Μαρινάκης: Θα χάνουν άμεσα την ιδιότητα του φοιτητή για δύο χρόνια όσοι συλλαμβάνονται για αξιόποινες πράξεις
“Τέλος, ο κ. Μαρινάκης επεσήμανε πως «Η πρώτη Κυβέρνηση που πάει να γκρεμίσει τη νοσηρότητα της βίας στα Πανεπιστήμια είναι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη»
iefimerida.gr”
Πολυτεχνειούπολη: Ανατρέπεται το αφήγημα περί επίθεσης στην ιδιοκτήτρια του κυλικείου (Video)
Ντοκουμέντο
“Η ιστορία ότι ένας «34χρονος φοιτητής» «επιτέθηκε» στην ιδιοκτήτρια κυλικείου, αρχίζει να αποδεικνύεται σκηνοθετημένη από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ καθώς η μόνη αλήθεια είναι ότι η γυναίκα που κάνει την καταγγελία είναι ιδιοκτήτρια κυλικείου στην Πολυτεχνειούπολη του ΕΜΠ και ότι ο άνθρωπος που τώρα κατηγορείται για τα μύρια όσα είναι 34 χρονών”.
Σε εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού είδαμε την αφήγηση της γυναίκας για την «επίθεση» που δέχθηκε, ενώ στο διπλανό καρέ έπαιζε το βίντεο-τεκμήριο. Για τα πρώτα λεπτά του θέματος, οι δημοσιογράφοι σχολιάζοντας το βίντεο παρατηρούν και οι ίδιοι ότι επιτιθέμενη είναι η φιγούρα στα αριστερά και αμυνόμενη η φιγούρα στα δεξιά. Όταν συνειδητοποιούν ότι η γυναίκα φαίνεται να είναι στη θέση της επιτιθέμενης, πρώτα αρχίζουν να λένε στους θεατές ότι δεν βλέπουν αυτό που βλέπουν και φαίνεται «ξεκάθαρα»(!) να δέχεται επίθεση η γυναίκα, ενώ αμέσως μετά παρεμβαίνει το κοντρόλ και κροπάρει το βίντεο ώστε να φαίνεται μόνο ότι ο 34χρονος κάνει κάτι με τα χέρια του – άγνωστο τι. Και για τη διάδοση της κωμωδίας, το κροπαρισμένο βίντεο είναι που συνοδεύει τις εμφανίσεις της ιδιοκτήτριας και στα επόμενα κανάλια που παραχωρεί συνέντευξη.
Στην πραγματικότητα ο φοιτητής σε όλο το βίντεο φαίνεται να την αποτρέπει από το να αφαιρέσει την αφίσα κάτι που εξόργυσε την ίδια, και κατόπιν σπρώχνει τον φοιτητή, βγαίνει έξω παίρνει τον κουβά με την κόλλα και τον αδειάζει.
Στη συνέχει προκύπτει ότι η ιδιοκτήτρια του κυλικείου χτύπησε τον φοιτητή και ότι ο ίδιος ήταν αμυντικός, ενώ κανένα πινέλο δε φαίνεται να την ακουμπάει όπως είπε η ίδια.
Σχολείο Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα: Απαγόρευσαν την είσοδο στον Πέτρο Δαμιανό!
εφυσν
Μια πρακτική τιμωρητικής και εκδικητικής νοοτροπίας απέναντι στη διαφορετική αντίληψη, σημειώθηκε στο Γυμνάσιο-Λύκειο του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων, το οποίο βρίσκεται στον Αυλώνα Αττικής. Ο πρώην διευθυντής του σχολείου Πέτρος Δαμιανός, επρόκειτο να μεταβεί στο σχολείο τις ημέρες αυτές προκειμένου να συμμετάσχει σε κοινό μάθημα μαθητών με φοιτητές του Μεταπτυχιακού Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, και είχε υποβάλει μια τυπική αίτηση εισόδου στους χώρους.
Στο «παρά πέντε» όμως της επίσκεψής του, η διοίκηση του Καταστήματος απέρριψε την αίτησή του, υποστηρίζοντας πως «δεν τεκμηριώνεται από τα έγγραφα η αναγκαιότητα της παρουσίας του στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική δράση». Όλα αυτά ενώ το κοινό μάθημα με μαθητές – νέους κρατούμενους και με μεταπτυχιακούς φοιτητές είναι πρόγραμμα που ξεκίνησε προ δεκαπενταετίας με πρωτοβουλία, μεταξύ άλλων, του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού. Το ζήτημα ανέδειξε ο ίδιος ο κ. Δαμιανός με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης”.
