“Πάλιν η Ηρωδιάς μαίνεται” και ζητεί την κεφαλή μας επί πίνακι. ΄Οπως το περιμέναμε από χτες που μπήκαμε για άλλη μια φορά στα αγκάθια, αλλά, ασφαλώς, όχι ξυπόλητοι. Με… μπότες ως πάνω και δεν μας αγγίζουν οι βελόνες τους. Ας βρίζουν όσο θέλουν. Ειδικά οι Γκεμπελίσκοι.
Επαναλαμβάνουμε. Η εφηβεραστία και ΟΧΙ Η ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ («αρπαγή στην Κρήτη ) ήταν θεσμός στην αρχαιότητα. Από τους κυρίαρχους κι ακλόνητους. Η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι κατηγορηματική σε αυτό. Αλλά , δεν πρόκειται πάλι να επαναλάβουμε τα (πολλάκις)…επαναλαμβανόμενα εδώ. Τελεία ( χωρίς παύλα ).
Ασφαλώς, σήμερα , δε θα μπορούσε να γίνει κοινωνικά αποδεκτή μια τέτοια συνήθεια. Πολύ περισσότερο να αντιγραφεί. Οι καιροί αλλάζουν, μαζί και ο πολιτισμός, τα ήθη, οι παραδόσεις, οι συμπεριφορές. Ειδικά η παιδεραστία είναι δια ροπάλου απαγορευτική. ΄Οχι γιατί ο νόμος το επιβάλλει, αλλά η ηθική συγκρότηση και η υποδομή του ατόμου δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους παρεκτροπή. Απολύτως καταδικαστέα. Θα τη χαρακτηρίζαμε , μάλιστα, εγκληματική πράξη, επειδή, ακριβώς, το παιδί δε διαθέτει ούτε την κρίση, ούτε την ικανότητα συνειδητής επιλογής για να δώσει τέτοιου είδους συγκατάθεση.
Η εφηβεραστία , όμως, είναι διαφορετικό ζήτημα. Πρέπει ΚΑΙ νομικά να επανεξεταστεί η ποινική μεταχείριση ενηλίκου που συνάπτει ερωτική σχέση με ανήλικο (νομικά) έφηβο, 15-17 χρόνων και των δύο φύλων. Το σημερινό νομικό πλαίσιο δεν καλύπτει ή καλύτερα δε συνάδει με τις εποχές και τον πολιτισμό μας, Ειδικά σήμερα που η ωριμότητα των νέων ανθρώπων, εξαιτίας των πολλών και ποικίλων ερεθισμάτων, είναι φανερά υπέρτερη των παλιότερων γενεών. Ομοίως, διαφέρει η ωριμότητα ανάμεσα και σε έφηβους. Με το κορίτσι να απέχει παρασάγγες η ωριμότητά του από ένα συνομήλικο αγόρι. Και αυτή η διάκριση οφείλει να την επισημαίνει μια νέα νομική πραγματικότητα, που θα είναι ανάλογη των καιρών και των ηθών μας.
Η ανυποκρισία, άλλωστε, δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Είναι τοις πάσι γνωστό πως η μισή Ελλάδα έχει συνάψει τέτοιου είδους , ερωτικές σχέσεις Και η κοινωνία, που συνήθως διαμορφώνει (ενώ δε θα έπρεπε) και τη νομοθετική εξουσία της πολιτείας, είναι ώρα να αποστασιοποιηθεί. Να απαλλαγεί ο νομοθέτης από τα θρησκευτικά (κυρίως) βαρίδια σε θεσμοθετήσεις αυτής της μορφής. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και σε προλαβαίνει . Αν επιμένεις να έχεις τα μάτια σου κλειστά, και ως κράτος και ως κοινωνία, πάντα θα βρίσκεις μπροστά σου το στρουθοκαμηλισμό σου. Πολιτισμική και ηθική επανεξέταση της εφηβεραστίας είναι άμεσο ζητούμενο των ημερών μας. Πλην των άλλων, θα αποδυναμώσει και τις κραυγές των πάσης φύσεων ηθικολόγων, που εξυπηρετούν σκοπιμότητες (κυρίως κομματικές).
