ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΖΗΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΦΟΡΑ ΣΟΥ ΩΣ ΝΕΚΡΟΣ , ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΩΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!

Μίκης Θεοδωράκης: Πώς φτάσαμε στον συμβιβασμό της οικογένειας -΄Ολες οι λεπτομέρειες για την κηδεία και το λαϊκό προσκύνημα

iefimerida.gr

“Ο γιος του, Γιώργος Θεοδωράκης, με ανάρτησή του πριν από λίγο, ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να παραστεί στη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

«Επιθυμία του ήταν να ταφεί στην Κρήτη. Δεν το μάθαμε χθες, ούτε χρειάστηκαν συμβολαιογράφοι, επιστολές και Πρωτοδικεία να μας το πουν. Την είχε εκφράσει με κάθε δυνατό τρόπο. Δημόσια. Ιδιωτικά. Προφορικά. Γραπτά. Και έχει προσωπικά φροντίσει για την τελευταία λεπτομέρεια. Η αυριανή διαδικασία στο Πρωτοδικείο δεν με αφορά Δεν πρόκειται να παραστώ. Δεν αψήφισα τον πατέρα μου ζωντανό. Δεν θα το κάνω τώρα όταν όλη η Ελλάδα τον Τιμά»

****

Ο  πρώτος Ρουμάνος επίσκοπος,  ο μητροπολίτης Σιμπίου Αντρέi Σαγκούνα ( Andrei Șaguna ,  1808/1873) , πατέρας όλων των καταστατικών Χαρτών οργάνωσης και λειτουργίας της Ορθοδόξου Ρουμανικής εκκλησίας, είναι από τους σπουδαιότερους και διάσημους Ρουμάνους  ιερωμένους πατριώτες και αγωνίστηκε  να  αυτονομηθεί  η χώρα του από την Αυστρο-Ουγγαρία.  Μάλιστα,  να πούμε με την ευκαιρία αυτή πως είναι εκείνος ο λόγιος  που επέβαλε στη γραφή της ρουμανικής  το λατινικό αλφάβητο και θεωρούσε ,μάλιστα ,τη  γλώσσα αυτή ως την πλέον αυθεντική λατινική , τη  λαϊκή των λεγεώνων.

Αναφέρω  το Σαγκούνα  με αφορμή όσα ακούμε και βλέπουμε να γίνονται  με τον ενταφιασμό το Μίκη Θεοδωράκη και τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει στα μέλη της οικογένειας. Σε σημείο μάλιστα  να  φτάσουν και  σε ασφαλιστικά  μέτρα, αν θα ταφεί στην Κρήτη,  ή στο Βραχάτι  όπως  ζητάει η κόρη του. Ο ίδιος ζωντανός είχε κανονίσει τα της ταφής του και προφορικά κα γραπτά, και μάλιστα πολλές φορές και από παλιά, όπως δηλώνουν  μάρτυρες.

Μου έκανε φοβερή εντύπωση, όταν παλιά συνάντησα αυτή τη μορφή του   Αντρέι Σαγκούνα στις μελέτες μου, η διαθήκη  και οι εντολές  του Μητροπολίτη  για το ξόδι του και  τον τρόπο που θα τον θάψουν.  Λεπτομέρειες…μακάβριες:  Από τι ξύλο θα είναι η κάσα του, τι χρώμα, πόσοι θα  την κρατούν, πώς θα τον ντύσουν, πόσα και τι λουλούδια θα του βάλουν, πόσες…παρθένες θα ακολουθούν το φέρετρο με στεφάνια στο λαιμό και με ποιο βηματισμό,  ποια τροπάρια θα ψάλλουν, ποιοι θα παραστούν και σε ποια θέση θα κάθονται…Μιλάμε για παλαβές, δεκάδες τέτοιες  επιθυμίες-υποδείξεις. Απίστευτες και μάλιστα για έναν ιερωμένο που υποτίθεται πίστευε και δίδασκε την απλότητα, την ταπεινότητα  και  άρνηση  της ματαιοδοξίας.

H ματαιοδοξία είναι δίδυμη αδερφή της φιλοδοξίας.   “Κι αν αφαιρέσεις τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία, πού θα βρεις ήρωες και πατριώτες;”, έλεγε ο Σενέκας.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ,όπως στις ιστορικές κρίσεις μας καταθέσαμε, υπήρξε, πέρα από αντιφατικός στις ιδεολογικές του επιλογές, και  σφόδρα φιλόδοξος. Τώρα ανακαλύπτουμε πως είναι  ματαιόδοξος και κενόδοξος.   Κανόνισε με λεπτομέρειες και μάλιστα  το συζήτησε επανειλημμένα  με  φίλους αλλά  διατύπωσε και γραπτά πώς και πού θέλει να τον θάψουν!