****
Δεν τα είχαν ποτέ καλά με την παιδεία οι Δεξιοί. Σε αυτούς μέσα συμπεριλαμβάνουμε και τις χούντες.΄Αλλωστε, ένα… τανκ παρκάρισμα, έχουν διαφορά. Στα άλλα…τάλε κουάλε είναι. Τερατογένεση της ίδιας Χάρυβδης.
Είναι αυτός ο λόγος που η αυτοαποκαλούμενη “φιλελεύθερη παράταξη” (ευφημισμός, μια και μόνο την ελευθερία δεν αγαπά ο Δεξιός, την μπερδεύει με την ασυδοσία και τη διαφθορά), δεν είχε ποτέ στις τάξεις της διανοούμενους. Στην Ελλάδα, ειδικά, ήταν ανέκαθεν στείρα.
Να μην πάμε πολύ πίσω. Από τη συγκρότηση της κομμουνιστικής Αριστεράς, την Αντίσταση και το Αντάρτικο ύστερα, όλη η “αφρόκρεμα” της διανόησης είχε προσχωρήσεις στις τάξεις της Αριστεράς. Ονόματα «επώνυμα» και «ανώνυμα», τρανταχτές παρουσίες και όχι στα γραφεία και τις έδρες. Στην πρώτη γραμμή, δίπλα στον ξεσηκωμένο αγρότη κι εργάτη. Αντάρτες- σύντροφοι και οι δυο στη ζωή και το θάνατο. Και έμεινε με τέτοιο κύριο γνώρισμα η προοδευτική παράταξη στην Ελλάδα για όλα τα χρόνια μετά. Μέχρι σήμερα.
Μη λέμε λόγια. Βρείτε μου ένα διανοούμενο Δεξιό. Στο ανάστημα ενός Παντελή Πουλιόπουλου, ας πούμε, ενός Νίκου Πουλαντζά, των λοιπών διανοούμενων στο Παρίσι. Ούτε με το κιάλι. Δε βρίσκεις τέτοιους στη Δεξιά της ΕΡΕ, της Χούντας, της Ν. Δημοκρατίας. Ούτε για δείγμα.
Τον…Τσάτσο, τη Δημουλά και τον Πολύδωρα λογαριάζουν και λανσάρουν για διανόηση! (Θου, Κύριε…). ΄Ενας Μάνος Χατζηδάκης, όντως διανοούμενος ,υπήρξε φιλοΚαραμανλικός, μόνο και μόνο γιατί σε εκείνους τους “δίσεκτους και οργισμένους”, ομοφοβικά (και όχι μόνο) χρόνους, ο μουσικοσυνθέτης ήθελε την ησυχία του, που όντως τού την εξασφάλισε με τη «λυκοφιλία» τους ο …φιλόμουσος Σερραίος .
Σήμερα η …μεταμορφωμένη από ΕΡΕ σε Ν.Δ Δεξιά και μάλιστα Μητσοτακική , έχει εφεύρει άλλου είδους υποκατάστατο και χαρακτηρίζει παιδεία τη φοίτηση σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια (λέγε μας “Καππαδόκες” … Κυριάκους Μητσοτάκη –Πιερρακάκη).
Μόνο που ούτε κατάλαβαν, ούτε περιμέναμε να αντιληφθούν στη Δεξιά πως διανοούμενος «γεννιέσαι δε γίνεσαι» με ακριβοπληρωμένες σπουδές . Τό ΄ χεις ή δεν το ΄χεις.
Παιδεία- Μόρφωση σημαίνει δια-μόρφωση χαρακτήρα. Άνοιγμα μυαλού για μετάγγιση του ζωογόνου αίματος των φυσικών, διαχρονικών αξιών της, όπως της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης. Κι αυτά, ούτε διδάσκονται ούτε εμφυτεύονται στην ψυχή του μαθητή στο Αμερικάνικο Κολλέγιο και του φοιτητή στα Χάρβαρντ. Γι΄ αυτό και δεν ευδοκιμούν τέτοιες αξίες στη Δεξιά. Είναι σαν να φυτεύεις «ανθό στην αμμουδιά»
΄Εχει πάρει διαζύγιο η Δεξιά με την Παιδεία- Μόρφωση. ΄Η, καλύτερα, δεν υπήρξαν ποτέ ζευγάρι. Και τη μισεί. Την κυνηγάει με κάθε τρόπο.
