Από την εποχή του Κιέβου είχα να τη δω ή να ακούσω νέα της. Με βρήκε εκείνη στο σάιτ και μου έστειλε μια μακροσκελή και σε ΚΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ επιστολή. Ουκρανή. Αποφοίτησε με άριστα από το τμήμα ελληνικής Ιστορίας και γλώσσας στο πανεπιστήμιο Σεφτσένκο , πριν πάω εγώ αποσπασμένος εκεί από το τότε ΥΠΕΠΘ και συνέχισε με την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής σε ένα αντικείμενο της αρχαίας ελληνικής ποίησης. Σε αυτή την φάση έρευνας τη βρήκα και 2-3 ώρες την εβδομάδα την βοηθούσα – παρακολουθούσα την εξέλιξη της συγγραφής της. Σήμερα είναι σύμβουλος και επιμελητήτρια, σε γνωστό ελληνικό εκδοτικό οίκο. ΄Αξιο μυαλό και λαμπρός χαρακτήρα.
Παραθέτω αποσπάσματα της επιστολής:
“…Και όσο για το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ , γράφεις πως κακώς το ανέφερε. Αλλά, γιατί να το κρατάει μυστικό ή να ντρέπεται; Θα ερχόταν, και να μην το αποκάλυπτε, μια μέρα που οι συμπαθείς σου παπαράτσι θα το ανακάλυπταν και θα ήταν χειρότερα. Ανήκω κι εγώ σε αυτή την κοινότητα της διαφορετικότητας στις σεξουαλικές μου επιλογές και δεν έκρυψα ποτέ την ταυτότητά μου.
… Το Λιγνάδη, όπως έγραψα στην αρχή, τον αφήσατε όλη στην ελληνική μη συντηρητική διανόηση, να τον κατασπαράξουν τα όρνια της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας. ΄Ηταν άδικο… Αλλά θέλω να επισημάνω και τούτο. Οι Δεξιές φυλλάδες αν και κατακίτρινες, έριξαν λιγότερη λάσπη και χολή στον σπουδαίο αυτό θεατράνθρωπο απ΄όση η αγαπημένη σου (!) εφημερίδα των Συντακτών. Παιδιοβιαστή τον ανέβαζε, ανώμαλο τον κατέβαζε. Τόσο αριστερή και δημοκρατική φυλλάδα! Είναι η ίδια που ισχυρίζεται πως πολεμάει το φασισμό και τον χρυσαυγιτισμό. Αλλά, ουκ αν λάβοις τοιαύτην αρετήν παρά του έχοντος το αυτόν ήθος με όσους λες τάχα πως είναι εχθροί σου”.
***
Να ξεκινήσουμε, παλιά κι αγαπημένη μορφή, με την παρατήρησή σου για το Στέφανο Κασσελάκη. Υποστηρίζω την άποψη πως η σεξουαλική διαφορετικότητα οι επιλογές μας σε τέτοια ζητήματα αφορούν το ίδιο το άτομο και όχι την κοινωνία. Ακόμα και τα δημόσια πρόσωπα δεν εξαιρούνται του κανόνα. Αλλιώς, θεωρούμε μείζον το έλασσον και σύνηθες. Ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός δεν προέχει ως προσωπική ιδιότητα και δεν μπορεί να είναι καθοριστικός, ώστε να απορροφήσει ολοσχερώς την προσωπικότητά μας. Στο Σεφτσένκο για παράδειγμα, δεν μπήκα εγώ την πρώτη ημέρα στο τμήμα σου και σας είπα, γεια σας , με λένε έτσι και είμαι…στρέιτ. Ούτε εσύ φαντάζομαι στο βιογραφικό που υπέβαλες στη δουλειά σου ανάφερες την ομοφυλία σου, ως προσόν για την πρόσληψή σου.
Τώρα για το Λιγνάδη, ναι, έχεις δίκιο. Εμείς εδώ το επισημάναμε πως στην αρχή πέσαμε θύματα των Βαρβάρων του Γκεμπελιστάν , τον οποίο , όπως λες, παιδοβιαστή τον ανέβαζε, διεστραμμένο τον κατέβαζαν. Φανταστήκαμε πως κακοποιούσε παιδιά! ΄Οταν λάβαμε καθαρή πληροφόρηση, μιλήσαμε χωρίς δισταγμό πως υπήρξε θύμα άκρατου κομματισμού και ανθρωποφαγίας.