Ο διασυρμός, η ανθρωποφαγία και η δικαστική περιπέτεια Λιγνάδη, πάντως, απέδειξαν πως δεν είναι τόσο η ελληνική κοινωνία απροετοίμαστη (και με κατάλληλη ενημέρωση, ακόμα καλύτερα) για να δεχτεί και τέτοιου είδους αλλαγές, αλλά οι τρόφιμοι του Γκεμπελιστάν που την καθοδηγούν για τις δικές τους πάντα σκοπιμότητες και φρενάρουν την πορεία της (και όχι μόνο σε τέτοια ζητήματα). Να θυμίσουμε τη βαρβαρότητα και την κτηνωδία κιτρινοφυλλάδων που μάλιστα υποκρίνονται τους προοδευτικές, με ποιο πέρα από βάναυσο , και ανήθικο, παραπλανητικό τρόπο, παρουσίασαν μια εφηβεραστία, ως παιδιαραστία και μάλιστα ως παιδοβιασμό! Συνειρμικά, αν ακούγεται μια τέτοια λέξη και μάλιστα σε επανάληψη, αποκλείεται στο μυαλό του μέσου ανθρώπου να μη ανακαλείται η εικόνα κακοποίησης παιδιού, ηλικίας , τουλάχιστον ως 12 χρόνων .
΄΄
΄Ομως ,παλιότερα (και ευτυχώς), όλο αυτό το αληταριό της βιομηχανίας παραπλάνησης-παραπληροφόρησης δεν τόλμησε να κάνει το ίδιο και στον Οδυσσέα Ελύτη. Να χαρακτηρίσει παιδοβιαστή τον ποιητή που γνώρισε τη σύντροφό του ενώ ακόμα εκείνη ήταν μαθήτρια. Και είχαν, μάλιστα, 55 χρόνια διαφορά ηλικίας. Εκεί δεν τους έπαιρνε, ασφαλώς, να πετάξουν λάσπη για πολλούς και ευνόητους λόγους.
Με την ευκαιρία να θυμίσουμε μια παλιότερη ανάλυσή μας για την ελληνική παράδοση των γάμων 12χρονων κορασίδων. Βέβαια, για γάμους με έφηβες, 15 και 17 χρόνων εκείνα τα χρόνια ,δε …συζητάμε. ΄Ηταν το σύνηθες!
ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ (ΝΟΜΙΜΗΣ) ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΜΑΣΤΡΟΠΙΑΣ 12ΧΡΟΝΩΝ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΙΝΩΝ ΠΕΡΙ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
Του Νεκρού αδερφού
(παραλογή)
Μάνα με τους εννιά σου γιους και με τη μια σου κόρη,
την κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη.
Την είχες δώδεκα χρονών και ήλιος δε σου την είδε.
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ’ άφεγγα τη χτενίζει,
στ’ άστρι και στον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της.
Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα,
να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα.
Οι οκτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωνσταντίνος θέλει.
Μάνα μου κι ας τη δώσουμε την Αρετή στα ξένα.
Στα ξένα εκεί που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω,
αν πάμε εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε.
***
Η Φραγκογιαννού, η «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη (*), καμιά αντίρρηση δε θα είχε σήμερα να συμφωνήσει (και να επαυξήσει) με την απαλλαγή της μάνας μαστροπού της 12χρονης κόρης …επί Κολωνώ. Είχε άποψη βιωματική. Και θα είχε και σήμερα την ίδια για τη μοίρα της γυναίκας, έστω και αν ουδεμία η σχέση της με εκείνη της εποχή της «γραίας γυναικός» εκ Σκιάθου. Και δε θα την άλλαζε τη γνώμη της, αν μάθαινε πως η μάνα μαστροπός είχε να θρέψει άλλα 7 στόματα παιδιών.