Κι ακόμα χειρότερα. Ζήτησε από τον Κουτσούμπα (!)  να πεθάνει μεν  κουμουνιστής , αλλά να ταφεί σαν…χριστιανός!   Προφανώς,  ως Ελληνάρας ο Μίκης, νόμιζε πως  τιμά την  ελληνική παράδοση με   αυτό τον  τρόπο ταφής.  Ξεχνούσε, όμως, συχνά   πως  η Ελλάδαν έγινε    χριστιανική με το ζόρι, κι αφού οι  “ορδές των Χριστιανών βαρβάρων”  εξόντωσαν με ανείπωτες  θηριωδίες τους “Εθνικούς-ειδωλολάτρες”  Αρχαίους ΄Ελληνες.    Αν αυτό δεν είναι σύγχυση φρενών, ιδεολογική τρικυμία εν τω κρανίω,  σε ποιον,  πότε και γιατί άλλοτε θα φορτώσουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς;

΄Εκανε το ίδιο και ο Μανώλης Γλέζος, δυστυχώς. Και τούτος ζήτησε και μάλιστα από τον Ιερώνυμο να τον θάψουν με εκκλησιαστική τελετή και όχι με πολιτική, ούτε να τον  αποτεφρώσουν.  Κομμουνιστής και ο  Γλέζος! Και με πολλές και τούτος   “πατάτες” και  στην πολύχρονη,  ιδεολογική πορεία του.

Ο Μαρξισμός παρομοιάζει τη θρησκεία με το όπιο  του λαού. Και τα  μαρξιστικά καθεστώτα, όπου επικράτησαν ,απομάκρυναν τη  θρησκεία από  τις λαϊκές ενασχολήσεις, που πριν ήταν από  τις κυρίαρχες. ΄Ηταν και είναι μια λογική στάση, δοθέντος πως καμιά θρησκεία δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ακόμα και  του απλού Νου, ούτε μπορεί να δώσει  σοβαρές, ούτε καν λογικοφανείς, απαντήσεις στα μεγάλα μεταφυσικά ερωτήματα.

Η δική μας αρχή, που την έχουμε διατυπώσει και αναλύσει εδώ  πολλές φορές , είναι τούτη.  Η θρησκεία, είτε στη φανατική εκδοχή του πιστού είτε και στη μετριοπαθή, μόνο ζημιά μπορεί να προξενήσει στον ίδιο και το σύνολο. Κι αυτό γιατί τα διδάγματα ΟΛΩΝ των θρησκειών είναι στην ουσία τους αφύσικα και παράλογα. Η θρησκεία, αν μισεί κάτι περισσότερο, από όσους εκείνη αναγνωρίζει  ως εχθρούς της, είναι η Φύση.

Κι αυτός είναι ο λόγος που  ο θεός στη διάσταση και το περιεχόμενο της Φιλοσοφίας, όπου και όταν τον αποδέχεται, δεν  προσδιορίζεται  με  τα υλικά   της θρησκείας, η οποία, όσον αφορά τη ουσία του θεού,  έχει τοποθετήσει πολύ χαμηλά το πήχη. Ο θεός ΟΛΩΝ των θρησκειών είναι ανθρωπόμορφος. Της Φιλοσοφίας “επέκεινα του Νου”, ασύλληπτος, απροσδιόριστος,  ουδεμία σχέση έχων με τον τρόπο που λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και με τις  περιορισμένες του δυνατότητες.

 

 

Δεν μπορείς να λες πως είσαι κομμουνιστής, μαρξιστής σοσιαλιστής και να υπακούς  σε εντολές από κέντρα που μισούν και ξορκίζουν το Μαρξισμό. Να ζητάς ή έστω να ανέχεσαι ταφή και όχι αποτέφρωση  και μάλιστα με εκκλησιαστικές τελετές και παρουσία κλήρου. ΄Ενας  που αυτοπροσδιορίζεται ως κομμουνιστής,  αρνείται πολιτική τελετή  στο θάνατό του!   Ο Μίκης Θεοδωράκης διέπραξε κι αυτό το ιδεολογικό έγκλημα. Απέρριψε τη Μαρξιστική  του ιδεολογία και με τον τρόπο που ζήτησε να γίνει η ταφή του.