“Κομίζω γλαύκ΄ Αθήναζε (τα ξέρεις, πολύ καλά), αν εξηγήσω πως η λεγόμενη “παιδεραστία” της ελληνικής αρχαιότητας είναι μια παρεξηγημένη έννοια για τους νεότερους ΄Ελληνες. Να διευκρινίσουμε πως είναι λάθος ,μάλιστα, ο ίδιος ο όρος. Αθηναίοι και Λακεδαιμόνιοι δεν συνήπταν σεξουαλικές σχέσεις με παιδιά (αυτό είναι παιδεραστία), αλλά με εφήβους, συνήθως εκεί λίγο πριν τα 18. Ο ακριβής όρος ,άρα ,θα έπρεπε να είναι εφηβεραστεία.
Από την άλλη, είναι επίσης λάθος η ερμηνεία που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι φιλόλογοι (πλην του μεγάλου φιλόλογου Γ. Συκουτρή, που το ιερατείο και το Κουκουβαγείο της εποχής τον έσπρωξαν στην αυτοκτονία για τη αξιόλογη συγγραφή του πάνω στην παιδεραστία της αρχαίας Ελλάδας), δίνουν στο «εταιρέω» . Το ρήμα δε μεταφράζεται συνάπτω ομοφυλοφιλικές σχέσεις, αλλά πορνεύω, προσφέρω σεξ ένατι αμοιβής.
΄Όταν, λοιπόν, λέει στους Νόμους του ο Σόλωνας “Αν τις Αθηναίος εταιρήση μη έξεστω αυτώ των εννέα αρχόντων γενέσθα…» σε καμιά περίπτωση δεν αναφερόταν στις σχέσεις μεταξύ ομόφυλων, αλλά στην εκπόρνευση.. Αν ένας άντρας εκπορνεύεται (παίρνει χρήματα για σεξ) δεν μπορεί να γίνει ένας εκ των 9 αρχόντων, αλλά και άλλα πολλά αξιώματα να αναλάβει. ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Η εφηβεραστία ήταν επιτρεπτή και μάλιστα κανόνας στην αρχαία Ελλάδα, ως συνδυασμός διδασκαλίας και σεξουαλικής επαφής, έρωτα και φιλίας. Ο ενήλικας άντρας, εραστής ήταν ο Μέντορας του εφήβου. Αυτός τον διαπαιδαγωγούσε κυρίως στις αρχές και τις αξίες της ζωής (καλός καγαθός) παρά ο γονιός του.
Είναι φανερό πως μια τέτοια σχέση κατέληγε ,μετά την ενηλικίωση του εφήβου σε φιλία ζωής. Στις μάχες μάλιστα τέτοια ζευγάρια τα έβαζαν ,μαζί ,όπως στον Ιερό Λόχο των Θηβαίων , για να είναι ακόμα πιο γενναία η δράση τους (Πλούτ. Πελοπ. 287, 6).
΄Ολα τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας είναι ξεκάθαρα πάνω σε αυτό το ζήτημα Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η σχέση δάσκαλου -μαθητή ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ. Χαρακτηριστική είναι και η φράση του Πλούταρχου (Ερωτικός). Γράφει ο σπουδαίος αυτός ΄Ελληνας βιογράφος :« Γιατί τα είδωλα των αγοριών που εισέρχονται στο σώμα του εραστή, διογκώνοντας και ερεθίζοντάς το, παράγουν σπέρμα” Τί άλλο πιο φανερό;
Θα σταματήσω εδώ, πρώτα γιατί λαλώ προς ειδότας και ύστερα γιατί οι ΝεοΕλληνάρες θα μου ρίξουν πάλι το σάιτ, όπως κάνουν κάθε φορά όταν δεν τους αρέσουν να ακούνε όσα, αν και αγνοούντες, εξιτάρονται να πιστεύουν.