Είναι ο καθρέπτης που κλείνει μέσα του την τερατώδη μουτσούνα της απανθρωπιάς, της μισανθρωπίας, της έλλειψης πόνου για τον αδύνατο, τον «κολασμένο τη γης». Και τον χτυπάει με λύσσα να τον σπάσει, για να μη βλέπει το απαίσιο είδωλό της μέσα του. Αλλά, καταλήγει να γυρίσει μπούμερανγκ. Κόβει τα χέρια της, λεπίδι. Κανείς, δεν μπορεί χωρίς κόστος να παίζει «εν ου παικτοίς».
Θυμάμαι κάποια χρόνια πριν. ΄Ημουν αποσπασμένος στο μαρτυρικό σήμερα Κίεβο. Τότε, μια χαρά πόλη και πεντάμορφη.΄Εσφυζε από ζωή. Δίδασκα ελληνική Ιστορία στο ιστορικό πανεπιστήμιο του Σεφτσένκο. Σχεδόν απέναντι από τη δικιά μου αίθουσα, είχαν στήσει οι Τούρκοι τη δική τους σχολή για φοιτητές της τούρκικης γλώσσας και της Ιστορίας.
΄Ένα πρωί, πριν μπω στην αίθουσα για μάθημα, με πλησιάζει ένας τύπος με το μουσάκι του, τα μυωπικά του γυαλιά, γλυκό ύφος, στιλ διανοούμενου από χιλιόμετρα μακριά, με χαιρετάει δια χειραψίας εγκάρδια « …σε είδα χτες βράδυ», μου λέει στη διαδήλωση στη Μεϊντάν, «ήμουνα στην απέναντι σκηνή». ΄Ηταν η εποχή της «πορτοκαλί επανάστασης» και οι διαδηλωτές μέναμε όλη τη νύχτα έξω σε σκηνές, είχε ένα βρωμόκρυο, δεν άντεχες.
Να μην τα πολυλογώ, ήταν ένας από τους Τούρκους καθηγητές της σχολής. Γίναμε φίλοι . Κάτι νύχτες μέναμε στην ίδια σκηνή στην πλατεία και μάλιστα παρέα με το φίλο του διαδηλωτή, ένας Τουρκο-Κούρδος τούτος.
΄Ηταν ευκαιρία. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα κοινό μάθημα στους φοιτητές, που είχαν επιλέξει το τούρκικο ή το ελληνικό τμήμα για την προώθηση και σύσφιξη της ελληνοτουρκικής φιλίας. Στην Αθήνα κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και Ταγίπ Ερντογάν στην ΄Αγκυρα . Δεν προλάβαμε.
Πού και πώς το μάθανε στις δύο πρεσβείες (καλά, τί ρωτάω τώρα!) από εκείνες τις ημέρες δεν ξαναείδα ποτέ το φίλο μου Τούρκο καθηγητή . Τον είχαν ανακαλέσει στη χώρα του.
Εμένα, λίγους μήνες μετά που αποκαλύψαμε μαζί με το συνάδελφό μου Γιώργο Τριάρχη το μέγα σκάνδαλο με τα κονδύλια της “εκπαίδευσης εξωτερικού” που έκλεβε η Κυβέρνηση του χρεοκοπήσαντος τη χώρα Κώστα Καραμανλή , με ανακάλεσαν στην Αθήνα και με εξανάγκασαν σε παραίτηση. Τον τραγικό καθηγητή Τριάρχη τον δολοφόνησε στην Τασκένδη με εντολή της Αθήνας, η ντόπια μαφία που μοιράζονταν μαζί τα κλεμμένα κονδύλια από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
«Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» είναι οι γνωστές «αξίες» της ελληνικής Δεξιάς και της χούντας . ΄Όπως σε όλη την υφήλιο, άλλωστε. Αυτά, ακριβώς, που δεν αποτελούν συστατικά της Παιδείας και «Μόρφωσης» ‘ Οποιος αφίσταται από τέτοιες «αρχές», είναι εχθρός. Δε χρειάζονται περισσότερα.
Μισεί την Παιδεία η ελληνική Δεξιά. Και εξοντώνει αδίστακτα τους φορείς της. Ανέκαθεν. Είναι εγκληματική παράταξη, πλην όλων των άλλων. Μη το ξεχνάμε.