά ατιμώρητης. Τέλος, ζητήσαμε από ξένους και Ελληνες εικαστικούς καλλιτέχνες να σκιτσάρουν τα βασικά πρόσωπα στη δίκη της Χρυσής Αυγής, δίνοντας έτσι ένα συναρπαστικό οπτικό υλικό από μια δίκη που μοιάζει αθέατη για τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ.
Οι κοινωνίες πρέπει να θυμούνται την ιστορία τους, ακόμη και τη μαύρη, διότι μέσα από την ενθύμηση αποφεύγουν την επανάληψη.
Η απολογία του Αριστοτέλη Χρυσαφίτη – (John Antono)
Θρασυδειλία από τα «στρατιωτάκια» μέχρι την ηγεσία
John Antono (Σκιτσογράφος)
Δύο είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του φασισμού στην προσπάθειά του για επικράτηση: η λήθη και ο φόβος. Λήθη για τα παλιά και τα νεότερα εγκλήματά του. Φόβος ότι αν αντισταθείς στην επέλασή του μπορεί να βρεθείς κι εσύ στο στόχαστρο της δολοφονικής του παράκρουσης. Απέναντι στη λήθη και στον φόβο, κάμποσοι/ες σκιτσογράφοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό βρεθήκαμε στις δικαστικές αίθουσες για να καταγράψουμε με τα μολύβια, τα μαρκαδοράκια και τα πινέλα μας το κλίμα της δίκης της Χρυσής Αυγής στη φάση των απολογιών. Η εμπειρία ήταν συγκλονιστική και δεν αποτυπώνεται πλήρως σε λίγες γραμμές. Τι να πρωτοπεί άλλωστε κάποιος γι’ αυτή την ιστορική δίκη όπου για πρώτη φορά, δεκαετίες μετά τις δίκες της Νυρεμβέργης, εξετάστηκε εξονυχιστικά η πολυετής εγκληματική δράση μιας ναζιστικής οργάνωσης; Στην εξαιρετική έκδοση «Βάλ’ τους Χ», εκτός από την εικονοποίηση εκατό περιστατικών ρατσιστικής βίας, υπάρχει και παράρτημα με σημειώσεις και σκίτσα από τις δικασίμους. Από μεριάς μου προσπάθησα να καταγράψω στιγμιότυπα που μου κίνησαν περισσότερο το ενδιαφέρον: τις ατάκες και τη γλώσσα του σώματος των απολογουμένων, τις εκφράσεις των δικαστών της έδρας, τη νευρική αμηχανία των δικηγόρων της υπεράσπισης. Αλλά και τη συγκινητική παρουσία του πατέρα του Σαχζάτ Λουκμάν, που τη μέρα της απολογίας του Ρουπακιά καθόταν σε κοντινή απόσταση με τον πατέρα του Παύλου Φύσσα. Τι κρατάω από τις μέρες εκείνες;
Πρώτον, τον αυτοεξευτελισμό, τη θρασυδειλία και τα παιδαριώδη ψέματα της συντριπτικής πλειονότητας των κατηγορουμένων, από τα απλά «στρατιωτάκια» μέχρι την ηγεσία. Ολων αυτών που, γκεμπελιστί, «θα επέστρεφαν και θα έτρεμε η γη». Δεύτερον –ειδικά σήμερα που η χρυσαυγίτικη ατζέντα εφαρμόζεται απαρέγκλιτα από την κυβερνητική πολιτική, την επίγνωση ότι ο φασισμός δεν φοράει μόνο σβάστικα αλλά ενίοτε ενδύεται τον μανδύα του «αγανακτισμένου» προς το κάθε λογής διαφορετικό και γιγαντώνεται από τη δική μας αδιαφορία. Πάνω απ’ όλα όμως, τη μεγαλειώδη μορφή της Μάγδας Φύσσα. Παρευρισκόταν επί τεσσεράμισι χρόνια σε όλες τις δικασίμους, έτοιμη να υπερασπιστεί όχι μόνο τη μνήμη του δολοφονημένου παιδιού της αλλά και όλα τα παιδιά που θέλουν να ζουν σε μια κοινωνία χωρίς ρατσιστικό και εθνικιστικό μίσος. Σέβομαι απεριόριστα αυτήν τη γυναίκα, που αποπνέει κάτι από αρχαιοελληνική τραγωδία και εκφράζει την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης. Απέναντι στη λήθη και στον φόβο, λοιπόν, ας αντιπαρατάξουμε τη μνήμη και την αλληλεγγύη. Τον λόγο, τα σκίτσα, τα τραγούδια μας, τη γενικότερη στάση ζωής μας. Σιγά μην ξεχάσουμε. Σιγά μη φοβηθούμε.
