Το 1915 ο Einstein εισήγαγε τη Θεωρία της Σχετικότητας, προσπαθώντας να εξηγήσει στην ανθρωπότητα με πολύπλοκες πράξεις και εξισώσεις πως… ο χρόνος είναι εντελώς υποκειμενική έννοια… Οι ανθρώπινες σχέσεις όμως φαντάζουν πιο πολύπλοκες από κάθε φυσική θεωρία. Ολόκληρες βιβλιοθήκες, δε φτάνουν για να τις αποκρυπτογραφήσουν.
Καμία μαθηματική πράξη δεν είναι αρκετή ώστε να εξηγήσει γιατί εγκλωβίζεσαι σε σχέσεις που δεν σε καλύπτουν.
Για ποιο λόγο επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά τα ίδια λάθη με τεράστια επιτυχία, θεωρώντας πως έχεις όλο τον καιρό μπροστά σου για να τα διορθώσεις; Χρησιμοποιείς σαν άλλοθι τα νιάτα για να πληγωθείς και να πονέσεις.
Χαρίζεις απλόχερα πολύτιμες στιγμές σου σε ανθρώπους, ενώ οι δικές τους δε σε συμπεριλαμβάνουν. Είσαι καθηλωμένος πίσω από ένα γραφείο, ενώ από μικρός ονειρευόσουν να γυρίσεις τον κόσμο.
Διατηρείς κατά συνθήκη φιλίες και σχέσεις για να μη θυσιαστείς στο βωμό της μοναξιάς. Αφήνεις για αύριο όσα μπορείς να κάνεις σήμερα. Και την ίδια στιγμή η ζωή περνάει. Περνάει από μπροστά σου και δε στέκεται λεπτό.
Σε χαιρετάει ειρωνικά φωνάζοντας «πόσο χρόνο νομίζεις ότι έχεις;» κι εσύ την παρατηρείς από το σημείο αναφοράς σου, χωρίς να κάνεις το παραμικρό για να την αλλάξεις. Ζητάς από εκείνη κι άλλες εμπειρίες και μόλις σου δοθούν ξεκινάς πάλι από το μηδέν. Επαληθεύοντας την ίδια εξίσωση. Όλα βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση εκτός από σένα.
Κι όταν αυτά δεν έρχονται, θυμώνεις με τη ζωή που σου φέρθηκε σκληρά. Τα λάθη που έχεις κάνει μέσα στον χωροχρόνο δεν αλλάζουν. Πόσες φορές κοιτώντας πίσω παραδέχτηκες πως αν γυρνούσες για λίγο πίσω τη ζωή, θα έπραττες διαφορετικά; Πως αν σου δινόταν μία ευκαιρία ακόμα, θα έλεγες εκείνο το «σ?αγαπώ»;
Πως θα διεκδικούσες περισσότερο εκείνη τη θέση που έψαχνες καιρό; Πως δε θα άφηνες να φύγουν από κοντά σου άνθρωποι που σας έδεναν τόσα; Κανείς δε θα σου δώσει πίσω το χαμένο έδαφος. Οι ευκαιρίες που έδωσες, αλλά κι αυτές που έχασες, δεν επιστρέφουν. Το ερώτημα είναι, τι άφησαν πίσω τους.
Τι έμεινε σε σένα. Το παρελθόν πέρασε ανεπιστρεπτί κι έδωσε τη θέση του στη γνώση. Την κρατάς και πορεύεσαι. Την έχεις ως «ένα το κρατούμενο» στο μυαλό σου, και τη χρησιμοποιείς στο μέλλον. Για να πάψεις να λειτουργείς ως απλός παρατηρητής της ζωής σου. Τρέξε. Προλαβαίνεις. Δώσε τέλος σε μισοτελειωμένες καταστάσεις που σε κρατούσαν δέσμιο για χρόνια.
Βγες εκεί έξω και πραγματοποίησε όσα ονειρευόσουν και δεν τολμούσες να ξεστομίσεις. Μην περιμένεις να πέσουν οι κατάλληλες συνθήκες ως μάννα εξ ουρανού, φτιάξε τες. Κάνε εκείνο το ταξίδι που ήθελες, αλλά δεν προλάβαινες λόγω δουλειάς.
