“Η αντίδραση της Ντ.Μπακογιάννη στη σύλληψη Μαζιώτη
Είναι γνωστό πως η Ντόρα Μπακογιάννη πρωτοστατεί σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, έχοντας και η ίδια βιώσει τα τραύματα που προκαλεί.
Η γνωστή πολιτικός, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός της σύλληψης του Νίκου Μαζιώτη μετέφερε μέσω twitter τα συγχαρητήρια της στην Ελληνική Αστυνομία, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τη δράση της ομάδας ΔΙΑΣ.
Δεν πάει πολύς καιρός άλλωστε από την τελευταία της παρέμβαση για το ζήτημα της τρομοκρατίας, με αφορμή το ζήτημα των βιβλίων Ξηρού και Κουφοντίνα, οι οποίοι έχουν εμπλοκή στη δολοφονία του πρώην συζύγου της Παύλου Μπακογιάννη.”
Eλάτε τώρα, κυρία Μπακογιάννη. Ας σοβαρευτούμε κάποτε. Δε βγάζουμε πάντα “από τη μύγα ξύγκι”.΄Εχουν και η δημαγωγία και ο αριβισμός τα όριά τους.
Βεβαίως, ήταν έγκλημα και μάλιστα ειδεχθέστατο η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Και την έχουμε από εδώ καταδικάσει άπειρες φορές. Τα ερωτήματά μας ακόμα δε βρήκαν απάντηση. Για παράδειγμα: Με ποια κριτήρια επέλεξε η Β΄17Ν να δολοφονήσει τον Μπακογιάννη,ο οποίος δεν ήταν δα και ο χειρότερος ΄Ελληνας; Αντίθετα,είχε ένα πολύ καλό παρελθόν (αντιστασιακός) και είχε προσφέρει πολλά στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.Το μόνο του… έγκλημα ήταν πως έγινε γαμπρός του Μητσοτάκη! Και ίσως αυτή τη σχέση του πλήρωσε τελικά.
Η κυρία Μπακογιάννη και ο πατέρας της ωφελήθηκαν (έστω και χωρίς να το έχουν επιδιώξει ) τα “μάλα” από εκείνη τη δολοφονία. Ο μεν Κ. Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός της χώρας (όνειρο απατηλό πριν τη δολοφονία του γαμπρού του) και η ίδια η Ντόρα,ως σύζυγος, κι αυτή εκμεταλλεύτηκε επικοινωνιακά το επώνυμο “Μπακογιάννης” και έγινε ό,τι έγινε στη συνέχεια.
Από τότε, πέρασαν πολλά χρόνια. Η ίδια παντρεύτηκε ξανά, είδε τα παιδιά της να μεγαλώνουν και να “εξαργυρώνουν” κι εκείνα (αυτά σίγουρα χωρίς καμιά πρόθεση) την “επιταγή” της δολοφονίας του πατέρα τους ,αλλά η “οικογένεια” δεν έπαψε, δοθείσης ευκαιρίας (“καληώρα” με τη σύλληψη Μαζιώτη) να βγαίνει δημόσια και να συνεχίζει να “εισπράττει” επικοινωνιακές επιταγές .
Δεν είναι έντιμο. Τουλάχιστον για τη μνήμη εκείνου. Ας σταματήσει η κυρία Μπακογιάννη τόσα χρόνια μετά, να συμπεριφέρεται ως… “τεθλιμμένη χήρα”. Η δολοφονία του τότε συζύγου της ανήκει πια στην ιστορία. Ας αφήσει εμάς τώρα πια να αποδώσουμε ευθύνες, να “ισολογήσουμε” κέρδη-και “ζημίες” και να βρούμε απάντηση επιτέλους στο αναπάντητο εκείνο ερώτημα: Γιατί και ποιοι (ηθικοί αυτουργοί) δολοφόνησαν τον Παύλο Μπακογιάννη, γαμπρό του Κ. Μητσοτάκη και σύζυγο της Ντόρας Μπητσοτάκη, που από τη δολοφονία αυτή και ύστερα δε αποχωρίστηκε ποτέ το επώνυμο του αδικοχαμένου Μπακογιάννη;
Υ.Γ Στο μεταξύ, δεν είδαμε στην ανακοίνωσή της και στα συγχαρητήρια στην Αστυνομία να μέμφεται τους απερίσκεπτους εκείνους αστυνομικούς που πυροβολούσαν μέσα στον κόσμο αδιακρίτως με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πολίτες. Επιλεκτικές, μήπως, λησμοσύνες;