Του Πορτογάλου Vasco Gargalo.
Ο ρατσιστικός μανδύας της κανονικότητας
Τόμεκ Γιοβάνης (Σκιτσογράφος)
Όταν ήμουν εφτά χρόνων στην Πολωνία, η θεία μου, η οποία είχε επισκεφτεί το Αουσβιτς, μου έφερε ένα μίνι λεύκωμα με φωτογραφίες και μου εξήγησε τι ακριβώς γινόταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Από τότε δεν δέχομαι ότι κάποιος μπορεί να ασπάζεται τέτοιες ιδέες και να τις υποστηρίζει.
Πριν από μερικά χρόνια περπατώντας με τη σύζυγό μου στο κέντρο της Αθήνας συναντήσαμε τυχαία μια συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής μπροστά στη Μητρόπολη. Εκεί είδαμε μια εικόνα της Ελλάδας βγαλμένη από το πιο σκοτεινό της παρελθόν. Ναζί καλυμμένοι με πατριωτικούς μανδύες, άνθρωποι με κενό βλέμμα και γεμάτοι μίσος έσπερναν τον τρόμο. Οι σκέψεις μου ποτέ δεν περιορίζονταν στους αρχηγούς της οργάνωσης και τους σκληροπυρηνικούς στρατιώτες, αλλά επεκτείνονταν και στον απλό κόσμο που τους στηρίζει. Κάποιοι βρήκαν στη Χρυσή Αυγή αυτό που τους αντιπροσωπεύει, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να το δικαιολογήσουν ως διαμαρτυρία στους «κλέφτες» που μας κυβερνούν, κάποιοι τους βρίσκουν «μάγκες» κ.ά. Δεν μπορώ να δεχτώ τίποτε από όλα αυτά.
Επίθεση σε πρόσφυγες δίπλα στο κέντρο φιλοξενίας του Ελαιώνα το 2018 (Τόμεκ Γιοβάνης)
Τον Μάιο του 2012 στεναχωρήθηκα και προβληματίστηκα όταν στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου ψήφισε τη Χρυσή Αυγή. Προσπαθούσα να καταλάβω τι μπορεί να έχει ένας άνθρωπος μέσα στο κεφάλι του ώστε να στηρίζει τους λάτρεις των ίδιων των σφαγέων τους. Πολύ κραυγαλέα η συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και ενδεικτική για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Γι’ αυτό δεν πετούσα από τη χαρά μου όταν η Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή στις τελευταίες εκλογές. Ναι μεν υπήρχε ικανοποίηση, αλλά από την άλλη όλος αυτός ο κόσμος (δεν ήταν και λίγος) που συμμετείχε και στήριζε επί μία δεκαετία τη δράση και τις ιδέες της Χρυσής Αυγής κάπου έπρεπε να βρει ένα «καταφύγιο». Τελικά αυτοί που υιοθέτησαν προεκλογικά εθνικιστικές κορόνες και ρατσιστικό λόγο βρήκαν στήριξη απ’ αυτήν τη μεγάλη μερίδα των «ορφανών» ψηφοφόρων και νομίζω ότι τα αποτελέσματα φαίνονται ήδη. Οι ειδήσεις δεν είναι πια ειδήσεις αλλά ένα μπαράζ από μονόπλευρα πολιτικά διαφημιστικά σποτ. Στη Βουλή ο ρατσιστικός λόγος πέφτει σαν βροχή από σημαντική μερίδα βουλευτών, ενώ συζητιούνται πλέον ανοιχτά προτάσεις για στρατόπεδα συγκέντρωσης σε ξερονήσια. Εχουμε τη μεγάλη επιστροφή της εκκλησίας στα σχολεία. Την εν λευκώ εξουσιοδότηση στην αστυνομία για την καταστολή και… και… και… Περιστατικά ρατσιστικής βίας και μίσους προς τους συνανθρώπους μας συνεχίζουμε να συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Αν τα αφήσουμε να πολλαπλασιάζονται χωρίς να αντιδρούμε, θα γίνουν απλά μια σκοτεινή καθημερινότητα.
INFO
Βάλ’ τους Χ – Ο μαύρος χάρτης της ρατσιστικής βίας
Εκδόσεις Τόπος