Χρόνια πάλευαν στην Ελλάδα, κυρίως η Αριστερά να επιτραπεί  η αποτέφρωση των νεκρών.  Καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε να τα βάλει με την Εκκλησία .΄Ηταν “ζωντανές” οι ψήφοι των πιστών.  Ο παππάς έδινε πάντα κατεύθυνση  πού θα πάει η ψήφος του εκκλησιάσματος.

Και σήμερα, που επιτέλους λόγω Ε.Ε  άνοιξε ο δρόμος για την αποτέφρωση των νεκρών μια συμβολική πράξη, εκτός των άλλων,  ενάντια στις αυθαίρετες και παρανοϊκές θρησκευτικές  διδασκαλίες “περί αναστάσεως  νεκρών”, οι…Μαρξιστές Μίκης Θεοδωράκης και Μανώλης Γλέζος  απαίτησαν να ταφούν σαν τον… Γέροντα  Παϊσιο!  Τι μήνυμα εκπέμπουν   στις νέες γενιές;

 Για να μην αναφερθούμε πάλι και στα χειρότερα.   Δεν μπορείς  να  συμμετέχεις σε εθνικιστικά συλλαλητήρια, να προσφωνείς  τους Ναζί  “αδέρφια”, να  αποδέχεσαι και να καλλιεργείς το αντισημιτισμό, να αναγνωρίζεις  τους λαούς με εθνικά και πατριωτικά χαρακτηριστικά και να λες πως τα κάνεις όλα τούτα ως…κομμουνιστής!  Κανένας “Κουτσούμπας”  και ποτέ,  δεν μπορεί να σου χορηγεί τέτοια  πιστοποιητικά, Κομμουνιστή και Μαρξιστή. “Η γυναίκα του Καίσαρα και είναι και φαίνεται  ηθική”. Και έτσι κερδίζει με το σπαθί της  τον τίτλο. Απλά και κατανοητά.

΄Επραξε τα ίδια σφάλματα και ο Μανώλης Γλέζος.  ΄Ομως, δεν έπιασε  “πάτο” τούτος, όπως ο Μίκης. Να μην ξεχνάμε, όμως,  πως  στη Βουλή  ο Γλέζος  “χάιδευε”   πολλές φορές τους εκπροσώπους του  μορφώματος της Χ.Α .Και έφτασε μάλιστα στο σημείο να ξεστομίσει πως “ο Ναζισμός πολεμιέται   με…πολιτικά μέσα”!  Αυτό ακριβώς που λέγανε στην Κατοχή για τους Γερμανούς όλοι η  δωσίλογοι και οι  συνεργάτες  των Ναζί. Στις δίκες τους ,οι ελάχιστοι που πήγαν, τέτοια επιχειρήματα επικαλέστηκαν.

Και σε καμιά περίπτωση το παρελθόν, ακόμα κι αν  ήταν ηρωικό ,  αν δεν παραμένει  το ίδιο αγωνιστικό και στο παρόν  και το μέλλον ,χωρίς ιδεολογικές “ρυτίδες” , δε σε εξιλεώνει.  Δε μετράει τί ήσουν, αλλά τί είσαι.   Η μισή  ελληνική Δεξιά και σε οπαδούς και σε στελέχη, έχει  πρώην…ανανήψαντες Κομμουνιστές!  Μέχρι και προϊστάμενο  της Αστυνομίας έχουμε σήμερα πρώην ΚΝΙΤΗ!  Κι ακροδεξιάς κοπής.

 

Το έκανε κι αυτό το σφάλμα ο Μίκης Θεοδωράκης.  Και ως νεκρός, ζήτησε να ταφεί ως… Δεξιός!   Μετάνιωσε, έλεγε,  ζωντανός,  που υπηρέτησε τη Δεξιά. ΄Ομως,  ζούσε και συμπεριφερόταν  ως Δεξιός. Και μάλιστα Μακεδονομάχος και   απηνής διώκτης κάθε “Εβραίου” και  “κολασμένου της γης” που ζήταγε “απάγκιο κι απαντοχή” στην Ελλάδα του Μίκη Θεοδωράκη. Μια κατάπτυστη χώρα, αν τελικά η  Ελλάδα είναι μόνο τέτοια, όπως την  ήθελε ο μουσικοσυνθέτης.

   Υποκρισία, αντίφαση, ιδεολογική σύγχυση, φιλοδοξία , ματαιοδοξία; ΄Ηταν όλα μαζί τούτα ο Μίκης Θεοδωράκης. Κι άλλα, όμοια και χειρότερα.