Η ελληνική παράδοση είναι εντελώς εξοικειωμένη με τις πλούσιες ερωτικές επιδόσεις των 12χρονων κοριτσιών στις παλιές ημέρες. Απόδειξη τα δημοτικά τραγούδια και οι στίχοι τους σε πλήθος, κυρίως, παρολογών. Σύνηθες φαινόμενο η νόμιμη ή η παράνομη πορνεία των 12χρονων . Η νόμιμη , όχι μόνο των φτωχών κοριτσιών , αλλά και των βασιλιάδων και των αρχόντων και των ισχυρών του κόσμου.
Οι γάμοι σε αυτή την ηλικία ήταν και πολλοί και κοινωνικά αποδεκτοί . Και δεν ήταν καθόλου απαραίτητο να είναι ο υποψήφιος σύζυγος παραλής ή νέος για να έχει αίσιο τέλος το συνοικέσιο. Στις φτωχές οικογένειες. Στις ισχυρές, ο γάμος ανήλικων ή η υπόσχεση για σύναψη μελλοντικά , απαραίτητος για να σμίξουν με συμμαχίες τα βασίλεια και να γίνει κραταιότερη η εξουσία των αρχόντων.
Στις Ισλαμικές δε κοινωνίες τέτοιο γάμοι ήταν ο κανόνας. Ο ίδιος ο Μωάμεθ νυμφεύτηκε 15 γυναίκες. Μια των συζύγων του, η Αϊσά, ήταν ηλικίας μόλις 9 ετών! Σήμερα το…έθος στις ίδιες αυτές κοινωνίες, επαναλαμβάνεται. Ακόμα και τα “ουρί” στον ισλαμικό παράδεισο είναι παρθένες παιδούλες, ως ανταμοιβή του πιστού Μωαμεθανού, ειδικά του “Μάρτυρα”. Αλλά και στις χριστιανικές, έστω και λιγότεροι, όμως ήταν και επιβεβλημένοι τέτοιοι γάμοι, αν η ανήλικη είχε «ατιμαστεί».
Κάθε γάμος, ως γνωστό, είναι νόμιμη πορνεία. Πόσω μάλλον με μια 12χρονη για οποιοδήποτε λόγο κι αν γίνεται. Τότε και σήμερα. Αλλά ,από την άλλη και η εκτός γάμου, η ενήλικη, νόμιμη πορνεία στους οίκους ανοχής, με όποιες και όχι μόνο με νομικές προσεγγίσεις κι αν το δεις, είναι κι αυτή βιασμός. Απλώς “εξαγνίζεται” και αποποινικοποιείται. Με ένα 20ευρω στα χέρια της τσατσάς… αίρεται το άδικον της πράξης!
Πέρα από αυτά και με αφορμή την πρόσφατη (ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες ) αποκάλυψη της εκμετάλλευσης μιας 12χρονης που την εξέδιδε η ίδια της η μάνα σε συνεργασία με τον προαγωγό της, πέρα από το επαίσχυντο της πράξης, μένει να διερευνηθεί και ΠΟΛΙΤΙΚΑ. ΄Όχι τόσο για πρόσωπα στην “τέχνη” και την “πολιτική” που πιθανόν να εμπλέκονται. ΄Αλλωστε, δεν είναι λιγότερο αχρείοι και όσοι των χαμηλότερων τάξεων, συμμετέχουν σε τέτοιες νοσηρότητες.
Καιρός να εξεταστεί σοβαρά και το ιδεοληπτικό ,όχι μόνο το ψυχολογικό προφίλ δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνουμε και τους …απατατημένους, εκτελεστές για λόγους …συζυγικής πίστης. Δε θα ήταν έκπληξη οι περισσότεροι από αυτούς να αναγνωρίζονται ως ζηλωτές πατριώτες, πιστοί εκκλησιαζόμενοι και άμεμπτοι οικογενειάρχες. Το συγκεκριμένο τρίπτυχο, ο ισχυρός πυλώνας της Δεξιάς ανά τον κόσμο , ήταν και είναι η καλύτερη καβάτζα της παλιανθρωπιάς, της ατιμίας και της αισχρότητας.
Οι Γκέμπελς για τους γνωστούς λόγους, “πετροβολούν” σήμερα τους φυσικούς αυτουργούς της εκπόρνευσης της μικρούλας. Αλλά, αφήνουν στο απυρόβλητο τους ηθικούς αυτουργούς. Τούτοι,όμως, έχουν μούρες, επώνυμα, ιδεοληπτικούς, δημαγωγικούς χώρους που κινούνται και εξαπατούν τα πλήθη.