Γεφύρωσε τις σχέσεις σου με ανθρώπους που τελικά θέλεις στην καθημερινότητά σου. Δούλεψε για να ζήσεις. Μη ζεις για να δουλεύεις. Αντιμετώπισε τους φόβους σου για να νιώσεις ελεύθερος. Μη ζητάς τη ζωή, κυνήγησέ τη.
Κράτησε μέσα σου μόνο όσα σε πάνε μπροστά. Κάνε το χρόνο σύμμαχο, στη δική σου αιωνιότητα.
Γιατί αυτός είναι το νόμισμα της ζωής σου. Είναι το μοναδικό νόμισμα που έχεις και μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις πώς θα το ξοδέψεις. Στο χέρι σου είναι να μην αφήσεις άλλους ανθρώπους να το ξοδέψουν εκείνοι για σένα.
Αυτά τα… εκλαϊκευμένα επιστημονικά ή φιλοσοφικά, τάχα, άρθρα και κείμενα..βαθιού στοχασμού που κάθε τόσο ανεβάζει η τεράστια βιομηχανία παραπληροφόρης YAHOO, εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς αυτό το στόχο, που κάθε τέτοια… “σοβαρή” εμπορική επιχείρηση βάζει: Τη μαζική και εύκολη κατανάλωση των υποπροϊόντων που παράγει (“ληγμένα” καi επικίνδυνα κατά κανόνα) με σκοπό το υψηλό κέρδος.
Στη συνέχεια, “παχύσαρκοι” στο μυαλό πελάτες, ανίκανοι να ξεδιακρίνουν το.. δεξί από το ζερβί (“σκόρδο κρεμίδι), σκοτώνονται να “ψωνίζουν” από το… σουπερμάρκετ του yahoo και καταπίνουν τις πραμάτειες του, αμάσητες.(Γνώστης της διαδικτυακής πραγματικότητας μου έλεγε πως μετριούνται σε εκατοντάδες τα καθημερινά κλικ στις ιντερνετικές,λαϊκίστικες αυτές ιστοσελίδες).
Παραπάνω, πήραμε μια “γεύση” του πώς εννοούν τη σωστή πληροφόρηση-ενημέρωση του κοινού τους αυτά τα “πιράνχας” της εμπορικής δημοσιογραφίας,που έχουν ανάγει σε “επιστήμη” τη διαστρέβλωση της είδησης και την παραπληροφόρηση. Και από αυτό το έγκλημα αποκομίζουν, φυσικά, τεράστια κέρδη .
Ο “μάγειρας”-αρθρογράφος, όταν παίρνει εντολή από το αφεντικό να “χτυπήσει” (συνήθως 1-2 φορές την ημέρα), ακολουθεί την παρακάτω μέθοδο: Διαλέγει έναν πιασάρικο τίτλο θέματος. Ανακατεύει υλικά (άσχετα μεταξύ τους). Κατασκευάζει στο τέλος ένα κείμενο, αχταρμά-τουρλού . Για να του προσθέσει,μάλιστα, και την απαραίτητη επιστημονική “γεύση”, κοτσάρει και έναν…Αϊνστάιν, μια (τάχα μου) πανεπιστημιακή ανακάλυψη, μελέτη, στατιστική (συνήθως ανύπαρκτες ή αναδημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά, αλλιώς, όμως, διατυπωμένες και με τονισμένες στο περιοδικό τις επιφυλάξεις για την εγκυρότητα της δημοσίευσης). Το…μπλιαχ αυτό κατασκεύασμα είναι έτοιμο να δοθεί στη δημοσιότητα, ως …περισπούδαστο πια άρθο (διάβαζε αρλούμπα), έτοιμο να το καταναλώσει ανεπεξέργαστο ο πελάτης-αγοραστής.
Στην παραπάνω “σαχλαμάρα” του Υahoo (έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες παρόμοιες), ο “πληρωμένος κονδυλοφόρος”,λοιπόν,διδάσκει, τον αφελή καταναλωτή πως, αν βάλει στο “μίξερ” της ζωή του “λίγο απ΄όλα” (π.χ ένα κουταλάκι έρωτα, όνειρα, ταξίδια,λιγότερη δουλειά και άλλα τέτοια συναφή και γλυκανάλατα), κέρδισε τις χαρές της ζωής, ανακάλυψε τον προορισμό του σ΄ αυτό τον κόσμο και φυσικά η ευτυχία (το ζητούμενο όλων) θα είναι μπόλικη και διηνεκής.
Παραμύθια. Τίποτα απ΄αυτά που περιέχει η συνταγή του, δε θα αλλάξει τη ζωή σου. Με ημίμετρα και κουβέντες του αέρα δεν αλλάζει η ζωή . Αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι, όπως σε μάθανε, αν ακολουθείς συνεχώς την “πεπατεμένη”, αν δε φέρεις τα “πάνω, κάτω” και τα “μέσα, έξω”,αν δεν κάνεις την προσωπική σου επανάσταση ,αν δε γίνεις ένας πραγματικά διαφορετικός άνθρωπος απ΄αυτό που είσαι, όσους έρωτες κι αν συναντήσεις, όσα ταξίδια κι αν κάνεις, όσο περισσότερο κι αν τεμπελιάσεις, θα είσαι ίδιος σαν εκείνον που δεν έκανε τίποτα απ΄όσα έκανες εσύ.
Η πραγματική αλλαγή, όμως, δεν είναι μια απλή κουβέντα. Δεν κερδίζεται η “στροφή” της ζωής σου “αβρόχοις ποσί”. Χρειάζεται πολλή δουλειά. Στόχος σου ο ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ σου, που επιτυγχάνεται μόνο με την εξόντωση του ζώου που ζει μέσα σου.
Η ζωή του “φυσικού ανθρώπου” ( Ηomo-naturalis) είναι το υπέρτατο επίπεδο κατάκτησης ζωής του ατόμου. Αυτού του είδους ο άνθρωπος ,όταν καταφέρει να φτάσει εκεί, είναι ένα νέο είδος πια, sui generis. Δεν υπάρχει όμοιός του.
Κι όσο κι αν φαίνεται ανέφικτη η κατάκτηση τέτοιας ιδιότητας και ποιότητας ζωής, εν τούτοις, δεν είναι ακατόρθωτη. Δύσκολη η προσπάθεια,σίγουρα είναι. Χρειάζονται όμως σταθερή απόφαση και συνέπεια για την αλλαγή. Αλλά, πάνω απ΄όλα, απαιτείται να ενστερνιστείς μια βασική (υπέρτατη) γνώση, που διδάσκει ότι: Ολοκληρωμένος άνθρωπος είναι ΜΟΝΟ εκείνος που υπακούει στη Φύση και ρυθμίζει τη ζωή του με τους φυσικούς νόμους. Αυτός είναι ο μοναδικός, υπέρτατος κανόνας, για να αλλάξεις τη ζωή σου: Ο ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟ. Δεν υπάρχουν άλλες διδασκαλίες, εντολές, ηθικολογίες. Το “ευαγγέλιο” της πραγματικής-σωστής ζωής, το έγραψε η Φύση, ολοκληρωμένο και σε απλή γλώσσα,για να το καταλαβαίνουν ΟΛΟΙ, μορφωμένοι και αγράμματοι.
΄Οποιος αντιστρατεύεται αυτή την αρχή, τον υπέρτατο κανόνα και αναγορεύει μεσσίες, προφήτες, δασκάλους, σαμάνους σε ειδκούς και εξουσιοδοτημένους να διδάξουν κανόνες ηθικής και ορθή πορείας ζωής, έχει πάρει λάθος δρόμο. Δεν πρόκειται ποτέ να ολοκληρωθεί ως άτομο,ούτε την πολυπόθητη ευτυχία, που είναι το βασικό ζητούμενο της ζωής, πρόκειται ποτέ να κατακτήσει.
“΄Ηλθεν,είδε και απήλθε”,χωρίς ποτέ να καταλάβει για ποιο λόγο και ποιο σκοπό.
Αϊνστάιν: Το 98% αδυνατεί να βρει τη λύση! Εσείς;