Τραβήξτε τις μουτσούνες από τους “Πατούληδες” όλου του χώρου της επάρατης παράταξης και θα δείτε από κάτω τα φρικτά τους μούτρα. Και θα μικρύνουν οι …ψιλικατζήδες μαστροποί από τον Κολωνό, μπροστα στο… μεγαλείο των μεγαλόσχημων μαστροπών κάθε είδους.
Σοκαρει το βίντεο
Ο περιφερειάρχης Γιώργος Πατουλης,σε προεκλογική συγκέντρωση στο σπίτι του 53 χρονου, φίλου του,Ηλία Μίχου,που βίαζε και εξέδιδε την 12χρονη στον Κολωνό
Χρήσιμο πολυεργαλείο ήταν για τη ΜΔ ο μαστρωπος βιαστης ενος αθώου παιδιού pic.twitter.com/PA6pP8q2xm— Marka2 (@Marka2_) October 9, 2022
_________________________________________
(*)
Η Χαδούλα, η λεγομένη Φράγκισσα, ή άλλως Φραγκογιαννού, ήτο γυνή σχεδόν εξηκοντούτις, καλοκαμωμένη, με αδρούς χαρακτήρας , με ήθος ανδρικόν, και με δύο μικράς άκρας μύστακος άνω των χειλέων της. Εις τους λογισμούς της, συγκεφαλαιούσα όλην την ζωήν της, έβλεπεν ότι ποτέ δεν είχε κάμει άλλο τίποτε ειμή να υπηρετή τους άλλους. ‘Οταν ήτο παιδίσκη, υπηρέτει τους γονείς της. Όταν υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα του συζύγου της — και όμως, ως εκ του χαρακτήρος της και της αδυναμίας εκείνου, ήτο συγχρόνως και κηδεμών αυτού· όταν απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων της· όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα, έγινε πάλιν δουλεύτρια των εγγόνων της.
Το νεογνόν είχε γεννηθή προ δύο εβδομάδων. Η μητέρα του είχε κάμει βαριά λεχωσιά. Ήτο αύτη η κοιμωμένη επί της κλίνης, η πρωτότοκος κόρη της Φραγκογιαννούς, η Δελχαρώ η Τραχήλαινα. Είχαν βιασθεί να το βαπτίσουν την δεκάτην ημέραν επειδή έπασχε δεινώς· είχε κακόν βήχα, κοκκίτην, συνοδευόμενον με σπασμωδικά σχεδόν συμπτώματα. Καθώς εβαπτίσθη, το νήπιον εφάνη να καλυτερεύη ολίγον, την πρώτην βραδιάν, και ο βήχας εκόπασεν επ’ ολίγον. Επί πολλάς νύκτας, η Φραγκογιαννού δεν είχε δώσει ύπνον εις τους οφθαλμούς της, ουδέ εις τα βλέφαρά της νυσταγμόν, αγρυπνούσα πλησίον του μικρού πλάσματος, το οποίον ουδ’ εφαντάζετο ποίους κόπους επροξένει εις τους άλλους, ουδέ πόσα βάσανα έμελλε να υποφέρη εάν επέζη, και αυτό. Και δεν ήτο ικανόν να αισθανθή καν την απορίαν, την οποίαν μόνη η μάμμη διετύπωνε κρυφίως μέσα της: «Θεέ μου, γιατί να έλθη στον κόσμον κι αυτό;»
Η γραία το ενανούριζε, και θα ήτον ικανή να είπη «τα πάθη της τραγούδια» αποπάνω από την κούνιαν του μικρού. Κατά τας προλαβούσας νύκτας, πράγματι, είχε «παραλογίσει» αναπολούσα όλ’ αυτά τα πάθη της εις το πεζόν. Εις εικόνας, εις σκηνάς και εις οράματα, της είχεν επανέλθει εις τον νουν όλος ο βίος της, ο ανωφελής και μάταιος και βαρύς.